Offshore

Kostas Haritos #10

by Petros Markaris, Πέτρος Μάρκαρης

Μετά από έξι χρόνια και τέσσερα μυθιστορήματα του Πέτρου Μάρκαρη, η κρίση στην Ελλάδα έχει περάσει οριστικά. Το χρήμα έχει αρχίσει να ρέει πάλι και οι Έλληνες επιστρέφουν στις παλιές, καλές τους συνήθειες. Κάποιοι δύσπιστοι, ωστόσο, αναρωτιούνται: από πού έρχονται τα λεφτά;Μια σειρά από φόνους αναγκάζουν τον Χαρίτο να ψάξει την προέλευση του χρήματος, που μπαίνει στην Ελλάδα,γιατί ξέρει πως μόνο έτσι θα βρει τις απαντήσεις. Το "Οffshore" είναι ένα μυθιστόρημα με πολύ χρήμα, αλλά καθόλου κάθαρση.

Genres: Crime, Fiction, Greece, Noir, Roman, Detective, Mystery

304 pages, Paperback

First published January 1, 2017

About the author

Petros Markaris (Greek: Πέτρος Μάρκαρης) was born in Istanbul to an Armenian father and a Greek mother. He is one of the most successful living Greek authors. After studying economics, Markaris went on to work as a screenplay writer. He has lived in Germany and Austria for several years and translated Goethe and Brecht into Greek. International fame came through his series of crime novels featuring the eccentric Athenian detective Kostas Haritos, of which there are now five. Markaris lives in Athens and also co-writes film scripts with Theo Angelopoulos.

Reviews

[Menia · Rating 4 out of 5]

BRACE 2018: 16/37 βιβλίο συγγραφέα που όταν το έγραψε ήταν άνω των 60 ετών
3,5 αστεράκια
οι περιγραφές του κυκλοφοριακού λίγο κουραστικές, όπως επίσης και το αντάμωμα για φαγητό,
μάλλον έχουμε συνηθίσει στα ξένα νουάρ και μας παραξενεύει η ελληνική πραγματικότητα ;p

άσχετο: αλλά θέλω να προσθέσω ότι το Book Read Athon CEption τα σπάει ;)
εμπρός για το bingo :)

[Vasilis Kalandaridis · Rating 5 out of 5]

Οταν ο Χαριτος δεν ειναι στα καλά του η Αδριανή του φτιάχνει γεμιστά κι ο αστυνόμος στρώνει.Έτσι ειναι και τα βιβλία του Μάρκαρη για μένα.Γεμιστά.Με κιμά φυσικά.

[Vassiliki Dass · Rating 4 out of 5]

Γειά σου κ. Μάρκαρη που στα 79 σου έχεις το κοφτερό μυαλό να μας μιλήσεις για όσα υποψιαζόμαστε ή ξέρουμε χωρίς αποδείξεις, όπως κι ο ήρωάς σου εξάλλου. Κι όχι μόνο αυτό αλλά η επιλογή που τον έβαλες να κάνει είναι δυστυχώς και δική μας…. Ελπίζω μόνο κι εύχομαι να γράφεις ήδη το επόμενο και να μας ανακουφίσεις κάπως…

[Σκουλάς Αλκιβιάδης · Rating 4 out of 5]

Το OFFSHORE, μας μιλάει για πράγματα που λίγο πολύ γνωρίζουμε ή υποψιαζόμαστε!
«Από πού έρχονται τα λεφτά;» αναρωτιούνται κάποιοι απ’ τους χαρακτήρες.
Κάποιοι ΞΕΡΟΥΝ! Κάποιοι ΟΧΙ! Και κάποιοι άλλοι δε νοιάζονται ΚΑΝ!
Εκτός απ’ τον αστυνόμο Χαρίτο, ο οποίος τρέχει μετ’ εμποδίων να εξιχνιάσει τις υποθέσεις του, και να μάθει την αλήθεια σε μια ιστορία που δεν απέχει και πολύ απ’ την πολιτική πραγματικότητα που ζούμε ως κοινωνία.

Το βιβλίο: καλογραμμένο και ευκολοδιάβαστο! Με λίγα προφανή στοιχεία στη πλοκή, αλλά καλό! ;)
Ο Χαρίτος: τον συμπάθησα αρκετά, και ας τρώει παραπάνω φορές γεμιστά από μένα!!! ;P

Όσο για το εξώφυλλο: ήταν το πρώτο στοιχείο που με κέρδισε, μιας και μου θύμισε το Godfather!

[Berengaria · Rating 3 out of 5]

A somewhat different Kostas Charitos mystery. If that's a good thing? *shrug*

I'm not sure what happened with this ninth mystery. As a long term fan of the series, I've read most of the instalments (in German translation), but never has Kostas seemed so dithering, self-reproachful and clueless as he does in this one.

In short, he's behaving like an elderly man in his 80s (the age of the author), not like a man in his middle years. And that's worrying.

The actual investigation starts relatively late, but the point of Offshore is much different than its predecessors. It's not about the 3 murders that happen. They're almost insignificant. It's about the greater picture and the tangible, as well as philosophical, machinery of government and law.

At the end of this novel, Markaris leaves you not sure if he's actually accusing the Greek government of extreme corruption, or merely providing a fascinating fictional explanation for Greece's crawling out of their financial crisis, or pointing out a little-explored part of the human condition.

The ideas served up "deus ex machina" style in the final chapter are really quite impressive and could fill hours of philosophical debate. Unfortunately, to get there, Markaris sacrifices his MC's credibility and mental capacity, which has the reader shouting from the wings "Hey! Look there! No, RIGHT THERE! Why aren't you investigating THAT?" (Which may, indeed, be part of Markaris' whole point. Why is nobody looking?)

On a personal note, I've been growing more and more frustrated with Kostas' private life over the last few novels.

Not only do I vehemently disagree with their mindset towards their daughter's career (which belongs in the early 20th century, not in the early 21st), but it seems as if Markaris is steering the characters towards a kind of totally harmonious family in which everybody always gets along and there are never any fights. This is a far cry from the early novels where Kostas' private life has a lot of bark and bite to it, Now it's just dreadfully dull and riddled with the type of sentimental notions that -- once again --are very typical for the elderly.

3.5 stars for the concept

[Margaret · Rating 5 out of 5]

Θαυμάσιο βιβλιο! Πρόσχημα η αστυνομική ιστορία για να στηθεί ενα σενάριο ανάκαμψης της χώρας απο την κρίση με παράλληλη διάβρωση των "ηθικών αρχών". Το τελος τρομακτικό ! Αναμένεται η συνέχεια και η κάθαρση! Χαρίτος στα καλυτερα του!

[Πάνος Τουρλής · Rating 3 out of 5]

Έξι χρόνια πέρασαν από την κρίση που χαντάκωσε την πορεία της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό και γενικότερο γίγνεσθαι. Τα δύσκολα πέρασαν. Αρχίζουν να εμφανίζονται λεφτά από παντού ενώ εταιρείες αρχίζουν να επενδύουν στην Ελλάδα. Από το «λεφτά υπάρχουν» φτάσαμε στο «Από πού είναι τα λεφτά;» Ο αστυνόμος Χαρίτος αντιμετωπίζει το γεγονός με περίσκεψη ενώ η γυναίκα του, Αδριανή, μέχρι και ευχαριστήριο τάμα κάνει και δεν το ψάχνει περαιτέρω. Μια σειρά δολοφονιών που θυμίζουν εκτέλεση για ξεκαθάρισμα λογαριασμών βάζουν το μυαλό του αγαπημένου αστυνόμου ξανά σε τροχιά. Είναι δυνατόν τις δολοφονίες αυτές να τις κάνουν οι αλλοδαποί ένοχοι που εμφανίζονται τόσο βολικά και ομολογούν πολύ σύντομα μετά τη διάπραξη του εγκλήματος; Γιατί ξαφνικά άρχισαν να έρχονται Έλληνες εφοπλιστές να επενδύσουν στην Ελλάδα από τη στιγμή που η νέα κυβέρνηση δεν έχει αναγγείλει κάτι ευνοϊκό ή έστω διαφορετικό γι’ αυτούς; Πόσα εμπόδια θα φέρει στην έρευνα του Χαρίτου ο νέος υποδιευθυντής της αστυνομίας; Πόσο μαύρο είναι το χρήμα που ξεπλένεται μετά την κρίση και από πού πηγάζει;

Στη νέα περιπέτεια που έγραψε ο κύριος Μάρκαρης έχουμε τη γνωστή, αγαπημένη στρωτή αφήγηση του συγγραφέα, με πολλές εκπλήξεις και ανατροπές και φυσικά πολλές διαδρομές στην πολύβουη πόλη που αγαπάμε να μισούμε, την Αθήνα. Στο μυθιστόρημα εμφανίζονται οικεία πρόσωπα του επαγγελματικού και οικογενειακού περιβάλλοντος του Χαρίτου που έχω δει και σε προηγούμενα βιβλία και υπάρχει μια ανάγλυφη ατμόσφαιρα της οικονομικής ευμάρειας στην Ελλάδα. Η διεισδυτική ματιά του κυρίου Μάρκαρη είναι και πάλι εδώ, να τέμνει την κοινωνία του 21ου αιώνα, να θέτει καίρια ερωτήματα (ειδικά το μεταναστευτικό και η εγκληματικότητα από αλλοδαπούς αναφέρεται ουσιαστικά), να δημιουργεί υποψίες και σασπένς και με αφορμή του πεπαλαιωμένου αλλά όχι ξεπερασμένου λεξικού του Δημητράκου να συγκρίνεται υποδόρια το τότε και το τώρα από γλωσσικής και εννοιολογικής άποψης.

Η ένστασή μου επικεντρώνεται στο εξής: δεν υπάρχει λύση του μύθου, εκτός κι αν είναι υπό σκέψη να δοθεί συνέχεια στο μυθιστόρημα. Δηλαδή, οι σελίδες γεμίζουν πτώματα και αίμα, ο Χαρίτος κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να βρει τον ένοχο ή τους ενόχους των μυστηριωδών δολοφονιών, να βγάλει μια άκρη με το κουβάρι της υπόθεσης παρά τις δυσκολίες και κάποια στιγμή που πραγματικά ενοχλεί, μετά από μια σοβαρή και σημαντική συζήτηση καταλαβαίνει τις πραγματικές διαστάσεις και αυτό ήταν. Μου φάνηκε ημιτελές.

Τέλος, η ατμόσφαιρα, οι ανατροπές, η ροή της αφήγησης, οι κοινωνικοί προβληματισμοί που αναπτύσσονται με παρέσυραν και αγνόησα τα τυπογραφικά λάθη που υπάρχουν στο κείμενο.

[Banu Yıldıran Genç · Rating 3 out of 5]

bu ara başka işlerle uğraştığımdan genelde polisiye okuyorum. markaris’lerden devam. “offshore” ortalama komiser haritos maceralarından bir tık kötüydü bence.
bu kez yunanistan yıllar süren ekonomik krizden bir biçimde çıkıyor ama nasıl. bu konuda en makul sorular yine bizim kötümser adriani’ye düşüyor ve her zaman olduğu gibi haklı.
ama her seferinde politikanın ne kadar kirli olduğuna, yunanlılarla ne kadar benzediğimize, mafyanın, kara paranın nasıl da bütün dünyayı birbirine bağladığına şaşırıyorum.
burada da armatörlerin, rüşvetçi turizmcilerin ölümüyle başlayan macera, olayı epeyce didikleyen gazetecinin öldürülmesiyle devam ediyor. sonuçta haritos bile görevden el çektiriliyor. çünkü öldürülen gazeteciye duyduğu bağ farklı. haritos’un bu duygusallığına bayılıyorum.
en sonunda haritos göreve geri gelecek, her şeyin ardındaki el neyi neden yaptığını açıklayacak ama gerçek suçlular yakalanacak mı? (yakalananlar hep cebine üç kuruş para konup suçu üstlenmeye ikna edilmiş göçmenler) hayır. mafya politikacı işbirliği aynen devam.

[Νατάσσα · Rating 3 out of 5]

Τρία αστεράκια μόνο και μόνο γιατί αγαπώ τον Χαρίτο. Δεν με ενθουσίασε, δεν με "κάλυψε" η λύση.

[Sevim Tezel Aydın · Rating 4 out of 5]

Komiser Haritos ile klasik polisiyenin sınırlarını aşan, toplumsal dalgalanmaların yansıması olan suçların izini sürmek güzeldi.
Offshore, Yunanistan'da uzun süren krizin ardından hükümetin değiştiği, ekonomik iyileşmenin başladığı dönemde geçiyor. Bir memurun öldürülmesini zengin bir armatörün, ardından da bir gazetecinin cinayete kurban gitmesi izliyor. Her biri basit hırsızlık nedeniyle işlenmiş gibi gözüken cinayetleri takiben suçlular kolayca yakalanıyor. Ancak cinayetlerin birbiriyle bağlı olma ihtimali ve katillerin hepsinin göçmen olması Haristos'u şüpheye düşürüyor. Sonrası kara para, yabancı sermaye, siyaset ve bürokrasinin iç içe geçtiği düşündürücü bir hikaye…
Markaris'in yarattığı Haritos'u, ailesini ve arkadaşlarını seviyorum, kendimi hepsiyle yakın hissediyorum. Son dönemde yazdığı kitaplarda, toplumsal tabloyu ön plana çıkarıp, meseleleri sorgulamasını takdir ediyorum. Zira, dünya çalkalanıyor; klasik/basit katil, suç, adalet şablonu ile anlatılabileceklerin ötesinde, siyasi, ekonomik, toplumsal nedenlerin ortaya çıkardığı bambaşka bir suç dalgası ile karşı karşıyayız. Markaris bunları kurcalayarak bizi soru sormaya, düşünmeye sevk ediyor…
Ancak, tercüme ve baskı konusunda şikayetlerim var. Sanıyorum, kitabın hazırlığı biraz aceleye gelmiş, dikkatli bir editörün metne tekrar bakması gerekirmiş. Umarım bundan sonraki baskılar daha özenle hazırlanır, hem Markaris hem de biz daha iyisini hak ediyoruz...

[Jason · Rating 3 out of 5]

Αρκετά ενδιαφέρον και σίγουρα καλύτερο από τα τελευταία αλλά με τα ίδια αρνητικά σημεία. Ο Χαρίτος αρκετά μάχιμος αλλά χωρίς λύσεις και τους εσωτερικούς διαλόγους των πρώτων βιβλίων που λειτουργούσαν ταυτόχρονα για την προώθηση της πλοκής και την καθοδήγηση του αναγνώστη αλλά και για να προκαλέσουν γέλιο. Οι λύσεις έρχονται μόνες τους, πολλές φορές ουρανοκατέβατες, και ο ρόλος του Χαρίτου περιορίζεται στην παρουσίαση των γεγονότων. Για μένα το μεγάλο αρνητικό είναι τα κομμάτια με την εκτεταμένη οικογένεια του Χαρίτου, τα οποία είναι γεμάτα κλισέ, υπερβολικά αναμενόμενα, επαναλαμβανόμενα και με μεγάλες δόσεις μικροαστισμού. Από πλοκή υπάρχει ενδιαφέρον αλλά νομίζω δεν υλοποιείται στο έπακρο.

Εν κατακλείδι: Ένα ακόμα καλό αστυνομικό από το Μάρκαρη, μακριά από τα πρώτα του αλλά καλύτερο από τα τελευταία του.

[Antonio Parrilla · Rating 4 out of 5]

Se si legge "Il prezzo dei soldi" pensando di aver a che fare con un noir, secondo me si sbaglia. Come già in altri suoi lavori, Markaris usa il genere noir per scrivere, in realtà, della situazione sociale e politica della sua Grecia, muovendosi quasi al limite del romanzo distopico.
Sotto quest'ottica, passa in secondo piano il ritmo forse un po' lento per il genere, mentre il messaggio che Markaris vuole trasmettere passa in primo piano e contribuisce in maniera decisiva alla bellezza del racconto.

[Ibrahim · Rating 4 out of 5]

Komiser Haritos bu defa Organize suç ve mafyanın operasyonları yüzünden ölen denizcilik insanları ve armatörlerin cinayetlerini araştırmaya çalışıyor. Mafya siyaset derin devlet ve yabancı sermaye işleri derkan Haritos eli kolu bağlı şekilde ortada kalıyor. Üzüldüm komiser adına. Tavsiye ederim

[flaminia · Rating 2 out of 5]

siccome a certe conclusioni sono giunta perfino io molto prima di charitos e dei suoi colleghi, dico solo che la polizia greca non ci fa una bella figura e che markaris è un giallista dei poracci. e poi basta con queste spieghe minuziose dei tragitti in macchina, sto leggendo un libro o gugolmep?

[Xan · Rating 3 out of 5]

La Grecia de Jaritos siempre tan cercana, como una imagen de familia en el salón de los vecinos.

No se lleva cuatro estrellas porque ya no me sorprende, pero sigue siendo entretenido e instructivo.

[Aysegul Ozkan · Rating 3 out of 5]

Yazarina imzalattigim bir kitabi okuma cok keyifliydi ama kitabin cinayetleri bagladigi sonuc cok zayif ve anlasilmazdi.

#bizimbuyukchallengeimiz2025
#madde18

[Camilo Cortes · Rating 4 out of 5]

Un libro que te deja pensando no hay mal que por bien no venga, pero al fin al cabo es un mal. El libro relata una Grecia después de la crisis de 2008, en donde capitales financieros entran a financiar el nuevo desarrollo del país m. Pero qué capitales son estos, de donde provienen y por qué se asientan en ese país. Todo es resuelto a través de una seguidilla de asesinatos que debe entrar a investigar el comisario, que se enfrenta a un dilema moral. Los últimos dos capítulos son excelentes y muestran una realidad moralmente cuestionable.

[Johann Guenther · Rating 4 out of 5]

MARKARIS, Petros: „Offshore. Ein Fall für Kostas Charitos“, Zürich 2017
Markaris schreibt in seinen Krimis immer nach demselben Muster und doch ist es immer wieder verschieden. Zwar sind es dieselben handelnden Personen, die den Rahmen bieten: die Tochter mit ihrem Mann, seine Ehefrau und ein Freund. Auch die Kollegen und der Chef bleibt derselbe. Daneben gibt er in jedem seiner Krimis einen Situationsbericht Griechenlands. Diesmal ist es die wirtschaftliche Kehrtwende des Landes. Die Entschuldung und der aufkommende Optimismus. Dem wirtschaftlichen Aufschwung setzt er aber mit diesem Roman ein Gegenlicht: ein Teil des Erfolgs kommt aus Schwarzgeld. Die Regierung scheint erfolgreich, aber die neuen Investitionen sind – so Markaris – mit Schwarzgeld finanziert.
Neu an diesem Roman ist es auch, dass Kommissar Kostas zu keiner Aufklärung der Mordfälle kommt. Er wird von oberster Stelle dienstfrei gestellt und an der Aufklärung behindert. Die finanziellen Hintermänner sind es dann auch, die ihn wieder zu seinem Job verhelfen. Im Gegenzug muss er ruhig bleiben und nicht weiter ermitteln. Eine sonderbare Rolle für einen erfolgreichen Polizisten wie Kostas.

[icaro · Rating 4 out of 5]

Sì, lo sappiamo tutti, lo sospettiamo e ce lo diciamo, a sera, attorno alla tavola, con un bicchiere di vino in mano chiacchierando di attualità con gli amici: le mafie con il (quasi sempre) colletto bianco hanno preso il potere ovunque. Noi facciamo i disincantati e magari, ci scherziamo su, perchè, per la maggior parte di noi, non ci è ancora capitato di sbatterci sopra il naso come succede al commissario Charitos. Ma 'la cosa' c'è.
Ma più di una distaccata e dotta analisi sociologica, Markaris è capace di catturare la nostra sensibilità, mettendo su teatrini plausibili di cosa può succedere veramente agli individui e alle loro società quando si trovano in questi guai.
Per questo amo questo giallista che con leggerezza ma senza schermi parla di un oggi irresponsabile e di un domani...di un domani...come quello di Caterina Charitou.
In più ringrazio Markaris che, negli anni, non solo ha smorzato la sua misoginia ma, di romanzo in romanzo sta elevando un monumento di certezze a quella inaffondabile imbarcazione che è la signora Adriana

[Katerina · Rating 3 out of 5]

Σε μια υποτιθεμενη Ελλάδα που έχει ξεπεράσει την κρίση, το χρήμα κυκλοφορεί και η ανάπτυξη ξεκινάει. Οι Έλληνες εφοπλιστές του εξωτερικού μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα για να συνδραμουν στην ανάπτυξη. Κάποιοι όμως αναρωτιουνται από που έρχονται τα λεφτά... Τρεις δολοφονίες φέρουν αντιμέτωπο τον αστυνομία Χάριτο με αυτό το ερώτημα καθώς οι ομολογιες μεταναστών για τις δολοφονίες αυτές του προσφέρονται στο πιάτο. Και φυσικά οι ανώτεροι του προσπαθούν να τον εμποδισουν. Για να είμαι ειλικρινής το διάβασα γιατί έχω διαβάσει όλα τα υπόλοιπα στο παρελθόν. Καλογραμμενο όπως πάντα αλλά περίμενα να είναι κάπως καλύτερο.

[Silvia Zuleta Romano · Rating 4 out of 5]

Cumple. La saga de Kostas Jaritos ya está más que aceitada. Engancha y eso tiene mucho mérito. Esta vez, el escenario es una Grecia que ha superado la crisis pero que se enfrenta a nuevos fantasmas. El trasfondo económico y social siempre está presente.
Como siempre, la resolución del caso es un poco fantasiosa. Como si el autor hubiese querido solucionar el asunto en dos páginas. No lo culpo. Los finales son complicados de gestionar. El resto, impecable.

[Argiri Maglari · Rating 4 out of 5]

Πολύ καλός για ακόμα μια φορά ο Μάρκαρης. Με τα βιβλία του για την κρίση στην Ελλάδα αγγίζει όλα τα ευαίσθητα θέματα και σκιαγραφεί χαρακτήρες και καταστάσεις. Η ιστορία γεμάτη αλλά η κάθαρση δεν έρχεται.

[Georgekapa · Rating 4 out of 5]

Το διαβασα μονορουφι κι ευχαριστα

[Elisa · Rating 5 out of 5]

Otro excelente volumen en la serie del Comisario Jaritos.

[José Luis · Rating 3 out of 5]

Un libro más de la serie de Jaritos. Márkaris siempre tiene el interés de reflejar la sociedad cotidiana griega, en especial durante los tiempos de la crisis. En esta entrega refleja los primeros "brotes verdes" de la salida de esa crisis dejando vislumbrar un acuerdo de ciertos estamentos del estado con una no identificada asociación de proveedores de capital desde los paraísos sociales: vamos, una lavandería institucional de dinero negro.

La trama es interesante más por la "explicación final" que por el desarrollo. Aunque Márkaris no es el tipo de escritor que me llene, sí alcanza un grado de interés mayor que otros autores de literatura negra o policíaca, aunque como siempre me chirría un poco su habitual querencia por la recreación de la vida familiar, un tanto arquetípica; las reiteradas explicaciones de lo mal que está el tráfico cada vez que conduce, nombrando calles y avenidas, pero sin detenerse en una mínima ambientación de la ciudad. Me gustan más otras cosas, por ejemplo lo bien que refleja el clima funcionarial de su comisaria y de él mismo como policía.

En realidad me incliné a leer esta novela por que trataba del blanqueo de capital, pero no se hace una inmersión suficiente en el funcionamiento de estos procesos de tráfico de capitales desde las compañías offshore, se queda simplemente en la superficie, utilizando el título como reclamo.

[Sebastian Haberland · Rating 2 out of 5]

Ausgesprochen gut gefielen mir die Einblicke in die Alltagskultur & Mentalität der Griechen. Endlich verstand ich so manche Ausführungen einer guten Freundin, deren Familie aus Griechenland stammt.

Der Kriminalfall war recht interessant und realistisch. Durch immer neue Morde wurde die Geschichte nie langweilig.

Leider gefiel mir die Figur des Kommissars überhaupt nicht. Dies war mein erstes Buch des Autors und der Reihe und ich war schockiert, dass es bereits der 12. Fall von Kostas Charitos sein soll. Leider sind sein Handeln und seine Gedanken für mich überhaupt nicht nachvollziehbar. Vermutlich hätte ich ihn bereits 11 Fälle zuvor entlassen, da er die einfachsten Zusammenhänge nicht erkennt und sich immer wieder in irgendwelchem Irrsinn verrennt.
Selbst auf die offensichtlichsten Details müssen seine Assistenten ihn stoßen. Ständig zieht er irgendwelche Schlüsse, ohne das man erfährt wieso. Stattdessen sucht er die Antworten lieber im Lexikon (?). Selten hat mich eine Romanfigur so genervt.

[Alessandra · Rating 4 out of 5]

Una Grecia che finalmente si risolleva, ma non grazie all'austerity imposta dalla UE, bensì a un giro di soldi, tanti soldi, di dubbia provenienza; ed è pericoloso opporsi, ma in fondo anche inutile. E del resto non è forse opaco il colore dei soldi, di tutti i soldi?
Una piccola nota personale: Markaris ha quasi una mania per la descrizione dei tragitti percorsi in macchina da Charitos per le strade di Atene e se si va su Google Earth e si digitano le vie e i viali nominati nel romanzo, con Street View in un attimo è come esserci. Lo faccio con molti romanzi, soprattutto se ambientati in città che conosco poco o per niente, ed è divertente e utile: davvero una “full immersion” nella storia che si sta leggendo.

[Periklis · Rating 3 out of 5]

Εκνευριστικό τις περισσότερες φορές, ηταν συνεχώς στα όρια μεταξύ 2 και 3⭐️. Η εμμονή του με τις διαδρομές και το τι κίνηση ειχε ο δρόμος με έφτασε στα όρια μου. Καθώς και οι διάλογοι με τη σύζυγο του και τους οικείους του.
Ομως με κράτησε η γρήγορη ροη του, και τα τελευταία κεφάλαια, καθώς και η αποκάλυψη στο τέλος ηταν καλα.

[Carolina · Rating 3 out of 5]

El libro es muy ameno y se lee deprisa. Siempre pasan cosas interesantes y es muy interesante seguir los pensamientos de Kostas Jaritos. Sin embargo, el final es algo precipitado y, aunque no se pueda decir que decepcione, si deja un regusto extraño.

[Emilio Garcia · Rating 2 out of 5]

Decepcionante la última novela de Markaris. Aspectos interesantes , como siempre, pero globalmente no llega a enganchar como otras. Encantador, sin embargo, en su insinuación de las oscuras fuentes de financiación de los populismos y su relación con la apariencia de éxito económico de un país.