อย่าออกมาเดินตอนกลางคืน

Detective Kosuke Kindaichi #3

by Seishi Yokomizo, เซชิ โยโคมิโซะ, ชมนาด ศีติสาร (Translator)

คินดะอิจิเป็นยอดนักสืบ ที่ทั้งนักอ่านญี่ปุ่นและไทยต่างรู้จักกันดี ด้วยว่าคดีที่เขาสามารถไขปริศนาได้นั้น ล้วนซับซ้อนและน่าสะพรึงกลัวเสมอ

'ข้ามาถึงโตเกียวแล้ว อีกไม่นานจะไปพบเจ้า ...เจ้าจงอย่าออกมาเดินตอนกลางคืน' จดหมายประหลาดถูกส่งมาถึงยาชิโยะ ลูกสาวคนเดียวแห่งตระกูลฟุรุงามิผู้มั่งคั่ง พร้อมกับรูปถ่ายไร้หัวของชายลึกลับ หญิงสาวหวาดผวากับจดหมายพิศดาร หวั่นใจว่าชายใดรอบกายเธอจะเป็นคนผู้นั้น แต่ระหว่างนั้นเองฆาตกรรมแสนสยดสยองได้เปิดฉากขึ้น ฆาตกรหั่นคอศพ...ศพแล้วศพเล่า...

Genres: Mystery, Japanese Literature, Mystery Thriller, Novels, Fiction, Murder Mystery, Japan

232 pages, Paperback

First published March 1, 1973

About the author

Seishi Yokomizo (横溝 正史) was a novelist in Shōwa period Japan.
Yokomizo was born in the city of Kobe, Hyōgo (兵庫県 神戸市). He read detective stories as a boy and in 1921, while employed by the Daiichi Bank, published his first story in the popular magazine "Shin Seinen" (新青年[New Youth]). He graduated from Osaka Pharmaceutical College (currently part of Osaka University) with a degree in pharmacy, and initially intended to take over his family's drug store even though sceptical of the contemporary ahistorical attitude towards drugs. However, drawn by his interest in literature, and the encouragement of Edogawa Rampo (江戸川 乱歩), he went to Tokyo instead, where he was hired by the Hakubunkan publishing company in 1926. After serving as editor in chief of several magazines, he resigned in 1932 to devote himself full-time to writing.
Yokomizo was attracted to the literary genre of historical fiction, especially that of the historical detective novel. In July 1934, while resting in the mountains of Nagano to recuperate from tuberculosis, he completed his first novel "Onibi" (『鬼火』), which was published in 1935, although parts were immediately censored by the authorities. Undeterred, Yokomizo followed on his early success with a second novel Ningyo Sashichi torimonocho (1938–1939). However, during World War II, he faced difficulties in getting his works published due to the wartime conditions, and was in severe economic difficulties. The lack of Streptomycin and other antibiotics also meant that his tuberculosis could not be properly treated, and he joked with friends that it was a race to see whether he would die of disease or of starvation.
However, soon after the end of World War II, his works received wide recognition and he developed an enormous fan following. He published many works via Kodansha's Weekly Shōnen Magazine in serialized form, concentrating only on popular mystery novels, based on the orthodox western detective story format, starting with "Honjin Satsujin Jiken" (『本陣殺人事件』) and "Chōchō Satsujin Jinken" (『蝶々殺人事件』) (both in 1946). His works became the model for postwar Japanese mystery writing. He was also often called the "Japanese John Dickson Carr" after the writer whom he admired.
Yokomizo is most well known for creating the private detective character Kosuke Kindaichi (金田一 耕助). Many of his works have been made into movies.
Yokomizo died of colon cancer in 1981. His grave is at the Seishun-en cemetery in Kawasaki, Kanagawa (神奈川県 川崎市).

Reviews

[Mizuki · Rating 5 out of 5]

old review:
Really impressive murder mystery, I couldn't see the ending coming at all when I first read this splendid crime novel (by Seishi Yokomizo) years ago.

Updated@15/12/2021:

A new book cover for this Yokomizo's classic! How can I resist...

New review starts here:

Night Walk is one of the finely crafted classic Detective Kindaichi mystery novels.

This time the story is narrated by a third-ranked detective novelist, he was invited to the remote family manor of his well-to-do friend. In the manor, the novelist met his friend's eerie family members, one of them being a beautiful but wanton young woman, and she had an unusual suitor: a humpbacked painter.

The men within the family seemed to all harbor complicated/incestuous feelings toward this young woman, plus when cursed bloodline, family's secrets, madness, lust and greed came into play, murder and beheading ensured.

Beheading! All the beheading in the story is really...interesting to say the least. Plus it's also worth noticing that the story takes place in a time period when DNA testing hadn't ever existed, that enables the murderer to do what they did.

Overall, the story is on the melodrama side but for a whole novel I'm fully entertained, the plot twists are neat and the murder mysteries really can keep you guessing, although Kindaichi only shows up at around the late 2/3 part of the story, still the story carries itself nicely, from start to end.

There is one thing, since it's a novel penned decades ago, so it's hard to overlook all the discrimination against disable people in the text, the characters in the book always talk like humpbacked people are mentally unbalanced and abnormal because they are handicapped! At the back of the book, I found the Taiwanese publisher noted that they are aware of the outdated discriminations in the story so they had already adjusted the wording and the tone in this reprint! If what I'd read is already the 'adjusted' version then the original text has to be really offensive. *sighs* I'm not holding it against Mr. Yokomizo, but still.

PS: here is one small detail, the murderer in the end confessed that they were 'used to beheading people during the war', *sighs* now I remember I read from another book that the Imperial Japan Army tended to kill their war prisoners by beheading them because they claimed they 'didn't have enough resource to keep war prisoners alive', that really sucks.

My Top Ten Yokomizo's Detective Kosuke Kindaichi Mysteries novels

1.惡魔的手毬歌 / A Devilish Temari Song (my review: https://www.goodreads.com/review/show...)
2.本陣殺人事件 / The Honjin Murders (my review: https://www.goodreads.com/review/show...)
3.犬神家一族 / The Inugami Clan (my review: https://www.goodreads.com/review/show...)
4.獄門島 / Gokumon Island (my review for Gokumonto: https://www.goodreads.com/review/show...)
5.夜行 / Night Walk (my review: https://www.goodreads.com/review/show...)
6.惡魔吹著笛子來 / The Devil Comes and Plays His Flute
7.惡靈島 / Demon Island (my review: https://www.goodreads.com/review/show...)
8. 醫院坡上吊之家 / The House of Hanging on Hospital Slope
9. 女王蜂 / Queen Bee
10. 八墓村 / The Village of Eight Graves

[Ploy Inthira · Rating 5 out of 5]

ให้คะแนนเพราะตอนเฉลยความจริงล้วนๆ นี่สินะความรู้สึกของคนที่โดนหลอก 55555555555

[Pete WK. · Rating 5 out of 5]

เป็นคินดะอิจิตอนยาวตอนแรกที่ได้อ่านในรอบ 4 ปี
ซึ่งถือว่าไม่ทำให้ผิดหวังเลย

ท้าวความก่อนว่า เมื่อประมาณปี 2014 -2015 ตอนนั้นก็เริ่มอ่านคินดอิจิมาเรื่อยๆ จนถึงเล่มที่ 5
แต่ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ ตอนนี้เราก็จำไม่ได้ เลยทำให้หยุดอ่านไปพักนึง หลังจากนั้นพอจะกลับไปตามซื้อตามเก็บ ตามอ่าน
มันกลับไม่มีความ "อยาก" ที่จะทำ เหมือนหมดความสนใจไปเลย

จนกระทั่งปีที่แล้ว เริ่มกลับมาสนใจตามเก็บนิยายอีกรอบ ซึ่งก็ตามเก็บเรื่องที่อยากได้จนครบ จนมันไม่เหลืออะไรให้เก็บ
เลยหันกลับมามองเรื่องที่เราได้หันหลังให้กับมัน นั่นก็คือคินดะอิจินี่แหละ

จากนั้นก็หาข้อมูล หาหนังสือเพื่อทบทวนความทรงจำ จนได้ทราบว่า คินดะอิจิฉบับแปลบ้านเรานั้น เค้าไม่ได้แปลแบบเรียงตอน
แต่เป็นการแปลแบบตามใจฉัน ไอเราก็เลยเกิดคตวามสงสัยว่า แล้วถ้ามีการเรียงลำกับตามไทม์ไลน์ มันจะเป็นยังไง

ก็เลยลองไปหาข้อมูลในเว็บของญี่ปุ่นและแปลออกมาคราวๆ จนได้รายชื่อตอนคินดะอิจิแบบที่เรียงตามช่วงเวลาที่เกิดขึ้นในเนื้อเรื่อง

จากนั้นเราก็ตามเก็บหนังสือ และเริ่มอ่านเรียงตามไทม์ไลน์มาเรื่อยๆ
ตามนี้


Showa 12 (1937)
On November 27 - 29
01. ในห้องที่ปิดตาย (Bliss คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 9)

Showa 21 (1946)
Early September
02. บ่อพยาบาท (Bliss คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 9)
03. ใต้ต้นยี่เข่ง (Talent 1 คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 31)

Late September - early October
04. คดีฆาตกรรมบนเกาะโกะกุมน (Bliss คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 5)
Mid November
05. เจ้าหญิงชุดดำ (Talent 1 คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 31)
06. นายค้างคาวกับคุณนายทาก (Bliss คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 16)

Showa 22 (1947)
March 26, 28 - 30
07. แมวในความมืด (Bliss คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 15)
08. คดีร้านแมวดำ (Bliss คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 9)

Mid April - 26th
09. ปีศาจฆาตกร (Talent 1 คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 31)

September 28 - October 11
10. บทเพลงปีศาจ (Bliss คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 3)


Showa era 23 (1948)
May 5th - 9th
11. อย่าออกมาเดินตอนกลางคืน (Bliss คินดะอิจิยอดนักสืบ เล่มที่ 8)
Mid May - early September

ซึ่งเล่ม 5 และเล่ม 3 เราเคยอ่านแล้วเมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว ก็เลยข้ามไป ส่วนตอนที่เหลือจะเป็นตอนคดีสั้นๆ จนมาถึงคดีลำดับที่ 11
นั่นก็คือตอน อย่าออกมาเดินตอนกลางคืน เลยเป็นที่มาที่ว่า นี่เป็นตอนขนาดยาวตอนแรกในรอบ 4 ปี



ทุกๆอย่างในเล่มนี้เราชอบหมดเลย และจุดพลิกของเรื่องก็ทำได้น่าประทับใจ ซึ่งบอกตามตรงว่าเดาไปถึงจุดนั้นไม่ได้เลย
ตอนนี้ก็เข้าใจแล้วว่าทำไมคนอ่านถึงชอบตอนที่เป็นเรื่องยาวมากกว่าเรื่องสั้น เพรามันมีพื้้นที่ให้เล่น และ หลอกคนอ่านนั่นเอง

พวกตอนสั้นๆก่อนหน้านี้ ก็ต้องบอกเลยว่าอ่านจบแล้วก็จบเลย ไม่ได้มีอะไรให้จดจำ

แต่จุดที่ใครหลายๆคนติในเรื่องนี้ก็คือ ความบังเอิญหลายๆอย่างๆ แต่สำหรับตัวเรากลับมองว่ามันคือความตั้งใจของคนเขียน
ที่ต้องการให้มันดูไม่เป็นธรรมชาติ แสดงถึงความบิดเบี้ยว และความเหนือจริง
คือมันไม่ปกติตั้งแต่ที่มีตัวละครหลังค่อม 2 คนทีหน้ารุปร่างหน้าตาคล้ายกัน หรือมีตัวลครที่เป็นโรคนอนละเมอ เดินไปเดินมาตอนกลางคืน คือมันมีหลายๆสิ่งที่ไม่น่าจะมารวมกันได้ขนาดนี้ แต่มันก็มาอยู่ในเรื่องนี้เรื่องเดียว คิดว่าคนอ่านควรจะเอะใจตั้งแต่ได้อ่านแล้ว

ส่วนที่ชอบอีกหนึ่งอย่างคือ
บทก่อนที่จะถึงบทสรุป ในหน้าสุดท้ายของบทนั้นที่ตัวละครตัวนั้นกำลังไตร่ตรองและบอกเราว่าเค้ารู้ตัวคนร้ายแล้วว่าเป็นใคร
ซึ่งในหน้านี้ก็ทำเอาเราอึ้งแล้ว แต่บทถัดไป มันกลับพลิกไปอีกแบบนึง ทำเอาเราต้องอุทานคำหยาบถึง 2 ครั้งเลย555
ถือว่าคนเขียนฉลาดมาก

ยกให้เป็นอีก 1 ตอนที่เราชอบมากๆ

[Reader Guy · Rating 4 out of 5]

สนุกดี รู้สึกเล่มนี้มีความเป็นละครน้อยกว่าเล่มอื่นๆ ทำให้ถูกใจผมมากกว่า มีการใส่อารมณ์ในแง่ลบไปกับตัวละครค่อนข้างเยอะ(แต่ก็ไม่ได้แปลกใจอะไร) ชอบวิธีการเขียนให้ตัวละครในเรื่องดูประหลาด ดูน่าสงสัยไปหมด รู้สึกไว้ใจใครไม่ได้ทั้งเรื่อง

เล่มเล็กอ่านง่ายดี ไม่มีช่วงเบื่อเลย เพราะถูกหนังสือชวนให้สงสัย ให้คิด หรือไม่ก็มีอารมณ์ร่วมกับตัวละครตลอด

ไม่ได้รู้สึกดีกับตอนจบ แต่ยอมรับว่าหักมุมแบบเกินคาดเลย ไม่คิดว่าจะเล่นมุกนี้

[Thiraphat Bunsitthimeta · Rating 5 out of 5]

ดีมาก หักมุมสุดๆๆ

[osa · Rating 3 out of 5]

เล่าเร��่องดี บรรยายเก่ง มีความซับซ้อน ปมเยอะแต่เอาอยู่

เรื่องย่อ: 'ข้ามาถึงโตเกียวแล้ว อีกไม่นานจะไปพบเจ้า ...เจ้าจงอย่าออกมาเดินตอนกลางคืน' จดหมายประหลาดถูกส่งมาถึงยาชิโยะ ลูกสาวคนเดียวแห่งตระกูลฟุรุงามิผู้มั่งคั่ง พร้อมกับรูปถ่ายไร้หัวของชายลึกลับ หญิงสาวหวาดผวากับจดหมายพิศดาร หวั่นใจว่าชายใดรอบกายเธอจะเป็นคนผู้นั้น แต่ระหว่างนั้นเองฆาตกรรมแสนสยดสยองได้เปิดฉากขึ้น ฆาตกรหั่นคอศพ...ศพแล้วศพเล่า...

คินดะอิจิ โคสุเกะ เป็นชื่อซีรี่ย์ที่ได้เห็นผ่านตาค่อนข้างบ่อย คนที่ชอบ mystery & thriller ฝั่งญี่ปุ่นมักแนะนำอยู่เสมอ ซึ่งเราเลือก 'อย่าออกมาเดินตอนกลางคืน' เป็นเรื่องแรกในการประเดิมให้ได้รู้จักกับฝีไม้ลายมือของ โยโคมิโซะ เซชิ

ตามปกติไม่ค่อยชอบแนวบรรยายอะไรเยอะ เพราะส่วนใหญ่ที่เจอมักเอาไม่อยู่ กว่าจะวกกลับมาประเด็นหลักได้ใช้เวลานานทีเดียว แต่เรื่องนี้ทำได้ดี ทั้งการวางความสัมพันธ์ของแต่ละคน บรรยายสิ่งต่างๆจนเห็นภาพ มีความซับซ้อนในโครงเรื่องแต่เขียนออกมาให้เข้าใจ สื่อสารออกมาได้ดี ไม่ทำให้ซับซ้อนหรือยุ่งเหยิงเข้าไปอีก มีคำตอบให้กับทุกคำถามที่สงสัย ไม่มีรอยรั่วให้ขัดใจ โดยรวมเป็นสองร้อยหน้าที่รู้สึกว่ากำลังดี

สำบัดสำนวนมีความสมัยก่อน ก็อย่างว่าตีพิมพ์ตั้งแต่ 1973 ถึงอย่างนั้นก็มีบางประโยคที่เรียบง่ายแต่ทำให้ฉุกคิดอะไรบางอย่าง เช่น

• "ยิ่งอ่อนแอยิ่งต้องมีภาพลักษณ์น่าเกรงขาม"
• "ความขัดแย้งกันในตัวเองบางครั้งก็เป็นความน่าหลงใหล"
• "คนรุ่นราวคราวเดียวกับเราล้วนถูกทอดเขี้ยวเล็บด้วยสิ่งที่เรียกว่า วัฒนธรรม"

ทุกคนในเรื่องไว้ใจไม่ได้ มีแรงจูงใจพร้อมกับพฤติกรรมแปลกๆกันทุกคน แต่ก็ไม่สามารถเดาได้ว่าใครคือคนร้ายที่แท้จริง ช่วงหลังโดน plot แนวนี้หลอกติดต่อกันมา 2 เล่ม ทั้ง คดีฆาตกรรมปริศนากับนกฟลามิงโก และ รูมเมต เหมือนไม่ยอมเข็ดซักที ขนาดคิดกลับไปกลับมา ไม่เชื่อใจใครสักคน พอใกล้จุดเฉลยก็เคาะคำตอบในหัวแล้ว สรุปโดนพลิกอีกรอบตามเคย

เป็นการประเดิมเรื่องแรกที่ดี เพราะทำให้อยากติดตามผลงานเรื่องอื่นๆ ต่อไป

[เด็กแว่น · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้หักมุมมาก พีคมาก เหมือนกำลังโดนหนังสือในเล่มหลอก อารม์ประมาณว่า อย่าออกมาเดินตอนกลางคืน ก็หมายถึง ฉันเตือนคุณแล้วนะเลยอ่ะครับ 55555

..........

[Mr.oolongtea · Rating 4 out of 5]

ผมคิดว่าตอนที่อาจารย์แกเขียนคดีนี้คงสนุกมือมากแน่ แค่จินตนาการถึงความรู้สึกผู้อ่านหลังจากได้อ่านคดีนี้จบ คงสุขใจแกไม่น้อยเลย ถึงแม้ว่าหนังสือเล่มนี้จะถูกเขียนมาอย่างเนิ่นนานแล้ว แต่มันก็ยังคงทำหน้าที่ของมันได้อย่างยอดเยี่ยม โดยเฉพาะการใช้ประโยชน์จากมุมมองบุคคลที่หนึ่ง ที่ช่วยล่อหลอกผู้อ่านได้เป็นอย่างดี ทำให้คิดว่าเราต้องรู้แน่ๆกลายเป็นไม่รู้เสียได้

เรียกได้ว่าคนร้ายในคดีนี้วางแผนออกมาได้อย่างแยบยลและเลือดเย็นจริงๆ ถ้าคินดะอิจิไม่โผล่เข้ามาล่ะก็คงยากที่จะจับตัวคนร้ายได้ การคลี่คลายปมและคดีในตอนจบก็ทำออกมาโดยให้ความรู้สึกหลากอารมณ์ดี ส่วนหนึ่งคงเพราะตัวละครในเรื่องจริงๆแล้วก็แทบไม่มีใครที่เรียกได้ว่าเป็นคนดีจริงๆเลย ทุกคนต่างล้วนมีเหตุผลในการฆ่าทั้งนั้น เพียงมีแต่คนร้ายเท่านั้นที่ไม่สามารถปล่อยให้คนเหล่านั้นหลุดมือไปได้

ตลอดเรื่องก็มีหลายแว่บที่ผมแอบคิดว่าคนคนนั้นจะใช่คนร้ายหรือเปล่านะ แต่อาจาร์ยแกก็มีวิธีการในการเล่าที่ดีในแบบของแก ถึงแม้คุณจะคาดเดาคนร้ายได้ แต่ก็คงยากที่คุณจะคาดเดาแรงจูงใจของคนร้าย แถมมันก็เมคเซ้นส์มากเสียด้วยสิ

[W.M. · Rating 4 out of 5]

妳不得夜行。

自連續寄來的不詳預告信啟始，自稱三流偵探小說家的屋代寅太一步步走進古神家複雜又混亂的血脈與仇恨漩渦中心。

古神一族與仙石家，在幾代以來發展成為奇詭的共生關係，父輩與子代之間互相交纏著迷戀、慾望、仇恨，難以分割的感情亂局之外，寅太做為旁觀者，看著被追求者和預告信糾纏的豪門千金古神八千代、軟弱卻不甘於此的古神守衛、和古神家女主人有染的仙石當家、作風奇特顛狂的畫家蜂屋小市，以及他那多年相交但傲慢惡毒的朋友仙石直記等眾多人物，在愛恨與慾念交互作用下逐漸陷入瘋狂、血腥的混亂危境。

大宅中的斷頭屍體、古宅外瀑布下的無頭女屍，慘遭斬首後遺留的屍身，真的是眾人以為的受害者或是另有其人？
而這一切，是否都能往回溯及某個惡念或不可饒恕的罪行，如果是的話，又是誰、為了什麼做出這一切？
傳說中的名偵探金田一耕助，又在這之中扮演了什麼角色？

－以下提及謎底－

再次拿出經典名作的我，也再次覺得我這個月的本格額度好像是夠了XD

持平來說，我覺得這是一個即使在這麼多年之後，依然能夠從字裡行間感受到那份血腥妖光的作品（感覺上就是每隔一段時間就能夠在影視作品上被以當代方式重述的作品）。
雖然有著乍看繁複難解的謎題，但我得說，這其實在結構上是一個相當巧妙的敘述性詭計，謎題之所以看似難解，是因為讀者在感情上一開始就被敘述者牽著走。
直到偵探登場才開始小心翼翼透出其中不合理之處（但，線索的確一直都在那裡，作者沒有作弊）。讀完最後幾章，特別是在看見動機的安排時，即使那在現代看起來早已不是太過新鮮的謎……但，那些愛與恨的根源，不正是自古以來在人心一再反覆被講述的激烈感情嗎？
（當然某方面來說，發展到斬首實在也是太過激烈了一點XD）

讀完稍微感覺到了跨越時代的經典魅力，雖然因為很經典所以我也還是想起了我其實沒有特別本格（喂！），但還是很好看的很好看。

[Isa · Rating 3 out of 5]

After a strong start and solid middle, the ending was a letdown for me. It felt overly simplistic and the last 25 pages were almost a chore to read. I considered between giving 3 or 4 stars - it's really just the last 20-30 pages out of over 300 that disappointed me, but the impact was still enough to make me lean towards 3.

The setting and set up, as I've come to expect from Yokomizo, were superb. (In fact, if it wasn't for the fact that I have high expectations for his novels, I might have given 4 stars.) I'd still recommend this book to someone who liked his other works, but it doesn't come close to i.e. 獄門島.

[アナンタシット センサワーン · Rating 4 out of 5]

เป็นตอนที่ไม่ได้คาดหวังอะไรมากแต่กลับชอบครับ โดยเฉพาะช่วงสุดท้ายผมอ่านไปก็ตกใจไป เดาตัวคนร้ายผิดเจ็บใจมาก เล่มนี้โดนนักเขียนต้มซะเปื่อยเลย คดีฆาตกรรมในเล่มนี้มีรูปแบบพิศดารบวกกับบรรยากาศชวนขนหัวลุก รวมถึงพฤติกรรมที่ไม่น่าไว้วางใจของผู้เกี่ยวข้องทำให้การเดาคนร้ายสำหรับผมยากเย็นเข้าไปอีก จริงๆ ตอนนี้มีหลายปมที่ช่วงสุดท้ายเมื่อถูกเฉลยออกมาทำให้ผมค่อนข้างประหลาดกับความคิดสุดล้ำของนักเขียนนะครับ เป็นอีกหนึ่งคดีในซีรีส์นี้ที่ชื่นชอบครับ มีบ่นนิดนึงช่วงจบที่ตัดแบบขาดฉับทำให้อารมณ์การอ่านมันเหมือนยังไม่ถูกเติมเต็มนะคับ เห็นเป็นนี้หลายเล่มแล้วด้วยเสียใจ

[Txga · Rating 4 out of 5]

สนุกเลยเล่มนี้ ตอนแรกไม่ได้คาดหวังอะไรมาก อ่านไปอ่านมา รู้สึกลุ้น ไม่ได้ลุ้นระทึกแต่เป็นการลุ้นว่าตัวละครแต่ละตัวมันยังไงกันแน่ ความสัมพันธ์อะไรยังไง เล่มนี้ก็มีความแปลกตามสบายสไตล์คินดะอิจิ เปิด��าแรกๆก็มีคำเตือนไว้เลยว่าเล่มนี้จะโหดจะวิปริต ก็จริงแต่เราว่าเล่มอื่นๆในซีรีย์มีหนักกว่านี้ เราเดาคนร้ายไว้ 2 ช้อยส์ แล้วเฉลยเป็นหนึ่งในนั้นเสียด้วย แต่ถึงเราจะเดาได้ ก็ยังรู้สึกว้าวอยู่ดี ตอนจบถือว่าหักมุมทีเดียว เล่มนี้คินดะอิจิไม่ใช่ตัวละครหลัก ออกมาน้อยแต่เจ๋งเหมือนเดิม สนุกๆๆ

[nnurse.jpg · Rating 4 out of 5]

เล่มแรกของนิยายชุดคินดะอิจิที่ได้อ่าน ถือว่าเขียนดำเนินเรื่องสนุกดีนะ อ่านเพลินๆ แต่ด้วย setting มันค่อนข้างเก่า ส่วนตัวไม่ค่อยชอบอ่าน setting แบบนี้เท่าไหร่ ถามว่าหักมุมไหม ก็หักอยู่แบบแหกโค้ง แต่ไม่ว้าวมากกกกก ขนาดนั้น เข้าใจแรงจูงใจของฆาตกรอยู่ แอบเหมือนยัดเยียดไปหน่อย มันแบบขนาดนั้นเลยหรอแม๊ นักสืบแอบบทบาทน้อยไปหน่อย (หรือเปล่านะ ? ) โดยรวมให้ 3.5 ปัดเกือบๆ 4 ชอบแต่ยังไม่เลิฟ

[Bo · Rating 5 out of 5]

มีความหลอนนิดๆขณะที่อ่านตอนกลางคืน เนื้อหามีความเกลี่ยและกลบเกลื่อนดีมาก เพียงแค่จับพลิกนิดเดียว ก็เกิดเรื่องราวหักมุม 180องศาเลยทีเดียว ตอนท้ายค่อนข้างเเน่นจนเกือบจะเหมือนยัดเยียดความมีเหตุผลของตัวละคร

[Stk Kindaichikungz · Rating 5 out of 5]

หักมุมมาก เป็นหนึ่งในตอนที่ยกให้เลยเรื่องความหักมุม! พูดได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า เรื่องนี้น่าจะเป็นหนึ่งในตอนที่หักมุมที่สุด! เคยซื้อมาอ่านตอนเด็ก แต่เพิ่งมาได้อ่านจบก็ปี 2022 นี่แหละ เล่มไม่หนามาก แต่ถือว่าอัดเนื้อเรื่องได้แน่นดี

[Azel Oor · Rating 4 out of 5]

เป็นอีกตอนที่สะท้อนความเฉียบขาดของนักเขียนได้ดีมาก ชอบตั้งแต่อ่านจบครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน รู้ทั้งรู้ว่าฆาตกรคือใคร แต่ก็อยากกลับมาปัดฝุ่นลับสมองตัวเองอีกครั้ง ได้แต่พึมพำกับตัวเองว่า ‘โห สุดยอดอะ’ เป็นระยะตั้งแต่ต้นจนจบ ปมตัวละคร บรรยากาศ ฉากฆาตกรรม ค่อนข้างน่าหดหู่ แต่ก็สะท้อนความเทาของสังคมได้ดี

[ดินสอ สีไม้ · Rating 4 out of 5]

แม้จะมีชื่อตัวละครที่จำยาก
มีวิธีเล่าที่ซับซ้อน ยืดเยื้อ และโบราณ
แต่เมื่อมีคนตาย
และเผยปมปริศนาของเรื่องออกมา
รสชาติเบื่อๆ ในช่วงแรกๆ
ก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
ทริคที่คนร้ายวางไว้อย่างซับซ้อน
ก็ทำให้อ่านได้อย่างสนุก

[Npasinee · Rating 5 out of 5]

สนุกมากกกกกก ดีมาก เพิ่งเคยอ่านเป็นเล่มที่สอง แต่คินดะอิจิเล่มนี้ไม่น่ารำคาญเท่าเล่มก่อนหน้า บรรยายดีตัวละครไม่เยอะ ดีตั้งแต่บทแรกๆ พีคยันบทสุดท้าบ

[Sowaree Jantaratsamee · Rating 5 out of 5]

4.75

[Janice]

This is just grotesque.

[Nathania Ma · Rating 4 out of 5]

Note to self: Review in Diary 1 P. 48

[Nattha · Rating 4 out of 5]

สนุกหักมุม แต่เป็นการหลอกแบบปราณี มีใบ้ๆมาตลอด ซึ่งส่วนตัวเราชอบ รู้สึกไม่โดนโกง55555
แต่ขอหักตอนเฉลย ดูยัดๆ ไม่ค่อยอิมแพคเท่าไหร่

[Thanachaot Wannasorn · Rating 4 out of 5]

เนื้อเรื่องไม่ดีไม่เเย่พร้อมกับตัวละครดำเนินเรื่องที่น่ารำคาญ
เเละอีโก้จัด (อีกเเล้ว) เช่นเดียวกับตอนเจดีย์สามเศียร
เเต่เฉลยตอนจบกลับทำให้ตกใจได้ไม่มากก็น้อยเลยทีเดียว

[peppie · Rating 5 out of 5]

Mind blowing. The forth victim’s death was unnecessary but the rest were well written. Wildness and cruelty were well organized and made the story very interesting.

[Chutinun CT · Rating 5 out of 5]

สนุกดี อ่านเพลิน อ่านแล้วก็แอบเอ๊ะนั่นเอ๊ะนี่ตลอด
สุดท้ายแบบ อ้าววววววววว

[Benz Latthanan · Rating 3 out of 5]

เรื่องนี้เป็นอันดับต้นๆในซีรี่ส์นี้ที่ชอบเลยครับ
ชอบตรงคนเขียนเนียนหลอกเราตั้งแต่ต้นเรื่องยันท้ายเรื่องแบบโคตรเนียน แหม ทำกันไปได้
เล่มนี้เป็นการบรรยายโดยตัวละครอื่นที่เป็นนักเขียนนิยายนะครับ เนื้อเรื่องกระชับ ไม่ยืดเยื้อ หักมุมได้ดีมากเลย

[hatoriz · Rating 4 out of 5]

อีกตอนที่น่าสนใจ สะดุดตาตอนเห็นปกครั้งแรก ถือว่าเป็นปกที่ดูน่ากลัวมากแทบจะที่สุดในทุกตอนของคินดะอิจิ สนใจที่ว่าตอนกลางคืนออกมาเดินแล้วจะเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เป็นเหมือนการอ่านบันทึกของคนเล่าที่ ปะปนเรื่องความผิดปกทางกายภาพและร่างกายไว้ แต่น่าสนใจและดึงดูให้สนใจในเหตุผลความเชื่อมโยง อยากให้คืนดะอิจิผมมีบทบาทมากกว่านี้อีก แต่ไม่เป็นไรเราอ่านไปทำตัวเป็นคินดะอิจิไปก็สนุกไม่แพ้กัน

[Suwitcha Chandhorn · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้กลับมาใช้ตัวละครน้อย เล่าเรื่องจากมุมมองของต่างบุคคล ดำเนินเรื่องไปอย่างแยบยล อ่านสนุกเช่นเคย อย่างไรก็ดีรู้สึกว่าผู้แต่งสร้างเหตุผลให้เป็นแรงจูงใจกับฆาตกรมากเกินความจำเป็นไปหน่อย

[Hoshino Hanauta · Rating 4 out of 5]

อ่านที่ร้านจนจบ