Verlies is het intrigerende verhaal over een echtpaar dat hun vijfjarige zoon verliest bij een ongeluk. Vader, moeder en hun tienjarig zoontje hebben ieder zo hun eigen manier om het verlies te verwerken. Maar al gauw blijkt dat er binnen het gezin over en weer verdenkingen zijn.
Een spannend kort verhaal over families, hun geheimen en het niet willen herkennen van de waarheid.
Rick en Stella verliezen hun vijfjarige zoontje bij een ongeluk.Vader, moeder en hun oudere zoon van tien hebben ieder hun eigen manier om het verlies te verwerken, wat het gezin uit elkaar drijft. Algauw blijkt dat er binnen het gezin over en weer verdenkingen zijn over de toedracht van het ongeluk. Wat begint als een drama eindigt in een nachtmerrie. Verlies is een spannend kort verhaal over families, hun geheimen en het niet willen zien van de waarheid.
Nicci Gerrard was born in June 1958 in Worcestershire. After graduating with a first class honours degree in English Literature from Oxford University, she began her first job, working with emotionally disturbed children in Sheffield. In that same year she married journalist Colin Hughes.
In the early eighties she taught English Literature in Sheffield, London and Los Angeles, but moved into publishing in 1985 with the launch of Women's Review, a magazine for women on art, literature and female issues.
In 1987 Nicci had a son, Edgar, followed by a daughter, Anna, in 1988, but a year later her marriage to Colin Hughes broke down.
In 1989 she became acting literary editor at the New Statesman, before moving to the Observer, where she was deputy literary editor for five years, and then a feature writer and executive editor.
It was while she was at the New Statesman that she met Sean French.
Sean French was born in May 1959 in Bristol, to a British father and Swedish mother. He too studied English Literature at Oxford University at the same time as Nicci, also graduating with a first class degree, but their paths didn't cross until 1990. In 1981 he won Vogue magazine's Writing Talent Contest, and from 1981 to 1986 he was their theatre critic. During that time he also worked at the Sunday Times as deputy literary editor and television critic, and was the film critic for Marie Claire and deputy editor of New Society.
Sean and Nicci were married in Hackney in October 1990. Their daughters, Hadley and Molly, were born in 1991 and 1993.
By the mid-nineties Sean had had two novels published, The Imaginary Monkey and The Dreamer of Dreams, as well as numerous non-fiction books, including biographies of Jane Fonda and Brigitte Bardot.
In 1995 Nicci and Sean began work on their first joint novel and adopted the pseudonym of Nicci French. The Memory Game was published to great acclaim in 1997 followed by The Safe House (1998), Killing Me Softly (1999), Beneath the Skin (2000), The Red Room (2001), Land of the Living (2002), Secret Smile (2003), Catch Me When I Fall (2005), Losing You (2006) and Until It's Over (2008). Their latest novel together is What To Do When Someone Dies (2009).
Nicci and Sean also continue to write separately. Nicci still works as a journalist for the Observer, covering high-profile trials including those of Fred and Rose West, and Ian Huntley and Maxine Carr. Novels include Things We Knew Were True (2003), Solace (2005) and The Moment You Were Gone (2007). Sean's last novel is Start From Here (2004).
Niet echt een spannend boek, maar toch boeiend. Het verhaal hield me bezig en had voor mij een erg onverwacht einde. Een heel ander boek als het vorige boek dag ik las van Nicci French, maar ook dit boek beviel me wel!
Damn this book was dark!! Although I did not see the plot twist at the end of the book coming at all, it still felt slightly unbelievable. That didn’t reduce the horror I felt while uncovering the truth though. A solid 3.5 stars!
Mijn eerste Nicci French, en eigenlijk vrij teleurstellend. Het verhaal komt zeer traag op gang, en de plot is weinig verrassend - het verhaal moet het vooral van zijn psychologische karaktertekening hebben, en schiet daarbij toch tekort. Net goed genoeg om tijdens een treinreis tussendoor snel even te lezen, maar zeker ook niet meer dan dat.
I was delighted to discover a book by Nicci French that I had not read before. I really enjoy her writing. Part way into this I was even considering rating it 6 stars, which is something I almost never do. But the end let me down. I wasn't surprised by the revelation of the killer, but I didn't find the motive credible. It required a lot more foreshadowing in order to work.
Dit verhaal omhelst een drama dat enorm aangrijpend zou moeten zijn,doch het grijpt niet aan, Het is niet onaardig geschreven maar de enscenering is zwakjes. Dit zou moeten vallen onder het genre psychologische thriller maar daar is het, naar mijn mening, veel te zwak voor.
In het begin veel boeken gelezen van dit beroemde schrijversduo. Helaas werd het er voor mijn gevoel niet vernieuwender op, waardoor ik over ben gegaan op andere titels.
Een verhaal dat een flinke aanloop nodig heeft voordat het naar een even verrassend als onbehaaglijk eind zwenkt, een eind waarvan mijn maag even begon te draaien, zo rauw en nagenoeg onsmakelijk kwam dit bij me binnen. Het verhaal dat wordt verteld is eerder boeiend dan spannend. Door de doeltreffende en ook zeer aangename pen van French en de wetenschap dat alles van dit schrijversechtpaar ergens naar een ongedachte wending leidt kon ik de kabbelende opbouw verdragen, maar het had niet veel langer moeten duren of ik was afgehaakt. Al met al wel eindelijk een verhaal waarbij ik op geen enkel moment het gevoel of idee van ongeloofwaardigheid kreeg, en dat was voor mij lang geleden, bij French.
Spannend, het verhaal begint bij een familie van 3, waarbij hub jongste zoon net is overleden aan een ongeluk. De ouders probereren er het beste van te maken voor hun nog levende oudste zoon. Maar ze beginen elkaar ervan te verdenken dat het geen ongeluk was
Waar ik eerder een thriller verwachtte of een spannend boek, bleek ik meer een roman van Nicci Gerrard te lezen dan een spannend boek van Nicci French. Helemaal niet erg want de psychologische benadering van haar karakters is echt wel meer dan de moeite
Kort, snel uit, spannend, goed einde. Altijd fijn om Nicci French te lezen. Ik heb toen ik het boek terugzette in de kast gelijk een ander boek van Nicci French dat ernaast stond gepakt om nu te lezen.
Bought it secondhand for 50 cents. Got a couple of hours of reading pleasure out of it. Did not actually see the truth revealing ending coming. All in all surely a pleasant experience! A page turner to finish in one day. I am biased because of my love for short books but still, enjoyable novel.
dit is een van de weinige boeken in t Nederlands dat me me echt pakte, heb dit 2x gelezen paar jaar terug en herinner me nog hoe geshockeerd ik was door dit korte boek. Normaal ben ik niet van dit soort boeken maar deze zal ik altijd onthouden.