Hannas Töchter

by Marianne Fredriksson, Senta Kapoun (Translator)

Als Anna ihre fast 90jährige Mutter Johanna im Pflegeheim besucht, ist diese nicht mehr ansprechbar. Anna ist zugleich traurig und wütend. So viele Fragen möchte sie noch stellen, so vieles möchte sie noch wissen über das Leben ihrer Mutter Johanna und ihrer Großmutter Hanna. Wie ist es gewesen vor fast hundert Jahren auf dem Land, als Hanna mit ihrem unehelichen Sohn Ragnar den Müller Broman heiratete? Wieso konnte sie sich später nie an das Leben in der Großstadt Göteborg gewöhnen? Wie hat sich ihre Mutter gefühlt, als der Vater starb, und warum hat sie niemals rebelliert gegen ihr tristes Hausfrauendasein? Jetzt ist es zu spät, all diese Fragen zu stellen. Anna - Tochter und Enkelin - begibt sich allein auf die Reise durch das Leben ihrer Mutter und Großmutter und findet mit Hilfe ihrer Aufzeichnungen Zugang zum Leben ihrer Vorfahren und vor allem zu sich selbst. Marianne Fredriksson hat ein spannendes Buch über die Liebe geschrieben, in dem sie die drei einprägsamen Lebenslinien von Anna, Hanna und Johanna durch hundert Jahre schwedische Geschichte nachzeichnet.

Genres: Fiction, Historical Fiction, Book Club, Sweden, Roman, Scandinavian Literature, Swedish Literature

554 pages, Kindle Edition

First published January 1, 1994

About the author

Marianne Fredriksson was a Swedish author who worked and lived in Roslagen and Stockholm. Before becoming a novelist, she was a journalist on various Swedish newspapers and magazines, including Svenska Dagbladet.

Fredriksson published fifteen novels, most of which have been translated into English, German, Dutch and other languages. Most of her earlier books are based on biblical stories. A central theme in her writings is friendship because, as she maintained, "friendship will be more important than love" in the future.

Reviews

[Corinne Edwards · Rating 5 out of 5]

I'm still reeling from the depth of this book. Hanna's Daughters is a story of three generations of Swedish women, trying their hardest to find out who they are in a world that never seems to fit them completely. Hanna, Johanna and Anna - grandmother, mother and daughter, their lives winding through Swedish history: war and famine, prosperity and vague pleasures, from a mountain cabin on a lake in the mid 1800s to the streets of modern Göteborg.

The narrative is both personal and real, each women's experiences woven through everyone else's and we see each generation from the other's point of view. I loved this book for its history and the appreciation I've found for Sweden and its past, the class struggles and the people's desire to truly be a land of human rights. I loved the book for its words - an excellent translation that even gives you a sense of the rural dialect of the grandmother's family. I loved the book for the reality of these women whose relationships are so familiar - heartbreaking and poignant. I didn't love that most of the men seemed either weak or dominating, but I also feel like I understand the characters enough to know why there were together - and that the men did have much to offer these strong and struggling women.

At times the chronology and unfamiliar names and geography got confusing, but I eventually felt I belong in this land of water and life. I wished, sometimes, that their stories had been happier ones, but I think part of my love of this book is that they hard to find a way to work it out, despite their choices and circumstances. And because their was so much difficulty, their epiphanies and those moments when things finally seemed clear became that much sweeter.

[Gabrielė || book.duo · Rating 4 out of 5]

Imdama į rankas skandinavišką romaną žinau – net jei gyvenimo kardinaliai neapvers, bet kažką širdy tikrai sujudins. Nežinau, kaip paaiškinti tą ryšį, kurį jaučiu su tos pasaulio dalies autoriais, bet jie sugeba savo žodžiais mane paliesti kur kas stipriau nei kiti. Jų kūryboje nerasi pamokslavimo, žvelgimo iš aukšto ar nereikalingo pretenzingumo. Jų veikėjai greitai tampa artimi, kartais net skausmingai, ir pasikviečia tave į kelionę, kuri dažniausiai nebūna itin šviesi – joje daug skausmo, nutylėjimų, kančios ir klausimų. Bet užvertęs paskutinį knygos puslapį jautiesi tarsi prasivalęs – nuo patį kankinančių klausimų ir abejonių, gavęs tam tikrą patvirtinimą, kad esi ne vienas ir tavo skausmą kažkas supranta – net jei tas kažkas tavęs nė nepažįsta.

Panašiai nutiko ir su „Ana, Hana ir Johana“. Iš pirmo žvilgsnio knyga paremta gana dažnai naudojama idėja ir pasakoja trijų kartų moterų gyvenimus. Bet autorė itin gražiai atskleidžia tam tikrus pasikartojimus, sugeba susieti tas moteris ne tik per jų moteriškumą, bet ir per požiūri į gyvenimą apskritai, o taip pat parodo, kaip besikeičiantys laikai darė įtaką priimamiems sprendimams. Daug čia svarstoma apie tiesą ir kiek jos nori bei gali atskleisti savo vaikams, apie kančią, kuri dažniausiai lieka nutylėta, bet vis viena jaučiama aplinkinių. Žinoma, daug svarstoma apie šeimą, jos besikeičiantį vaidmenį senstant, apie nuoskaudas ir džiaugsmus, kurie visgi eina koja kojon ir kurių nuo mylimų žmonių veidų neatsiesi, kad ir kaip stengtumeisi.

Pirmoji knygos pusė pasirodė stipresnė, ypač pavergė Hanos istorija, dėl ko netgi kiek stebėjausi, nes, rodos, iš pirmo žvilgsnio ji turėtų man būti svetimiausia. Puikus autorės stilius ir gebėjimas tą melancholišką nuotaiką perteikti neapsunkinant skaitytojo ir vis randant vilties prošvaisčių. Jei mėgstat skandinavus – būtinai skaitykit.

[Noella · Rating 4 out of 5]

Het boek begint als Anna op bezoek is bij haar vader Arne. Haar moeder Johanna is na een leven hard werken dement en verblijft in een verpleeghuis. Anna begint zich af te vragen wie haar grootmoeder Hanna eigenlijk was, en omdat haar moeder daar geen antwoord meer op kan geven, gaat ze zelf op zoek. Ze reist door het leven van 3 generaties vrouwen.
In het gezin waarin Hanna werd geboren, was ze het 5de kind, maar het eerste dat in leven bleef. Toen Hanna 12 jaar was werd zij als dienstmeid naar de boerderij van haar oom gestuurd. Ze moest de hele dag zwaar en veel werk verrichten. Op een nacht werd Hanna door haar neef Rickard verkracht, en ze werd zwanger. Het kind was een jongetje, Ragnar. Vanaf dan werd Hanna beschouwd als een hoer en Ragnar als een hoerenjong. Ondertussen was Rickard weggelopen van huis, soldaat geworden, en gesneuveld.
Op een dag kwam er een man, John Broman, die de oude molen bij het Noorse water wilde kopen. Hij trouwt met Hanna, zodat hij een vrouw heeft om voor hem te zorgen. Samen kregen ze nog 4 kinderen, John, Erik, August en Johanna.
Toen Ragnar oud genoeg was ging hij bij Hanna's zus Astrid en haar man Henriksen werken in Noorwegen, in hun vishandel.
Na de dood van John Broman verhuisde Hanna met de kinderen naar Göteborg. Ragnar was daar ondertussen een taxibedrijf begonnen, hij was altijd al gefascineerd door auto's.
Hanna werd bakster in een bakkerij tot aan haar pensioen. Johanna kon gaan werken in de winkel van Lisa, de vrouw van Ragnar. Later ging Johanna werken als meid bij een rijke familie, tot de heer des huizes probeerde haar te verkrachten. Ze vond toen werk in de delicatessenwinkel van Nisse Nilsson in de markthal.
In de markthal ontmoet Johanna Arne Karlberg, waarmee ze trouwde. Ze kochten een huisje aan zee met een mooie tuin, waar Johanna veel van hield.
Johanna kreeg enkele miskramen, maar uiteindelijk baarde ze toch een dochter, Anna.
Ondertussen was Hanna oud geworden, en ingetrokken bij haar dochter. Daar stierf ze ook.
Johanna werd op haar oude dag dement en belandde in en verpleeghuis. Als haar man Arne dan na een hartinfarct overlijdt, duurt het niet lang meer voor ook Johanna heengaat.
Dan leren we Anna kennen. Anna is een intelligent meisje, dat gaat studeren. Dan ontmoet ze Rickard, die haar helpt met haar scripties. Rickard is een knappe en goedlachse man, en Anna wordt verliefd op hem. Ze trouwen en krijgen twee dochters, Maria en Malin.
Rickard was echter een rokkenjager, en het huwelijk hield geen stand. Er volgde een scheiding, maar eigenlijk waren Anna en Rickard zo verslaafd aan elkaar, dat de scheiding van korte duur was: ze kwamen weer bij elkaar.
Anna schreef een boek over de 3 generaties vrouwen in haar familie. Als Johanna sterft, is haar boek bijna af, en wordt het huis van Johanna verkocht en gaat Anna met Rickard in Stockholm wonen, in een huis dat ze aan het vernieuwen zijn.

Ik vond dit een fantastisch boek. Het is gemakkelijk om meegezogen te worden in de levens van de 3 vrouwen, vooral het verhaal van Hanna is heel beklijvend, al zijn de gebeurtenissen al zo lang geleden.
Ik vind dat dit boek terecht als literatuur bestempeld kan worden.

[Liepa · Rating 4 out of 5]

Iki šiol neteko girdėti apie šią švedų rašytoją, o knygą pastebėjau dėl pavadinimo. Trijų kartų moterų gyvenimo istorijoje sutalpinta  tikrai labai daug visko.  Iš esmės knyga yra apie moterį- motiną, skirtingose aplinkose, keičiantis laikams.  Malonu skaityti,  tekstas šiek įvairavo  priklausomai nuo pasakotojos, o pasakojama istorija atspindėjo moters padėtį, kaip ji kito per šimtą metų.
Pasikeitė tikrai daug kas, tačiau yra ir kas jungia moteris nuo amžių amžinųjų- nėštumai ir gimdymai,  išgyvenimai dėl vaikų ir santykių. 

[Cynthia · Rating 2 out of 5]

I didn't get this book. The book tells the life story of 3 women Hanna (grandmother of Anna, mother to Joanna), Joanna (other of Anna), and Anna living in Sweden.

What I liked about the book: Hanna's lifestory was very interesting. Born to a poor country family during the last half of 1800's, Hanna's life was a grim struggle. She was a servant for her uncle and cruel aunt. She was raped, then viewed as a whore by the town, and had a boy by the time she was 13 years old. Later she married the mill owner and had 4 more children. Despite all the hardships in her life, she just accepted it. There was no whining or crying. In fact she only cried in times of joy.

Joanna grew up in a city with more modern conveniences and felt embarrased by her mother's views and ways. She strongly resented her mother at times. However, despite different times and attitudes, all 3 women experienced similar difficulties, especially when it came to men.

What I didn't like:

Anna's story and part of Joanna's story was just blah... I thought the author was trying to make Anna should so deep and contemplative. Example: passionate love of her life cheats on her all the time, hurts her on purpose... Anna goes on and on about her husband's cold mother, Anna's distance, her cold Joanna's mother-in-law was, how she somehow inheriting problems from her mother and grandmother, etc... My assessment--your husband is a cheating scumbag that can't keep his pants zipped. I don't care how passionate you guys are, it's unhealthy.

[AiK · Rating 3 out of 5]

Семейная сага о трёх поколениях шведских женщин, через призму истории. Судьбы героинь, в целом, самые обычные. Есть тема насилия, тема отношений "мать-дочь". Мне были интересны детали. Вот, к примеру есть упоминание, что послевоенное восстановление Швеции происходило за счёт повышения налогов для крупной буржуазии, что вызвало с их стороны недовольство. А может это и есть рецепт шведского социализма? Может и нам надо по такому пути идти? Повторюсь, книга не об этом. Или вот ещё деталь - во время Великой депрессии началось притеснение женщин, что они работу у мужчин забирают, потому что были согласны работать за меньшие деньги. И тут же стал подниматься вопрос о равной оплате труда. Какие молодцы, шведские женщины! Опять-таки, роман не об этом. В общем, роман считаю заурядным, с нечётко выраженной идеей, просто какое-то бытописание, но детали были интересны.

[Bahram · Rating 2 out of 5]

بیشتر به روحیه ی دخترانه نزدیک بود

[محمدحسین بنـکدارتهرانی · Rating 4 out of 5]

شاید بیست سال پیش کتاب را خواندم و الان که جلد کتاب را دیدم در دلم غوغایی به پا شد.

[Evelyn Pecht · Rating 5 out of 5]

Fascinating look into the lives of three generations of Swedish women. I was so enmeshed in the lives of these three women, I immediately flipped back to page 1 and read it through a second time, picking up bits and pieces that were missed along the way.

Definitely reminded me of stories my mother told of her mother and grandmother (although of German heritage).

Recently found this at a book sale and took another journey through the relationships of these three women.

[Laurel-Rain · Rating 5 out of 5]

Three generations of Swedish women whose lives are linked through a century of great love and great loss vividly people this family saga.

Told from the points of view of Hanna, her daughter Johanna, and granddaughter Anna, "Hanna's Daughters: A Novel" is a spellbinding tale that almost immediately grabs the reader.

In the beginning, we meet Johanna, suffering from Alzheimer's disease, and visited by her daughter Anna, a writer who is divorced from her husband Rikard and is the mother of two daughters. We are privy to some of her struggles as an independent woman who feels as though her mother has slipped away before she has even begun to know her.

The author then shares Hanna's journey with us, from the late 1800s in Sweden. At twelve she is raped by the son of the family she is in "service" to; pregnant and giving birth at thirteen, she is treated as a fallen woman. Then an older man, a miller, comes to the village and falls for her. He takes her son Ragnar as his own. Together they run the mill, create a home, and have several more children before Johanna is born. There are losses along the way, but Hanna feels grateful that she has been spared the fate of continued service to other families.

Her daughter Johanna is considered bright and "gifted with words," but Hanna's way with her daughter is to share very little of her own thoughts and feelings and to convey the need for self-effacement. Johanna, however, has her own ideas. She becomes a spirited activist in her day, and when she marries, she chooses someone she "feels something" for.

By the time Anna is born, times and expectations have changed. She is even granted higher education. These advances do not guarantee a happy life or a fulfilling marriage. There are issues and problems. She struggles. But through it all, she has her strength, her education, and a rich history behind her of strong women prevailing in the face of struggle.

These characters seemed very familiar to me. Of course I realized that they might, as my own mother and grandmother were Swedish, and my grandmother immigrated to America on her own when she was twenty. She carried with her the traditions of the "Old Country," and her heavy accent followed her throughout her life. In some ways, I could see some of my grandmother's history in these characters, but Hanna and her descendants stayed in Sweden and saw their country change before their eyes. The younger generations applauded the changes, but the older ones clung to their traditional ways.

I loved this story, so rich in history, but layered with feelings. I will remember it for a long time. The story, with its back and forth movement between the past and the present, felt appropriate and almost seemed like a collective venture between the women. Some of the themes of magic and mysticism felt very natural, as well. There was one part of the story I could especially relate to. In the beginning, Hanna sets up house with furniture she picks out, with one item being especially significant to her: a sofa she calls the "Varmland sofa," derived from its origins. This sofa holds center stage, even during the times it is in the attic because it does not fit anywhere. She carries it with her throughout her life, and it seems to represent and symbolize permanence and identity for Hanna.

A book I would recommend to women who enjoy family sagas and historic backdrops: five stars.

[Kamilė | Bukinistė · Rating 4 out of 5]

Sunkiai iki tų 4*, bet tebūnie.

Imdama šią knygą rizikavau: istorinius romanus, o tuolab skandinaviškus tikrai mėgstu, tačiau istorijos padalinimas per kartas, atsiminimai išplaukę iš senos močiutės nuotraukos - visada skamba nuvalkiotai, žada bent vieną silpną knygos dalį.

Tai ko tikėjausi, tą ir gavau. Istorinis romanas buvo puikus ir tikrai alsuojantis šalta Skandinavijos nuotaika, o trys dalys, trys moterų itorijos - buvo ne vienodai stiprios. Tai visgi likčiau prie savo nuomonės, kad viena, bet iki smulkmenų atidirbta istorija visada yra geriau, na o bet - visumoje romanas pasirodė artimas manajam skoniui, jaukus, paprastas, nepretenzingas.

Konkrečiau - tai tikrai nėra tas banalus variantas apie močiutės skrynią ir joje „rastą“ aistringą meilės istoriją. Visgi švediškas santūrumas, užgniaužti veikėjų jausmai, ore tvyranti melancholija - neleido kūriniui tapti tokiu banaliu ir nuvalkiotu, kartelė neabejotinai išlaikyta aukščiau už eilinį, saldų romaną. Na žodžiu - kokybiškas, tačiau ne perdėm sunkus skaitinys, mėgstantiems šeimos istorijas.

Ir nors skandinaviškosios literatūros padangėje tikrai rastum įspūdingesnių romanų, keistesnių, šaltesnių, charizmatiškesnių, nei kad Ana, Hana ir Johana, siūlyčiau nenusigręžti nuo šios knygos, visgi pasikartosiu, tai išties kokybiškas skaitinys jūsų poilsiui, dailiai sudėta istorija, kurios centre - stiprios, protingos vienos šeimos moterys.

[Anna Schepens · Rating 5 out of 5]

Het boek dat mij al van kinds af aan intrigeerde in onze grote boekenkast thuis.
Zonder te weten waar het over ging, beeldde ik me altijd in dat ik er mijn naam aan te danken had. Ik heb dat een paar jaar geleden eens aan mama verteld en ze lachte alsof ze daar nog nooit bij had stilgestaan. "Hmm, misschien wel," zei ze.
Nu ik het gelezen heb, hoop ik nog steeds dat het waar is.

[Marco · Rating 3 out of 5]

Mooi verhaal over drie generaties vrouwen. Knap gecomponeerd. Zoektocht naar identiteit en de rol van feminisme daarbij. Aandacht voor het mystieke.

[Claire · Rating 3 out of 5]

In it's original language the title was Anna, Hannah och Johanna. The title in English is a little misleading, as I read Hanna's story and she continued to have one boy after the other, I did find myself wondering when she was going to have time to have girls, especially as she marries a much older man.

In fact Hanna has only daughter, Johanna, the same name as the daughter her husband lost and was still grieving for, from his first marriage. Johanna would also have one daughter Anna, it she who begins to tell this story, she visits her mother in hospital, desperate to get answers to questions she's left it too late to ask.

She had lost her memory four years ago, then only a few months later her words had disappeared. She could see and hear, but could name neither objects nor people, so they lost all meaning.

Anna knows she is being demanding like a child, willing her mother to understand and respond, reprimanded by the care staff for upsetting her, for although she can't respond, she is vulnerable to the joys and anxieties of those around her and powerless to prevent the dreams that carry her each night back to the world of her childhood, that place her daughter is trying to penetrate.

Anna finds an old photograph of her grandmother Hanna and recognises similarities she's not been aware of, she remembers her briefly, and asking her mother:

'Why isn't she a proper Gran? Whose lap you can sit on and who tells stories?
And her mother's voice: 'She's old and tired, Anna. She's had enough of children. And there was never any time for stories in her life?'

The narrative then shifts back to Hanna's childhood, born in 1871, the eldest of a second group of children born, the first four died in the famine of the 1860's.

What the mother learned from the previous deaths was never to get fond of the new child. And to fear dirt and bad air.

The first half of the book is dedicated to Hanna and life and this is where the novel is at its best, immersed in the struggle of Hanna's early years, its tragic turning point and the situation she must accept as a result. Circumstances that will become buried deep, that nevertheless leave their impression on how she is in the world.

The mid-section zooms in on her grand-daughter Anna's adult life, charmed by a man with womanizing tendencies, but of a generation that refuses to accept an unbearable situation, one where women are able to be financially independent and greater decision makers.

Naturally I thought it was love driving me into Donald's arms. In my generation, we were obsessed with a longing for a grand passion. Hanna, you would've understood nothing whatsoever about love of that kind. In your day, love hadn't penetrated from the upper classes to the depths of peasantry.

Finally Johanna's life with her husband Arne, the good fortune that comes into her life, the trials that follow, of a different nature than her mother's, though not so far from her grandmother's though she probably knew nothing of that loss.

The second half of the book was less memorable for me, possibly because Hanna's story created such a strong sense of place and life in that era was full of dramatic events which underpinned the development of the characters. When the family moves to Goteborg, to the city and its ways, when the automobile arrives and travels shortens distances, life tended to become more uniform, less distinct.

Marianne Fredriksson in the opening pages of the novel reflects on something she learned at school, when Bible studies were still part of the curriculum, that the sins of the fathers are inflicted on children into the third and fourth generations. She felt that was terribly unjust, primitive and ridiculous, growing up, the first generation to be raised to be 'independent', those who were to take destiny into their own hands.

Then as knowledge developed and understanding of the importance of our social and psychological inheritance grew, those words began to acquire new meaning, and though there were none that spoke about the actions of mothers, here she found it to have more meaning.

We inherit patterns, behaviour and ways of reacting to a much greater extent than we like to admit. It has not been easy to adapt to; so much has been 'forgotten', disappearing into the subconscious when grandparents left farms and countryside where the family had lived for generations.

She goes on to say that ancient patterns are passed on from mothers to daughters, who have daughters... and that perhaps here too we might find some

explanation for why women have found it so difficult to stick up for themselves and make use of the rights an equal society has to offer.

[Loreta Griciutė · Rating 5 out of 5]

Švedijos trijų tos pačios kartos moterų žygis per gyvenimą. Močiutei Hanai ir dukrai Joanai kelionė baigėsi, bet liko anūkė Ana.
Visų herojų likimai spalvingi,
kiekviena gyveno skirtingu istorijos laikotarpiu, bet daugiausia man simpatijų sukėlė močiutė Hana ir jos nepaprasta gyvenimo istorija.
Prievartos tema, motinos - dukros santykiai, vyro ir moterų santykiai, praradimai - viskas buvo įdomu,ir taip aprašyta, kad atrodo pažinotum kiekvieną asmeniškai.
Nuostabi knyga, tikrai įtraukianti, vienas malonumas buvo skaityti, o ir atminty išliks ilgam.

[Marije · Rating 3 out of 5]

Marianne Fredriksson zet in Anna, Hanna en Johanna het verhaal van verschillende vrouwen uit verschillende generaties neer. Zelf kreeg ik het idee dat het ging om veel meer vrouwen dan de drie in de titel, waardoor het nogal verwarrend werd. Ook werd iedereen maar weer vernoemd, of hadden verschillende personages toevallig dezelfde naam, en dit bemoeilijkte mijn leesproces nog al. Dit neemt gelukkig niet weg dat er meerdere mooie momenten en inzichten in de roman stonden. Ik was met stomheid geslagen toen ik las dat Hanna als zij naar de kerk ging de hoerenknoop moest dragen, omdat zij op haar twaalfde werd verkracht door de zoon des huizes waar ze werkte als ‘dienstmeid’. Wat een voorrecht dat ik mag leven in een tijd waarin misbruikte vrouwen, door in ieder geval een grote groep mensen, als slachtoffer worden gezien in plaats van als uitlokker. De roman gaf, door een stem te geven aan deze verschillende vrouwen, ook een beeld van de verandering van opvattingen door de jaren heen, waardoor begrip kan worden bewerkstelligd tussen moeder en dochter, oma en kleindochter. En dat je naast het zijn van moeder, dochter, oma of kleindochter, bovenal toch een vrouw bent.

[Belinda Vlasbaard · Rating 4 out of 5]

4 sterren - Nederlandse hardcover
Een toevallig meegenomen boek in de mini bieb Venlo leidde tot de ontdekking van dit boeiend geschreven verhaal. Of moet ik zeggen, een roman vol met prachtig proza.
De karakters van de vrouwen zijn goed uitgewerkt en worden mensen die je fascineren. Ze zijn ook erg erkenbaar tijdens het verhaal en blijven je na het lezen van het boek ook bij. Het is geen boek met een enorme vaart of een heel hoog geschiedenis gehalte. Maar het verteld een verhaal wat ik graag wilde lezen.

[Inita · Rating 4 out of 5]

Man ļoti patīk dzimtu/paaudžu stāsti. Tiem cauri vijas ne tikai notikumi ģimenē, bet arī paradās vēsturiskais fons, ar visām sabiedrībā notiekošajām izmaiņām. Katra paaudze ir iepriekšējo paaudžu iznākums, bet ar lielu ietekmi no sabiedriskajiem procesiem.
Šajā darbā ir trīs paaudžu sievietes Zviedrijā un sākums romānam ir 19. gadsimta beigās, bet noslēdzas tas mūsdienās (80.gadu beigās).
Četras zvaigznes ir tādēļ, ka atsevišķi galvenie tēli tiek tikai ieskicēti kā garāmejot, pietrūka dziļuma, īpaši Johannai.

[Ntopia · Rating 3 out of 5]

حالا که پیرشده ام،متوجه می شوم که اشتیاق به هیچ عنوان بنیان بدی برای یک زندگی مشترک نیست.
حتی می‌تواند مطمئن تر و بزرگ تر از واقعیتی باشد که در جوانی به شدت مشتاق آن بودم.حال دیگر گمان نمیکنم واقعیتی وجود داشته باشد درحالی که ما در جست‌وجو ی آن همه چیز را از بین می‌بریم.

[Fatma Burçak · Rating 4 out of 5]

Bu kitabı ancak sahaflarda bulabilirsiniz. Ben de KAGİDER'in kitap kulübü sayesinde keşfettim. Nisan ayının kitabı olarak seçmişlerdi ve üzerine konuşmak da oldukça keyifliydi.
Önce kitabın bendeki hikâyesiyle başlayayım. Kitap elime ulaştığında okuma sırası gelene kadar bir süre paketli olarak bekledi. O gün gelip de elime aldığımda ilk sayfaya şöyle bir not düşülmüştü:
"14 Şubat 1999
Sevgililer Günü Akmerkez"
Okumaya başladım. Önce Johanna'nın başucunda bekleyen kızı Anna'nın sesi vardı sayfalarda. Hikâyeye kendimi kaptırmışken kitabın içinden bir gazete kesiği düşüverdi.
27 Şubat 2000 tarihli @zlivaneli yazısının başlığı şöyle: Bunu ancak bir kadın yazabilirdi
Bu başlığın altındaki kısacık yazının bir bölümünü alıntılıyorum.
"Anna otobüste gidiyor. Birden gözü şoförün önündeki dikiz aynasına ilişiyor ve aynada annesini görüyor.
Yaşlanmış yüzü ve sarkmış çizgileriyle arkasında oturuyor annesi. Dönüp bakıyor ama kimseler yok otobüste. Arkası bomboş. Aynaya tekrar bakıyor, yine annesinin yüzü.
.
Ani bir bilinç çarpması bu!
Yaşlı bir kadın olma düşüncesine kendini alıştırması, bir krizli dönemin ve yürek çarpıntılarının ardından gerçekleşebilecek.
.
İşte bu bölümü ancak bir kadın yazabilirdi diye düşündüm."

Kitabın bendeki anısı hiç silinmeyecek sanırım. Eh, onu anladık da roman nasıl derseniz, güzel hikâye.
Hanna, Johanna, Anna isimli üç kuşak kadının ülkeleri İsveç'in değişimiyle kesişen mücadelelerini anlatan bir roman. Bir kadın romanı ama kadının olduğu yerde erkek hikayesi de bolca var.
19.yy ortalarından başlıyor ve 2000'lerin başlarına kadar geliyor anlatılan hikâye, yer yer büyülü gerçekçi dokunuşlarla zenginleştirilmiş, coğrafyanın sosyal ve politik kimliğini arka planda oldukça başarıyla veren bir roman.
Ne yazık ki çeviri ve editörlük konusunda pek şanslı değil metin ama okumayı da zorlaştırmıyor.
Marianne Frederiksson gazeteciliği bıraktıktan sonra roman yazmaya başlamış, bir şöyleşide romanın Türkiye'de yayınlandığını öğrenince de çok şaşırmış.

[Tatyana Naumova · Rating 4 out of 5]

Но последние 20% - это нечто странное

[Linda vds · Rating 5 out of 5]

Een boek zoals je van Marianne Frederiksson verwacht: een goed verhaal met een stukje geschiedenis waarin hoofdpersonen te midden van de grillen en mooie momenten van hun levens zoeken, ontwikkelen en vinden. Een absolute aanrader!

[Ke* · Rating 5 out of 5]

Welch wunderbare, herzerwärmende Generationengeschichte... berührend und zerbrechlich... im wunderschönen Schweden. Ganz bezaubernd erzählt.

[Jenni · Rating 2 out of 5]

Definitely not was I was expecting. All stories felt too short for whole lives and the parts between where Anna talks felt out of place. Other parts felt extremely exaggerated and the big time jumps were awful. I don’t want to be too negative about this, because it still had its good sides. Hannas story felt the most realistic and I liked how Anna commented on it from her perspective of time. Seeing how women rights have developed and women becoming more confident was beautiful.
And can someone please tell Anna to leave her husband? No matter how much passion you two have, it’s not like he is ever going to stop cheating lol.

[Dorien · Rating 5 out of 5]

Wat een mooi boek.
Ergens las ik het commentaar dat er niets in gebeurde. Maar het leven van drie generaties vrouwen wordt beschreven, noem dat maar eens niks... Nee, ze doen geen opzienbarende dingen of zo, maar ze leven hun leven, rondom twee oorlogen, en dat geeft genoeg stof tot lezen dacht ik zo. Daarbij is het mooi geschreven, met veel gevoel voor menselijke emoties.

[Ingrida Lisauskiene · Rating 5 out of 5]

61-oji XX a. Aukso fondo knyga. Antrasis šios švedų rašytojos romanas - daug žemiškesnis, realesnis trijų kartų moterų gyvenimas. Senelė, mama ir dukra gyvena skirtingais laikais, sprendžia gyvenimo sunkumus, bando surasti tarpusavio ryšį ir šeimyninę laimę

[Dev · Rating 2 out of 5]

Hanna, Johanna, and Anna. I could not keep them straight and neither will you. . . pass on this one.

[Els Deveuster · Rating 5 out of 5]

Wat las ik deze levensgeschiedenis graag van deze drie generaties vrouwen. Leest heel vlot, moeilijk weg te leggen boek.

[Belinda · Rating 4 out of 5]

4,25 sterren - Nederlandse hardcover - ik heb dyslexie -
Gekregen voor de lezers van bibliotheek de ruit. 🌹🌸🦋🍀

[Nele · Rating 5 out of 5]

Práchtig, ik hou echt van verhalen over verschillende generaties heen en heb me geen seconde verveeld.