連続殺人鬼 カエル男

連続殺人鬼 カエル男 #1

by Shichiri Nakayama

今天，我抓到了一隻青蛙喔。
我把牠放進盒子裡一直玩一直玩，然後就玩膩了。後來想到，乾脆把牠弄成布袋蟲的樣子吧。

就在牠的嘴巴裝上鉤子，吊在高高的地方吧。
　
上顎被勾子勾住，懸掛於大廈十三樓的一具全裸女屍。旁邊留著一張筆跡如小孩般稚拙的犯罪聲明。這是殺人鬼「青蛙男」讓市民陷入恐怖與混亂漩渦中的第一起凶殺案。
　
就在警察的搜查工作遲遲無進展時，接二連三的獵奇命案發生，造成整個飯能市陷入一片恐慌絕望，進而引起暴動……。搜查本部一邊參考精神醫學界權威的意見，一邊雄心壯志地展開調查，然而，「青蛙男」好似故意嘲笑警察地一再犯下無秩序的慘絕人寰惡行。
　
把人命當兒戲的青蛙男到底是誰？他的目的是什麼？
滿腔熱血的菜鳥縣警古手川有辦法將他繩之以法嗎？！
繩之以法，然後呢？

Genres: Crime, Thriller, Japanese Literature, Fiction, Mystery, Mystery Thriller, Detective

411 pages, Paperback Bunko

First published January 1, 2011

Reviews

[Phu · Rating 3 out of 5]

Tại thành phố Hanno, Saitama, Nhật bản, thi thể của một người phụ nữ khoả thân được tìm thấy bị treo giữa một tòa nhà, bên cạnh là một tờ giấy với tiêu đề: "Hôm nay mình bắt được một con ếch."
Và sau đó, mọi người bắt đầu gọi tên sát nhân này là "Người Ếch".

Diễn biến câu chuyện hồi hộp và ly kỳ, nhưng nó chỉ hồi hộp ở cách Người Ếch gây án và mức độ của nó ngày càng tàn bạo và khó đoán, tác giả thêu dệt lên những phân đoạn bạo lực, máu me mà bản thân mình còn chẳng bao giờ nghĩ Trinh thám Nhật sẽ có (;´༎ຶٹ༎ຶ`)  một đứa trẻ đã bị phanh thây một cách tàn bạo trong truyện này!!!

Mình cũng phải nói, việc điều tra cũng chẳng đến đâu, câu chuyện tập trung chủ yếu ở những vấn đề về Pháp luật (ở đây nhấn mạnh về điều 39 BLHS của Nhật), sự ảnh hưởng của truyền thông và mạng internet - "Người Ếch" trở thành một "trending" và là nỗi khiếp sợ của người dân thành phố Hanno.

Ở nhân vật thám tử trẻ Kazuya Kotegawa, thông qua quá khứ của anh ta - nó nêu ra sự thay đổi cách Kotegawa nhìn nhận về "công lý", buộc anh ta phải cố gắng bắt được Người Ếch. Nhưng mình chẳng thấy gì ấn tượng về nhân vật này, thậm chí  Kotegawa luôn để cảm xúc cá nhân ảnh hưởng đến công việc, và mình tội nghiệp vì ở cuối truyện nhân vật này bị hung thủ hành lên hành xuống =)) nghĩ tới mà tội.

Mình thực sự bị đánh lừa kể cả khi mình đã đoán được Người Ếch là ai, ở cuối truyện nó vẫn có sự bất ngờ - một cú plot-twist. Nhưng mọi thứ ở cuối cứ tự lộ diện và nhân vật chỉ việc suy đoán tiếp nên mình hơi thất vọng. Mình còn cảm thấy cách viết có phần dài dòng khi tác giả tập trung quá nhiều để miêu tả chi tiết về một cảnh bạo động của người dân với đồn cảnh sát. Bù lại câu chuyện có những phần liên quan đến bệnh tâm thần và cách trị liệu khá hay ho.

T/W: lạm dụng tình dục trẻ em, miêu tả giết chóc tàn bạo, nạn nhân là trẻ em và người già, những phân đoạn bạo lực được miêu tả chi tiết.

[Makmild · Rating 4 out of 5]

สนุก แบบสนุกเลยอะ คดีโหดเลือดสาด การบรรยายชวนแหวะ ผสมผสานกับประเด็นสังคมที่น่าสนใจอย่างเรื่องคนธรรมดาและคนวิกลจริตได้อย่างลงตัว อ่านไปไม่ได้ลุ้นอะไรไปเท่าไรนักเพราะพอจะรู้ตัวคนร้ายอยู่แล้ว แต่ก็น่าติดตามว่าจะสืบสวนไปอีท่าไหนต่อจนสิบหน้าสุดท้ายที่เราแบบตบเข่าฉาด เห้ย ให้มันได้งี้ดิวะ จาก 3.5 ปัดให้เป็น 4 ดาวเต็มๆ เลย

แน่นอนว่าจุดเด่นของเรื่องไม่ใช่การสืบสวน ไม่ใช่ตัวละคร ไม่ใช่ประเด็นสังคมแต่เป็นรูปคดีที่เกิดเหตุที่ชวนแหวะเกินหน้าเกินตาตัวละครและการสืบสวนจนรู้สึกว่าไม่ต้องโหดขนาดก็ได้มั้ง แต่ว่าที่ทำให้ชอบเล่มนี้ที่สุดก็คือความโหดนี่แหละ อ่า~ ไม่ได้อ่านเรื่องโหดๆ มานานแล้ว แต่ตอนอ่านแล้วไม่ได้รู้สึกสะใจหรือโห โหดจังว้าาาย 🥹 ตอนจบมันเศร้ามากกว่า UuU

[Mook Woramon · Rating 4 out of 5]

มันจะวิปริต หักมุม สยดสยอง รุนแรงไปถึงไหนเนี่ยยยย

ไม่ได้อ่านแนวโหด ชำแหละ เลือดสาด วิปริตมานานแล้ว เล่มนี้ใส่มาจุก ๆ แค่นั้นยังไม่พอ ยังมีการทารุณกรรมทางเพศ มีสะท้อนปัญหาสังคมมาอีก
อยากบอกนักเขียนว่าเบาได้เบาค่ะ เก็บไอเดียไว้เขียนเรื่องอื่นบ้าง 🤣🤣

อ่านสนุกเลยนะเรื่องนี้ แต่น้ำค่อนข้างเยอะ ใส่ข้อมูลมาหลายเรื่องไปหมด โดยเฉพาะกฎหมายมาตรา 39 ที่ผู้ป่วยโรคจิตเภทไม่ต้องรับโทษ
คุยเรื่องนี้น่าจะตีกันไม่จบ

ชอบตอนจบที่หักมุมแล้วหักมุมอีก คุณตำรวจวาตาเซะก็ฉลาด กวนตีนซะไม่มี เป็นปลื้มมม
ส่วนคุณตำรวจโคเตงาวะเหมือนลูกชังของพระเจ้า ทำอะไรก็ผิดไปหมด ทำบุญซะบ้างนะ 😇😇

[Pawarut Jongsirirag · Rating 5 out of 5]

โหดดดดดดดดจัด โหดดดดดดเอาเรื่องเลย

ก่อนที่จะว่ากันต่อไป ขอบอกก่อนว่าเล่มนี้ มีความโหดทั้งในเชิงเนื้อหาและภาพการบรรยายการฆาตกรรมนะครับ ใครที่ทำใจไม่ได้กับเรื่องเล่าแนวนี้ข้ามเล่มนี้ไปได้เลยนะ อย่าไปโดนปกที่ดูเหมือนมังงะน่ารักหลอกตาเอาได้ เพราะปกนี่คือพี่ก็สับขาหลอกผมมาตั้งแต่เริ่มแล้ว ยังไม่ทันเริ่มอ่านก็เล่นนักอ่านก่อนแล้ว เหมือนเป็นจุดเตรียมพร้อมให้กับนักอ่านว่าเนื้อหาข้างในนี่สับขา หลอก(และแบบสับจริง) อย่างแน่นอน

แต่ถ้าใครใจแข็ง หรือมาสายนี้อยู่แล้ว ก็ไปลุยกันต่อเลย

แม้ผมจะเกริ่นว่ามันโหด แต่จริงๆแล้วจุดเด่นของเล่มอย่างแท้จริงกลับไม่ใช่ความโหด โอเคว่าความโหดมันก็เป็นจุดขายอันหนึ่งในสายงานแนวนี้ที่ทำให้เรื่องราวมันเข้มข้นและดูตื่นเต้นโดดเด่นออกมา (ไม่ใช่แบบมาถึงโดนแทง 1 จึ๊กแล้วนอนตาย) แต่ผมว่าเรื่องนี้มันโดดเด่นจริงๆจากการนำปัจจัยด้านสังคมวิทยามเสริมเป็นอีกส่วนสำคัญของเรื่องมากกว่า

ปัจจัยด้านสังคมที่พี่กบของเราเน้นแล้วเน้นอีก คือ เรื่องของความกลัวและความแปลกแยก

ความกลัวในที่นี้ไม่ใช่ความกลัวในเชิงปัจเจก แบบผมกลัวตายอย่าทำไรผมเลยแบบนั้น แต่มันเล่นกับความกลัวในภาพใหญ่ เป็นความกลัวในระดับกลุ่มก้อนของสังคม เมื่อมีเหตุการณ์ยางอย่างเกิดขึ้นที่ทำให้คนในสังคมรู้สึกว่า “ไม่ปลอดภัย” อีกต่อไปแล้ว ผลกระทบในรูปแบบลูกโซ่ก็จะเริ่มต้นขึ้น

ฆาตกรรมมนุษย์กบ คือ สมญานาม ที่สื่อตั้งให้กับฆาตกรรมต่อเนื่องรายนี้ที่ทำให้สังคมอกสั่นขวัญหนี ด้วยรูปแบบการฆ่าที่บรรเจิดเกินระดับของเหตุผลที่คนทั่วไปจะเข้าได้ ยกตัวอย่างเช่น คนโกรธกันก็อาจจะเอาปืนยิง หรือมีดแทงกันตาย แต่ไม่ใช่การฆ่าแล้วเอาตะขอไปเกี่ยวปากแล้วห้อยแขวนออกมานอกรั้วตึกชั้นสาม เหมือนคนขายปลาห้อยปลาหรือตกปลาขายตามตลาดนัด มันไม่มีคนปกติที่ไหนจะคิดจะทำอะไรแบบนี้แน่นอน นอกจากคนที่ป่วยเป็นจิตเภท ซึ่งเป็นสาระสำคัญมากกกกกกของเรื่องนี้ที่โยงไปยังกฎหมายของการลงโทษผู้กระทำความผิดจิตเภท

ความกลัวจากฆาตกรต่อเนื่องแบบนี้ เป็นจุดสำคัญของการสร้างความหวาดกลัวขึ้นต่อสังคม เพราะการฆาตกรรมทั่วไป เป็นสิ่งที่ผู้คนสามารถนึกถึงและเข้าใจเหตุผลในการเกิดขึ้นมาได้ เข้าใจและป้องกันมันได้ แต่เมื่อมันเกิดจากบุคคลที่เหตุผลไม่อาจอธิบายได้ ไม่อาจคาดเดาสาเหตุ ไม่อาจคาดเดาเวลา สถานที่ลงมือ จำนวนเหยื่อที่อาจจะเกิดขึ้นได้ ความไม่แน่นอนนี่แหละคือกุญแจสำคัญที่ทำให้เกิดความบ้าคลั่งในสังคมได้

ลองคิดดูว่าเราตื่นเช้าขึ้นมา ด้วยความรู้สึกว่า จะเป็นกูที่โดนมนุษย์กบฆ่ามั้ยในวันนี้ คุณจะรู้สึกและใช้ชีวิตในวันนั้น วันต่อมา ต่อต่อมา และต่อต่อมาอย่างไร มันเป็นความรู้สึกที่กลายเป็นเหมือนไวรัสที่จะส่งต่อความกลัวนี้ไปยังคนใกล้ตัวเรื่อยๆ แผ่ขยายไปอย่างรวดเร็ว จนสังคมนี่แหละนี่จะกลายเป็นจิตเภทขึ้นมาเสียเอง แบบที่เล่มนี้สนุกมากกับการถ่ายทอดความรู้สึกแบบนี้ในสังคมออกมา

ช่วงการบรรยายที่เหมือนกึ่งเล็คเชอร์ หรือการสร้างความอึดอัดและบ้าคลั่งให้กับสังคม อาจจะเป็นจุดที่คนที่ชอบอ่านเนื้อเรื่องแบบรวดเร็วฉับไวอาจจะไม่ถูกใจนักเพราะเป็นส่วนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการไขคดี แต่สหรับผม ผมชอบในส่วนนี้มาก มากกว่าการอ่านทริคไขคดีซะอีก เพราะมันทำให้เห็นความเป็นจริงชัดเจนมากว่า เหตุฆาตกรรมสะเทือนขวัญมันจะส่งผลร้ายยังไงต่อสังคมในภาพรวมได้บ้าง ซึ่งเป็นส่วนที่นิยายประเภทนี้น้อยมากจะเล่นประเด็นนี้ ส่วนใหญ่จะเน้นเรื่องทริกหรือความตื่นเต้นแบบแมวจับหนู การนำเนื้อหาในเชิงสังคมวิทยามาจับใส่แบบจริงจัง เลยเป็นการเพิ่มรสชาติใหม่ให้กับนิยายแนวนี้ไม่ให้มีความจำเจมากจนเกินไป โดยเฉพาะฉากในโรงพักช่วงท้ายเรื่อง ผมให้ 5 ดาวไปเลยว่าสร้างความกดดันและความบ้าคลั่งของสังคมได้ชัดเจนมาก และการไขปมในฉากนี้ก็เป็นการใส่กลเม็ดของตำรวจให้เห็นความเก๋าเกมพร้อมไปกับวิพากษ์ความเปราะบางของกฎหมายอาญาญี่ปุ่นไปพร้อมกัน ดีมากๆ จนอยากเห็นเรื่องนี้สร้างเป็นหนังเลยจริงๆ

หลังจากสัมผัสความกลัว เราจะเจอกับอีกสิ่งที่มาพร้อมกันคือความแปลกแยก

ส่วนที่ถูกนำมาขยี้ในเล่มนี้ เป็นความแปลกแยกในเชิงจิตใจ เป็นการลงลึกมากกว่าจะเล่นกับความภาพกว้างแบบความกลัว

เหตุการณ์ทารุณในครอบครัวที่ถูกเพิกเฉย การกลั่นแกล้งในโรงเรียน เป็นจุดตั้งต้นของการสร้างใครซักคนให้เกิดความแปลกแยก หนีห่างจากผู้คนรอบตัว เมื่อความรู้สึกแปลกแยกเริ่มทำงาน สำหรับบางคนมันกรีดลงไปลึกจนถึงวิญญาณ กรีดจนไม่เหลืออะไรให้กรีดอีกแล้วนอกจากความปกติของความเป็นมนุษย์ จนมันผิดเพี้ยนเปลี่ยนรูปไปจนไม่อาจกลับคืนมาเหมือนเดิมได้อีกเลย แต่บางคนกลับจับสังเกตุรอยกรีดที่เกิดขึ้นกับตัวได้ และหยุดรอยกรีดก่อนที่จะสายเกินไป ยังอยู่ในจุดที่หวนกลับมาได้ แต่บาดแผลที่เกิดขึ้นแล้วย่อมไปจางหาย ยังทิ้งรอยแผลไว้ แต่ยังคงความเป็นมนุษย์ปกติเอาไว้ได้ ซึ่งเป็นจุดที่เรื่องนี้ใช้เป็นฐานในการสร้างตัวละครทั้งสองแบบออกมา ทำให้ตัวละครถ้าเลวก็เลวจนสุด แต่เขาไม่ได้เกิดมาเลววว เขาถูกสังคมทำให้เลว ถูกเพิกเฉย ถูกเมิน จนกลายเป็นความแค้นที่จะกลับมาเอาคืนสังคมที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้

ทั้งความกลัวและความแปลกแยก เป็น 2 ปัจจัยหลักที่เรื่องนี้หยิบมาเล่นแบบเน้นหนัก ชัดเจน เสริมไปด้วยความฉูดฉาดของฉากฆาตกรรมชวนสยอง และ การวิพากษ์น้ำหนักระบบกฎหมายอาญาของญี่ปุ่น ระหว่างสิทธิมนุษยชนกับความสงบเรียบร้อยของสังคม อะไรสำคัญกว่ากัน เมื่อถึงเวลาอันเป็นจุดตัดที่เราต้องเลือก อะไรคือสิ่งที่ควรพิทักษ์ปกป้องมากกว่ากัน หากในช่วงเวลานั้นเรากลับเลือกคำตอบที่ผิด ผลร้ายที่เกิดขึ้น คือ ชีวิตของผู้คนที่ต้องสูญเสียและอาจไม่ใช่เพียงชีวิตเดียวที่ต้องเสียไป เหมือนกับในเรื่องนี้ที่มีศพเกิดขึ้นถึง 4 ศพ ตัวละครเหล่านั้นเลือกทางผิดหรือไม่ อะไรคือคำตอบ แล้วใครคือคนตัดสินใจ น่าจะเป็นคำถามที่ อ.ชิจิริ ฝากไว้ให้กับนักอ่านไปขบคิดหาคำตอบกันต่อไป

ปล.การที่คนร้ายชอบถูกตั้งฉายาว่ากบ มักเอามาใช้กับพวกแนวโหด วิปริตตลอดเลย น่าจะเป็นเพราะกบกินแมลง เป็นการทำให้เห็นว่าพวกนี้ไม่ได้มองเหยื่อเป็นคนอีกแล้ว เป็นเพียงสิ่งของ หรือ แมลงเอาไว้เล่นสนุกเท่านั้น ทำให้พอเจอเรื่องอะไรที่ตั้งฉายาคนร้ายว่ากบนี่ เดาไปก่อนเลยว่า มาโหดแน่นอนนน

ปล 2. ผมว่าตอนจบมันดูรวบรัดไปหน่อย เหมือนอยู่ดีๆก็คิดออกเฉย ทั้งๆที่พี่หัวตื่อกันมาจะ 300 หน้าแล้ว แถมเดาได้ส่วนหนึ่งว่าพี่จะต้องหักมุมแน่ๆ เพราะพี่มาเฉลยตอนเหลืออีกหลายหน้าจัดกว่าจะจบ มันต้องมีอะไรแน่ๆ 555

ปล 3. เรื่องนี้มีจุด Trigger เยอะ ก่อนอ่านก็เตรียมใจกันซักหน่อยนะครับ

[Siwabhorn Anothaisintawee · Rating 5 out of 5]

มีผู้พบศพหญิงถูกแขวนร่างอย่างเหี้ยมโหดในแมนชั่นแห่งหนึ่ง พร้อมข้อความที่เขียนด้วยลายมือบรรยายวิธีการจัดการกับศพ โดยเปรียบเทียบกับกบ จนสื่อให้สมญานามว่า "บุรุษกบ"

หลังจากนั้นไม่นานก็มีผู้พบร่างของชายสูงอายุถูกอัดอยู่ในซากรถ พร้อมข้อความบรรยายวิธีกำจัดรศพผู้เสียชีวิตด้วยลายมือคล้ายเด็กเช่นเดิม

ชาวบ้านต่างหวาดกลัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนไม่กล้าใช้ชีวิตตามปกติ ตำรวจจึงต้องเร่งมือตามล่าหาฆาตกรจากเบาะแสอันน้อยนิด ก่อนที่จะมีเหยื่อรายต่อไปตามมา

สนุกมาก ลุ้นจนเปิดหน้าแรกแล้วรู้ตัวอีกทีก็หน้าสุดท้ายแล้ว อ่านแล้วมือไม้อ่อน บรรยายแต่ละบทได้เห็นภาพ ทั้งสภาพศพ และการต่อสู้ของตัวเอก ซึ่งคนอะไรหนังโคตรเหนียว หวิดจะขิตอยู่หลายรอบ และยมบาลก็ยังเอาเขาไม่ลง

สปอยว่าหักมุมจนขี้หักใน

ปล. รำคาญใจกับคำว่าสอพอ ที่ถูกต้องควรจะเป็นสภ. ผอออ เป็น ผอ.

Goodreads ให้ 3.89 เราให้ 4.8

[wanpetch · Rating 2 out of 5]

2.5 ⭐️ ถ้าแปลได้ดีกว่านี้จะสนุกกว่านี้หลายเท่าเลยค่ะ หงุดหงิดภาษาแปลมากกก จนอ่านผ่านๆ หลายช่วง ขอโทษคนแปลด้วยค่ะ

[QHuong(BookSpy) · Rating 3 out of 5]

Nhiều người khen quá nên kì vọng cao, cuối cùng thì khá thất vọng bởi cuốn này.
- mình không thấy máu me, biến thái gì cho lắm. Nghe bảo truyện kinh dị tàn bạo này nọ nhưng mình đọc không cảm thấy vậy - dĩ nhiên tâm lý thì biến thái nhưng vụ án mạng mình không thấy kinh dị, biến thái gì hết
- truyện tập trung quá quá quá là nhiều về vấn đề xã hội, phê bình điều luật 36 bộ hình sự - nhưng mình nghĩ là cái này thì bên phương tây cũng vậy, rất nhiều kẻ xấu lấy lý do bệnh tâm thần để thoát tội, đó là vấn đề không chỉ có ở Nhật. Tuy vậy khi đọc truyện trinh thám mình không thực sự đặt nặng về thông điệp xã hội. Cái mình cần là yếu tố nhân vật, điều tra, kẻ gây án…. Vì vậy mà cuốn này viết nhiều quá về vấn đề xã hội, rồi dân chửi cảnh sát vô dụng liên tục từ trang này qua trang khác, rồi có cảnh bạo động dài dằng dặc mà mình chỉ đọc qua qua cho xong. Khá là nhàm chán. Điều tra thì không có gì, nghiệp vụ cảnh sát kém cỏi.
- twist truyện dễ đoán, mình đoán luôn được cả trùm cuối nữa nên lại càng thêm thất vọng.
- anh nv chính Kotegawa thì như mọi người nói là mang hào quang nv chính lại còn như siêu anh hùng, bị hành lên hành xuống từ vụ bạo động đến cả bị kẻ xấu tẩn cho vậy mà vẫn sống sót, quá là siêu phàm.
- một cái nữa của anh Kotegawa là từ đầu thể hiện ra anh ta hơi ngu ấy, chỉ giỏi cảm xúc mà tự dưng trong 1 phút xuất thần anh ta trở nên thông minh tuyệt vời tự tìm ra manh mối dẫn đến kẻ giết người trong khi cả đội cảnh sát lão luyện kia thì chả làm cái trò gì, có manh mối ADN thì không tận dụng.

[neverblossom · Rating 3 out of 5]

điểm cộng:
- chủ đề của cuốn sách này hay, cách "triển khai" các vụ án lôi cuốn.
- khai thác mặt tâm lí ổn phết
- đoạn kết đúng kiểu "nhân quả báo ứng" ha, nhưng nó vẫn bỏ ngỏ vì vấn đề chưa được giải quyết, nhưng tựu trung thì tác giả cũng thành công trong việc chỉ mặt điểm tên cái vấn đề nhức nhối đó trong xã hội là có tồn tại và gây ra nhiều phản ứng trái chiều.

điểm trừ:
- nhiều đoạn dài dòng, lan man, đọc mệt và nản.
- không thích nổi một nhân vật nào trong ngày, cách xây dựng nhân vật... dở khi phần lớn phe chính diện (cảnh sát) trong truyện vô dụng, và đoạn kết kiểu hơi ba chấm vì một nhân vật vô dụng từ đầu đến cuối tự nhiên như kiểu triệu hồi thành công sức mạnh tâm linh gì đó nên bùng nổ ồ wao luôn, ảo ma nghĩ không ra.
- mng bảo có plot-twist đỉnh lắm nhưng mà chắc do mình cũng đọc một lượng sách trinh thám nhất định rồi nên đoán được hung thủ là ai dù chưa đọc đến phần kết.

[Path Kittinat · Rating 3 out of 5]

อ่านเพราะเขาล่ำลือกันว่าโหด ไม่เข้ากับปกสวยน่ารัก
ซึ่งมันก็จริง ผู้เขียนบรรยายการฆ่า ศพ และความโหดร้ายต่างๆ ได้ละเอียดยิบ จนรู้สึกขยะแขยง โดนเฉพาะฉากข่มขืน
การสืบสวน และประเด็นมาตรา39 นั้นก็น่าสนใจดี แต่ช่วงใกล้จบ พี่แกลากฉากในโรงพักนานมาากก นานจะเบื่อ และลำคาน ทำให้การเผยไคแมกในท้ายๆ ที่ตามมา มันเอียนไปแล้ว
สรุปคือเป็นนิยายสืบสวนที่โอเคแหละ แต่นั้นแหละมันลากบางช่วงจนเสียอารมณ์

[Mizuki]

Frog Man the Homicidal Manic is a 3. 75 stars murder mystery. The double POVs are good, the story chilling (A serial killer cut his/her victim into pieces and so on! All the gross details!) and disgusting to say the least. The murder mystery itself is solidly written and I quite like the pair of cops (one young cop and one older and seasoned cop) who are the main characters to investigate the gruesome serial murder.

Still, I'm pretty much let down when by page. 222, I managed to predict who is the murderer and his/her methods: so this supposedly kind-hearted piano teacher is the serial killer 'The Frog Man' and she had manipulated a mentally challenged youth in her care in order to frame him as the murderer. Honestly, a mystery novel which I can decode simply doesn't deserve four stars, end of story.

Still, the author manages to offer us one final plot twist at the very end: turns out the piano teacher was also manipulated by a professor who wants to use her to kill one person. For this final plot twist, I give add extra 0.75 star for honor measure.

[Cao Đức Hiếu · Rating 5 out of 5]

Quyển này rất cuốn, lâu phết mới có một quyển trinh thám khiến mình đọc không dừng nổi như thế.

[jjntmm · Rating 4 out of 5]

3.5 เเต่ไม่ได้เเปลว่่เเย่ด้วยประการทั้งปวง ให้เพราะจุดเด่นของเรื่องไม่ใช่การสืบสวน ไม่ค่แยถูกจริตผมเท่าไหร่ บางหน้าคือการบรรยายเยอะมาก อ่านเเล้วบางทีก็มีงงๆ5555555555555 อีกอย่างคือผมไม่เชื่อว่าจะมีใครในชีวิตจริงที่ทำเเบบนี้ได้มันเลยขาดความสมจริง (เเต่ดีเเล้วครับ ได้โปรดอย่าให้มีใครทำเเบบนี้เลย) จบเเบบนี้เล่มต่อไปรอทางสำนักพิมพ์เลยครับ ไม่เหมาะเเก่คนที่พึ่งเคยอ่านเเนวสืบสวนสอบสวน

[addie · Rating 2 out of 5]

2/5⭐️ — sorry but the way the bodies are described in the book, albeit disgusting and gore, is so anatomically and physiologically wrong. instead of scaring the shit out of me, it made me laugh. the plot is very unrealistic as well.

การบรรยายในเรื่องมันเวอร์เหลือเกินแบบไม่สมจริงจนอ่านแล้วขำ ส่วนพลอตก็เวอร์ไปอีก

[Stephen Nguyen · Rating 5 out of 5]

4.75/5⭐️

Nếu như bạn yêu thích trinh thám + kinh dị + hành động + tâm lý xã hội thì đây chính xác là quyển sách dành cho bạn. Đúng như tựa đề, câu chuyện kể về một kẻ sát nhân giết người hàng loạt rồi xử lý xác chết vô cùng tàn nhẫn như một món đồ chơi. Vụ việc khiến dư luận hoang mang, khiếp sợ và đoán xem ai là Người Ếch. 🐸

Khi số lượng án mạng tăng lên mà phía cảnh sát không làm được gì, đây là lúc mọi bất ổn, náo loạn được đẩy lên cao trào và bản chất xấu xa, ích kỷ của con người được phơi bày rõ nét. Trong quá trình đọc, bạn sẽ thấy được những vấn đề xã hội được đem ra phân tích, tranh luận mà nổi bật nhất là bộ luật về những tội phạm bị mắc bệnh tâm thần.

Tính trinh thám của truyện tuy có nhưng mình thấy không nhiều, chủ yếu là yếu tố tâm lý nhân vật và vấn đề xã hội. Tuy vậy lại khá hợp gu mình. Tính cách nhân vật được khắc hoạ rõ nét thông qua suy nghĩ, hành động của họ. Có người còn để lại ấn tượng mạnh trong lòng mình. Về twist, tuy mình thấy quen thuộc nhưng không nhàm chán. Mình thật sự sửng sốt khi biết được trùm cuối.

[Satang Cottoncandy · Rating 4 out of 5]

เหมือนจะยกประเด็นอย่างกฎหมายที่ละเว้นโทษคนที่เป็นโรคทางจิตเวชตอนทำความผิดทางอาญามาให้คนถกกัน แต่หนังสือให้คนที่เป็นโรคจิตเวชเป็นฆาตกรและแรงจูงใจของผู้ชักใยก็เพราะกฎหมายละเว้นโทษอันนั้น เราเลยไม่ค่อยสบายใจตอนอ่าน คือสมมุติสังคมกำลังเถียงประเด็นกฎหมายนี้กัน แล้วหนังสือเล่มนี้ออกมาพอดี แนวโน้มสังคมจะเป็นไปในทางแปะป้ายผู้ป่วยทางจิตเวชทันที สร้าง dilemma ระหว่างความปลอดภัยของสังคมโดยรวม กับ สิทธิมนุษยชน ขึ้นมา นอกจากนี้เนื้อหาในเรื่องค่อนข้างรุนแรง สำนักพิมพ์บอกแค่มันรุนแรงไม่เหมาะกับมือใหม่อ่านสืบสวน แต่ไม่ติด trigger warning ชัดๆ🙄 ช่วงท้ายอ่านเอามันส์คือสนุกเลยแหละ เหมือนดูหนัง action ทำให้คนลุ้นๆ แต่พอเดาได้

[konak 藤 · Rating 4 out of 5]

ตัด 1 ดาว เพราะแปลได้คืองงงงงงงงงงงงง ถ้าแปลดีกว่านี้เราว่ามันจะสนุกกว่านี้ โดยรวมก็สนุกดี บรรยายเห็นสภาพศพชัดเจน แต่กว่าจะรู้ตัวคนร้ายที่แท้จริงก็คืออออ== ปล.สงสารโคเตงาวะมาก กระสอบทรายชั้นดี5555

[Jane · Rating 4 out of 5]

คดีน่าหดหู่มากกกกกก
แถมมีการบรรยายสภาพศพ+สถานการณ์ที่เกิดขึ้นตอนก่อเหตุได้เห็นภาพ สะเทือนใจอยู่นะ

ถามว่าโหดมั้ย ก็คือโหดอะ
ไม่เหมาะกับคนเริ่มต้นอ่านสืบสวนสอบสวนระยะแรกเลย
เพราะฆาตกรรมโหดเป็นเรื่องนึง แต่ภาพรวมคดีคือโหดจัด ๆ บริบทสังคมโดยรอบกดดันอย่างมาก
ทั้งเบื้องหลังคนก่อเหตุ เหตุผลต่าง ๆ ของแต่ละตัวละคร
ไม่ว่าจะเป็นฝั่งตำรวจ คนร้าย คนอื่น ๆ รายรอบตัวละครหลักที่ถ่ายทอดเรื่องราว
มันหดหู่มากอยู่ ทั้งเรื่องกฎหมายเยาวชน กฎหมายปกป้องคนวิกลจริต รวมไปถึงกฎหมายแรงงานอีก เรื่องบุลลี่ในโรงเรียน, DV รวมถึงการทรมานสัตว์
คือแบบ ฮืออออออ 🥹🥹🥹🥹🥹🥹

ตอนอ่าน ๆ ไปมีจุดที่อึดอัดมากอยู่
บางหน้าคือต้องหยุดไปพักนึง แล้วบอกตัวเองในใจว่า พอแล้ววววววว ก่อนกลับมาฮึบอ่านต่อจนจบ
โดยรวมคือดีนะ (แต่อยากอ่านเล่ม 2 ต่อเลยทันที ถถถ)

ส่วนที่จะติคือการแปล
ในเล่มมีคำย่อที่ชวนงงอยู่หลายจุด
ทั้ง สถานีตำรวจภูธร = สภ. ในเล่มใช้ว่า “สอพอ”
และผู้อำนวยการโรงเรียน = ผอ. ในเล่มใช้ว่า “ผอออ”

งงสุด ๆ อ่านหนังสือมาจนป่านนี้ยังไม่เคยเจอคนใช้คำย่อแบบในเล่มนี้มาก่อนเลย
แถมไม่ใช่เราคนเดียวที่สะดุดด้วย ในแอปส์เมพเองก็มีคนอ่านคนอื่นก็คอมเม้นท์เรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน

[YuzuChu · Rating 3 out of 5]

ต้องยอมรับว่าฉันเกลียดชังการลดทอนละเลยความรุนแรงและการใส่ Trigger Warning กับ Content Warning หรืออะไรก็แล้วแต่ให้เหลือแค่คำว่า ‘เหมาะสำหรับผู้อ่านจิตแข็ง’ เหนือสิ่งอื่นใด

จิตแข็งแค่ไหนถามตัวเองดูว่าทนอ่านการบรรยายฉากข่มขืนได้มั้ย ฉากทารุณกรรมล่ะ ฉากฆ่าเด็ก คำเตือนที่ว่าจิตแข็งของคุณน่ะครอบคลุมแค่ไหน??

ฉากแหวะฉากทารุณฉากบรรยายศพก็ตามที่เขาเล่าลืออะ อ่านแล้วมวนท้องเลย เรื่องการแปลฉันดันไม่มีปัญหา เพราะอ่านแล้วดันเข้าใจว่าพวกเบียว ๆ ไม่ก็คนญี่ปุ่นสายเนิร์ดมันชอบพูดประมาณนี้กัน แล้วเรื่องนี้มีแต่คนเนิร์ด ๆ อะ ศาสตราจารย์ ตำรวจดูขี้เกียจแต่ดันเก่ง น้องใหม่ผู้ทะเยอทะยาน และฆาตกรผู้ปราดเปรื่อง นี่เลยอ่านแล้วไม่งงแต่อย่างใด555

คิดว่าเรื่องนี้เหมาะเอาไปทำซีรี่ย์ เพราะทุกจุดที่เรื่องนี้ขาดไป ซีรี่ย์น่าจะอุดได้หมด เขาขาดการบรรยายความรู้สึกของตัวละครอะ บางฉากเลยรู้สึกว่ามันหลอกเนียนและแยบยลกว่านี้ได้มาก แต่มาตกม้าตายตรงการบรรยายนี่แหละ บางบทก็แค่บทพูดห้วน ๆ ยาวเป็นพรืดเลย555 ผมในใจของตำรวจหนุ่มนี่เขียนดีกว่านี้ได้นะ ค่อย ๆ หย่อนมาจะดีกว่า มาตู้มเดียวมันอินไม่ทัน

บทคนร้ายจะเก่งก็เก่งเลยมาเฉลยตอนจบ ปูทางเล่มต่อ แต่ก็เข้าใจว่าคนเขียนคงเอา setting ไว้ในยุคเก่าหน่อยแหละ มีความเพ้อ ๆ ถึงดนตรีคลาสสิค ไม่พูดถึงกล้องวงจรปิด พระเอกใช่��อพอด โหลดเพลงมาไว้ฟัง

มีบางช่วงง่วงบ้าง หาวบ้าง พอจะเดาได้บ้างเพราะฉันเลือกเดาจากแนวทางการเขียนของคนเขียน การที่เขาปิดบังการบรรยายดีเทลของตัวละครหนึ่ง ทำให้ฉันได้รู้แบบงง ๆ ว่าเขาตั้งใจปิดอะไรไว้555 แต่โดยรวมเขียนพล็อตดีนะ แค่ขาดการบรรยายความรู้สึกยิบย่อยกับดีเทลสืบสวนบางอย่างที่จะทำให้ฉันชอบมากกว่านี้น่ะ

ส่งท้าย ชอบนิสัยวาตาเซะ (ชื่อนี้ป่��ววะ ไม่มีเวลาเช็ค อู้มารีวิวระหว่างทำงาน555) มากกกก คนปากหมา ปากร้าย แต่เก่งจัด555 แล้วน้องใหม่อย่างโคเตงาวะอย่างซวย Leon S. Kennedy สาขาญี่ปุ่นสุดไรสุด ฝูงคนที่หนูเจอคือซอมบี้เลยอะลูก

[Thai Hoang · Rating 3 out of 5]

Người Ếch – Shichiri Nakayama 2.5/5⭐️

Cuốn này thấy mọi người xung quanh mình khen quá trời mà sao mình đọc không được như kỳ vọng vậy nhở.

Đây là cuốn trinh thám tâm lý xã hội kể về kẻ giết người hàng loạt tàn bạo, khiến cho cả xã hội rơi vào hoảng loạn, kẻ này được báo chí đặt cho danh xưng “Người Ếch”.

Nói là trinh thám nhưng yếu tố trinh thám khá ít và mờ nhạt chủ yếu là về diễn biến tâm lý nhân vật. Mình đọc thì cảm thấy rất là lê thê dài dòng, còn chưa nói cảnh sát phế không thể phế hơn. Nếu 1, 2 vụ không có đầu mối thì đã đành đây mấy vụ án phát sinh liên tiếp lại không có manh mối gì đáng kể thì nó vô lý quá. Lý do sự việc dẫn đến bạo loạn tới mức đó mình cũng thấy không hợp lý, cả một hế thông Cảnh sát, an ninh mà để như vậy cả tiếng đồng hồ là bất hợp lý.

Điều nữa các đoạn vật lộn với hung thủ làm mình hết chỗ nói, ức chế, khó chịu kinh khủng. Rồi nhân vật cứ vật lộn với hung thủ nhưng điều hiển nhiên là có ai bịt mồm ổng đâu sao không kêu cứu ? Một chấm hỏi to đùng chứ chưa nói có súng mà như không thà bỏ tình tiết súng đi cho đỡ dở tệ. Điều dở hơi nữa vẫn đoạn cầm súng vật lộn nhưng là lần hai :) súng vẫn tiếp tục chỉ là đồ trang trí, nếu ai nói với tôi là đêm tối không thấy thì ok cũng hợp lý đi, nhưng khi dí dao lên tận người mình rồi vẫn còn không xác định được vị trí thì cũng chào thua, mà không phải một lần nó cứ lặp lại như vậy. Không biết tác giả có hiểu cảm giác của con người trong những trường hợp liên quan đến sinh tử thì độ nhạy cảm càng lên đến đỉnh điểm hay không, đến tối om như bình thường hai người vẫn còn làm đủ trò được chứ nói gì.

Mình cũng đã đoán ra người đứng sau cuối cùng chỉ là kiểu cách khác nhau, nói chung cuốn này không dàng cho người yếu tim. Cũng còn tuỳ gu mỗi nhà.

[Minh Hiền · Rating 4 out of 5]

Đọc tới 4/5 sách thì nghĩ ờ đúng như mình đoán, cũng bth, chắc 2sao, mà đọc tới 1/5 cuối là coi như +2sao luôn 😂😂😂 suy luận các kiểu, án này ảo ma đấy các bạn:)) thấy review bảo dị lắm với biến thái các thứ mà thấy cũng bình thường. Cũng có chút kì vọng hơi cao mà từ lâu cũng khó có quyển trinh thám nào mình đánh 5 sao, nên 4sao với mình là có thể giới thiệu cho mọi ng đọc đc ròi.
À chê 1 cái nữa là giọng dịch tuy rất bắt trend nhưng hơi trẻ con:))))

[Đình Minh · Rating 3 out of 5]

Tuy nể phục khả năng xây dựng một xã hội mong manh trước tên sát nhân hàng loạt. Nhưng việc có một câu chuyện khá là rập khuôn khiến mình đôi chút thất vọng. Kinh qua khá nhiều tác phẩm như vậy rồi nên cũng khó làm cho mình bất ngờ.

[Giyongchy · Rating 4 out of 5]

ไม่ได้อ่านแนวสืบสวนฆาตรกรรมเลือดสาดมาซักพัก​ เรื่องนี้อ่านได้สนุกและน่าติดตามดีค่ะ​ พล๊อตและฉากฆาตรกรรมทำได้โหดและแปลกใหม่ดี​ รวมถึงภาวะกดดันต่างๆของตัวละคร ถ้าใครจิตอ่อนหรือเซ้นซิทีฟ​ง่ายก็ควรระวังนะคะ​ เพราะมีหลายฉากที่ทั้งทารุณกรรมทางเพศเด็ก​ สัตว์เลี้ยง​ บรรยายได้เห็นภาพสุดๆ​ ส่วนคนร้ายเดาได้ไม่ยากแต่พออ่านถึงตอนที่หักมุมตอนท้าย​ สำหรับเรามันทำให้น้ำหนักกับความน่าเชื่อถือของบทมันลดลงอ่ะ​ แต่ถ้าคิดในมุมมองที่ว่าจิตใจคนยากแท้หยั่งถึงก็อาจจะเป็นไปได้​ละมั้งนะ​

ปล.คุณตำรวจหนุ่มนี่หนังหุ้มด้วยเหล็กแหล่ะ​ โครตจะถึก โดนขนาดนั้นเป็นเราไม่น่ารอด

[Zeen Panitsunthonkul · Rating 4 out of 5]

plot twist ขั้นสุด บรรยายการฆ่าได้โหดดีครับ

[LenaExplorer · Rating 5 out of 5]

跟Chris Carter的连环杀人案一样变态恶心🤢！但比Chris更深刻，反转不断！而且反转设计高级，完全不觉得牵强！1000🌟

第一次读新的作者和文风的时候都好幸福啊！读多了就懂套路了😅啥也不懂的时候好幸福啊🥰🥰

[True Blue · Rating 3 out of 5]

Cuốn này có bị overate quá k dị :))))
Mang tính trinh thám mà phần đi tìm chứng cứ -có mà không đáng kể ,hết 1/3 là các cảnh hỗn loạn ,fight với nhau ?
Mình cũng thử đoán thử hung thủ ngay từ đầu thì y như rằng ,chỉ có cách thức là khác

[Mirai · Rating 5 out of 5]

เกิดคดีฆาตกรรมต่อเนื่องขึ้น ในที่เกิดเหตุ ฆาตกรปริศนาที่ต่อมาถูกขนานนามว่า ‘บุรุษกบ’ ได้ทิ้งปริศนาแปลกๆ เอาไว้มากมาย ไม่ว่าจะรูปแบบการลงมือสังหาร หรือข้อความประหลาดๆ ลายมือพิลึกๆ สร้างความหวาดผวาทั่วเมือง แต่จนแล้วจนรอด ตำรวจก็ยังตามล่าหาตัวคนร้ายมาไม่ได้ พยายามสืบเท่าไหร่ก็คว้าน้ำเหลว ปล่อยให้ฆาตกรลงมือฆ่าคนศพแล้วศพเล่า..

เป็นหนังสือสืบสวนที่ต้องแปะป้ายคำเตือนตัวใหญ่ๆ ว่าเหมาะสำหรับผู้จิตแข็งเท่านั้น เพราะมีการบรรยายสภาพศพค่อนข้างละเอียด และมีบางฉากบางเหตุการณ์ที่เป็นประเด็นอ่อนไหวและน่าสะเทือนใจ

พระเอกของเราเป็นตำรวจค่ะ เป็นตำรวจน้องใหม่ไฟแรง ที่พอได้เจอคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง ฆาตกรสุดโหดหาตัวจับยากเข้าหน่อย เลยเกิดอาการอยากลุยเดี่ยวโชว์ของเพื่อเก็บผลงานเผื่อจับคนร้ายได้ จะได้รางวัลได้เลื่อนตำแหน่งงิ 5555 ก็สู้ชีวิตดีนะ ชอบความลุยๆ ของพระเอก อยากเอาใจช่วยในทุกฉากทุกตอนเลยค่ะ

..แต่สำหรับเรานะ เล่มนี้นี่แหละ แนวสืบสวนสยดสยองแบบที่เรากำลังตามหา เป็นเล่มที่ถูกจริตและโดดใจเราทุกประการ ถึงคดีจะไม่ค่อยซับซ้อน แต่เดินเรื่องได้หักมุมยี่สิบตลบ ใครชื่นชอบสืบสวนสายโหด ไม่เน้นทริคฆ่าแต่เน้นเลือดสาด อันเชิญมาอ่านเล่มนี้เลยค่ะ!!

เป็นอีกหนึ่งเล่มที่รู้สึกอ่านสนุกมากจนวางไม่ลง มันค่อยๆ ไต่ระดับความน่าตื่นเต้น ทำให้ติดหนึบสุดๆ เพราะอยากเอาใจช่วยพระเอกให้รอดพ้นตลอดฝั่งจนสำเร็จในทุกขณะจิตจริงๆ 55555

[Đỗ Nam · Rating 4 out of 5]

Review Người Ếch

Truyện thuộc thể loại serial killer viết bánh cuốn dễ đọc. Thủ đoạn gây án tàn độc biến thái khiến người đọc rùng mình. Mình đã đoán trúng boss, không phải do cao siêu gì mà vì số lượng kẻ đáng nghi không nhiều, bật radar cảnh giác lên có thể đoán được. Nhưng phải khâm phục hung thủ - một kẻ thông minh xảo quyệt tàn nhẫn với từng bước kế hoạch được xắp xếp khôn khéo. Cái kết thì xứng đáng được cộng điểm: nhân quả báo ứng.

Truyện thì tác giả cố tình châm biếm sự trì trệ, quan liêu của cảnh sát Nhật, cảm giác bất lực thảm hại. Trọng tâm còn là điều luật 39 gây tranh cãi về người bệnh tâm thần có phải chịu trách nhiệm hình sự ở mức độ nào. Khá buồn cười với anh chàng cảnh sát nhiệt huyết Kotegawa toàn đâm đầu vào nguy hiểm, thương tích be bét mà không tèo đúng là hơi ảo, hào quang main chính nghĩa hoặc do ông bà tổ tiên gánh còng lưng.

Theo cá nhân mình mình thì tuy chưa đến mức cực kì xuất sắc nhưng Người Ếch là một truyện trinh thám hay hấp dẫn, giật gân biến thái nhưng có kèm thông điệp ý nghĩa. Tóm lại đáng để trải nghiệm, chỉ thận trọng cân nhắc nếu bạn là người yếu bóng vía không quen các tình tiết kinh dị.

Chấm cá nhân 7.75-8/10

[Pitchanok · Rating 3 out of 5]

เนื้อเรื่องซับซ้อนน่าติดตาม เนื้อหาไม่ได้เน้นแค่เรื่องของการฆาตกรรม แต่ยังเกี่ยวโยงถึงการตีความเรื่องกฎหมาย และการพิจารณาคดีในบริบทของประเทศญี่ปุ่น สะท้อนให้เห็นถึงความจริงในการตีความเรื่องความปกติและผิดปกติในสังคม

เนื้อเรื่องหน่วงๆบ้างเป็นบางช่วง แต่โดยรวมคือดี ความซับซ้อนของเรื่องราวน่าสนใจมาก

ให้แค่ 3 ดาว เพราะอ่านแล้วค่อนข้างสะดุดในหลายจุด ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเนื้อหาจากต้นฉบับ หรือสำนวนการแปล

ขอวิจารณ์เรื่องสำนวนนิดนึงค่ะ อ่านแล้วบางทีงง ต้องอ่านทวนกลับไปมาเพราะไม่แน่เรื่องรูปประโยค การสะกดบางคำก็แปลกเช่น สอพอ กว่าจะเข้าใจว่าหมายถึง สถานีตำรวจภูธร ก็งงอยู่นาน น่าจะเกลาสำนวนหน่อยนะคะ รวมถึงการเขียนคำบางคำด้วย จะได้ไม่แปร่ง

[Ngocblack · Rating 4 out of 5]

Plot twist bá cháy thật. 80% mình đã đoán được trùm cuối. Đinh ninh chắc mẩm, thì trang cuối cùng đá văng sự tự tin của mình bằng màn lật bánh không thể nào thuyết phục hơn. Nói vậy vì điểm lại các tình tiết tác giả cài cắm thì quả thật vô cũng hợp lí.

Kết truyện cũng là khởi đầu.

Tác giả không đề cao vai trò của cảnh sát trong tập truyện này mà muốn mọi người suy ngẫm nhiều hơn về bộ luật miễn trừ trách nhiệm xã hội với những kẻ sát nhân được xác nhận bị tâm thần. Hay các vấn đề đau đáu hơn như nạn ấu dâm và bạo lực gia đình… Thật sự ngoài năng khiếu bẩm sinh là quái vật ra. Chúng ta không lường được sự giáo dục không đúng cách dẫn đến nuôi dưỡng một con quái vật gây kinh hoàng cho xã hội như thế nào…

[Chê Uôn · Rating 4 out of 5]

Tới dòng cuối cùng vẫn có twist luôn đỉnh thiệt, nhưng tui vẫn không thích quyển này như tui nghĩ 🥹 tui để 3.5 🌟


Điểm cộng : twist đỉnh, có hint đó nhưng vẫn không đoán ra trùm cuối
- chủ đề mới lạ, nói về điều 39 trong bộ Luật HS của Nhật, phơi bày hết các bản chất của con người khi mà 1 vụ án với kẻ sát nhân điên loạn nhưng lực lượng csat vẫn cứ vô dụng, mặt ích kỷ điên khùng biến thái xấu xa gì có đủ, sương sương thêm 1 mớ bên truyền thông tác động đến ng nhân như nào nữa
- Hiện trường gây án tởm lợm 🤢 cái gì cần gớm là gớm, mà cũng chưa gớm bằng quá khứ của hung thủ
- Quyển này hong phải thuần trinh thám, nghiêng về tâm lý xã hội hơn, khai thác tốt tính cách- tâm lý của các nhân vật, không 1 nhân vật nào bị thừa thãi hay lu mờ
- Tui thích cái quá khứ của anh cảnh sát, đọc đoạn đó xúc động vãi chưởng
- Các đoạn về vụ án lôi cuốn, tạo hứng thủ cho độc giả, miêu tả cảnh quánh lộn đùn đùn sống động như phim :)))) nhắc tới là thấy tội anh csat

Điểm trừ :
- Hời ơi nó lan man, mới đầu vô cái sở cảnh sát lan man, tới đoạn truyền thông báo chí cũng lan man, khúc cuối còn bonus cái cảnh hỗn tạp của ng nhân với csat nữa. Mặc dù vẫn hay á nhưng nói nhiều nói dài như kể lể vậy
- Với t yếu tố kinh dị ở mức bình bình, đọc chỉ thấy tởm chứ không thấy sợ
- Nhịp truyện về cuối hơi đuối, kiểu như ăn may vậy, anh cảnh sát cứ tự mình suy đoán rồi mọi thứ dần dần lộ diện, nó không gây cảm giác ồ quao cho tui á 🤧
Anw quyển này vẫn rất đáng đọc, miêu tả mặt tối trong tâm lý con người xuất sắc lunnn, đọc mấy đoạn đó đúng kiểu là “ chỉ có thể là Nhật bản “