What do you think?
Rate this book
Bonita Avenue
Joni Sigerius, de dochter van de rector magnificus van de Twentse universiteit, drijft samen met haar vriend Aaron een handeltje dat ze maar liever voor haar krachtige en briljante vader verborgen houdt. Het is in het jaar van de vuurwerkramp dat ook in het gezin de boel explodeert. Niet alleen lopen Joni en Aaron tegen de lamp, die zomer komt ook de enige en echte zoon van Sigerius vrij uit de Scheveningse gevangenis. Acht jaar later pas – Joni verdient inmiddels miljoenen in Los Angeles – verneemt Aaron wat er zich in 2000 werkelijk heeft afgespeeld.
Peter Buwalda schreef een meeslepende debuutroman over noodlot en verval, idylle en schoonheid.
Peter Buwalda schreef een meeslepende debuutroman over noodlot en verval, idylle en schoonheid.
543 pages, Paperback
First published January 1, 2010
302 people are currently reading
6365 people want to read
About the author
Peter Buwalda
18 books238 followersPeter Buwalda is a Dutch writer. He was a journalist and an editor at several publishers. He was co-founder of literary music magazine Wah-Wah and wrote stories and essays for De Gids, Vrij Nederland, Bunker Hill and Hollands Maandblad. In September 2010 he made his debut with the novel Bonita Avenue. It received a magnificent reception and became a bestseller. It was awarded the Academica Debutantenprijs, the Selexyz Debuutprijs and the Tzumprijs and was nominated for nine awards including the AKO Literatuurprijs, the Libris Literatuur Prijs, the KANTL Proza Prijs, the NS Publieksprijs and De Gouden Strop 2011.
The translation rights were sold to countries such as Germany, Spain, Italy and France.
The translation rights were sold to countries such as Germany, Spain, Italy and France.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 714 reviews
March 8, 2013
What is this Dutch obsession with problematic parental relationships and long kept family secrets? "Bonita Avenue" is about the fourth Dutch book in a row that I've read, and it's more of the same.
We have a main character, Siem Sigerius (silly and unlikely name, even in Dutch) who has a distorted relation with his daughter, ex-wife and son from a previous marriage. This Sigerius character is totally over the top. Buwalda wants to take on way too many subjects and centers them all in his main character, who during the book becomes: a judo champion, a brilliant mathematician, a street kid, a bourgeois, a university professor in the US, director of the University of Enschede and, when you think you had it all, minister of education. Oh yes and he also kills himself. Linked to all those aspects of Sigerius' life, Buwalda takes on incest, rape, suicide, adultory, alcoholism, psychosis, internet porn and the fire cracker incident at Enschede. Sounds like the necessary ingredients for one season of your favourite soap opera!
Story lines are started and abruptly finished without reason, and the chaos of it all purges out all interest you might have in the characters. Buwalda wants way too much and fails in most of it.
We have a main character, Siem Sigerius (silly and unlikely name, even in Dutch) who has a distorted relation with his daughter, ex-wife and son from a previous marriage. This Sigerius character is totally over the top. Buwalda wants to take on way too many subjects and centers them all in his main character, who during the book becomes: a judo champion, a brilliant mathematician, a street kid, a bourgeois, a university professor in the US, director of the University of Enschede and, when you think you had it all, minister of education. Oh yes and he also kills himself. Linked to all those aspects of Sigerius' life, Buwalda takes on incest, rape, suicide, adultory, alcoholism, psychosis, internet porn and the fire cracker incident at Enschede. Sounds like the necessary ingredients for one season of your favourite soap opera!
Story lines are started and abruptly finished without reason, and the chaos of it all purges out all interest you might have in the characters. Buwalda wants way too much and fails in most of it.
This entire review has been hidden because of spoilers.
September 8, 2012
Bijna een week verkeerde ik in het gezelschap van Siem en Joni Sigerius en Aaron Bever. Ik moet zeggen dat was geen straf. De zinnen gleden naar binnen als roomtaart terwijl het verhaal zich aan me openbaarde. Bonita Avenue van Peter Buwalda is vergelijkbaar met Tirza van Arnon Grunberg, maar beter. De taal is rijker en de verhaallijnen gaan dieper. Grunberg schrijft beklemmender en kaler, Buwalda zet waarachtigere, minder nihilistische personages neer en heeft het ook van zijn rijke zinnen en vaak steengoede metaforen.
Het verhaal is geschreven vanuit de drie perspectieven van Siem Sigerius, briljant wiskundige en rector magnificus van de universiteit in Twente. Joni, zijn bloedmooie (stief)dochter sans scrupule en haar vriend Aaron Bever, een journalist-fotograaf. Dat Joni in de ik en tegenwoordige tijd geschreven is zet haar sterk neer naast beide mannen, Siem in personaal perspectief is ook in de tegenwoordige tijd geschreven, terwijl Aaron het hele verhaal achteraf beleefd.
Die tijdsveranderingen zijn volledig logisch en nodig omdat het hele verhaal in het heden speelt ten tijde van de vuurwerkramp in Enschede en daarna, maar alles wat voorafging in flashbacks in de verleden tijd tot ons komt. Buwalda doet dat razend knap. Juist dat switchen van heden naar flashbacks en terug gaat naadloos, zonder vaartverlies razen we door en krijgen weer een nieuwe scene, herinnering, ervaring of gedachtestroom opgelepeld uit het leven van de drie hoofdpersonages. Dankzij prachtige metaforen, nooit cliché en altijd treffend, wil je verder mee racen naar het drama waarvan je weet dat het zich zal voltrekken. Maar hoe?
Hoewel de personages sympathiek zijn en succesvol, intelligent en verantwoordelijk. Zeker Sigerius denkt dat te zijn, hij wordt nota bene minister van onderwijs, zit de giftige adder in hen allemaal. Gaandeweg komen we erachter dat Siem zijn hele status heeft te danken aan Tineke zijn vrouw, die nauwelijks uit de verf komt, wat niet erg is. Zijn angst, ook al is hij een judokampioen met een wiskundeknobbel, zijn seksuele onvermogen en het niet durven benoemen van taboes omtrent onder andere seks en zijn zoon Wilbert, een gevaarlijke crimineel, waar hij als vader niets mee te maken wenst te hebben, worden hem fataal.
Joni heeft alles mee, maar ze is ook een op geld beluste exhibitionist, zoals ze zelf zegt, uiteindelijk is zij de as die de mallemolen van de ellende in gang heeft gezet, maar ze draagt haar lot tot het einde. Denk je aanvankelijk als lezer wat een egocentrische bitch, naar het einde toe wordt ze sympathieker. Een meid van vlees en bloed.
Aarons manco is zijn onverbeterlijke jaloezie. Joni moet de moeder van zijn kinderen worden, maar vanaf dag een weet hij dat hij haar zal verliezen. En zo gebeurt, hij krijgt een dijk van een psychose. Heel knap ingeleefd door de schrijver.
Sommige scenes zijn breed uitgesponnen, hier en daar had het wel wat korter gemogen, maar toch las ik iedere zin, elk woord om dat uiteindelijk toch elke scene weer een reden had in het verhaal.
Het einde heeft een hoog Tirza gehalte van Grunberg, zelfs deed het me sterk denken aan de film Fargo van The Coen brothers. Ik vraag me af of de filmrechten al zijn aangekocht, indien niet dan is er het boek. Voldoende film die zal beklijven.
Het verhaal is geschreven vanuit de drie perspectieven van Siem Sigerius, briljant wiskundige en rector magnificus van de universiteit in Twente. Joni, zijn bloedmooie (stief)dochter sans scrupule en haar vriend Aaron Bever, een journalist-fotograaf. Dat Joni in de ik en tegenwoordige tijd geschreven is zet haar sterk neer naast beide mannen, Siem in personaal perspectief is ook in de tegenwoordige tijd geschreven, terwijl Aaron het hele verhaal achteraf beleefd.
Die tijdsveranderingen zijn volledig logisch en nodig omdat het hele verhaal in het heden speelt ten tijde van de vuurwerkramp in Enschede en daarna, maar alles wat voorafging in flashbacks in de verleden tijd tot ons komt. Buwalda doet dat razend knap. Juist dat switchen van heden naar flashbacks en terug gaat naadloos, zonder vaartverlies razen we door en krijgen weer een nieuwe scene, herinnering, ervaring of gedachtestroom opgelepeld uit het leven van de drie hoofdpersonages. Dankzij prachtige metaforen, nooit cliché en altijd treffend, wil je verder mee racen naar het drama waarvan je weet dat het zich zal voltrekken. Maar hoe?
Hoewel de personages sympathiek zijn en succesvol, intelligent en verantwoordelijk. Zeker Sigerius denkt dat te zijn, hij wordt nota bene minister van onderwijs, zit de giftige adder in hen allemaal. Gaandeweg komen we erachter dat Siem zijn hele status heeft te danken aan Tineke zijn vrouw, die nauwelijks uit de verf komt, wat niet erg is. Zijn angst, ook al is hij een judokampioen met een wiskundeknobbel, zijn seksuele onvermogen en het niet durven benoemen van taboes omtrent onder andere seks en zijn zoon Wilbert, een gevaarlijke crimineel, waar hij als vader niets mee te maken wenst te hebben, worden hem fataal.
Joni heeft alles mee, maar ze is ook een op geld beluste exhibitionist, zoals ze zelf zegt, uiteindelijk is zij de as die de mallemolen van de ellende in gang heeft gezet, maar ze draagt haar lot tot het einde. Denk je aanvankelijk als lezer wat een egocentrische bitch, naar het einde toe wordt ze sympathieker. Een meid van vlees en bloed.
Aarons manco is zijn onverbeterlijke jaloezie. Joni moet de moeder van zijn kinderen worden, maar vanaf dag een weet hij dat hij haar zal verliezen. En zo gebeurt, hij krijgt een dijk van een psychose. Heel knap ingeleefd door de schrijver.
Sommige scenes zijn breed uitgesponnen, hier en daar had het wel wat korter gemogen, maar toch las ik iedere zin, elk woord om dat uiteindelijk toch elke scene weer een reden had in het verhaal.
Het einde heeft een hoog Tirza gehalte van Grunberg, zelfs deed het me sterk denken aan de film Fargo van The Coen brothers. Ik vraag me af of de filmrechten al zijn aangekocht, indien niet dan is er het boek. Voldoende film die zal beklijven.
December 20, 2019
Maybe it’s just me, or the time of the year (the dark and stormy days of november), but this book really did not captivate me. Buwalda has certainly done his best to build an ingenious story: step-by-step he gives elements that shed new light on a problematic family history. The changes in perspective and the complications surrounding the dramatic firework disaster in Enschede in 2000 keep the suspense going. And the main character, the mathematical genius, university teacher, media figure, and politician Siem Sigerius has enough psychological depth to carry this story. But the other characters are so flat, so one-dimensional and caricatural that it becomes tedious to read this novel. If you put everything together, this is an ordinary 'rise and fall of a big man' story. Perhaps I'm too harsh, but this novel has its merit as reading material on the edge of the swimming pool, or on the beach, but nothing more.
December 9, 2014
Readers who prefer straightforward plots and timelines, and who are bothered by having to read a while before the exposition becomes clear, and who need at least one "likable" character, may have a hard time with Peter Buwalda's novel, "Bonita Avenue", which has been translated from Dutch. The narrative jumps around in time and among characters so the reader must be patient and keep reading in order to "fill in" the lacunae.
This is one of those novels that give you a bit of a mental work out - and it's totally worth it. I suspect this novel will be a huge literary success. It's so polished that it's hard to believe it's Peter Buwalda's first! It takes a talented storyteller to reveal major plot points early in the tale and still hold the reader's interest as the details are gradually revealed. In fact, there is a bit of a surprising "twist" or "reveal" in the middle of the book and another towards the end - though savvier readers may have figured these out sooner than I did.
The story revolves around the Sigerius family who are complicated, messy, often ugly, and frequently dysfunctional. (Warning: there are passages of explicit sexuality that may bother some readers.) The novel contains fascinating characters, and it is beautifully written. It covers a myriad of topics ranging from judo and mental illness, to the on-line porn industry. The novel follows this unhappy family from the 1980s to the 2000s by which Buwalda masterfully captures recent history in both Europe and the US.
"Bonita Avenue", is the name of a street in Berkley, California where the Dutch family of Siem Sigerius lived for two years while Siem, an award winning mathematician (and Judo expert), worked out his groundbreaking "knot theory". You can't miss the symbolism of "knot theory", twisted Judo holds, and bondage porn. My one quibble (not enough to subtract a star) is that the climactic ending went on a little too long and the denouement wasn't as satisfying as I would have wished.
This is one of those novels that give you a bit of a mental work out - and it's totally worth it. I suspect this novel will be a huge literary success. It's so polished that it's hard to believe it's Peter Buwalda's first! It takes a talented storyteller to reveal major plot points early in the tale and still hold the reader's interest as the details are gradually revealed. In fact, there is a bit of a surprising "twist" or "reveal" in the middle of the book and another towards the end - though savvier readers may have figured these out sooner than I did.
The story revolves around the Sigerius family who are complicated, messy, often ugly, and frequently dysfunctional. (Warning: there are passages of explicit sexuality that may bother some readers.) The novel contains fascinating characters, and it is beautifully written. It covers a myriad of topics ranging from judo and mental illness, to the on-line porn industry. The novel follows this unhappy family from the 1980s to the 2000s by which Buwalda masterfully captures recent history in both Europe and the US.
"Bonita Avenue", is the name of a street in Berkley, California where the Dutch family of Siem Sigerius lived for two years while Siem, an award winning mathematician (and Judo expert), worked out his groundbreaking "knot theory". You can't miss the symbolism of "knot theory", twisted Judo holds, and bondage porn. My one quibble (not enough to subtract a star) is that the climactic ending went on a little too long and the denouement wasn't as satisfying as I would have wished.
September 13, 2015
LET OP, SPOILERS! Had erg genoten van Peter Buwalda in Zomergasten en toen besloten om Bonita Avenue te lezen. En hoe zeer ik het ook wilde, het pakte me niet. Toch uitgelezen, maar moeite voor moeten doen.
Afgelopen vrijdag een discussie gehad met een vriend die het boek fantástisch vond. Waarom greep het me dan niet? Vond ik het niet verschrikkelijk goed geschreven?
Wat ik vooral zag in het boek was hard werk. Ik zag iemand die vijf jaar lang zwoegend heeft getimmerd aan zijn boek, geschreven, geschrapt, herschreven...
Maar nergens wisten zijn zinnen me te beroeren of te raken.
In de discussie met mijn vriend kwamen we tot de conclusie dat dit wellicht toch écht meer een mannenboek is (al zullen er veel vrouwen hier zijn die het daar niet mee eens zijn). De judo, de porno (de scene waarin Joni voor haar porno scene met Bobbi praat, haar omdraait en even haar duim in haar aars steekt neem ik hier maar als voorbeeld aan. Ik vind dat soort scenes niet bijdragen aan de geloofwaardigheid), het geweld, het in een slipje van je dochter masturberen wanneer je iets verschrikkelijks ontdekt en vervolgens door een schuifpui lopen. Dat soort zaken.
Het is niet erg geëmancipeerd van me, maar op dat moment dacht ik - dit kan alleen aan een mannenbrein ontspruiten (Foei! Sorry!).
De laatste paar hoofdstukken, die veel anderen een afknapper vonden, vond ik zelf verrassend genoeg het beste deel. Hier begon het te vloeien.
Desalniettemin toch twee sterren (het was ok). Bij minder stop ik namelijk, hoe graag ik het ook leuk wil vinden. Laten we het er maar op houden dat smaken verschillen. Ik wil door het taalgebruik bij de lurven gegrepen worden en kennelijk heb ik ook behoefte aan karakters in een boek waarmee ik me mee kan identificeren.
Misschien heeft het ook met de tijdsgeest te maken. Ik kan me zo voorstellen dat ik dit boek twintig jaar geleden geweldig zou hebben gevonden. Wellicht ben ik met mijn 40 jaren niet jong genoeg van geest meer voor Bonita Avenue.
Afgelopen vrijdag een discussie gehad met een vriend die het boek fantástisch vond. Waarom greep het me dan niet? Vond ik het niet verschrikkelijk goed geschreven?
Wat ik vooral zag in het boek was hard werk. Ik zag iemand die vijf jaar lang zwoegend heeft getimmerd aan zijn boek, geschreven, geschrapt, herschreven...
Maar nergens wisten zijn zinnen me te beroeren of te raken.
In de discussie met mijn vriend kwamen we tot de conclusie dat dit wellicht toch écht meer een mannenboek is (al zullen er veel vrouwen hier zijn die het daar niet mee eens zijn). De judo, de porno (de scene waarin Joni voor haar porno scene met Bobbi praat, haar omdraait en even haar duim in haar aars steekt neem ik hier maar als voorbeeld aan. Ik vind dat soort scenes niet bijdragen aan de geloofwaardigheid), het geweld, het in een slipje van je dochter masturberen wanneer je iets verschrikkelijks ontdekt en vervolgens door een schuifpui lopen. Dat soort zaken.
Het is niet erg geëmancipeerd van me, maar op dat moment dacht ik - dit kan alleen aan een mannenbrein ontspruiten (Foei! Sorry!).
De laatste paar hoofdstukken, die veel anderen een afknapper vonden, vond ik zelf verrassend genoeg het beste deel. Hier begon het te vloeien.
Desalniettemin toch twee sterren (het was ok). Bij minder stop ik namelijk, hoe graag ik het ook leuk wil vinden. Laten we het er maar op houden dat smaken verschillen. Ik wil door het taalgebruik bij de lurven gegrepen worden en kennelijk heb ik ook behoefte aan karakters in een boek waarmee ik me mee kan identificeren.
Misschien heeft het ook met de tijdsgeest te maken. Ik kan me zo voorstellen dat ik dit boek twintig jaar geleden geweldig zou hebben gevonden. Wellicht ben ik met mijn 40 jaren niet jong genoeg van geest meer voor Bonita Avenue.
April 19, 2022
Formailag franzeniánus nagyregényeket idéző családi horror. Horror abban az értelemben, hogy a félelmeinkből táplálkozik - mégpedig abból a félelemből, hogy nem ismerjük egymást. Hogy hiába élünk együtt, hiába hisszük, hogy összetart a szeretet habarcsa, ha a másiknak van valami piszkos kis titka, ami egyszer csak felszínre kerül. És hát ez még csak a kisebbik baj, mert a nagyobbik csak ezután köszön be az ablakon, hogy csókolom. A nagyobbik baj ugyanis az, hogy magunkat se ismerjük. Hogy fogalmunk sincs, mindez mit vált ki belőlünk. Alszik a szörny az emberben, béke van, aztán egyszer csak jön valaki, és jól oldalba rúgja. A szörny meg felkapja fejét, megmutatkozik. És akkor lesz nemulass.
Buwalda kiszámított kegyetlenséggel robbantja szét a szemünk előtt Sigeriusék családi harmóniáját. Egy kevésbé genyó írót talán nem vinne rá a lélek, hogy ennyire szétcsapjon közöttük. Egy kevésbé genyó író talán engedné, hogy ne a legrosszabb opciók derüljenek ki a családtagokról. Kiderülhetne róluk például az is, hogy vöröspanda-kölyköket mentenek. Hogy titokban ők a közkedvelt és barátságos Pókember. De nem. Buwalda nem így dolgozik. Ő szisztematikusan, lépésről lépésre a legrosszabb felé toszogtat minket, hogy ott fejcsóválva (a fejcsóválás nem biztos, lehet, csak magamat vetítem ki rá) azt mondhassa: ecce homo. Sőt, még eccébb.
Szegény szereplőknek meg nem marad más ilyen genyó író keze alatt, mint a nosztalgia: visszasírni azokat az időket, amikor még minden rendben volt. Amikor még együtt voltak a Bonita Avenue-n, és nem sejtettek semmit. Amikor még tudatlanok voltak. Mert a tudatlanság: erő.
Buwalda kiszámított kegyetlenséggel robbantja szét a szemünk előtt Sigeriusék családi harmóniáját. Egy kevésbé genyó írót talán nem vinne rá a lélek, hogy ennyire szétcsapjon közöttük. Egy kevésbé genyó író talán engedné, hogy ne a legrosszabb opciók derüljenek ki a családtagokról. Kiderülhetne róluk például az is, hogy vöröspanda-kölyköket mentenek. Hogy titokban ők a közkedvelt és barátságos Pókember. De nem. Buwalda nem így dolgozik. Ő szisztematikusan, lépésről lépésre a legrosszabb felé toszogtat minket, hogy ott fejcsóválva (a fejcsóválás nem biztos, lehet, csak magamat vetítem ki rá) azt mondhassa: ecce homo. Sőt, még eccébb.
Szegény szereplőknek meg nem marad más ilyen genyó író keze alatt, mint a nosztalgia: visszasírni azokat az időket, amikor még minden rendben volt. Amikor még együtt voltak a Bonita Avenue-n, és nem sejtettek semmit. Amikor még tudatlanok voltak. Mert a tudatlanság: erő.
March 22, 2021
Zeer goed geschreven, spannend, goede karaktertekeningen.
De hele tijd dacht ik: "dit is een 5-sterrenboek". Maar uiteindelijk viel het slot mij tegen.
Bovendien betekent een 5-sterrenboek voor mij: een boek dat je ooit wil herlezen.
Bonita Avenue ga ik nooit herlezen.
De hele tijd dacht ik: "dit is een 5-sterrenboek". Maar uiteindelijk viel het slot mij tegen.
Bovendien betekent een 5-sterrenboek voor mij: een boek dat je ooit wil herlezen.
Bonita Avenue ga ik nooit herlezen.
January 5, 2015
Getipt als het beste boek van 2011: Bonita Avenue.
Het is beslist geen slecht boek, integendeel, het is prima geschreven en de beeldspraak is prettig. Maar de laatste paar hoofdstukken stonden me wel tegen. Er zijn toch nog een aantal vragen onbeantwoord gebleven en daar hou ik persoonlijk niet zo van. Ik denk dat Buwalda dit verhaal makkelijk in een paar minder bladzijdes had kunnen vertellen, het boek is naar mijn mening te dik voor dit verhaal. Neemt niet weg dat zijn beschrijvingen en schrijfstijl erg aangenaam zijn.
3 sterren
Het is beslist geen slecht boek, integendeel, het is prima geschreven en de beeldspraak is prettig. Maar de laatste paar hoofdstukken stonden me wel tegen. Er zijn toch nog een aantal vragen onbeantwoord gebleven en daar hou ik persoonlijk niet zo van. Ik denk dat Buwalda dit verhaal makkelijk in een paar minder bladzijdes had kunnen vertellen, het boek is naar mijn mening te dik voor dit verhaal. Neemt niet weg dat zijn beschrijvingen en schrijfstijl erg aangenaam zijn.
3 sterren
May 14, 2014
Peter Buwalda’s debut novel was published to widespread acclaim in his native Holland and has now made a similar impact worldwide. It is a sprawling, exuberant, wild ride of a novel, with twists and turns and a cast of eccentric characters, multi-layered and original. It’s the story of a dysfunctional family par excellence, headed by patriarch Siem Sigerius, a larger than life mathematical genius, judo champion, university professor and charismatic family man. When Aaron falls for Siem’s step-daughter Joni and is introduced to the family, he immediately falls under Siem’s spell and a friendship develops between them.
But what starts so promisingly soon degenerates into chaos as events conspire to break down everything that once seemed so successful and secure. Paranoia, madness, the fragmentation of the family and the individual members’ psyches, secrets, lies and a seemingly unbridgeable generational divide – all these dark and disturbing elements could have made this a gripping and moving tale of a family’s fall from grace.
But for me this novel just doesn’t hang together. Buwalda tackles far too many weighty themes, from internet pornography to suicide, without saying anything very meaningful about any of them. His characters are neither likeable nor sympathetic, and Siem Sigeruis, on whom the novel largely focusses, is an over-the-top caricature, obsessed as he is with sex and seemingly incapable of forging meaningful relationships.
Buwalda does have an eye for the arresting detail, a facility for amusing set-pieces, and an acute awareness of contemporary issues, but tries to pack in too much. He just about manages to keep control of his narrative as the pace quickens and the novel hurtles towards its climax, but by that time I had lost interest in the whole sorry bunch of them. There’s remarkably little depth to this book, in spite of its exuberance and verve, which go some way to disguise the fact, and in the end it all amounts to very little. Much noise but no substance. Disappointing.
But what starts so promisingly soon degenerates into chaos as events conspire to break down everything that once seemed so successful and secure. Paranoia, madness, the fragmentation of the family and the individual members’ psyches, secrets, lies and a seemingly unbridgeable generational divide – all these dark and disturbing elements could have made this a gripping and moving tale of a family’s fall from grace.
But for me this novel just doesn’t hang together. Buwalda tackles far too many weighty themes, from internet pornography to suicide, without saying anything very meaningful about any of them. His characters are neither likeable nor sympathetic, and Siem Sigeruis, on whom the novel largely focusses, is an over-the-top caricature, obsessed as he is with sex and seemingly incapable of forging meaningful relationships.
Buwalda does have an eye for the arresting detail, a facility for amusing set-pieces, and an acute awareness of contemporary issues, but tries to pack in too much. He just about manages to keep control of his narrative as the pace quickens and the novel hurtles towards its climax, but by that time I had lost interest in the whole sorry bunch of them. There’s remarkably little depth to this book, in spite of its exuberance and verve, which go some way to disguise the fact, and in the end it all amounts to very little. Much noise but no substance. Disappointing.
September 5, 2022
Donker en niet erg optimistisch verhaal waarin continu van perspectief wordt gewisseld en de verhaallijn niet synchroon loopt. De thematiek van mensen die hun lot zelf in de hand nemen, of dat juist niet (meer) kunnen is knap beschreven, op momenten mooie zinnen en mooie beeldspraak, maar naarmate het boek vorderde vroeg ik me af waarom ik dit verder zou moeten lezen. Te gekunsteld en te veel van dezelfde verwarring bij verschillende karakters. Toch tot het einde gekomen om te ontdekken dat dit al veel eerder is beschreven. De uitleg daarnaartoe had veel korter, bondiger en helderder gekund.
June 26, 2022
Vermakelijk, vlot maar ook soms wat te gezocht waardoor je net niet helemaal wordt meegenomen. Wel de moeite waard.
February 22, 2020
Buwalda is ongetwijfeld een hele goede schrijver. Ik zou 'Bonita Avenue' zeker 5 duimpjes willen geven voor Buwalda's uitstekende en spannende schrijfstijl. Helaas vond ik het boek zo deprimerend dat ik niet kan spreken van enig leesgenot, dus daarom geef ik het maar 3 duimpjes. Zelden zoveel onsympathieke personages in zo'n onsympathieke omstandigheden tegengekomen als in dit boek. Dat zou op zich geen bezwaar moeten zijn, ware het niet dat Buwalda gespeend is van ook maar het kleinste greintje ironie en dat is nou precies wat het boek voor mij verteerbaar zou hebben gemaakt.
August 22, 2025
Op de valreep mijn zomervakantieproject van dit jaar uitgelezen. Vorig jaar was het 'De ontdekking van de hemel' en daar heb ik veel meer plezier uit gehaald. Ik heb voor Bonita echt moeite moeten doen en me ertoe moeten zetten. Aanvankelijk dacht ik dat ik er gewoon in moest komen maar ongeveer halverwege was ik de personages stuk voor stuk spuugzat. Ik vond ze niet alleen vervelend, ik vond ze ook niet erg menselijk en dus ongeloofwaardig. Goed geschreven - vast, maar het boeide me vrij minimaal. Vond het qua meisjesgeilen ook weer een typisch Nederlandse mannelijke schrijver-boek. Nee bedank, waar is de nieuwe Hanna Bervoets?
September 17, 2017
Wat een uniek onvoorspelbaar familiedrama....de intriges, de ongelooflijke tristesse, de spanning en de pure wanhoop... een boek om jezelf en je empathisch vermogen in te verliezen!
Het verhaal wordt vanuit drie oogpunten geschreven. Vader Sigerius en zijn schoonzoon Aaron hun gevoelens en gedachten worden uiterts gedetailleerd uit de doeken gedaan en wekken je meedeleven. Vooral Aaron zijn uit de hand gelopen jaloerse driften zijn bijzonder realistisch en voelbaar obsessief. Zijn vriendin, de wondermooie Joni, vind ik minder sterk naar voren gebracht. Haar passages en haar nieuwe job in de media worden te lang uitgesponnen en totaal overbodig.
Een zeer sterk en krachtig verhaal. Ik heb vaak gedacht "hoe bedenk je als auteur deze verhaallijn" die eindigt in de ergste nachtmerrie. Vier sterren. Eigenlijk maar 3,5. Joni en haar seksverslaving wordt vanuit geen enkel punt verklaard wanneer andere zaken weer te lang in the spotlight staan.
Maar wat een boek Peter Buwalda, wat een debuut!
Het verhaal wordt vanuit drie oogpunten geschreven. Vader Sigerius en zijn schoonzoon Aaron hun gevoelens en gedachten worden uiterts gedetailleerd uit de doeken gedaan en wekken je meedeleven. Vooral Aaron zijn uit de hand gelopen jaloerse driften zijn bijzonder realistisch en voelbaar obsessief. Zijn vriendin, de wondermooie Joni, vind ik minder sterk naar voren gebracht. Haar passages en haar nieuwe job in de media worden te lang uitgesponnen en totaal overbodig.
Een zeer sterk en krachtig verhaal. Ik heb vaak gedacht "hoe bedenk je als auteur deze verhaallijn" die eindigt in de ergste nachtmerrie. Vier sterren. Eigenlijk maar 3,5. Joni en haar seksverslaving wordt vanuit geen enkel punt verklaard wanneer andere zaken weer te lang in the spotlight staan.
Maar wat een boek Peter Buwalda, wat een debuut!
August 28, 2024
DNF.
Ik ben tot pagina 267 gekomen. Ik wilde het zo graag goed vinden! En zo veel van mijn Goodreads-vrienden vinden het ook zo goed, dus het zal vast aan mij liggen. Aan het begin, de eerste 4 hoofdstukken, dacht ik ook echt wel dat het me zou gaan boeien en ik vond het over het algemeen mooi geschreven. Maar hoe langer ik doorlas, hoe meer ik besefte dat het me geen reet (pardon my french) kon interesseren wat er met de personages zou gebeuren. Het pakte me gewoon niet. Ik begon tegen heug en meug verder te lezen. Toen ik bij hoofdstuk 10 (ongeveer op de helft) aankwam heb ik maar besloten te stoppen met verder lezen, want er zijn nog ontzettend veel boeken die ik nog heel graag wil lezen. Dan lijkt het me een beteren invulling van mijn tijd om iets te lezen wat ik ook echt wil lezen.
Ik ben tot pagina 267 gekomen. Ik wilde het zo graag goed vinden! En zo veel van mijn Goodreads-vrienden vinden het ook zo goed, dus het zal vast aan mij liggen. Aan het begin, de eerste 4 hoofdstukken, dacht ik ook echt wel dat het me zou gaan boeien en ik vond het over het algemeen mooi geschreven. Maar hoe langer ik doorlas, hoe meer ik besefte dat het me geen reet (pardon my french) kon interesseren wat er met de personages zou gebeuren. Het pakte me gewoon niet. Ik begon tegen heug en meug verder te lezen. Toen ik bij hoofdstuk 10 (ongeveer op de helft) aankwam heb ik maar besloten te stoppen met verder lezen, want er zijn nog ontzettend veel boeken die ik nog heel graag wil lezen. Dan lijkt het me een beteren invulling van mijn tijd om iets te lezen wat ik ook echt wil lezen.
May 2, 2014
'Bonita Avenue' is een vlot geschreven, lijvige roman over een familiedrama.
We volgen afwisselend de hoogleraar Siem Sigerius, zijn dochter Joni en haar vriendje Aaron, waarbij gek genoeg het minst interessante of uitgewerkte personage, Joni, de eerste persoon heeft meegekregen. Deze drie personages zijn blijkbaar betrokken bij een rampzalige zaak, waarvan de contouren al heel snel, maar de details pas aan het eind duidelijk worden.
Het lezen van 'Bonita Avenue' is dan ook één lang inkleuren van meer en meer details. Dat gaat op een gegeven moment vervelen, net als de enorme hoeveelheid flashbacks, die gaandeweg meer en meer obligaat en clichématig aandoen. Ook de ophanging aan een nationale traumatische gebeurtenis, de vuurwerkramp in Enschede, voelt meer als een maniëristische, van de Amerikanen afgekeken truc dan als een welkome toevoeging. Daarboven komen enkele nogal tijd- en plaatsgebonden details, die het potentieel universele karakter van het verhaal alleen maar doen afnemen.
Buwalda schijft vlot en is op zijn best in losse scènes. Delen van het boek zijn dan ook ware pageturners. Ook Aarons aftakeling brengt hij overtuigend in beeld. Maar naar het einde toe krijgt de roman soap-achtige trekken en verliest het drama aan geloofwaardigheid. Bovendien blijven na het laatste hoofdstuk nogal wat vragen open. . Het boek is wat dat betreft te onbevredigend en na beëindiging blijft er een leeg gevoel over: wát heb ik nu eigenlijk gelezen? Een soort hele uitgebreide misdaadroman, meer eigenlijk niet.
We volgen afwisselend de hoogleraar Siem Sigerius, zijn dochter Joni en haar vriendje Aaron, waarbij gek genoeg het minst interessante of uitgewerkte personage, Joni, de eerste persoon heeft meegekregen. Deze drie personages zijn blijkbaar betrokken bij een rampzalige zaak, waarvan de contouren al heel snel, maar de details pas aan het eind duidelijk worden.
Het lezen van 'Bonita Avenue' is dan ook één lang inkleuren van meer en meer details. Dat gaat op een gegeven moment vervelen, net als de enorme hoeveelheid flashbacks, die gaandeweg meer en meer obligaat en clichématig aandoen. Ook de ophanging aan een nationale traumatische gebeurtenis, de vuurwerkramp in Enschede, voelt meer als een maniëristische, van de Amerikanen afgekeken truc dan als een welkome toevoeging. Daarboven komen enkele nogal tijd- en plaatsgebonden details, die het potentieel universele karakter van het verhaal alleen maar doen afnemen.
Buwalda schijft vlot en is op zijn best in losse scènes. Delen van het boek zijn dan ook ware pageturners. Ook Aarons aftakeling brengt hij overtuigend in beeld. Maar naar het einde toe krijgt de roman soap-achtige trekken en verliest het drama aan geloofwaardigheid. Bovendien blijven na het laatste hoofdstuk nogal wat vragen open. . Het boek is wat dat betreft te onbevredigend en na beëindiging blijft er een leeg gevoel over: wát heb ik nu eigenlijk gelezen? Een soort hele uitgebreide misdaadroman, meer eigenlijk niet.
January 11, 2014
Peter Buwalda’s “Bonita Avenue” or the level of Dutch literary criticism
“Nobody even played a role in one’s life, he realized once more” (Aaron)
It’s a shame that a book that is hailed by literary critics as a ‘great Dutch novel’ turns out to lack any depth. The family drama about a brilliant professor, his stepdaughter who features on the pornographic website he visits and his criminal son who tries to blackmail him is indeed excellently written in expressive prose. The main characters of the novel hide themselves for each other and are on their own, but the possible meaning of their secret dissolves in the obligatory descriptions of sex and violence in this page turner. It was striking to realize that the key characteristic of the relation between the main characters – “what do we know about each other?” – is also applicable on the relation of this novel to its reader. It says a lot about the intellectual level of Dutch literary criticism, that precisely this novel has been hailed as a masterpiece and has won several awards.
“Nobody even played a role in one’s life, he realized once more” (Aaron)
It’s a shame that a book that is hailed by literary critics as a ‘great Dutch novel’ turns out to lack any depth. The family drama about a brilliant professor, his stepdaughter who features on the pornographic website he visits and his criminal son who tries to blackmail him is indeed excellently written in expressive prose. The main characters of the novel hide themselves for each other and are on their own, but the possible meaning of their secret dissolves in the obligatory descriptions of sex and violence in this page turner. It was striking to realize that the key characteristic of the relation between the main characters – “what do we know about each other?” – is also applicable on the relation of this novel to its reader. It says a lot about the intellectual level of Dutch literary criticism, that precisely this novel has been hailed as a masterpiece and has won several awards.
October 9, 2025
Ik zal het wel gewoon niet begrijpen
July 26, 2016
The Dutch? What is it about the Dutch? First I read Herman Koch’s The Dinner and Summer House with Swimming Pool (which I reviewed here and here), which were good books, but verrry dark, all about really screwed up families. I mean really screwed up. And then I meet the Sigerius family in Bonita Avenue and realize how really screwed up they are. I mean REALLY screwed up. This is NOT a happy family. This is NOT a happy book.
But I think reading should stretch you, make you think, sometimes make you uncomfortable. This books scores on every level.
The story swirls around Siem Sigerius, the patriarch of the Sigerius clan. Siem, the dad, the beloved math professor and head of a university, the ex-Judo champion, the dutiful father and husband. The wife, two doting daughters. But there is more to this family than we realize.
Right away, his oldest step-daughter, Joni, brings home a boyfriend that took a compromising picture of Siem, naked, ready to take part in a college ritual with students. It endears him to a majority of the college population, but portends poorly for Siem. Aaron becomes tight with the family, and with Siem, especially.
Through varying narrators, we learn Siem’s story, the most reliable seeming to be Aaron. Siem is not Joni and Janis’ (the sister we hardly ever hear about) father, but their stepfather. Their father disappeared right when Siem showed up, and Joni could care less (should tell us something). AND he has a son, whom he pretty much abandoned when he became a stepfather.
Siem falls for Tineke, the girl’s mother, while they are both married and living on different floors of a house. Her husband disappears (that’s all we know of him), and Siem moves into their flat. His wife and son get to listen as he becomes father and husband to a new family.
His career takes off, and his genius takes him and his new family to Berkeley and Boston on his rise to the top of the math world.
Meanwhile, his abandoned son becomes a criminal, in and out of prison for escalating crimes, all obvious cries for attention.
The heart of this story is that the perfect family is far from perfect, and that smart and beautiful don’t add up to ‘respectable.’ Their duplicitousness seems to drive Aaron(Joni’s boyfriend) to psychosis; he splits from reality when he splits from Joni (and the family), the family’s secrets sending him over the brink into a world of madness. Wilbert, Siem’s real son, is awful, but he’s very honest and truthful in his criminality. I wish we could have known the second daughter, Janis; I think her observances would have made this book more interesting.
I hated these characters, but the story is still compelling. The mystery of what happens to these people kept me reading. I give it 3.5 stars. But don’t expect happy, light reading. It’s dark and deep and dank. This will not restore your faith in humanity, or make you happy in the end. No smiles. No cheeriness.
But this book is still worth a read. Stretch yourself. Go for uncomfortable. It’s good for you. And then go for a light, cheery, funny book next. The soul can only stand so much darkness.
But I think reading should stretch you, make you think, sometimes make you uncomfortable. This books scores on every level.
The story swirls around Siem Sigerius, the patriarch of the Sigerius clan. Siem, the dad, the beloved math professor and head of a university, the ex-Judo champion, the dutiful father and husband. The wife, two doting daughters. But there is more to this family than we realize.
Right away, his oldest step-daughter, Joni, brings home a boyfriend that took a compromising picture of Siem, naked, ready to take part in a college ritual with students. It endears him to a majority of the college population, but portends poorly for Siem. Aaron becomes tight with the family, and with Siem, especially.
Through varying narrators, we learn Siem’s story, the most reliable seeming to be Aaron. Siem is not Joni and Janis’ (the sister we hardly ever hear about) father, but their stepfather. Their father disappeared right when Siem showed up, and Joni could care less (should tell us something). AND he has a son, whom he pretty much abandoned when he became a stepfather.
Siem falls for Tineke, the girl’s mother, while they are both married and living on different floors of a house. Her husband disappears (that’s all we know of him), and Siem moves into their flat. His wife and son get to listen as he becomes father and husband to a new family.
His career takes off, and his genius takes him and his new family to Berkeley and Boston on his rise to the top of the math world.
Meanwhile, his abandoned son becomes a criminal, in and out of prison for escalating crimes, all obvious cries for attention.
The heart of this story is that the perfect family is far from perfect, and that smart and beautiful don’t add up to ‘respectable.’ Their duplicitousness seems to drive Aaron(Joni’s boyfriend) to psychosis; he splits from reality when he splits from Joni (and the family), the family’s secrets sending him over the brink into a world of madness. Wilbert, Siem’s real son, is awful, but he’s very honest and truthful in his criminality. I wish we could have known the second daughter, Janis; I think her observances would have made this book more interesting.
I hated these characters, but the story is still compelling. The mystery of what happens to these people kept me reading. I give it 3.5 stars. But don’t expect happy, light reading. It’s dark and deep and dank. This will not restore your faith in humanity, or make you happy in the end. No smiles. No cheeriness.
But this book is still worth a read. Stretch yourself. Go for uncomfortable. It’s good for you. And then go for a light, cheery, funny book next. The soul can only stand so much darkness.
January 28, 2019
Een steengoed verhaal, maar wat mij betreft kon dit ook in de helft van de woorden. Bij veel boeken zorgen details voor een beeldend effect, maar hier leidden de details me enkel af. Natuurlijk laten die warrige details goed de waanzin en de psychoses van de personages zien, maar het was voor mij gewoon te veel, te dik, te uitgewerkt. Van het verhaal heb ik genoten, maar niet van de veelheid waarmee Buwalda je omver blaast.
January 4, 2015
Thank you to Netgalley and the publisher for an opportunity to read an advance copy of the English translation of this book. I wish I could read Dutch so that I could read more of the reviews posted on Goodreads. The English language reviews seem to be disproportionally negative. This is not an easy book to read because it jumps around in time and place, and none of the characters are simple or particularly likeable. But I found Bonita Avenue completely absorbing. The book focuses on the lives of Sieg (a mathematics professor who becomes the minister of education in Holland), Jodi (Sieg's stepdaughter) and Aaron (Jodi's boyfriend for a period of time), their relationship to each other and how events in the year 2000 affect their lives in very dramatic ways. The story is complex, very detailed, and told from the alternating point of view of each character at differing points in time in no predictable chronological order. If there is an underlying message or point it is that people are complicated and driven by many motivations and circumstances that can lead them to do bad things -- sometimes very bad things. There is a disturbing sense of inevitableness that underlies the narrative. What made this book particularly engaging for me was the detailed and nuanced depiction of the inner thoughts and perceptions of the main characters -- often cringe making but so well depicted. The writing is also excellent in its detailed imagery and expressiveness, which is as much a tribute to the author as to the translator. So my one caveat is that the end was a bit over the top -- both in terms of how it happens and how long it is drawn out (enough said to avoid spoilers). But it's a small complaint. This is a novel well worth reading for those who like longer morally complex contemporary fiction.
May 12, 2015
*I received this book from Crown Publishing in exchange for an honest review *
I received this novel a couple of months ago, and it's taken me THIS long to compose a review. First of all, I couldn't get passed 20 or so pages. I've been going back & forth with Bonita Avenue since it arrived on my doorstep, attempting to push through every couple of weeks. To be honest, I can't even tell you what BA is even about. The synopsis sells us a portrait of a beautiful, successful, well put together family, that after a crisis strikes, begins to slowly unravel. That is what intrigued me the most, (and the cover of course) but I couldn't even get to any of the good " meat " of the story to determine whether the blurb was misleading, or if it hit the nail right on the head. The story was originally written in dutch, which I believe may have been the problem, at least for me. I found it very difficult to get into the tone and flow, causing me to put it down, and by force, picking it back up. A couple of days ago after losing my battle with finishing this book AGAIN, I just decided " That's it, I have to DNF this! " & well, here we are . . .
I received this novel a couple of months ago, and it's taken me THIS long to compose a review. First of all, I couldn't get passed 20 or so pages. I've been going back & forth with Bonita Avenue since it arrived on my doorstep, attempting to push through every couple of weeks. To be honest, I can't even tell you what BA is even about. The synopsis sells us a portrait of a beautiful, successful, well put together family, that after a crisis strikes, begins to slowly unravel. That is what intrigued me the most, (and the cover of course) but I couldn't even get to any of the good " meat " of the story to determine whether the blurb was misleading, or if it hit the nail right on the head. The story was originally written in dutch, which I believe may have been the problem, at least for me. I found it very difficult to get into the tone and flow, causing me to put it down, and by force, picking it back up. A couple of days ago after losing my battle with finishing this book AGAIN, I just decided " That's it, I have to DNF this! " & well, here we are . . .
December 12, 2022
Na het teleurstellende Otmars zonen heb ik nog eens teruggegrepen naar Bonita Avenue. Dat kost het boek helaas een ster. Dat een roman je bij herlezing minder bevalt is niet slecht, dat toont dat je smaak al lezend evolueert.
Ik herken waarom ik het boek destijds 4 sterren gaf: Buwalda vertelt geestig, vaardig, met veel fantasie en psychologisch doorzicht. Je raakt echt betrokken bij het verhaal van protagonist Siem Sigerius.
Maar de andere 2 hoofdfiguren wiens verhaal je moet volgen zijn een heel pak minder boeiend, irriteren of vervelen, kunnen je na een tijd niets meer schelen.
Het helpt ook niet dat Buwalda alles enorm lang en breed uitspint, en een niet te stuiten fascinatie heeft voor de weerzinwekkende kant van mensen, die hij overal zonder enige motivatie of functie uitsmeert. Daardoor krijgt zelfs je interesse voor Sigerius halverwege het verhaal een lelijke knauw, waar het personage en de roman maar moeilijk van herstellen...
Ik herken waarom ik het boek destijds 4 sterren gaf: Buwalda vertelt geestig, vaardig, met veel fantasie en psychologisch doorzicht. Je raakt echt betrokken bij het verhaal van protagonist Siem Sigerius.
Maar de andere 2 hoofdfiguren wiens verhaal je moet volgen zijn een heel pak minder boeiend, irriteren of vervelen, kunnen je na een tijd niets meer schelen.
Het helpt ook niet dat Buwalda alles enorm lang en breed uitspint, en een niet te stuiten fascinatie heeft voor de weerzinwekkende kant van mensen, die hij overal zonder enige motivatie of functie uitsmeert. Daardoor krijgt zelfs je interesse voor Sigerius halverwege het verhaal een lelijke knauw, waar het personage en de roman maar moeilijk van herstellen...
September 6, 2017
Pre dobre napísané rodinné ságy mám slabosť, voči Bonita Avenue som bola bezbranná. Buwalda si ma omotal okolo prsta, napriek (alebo práve kvôli) komplikovanému, na pozornosť náročnému vrstveniu a prelínaniu časov spôsobom, aký by aj najlepší filmoví strihači mohli závidieť.
Mala som pocit, že ma kniha každou kapitolou vláči od empatie k absolútnemu odporu ..a zasa naspäť. Nebolo ťažké cítit empatiu a bezradnosť s postavami, hoc skĺzavali od chyby k chybe čoraz katastrofálnejšej, vedúcim ku katarzii anticky obludných rozmerov. Keby bola Bonita Avenue gradient, bola by prechodom od idylickej pastelovoružovej k temnej hnedej ako vystrihnutej z močiarnej scény z Nekonečného príbehu.
Mala som pocit, že ma kniha každou kapitolou vláči od empatie k absolútnemu odporu ..a zasa naspäť. Nebolo ťažké cítit empatiu a bezradnosť s postavami, hoc skĺzavali od chyby k chybe čoraz katastrofálnejšej, vedúcim ku katarzii anticky obludných rozmerov. Keby bola Bonita Avenue gradient, bola by prechodom od idylickej pastelovoružovej k temnej hnedej ako vystrihnutej z močiarnej scény z Nekonečného príbehu.
January 7, 2013
Schitterend! De laatste hoofdstuk(ken) zijn eerder geschreven als een soort chaotische nachtmerrie. Dat mag van mij wel, maar het duurt te lang, na enkele bladzijden gaat die stijl mij irriteren. Vandaar een ster minder, anders gaf ik zonder twijfelen 5 sterren.
April 23, 2022
Goed boek, slecht einde .....
December 13, 2024
Echt genoten. Dit boek is heel Nederlands. Dat is meestal geen compliment, maar dit was heel goed uitgevoerd. Laatste hoofdstuk was misschien 5 pagina's te lang, maar verder wilde ik alleen maar meer en meer en lekker doorlezen.
Wat me wel stoort is dat ik nog met veel vragen en onopgeloste zaken achterblijf. Daardoor toch nét niet de volle 5 sterren
Wat me wel stoort is dat ik nog met veel vragen en onopgeloste zaken achterblijf. Daardoor toch nét niet de volle 5 sterren
December 24, 2019
Heel straf geschreven, heel sterk verhaal.
May 3, 2023
Moest even in het boek komen maar het verhaal grijpt je aan. Niet altijd even makkelijk te volgen door schrijfstijl maar dat maakt het ook wel weer interessant
February 4, 2015
Bonita Avenue by Peter Buwalda is a 2015 Hogarth- Crown Publishing release. I was provided a copy of this book by the publisher in exchange for an honest review.
This book was originally published in 2010 and has been translated from Dutch into English. This is certainly one of the more unusual stories I have read in a while.
Siem Sigerius is the patriarch of a seemingly idealistic family. He has a solid marriage, two beautiful step- daughters, lives on a farm in the peaceful countryside, and is unbelievably successful at everything he has ever endeavored. He has dabbled in all sorts of things such as judo and being an university professor to politics. But, underneath the surface of this family lies a web of lies and secrets.
The fireworks explosion in Endschede in 2000 sets off a symbolic explosion within this troubled family. Janis and Joni are sisters, worlds apart in temperament. In this story, Joni ( ironically named afterJoni Mitchell), is the sister with the larger role. She is an object of desire for many men, but until the fireworks incident she is in a steady relationship with a photographer named Aaron. Aaron has a man crush on Siem and the two develop a strong friendship, sharing a love of jazz, and judo.
In the backdrop is the black sheep of the family, Siem's son from his first marriage. This angry and violent boy is ignored, forgotten, and locked away, hopefully forever, but of course he won't go quietly or easily from their lives.
The book explores almost every huge issue one could imagine, stirring them in one big melting pot. Eating disorders, incest, adultery, porn, murder, mental illness, and suicide are mixed together, but none of them come together cohesively. Joni, Aaron, and Siem are the characters whose point of view we are privy to. Joni is a strange woman, Aaron is jealous and unstable, and Siem has a multitude of issues he hides quite well from his family and colleagues. As the book drives toward the ultimate destination for these characters we get a glimpse inside their minds, their motives, their selfishness, manipulations, sins, regrets, and while moral on the surface, they are all pretty much morally bankrupt. Not a single character in this book was relatable. I don't think many of readers will find these people likeable or be able to find some common ground with them, which can be a deal breaker for some.
Sadly, the book just sort of rambles on and really needs to be edited down... a lot. It is nearly 600 pages long and somewhat disorganized. If you are not reading along slowly and paying very close attention, it would be easy to get lost or confused because the book flashes back in forth in time and in various locations.
This book is not exactly the most uplifting of stories either and if you are looking for a happy ever after, all wrapped up neatly sort of thing, who won't get that here, but it is an interesting psychological expose on the dysfunctional family and how utterly shocked we would all be if we were given access into minds and hearts of those who appear so blessed and stable on the outside. The human condition is placed under the bright spotlight and is found wanting. If you stick it out with this one, and I think many will find that a monumental task, you will come away with some heavy thoughts and opinions, and that says something about the book. If you think about it after you are done reading it, then you must admit it made some kind of impression on you, good or bad. I have to say the book was too depressing for my taste, and it does need some work, at least for us English speaking readers. Still, one can see the talent is there and if nothing else I can appreciate that effort. Overall 2.5 rounded to 3.
This book was originally published in 2010 and has been translated from Dutch into English. This is certainly one of the more unusual stories I have read in a while.
Siem Sigerius is the patriarch of a seemingly idealistic family. He has a solid marriage, two beautiful step- daughters, lives on a farm in the peaceful countryside, and is unbelievably successful at everything he has ever endeavored. He has dabbled in all sorts of things such as judo and being an university professor to politics. But, underneath the surface of this family lies a web of lies and secrets.
The fireworks explosion in Endschede in 2000 sets off a symbolic explosion within this troubled family. Janis and Joni are sisters, worlds apart in temperament. In this story, Joni ( ironically named afterJoni Mitchell), is the sister with the larger role. She is an object of desire for many men, but until the fireworks incident she is in a steady relationship with a photographer named Aaron. Aaron has a man crush on Siem and the two develop a strong friendship, sharing a love of jazz, and judo.
In the backdrop is the black sheep of the family, Siem's son from his first marriage. This angry and violent boy is ignored, forgotten, and locked away, hopefully forever, but of course he won't go quietly or easily from their lives.
The book explores almost every huge issue one could imagine, stirring them in one big melting pot. Eating disorders, incest, adultery, porn, murder, mental illness, and suicide are mixed together, but none of them come together cohesively. Joni, Aaron, and Siem are the characters whose point of view we are privy to. Joni is a strange woman, Aaron is jealous and unstable, and Siem has a multitude of issues he hides quite well from his family and colleagues. As the book drives toward the ultimate destination for these characters we get a glimpse inside their minds, their motives, their selfishness, manipulations, sins, regrets, and while moral on the surface, they are all pretty much morally bankrupt. Not a single character in this book was relatable. I don't think many of readers will find these people likeable or be able to find some common ground with them, which can be a deal breaker for some.
Sadly, the book just sort of rambles on and really needs to be edited down... a lot. It is nearly 600 pages long and somewhat disorganized. If you are not reading along slowly and paying very close attention, it would be easy to get lost or confused because the book flashes back in forth in time and in various locations.
This book is not exactly the most uplifting of stories either and if you are looking for a happy ever after, all wrapped up neatly sort of thing, who won't get that here, but it is an interesting psychological expose on the dysfunctional family and how utterly shocked we would all be if we were given access into minds and hearts of those who appear so blessed and stable on the outside. The human condition is placed under the bright spotlight and is found wanting. If you stick it out with this one, and I think many will find that a monumental task, you will come away with some heavy thoughts and opinions, and that says something about the book. If you think about it after you are done reading it, then you must admit it made some kind of impression on you, good or bad. I have to say the book was too depressing for my taste, and it does need some work, at least for us English speaking readers. Still, one can see the talent is there and if nothing else I can appreciate that effort. Overall 2.5 rounded to 3.
Displaying 1 - 30 of 714 reviews