Intent upon letting the reader experience the pleasure and intellectual stimulation in reading these classic authors, the How to Read series provides a context and an explanation that will facilitate and enrich your understanding of texts vital to the canon. Approaching the writing of major intellectuals, artists, and philosophers need no longer be daunting. How to Read is a new sort of introduction--a personal master class in reading--that brings you face to face with the work of some of the most influential and challenging writers in history. In lucid, accessible language, these books explain essential topics such as Freud's core conviction that our innermost truths manifest only as distortions.
Josh Cohen is a professor of modern literary theory at Goldsmiths, University of London, and a psychoanalyst in private practice. He is the author of many books, including The Private Life: Why We Remain in the Dark
در مقدمهی این کتاب به سرنوشت آدمهایی که فروید میخوانند به طرز دقیقی اشاره شده. اینکه چنین آدمهایی بعد از خواندن فروید دیگر هرگز نمیتوانند بدون تجزیه و تحلیلهایی فرویدوار در ذهنشان از کنشها و رفتارهای خودشان و دیگران بگذرند و به نظرم این یک حقیقت دربارهی همهی خوانندههای آثار فروید است. فروید خوانندههایاش را به راههایی بدون بازگشت میبرد که در عین ابهام، جالب و حیرتانگیزند.
کتاب با همهی فشردگی و خلاصه بودنش تا حدودی میتوانست قانعم کند که خب قرار نیست همهچیز را دربارهی نظریات و آراء فروید بدانم بلکه این کتاب فقط میخواهد به خوانندهاش بگوید که «چطور» فروید بخواند.
و حقیقت جذابی که نویسنده در فصل یکی مانده به آخر بهش اشاره میکند؛ «جهانی که خیال میکنیم میشناسیمش با خواندن فروید همواره ناشناس و بیگانه میگردد. فراسوی آنچه در جهان میبینیم و میشنویم، همهجا «کسی» یا «چیزی» دیگر پنهان است. این چیز دیگر پیوسته ما را دربارهی آنچه میبینیم در حالت شک و بیاطمینانی نگه میدارد؛ من یا سایهام؟ عشق یا نفسپرستی؟ زندگی یا مرگ؟
چگونه فروید بخوانیم همیشه دوست داشتم با افکار فروید روبه رو بشم ولی نمی دونستم از کجا شروع کنم. که یه وستی این کتاب رو بهم معرفی کرد. یه کتاب کم حجم ولی پر از حرف که به نظرم برای ورود به دنیای فروید برای من مفید واقع شد با خوندنش یه مقدار با افکار فروید آشنا شدم و بیشتر تشویقم کرد که سراغ آثار و کتاب های بعدیش برم این نابغه ای که در زمان حیاتش با علمش دنیا رو زیر و رو کرد.
1. مترجم، صالح نجفی، بسیار دقیق، روان و مناسب ترجمه کرده است؛ وسواسِ او روی انتخاب کلمات درست علاوه بر فهم بهتر مطلب، کمک میکند در برخورد سایر ترجمهها نیز بدانم منظور از این واژه دقیقاً چیست. این دقت بهویژه در انتخاب واژۀ رانه (واژهای که آقای نجفی برگزیده) و غریزه (واژهای که به پیروی از ترجمۀ انگلیسیِ معروف، در ترجمههای دیگر استفاده شده است) کمککننده است؛ برای من که این متن مقدمهای بود برای خوانش آثار فروید، درک درست از منظور او و واژگان ویژه اش اهمیت دارد و این بینش را به من میدهد که در خوانش ترجمههای آثارش بدانم متن دقیقاً چه میخواهد بگوید.
2. خوشبختانه کتاب نوشتهای دست دوم نیست؛ هر فصل با نوشتههای فروید (گزینشی کوتاه از قسمتهای مهم مقالات او) آغاز میشود و در ادامه نویسنده، متن بسیار موجزِ فروید را بسط میدهد تا خواننده بتواند با تفکر او آشنا شود. قبل از خوانشِ این کتاب، دو بار در مطالعۀ مستقیم مقالات فروید شکست خورده بودم، چرا که برداشت درستی از آنچه که فروید با بیان خاص و دشوارِ خودش میگفت، نداشتم؛ کمترین لطفِ خوانش چنین کتابی، فهمی کلی از دنیای کلیِ تفکراتِ فروید است.
3. فصلهای ابتدایی نسبتاً گنگاند؛ نمیتوان بهخوبی همۀ آنچه را که گفته میشود، حلاجی کرد تا جریانی درست در ذهن ایجاد شود که به کمک آن بعد از هر فصل کلیتی در ذهن باقی بماند. اما طی خوانشِ حجم بیشتری از کتاب و البته با دقت مضاعف (حداقل برای من)، مطلب در ذهن جا میافتد و میتوان تا حدودی درک کرد که منظور دقیق نویسنده (هم فروید که گزیدههایی از آثارش انتخاب شده و هم آموزگارِ کتاب که آنها را با مثال و به زبان ساده توضیح میدهد) از آنچه در فصول ابتدایی نوشت، چه بوده است؛ به همین دلیل بود که ترغیب شدم پس از پایان کتاب، بارِ دیگر آن را با دقتی مضاعف و نگاهی متفاوت مطالعه کنم. نتیجه نیز مناسب بود، به خصوص در درک مطالب نیمۀ اول کتاب.
بریدهای از فصل آخر کتاب: روانکاوی بالاتر از هر چیز نه راهی برای سلطهیافتن بلکه راهی است برای زیستن و سرکردن با نشناختنیبودنِ عذابآور میلهای خویس و در حقیقت با بیپناه بودن در برابر آنها. آیا این آموزهای بدبینانه و تلخاندیش است؟ از نظر روحیۀ علمیِ امپریالیستی به یقین چنین است. اما از نظر بقیۀ ما این آموزه به همان اندازه که اضطراب و پریشانی میآورد، مثبت است و آریگوی. اگر قادر بودیم مانند حیوانها میلها و هوسهای خویش را بشناسیم و برآورده سازیم زندگیهامان بیشک راحتتر میشد. و صد البته از جذابیت زندگی به شدت میکاست و ارزش چندانی برایش باقی نمیماند. نه حرفهای من و نه حرفهای دیگران اگر، همچنان که فروید به نشان داده است، خواندنشان به نحوِ وسوسهانگیز و تحریکآمیزی دشوار نبود اصلاً ارزش خواندهشدن نداشتند و قرائت آنها به زحمتاش نمیارزید.
کتاب خوبیه. خیلی خوب ، در حدی که برای مطالعات بعدیتون راجع به روانکاوی کلی منبع خوب بهتون معرفی میکنه و یه جورایی بهتون سرنخ میده. گاهی انقدر خلاصه توضیح داده که اصلا نمیفهمی... با این که آقای نجفی سعی کرده صادقانه ترجمه کنه اما انگار آثار فروید در زبان فارسی نمیگنجن :( چون مثل اینه نتی که برای پیانو تنظیم شده رو شما بخوای با ویولن بنوازی. این کتاب جوریه که وقتی خوندی و فهمیدی حتی ، اگه کسی ازت بپرسه رانه چیه و دو دیقه بهت وقت بده نمیتونی یه تعریف درست و حسابی براش بیاری... انکار اونم باید راجع بهش بخونه تا بفهمه... کتاب صد وهفتاد صفحه اس ولی برای من خیلی بیشتر از یه کتاب صد و هفتاد صفحه ای وقت گرفت ، البته چند دفعه دیگه هم باید بخونمش. خیلی خوبه که آقای نجفی ترجمه هر مقاله از فروید که داخل کتاب نام برده شده رو دقیق معرفی میکنه... دست نشر نی و مترجم درد نکنه بابت این کتاب خوب!
خواندن متنهای کلیدی از فروید و شرح و تفسیری بر هر کدام از آنها، قبل از هر نتیجه گیری یک شگفتی بزرگ دارد: اینکه چقدر از واژگان و تکنیک ها و حتی شوخی های فروید وارد گفتمان روزمره شده است. البته به نظرم اینها بیش تر به فروید متقدم تعلق دارند
فروید متاخر اما جنجالی و بحث برانگیز است. فروید رانه مرگ، فروید تحلیل سادیسم و مازوخیسم، همان که خودشیفتگی و دگردوستی را به تروماهای مختلف پیوند میدهد و حرف از همجنس گرایی میزند. همان فروید که انگار بدبین، منحرف و ضدعلمی است. اما من حتی آن را بیشتر پسندیدم گرچه گاه فکر میکردم اگر فروید همان چیزی باشد که کوهن میشناساند خیلی بیشتر میبایست به آرشیو تاریخ سپرده میشد
ترجمه میتوانست بهتر و روان تر باشد و نتوانسته گاه رسالت خود را به درستی ایفا کند، اما میدانیم ترجمه چنین متونی به فارسی چقدر دشوار است
چقددددر سنگین بود مغزم درد گرفت از بس نیاز به کالری داشت.البته ترجمه ی اسونی هم نداره و مترجمم حق داشته. سه فصل اخرش ابژه ی مبهم و مبهم تر و منتهای مازیوخیسمی واقعا سنگین بود و با سرعت حدودا هشت صفحه در ساعت پیش میرفتم .غالبا مجبور میشدم سه یا چهار بار بخونم هر بخشیو.اعجاب برانگیزه .بی شک فروید جز پنج نابغه ی تاریخ بشر هست اگر نگیم 3نابغه.معتقدم اون علم جو ها و خودکاو هایی که قبل مرگ فروید نخونن و فروید بهشون حمله نکرده بخش اعظمی از لذت و معنای زندگی رو نمیتونه لمس کنه. بالاخره نوبت فروید رسید.طبق تجربه و شکستی که قبلا توی خوندن کتابای فروید خورده بودم با این کتاب پروژه ی یک سال و نیمه ی فرویدی رو اغاز کردم رسما و هرچی نیروی حیات رخصت بده ادامه اش میدم تا تموم بشه. بخش نه رو رد کردم هرچی جلو تر میره سنگین تر و پیچیده تر میشه ولی چون با اکثر مسائل قبلا توی میاحث ادلر و یالوم روبرو شده بودم کم تر اذیتم میکنن.توصیه میکنم این کتاب رو به هر نورولوژیست. فروید میتونه به عنوان الگوی من توی رشته ی پزشکی باشه و به نظرم لازمه حداقل دانشجوهای پزشکی حداقل مفاهیمی از فروید رو بدونن
کتابی که به خوبی نوشته شده و به خوبی ترجمه شده است؛ از سریِ معروفی که، بارها نوشتهام، بهترین شیوه برای ارتباطبرقرارکردن با متون اصلی را به دست میدهد. متون و واژههای کلیدی فروید بعد خواندن این کتاب در دسترسترند و در همین کتاب هم بسیاری از متون فروید را به کمک نویسنده خواهیم خواند
مجموعهی «چگونه بخوانیم» نه چکیدهی اندیشهی اندیشمند مورد بحث را “فست فودی” به خورد مخاطب میدهد و نه بیوگرافی فشردهای از او. چیزی که در تمام این مجموعه رعایت شده نحوهی برخورد با آرا و نظرات اندیشمندان و متفکران است. نویسنده ده محور مهم-به زعم خودش- از اندیشمند را انتخاب و خواننده را مثل دانشجویی علاقهمند با نمونههایی از متن اصلی و شیوهی برخورد و خوانش آن آشنا میکند. «چگونه فروید بخوانیم» از بهترین کتابهایی است که برای شروع مطالعهی روانکاوها به آن نیاز دارید. ترجمهی صالح نجفی از متن دقیق و با وسو��س خاصی چاپ شده که البته انتظار دیگری هم از نشر نی نمیتوان داشت.
برای شروع مطالعه فروید شاید نتوان بهتر از این کتاب پیدا کرد. هدف از این کتاب این است که نشان دهد چطور می توان مقاصد اصلی فروید از بیان نظراتش را از لابلای آثار مهمش شناسایی کرد.
It was a good introductory to be familiar, with one of the greatest theoreticians of the 20'th century. However, the translation was a bit hard to follow.
البته خواندن مستقیم آثار و مقالات فروید را ترجیح می دهم ولی این کتاب هم بد نبود و برخی مفاهیم مثل رانه مرگ و لیبیدو و مالیخولیا و ارتباط سادیسم و مازوخیسم با این دو رانه را خوب توضیح و بسط داده مخصوصا که سراغ برخی آثار ادبی هم می رود چون جاش کوهن مولف این کتاب در اصل استاد ادبیات تطبیقی است
فصل های این کتاب عبارتند از
مقدمه یادداشتب انتقادی درباب آرای زیگموند فروید 1. مبادی هیستریایی 2. ناخودآگاه 3. ظرافت و ذکاوت ناخودآگاه - خواب ها و رویا 4. ناخودآگاه در قالب کمدی 5. نه 6. غریب مضاعف 7. ابژه ی مبهم میل 8. ابژه مبهم تر میل 9. مبهم ترین ابژه میل 10. منتهای مازوخیستی یادداشت ها گاه شمار زندگی فروید چند پیشنهاد برای مطالعه بیشتر نمایه
---------------------------------------------------- سبک نگارش این کتاب به شکل مقالات مرتبط با هم است که ابتدا سراغ یک موضوع و تکه ای از نوشته فروید می رود و سپس آن را در قالب مقاله شرح و بسط داده و نقد می کند. مثلن در ابژه مبم میل به میل جنسی در دوران کودکی می پردازد و در مقاله بعد که ابژه مبهم تر میل است بحث را به خود شیفتگی می رساند و در مبهم ترین ابژه میل سراغ مرگ می رود
اگر قادر بوديم مانند حيوان ها ميل ها و هوس هاي خويش را بشناسيم و برآورده سازيم زندگي هامان بي شك راحت تر مي شد و صد البته از جذابيت زندگي به شدت مي كاست و ارزش چنداني برايش باقي نمي ماند.
فروید خوندن اینجوریه که نمیتونی کتابو زمین بذاری. ولی همزمان ممکنه حالت از اون چیزی که داری میخونی به هم بخوره. البته من مثل بقیه اذیت نشدم و بیش از پیش جذب جناب فروید گشتم.
جهانی که خیال می کنیم میشناسیمش با خواندن فروید همواره ناشناس و بیگانه میگردد.فراسوی آن چه در جهان می بینیم و می شنویم، همه جا «کسی» یا «چیزی» دیگر پنهان است. این چیز دیگر پیوسته ما را درباره ی آنچه می بینیم در حالت شک و بی اطمینانی نگه می دارد" من سایه ام؟ عشق یا نفس پرستی؟ زندگی یا مرگ؟ و چگونه می خواهیم از احوال کسی سر دربیاوریم که مرز میان رانه ی مرگ و رانه ی زندگی، درد و لذت، برایش محو و مبهم شده است؟ _از متن کتاب
با آنکه نام کتاب چگونه فروید بخوانیم و کلا چگونه خواندن است ولی هیچ چک لیست یا راهکار مستقیم و واضحی برای اینکه چگونه باید فروید خواند ارائه نمیشود یا حداقل برای من اینطور بود.باید اعتراف کنم که هنوز خیلی از آنچه خواندم برایم مبهم است و چیز زیادی دستگیرم نشد. یکسری از متن خود کتاب به نظرم دشوارتر از گزیده مقالات فروید در ابتدای هر فصل می آمد.ولی در کل کتاب یک نمای کلی درباره مسایلی که فروید مطرح کرده است به خواننده نشان می دهد.برای من که اولین بار با آنها برخورد میکردم تا حدی شوکه آور بود ولی خوب هرچه پیش می روی بیشتر با جهان پیچیده ی فروید آشنا میشوی و گیج تر میشوی که مگر داریم؟مگر میشود؟به نظر باید چندتا از کتاب های فروید را خواند و بعد برگشت و این کتاب را دوباره خواند.من که اینطور فکر میکنم .
Not a bad introduction to some of the ideas of Freud. For those interested in the ongoing changes in psychoanalytic thought, read Mitchell and Black's Freud and Beyond.
Me or my double? Love or self-love? Life or death?
The processes that characterize the unconscious, aren't met with in the system above it: the preconscious. The preconscious is the stream of memories and perceptions to which the conscious has ready to access. For example, when I alight upon a single face in the midst of a rapidly streaming crowd, I pass from preconscious to conscious perception. The preconscious designates what is actually present, to the mind. Together they constitute the secondary process of mental life. (This reminds me working memory?)
*Cathexis: the process of investment of mental or emotional energy in a person, object, or idea.
*Pleasure Principle (German: Lustprinzip): is the instinctive seeking of pleasure and avoiding of pain to satisfy biological and psychological needs.
*Reality Principle (German: Realitätsprinzip): is the ability of the mind to assess the reality of the external world, and to act upon it accordingly, as opposed to acting on the pleasure principle.
*Economic Model of the Psychic: keeping tension at an optimal level.
(Example: eating too much candy and stomach ache)
There are two processes in the unconscious which bring contents to conscious expression: displacement, condensation.
Displacement is an unconscious defense mechanism whereby the mind substitutes either a new aim or a new object for goals felt in their original form to be dangerous or unacceptable. (Example: someone having a bad day at work and quietly accepting the criticism of higher-ups then going home and taking out anger and frustration on family members rather than focusing on how to fix the problems at work.)
Condensation is when a single idea or dream object stands for several associations and ideas.
The phenomenon of "condensation" according to Freud is the result of two or more incidents of displacement. Condensation is when displacements merge and fuse (or condense) together.
We never know the unconscious other than through its disguises.
Removing a person from a room does not do away with him: the unconscious idea continues to exist after its repression.
Dreams and jokes reveal the intrusions of the unconscious as a common source of everyday laughter.
If repression fails, neurotic illness will break out.
In dreams, we can have the cake we just ate.
Faulty reasoning is another technique by which the joker makes use of deviations from normal thinking within the situation to achieve humor.
The laughter the jokes generate punctures the inhibiting seriousness of the external world's demands.
Negation (Verneinung ): denotes a mental process in which the subject formulates the content of an unconscious wish in a negative form. The content of the wish finds expression in consciousness, yet the subject continues to disown it. (Patient's act of censoring, an unconscious thought may be revealed in. The content of a repressed idea or thought can get through to consciousness, on the condition that it is "negated." A negation paradoxically acknowledges a thought or feeling by disowning it.)
*The figure in the dream is not my mother, so it is his mother, authorship over patient's words: not very ethical :)
The symptoms of hysteria, and indeed of all neuroses, take root in precisely this condition of doubleness. In the case of hysteria, the impulse the hysteric doesn't want to know is forced to make itself known by means of physical disguise or, in Freud's terminology, somatic conversion.
Unheimlich: Unhomely: smoke seems out of place
"The uncanny is in reality nothing new or alien but something which is familiar and old-established in the mind and which has become alienated from it only through the process of repression".
Love is the most basic and inescapable way in which I (re)appear to myself as uncanny.
Three Essays on the Theory of Sexuality- The Finding of an Object - There are good reasons why a child sucking at his (Freud doesn't specify the child as male, he uses gender neutral word kind) mother's breast has become the prototype of every relation of love. The finding of an object is in fact a 're'finding it. Loving as an adult, involves recognition of the prohibition separating parental from sexual love.
Transference: Freud had observed that in clinical treatment, repressed impulses of love, hate and fear would repeat themselves in distorted form as 'impulses toward the analyst'. Drives are apt to be transferred from one context to another. When we say of our friends that, 'they always go for the same kind of people' or 'make the same mistakes in their relationship', we are taking note of just this phenomenon.
Because we never 'found', or fully possessed, our object in the first place, the process of 'refinding' it, or indeed transferring it, is never really fulfilled. Love is the reappearance, in disguise, of its previous disguises.
On Narcissism - Three Essays says that the mother is the infant's first and exclusive object of desire, the theory of narcissism suggests a rival is in place before she comes on the scene - the infant himself. What drives self-love in its earliest form is self-preservation. A baby's first forms of auto-erotic indulgence is notably sucking of his thumb and lips. Baby becomes its own erotic object, that is, an object worth looking after.
Fundamental activity of death drive: the compulsion to repeat. Freud's observation of his own grandchild: 'fort-da' game, repetitive reenactment, the trauma of separation of his mother, passive to active. By shifting from object to subject of the traumatic experience, we diminish, and distance ourselves from, its power to damage us.
روان کاوی بالاتر از هر چیز نه راهی برای سلطه یافتن بلکه راهی است برای زیستن و سرکردن با نشناختنی بودن عذاب آور میل های خویش و در حقیقت با بی پناه بودن در برابر آنها.
آیا این آموزه ای بدبینانه و تلخ اندیش است؟ از نظر روحیه ی علمی امپریالیستی به یقین چنین است. اما از نظر بقیه ی ما این آموزه به همان اندازه که اضطراب و پریشانی می آورد، مثبت است و آری گوی. اگر قادر بودیم مانند حیوان ها میل ها و هوس های خویش را بشناسیم و براآورده سازیم زندگی هامان بی شک راحت تر می شد. و صد البته از جذابیت زندگی به شدت می کاست و ارزش چندانی برایش باقی نمی ماند.
I read this close to Christmas and now have a new way to wince at the family chaos to ensue.
This is my first real encounter with Freud outside a handful of lecture slides during undergraduate study. The way Cohen sketches out Freud's corpus leaves you shaken and stirred to seek out more.
It is well written but a touch florid for my tastes though to be expected from an academic with specialities in literary theory and psychoanalysis.
Cohen states from the outset that he is giving an introduction, not a critique or summary of psychoanalysis as a whole, therefore he does not deal with the alarm bells that ring in passages where Freud pontificates on women or homosexuality.
Key points: - unconscious drives manifest in conscious life in cunning disguise - every act invites a close reading - adult behaviour or neuroses are reenactments of earlier states or needs - early sexual development events or trauma reappear in different guises later on - Freud's thought changed drastically over his life as he accounted for theoretical contradictions
Oh, and.. - Freud studied eels for six years before turning to medicine and psychiatry. Eels - the most slippery and phallic of animals. Truth is stranger than fiction, I swear...
شاید درنگاه اول فکرکنید برای آغاز مطالعه آثار فروید این کتاب قدم اول است اما من اینطور فکرنمیکنم. این کتاب به شما نمی گوید ((چگونه فروید بخوانید)) بلکه به بررسی نظریه و مفاهیم فروید می پردازد که از دید من چندان هم مقدماتی نبودند و برای فردی که پیش زمینه ای از فروید ندارد مناسب نیست. درواقع انتظار میرفت مطالب طبقه بندی شده باشند و نظریات پایه ای فروید و تاریخچه آنها توضیح داده شوند و حتی پیشنهاد اینکه بهتر است برای آغاز مطالعه آثار فروید از کجا شروع کنیم. همچنین همانطور که نویسنده در مقدمه این کتاب اشاره کرده است، هدف این کتاب به حداقل رساندن آشنایی سطحی با اندیشه های فروید است . 《هر آنچه در افکار و آرای فروید زنده بود امروز به لطف تولید و تکثیر انبوه از نا افتاده و جان باخته》 در آخر پیش زمینه ای از آثار فروید برای خواندن این کتاب نیاز است. از نگاه من نباید برای کامل خواندن و کنار گذاشتن آثار فروید عجله کرد بلکه هر مفهوم باید حداقل به درک درستی برسد و به خاطر سپرده شود. در این مسیر این کتاب میتوانند کمک کننده باشد اما برای آغاز مسیر نه!
ساختار هر فصل از بخشی از نوشتههای فروید در ابتدا و سپس شرحی از مفاهیم کلیدی به کار برده شده در آن متن ابتدایی و بسط آن تشکیل شده است. ترجمهی کتاب از سطح مطلوبی برخوردار است، اما به علت پیچیدگی متن کتاب کوهن، که به نظر بیشتر به خاطر فشردگی و تکهتکه بودن آن و فقدان بخشی از قطعات پازل است، متن در برخی نقاط روان نیست و نیاز به دورهای هرمنوتیکی برای فهم دارد. در کل شاید بهتر باشد مطالعه فروید از مجرای کتاب دیگری جز این کتاب آغاز شود که به زبان قابلفهمتری مفاهیم را ارائه داده باشد و نه کتابی مثل کتاب کنونی که برای آغاز مسیر گزینهی خوبی به نظر نمیرسد.
This is a pretty good overview of Freud's writings. It covers many of his texts, including some rare ones, and offers a rather good interpretation of Freud. The only problem area is that the author sometimes slips into his own epistemic confusions over Freud's oeuvre and begins to slide into "his opinion about Freud"; however, it should be noted that it's very clear when he does this unlike far too many authors of secondary and tertiary texts. All-in-all, this is a pretty good read--and a very helpful one--for anyone trying to make their way through Freud's work.
Probably the best way to start reading Freud is to go through this book. Even if you don't plan to get that much deep into the concept, it gives you a thorough understanding about what Freud tries to say.
بالاخره تمام شد ساختار این کتاب های چگونه بخوانیم، اینگونه است که می آید بخش های از متون متفکران را می آورد و بعد شرحش میدهد. مشکل اینست که برای اولین بار با چیزهایی مواجه می شوی که در اصل ان مقاله انگار هست، اما در ان تکه ی اول فصل نیامده. این باعث می شود کمی جملاتی که داخل گیومه که می آورد در کانتکست نباشد و سخت فهمیده شود. هرچند می شود فهمید. اقای فروید ایده ی جالب توجهی دارد: اگو حتی صاحب خانه ی خودش هم نیست! عمده ی این پرت و پلا هایی که به خود می گوییم و بعد به دیگران می گوییم، و در توهمی مضحک به ان ها باور داریم، ایلوژن است. وقتی می فهمی که خوابی در موردش می بینی، یا یک سوتی ای میدهی و درباره اش می اندیشی. البته اگر روان کاوی بدانی و این چیزها را انگونه بخوانی. بهرحال فروید چند سال تجربه کرده و نوشته و حرفهایش را عوش کرده و نکرده، و نمی شود با یک چگونه بخوانیم گفت فروید خواندیم. لذا عمری اگر باشد بدنبال چیزهای دیگری برای خواندن باید بود. شاید اگر کسی میخواهد فروید شروع کند هم با این کتاب شروع نکند بهتر باشد. بدون پیش زمینه از کلیت روان کاوی شاید سخت می شد مقالات ادبی کتاب!
چندین سال هست که مقالات و قسمتهایی از کتابهای فروید را مطالعه کردم، اما به دلیل بعد تکاملی نظریات فروید و نقض شدن برخی از آنها پس از مدتی، مطالب به شدت گیج کننده میشود و یک دست نیست که بتوان به سادگی آن را ادراک کرد. پیچیده گویی و ترجمه متفاوت و گاها بدفهمی های مترجم از لغات اساسی فروید دلیل دیگر این اتفاق است. اما کتاب چگونه فروید بخوانیم در ده مقاله به صورت یک سلسله تکاملی نظریات فروید را پیش روی ما میگذارد و یک پیوستگی مناسب دارد که هر فصل تکمیل کننده فصل پیشین به حساب میآید و به همین جهت، خوش خوان و راحت فهم و ادراک میشود. این ده مقاله به مسائل اصلی نظریه فروید پرداخته و به حواشی و نظریات ضعیفتر فروید ورود نمیکند و جدای از همه اینها ترجمه فوقالعاده و دقیق و موشکافانه جناب صالح نجفی باعث درک بهتر از نظریات و به خصوص واژه های کلیدی فروید که ترجمه و تعابیر مختلفی بر روی آنها وجود دارد، میگردد. بهترین کتابی که برای شروع و درک بهتر و عمیق تر روانکاوی فرویدی تا کنون خواندم همین کتاب بوده است.