What do you think?
Rate this book
Koniáš #1
Na ostřích čepelí
Byznys a politika je třeskavá kombinace. V okamžiku, kdy hromada zlata na misce pomyslných vah přesáhne kritické množství, cena lidského života se vytrácí. Pro některé ze zúčastněných se tím celý podnik mění v osobní záležitost a to změní i pravidla hry. Právník v tandemu s nevypočitatelným zabijákem proti všem ostatním – mocnému impériu, politikům i bezohledným obchodním magnátům. A v pozadí netrpělivě vyčkávají diskriminovaní čarodějové, stojící před rozhodnutím, na čí stranu se přiklonit. Soupeřící strany neuznávají žádná pravidla a za chyby se platí krví…
557 pages, Paperback
First published January 1, 2001
2 people are currently reading
125 people want to read
About the author
Miroslav Žamboch
90 books144 followersMiroslav Žamboch (born 13 January 1972) is a Czech physicist and author whose modern-sensibility-imbued science fiction and fantasy novels and short stories have propelled him to the forefront of early 21st century Eastern European genre writers.
A native of the Moravian town of Hranice, Miroslav Žamboch graduated with a degree in physics from the Department of Nuclear Sciences and Physical Engineering of the Czech Technical University in Prague. He has been working at the Institute for Nuclear Studies and, since the mid-1990s, has written ten novels and three collections of short stories. Four of his novels, including the most recent, 2007's Drsný Spasitel (Harsh Savior) have been translated into Polish.
Žamboch is also known as an outdoorsman and physical fitness enthusiast, having participated in judo exhibitions, amateur boxing, mountain climbing and downhill cycling.
* * *
Miroslav Žamboch vystudoval Fakultu jadernou a fyzikálně inženýrskou ČVUT v Praze a nyní pracuje v Ústavu jaderného výzkumu v Řeži u Prahy. Již jeho první publikovaná povídka, Zpověď válečníka (1995), sklidila u čtenářů velký ohlas. Koniáše, hrdinu, který jej proslavil a získal mu velké množství příznivců, představil ve sbírce povídek Poslední bere vše (2000). Jeho povídky vycházely pravidelně v časopisech (Ikarie) a vyšly také v několika antologiích, např. Punk Fiction (Mladá fronta 2004) nebo Čas psanců (Triton, Praha 2004).
Kromě psaní se Miroslav Žamboch věnuje hodně judu, kulturistice a zvláště pak extrémním sportům. K jeho zájmům patří také vojenská technika a chladné zbraně.
A native of the Moravian town of Hranice, Miroslav Žamboch graduated with a degree in physics from the Department of Nuclear Sciences and Physical Engineering of the Czech Technical University in Prague. He has been working at the Institute for Nuclear Studies and, since the mid-1990s, has written ten novels and three collections of short stories. Four of his novels, including the most recent, 2007's Drsný Spasitel (Harsh Savior) have been translated into Polish.
Žamboch is also known as an outdoorsman and physical fitness enthusiast, having participated in judo exhibitions, amateur boxing, mountain climbing and downhill cycling.
* * *
Miroslav Žamboch vystudoval Fakultu jadernou a fyzikálně inženýrskou ČVUT v Praze a nyní pracuje v Ústavu jaderného výzkumu v Řeži u Prahy. Již jeho první publikovaná povídka, Zpověď válečníka (1995), sklidila u čtenářů velký ohlas. Koniáše, hrdinu, který jej proslavil a získal mu velké množství příznivců, představil ve sbírce povídek Poslední bere vše (2000). Jeho povídky vycházely pravidelně v časopisech (Ikarie) a vyšly také v několika antologiích, např. Punk Fiction (Mladá fronta 2004) nebo Čas psanců (Triton, Praha 2004).
Kromě psaní se Miroslav Žamboch věnuje hodně judu, kulturistice a zvláště pak extrémním sportům. K jeho zájmům patří také vojenská technika a chladné zbraně.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 21 of 21 reviews
May 1, 2025
2,5⭐
Da się to przeczytać i nawet czerpać jakąś przyjemność. Natomiast dla mnie była to książka zdecydowanie za sucha.
Idę się napić soczku.
Recenzja: https://www.youtube.com/watch?v=oj1Y_...
Da się to przeczytać i nawet czerpać jakąś przyjemność. Natomiast dla mnie była to książka zdecydowanie za sucha.
Idę się napić soczku.
Recenzja: https://www.youtube.com/watch?v=oj1Y_...
March 21, 2024
Z piórem Miroslava Žambocha zaprzyjaźniłam się przy okazji „walki” W służbie klanu. Później ogarnęłam przygodę jeszcze z kilkoma bohaterami, które autor firmował swoim nazwiskiem, ale ciągle zapomniałam o Koniaszu. Teraz postanowiłam nadrobić to małe niedopatrzenie i sięgnęłam po Na ostrzu noża, czyli powieść otwierającą cykl z zadziornym, inteligentnym najemnikiem.
Bliżej…
Koniasz to gość, przy którym wymiękają takie wymoczki jak Rambo czy inne Predatory. Jest najemnikiem pełną gębą. Potrafi gębę obić. Potrafi nożem rzucić. I mieczem wnętrzności policzyć też. Ale nie jest ordynarny ani okrutny. Mimo poharatanej mordy i równie wdzięcznie podrapanego ciałka, jest prawdziwym dżentelmenem i człowiekiem honoru. Nie zdradzi, kasy nie podwędzi, a i z kobietą bez jej zgody nie… wiadomo co. Jest przy tym obyty w towarzystwie, oprócz strzelania z kuszy potrafi także listy pisać i książki czytać. Nade wszystko jednak potrafi myśleć. I to tak skutecznie, że kiedy trybiki w jego głowie zaczynają się ruszać, drżyjcie nieprzyjaciele, bo z nim szans nie macie.
Nasz bohater staje przed dość nietypowym zadaniem. Na zlecenie bogatego kupca i jego wspólników ma bezpiecznie poprowadzić ponad tysiąc ludzi i założyć kolonię na ziemiach niczyich. Jak się można domyślić, nie będzie to łatwe zadanie.
Wycieczka na ziemie niczyje.
Moja pierwsza myśl po odłożeniu książki. Rambo i Chuck Norris przy Koniaszu, to mogą się schować. ;)
Poza tym, powieść ta to typowa przygodówka survivalowa, nasycona sporą dawką akcji (no może poza początkiem, gdzie Koniasz snuje się jak smród po gaciach i organizuje wyprawę), wzbogacona ciekawą intrygą, dobrze zarysowanym klimatem, fascynującym światem i ogólnie pomysłowym konceptem.
Główny bohater może prezencją nie grzeszy, ale zna się na swoim fachu, co podkreślane jest aż za często. Ponadto, ma porządek w głowie i w miarę, jak fabuła się rozwija, udoskonala się nie tylko w dziedzinie swojego rzemiosła, ale także w relacjach międzyludzkich. Dzięki temu podczas czytania możemy cieszyć się nie tylko opisanymi bitwami, ale także refleksjami dotyczącymi życia i związków.
Język powieści jest przyjazny dla czytelnika. Dialogi są dobrze dopasowane do sytuacji, a humor, czasami dosadny, zapobiega nudzie.
Podsumowując, Na ostrzu noża Miroslava Žambocha to bardzo dobrze napisana, pełna akcji przygodówka, która może trochę męczyć modułem nieśmiertelności głównego bohatera, ale poza tym czyta się ją bardzo przyjemnie.
Polecam fanom tego rodzaju fantastycznych powieści.
https://unserious.pl/2024/03/na-ostrz...
Bliżej…
Koniasz to gość, przy którym wymiękają takie wymoczki jak Rambo czy inne Predatory. Jest najemnikiem pełną gębą. Potrafi gębę obić. Potrafi nożem rzucić. I mieczem wnętrzności policzyć też. Ale nie jest ordynarny ani okrutny. Mimo poharatanej mordy i równie wdzięcznie podrapanego ciałka, jest prawdziwym dżentelmenem i człowiekiem honoru. Nie zdradzi, kasy nie podwędzi, a i z kobietą bez jej zgody nie… wiadomo co. Jest przy tym obyty w towarzystwie, oprócz strzelania z kuszy potrafi także listy pisać i książki czytać. Nade wszystko jednak potrafi myśleć. I to tak skutecznie, że kiedy trybiki w jego głowie zaczynają się ruszać, drżyjcie nieprzyjaciele, bo z nim szans nie macie.
Nasz bohater staje przed dość nietypowym zadaniem. Na zlecenie bogatego kupca i jego wspólników ma bezpiecznie poprowadzić ponad tysiąc ludzi i założyć kolonię na ziemiach niczyich. Jak się można domyślić, nie będzie to łatwe zadanie.
Wycieczka na ziemie niczyje.
Moja pierwsza myśl po odłożeniu książki. Rambo i Chuck Norris przy Koniaszu, to mogą się schować. ;)
Poza tym, powieść ta to typowa przygodówka survivalowa, nasycona sporą dawką akcji (no może poza początkiem, gdzie Koniasz snuje się jak smród po gaciach i organizuje wyprawę), wzbogacona ciekawą intrygą, dobrze zarysowanym klimatem, fascynującym światem i ogólnie pomysłowym konceptem.
Główny bohater może prezencją nie grzeszy, ale zna się na swoim fachu, co podkreślane jest aż za często. Ponadto, ma porządek w głowie i w miarę, jak fabuła się rozwija, udoskonala się nie tylko w dziedzinie swojego rzemiosła, ale także w relacjach międzyludzkich. Dzięki temu podczas czytania możemy cieszyć się nie tylko opisanymi bitwami, ale także refleksjami dotyczącymi życia i związków.
Język powieści jest przyjazny dla czytelnika. Dialogi są dobrze dopasowane do sytuacji, a humor, czasami dosadny, zapobiega nudzie.
Podsumowując, Na ostrzu noża Miroslava Žambocha to bardzo dobrze napisana, pełna akcji przygodówka, która może trochę męczyć modułem nieśmiertelności głównego bohatera, ale poza tym czyta się ją bardzo przyjemnie.
Polecam fanom tego rodzaju fantastycznych powieści.
https://unserious.pl/2024/03/na-ostrz...
July 9, 2015
Na ostřích čepelí je druh fantasy, kde osamělý bojovník, žoldnéř, vrah či lovec bojuje proti ostatním, povětšinou sám, opovrhován. Není to zrovna fantasy, které holduju. I sám děj, komplikovaná pavučina intrik a celá hlavní myšlenka putování karavany a založení kolonie není zrovna to, co by mě vzrušilo. Avšak styl psaní Žambocha, jeho fantazie a situace, které vymyslel! To vše podtrhnuté vtipnými dialogy a logicky promyšlenými situacemi. Co více by jste ještě chtěli?
Koniáš, žoldák, je najmut pro zvláštní úkol. Má dopravit skoro dvoutisícovou karavanu lidí plus jejich dobytek a nářadí do vzdáleného místa, kde mají založit kolonii. Nabídnou mu za to pořádný balík peněz. A to smrdí něčím divným.
Koniáš však nakonec přijme. I když se zaplete do nejvyšší politiky Států Ligy i Císařství. Zpočátku se jen stará, aby vše běželo jak má, aby vůbec karavana přežila do té doby, než vůbec vyjedou. Pak však začne poznávat první členy karavany, začne se s nimi sbližovat a pochopí, že i oni jsou lidé. Snad si ani neuvědomí, v které chvíli jim na nich začne záležet.
Žamboch se nedokázal spokojit s jednoduchou linií. Jemu nestačí ani jednoduchý příběh. On se přímo vyžívá ve složitosti a zapletenosti děje. A to je dobře. Když už jste čekali, že něco dopadne dobře, něco se muselo zákonitě pokazit, když už jste měli pocit, že to je konec, něco nového začalo. Žamboch umí pracovat s tím, co si vytvoří, a to přímo bravurně.
Kniha je psána z několika pohledů. Hlavní je samozřejmě Koniáš, hlavní postava Na ostřích čepelí. Je to žoldák, je to vrah, je to snad bývalý šlechtic a zapálený věčný student, ale i on je člověk a Žamboch si dává záležet na tom, aby jsme na to nezapomněli. Ze začátku knihy, který se mi nečetl zrovna nejlépe a lehce mě nudil, jsem občas narazila na části, kdy Koniáše vychvaloval až příliš. Ale s postupem a vedením děje se autor umoudřil a více Koniáše polidštil. Dá-li se to tak říct. A jsem mu za to vděčná, jelikož dost autorů zapomíná na to, že když jsou jejich dítka dokonalá, skoro to znechucuje.
Žamboch umí úžasně vykreslit charaktery. Jen jednou jedinkrát mě chování jedné postavy zarazilo, ale nemyslím, že by to byla chyba autora. Bylo to spíše nevypočitatelnou povahou postavy. A popravdě? Jsem za to překvapení ráda.
Žamboch se vyžívá v obrovských závěrečnýc bitvách. Nebo lépe řečeno skoro-závěrečných. Ale má na čem. Jsou to dechberoucí scény, které si užívám pokaždé plnými doušky.
Nejvíce mě na celé knize nadchnul konec nebo lépe řečeno závěr knihy. Byl nečekaný. Byl překvapivý. Byl úžasný. Některé knihy trpí nedostatkem fantazie, ke konci, kdy už jsou spisovatelé vycucáni do poslední myšlenky a knihu uzavírají. A přestože Žamboch finišoval, dokázal to stále ještě pořádně roztočit a i když obvykle koncem knihy znuděně listuju (pokud to náhodičkou nemá odporně useknutý konec), u této knihy jsem i poslední stránky hltala očima.
Na ostřích čepelí není kniha pro každého. Spíše pro milovníky krváků, střetů a klasické fantasy jako takové. Není to příběh o hrdinských skutcích. Je to příběh skoro reálný. Jen trochu přikrášlený prohnilou fantazií autora.
Koniáš, žoldák, je najmut pro zvláštní úkol. Má dopravit skoro dvoutisícovou karavanu lidí plus jejich dobytek a nářadí do vzdáleného místa, kde mají založit kolonii. Nabídnou mu za to pořádný balík peněz. A to smrdí něčím divným.
Koniáš však nakonec přijme. I když se zaplete do nejvyšší politiky Států Ligy i Císařství. Zpočátku se jen stará, aby vše běželo jak má, aby vůbec karavana přežila do té doby, než vůbec vyjedou. Pak však začne poznávat první členy karavany, začne se s nimi sbližovat a pochopí, že i oni jsou lidé. Snad si ani neuvědomí, v které chvíli jim na nich začne záležet.
Žamboch se nedokázal spokojit s jednoduchou linií. Jemu nestačí ani jednoduchý příběh. On se přímo vyžívá ve složitosti a zapletenosti děje. A to je dobře. Když už jste čekali, že něco dopadne dobře, něco se muselo zákonitě pokazit, když už jste měli pocit, že to je konec, něco nového začalo. Žamboch umí pracovat s tím, co si vytvoří, a to přímo bravurně.
Kniha je psána z několika pohledů. Hlavní je samozřejmě Koniáš, hlavní postava Na ostřích čepelí. Je to žoldák, je to vrah, je to snad bývalý šlechtic a zapálený věčný student, ale i on je člověk a Žamboch si dává záležet na tom, aby jsme na to nezapomněli. Ze začátku knihy, který se mi nečetl zrovna nejlépe a lehce mě nudil, jsem občas narazila na části, kdy Koniáše vychvaloval až příliš. Ale s postupem a vedením děje se autor umoudřil a více Koniáše polidštil. Dá-li se to tak říct. A jsem mu za to vděčná, jelikož dost autorů zapomíná na to, že když jsou jejich dítka dokonalá, skoro to znechucuje.
Žamboch umí úžasně vykreslit charaktery. Jen jednou jedinkrát mě chování jedné postavy zarazilo, ale nemyslím, že by to byla chyba autora. Bylo to spíše nevypočitatelnou povahou postavy. A popravdě? Jsem za to překvapení ráda.
Žamboch se vyžívá v obrovských závěrečnýc bitvách. Nebo lépe řečeno skoro-závěrečných. Ale má na čem. Jsou to dechberoucí scény, které si užívám pokaždé plnými doušky.
Nejvíce mě na celé knize nadchnul konec nebo lépe řečeno závěr knihy. Byl nečekaný. Byl překvapivý. Byl úžasný. Některé knihy trpí nedostatkem fantazie, ke konci, kdy už jsou spisovatelé vycucáni do poslední myšlenky a knihu uzavírají. A přestože Žamboch finišoval, dokázal to stále ještě pořádně roztočit a i když obvykle koncem knihy znuděně listuju (pokud to náhodičkou nemá odporně useknutý konec), u této knihy jsem i poslední stránky hltala očima.
Na ostřích čepelí není kniha pro každého. Spíše pro milovníky krváků, střetů a klasické fantasy jako takové. Není to příběh o hrdinských skutcích. Je to příběh skoro reálný. Jen trochu přikrášlený prohnilou fantazií autora.
October 7, 2019
Užila jsem si každé slovo. Doporučuji výbornou audio verzi.
Nevím, jestli je to tím, že jsem tento díl Koniáše poslouchala, zatímco druhé jsem četla, nebo tím, že to předtím byly povídky a tohle je ucelený příběh, ale líbilo se mi to mnohem víc než třeba Muž na stezce.
Snad tu ani nebyl Koniáš tak neprůstřelný nebo co. I když mi bylo jasné, že se ze všeho musí samozřejmě dostat, místy jsem skoro nedýchala.
Nevím, jestli je to tím, že jsem tento díl Koniáše poslouchala, zatímco druhé jsem četla, nebo tím, že to předtím byly povídky a tohle je ucelený příběh, ale líbilo se mi to mnohem víc než třeba Muž na stezce.
Snad tu ani nebyl Koniáš tak neprůstřelný nebo co. I když mi bylo jasné, že se ze všeho musí samozřejmě dostat, místy jsem skoro nedýchala.
October 31, 2017
Splnila som si svoj veľký osobný rest a prečítala Koniáša. Dojmy sú aj vzhľadom na vek poviedok viac-menej pozitívne.
October 13, 2017
No, četlo se to hezky, ale dlouho. Na 4 hvězdičky tomu něco chybí, nevím přesně co. Po řemeslné stránce perfektní - vyprávění, popisy, postavy. Právě kvůli postavám jsem se ke knize vracela. Ne kvůli ději, ten se po čase dost opakovat. Nástrahy, které navzdory vší pravděpodobnosti, ale zcela ve shodě s čtenářovým očekáváním hrdinové překonají. Bohužel, v dalších dílech asi autor mé oblíbené postavy opustí a zbude jen Koniáš. A ten mi nějak k srdci nepřirostl. Není to ani Geralt z Rivie ani Roland z Gileadu, nemá jejich hloubku. Tvrdí o sobě, jak je nelítostný a drsný a přitom ho člověk vidí jen jako hrdinu bez bázně a hany. Nevím, třeba budou další díly lepší, ale zatím se na ně nechystám.
November 3, 2019
Kniha vtiahne do deja a už nepustí - Koniáš bol pre mňa taký John Wick fantasy literatúry. Je až neuvertieľné, čo všetko si vytrpí...a čo všetko dokáže prekonať. Ako hovorí moja frajerka "to hádam nie je možné, toľko neštastia na jedného človeka" :-). Odporúčam každému milovníkovi akcie a šermiarskych súbojov, už menej asi kniha zaujme ľudí, ktorý hľadajú vo fantasy literatúre aj niečo iné - je to hlavne o akcii. Premisa prípravy karávany civilistov je zaujímavá, pripomínala mi trochu príbehy z divokého západu.
February 18, 2020
Veľká spokojnosť. Akcia, intrigy, pokojné tempo. Žamboch v "Na ostří čepele" priam majstrovsky pracuje s atmosférou, ktorú pomaly, ale iste buduje stránku po stránke. Vďaka tomu má čitateľ priestor si vytvoriť vzťah k postavám, obľúbiť si ich a tŕpnuť nad ich osudmi. Teším sa na ďalšie romány z vegašského cyklu.
June 18, 2023
Toto je příběh Koniáše, žoldnéře, nájemného zabijáka, který je najmut, aby dopravil karavanu a osadil nové území. Proti němu však stojí velmi mocný protivník, který chce karavanu zničit za každou cenu.
Zajímavá fantasy ve stylo sword & sorcery s originálním příběhem, ale že bych z ní byl tak paf, jak jsem podle recenzí očekával, to tedy opravdu ne. Lehký nadprůměr.
Zajímavá fantasy ve stylo sword & sorcery s originálním příběhem, ale že bych z ní byl tak paf, jak jsem podle recenzí očekával, to tedy opravdu ne. Lehký nadprůměr.
January 6, 2023
Toto je jednoducho dokonalá záležitosť (aj na druhé čítanie). Interakcie medzi postavami, napätý dej a drsné putovanie výpravy, ktorá čelí priam až neprekonateľným prekážkam nedovolí knihu pustiť z ruky. Epický záver a uspokojivý koniec je už len čerešničkou na torte.
September 3, 2018
Pútavý príbeh s mnohými prekvapujúcimi zvratmi, akciami a bojom na život a na smrť. Kniha je pomerne hrubá a niektoré pasáže by sa dali zoškrtať, aj tak ma však čítanie naozaj bavilo.
February 27, 2019
Velmi dlouhý příběh, ale sympatické postavy a skvěle napsané. Když to jeden nakonec dočte, nelituje.
December 3, 2019
jedna z prednich knih ceske fantasy...5/5
July 25, 2023
Tak jsem začal s Koniášem a jen tak s ním neskončím. Chytlo mě to, má to jiskru a toho chlapa prostě musíte mít rádi.
April 17, 2024
"Na ostrzu noża" to pierwszy tom cyklu o Koniaszu, stanowiący jednocześnie opowieść dość domkniętą, którą można czytać jako jednotomówkę. To moje drugie spotkanie z tym cyklem, odświeżenie historii po latach - i musze przyznać, że nadal działa! "Na ostrzu noża" to ten rodzaj przygodowego fantasy, w którym śledzimy losy niezwykłego najemnika, "zabijaki" o złotym sercu i szpetnym licu. Choć w swym fachu Koniasz nie ma sobie równych, a z każdej opresji potrafi wyjść cało, jedynie z nowymi bliznami, to przyciąga kłopoty jak magnes: głównie za sprawą tego dobrego serducha, które nie pozwala mu się wycofać wtedy, kiedy podpowiada to rozsądek. "Na ostrzu noża" ma dla mnie wszystko to, czego oczekuję od dobrej przygodówki, dzięki czemu powrót do tej powieści był niczym innym jak samą przyjemnością. Składa się na to akcji i intrygi, cała plejada wyrazistych postaci, pewna dawka brutalności połączona z pojawiającym się w odpowiednich momentach humorem i ciętymi dialogami. Powieść potrzebuje chwili czasu na rozpęd - opowiada o wyprawie, a jak wiadomo, żeby wyprawa się udała, trzeba najpierw się do niej przygotować - ale jak już wskakuje na odpowiedni tor to trzyma w napięciu do samego końca, a my tylko przerzucamy kolejne strony, by dowiedzieć się: a) na jaką kolejną przeszkodę natrafi przedsięwzięcie, w którym bierze udział; b) jak uda mu się wyjść z kłopotów; c) kto za tym wszystkim stoi. Jeśli lubicie książki o zabijakach w typie Geralta - twardzieli z dusza romantyka - to koniecznie sięgnijcie po przygody Koniasza.
"Na ostrzu noża" prezentuje dość nietypową intrygę: najemnik zostaje wynajęty do pilnowania przedsięwzięcia, jakim jest przejście karawany z punktu A do punktu B, gdzie mają założyć osadę. Koniasz nie tylko musi ich pilnować - nie tylko przed zagrożeniem z zewnątrz, ale także sporami wewnątrz, bo to prawdziwa zbieranina ludzi szukających nowego miejsca do życia, ale także zadbać, by założyli osadę - tam obsiewali pola, hodowali bydło i powiększali rodziny. Z czasem zadanie to okazuje się coraz trudniejsze, a nasz najemnik więcej na nim traci niż zyskuje: jak jednak zostawić ludzi potrzebujących pomocy, a w szczególności piękną Krystynę?
Oprócz zaskakującej intrygi, powieść stoi postaciami. Koniasz niby jest typowym twardzielem (z nieodłączną nieśmiertelnością, nie ważne ile razy byłby dźgany), jakich wiele na kartach powieści low fantasy, ma jedna w sobie to coś: i nie chodzi wyłącznie o wygląd pozbawiony muskulatury Conana. Koniasz jest przede wszystkim szczery i uczciwy, a do tego oczytany: to zaden tam osiłek spod karczmy. Potrafi być brutalny, ale przejmuje się także losem ludzi powierzonych mu w opiekę. Podkreśla, że jest szpetny, ale skrywa duszę romantyka. Autor zadbał, aby nie tylko Koniasz zapadał w pamięć: purytański Kowalski, który przyciąga kobiety w potrzebie, wygadana Rezka, która umie się ustawić, by wyrwać się z burdelu, czy nawet młody chłopaczek, który od Koniasza uczy się życia: każdy ma swój charakterek, motywacje i rolę do odegrania. Na plus także relacje damsko-męskie: nietypowy trójkąt miłośny czy fakt, że nie każda kobieta leci na naszego twardziela; na sympatie musi sobie zasłużyć.
W powieści nie brakuje brutalności (w tym przemocy wobec kobiet), można by wręcz rzec, że krew leje się gęsto, a w całości nie brakuje zarówno momentów nieco słodszych, jak i bardzo gorzkich. To nic ambitnego, ale w kategorii literatury rozrywkowej świetnie się sprawdza. Choć mamy tu sporo schematów, to są one przełamywane w ciekawy sposób: twardziel o złotym sercu czy zamiana wielkiej wyprawy w bój na w zasadzie kupieckie przedsięwzięcie. Z jednej strony jest swojsko, z drugiej jest pozostawione miejsce do zaskakiwania czytelnika. Jest to ten rodzaj przygodowej fantastyki, do której lubię wracać, gdy w pamięci zatrą mi się szczegóły fabularne i na nowo dobrze bawić się w towarzystwie Koniasza.
"Na ostrzu noża" prezentuje dość nietypową intrygę: najemnik zostaje wynajęty do pilnowania przedsięwzięcia, jakim jest przejście karawany z punktu A do punktu B, gdzie mają założyć osadę. Koniasz nie tylko musi ich pilnować - nie tylko przed zagrożeniem z zewnątrz, ale także sporami wewnątrz, bo to prawdziwa zbieranina ludzi szukających nowego miejsca do życia, ale także zadbać, by założyli osadę - tam obsiewali pola, hodowali bydło i powiększali rodziny. Z czasem zadanie to okazuje się coraz trudniejsze, a nasz najemnik więcej na nim traci niż zyskuje: jak jednak zostawić ludzi potrzebujących pomocy, a w szczególności piękną Krystynę?
Oprócz zaskakującej intrygi, powieść stoi postaciami. Koniasz niby jest typowym twardzielem (z nieodłączną nieśmiertelnością, nie ważne ile razy byłby dźgany), jakich wiele na kartach powieści low fantasy, ma jedna w sobie to coś: i nie chodzi wyłącznie o wygląd pozbawiony muskulatury Conana. Koniasz jest przede wszystkim szczery i uczciwy, a do tego oczytany: to zaden tam osiłek spod karczmy. Potrafi być brutalny, ale przejmuje się także losem ludzi powierzonych mu w opiekę. Podkreśla, że jest szpetny, ale skrywa duszę romantyka. Autor zadbał, aby nie tylko Koniasz zapadał w pamięć: purytański Kowalski, który przyciąga kobiety w potrzebie, wygadana Rezka, która umie się ustawić, by wyrwać się z burdelu, czy nawet młody chłopaczek, który od Koniasza uczy się życia: każdy ma swój charakterek, motywacje i rolę do odegrania. Na plus także relacje damsko-męskie: nietypowy trójkąt miłośny czy fakt, że nie każda kobieta leci na naszego twardziela; na sympatie musi sobie zasłużyć.
W powieści nie brakuje brutalności (w tym przemocy wobec kobiet), można by wręcz rzec, że krew leje się gęsto, a w całości nie brakuje zarówno momentów nieco słodszych, jak i bardzo gorzkich. To nic ambitnego, ale w kategorii literatury rozrywkowej świetnie się sprawdza. Choć mamy tu sporo schematów, to są one przełamywane w ciekawy sposób: twardziel o złotym sercu czy zamiana wielkiej wyprawy w bój na w zasadzie kupieckie przedsięwzięcie. Z jednej strony jest swojsko, z drugiej jest pozostawione miejsce do zaskakiwania czytelnika. Jest to ten rodzaj przygodowej fantastyki, do której lubię wracać, gdy w pamięci zatrą mi się szczegóły fabularne i na nowo dobrze bawić się w towarzystwie Koniasza.
December 12, 2016
Ooo this was good! Firstly, good as in different from the sea of other fantasy books set in medieval times so favoured by many authors. There are no princes and princesses here, no wronged kingdom heirs, no magic (well maybe a smidgen). Instead the story follows a caravan of settlers, mostly peasants hoping for a better future. Some political forces are not happy with the impact this settlement could have on the economy they feed upon. The caravan needs protection, and one of such protectors, Koniasz (the name roughly translates to unnamed traveler), a tough mercenary with a mysterious past, is the main character of this book. The book is long, giving enough time to develop the story, the characters, the many twists and betrayals, struggles, battles and close disasters. I really enjoyed this book! Good writing! Again, sadly, the only translation from the original Czech is Polish :-(
April 1, 2015
Výborný ucelený príbeh, ktorý mi viacej sadol než poviedkové Ostří oceli. Koniáš sa zapletie do obrieho kolosu vytvorenia kolónie, ktoré chce nieko na pozadí zničiť. Využíva teda svoje vzdelanie, silu, obratnosť, chladnokrvnosť. Miestami začne Koniáč pôsobiť nereálne pre všetky thie atribúty, ktorými ovplýva: ohromná hlavohruď so štúdiom univerzity, pohybujúca sa ako had so silou medveďa. Áno a nesmrtelný.
February 29, 2020
Książka przyjemna i lekka do czytania z fajnie rozbudowanymi postaciami. Jedyną, ale mocno irytującą, rzeczą dla mnie było użycie “Pan/Pani” w sytuacji, gdy aż się prosiło o użycie “wy” - trochę na zasadzie ‘pluralis maiestaticus’. Pewnikiem jest to moje odosobnione dziwactwo, ale dla mnie użycie “Pan/Pani” zupełnie nie oddawało ducha epoki :)
Okrutnie mnie to raziło i zastanawiam się tylko, czy było formą przyjętą przez autora, czy tłumaczkę.
Okrutnie mnie to raziło i zastanawiam się tylko, czy było formą przyjętą przez autora, czy tłumaczkę.
September 3, 2014
skvela knizka
August 25, 2016
Another rating: 9/10
Displaying 1 - 21 of 21 reviews