Running

by Jean Echenoz

Following his brilliant portrait of Maurice Ravel, Jean Echenoz turns to the life of one of the greatest runners of the twentieth century, and once again demonstrates his astonishing abilities as a prose stylist. Set against the backdrop of the Soviet liberation and post–World War II communist rule of Czechoslovakia, Running ―a bestseller in France―follows the famed career of Czech runner Emil Zá a factory worker who, despite an initial contempt for athletics as a young man, is forced to participate in a footrace and soon develops a curious passion for the physical limits he discovers as a long-distance runner. Zátopek, who tenaciously invents his own brutal training regimen, goes on to become a national hero, winning an unparalleled three gold medals at the 1952 Helsinki Olympics and breaking countless world records along the way. But just as his fame brings him upon the world stage, he must face the realities of an increasingly controlling regime. Written in Echenoz's signature style―elegant yet playful― Running is both a beautifully imagined and executed portrait of a man and his art, and a powerful depiction of a country's propagandizing grasp on his fate.

Genres: Fiction, Sports, France, French Literature, Roman, Novels, Historical

128 pages, Hardcover

First published December 1, 2008

About the author

Jean Echenoz is a prominent French novelist, many of whose works have been translated into English, among them Chopin’s Move (1989), Big Blondes (1995), and most recently Ravel (2008) and Running (2009).

Reviews

[Sinem · Rating 4 out of 5]

insan vücudunun sınırları, spor ve siyaset ilişkisi gibi aslında belki yüzlerce sayfa konuşulacak bir konuyu özel bir atlet olan Emil Zátopek üzerinden, Emil'in koşu temposuna benzer bir tempo ile anlatmış yazar.
Emil'in özel koşu tarzı gibi kimi zaman çok hızlanarak kimi zaman yavaşlayarak, ve son düzlükte insan üstü bir hız kazanarak 50'ler Çek siyasi tarihi ve dünya atletizmi hakkında çok şeyi bir arada anlatmış. Kitabın tarzına vuruldum, anlattığı hikaye ile yazım tarzı arasında böyle bir benzerlik kurması takdire şayan.

Kitabın tek kusuru çevirisi olabilir(ki o da orijinalinden kaynaklanan bir kusur değil), okuma zevkini çok düşürmesi mümkün değil çünkü zaten çok kısa bir kitap. fakat birkaç yerde hiçbir anlam ifade etmeyen cümleler gördüm. yazım hatası da var biraz. helikopter yayınları sayfa ve kapak kalitesi açısından piyasanın çok üzerinde bir iş çıkarıyor ama keşke çevirileri de kapak ve sayfa kalitesi kadar özenli olabilse. bu okuduğum ikinci helikopter yayınları kitabı, her ikisinde de benzer hatalar vardı maalesef.

[Katerina Charisi · Rating 5 out of 5]

Σε αυτό το μικρό βιβλιαράκι των 153 σελίδων, η απόλαυση της ανάγνωσης ισορροπεί (ενίοτε επικίνδυνα) μεταξύ της ζωής του απίστευτου Εμίλ Ζάτοπεκ - που μοιάζει περισσότερο να είναι ένα δεκάχρονο που δε μεγάλωσε ποτέ του, με όλη τη …σκουντουφλιά και τη γλύκα και την αθωότητα- και την αφηγηματική δεινότητα του συγγραφέα η οποία είναι μοναδική.

Ουσιαστικά ο Εσνόζ γράφει ένα μικρό ντοκιμαντέρ: Ενώ στο ρεπορτάζ απουσιάζει η προσωπική τοποθέτηση του δημιουργού, στο ντοκιμαντέρ ο δημιουργός είναι παρών στην εικόνα των γεγονότων. Το στιλ - όπως αναφέρει κι ο μεταφραστής Αχιλλέας Κυριακίδης χωρίς να αναφέρει τον εμπνευστή αυτής της πρότασης, είναι η τελειότητα μιας άποψης. Κι ο Εσνόζ έχει πραγματικά ένα αμίμητο στιλ, με το οποίο τελικά στήνει πάνω στο μύθο έναν μύθο, «και με υλικά την καλαισθησία, την κομψότητα, το χιούμορ» και την αγάπη θα πρόσθετα, «μετασκευάζει σε ολόκληρη περιπέτεια μια μονότονη κατά τα άλλα ζωή που ορίζεται κυρίως από 8 απαράλλαχτους γύρους στίβου.»

Το βιβλίο αρχίζει και τελειώνει με δυο στρατιωτικές εισβολές με διαφορά 30 χρόνων. Μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια, τα όπλα εξελίσσονται, ο πόλεμος ψυχραίνει, ο κύκλος Εμίλ ανοίγει και κλείνει με πανομοιότυπο τρόπο.

Ξαναείπα ότι με τους Γάλλους συγγραφείς δεν τα πάω και πολύ καλά (μη ρωτήσετε γιατί, δεν ξέρω). Όμως - κι αυτό το ξαναείπα - ό,τι βιβλίο υπάρχει του Εσνόζ στα ελληνικά θα το πάρω.

[Ana Cristina Lee · Rating 4 out of 5]

El título es bien ilustrativo del contenido, en un doble sentido. Echenoz nos ofrece una biografía del atleta checo Emil Zatopek, que pulverizó todos los records de carreras en los años 50. Y el retrato que traza es básicamente la descripción de muchas de esas carreras y la preparación que precedía. A veces me ha parecido un poco repetitivo, esa sucesión de carreras, correr y correr, y he echado de menos más información sobre la vida familiar y social de Emil. Pero es cierto que al final, simplemente con la descripción de sus esfuerzos y sus logros - también sus fracasos - llegas a entenderlo y a simpatizar con el personaje.

Lejos de los cánones académicos y de cualquier prurito de elegancia, Emil avanza de manera pesada, discontinua, torturada, a intermitencias. No oculta la violencia de su esfuerzo, que se trasluce en su rostro crispado, tetanizado, gesticulante, continuamente crispado por un rictus que resulta ingrato a la vista. Sus rasgos se distorsionan, como desgarrados por un horrible sufrimiento, la lengua fuera intermitentemente, como si tuviera un escorpión alojado en cada zapatilla de deporte.

También el título es adecuado en el sentido de que la narrativa de Echenoz es veloz: me ha dado la sensación de una carrera por concentrar mucho en pocas páginas. El lado positivo es que se lee muy rápido y que el contenido, aunque reiterativo, no cansa. Pero también deja una cierta insatisfacción.

A su historia personal se añade el interés por la época, ya que en plena Guerra Fría los deportistas del Telón de Acero tiene problemas para viajar al extranjero, porque al régimen le asustan las deserciones. La novela sobrevuela los temas políticos, pero están ahí y los retrata con unas pocas pinceladas, suficientes.

Praga, donde, en esos años, todo el mundo tiene miedo, todo el iempo, de todo el mundo y de todo, en todas partes.

Echenoz acaba por todo lo alto y en unas pocas páginas finales conocemos el final de este gran atleta y se nos encoge el corazón.

Sabe que está en el punto de mira y que ya, en las esferas pensantes del poder, dan en preguntarse con toda lógica si la situación de gran deportista popular no dimana del individualismo burgués, toda vez que la adoración malsana de un atleta desvirtúa gravemente el ideal estajanovista.

[Bogdan]

Un livre qui m’a rappelé par certains aspects Un artiste de la faim. Certes, sans le génie de cette parabole de Kafka et en apparence beaucoup plus concret qu’elle, le récit de Echenoz montre comme même lui aussi une figure allégorique et représentative de son espace-temps: la Tchécoslovaquie d’après Kafka et d’après la guerre.

Courir est une biographie libre, légèrement fictive de l'athlète Emil Zátopek. Elle est courte et efficace, très évocative en étant succincte. Si l’artiste de la faim est un héros anonyme du consumérisme et de la société du spectacle (avant la lettre), le célèbre artiste de la fugue tchèque est un héros du bloc comuniste et de la guerre froide, caractérisé par une modestie paradoxale, surprenante. À la fin de sa carrière de grand athlète, de coureur unique, inégalable, il est devenu mineur, puis éboueur et conclut son destin en archiviste:

On lui confie, à Prague, un poste en sous-sol au Centre d’information des sports.
Bon, dit le doux Émile. Archiviste, je ne méritais sans doute pas mieux.

Comme la faim pour l’artiste kafkaïen, la course a été pour Zátopek une affaire profondément solitaire et finalement, aussi nécessaire et inévitable pour lui, que futile en plan général: dans le contexte social, culturel, politique. La course de Zátopek ressemble à une lutte dans le vide, avec personne (ce qui rappele un autre récit de Kafka, Beschreibung eines Kampfes - La description d'une lutte):

il paraît courir sans se soucier de ses bras dont l’impulsion convulsive part de trop haut et qui décrivent de curieux déplacements, parfois levés ou rejetés en arrière, ballants ou abandonnés dans une absurde gesticulation, et ses épaules aussi gigotent, ses coudes eux aussi levés exagérément haut comme s’il portait une charge trop lourde. Il donne en course l’apparence d’un boxeur en train de lutter contre son ombre et tout son corps semble être ainsi une mécanique détraquée, disloquée, douloureuse, sauf l’harmonie de ses jambes qui mordent et mâchent la piste avec voracité.

Interrogé à la fin de sa vie, l’artiste de la faim révèle:

« J’ai toujours voulu que vous admiriez mon jeûne », dit le jeûneur. « Mais nous l’admirons ! » dit l’inspecteur, conciliant. « Mais il ne faut pas l’admirer ! », dit le jeûneur. « Bon, dans ce cas-là, nous ne l’admirons pas », dit l’inspecteur, « et pourquoi ne faut-il pas l’admirer ?» « Parce que je suis forcé d’avoir faim, je ne peux pas faire autrement », dit le jeûneur. « Voyez-moi cela », dit l’inspecteur, « et pourquoi ne peux-tu pas faire autrement ? » « Parce que », dit le jeûneur, (en soulevant un peu sa petite tête et en avançant les lèvres comme s’il voulait donner un baiser ; il parlait à l’oreille de l’inspecteur, afin qu’aucune de ses paroles ne se perdît), parce que je n’ai pas pu trouver d’aliment qui me plaise. Si j’en avais trouvé un, crois-moi, je n’aurais pas fait tant de façons et je m’en serais repu comme toi et les autres. »

[Michael · Rating 4 out of 5]

Mit Eleganz und Humor beschreibt Echenoz das Leben des tschechischen Langstreckenläufers Emil Zatopek, der trotz seines desaströsen Laufstils zahlreiche Weltrekorde aufstellt. Dabei hat er es als junger Mann gehasst, zu laufen, wird aber zur Zeit, als Böhmen und Mähren von den Nazis besetzt sind, zu seinem Glück gezwungen und später in der befreiten Tschechoslowakei zum Nationalstar, der weltweit die Konkurrenz und Grund und Boden läuft und alle Rekorde bricht. Man kann sich davon hier einen Eindruck machen:
https://www.youtube.com/watch?v=3c4Z8...
https://www.youtube.com/watch?v=qINaV...
Als jemand, der dem Sport nicht von Herzen zugetan ist, war ich verwundert, wie es Echenoz gelingt, Rennverläufe zu beschreiben und mich für die Lauferfolge Emil Zatopeks zu begeistern. Es ist schon zutreffend, was auf dem Buchrücken geschrieben steht:
"Jean Echenoz erzählt das Leben dieses sympathischen Mannes und zeichnet die Höhepunkte seiner Karriere so plastisch nach, dass man beim Lesen immer wieder die Siegerfaust ballt."
(Fast ein bißchen peinlich, aber ja, so ist es)
Als dann 30 Jahre nach der Invasion durch die Nazis sowjetische Panzer in Prag einrollen und Emil seine Sympathien für Dubcek nicht verhehlt, ist seine Karriere als Oberst der Armee und Laufwunder schlagartig zu Ende. Er wird nach Jahren der Zwangsarbeit im Uranabbau schließlich zwecks Demütigung als Müllmann in Prag eingesetzt. Die Rechnung der großen Bruders geht allerdings nicht auf, und man liest mit Rührung, wie die Anwohner Emil zujubeln, der dem Müllwagen in lockerem Trab folgt, während sie ihre Müllbeutel selbst in den Wagen werfen.

Eine Sportkarriere zwischen zwei Diktaturen, in einem mal von Westen, mal von Osten besetzten Tschechien: Es ist schon beeindruckend, mit welcher Leichtigkeit Echenoz den Stoff erzählt und den sympathischen Emil ins Zentrum stellt, der jegliches Geschichts=Pathos an den Rand drängt. Fast nebenher lässt Echenoz die Geschichte des gebeutelten Landes ablaufen, und doch wird sie entlang der Biographie des eher unscheinbaren Laufwunders konkret und greifbar.

Für mich war LAUFEN das dritte Buch über tschechische Geschichte, das ich 2019 gelesen habe, vorausgegangen sind ihm Treibeis und HHhH. Echenoz´ Buch ist das schmalste der drei und auch im Ton am leichtesten. Er vertraut darauf, dass er sich Ironie und Humor erlauben kann, und es gelingt: LAUFEN ist kurzweilig und unterhaltsam, macht aber auch betroffen.

[Juan Nalerio · Rating 5 out of 5]

Emil Zatopek fue y es el más grande corredor de fondo de la historia del atletismo. Se cansó de romper records, múltiple medallista mundial y olímpico; el único en ganar el oro en 5.000 mts, 10.000 mts y maratón. Adicionalmente, un atleta obsesivo, siempre al límite de las fuerzas físicas. Fue además el creador del método de entrenamiento por intervalos.

Esta bella novela recrea en pocas páginas la vida de este gigante corredor, sus anhelos, su humildad sus obsesiones y sus problemas. Zatopek, nacido en Checoslovaquia, apoyó la primavera de Praga y fue expulsado del partido comunista. Finalmente fue rehabilitado por su enorme figura y simbolismo.

La “locomotora checa”, de perfil bajo, aguantó mil y unas. Echenoz lo describe magistralmente. Sugiero ver videos y fotos de sus carreras. Siempre dándolo todo, en la vida y en la pista.

[Gràcia · Rating 4 out of 5]

Com comenten alguns dels lectors, és un llibre que no atrau llegir-lo però quan et poses t’eganxa immediatament per l’estil, per la forma com està escrit, per la seua ironia...Sap fer atractiva la vida de Zátopek però no és pròpiament una biografia; és més bé una novel.la.

[Noce · Rating 4 out of 5]

Ci sono persone votate alla costanza e alla volontà ferrea di riuscire a raggiungere un risultato, senza per questo perdere il proprio lato umano.
Echenoz ci racconta la storia di una di queste persone: Emil Zàtopek, un uomo che ha corso per decenni, con la faccia deformata dallo sforzo fuori, e col sorriso dell'uomo mite dentro.

È chiaro che raccontare la vita di un personaggio del genere in appena 149 pagine è impresa ardua, ma Echenoz se l'è cavata egregiamente, combinando la concisione e la scorrevolezza, senza dimenticare di tracciare a tinte fosche ma reali, il contesto storico che ha fatto da palcoscenico a questo grande corridore.

E se volete anche vederlo questo grande uomo lo trovate qui:

http://youtu.be/L_ojRWiN0Dg

[George K. · Rating 4 out of 5]

Τον Σεπτέμβριο του 2016 ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με το έργο του Ζαν Εσνόζ, διαβάζοντας την εξαιρετική ιστορική νουβέλα "14", που με εξέπληξε ευχάριστα με την ιστορία και την τρομερή γραφή. Ε, το ίδιο μόλις συνέβη και με το βιβλίο που τελείωσα πριν λίγη ώρα. Αυτή την φορά ο Εσνόζ ασχολείται με την ζωή και την αθλητική καριέρα του φοβερού Τσεχοσλοβάκου δρομέα μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων, Εμίλ Ζάτοπεκ.

Φυσικά δεν χωράει ολόκληρη η ζωή και η καριέρα ενός τέτοιου αθλητή σε τόσες λίγες σελίδες, απλώς ο Εσνόζ μας παρουσιάζει τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του Ζάτοπεκ, μας δίνει μια ιδέα για τον χαρακτήρα και τις σκέψεις του, και παράλληλα αναδεικνύει και την εποχή στην οποία έζησε και μάγεψε τα πλήθη με το στιλ του και τις απίστευτες επιδόσεις. Ήταν ένας αθλητής που έσπαζε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, που πήρε συνολικά πέντε μετάλλια στους δυο Ολυμπιακούς Αγώνες που συμμετείχε (τέσσερα χρυσά και ένα ασημένιο, τόσο στα πέντε και δέκα χιλιόμετρα, όσο και σε μαραθώνιο), και φυσικά πολλά άλλα μετάλλια σε διεθνείς και εγχώριες διοργανώσεις. Όμως, παράλληλα, είχε να αντιμετωπίσει και την γνωστή σε όλους πολιτική κατάσταση στην χώρα του, τότε που ο ψυχρός πόλεμος και ο κομμουνισμός ήταν στα ντουζένια τους...

Τέλος πάντων, ο Εσνόζ, με το απαράμιλλο συγγραφικό του στιλ, κατάφερε να παρουσιάσει σε ικανοποιητικό βαθμό το γενικό περίγραμμα του χαρακτήρα του Ζάτοπεκ, καθώς φυσικά και τις σημαντικότερες στιγμές της αθλητικής του καριέρας - και όχι μόνο. Δεν ξέρω, η γραφή του Εσνόζ μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι ευκολοδιάβαστη, ευχάριστη, λιτή, χωρίς κουραστικές και αχρείαστες περιγραφές, με χιούμορ και σε σημεία με σκωπτική διάθεση. Και με το συγκεκριμένο βιβλίο, μ'έκανε να ψάξω περισσότερα στοιχεία για τον Εμίλ Ζάτοπεκ και να δω βίντεο με τους αγώνες του. Σίγουρα είναι ένα κατόρθωμα και αυτό... Στην βιβλιοθήκη μου έχω ένα ακόμα βιβλίο του ("Αστραπές") και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα προμηθευτώ και όσα άλλα δικά του έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά!

[Maricruz · Rating 3 out of 5]

Librito que narra la vida de Emil Zátopek de forma sencilla y escueta, pero no exenta de sentido del humor. Usa todo el rato verbos en presente, y eso le da a la narración una inmediatez muy agradable. Entre una cosa y otra, se lee en un suspiro y de forma muy amena. Como todas las biografías ficcionalizadas o noveladas, esta me deja preguntándome cuánto de veracidad hay en ella (soy muy quisquillosa con eso, no lo puedo evitar), pero para eso están, supongo, las biografías basadas en la investigación y las entrevistas, como la de Richard Askwith. Hay dos cosas que, de todos modos, refleja muy bien: esa pulsión indefinible y masoquista que tienen corredores de fondo, ciclistas y demás deportistas del sufrir mucho, y cómo un régimen totalitario puede joderles la vida a las personas de buena voluntad.

[Hakan · Rating 4 out of 5]

Echenoz'dan yine kısa (82 sayfa) ama etkileyici bir kitap. Ben, çok sevdiğim, sayfa kenarları kırmızya boyalı Helikopter Yayınlarından çıkan çevirisini okudum. Türkçe'si Goodreads'e girmemiş henüz. Kitap, ünlü Çekoslovak (öyle bir ülke varken) atlet Emil Zapotek'in ilginç öyküsü. Zapotek'i yıllar önce seyrettiğim bir belgeselden biliyordum. Ama sporculuğu bıraktıktan sonra, özellikle Prag Baharı ertesinde başına gelenlerden haberdar değildim. Çok duru bir anlatımla çarpıcı bir kısa biyografi kotarılmış. Ayrıca, önce İkinci Dünya Savaşı, sonra da Soğuk Savaş yıllarının ortamı herhangi bir abartıya veya siyasileştirmeye girilmeden etkileyici bir şekilde işlenmiş. Echenoz gerçekten çok iyi bir yazar. Sırada okumadığım diğer kitapları var. Echenoz'yu benimle Fars adlı romanıyla tanıştıran Fatih Balkış'a da bu vesileyle tekrar teşekkürler.

[Marisé · Rating 3 out of 5]

Breve biografía de un ser escepcional, Emil Zátopek. Creo que el autor se entretiene en momentos anecdóticos, pasando luego, casi de puntillas, por otros mucho más interesantes en los que profundizar. Aún así, es entretenida y aunque el estilo del autor no me convence del todo, está corta novelización de su vida puede ser una buena introducción para conocer a uno de los mejores atletas de la historia.

[Leylak Dalı · Rating 4 out of 5]

Çek Lokomotifi adıyla anılan atlet Emil Zatopek'in yaşam öyküsü okuyanı yormayan, hatta yer yer gülümseten bir üslupla anlatılmış. Ufak tefek ama ilginç bir kitap...

[Sofia · Rating 5 out of 5]

Não é preciso gostar de correr para se ler este livro, embora ajude a perceber melhor os feitos de Emil Zatopek.
A primeira vez que ouvi este nome (falha cultural minha) foi noutro livro ("Nascidos para correr") e fiquei logo impressionada com o carácter humilde que lhe era atribuído, embora tivesse conseguido um feito que, aos meus olhos, era sobre-humano. Se correrem (mesmo que seja pouco como eu), conseguem por certo entender o que significa não só competir nos 5 mil metros, nos 10 mil e na maratona nos mesmos Jogos Olímpicos, como VENCER as 3 provas.
Sem ter aquele tom melodramático que tanto me irrita, este livro debruça-se não apenas sobre os feitos de Emil, a Locomotiva, mas também sobre os poucos aspectos da sua vida pessoal e a maneira como as suas competências foram exploradas pelo regime comunista. Vibrei com as vitórias nos Jogos de Helsínquia, revoltei-me com a maneira como o trataram e, perto do final, senti um aperto no peito. A última frase do livro conseguiu marejar-me os olhos (eu que tenho fama de pessoa insensível):
"Está bem, diz o doce Emil. Arquivista, sem dúvida que eu não me merecia melhor."

[Theut · Rating 4 out of 5]

Mi chiedo: come ho fatto ad arrivare alla mia veneranda età senza conoscere Echenoz? Quest'uomo che con la sua narrazione mi fa perdere la fermata giusta della metro e che mi fa appassionare alle vicende di un corridore cecoslovacco?!?
Insomma, di questo scrittore leggerò tutto!
(a parte lo sproloquio, la capacità di rendere attuale, vivissimo e privo di enfasi il personaggio di Emil non è da tutti!).

[Kostas Kanellopoulos · Rating 5 out of 5]

Ο άνθρωπος που έτρεχε πιο πολύ και από τον Θανάση Βέγγο.

Έξτρα αστεράκι για την περιγραφή του απάνθρωπου ανύπαρκτου σοσιαλισμού

[Ernst · Rating 4 out of 5]

Echenoz kann wirklich gut schreiben und das gibt diesem Porträt über den tschechischen Top-Athleten Emil Zatopek eine ganz besondere Note.
Fakten werden als Ausgangspunkt verwendet, um Gedanken und Verhaltensweisen des Läufers zu erzählen, die natürlich nur teilweise belegt und viel öfter fiktiv sein könnten. Die Grundstimmung des Romans ist eher heiter bis stoisch. Zatopek erlebt den Krieg und die Repressalien der Nachkriegszeit bis zum Prager Frühling. Er arrangiert sich mit den Regeln, die das Regime aufstellt und rennt von Rekord zu Rekord. Der Erzählton ist lakonisch und auf die Hauptfigur ausgerichtet.
Es ist klar, dass dies nur ein Nebenwerk des Autors ist, aber eines, das in einer recht leichtfüßigen Art das Spannungsfeld aufzeigt in dem sich prominente und populäre Idole in einer Diktatur befinden.

[Pablo Hernandez · Rating 4 out of 5]

This is a brief and deceptively simple novel about the real life story of one of the world's greatest runners of all time, Emil Zátopek. Narrated with gusto and charisma, it almost reads like a fable of sorts. Very enjoyable.

[Mariona · Rating 3 out of 5]

Más cerca de las cuatro estrellas que de las tres, no conocía la historia de Emil Zátopek pero su vida resulta muy interesante. Punto a favor a como se vinculan sus resultados deportivos y hechos históricos, aunque me hubiera gustado que se detallará más su vida una vez retirado.

[محمود · Rating 1 out of 5]

الترجمة رديئة جدًا

[Guido · Rating 4 out of 5]

Forse Jean Echenoz ha inventato un genere: le biografie romanzate di personaggi storici esistono da sempre, ma la qualità così sintetica della sua scrittura dà alle sue un gusto speciale. Si rimane un po' stupiti leggendo le prime righe; viene da pensare di avere tra le mani un abbozzo, una traccia che l'autore ha stabilito per redigere, in futuro, una biografia del personaggio in questione - in questo caso, Emil Zátopek. Ma no, è tutto qui, il libro finito è proprio questo, e lo si legge come quei brevi cenni biografici che accompagnano le introduzioni ai classici; lo stile è lo stesso, conciso e lineare. L'opera di Echenoz non si limita a questo, però, perché trova in quello stile l'opportunità per dimostrare la sua notevole ironia. Non è precisamente una biografia di Zátopek, né un romanzo su di lui: è qualcosa di intermedio. Immagino che la maggior parte dei fatti narrati siano realmente accaduti, registrati e documentati; ma spesso, leggendo, si subisce quest'incertezza da romanzo di Dumas: la sensazione del viaggio tra realtà storica e finzione è unica, gradevolissima, leggera; una lettura di poche ore, che scorrono via con facilità. Forse il genere non l'ha inventato lui, però è proprio bravo.

[Marisol · Rating 3 out of 5]

Biografía sobre la vida deportiva de Emil Zatopek, checoslovaco y primer ganador de una medalla de oro en atletismo por su país.

La narración es ligera y se enfoca en cómo una persona descubre que es bueno para algo y trabaja para volverse extraordinario, concretando ese don a partir de esfuerzo y constancia.

Nos da un vistazo de la vida en un país comunista, esa dualidad entre hacer algo extraordinario por tu país, pero no creerte tú el único y mejor, ni tampoco merecer un trato especial por ello. So pena de ser marginado o limitado en muchísimas maneras.

Aun en su humildad, forma de vivir sencilla sin aspavientos ni toda esa maquinaria frenética en que han convertido los deportes y la competición, Zatopek logra dejar huella y una leyenda difícil de superar, 3 medallas de oro en una misma olimpiada, en 5,000, 10,000 y maratón.

Recomendable.

[Aslı Can]

İsmi Koşmak olduğu ve koşmak, yürümek üzerine yazılmış şeyler hoşuma gittiği için ve arka kapaktaki yazısı beni cezbettiği için okudum kitabı. Güzel bir kitap. Takip etmesi keyifli ama sistem eleştirisi yapmazmış gibi, çaktırmadan sistem eleştirisi yapan kitaplara karşı ne yapacağımı bilemez haldeyim. Pek keyif alamıyorum bu anlatı tercihinden sanırım.

[Maria Cholvi · Rating 5 out of 5]

8.5/10. Un llibre biogràfic molt ràpid de llegir, bo per a introduir-se en el gènere. Encara que pense que la narrativa pot arribar a despistar el lector, aquest ha optat per no estressar amb moltes dates i dades tècniques aconseguit una lectura lleugera. El mateix amb "l'esperit esportiu", no recau en motivacions excessives. A la fi, xulíssim!

[Philippe Malzieu · Rating 3 out of 5]

Echenoz wrote ironics biographie. He choose an historic person and he applied a method : no empathy for him, a certain distance and benevolence. He accentuates their greatnesses and meanness.
There was Ravel, Telsa. Here it is Zatopeck. Easy to read, funny, fast forgotten.

[Christos · Rating 4 out of 5]

Αφήγηση των τριάντα σημαντικότερων χρόνων της ζωής του Εμίλ Ζάποτεκ με αφετηρία τη Γερμανική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία το 1938 και τερματισμό την εισβολή του Συμφώνου της Βαρσοβίας το 1968. Μέσα από επεισόδια της, αθλητικής κυρίως, ζωής του Εμιλ Ζάτοπεκ στο διάστημα αυτό, ο Ζαν Εσνόζ σκιαγραφεί τον χαρακτήρα του μεγάλου δρομέα με το ανορθόδοξο στιλ τρεξίματος με χιούμορ και μια πανταχού παρούσα υποβόσκουσα ειρωνεία για τα όσα αντιμετώπισε ο ήρωας του ζώντας πίσω από το Σιδηρούν παραπέτασμα. Ούτε κατάλαβα πότε έφτασα στο τέλος του βιβλίου.

[Jordi Sellarès · Rating 4 out of 5]

Fenomenal i exemple màxim de la concisió narrativa.

Fidel a l'estil Echenoz que tant ens agrada, ple d'ironia, fina fina.

M'ha encantat la vida d'Emil Zatopek, tot i reconèixer la molta collita pròpia de l'autor.

[Juan Naranjo · Rating 3 out of 5]

El tema no podría interesarme menos (literalmente), pero está tan bien escrito, y retrata de una forma tan fidedigna una época tan truculenta, que me ha encantado leerlo.

[Emre · Rating 4 out of 5]

4.5

[Ingrid · Rating 4 out of 5]

Raamat, mille kerge ja kohati muhe vorm on teravas vastuolus selle mõttetu kurjusega, mida kommunistlik režiim maailmas levitas ja mis ka peategelasele osaks sai.

Zàtopek oli üliandekas ja ka ülitöökas mees, kes jooksis ennast maailma tippu, aga mida kõike oleks ta veel võinud teha, kui absoluutselt haige režiim ei oleks oma juraga ta elu rikkunud? Kehtib samavõrra kõigi ülejäänud inimeste suhtes, kes tollal elasid. Miinus need, kes seda süsteemi üleval hoidsid, ilmselt. Kugi ma ei suuda ette kujutada, et nemadki erti õnnelikud olid.

Raamatuna minimalistlik, informatiivne lugu, aga osad detailid karjuvad nii kõvasti, et aastakümnete tagant hakkab valus.