Ararat

by Frank Westerman

In 'Ararat' maakt Frank Westerman een adembenemende reis op het breukvlak van religie en wetenschap.
‘Waar is de God van mijn kinderbijbel? Wie of wat heeft Zijn plaats ingenomen?’

Deze en andere vragen komen op wanneer de auteur vanuit Armenië de Bijbelse Ararat ziet, waarop ooit de ark van Noach zou zijn vastgelopen. Op zoek naar antwoorden houdt hij de mythes én de steenharde realiteit van deze majestueuze berg tegen het licht.
Ararat, culminerend in de beklimming van deze meer dan 5000 meter hoge vulkaan, is tegelijk een tijdreis door het Nederland dat in enkele decennia het anker van het geloof lichtte – en daar nu op terugkomt.

Genres: Nonfiction, Travel, History, Religion, Dutch Literature, Philosophy, Roman

272 pages, Paperback

First published January 1, 2007

About the author

Frank Westerman (Emmen, 1964) groeide op in Assen en studeerde Tropische Cultuurtechniek aan de Landbouwuniversiteit Wageningen. In 1987 woonde hij een jaar in de Andes van Peru, waar hij de irrigatiemethoden van Aymara-indianen onderzocht. Frank studeerde cum laude af en mag Ir. voor zijn naam zetten.

Zijn allereerste journalistieke reportages schreef Frank toen hij nog studeerde. Zo versloeg hij voor Het Parool de poging van Mario Vargas Llosa om president van Peru te worden en de Amerikaanse anti-drugscampagne om de teelt van coca uit te roeien in de Chapare-regio van Bolivia.

Voor het VPRO-programma Het Gebouw maakte Frank twee radio-documentaires van driekwartier. De eerste in april 1992 vanuit de 'dodenvallei' van Noordwest-Kameroen - meer hierover bij Stikvallei - en de tweede in de herfst van 1993 vanuit het volledig platgebombardeerde stadje Vukovar aan de Donau.

Omdat Frank zich uitsluitend wilde toeleggen op het schrijven ging hij na zijn flirt met de radio door met de geschreven journalistiek. Voor het tijdschrift Atlas schreef hij in 1993 het dertig-pagina's tellende verhaal 'Het goede meer': zijn debuut bij een literaire uitgeverij.

Reviews

[Lyn Elliott · Rating 4 out of 5]

The Financial Times said of Ararat: In Search of the Mythical Mountain: 'An entertaining mix of memoir, meditation, history and travel'.

It is this, but it's also much more. The book explores religious beliefs, the widespread ancient stories of great floods, geology and volcanology and the complications of political borders as well as describing his own progress towards making a decision to climb Ararat

Westerman, brought up in the Dutch Reformed Church, was fascinated by the story of Noah's Ark, from the time he was a child and this fascination continued, became more complex in his adulthood when his adoption of scientific values led to loss of religious faith. In some cultures, including Jewish and Christian) the Ark is believed to have come to rest on Mount Ararat which lies in contested territory between Iran, Russia, Turkey and Armenia.

Between 1997 and 2002, Westerman was a correspondent of NRC Handelsblad in Moscow. As a journalist, he visited many places in the former Soviet Union. After a visit to Armenia in 1999, Westerman decided to climb Mount Ararat. His thoughts about this Biblical mountain, where – according to Christian, Muslim and Jewish beliefs – Noah's Ark landed, the memories and re-evaluation of his religious childhood, and his impressions of Armenia and Turkey are the main subjects of the book Ararat: In search of the mythical mountain (translated into English by Sam Garrett in 2008. (Wikipedia)

He covers so many topics that it’s inevitable that some should interest me more than others, but overall it’s a terrific book.

The English translation by Sam Garrett is lively and fluent.

[Lieke · Rating 4 out of 5]

Leuk (en leerzaam) boek waarin je als lezer wordt meegenomen in de zoektocht naar religie en de ark van Noach.

[Pleun · Rating 4 out of 5]

This was a recommendation from my Grandma, who lent me her copy because i was going to climb a mountain (the Zugspitze (2900m), not the Ararat (5100m)).
This book is about a guy struggling to connect his religious upbringing with his belief in science, manifesting in him wanting to climb the mountain where Noah's ark landed after the Deluge. I really like the academic approach to religious stories, I never realised that for a long time geologists saw scientific proof for the Deluge that we now believe/know to be from ancients oceans covering what is now land.
The writing style is quite dry and matter of facility, it took me a long time to get into it because I could not really connect to it emotionally, but it fits the main character (who is the writer, I think it really happened?).
I liked to imagine what my grandparents thought while reading it, as for them (demi religious people) this probably hits.

[Eleonora · Rating 5 out of 5]

Il miglior libro che ho letto nel 2019, che sa di capolavoro.
C'è talmente tanto in questo lungo reportage che non saprei da dove iniziare a tesserne le lodi. Westerman ricalca le orme degli alpinisti, scienziati, religiosi e semplici folli che negli ultimi secoli si sono avventurati oltre la linea delle nevi perenni dell'Ararat, unendosi lui personalmente a una spedizione alpinistica dopo aver aspettato mesi per ottenere un visto speciale dall'Ambasciata turca.
Intriso di memorie personali legate ai dilemmi della scienza e della religione, Westerman ripercorre alcune scalate storiche appassionanti, come quella di Friedrich Parrot nel 1829, ma completa anche il mosaico sul vulcano con i dibattiti sulla geologia, sull'archeologia, sulla letteratura nonché sulle possibili teorie diluviane - interessantissima quella su Gilgamesh.
È un libro completo, assoluto, di grande spessore, che dà moltissimo. Consigliato a occhi chiusi, se si è persone curiose.

[Arjan Van Noort · Rating 4 out of 5]

De Ararat is een lastig te beklimmen berg, zoveel is wel duidelijk. In het gelijknamige boek staat de berg symbool voor de mythes van het geloof, voor de wisselvalligheid van de geschiedenis en de betekenis daarvan voor de volkeren die in de schaduw van de berg leven en leefden, voor de botsing van het eeuwige (religieuze), het zeer lange (geologische) en het korte tijdsperspectief (het politieke, menselijke). Het boek geeft veel wetenswaardigheden en is een vlot geschreven journalistiek verslag van de zoektocht naar zingeving in combinatie met de fysieke zoektocht naar een mogelijkheid om de Ararat te beklimmen. De diepere pretentie om geloof en wetenschap met elkaar te verzoenen of in ieder geval in een ordelijke verhouding tot elkaar te brengen komt misschien iets minder uit de verf, ik ben ook niet zeker of Westerman dat wel echt beoogt. De persoonlijke kant begon wel veelbelovend, met de scene in het dal van de Inn die hij als kind maar net overleeft. Westerman stelt vragen naar de betekenis van toeval, het ontbreken van zingeving, de onbeholpen manier waarop gelovigen zich van existentiële vragen afmaken en beschouwt ook zijn eigen diepere gedachten daarbij. Het boek eindigt met de beklimming die door slecht weer vlak onder de top moet worden gestaakt. Niet geheel toevallig, want ook bij al die vragen blijft het bij gedachten en vermoedens en blijft de top van het weten en begrijpen van ons aardse bestaan onbereikbaar.

[Raymond · Rating 4 out of 5]

Ararat is een boeiend boek dat op verschillende manieren geïnterpreteerd kan worden. De titel van het boek suggereert dat het over de berg Ararat gaat. De schrijver gaat inderdaad de Ararat beklimmen, maar dat gedeelte beslaat slechts de laatste twintig pagina’s van het boek. Ik denk dat het de schrijver meer te doen is om uit te vinden de plaats van God in zijn leven. Hij wil niet stil staan bij de God van de kinderbijbel en de prachtige verhalen. Voor hem is het niet belangrijk om de ark van Noach te vinden. Hij gaat naar de Ararat niet om de ark te vinden, maar om de motieven van zij die de ark zoeken te vinden. Het is een boeiende speurtocht naar wat andere mensen beweegt, oud-collega’s van zijn vader, Delftse professoren, Amerikaanse fundamentalisten, Russische monniken, Koerden etc. boeit. Een echt antwoord krijgt hij niet, maar wel inzicht. Het boeiendste is misschien wel de beschrijving van zijn driejarige dochtertje Vera, die net de wereld begint te verkennen. Of de schrijver op de top van de Ararat beland, wil ik niet verklappen. Het is ook niet belangrijk voor het boek. Het belangrijkste zijn de ervaringen onderweg naar de top van de Ararat.

[Cem Yüksel · Rating 3 out of 5]

A mix of childhood/family memories , religion-science conflict for a teenager and probable reflections of that conflict on a pursuit of proving through looking after the legend, myth and story of Noah’s Arch at Ararat. The writer himself either does not seem the reason why he has this adventure . It gives the book a view a bit “cloudy” however there are some stories about Noah’s Arch and about history and traditions of the region although some are not deep or covering the all . An Sunday afternoon read.

[Wietse Van den bos · Rating 4 out of 5]

Moeilijk te beschrijven boek. Een soort van meditatie op dat hij niet meer religieus is geworden, met de berg ararat als semi-rode draad. Of eigenlijk beschrijft hij het proces van het schrijven van dit boek, met tussendoor zijn gedachtes. Ofzoiets.

In ieder geval is het wel erg fijn geschreven. Het heeft niet perse een plot, niet echt een duidelijke boodschap, maar toch een genot om te lezen. Ik kan het niet helemaal uitleggen, maar je wil wel gewoon doorlezen om dieper in het hoofd van Westerman te kruipen.

[Erik B.K.K. · Rating 1 out of 5]

Best wel saai. Had gehoopt dat het voornamelijk over de Ararat, de landen om haar heen en de Ark zou gaan, maar het ging bijna alleen maar over Frank Westerman. Als ik had geweten dat dit een autobiografie was geweest was ik het nooit gaan lezen. Wat boeit een willekeurige middelbare atheïstische wiskundige met een vrouw en een kind nou?

[Lucy Hodges · Rating 4 out of 5]

A modern fable that turns out to be true...

An engaging read, however about a region of the world that I find endlessly intriguing. It is a Thoroughly researched book with academic referencing. But written with prose that for me painted beautiful pictures.

[Madelon van Duren · Rating 3 out of 5]

Leuk boek over een zoektocht naar de persoonlijke betekenis van religie, gekoppeld aan het verhaal van de Ark van Noach en de berg Ararat. Iets teveel persoonlijke beslommeringen die het soms wat oninteressant maakten. Heel mooie vormgeving van de kaft met een uitsnede van de ark.

[Guido Beauchez · Rating 3 out of 5]

Nice read, well written but science vs religion theme, well... been there, done that.

[Elsbeth Kwant]

Naar aanleiding van de tentoonstelling in Assen gaan lezen. Ervoer het teveel als van een andere generatie, in de traditie van Maarten 't Hart.

[Greet · Rating 3 out of 5]

Eigenlijk herinner ik mij niet zoveel over de ark van Noah. De grote lijnen van het verhaal ken ik wel, maar daar blijft het ook bij. Interesse had ik er ook niet voor, tot onze eerste reis naar Canada, Vancouver in 2005 en ons bezoek aan het “Museum of Anthropology”. Een heel mooi beeld van Bill Reid “The Raven and The First Men” is een centraal kunstwerk bij het bezoek. Bill Reid is een Haida kunstenaar en met dit beeld visualiseert hij één van de verhalen rond Raven en hoe hij de wereld creëerde alsook de eerste mensen. Het begint als volgt: “After the great flood had at long last receded, Raven had gorged himself on the delicacies left by the receding water, so for once, perhaps the first time in his life, he wasn't hungry. But his other appetites, his curiosity and the unquenchable itch to meddle and provoke things, to play tricks on the world and its creatures, these remained unsatisfied.” Het verdere verloop van het verhaal gaat over hoe hij met allerlei trucjes mannen en vrouwen bij elkaar brengt. Dus ook in dit verhaal een referentie aan een zondvloed. Je kan dit langs verschillende kanten benaderen: geloven of onderzoeken. Godsdienst en het geloven in een God hebben me altijd moeilijk gelegen. Op bepaalde tijdstippen en plaatsen in de tijd gaf een godsdienst structuur en reden in chaos en het leven van mensen, maar godsdienst gaf ook macht aan enkelingen. Waar macht is bestaat ook machtsmisbruik, of het nu geloven in een God of geld of prestige is.
Nooit in die enkele keren dat ik over de ark van Noah las, was ik me bewust van de naam van de berg waar de ark “aanmeerde”. ARARAT. Het klinkt als een ezelsbruggetje van muzieknoten. Ik heb het “reisverhaal” van Frank Westerman met plezier gelezen. Ook de kaarten zijn belangrijk voor een persoon met visuele noodzaak zoals ik. Zelfs het Nomadenkamp van Süleyman staat er op.
En ja, Ludo, het heeft me ook zin doen krijgen om deze streek niet zo ver van Iran samen te bezoeken, en dit te koppelen aan een bezoek aan Perzië, de Tigris en de Eufraat. Maar naar de top langs het Ossengat en de rand van de Parrot gletsjer krijg je me niet. Ook laat ik in het midden of het een Lahar of Morene is, ook dit ga ik niet bekijken. Ooit lees ik het wel.

[Mark · Rating 2 out of 5]

I picked this up after reading a great magazine feature about a naturalist studying in the shadow of Ararat and the vast spectrum of flora and fauna in the west part of Turkey.

It's a fine book when the author, Westerman, stays on topic and jumps off his soapbox of evangelical atheism. Every five pages there's a "Hey, I'm an atheist!" The "look at me!" disbelief spirals into a really tacky hate of those who profess a belief in God. He notes early on the publisher's reticence of not capitalizing "He" in reference to the big guy upstairs. Later, he describes prayer in a mosque as "repulsive."

Westerman's atheism, if we can read into things a little, doesn't seem to stem from some grand question or the secrets of the universe. Although early on he masks it as a mere embrace of science, it comes off as childish. Like the Christian kids in high school picked on him or some girl dumped him.

Between his venomous takedown of James Irwin (an American astronaut who embraced evangelical Christianity and led several crusades to Ararat on a search for Noah's ark) and an unnecessary description of a mining accident in Holland in the 1960s, this is a very thin narrative. Boiled down, all it is is a middle-aged guy going through an existential awakening (or mid-life crisis) as he attempts to reconcile, I think, an innate desire to believe rooted in his childhood and his older, skeptical self. So, he climbs a mountain.

[Ludo · Rating 4 out of 5]

Frank Westerman weet ook deze keer de grenzen van genres te verleggen: non-fictie met de allure van een literator, de helderheid en bronnen rijkdom van de gedreven journalist en dat doorweven met zijn persoonlijke zoektocht naar de spanning tussen religie en wetenschap, "de pelgrimage van een ongelovige"
"Ik was geen ongelovige die in zijn veertigste levensjaar een heilige berg beklom om na te gaan of er niet toch iets waars of waardevols in het geloof van zijn jeugd stak. Het lag anders: het bedwingen van de Ararat was een proef die ik was aangegaan om erachter te komen of ik me van die erfenis kon losmaken. En of ik dat wel wilde.’

Ararat is een boek over weten en geloven, over wetenschap versus religie. Terwijl Westerman bezig is met de voorbereiding van de beklimming waarin zijn queeste culmineert, ontdekt hij dat er een controverse bestaat tussen Armeense wetenschappers.
Er zitten enkele bijzonder mooie metaforen doorheen het boek geweven en je krijgt naast historisch/politieke beschouwingen over dit "3-landenpunt" ook nog een geologisch onderzoeksmotief.

De heerlijke passages waarin hij de wonderlijke logica van zijn dochtertje ervaart als een glimp van het bovennatuurlijke, geven aan dat hijzelf misschien zijn "religieus gevoel" transcendeerde in de artistieke verbeeldingskracht van zijn eigen schrijverschap.

[Mark de Boer · Rating 4 out of 5]

Het is geen fictie en geen non-fictie, of beter: het is allebei tegelijk. En dat maakt dit boek zo interessant. Frank Westerman neemt de lezer mee in zijn geloofsreis van goed gereformeerd jongetje tot intellectuele twijfelaar. Hij hoopt antwoorden te vinden op de Ararat, de berg waar de Ark van Noach na de zondvloed is gestrand. De Ark, hét bijbelse symbool voor zekerheid en redding, door duizenden mensen gezocht.
De Ararat blijkt als berg ook een symbool te zijn: een icoon in het landschap, een politiek statement dat west (Turkije) en oost (Armenië) verdeelt. Het blijkt dat iedereen z'n eigen versie van de waarheid heeft over wie de Ararat nu bezit en of en waar de Ark te vinden is.

In die zin is de titel van het boek zeer treffend. Westerman weet al van tevoren dat hij de Ark niet zal aantreffen. Maar gaandeweg komen zoveel versies van de waarheid (de Waarheid?) langs dat hij steeds meer in verwarring raakt in plaats van zekerheid vindt.

Af en toe waaiert het boek wat teveel uit, en af en toe mis ik wat diepere persoonlijke beschouwing (bijvoorbeeld over hoe hij zijn vroegere geloof beleefde). Dat wordt wel weer gecompenseerd door de integere benadering en de boeiende schrijfstijl, gelukkig. En ondanks alle twijfel en zoeken van Westerman ben ik er mijn (orthodox evangelische) geloof niet door verloren. :)

[Jan · Rating 4 out of 5]

Een van mijn favoriete schrijvers van non-fictie boeken. Deze heb ik bij verschijnen gemist maar dat is nu goedgemaakt. Intrigerend boek waarvan ik eerst niet wist wat ik ermee moest maar dat me gaandeweg steeds meer ging boeien. De beroemde berg Ararat, waar volgens de,-laten we maar zeggen,- overlevering de ark van Noach na de zondvloed vast kwam te zitten is hier een symbool van maar ook doel van Westerman's queeste. Streng gereformeerd opgevoed maar later steeds meer losgeraakt van dit geloof en vertrouwend op wetenschap en kennis, gaat hij op zoek naar... ja waarnaar eigenlijk? Naar een bevestiging van zijn kindergeloof of juist van zijn leunen op de wetenschap? In zijn boek komen op die zoektocht jeugdherinneringen boven, komen uitvoerig de theorieën van wetenschappelijke en fundamentalistische kant over de ark, het ontstaan van de aarde en de Ararat en de voorbereidingen van zijn uiteindelijke beklimming van dé berg aan bod. En dan tenslotte uiteindelijk de klim zelf met een naar mijn idee eveneens symbolisch einde.

[Gijs Grob · Rating 3 out of 5]

Het woord 'reisverhaal' dekt nauwelijks de lading, want Westermans autobiografische non-fictieroman gaat voornamelijk over diens ontworsteling van zijn met de paplepel ingegoten (protestante) geloof en zijn post-gelovende relatie daarmee.

Centraal hierin staat de zondvloedmythe en de (on)waarheden daarvan. Hij slingert met zijn relaas dan ook allerlei kanten op, van jeugdherinneringen tot de geologie van de Ararat, van het Gilgamesj-epos tot een wadlooptocht, van de 'zondvloedmens' (een reuzensalamander) tot de Armeense kwestie.

Aan het einde beklimt Westerman daadwerkelijk de berg, maar de top blijkt onbereikbaar en dan eindigt dit boek abrupt, zonder climax, zonder conclusie, zonder een echt einde. Jammer, want Westermans zoektocht was tot dan toe boeiend, leerzaam en opvallend onderhoudend.

[Dirk-Jan · Rating 2 out of 5]

Mooi boek waarin Westerman vanuit verschillende invalshoeken toeschrijft naar zijn uiteindelijke beklimming van de Ararat. De rol die religie speelde in zijn jeugd/leven, de berg die bij veel religies zo tot de verbeelding spreekt en de wetenschappelijke omzwervingen om aan te tonen dat de ark van Noach ook daadwerkelijk op de Ararat zou zijn gestrand. Enerzijds maken deze invalshoeken het een breed en interessant boek, anderzijds werkt Westerman de lijnen onvoldoende uit en komen ze ook niet samen. Het is mij dan ook onvoldoende duidelijk wat Westerman er uiteindelijk toe drijft die berg te beklimmen, ook omdat mijn interesse aan het eind van het boek wel wat was uitgedoofd.

[Freddie · Rating 1 out of 5]

I expected more of this book. I'm not entirely sure what, but I feel like there was no point in this book. I mean, some bits were okay, interesting even, but most of it was just filling. I didn't enjoy reading this, and I probably wouldn't even have finished it if I didn't have to read it for school.

[Julie Groves · Rating 4 out of 5]

A conversational book about a Dutch 40 year old father's decision and reason for climbing Mount Ararat. There's an element of adventure story and a fair bit of theology but really it's a book about belief and leaving belief behind.

[Ingeborg · Rating 4 out of 5]

Prachtige combinatie van fictie en non-fictie

[Corina · Rating 5 out of 5]

Heel mooi! Vooral zijn persoonlijke proces vond ik interessant. Heel geschikt voor een leeskring oid.

[Anneke de Bundel · Rating 4 out of 5]

Heel mooi deze voorloper van Stikvallei vond ik mooier en persoonlijker. Een echte Westerman. Reisliteratuur, geschiedenis, wetenschap en zelfs god deed mee.

[Sylvia · Rating 4 out of 5]

I love stories where the author explains a good reason for writing the book. This is such a book.

[Liesleest · Rating 5 out of 5]

Mooie mix van persoonlijk en universeel.