Jump to ratings and reviews
Rate this book

Le Naufrage des civilisations: Livre audio 1 CD MP3

Rate this book
 
Il faut prêter attention aux analyses d’Amin Maalouf  : ses intuitions se révèlent  des prédictions, tant il semble avoir la prescience des grands sujets avant qu’ils n’affleurent à la conscience universelle. Il s’inquiétait il y a vingt ans de la montée des Identités meurtrières  ; il y a dix ans du Dérèglement du monde. Il est aujourd’hui convaincu que nous arrivons au seuil d’un naufrage global, qui affecte toutes les aires de civilisation.
L’Amérique, bien qu’elle demeure l’unique superpuissance, est en train de perdre toute crédibilité morale. L’Europe, qui offrait à ses peuples comme au reste de l’humanité le projet le plus ambitieux et le plus réconfortant de notre époque, est en train de se disloquer. Le monde arabo-musulman est enfoncé dans une crise profonde qui plonge ses populations dans le désespoir, et qui a des répercussions calamiteuses sur l’ensemble de la planète. De grandes nations «  émergentes  » ou «  renaissantes  », telles la Chine, l’Inde ou la Russie, font irruption sur la scène mondiale dans une atmosphère délétère où règne le chacun-pour-soi et la loi du plus fort. Une nouvelle course aux armements paraît inéluctable. Sans compter les graves menaces (climat, environnement, santé) qui pèsent sur la planète et auxquelles on ne pourrait faire face que par une solidarité globale qui nous fait précisément défaut.
Depuis plus d’un demi-siècle, l’auteur observe le monde, et le parcourt. Il était à Saigon à la fin de la guerre du Vietnam, à Téhéran lors de l’avènement de la République islamique. Dans ce livre puissant et ample, il fait œuvre à la fois de spectateur engagé et de penseur, mêlant récits et réflexions, racontant parfois des événements majeurs dont il s’est trouvé être l’un des rares témoins oculaires, puis s’élevant en historien au-dessus de sa propre expérience afin de nous expliquer par quelles dérives successives l’humanité est passée pour se retrouver ainsi au seuil du naufrage.

Audio CD

First published January 1, 2019

356 people are currently reading
5183 people want to read

About the author

Amin Maalouf

77 books6,476 followers
Amin Maalouf (Arabic: أمين معلوف; alternate spelling Amin Maluf) is a Lebanese journalist and novelist. He writes and publishes primarily in French.

Most of Maalouf's books have a historical setting, and like Umberto Eco, Orhan Pamuk, and Arturo Pérez-Reverte, Maalouf mixes fascinating historical facts with fantasy and philosophical ideas. In an interview Maalouf has said that his role as a writer is to create "positive myths". Maalouf's works, written with the skill of a master storyteller, offer a sensitive view of the values and attitudes of different cultures in the Middle East, Africa and Mediterranean world.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
1,188 (38%)
4 stars
1,305 (42%)
3 stars
471 (15%)
2 stars
90 (2%)
1 star
20 (<1%)
Displaying 1 - 30 of 422 reviews
Profile Image for Orsodimondo.
2,412 reviews2,389 followers
September 10, 2024
SCONTRO DI INCIVILTÀ


Jean Louis Théodore Géricault: La zattera della Medusa (Museo del Louvre, 1818-19)

Il mondo arabo si muoveva silenziosamente verso la modernità, verso la laicità e verso la pace civile. Quando gli “incidenti della Storia” sono arrivati a distoglierlo dal suo cammino, per spingerlo in una direzione completamente diversa?

Secondo Malouf il momento storico che inverte drammaticamente la rotta è la guerra del 1967, o guerra di giugno, quella che da queste parti conosciamo come guerra dei sei giorni: il mondo arabo contro Israele. Un knock out alla prima ripresa dal quale il mondo arabo non si è più ripreso: avrebbe potuto insistere sul nazionalismo di Nasser – ma un altro leader arabo della statura di Nasser non c’è più stato – tentare il marxismo-leninismo – invece ha prevalso l’islamismo politico.
Nella sua variante integralista. Con propensione al terrorismo.


Il naufragio della civiltà.

Fin tanto che Malouf si attiene ai suoi ricordi personali, di famiglia e di lavoro (giornalista sin da giovanissimo, a 21 anni già corrispondente estero per un quotidiano libanese, il 1 febbraio del 1979 era sull’aereo da Parigi a Teheran che riportava in Iran Khomeini dopo quindici anni d’esilio, tanto per citare un episodio storico cui ha partecipato o assistito personalmente), per quanto avrei apprezzato l’uso di qualche nota per citare fonti e dati, leggere questo suo saggio è interessante e piacevole.


Piero della Francesca: Leggenda della santa Croce, nel coro della Basilica di San Francesco ad Arezzo.

Ma quando si allontana da questo solco e si mette a teorizzare, rasentando la chiacchiera da bar – oddio, forse nel suo caso chiacchiera da bistrot più che da bar (mezzo gradino più su?) – io mi sento catapultato sulle pagine dei giornali, quotidiani o riviste, infarcite di rubriche e rubrichette, opinioni e opinionisti, che da sempre son quelle che salto senza né scrupoli né rimorsi, trovandole prima di tutto chiacchiera.
E pur apprezzando il suo pensiero, e condividendolo, io preferirei una lettura più sostanziata.


Artista sconosciuto: La battaglia di Lepanto.

Per mia fortuna prevale il primo approccio: ma la quarta parte del libro, le ultime ottanta/novanta pagine, sono ahimè il trionfo di quelli che Malouf definisce:
i miei rimpianti, i miei rimorsi, la nostalgia e la malinconia.
E quindi, per me, chiacchiere.
Al più, un pamphlet.

Profile Image for Mohamed Shady.
629 reviews7,150 followers
August 9, 2020

بعين المراقب المهموم بما يحدث، وبحنين جارف إلى عصر كان فيه البشر يمارسون إنسانيتهم إلى حدّها الأقصى، وبرؤية تشاؤمية للغاية، يطرح أمين معلوف، الروائي والمؤلف اللبناني/الفرنسي أفكاره حول ما يحدث في العالم.
إلى أين نتجه؟ نحو النهاية؟ نحو عالم جديد قاسٍ لا يرحم؟
الإجابة: نعم.

يبدأ الكتاب بمقارنة بسيطة بين زمنين ومكانين مختلفين، الزمنين هما الماضي القريب، حيث عاش الكاتب طفولته، وحيث وصل الوئام بين البشر إلى أقصاه، والحاضر، حيث تندلع الحروب لأتفه الأسباب، وحيث تسود الكراهية وتلوّث الماء والهواء وتنتقل من مكان إلى آخر بحرّية تامة.
أمّا المكانين فهما شرق المتوسط، الذي كان يومًا مهدًا لحضارات عظيمة قدّمت للعالم إنجازات جليلة، وبين العالم الغربي، الذي يمثّل اليوم قبلة الديمقراطية والعالم الذي يطمح الجميع للتشبه به.
لكن أمين معلوف لا يقع في الفخ التقليدي الذي يمجّد الغرب دون نقد أو تشكك، فقد ارتكب الغرب، خلال السنوات الماضية، جرائم مروّعة في حق هؤلاء الأقل حظًا.

يتحدث الكاتب، بثقافة موسوعية عن الحرب الباردة، عن الشيوعية والرأسمالية كأيديولوجيتين مختلفتين تمامًا، عن ثورتين غيّرتا، في رأيه وجه العالم؛ الثورة البلشفية التي أطلقت الشيوعية والثورة المحافظة التي أطلقتها مارغريت ثاتشر ( المرأة الحديدية ) ومعها رونالد ريغان والتي أنهت التأثير السيكولوجي الكبير التي فرضته الشيوعية على العالم.
من فكرة إلى أخرى، ينتقل معلوف بسلاسة تامة، بأفكار مترابطة ومتماسكة، وبمنطق يصعب معارضته أو تفنيده.

كتاب عظيم قرأت بعض فصوله أكثر من مرة، أرشحه بقوة.
Profile Image for Fatma Al Zahraa Yehia.
588 reviews942 followers
February 21, 2025
ما الذي جعلني "مفتونة" بكتابة أمين معلوف في هذا الكتاب؟ هل اللهجة الهادئة المحايدة العاقلة التي يحكي بها عن من يختلف معهم؟ أم تبسيطه لرواية أحداث تاريخية معقدة؟ أم براعته في قراءة ما وراء سطور أي رواية تاريخية؟ أم لأنني وجدت التجربة ككل هى تجربة "مُبصرة" وذلك شيء قليل الحدوث في قراءاتي؟

كنت شاكرة لأمين معلوف خلال مطالعتي، وكنت أظن أن كل ما نحتاجه هو الكثير والكثير من "الأقلام الهادئة" مثل قلمه. والتي نتعلم منها نفكر ونختلف ونعارض ما نراه خطأ وضلال دون صدامات كلامية زاعقة لا معنى لها.

ربما قرأت عن الأحداث التاريخية في تلك الكتاب مراراً وتكراراً. وما حكاه موجود بكتب التاريخ العربي والغربي. ولكن عين أمين معلوف جعلتني أرى بعين جديدة ما سبق وعرفته من قبل.

رأيت أن الجزء الأخير المتعلق بالحاضر والمستقبل لم يكن بقوة ما سبقه من أجزاء. ربما أحسست بلهجة من التردد والشك والتي يتبعها من مثل ذلك المفكر الكبير ممن يحسبون لكل كلمة حساباً كبيراً.
Profile Image for آلاء.
408 reviews562 followers
November 26, 2023
قراءة ثانية للكتاب بعد عامين قرأت فيهما بعض الكتب عن آسيا وغيرها مما زاد من فهمي للكتاب واختلافي معه في أجزاء قليلة -أنقصت نجمة- ولكنها تعد ببحث ومزيد من قراءة.. وما لم يتغير في نظرتي للكتاب هو اقتناعي بأهميته وإعجابي بكتابة أمين معلوف فهذا كتاب كلماته مكتوبة بدقة يصعب معها تمرير كلمة أو فكرة دون تأمل وعناية. ٢٦ مارس٢٠٢٣
على غلاف الكتاب نرى سفينة البشر على وشك الغرق في المحيط. كان ميلاد أمين معلوف متزامنا مع ذبول حضارة المشرق. يتتبع من خلال أربعة فصول المؤشرات التي دفعت تلك السفينة نحو هلاكها.
في كل فصل هناك واقعة بارزة أو أكثر شهدها العالم العربي والإسلامي منها حريق القاهرة، حرب العرب مع إسرائيل يونيو ١٩٦٧، الثورة الإيرانية.. وغيرها

الفصل الأول "فردوس يحترق"
كانت مصر _الوطن بالتبني لأمه_ تشهد اضطرابات كثيرة في فترة ما قبل عبد الناصر وخلالها منها حريق القاهرة الذي أدى لرحيل عائلته من مصر وعودتها إلى لبنان، يتحدث أمين معلوف عن فترة جمال عبد الناصر وما حدث من تضييق الخناق على الصحافة والنشر وحرية الرأي وتحول بيروت على إثر ذلك إلى عاصمة للثقافة والفنون بدلا من القاهرة

الفصل الثاني "شعوب تائهة": تحدث عن نكسة يونيو ١٩٦٧ بوصفها صدمة لم يتعافى العرب منها حتى الآن ويقارن بينها وبين ما حدث للأسطول الأمريكي في بيرل هاربر وعند اجتياح فرنسا من قبل الألمان.. في المثالين الأخيرين وعلى عكس العرب حصلت أمريكا وفرنسا على حق الرد والانتقام.. وظل العرب يسترجعون الهزيمة ولم يستعيدوا ثقتهم قط!

كان مصير مصر التي عاشت فيها أسرة أمي أن تنهار. لم تعد سوى ذكرى من الماضي، والشاهد المحتضر على عصر غابر. لقد سدد إليها عبد الناصر الضربة القاضية، ولن تنهض من جديد.


الفصل الثالث "سنة الانقلاب الكبير"
سنة ١٩٧٩ كانت سنة تغير في العالم الإسلامي الثورة الإيرانية ووصول آية الله الخميني
وفي الغرب أيضا مع صعود الإيديولوجية المحافظة في بريطانيا وامريكا بوصول مارجريت تاتشر وريجان إلى الحكم.
تحدث عن أزمات أثرت في تلك الفترة مثل ازمة النفط وأزمة النظام السوڤييتي..
كان أمين معلوف في سايغون عندما حدثت المعركة الحاسمة لحرب ڤيتنام وسافر على نفس الطائرة الفرنسية التي أعادت آية الله الخميني إلى طهران وقت الثورة الإيرانية فكان شاهدا على أحداث تلك الفترة من ثم متأملا لتطورات كل هذه المواقف بعد مرور السنوات عليها..

الفصل الرابع "عالم متفكك": يتأمل في السمات التي تقلقه بصدد عصرنا الحالي مثل..
أزمة الهوية منذ القرن العشرين، هذا الصدام بين الحضارات والذي تنبأ به صامويل هنتنغتون بين الاديان المختلفة والذي كان من المفترض أن يُحدث تكتلات تتنازع فيما بينها، لم يحدث كما تصوره بل حدث ما هو أسوأ من تفتت وتشرذم للكتل الصغيرة داخل كل جماعة ثقافية ما نتج عنه فوضى عارمة..
وضرب مثلا بما فعلته السلطات البريطانية عندما قسمت شبه القارة الهندية لدولتين وظلت بعد ذلك تتفتت وتتناحر حتى يومنا هذا.

وأيضا الفروق الاجتماعية وكيف اختلفت نظرة المجتمع للإثراء الفاحش بانبهار بدلا من التقزز والاستهجان من مداخيل الممثلين ونجوم الغناء ولاعبي كرة القدم..
كان يأمل أن تقوم أوروبا بدور السلطة الحاملة للقيم الكونية ويرى أنها كانت مرشحة طبيعياً للاضطلاع بهذا الدور. ولكن خاب أمله بالترابط الصوري الذي يمثله الاتحاد الأوروبي.
إن أفضل ما تجيد البشرية القيام به يفسده أسوأ ما تحسن القيام به - تلك هي المفارقة المأساوية لعصرنا، وهي تتحقق في قطاعات كثيرة.


بالرغم من حسرة أمين معلوف وحنينه لمجد وطنه المحترق ومصير البشرية الماضي نحو هلاكه.. إلا أن الرجل لديه أمل في البشر أحسده عليه حقا ولديه إيمان بأن الصحوة البشرية مازالت ممكنة.

في السنوات الأخيرة، تراءت لنا من كل خطر من المخاطر التي ذكرتها في هذا الكتاب، لمحات معبرة، بل وأحياناً بوادر مريعة- مثل مذاق مسبق لما قد يحدث غداً إذا لم يلغ هذا الانحراف عن المسار. فهل سنحسن استخلاص الدروس قبل أن تصفعنا هذه المصائب صفعاً؟ هل سنتحلى برباطة الجأش لاستعادة وعينا وإعادة تثبيت وجهتنا قبل أن يفوت الأوان؟
ما زلت أود أن أتمنى حدوث ذلك. فسيكون من المحزن أن تظل سفينة البشر تمضي على هذا النحو نحو هلاكها، غير مدركة للخطر الداهم، يحدوها اليقين بأنها لا تدمر، مثل سفينة التايتانيك فيما مضى، قبل أن تصطدم في الليل بجبلها الجليدي المشئوم، بينما الأوركسترا تعزف ترتيلة يا ربي أقرب منك، والشمبانيا تسكب في الكؤوس.


..بدأت مع "غرق الحضارات" أول قراءاتي لأمين معلوف، وبالتأكيد الخمس نجمات قليلة في حق الكتاب وأحب أضيف إن ترجمة نهلة بيضون ممتازة.
Thu, Sep 9, 2021📚🌸
Profile Image for Saif.
292 reviews198 followers
July 12, 2024
أمين معلوف يكتب بأريحية مميزة ودون تحيز وكأن هويته عالمية لا شرقية ولا غربية
حتى وهو في خريف عمره

الترجمة واضحة جدا كمعظم الترجمات للكاتب وهذا يدل على وضوح لغة الكاتب وكذلك روعة تقسيم الكتاب الى فصول، وتقسيم الفصول الى عناوين بأرقام تسلسلية
التي تساعد القارئ على تتبع الفكرة وعدم التشتت

ينبؤنا معلوف بأننا مقبلون على غرق لحضارات قائمة وأن هذا الغرق مصدرة ومنبعة بداية تفكك وانهيار الحضارات المشرقية العربية بداية من منتصف القرن الماضي مستخدما تحليلة المنطقي لبعض الأحداث وأحيانا استقراءة للأوضاع التي يعايشها وحدسة أيضا
ويحذرنا من المضي قدما بعيون مغمضة في دروب ملغومة معتقدين أن كل شيء سوف يكون على ما يرام...

هل الاوان قد فات لتصحيح المسار ؟
أم أن المآسي تحدث مثل الدوامة ولا يمكن التحكم بها؟
أم أن هناك يدا خفية تعمل على التصحيح بدون ارادة البشر؟

أسئلة مفتوحة يضعها الكاتب بدون تقديم اجابات واضحة

ويختتم معلوف الكتاب بفقرة مثيرة للتأمل:

"فسيكون من المحزن أن تظل سفينة البشر تمضي على هذا النحو نحو هلاكها، غير مدركة للخطر الداهم، يحدوها اليقين بأنها لا تدمر،مثل سفينة التايتانيك فيما مضى، قبل أن تصدم في الليل بجبلها الجليدي المشؤوم، بينما الأوركسترا تعزف ترتيلة ياربي أقرب منك، والشمبانيا تسكب في الكؤوس"
Profile Image for عبدالرحمن عقاب.
792 reviews1,002 followers
November 23, 2019
يكتب السبيعيني تاريخ منطقته المشرقية كما عايش أحداثه. مبتدءاً بمصر فسوريا ولبنان فإيران. وما ‏ارتبط بأحداث تلك البلدان من أحداث في المنطقة ككلّ كما في أحداث الحجاز واحتلال فلسطين، ‏والقضية الأفغانية والهند، وغيرها. يربط ذلك كله بحبل خفيّ يبصره مرتبطًا بعام "الانقلاب الكبير" كما ‏يسميه. وهو العام الذي تولّى فيه كل من تاتشر وريغان والخميني ودينغ الحكم. ‏
لا يكتفي أمين معلوف بسرد التاريخ في كتابه، بل هو كتاب يشبه أجزاءً من سيرة شخصية تأمّلية. يبصر ‏فيها الكاتب الأحداث وما خلفها. يتأمل مثلاً أحوال الأقليات في البلاد، وأدوارها الوظيفية. ويتـأمل في ‏أجزاء أخرى العقلين الإشتراكي والرأسمالي وما يقدماه للبشرية وتجاربهما التاريخية. ‏
سيرة يبحث خلالها عن التجربة المشرقية في التعايش بين جميع أطيافها وما انتهت إليه. وتأمّل في قدرة ‏الولايات المتحدة على قيادة العالم نحو مستقبل تعايشي، وأولوية أوروبا-برأيه- لهذا الدور، رغم ما يواجه ‏مشروعها الوحدوي من انتكاسات، وأسباب ذلك. ‏
التاريخ كمسرحٍ لسيرة ذاتية قصة ممتعة مسلية. والتاريخ كتأملات شخصية متعة ذهنية خالصة؛ إذ يثير ‏الكثير من الأفكار ويمتحنها. وهاتان النقطتان هما ميزة هذا الكتاب. تاريخ تتعرف إليه، وأفكارٌ تقلبها في ‏ذهنك. ‏
بقي أن أشير إلى حالة من الأسى والحزن تسكن صفحات الكتاب، لأنّه يرى في خلاصة التاريخ الذي سرده ‏أخبار غرق سفن كثيرة، ونُذُراً لغرق أخرى تمضي بثقة نحو أجلها المحتوم. كما عليّ أن أشير إلى حالة من ‏سذاجة تتسم بها أحلامنا الكبيرة حين تنعقد على البشر، الذين نتناسى بين الفينة والأخرى حقيقتهم التي ‏بالكاد تسترها مدنية أو حضارة. ‏
Profile Image for Eylül Görmüş.
709 reviews4,296 followers
December 10, 2021
Çok etkilendim, bayıldım. Pandeminin hemen evvelinde yazılmış olan bu kitap, başımıza gelecek felaket karşısında insanlığımızın nasıl davranacağına dair maalesef çok isabetli tespitler içeriyor. Ben siyaset bilimi mezunuyum, belki biraz da formasyonumdan mütevellit dünyamızın gidişatı, uygarlıklarımızın vaziyeti gibi konular zaten ilgimi çekiyor, ancak bu kitabın siyasete özellikle merakı olmayanlara da tat vereceğini düşünüyorum. Olağanüstü berrak bir dille yazılmış (ve çok iyi çevrilmiş, Ali Berktay’ın eline sağlık); herhangi birinin, ya da bir akademisyenin yahut bir gazetecinin değil de, dünyayı gözlemlemekten bıkmayan bir edebiyatçının kaleminden çıktığını ilk cümlelerde anlıyor insan. Sanırım şöyle demek mümkün: bu kitap bir ağıt. Ölüm döşeğindeki medeniyetimize, çökmekte olan idealarımıza ve geleceğe dair duyamadığımız umuda yakılmış çok içli ancak bir o kadar da derinlikli bir ağıt. Bir kişisel not: kitabı okurken Zbigniew Preisner radyosu dinliyordum; kitabın son cümlelerini okurken evren bana Kieslowski’nin Mavi’sinin meşhur şarkısı Song for the Unification of Europe’u çalmayı uygun gördü. Ne acayip – Maalouf’un ağıdının en güçlü kısımlarından birinin Avrupa’ya yönelttiği serzeniş olduğunu hatırladım, şarkı kitabın fon müziği oluverdi, biri diğerinin içine geçti... Zannediyorum Maalouf’un kurgu dışı eserlerini ve denemelerini romanlarından daha çok seviyorum diyebilirim artık, bence bize -hem de büyük bir şefkatle- bu uyarıları yapan bu adama sahip olduğumuz için şanslıyız. Keşke bunun farkında olsak. “Farklı dillere veya dinlere sahip olan halkların birbirlerinden ayrı yaşamalarının daha iyi olacağını savunan fikirle mücadele etmekten hiç vazgeçmeyeceğim. Etnisitenin, dinin veya ırkın ulus inşa etmek için meşru temeller oluşturduklarını asla kabul etmeyeceğim.”
Profile Image for Marc.
3,404 reviews1,878 followers
June 30, 2022
“My sorrows all tell the same story, that of a great hope that ended up being disappointed, betrayed, distorted or annihilated.”
In the autumn of his life, the celebrated French-Lebanese writer Amin Maalouf (b. 1949) looks back on the world of the past 70 years, which he more or less consciously experienced, among other things as a journalist. From the beginning of this book, he makes no secret of the fact that this is going to be a long lamentation, a description of everything that has gone wrong and continues to go wrong. His focus initially rests on the Arab world, and first and foremost on his beloved homeland of Lebanon. He remembers with nostalgia the laboriously negotiated social-political pact that allowed people with different convictions and backgrounds to live together there, with respect and recognition for the difference. That model has been shattered since the 1970s and since then things have only gone downhill for the Arab world and the world in general.

Maalouf is not sparing in pointing out scapegoats. He places a fundamental responsibility on Egyptian President Nasser and his xenophobic Arab nationalism, which ended ingloriously with the defeat against Israel in 1967, thus giving room for reactionary Islamism to take over the voice of the oppressed and frustrated. The Palestinians are also getting hit hard; their opportunism dragged Lebanon into conflict with Israel, turning coexistence into a bloody civil war. It got really bad from 1979 onwards, when conservatives all over the world came to power, with Thatcher in England, Reagan in the US and Khomeini in Iran as epigones. This was accompanied by a rise of identitarian movements that set people against each other and denounced any sense of community. And so Maalouf goes on and on, at a furious speed downhill, also looking in fear at the cataclysms that await us.

I found the first half of this book quite interesting and fascinating, when Malouf's focus mainly was on the Arab world. But the accumulation of jeremiads reveling in nostalgia in the second half was too much for me. Maalouf is well aware of the bleakness of his analyses, but sees no way to put on a more rosy lens. Grown up with a firm belief in the universalist, secular values of equality and brotherhood, he clearly is a man stuck in the past, failing to offer solutions for today or tomorrow.
Profile Image for Ana Filipovic.
32 reviews29 followers
November 18, 2023
Prvo cu poceti od toga da ukoliko se odlucite da citate ovu knjigu, imacete osecaj kao da Amin sedi pored vas, mozda vas cak drzi za ruku i direktno deli sa vama svoja najintimnija secanja, misli i verovanja. Zaista jedno prodorno i direktno citalacko iskustvo. Drugo, knjigu sam kupila po njenom objavljivanju 2020, ali su me tragicna desavanja u Gazi koja se desavaju dok pisem ovaj komentar, navela na to da uzmem da je citam. Verovatno je knjiga cekala pravi ( nazalost i tragicni ) trenutak. Trece, da se pozabavimo dogadjajima u samoj knjizi. Amin Maluf nas vodi kroz veliki broj istorijskih dogadjaja koje su imale katastrofalne posledice na njegov rodni kraj Levant, na sve narode koje zive ( i dalje ) u tom podrucju, ali su imali i negativne posledice na vise generacija njegove porodice tako da je u knjizi podelio nekoliko licnih, porodicnih iskustava. Spomenuce izraelsko-arapske sukobe koji datiraju jos od zavrsetka Drugog svetskog rata, neuspeh egipatskog predsenika Nasera da ih sve objedini pod zajednickom “kapom”, razvoj organizacije Muslimanska braca i njihov pogubni uticaj na civilizaciju koja je dugo ubirala plodove bas iz raznolikosti svojih zitelja, tenzije izmedju Arapa i muslimana ( do sada nisam bila svesna ove razlike ) , ali i znacajnih preokreta na globalno nivou koji su imali veliki uticaj na celokupnu civilizaciju, poput propasti marksizma, pada SSSR-a ( nakon intervencije u Avganistanu ), izbora za papu Jovana Pavla II, konzervativnog Poljaka, uspon Margaret Tacer u Velikoj Britaniji i “konzervativne revolucije” koja je promenila pravila ekonomske, socijalne, politicke igre i njeno sirenje na SAD, uspon Komunisticke partije u Kini i razocaravajuci dogadjaji nakon islamske revolucije u Iranu pod vodjstvom ajatolaha Homeinia i jos mnogo dogadjaja koji su imali poguban uticaj na Levant. Ima ih zaista dosta koje nisam spomenula, ali je svaki dogadjaj veoma detaljno, hronoloski i pazljivo opisan, a uz to i kakvi su svi diplomatski potezi odigrani u periodu nakon Drugog svetskog rata. Cetvrto se tice niti koja stalno provejava u pozadini cele price dok se nabrajaju sva pogubn istorijska desavanja, a to je piscev pokusaj da razume sta su uzroci sve vecih pravljenja razlika medju narodima i njihovih teznji da pobede i uniste sve sto je razliciti od njih, umesto da nadju zajednicki imenitelj koji ce im omoguciti nastavak razvoja civilizacije i boljitak za sve ljude. Pisac je veoma svestan da danas, nazalost, nema nijedne zemlje ni institucije, nijednog lidera, i najvaznije, ni jednog sistema vrednosti koje je sposobno da prodje kroz sve turbulencije i da ostane snazno i neokrznuto. Malim delom se knjiga bavim etickim pitanjima i osnovama daljeg razvoja nauke, genetskih istrazivanja, automatizacije, robotizacije i sveukupno daljeg tehnoloskog razvoja.
Zaista topla preporuka da se uzme ova knjiga, a nakon toga ( a slobodno i pre ) da se pogleda Agelast podcast o istoriji sukoba Izraela i Palestina, u kojem je gostovao novinar Bosko Jaksic i podelio svoja iskustva i shvatanja dogadjaja u Gazi.
Profile Image for Mohamed Amin.
276 reviews44 followers
September 22, 2021
غرق الحضارات
أمين معلوف
القراءه الأولي : أكتوبر 2020


هي صرخه تحذيريه يطلقها أمين معلوف في وجه البشريه لتفادي مصير مؤلم ينتظرنا جميعآ إذا استمر العالم بهذه الوتيره المفجعه نحو هلاك محقق. نظره تحليليه من عمق التاريخ في الخمسين عام الأخيره ، سلوكيات مريبه وأفعال سياسيه مشينه وثورات تحمل قناع البراءه تسببت في ويلات للشعوب وزادت فرقتها بدلآ من توحيدها.

يبدأ الكاتب رحلته من بلاده الأم المشرقيه ، مصر ولبنان وكيف كانت بداية الصدع في المنطقه من أواخر أربعينات القرن الفائت متمثل في قلاقل واضطرابات وانقلابات قضت مضحع عائلته وزادت من الاحساس بالفرقه والألم في النفوس. كيف تحولت النزعات الاشتراكيه والتحولات الاجتماعيه من اتجاهات تحمل راية العداله الاجتماعية إلي توابيت تحمل أشلاء الجميع بقيادة زعماء المنطقة. رحلة شتات بدأتها عائلة معلوف من مصر الي لبنان الي فرنسا وانحاء العالم بعد اندلاع حريق القاهره وبعدها استيلاء الضباط الاحرار علي مقاليد الامور.

يتجه بعد ذلك الي العالم من الاتحاد السوفيتي والصين وايران وانجلترا والولايات المتحده ليشرح كيف كانت الشيوعيه لعنه علي الجميع وسببا في بث الفرقة بدلآ من نشر العداله وكيف انتهز أعدائها الفرصه تلو الأخري للقضاء علي المبدأ وأصحابه. كيف كانت سنة ١٩٧٩ "سنةً الانقلاب الكبير " حسب تعبير معلوف في كتابه والذي أفرد له فصلًا كاملًا في الكتاب . كيف بدأت الثورات المحافظه في انجلترا بقيادة تاتشر وفي ايران بقيادة الخميني بمباديء طيبه وانتهت بنتائج مختلفه. ما هو الإطار العام للثورات المختلفة وكيف تتحول من رسالة وحده الي سبب للفرقه.

العالم المتفكك وصمه عار تؤرق الكاتب ويسهب في شرح أصول الاسباب التاريخية التي أدت لذاك التفكك وكيف صار التفكك سمه مميزه لعصرنا، كيف اندثرت أمم كامله وتحولت من أمم متوحده الي كيانات صغيره متفرقه ، وما النتائج المترتبه علي هذا.

يسم الكتاب اتجاه عام هو الصراع بين البشر استنادا الي مبدأ الهويه الدينيه أو الاثنيه وهو الاتجاه الذي بدأه معلوف في كتابه الرائع "الهويات ا��قاتله " فهو مهموم بمفهوم الهويه بأشكالها المختلفة ومدي تأثيرها علي اصحابها وكيف أنها تجعل منهم كائنات متوحشه تسعي لتثبيت أقدامها في الأرض وطي صفحات الاخرين بكل بساطه. نجد هذا الاتجاه حاضرًا بقوه في"غرق الحضارات " حيث يفرد معلوف صفحاته لبيان دور صراع الهويه في تفكك العالم وفي غرق سفينته.

غرق الحضارات كتاب يهدف إلي فضح الأنانية البشريه وكشف المستور وإسقاط الاقنعه عن الجميع ..

أمين معلوف كاتب تاريخ متميز

التقييم العام : خمسة نجوم


اقتباسات

"لم أعرف المشرق في أوج عظمته، فلقد جئت بعد فوات الأوان، ولم يبق من المسرح سوى ديكور متهالك، ولم يبق من الوليمة سوى الفتات."

"إن تطور المجتمعات البشرية هو الذي يحدد قراءتها للنصوص المقدسة، وتقلبات التاريخ هي التي تحدد الطريقة التي تعيش بها الشعوب معتقداتها وتفسرها."

: "في عالم يسود فيه الغليان المرتبط بالهوية، كل إنسان هو خائن بالضرورة في نظر إنسان آخر، وأحياناً، في نظر جميع الأطراف معاً. فكل شخص ينتمي إلى الأقليات، كل مهاجر، كل كوزموبوليتي، كل حامل لجنسيتين يحتمل أن يكون خائناً."

: "لقد استعنت بمفردات بحرية، لأن الصورة التي تقض مضجعي منذ سنوات، صورة الغرق-سفينة حديثة متلألئة، واثقة من نفسها مشهورة بانها لا تغرق، مثل تايتانيك، تحمل على متنها أعدادا غفيرة من الركاب من جميع البلدان والطبقات الاجتماعية كافة، وتمضي وسط
الصخب نحو هلاكها!"
Profile Image for Argos.
1,222 reviews470 followers
January 9, 2020
Yazar doğduğu coğrafyayı yani Doğu Akdenizi merkeze alarak Arap dünyası ve Ortadoğu’nun 20. yüzyıldaki olaylarını kronolojik değil, önemlerine göre hatırlatarak, tanık olduğu uygarlıkların kötü gidişini anlatıyor.
Liberal, seküler ve sıkı anti-komunist dünya görüşünü taşıyan A. Maaluf çocukluğundaki anıları aktarırken bunları yorumluyor da. Yorumlarında sosyalizme yönelik eleştirilerinde tarafsızlığını biraz kaybediyor.
Aslında yeni bir şey söylemiyor, bilinen kaygıları tekrar hatırlatıyor. Çok rahat okunduğu için öneririm.
Profile Image for Cathy.
1,417 reviews334 followers
September 24, 2020
Adrift is one of those books where you find yourself scribbling copious notes or marking multiple passages as you read such is the scope of the subject matter and the depth of information it contains. However, don’t be put off by this because the clarity of the writing (preserved in the translation from the French by Frank Wynne) makes the book both fascinating and accessible to the general reader.

Maalouf regrets that humanity today seems characterized not by a tendency to coalesce around things that unite them but by a tendency to “fragment and splinter, often violently and acrimoniously“. He identifies the most serious rifts as being in the Arab world, tracing these back many decades. His diagnosis of today’s problems as originating in his native land (the area he refers to as the Levant) means he has a very personal reaction to the situation in which the world finds itself. “All my sorrows follow the same path, that of a great hope thwarted, betrayed, distorted or destroyed.”

Maalouf lists what he sees as the missed opportunities by superpowers or political blocs to chart a different course. He charges the United States with failing the “difficult test set by history” due to the inability of successive administrations to establish a new world order or maintain moral credibility. He mourns the missed potential of the European Union, branding it as a “fragile, unfinished, hybrid structure…that is now being violently shaken“.

I was particularly struck by his passionate indictment of negative attitudes towards immigrants and minorities. He sees things very differently. “Often, minorities are pollinators. They fly, they flutter, they gather pollen, and this can make them seem like profiteers, even parasites. It is only when they disappear that one becomes aware of the vital role they played.”

In the midst of a global pandemic, the author’s painstaking analysis of what has gone wrong in our world and what might be necessary to fix it, is particularly timely. As the author observes, “A writer is a watchman; when the house is on fire, it is his responsibility to wake the residents, not leave them to sleep and wish them sweet dreams“.

Returning to his maritime analogy, he warns, “None of the passengers aboard the ship of mankind can now ignore the fact that there are icebergs in our path, and that we must avoid them at all costs“. It could all be rather depressing so I appreciated the author’s conviction that change is possible. In fact, he sees the coronavirus as a ‘stress test’ for every country on earth. Will countries respond by constructing barriers and imposing tighter security on their citizens (what he refers to as ‘Orwellian drift’) or by embracing openness and working cooperatively to defeat the virus? I know which one I would choose.
Profile Image for Hani Al-Kharaz.
288 reviews106 followers
August 4, 2021
كنت أنتظر أن أقرأ في الكتاب خلاصة تجارب أمين معلوف، متمثلة في شهادة صارمة وغير متحيزة على عصر مليء بالأحداث والتحولات، خصوصاً وأنه اختار للكتاب عنواناً جاذباً ("غرق الحضارات" في مقابل "صراع الحضارات")، ولأنه رفع سقف التوقعات في مقدمة الكتاب بحديثه عن محنة عربية "دفعت الكوكب برمته في آلية مدمرة" ، حيث "خبتت أنوار المشرق، ثم انتشرت الظلمات في جميع أنحاء الأرض".

كان معلوف يشير هنا إلى صراعات الهوية وسقوط نموذج التعايش بين الطوائف والملل في المشرق العربي. وبالرغم من إعجابي بأفكار معلوف بشكل عام حول صراعات الهوية، إلا أنه هنا، أولاً استهلك فكرته كثيراً، وثانياً بالغ في توظيفها في هذا السياق، وثالثاً لم يقدم تحليلاً كافياً لها. فظهور الدولة القومية الحديثة ليست سبباً كافياً لتحليل الظاهرة. فلبنان مثلاً (جنة أبيه) لم يكن في حقيقة الأمر جنة في التعايش بين الطوائف قبلذاك، إذ للصدامات الطائفية فيه تاريخ يعود للقرنين الثامن عشر والتاسع عشر. كما أن التجاور بين القوميات المتعددة كان من سمات الإمبراطوريات في كل العالم، وبعد قيام الدولة الحديثة تم استيعابها ضمن مفهوم المواطنة داخل إطار الدولة القومية الحديثة، ولم يحدث في (كل) تلك الدول ما حدث في العالم العربي.

وعلى الرغم من قدرة معلوف على رصد العديد من الظواهر والأحداث التاريخية إلا أنه بدا متأرجحاً ومتردداً في مواقفه واستنتاجاته، بل كان بعضها مضلِّلاً. كان ذلك واضحاً في مواقفه على سبيل المثال من عبدالناصر، الاشتراكية والقومية كمشاريع جامعة، الغرب والاستعمار والنيوليبرالية. كما ظهر موقفه من الصراع العربي الصهيوني أكثر ميوعةً بالمقارنة مع كتاباته السابقة وغير أخلاقي بالمرة.
Profile Image for P.E..
931 reviews736 followers
April 9, 2023
Historical Look-Out
'Je demeure convaincu, en effet, que si le Levant pluriel avait pu survivre et prospérer et s'épanouir, l'humanité dans son ensemble, toutes civilisations confondues, aurait su éviter la dérive que nous observons de nos jours.'

SOUNDTRACK: Tales of the Future - Blade Runner OST


Au lieu de la note de lecture habituelle, je reporte ici ma prise de notes :

Dates-clés :

26/02/1952 : émeutes poussant à la chute de Nasser

Lutte entre militaires et Frères musulmans en Egypte

Chasse aux 'allogènes' et égyptianisés


1967 : Guerre Israélo-arabe dite guerre des six-jours// essor de l'islamisme politique

20/04/1975 : Ofra, première colonie israélienne en Cisjordanie.

Guerre du Liban

1979 : tournant de la 'révolution conservatrice' : Thatcher, Reagan, Khomeyni, Jean-Paul II, Deng Xiaoping.
Entraîne un double mouvement de libéralisme économique et des tensions identitaires cf 'pension queen' de Reagan
Perte de cohésion des sociétés humaines

07/1979 : Soutien des USA aux mouvements armés anti-communistes en Afghanistan qui coordonnent l'arrivée de volontaires d'autres pays du monde arabe. Ben Laden en fait partie. // essor du militarisme islamiste : émulation entre sunnites et chiites pour porter l'étendard de la guerre sainte.


Contre les thèses du choc des civilisations de Huntington : les différents affrontements entre civilisations ne renforcent pas la cohésion au sein de chacune. La religion est un motif de cohésion insuffisant et insatisfaisant

cf Partition de l'Inde 1947, puis sécession du Pakistan oriental, devenu Bangladesh. Chasse aux minorités et course au séparatisme.

Lors de la chute de l'URSS, les USA ont pris la décision de la laisser se décomposer, contre l'avis de George F. Kennan. Le rôle des USA à la fin de la guerre froide était, il est vrai, difficile à tenir, et même à inventer.

Mise en garde finale contre la société de contrôle, qui évolue selon des motifs sécuritaires chaque fois plus présents.

--------

Voir aussi :

HISTOIRE:

La création des identités nationales. Europe, XVIIIe-XXe siècle
The Theft of History
Musée de la Compagnie des Indes, Musée d'art et d'histoire de la ville de Lorient
Le goût de l'Inde
Histoire de la Russie et de son empire
L'URSS de la Révolution à la mort de Staline, 1917-1953


ESSAIS, NON-FICTION :
Octobre Liban
Portrait D'un Juif
Istanbul: souvenirs d'une ville
L'Egypte 1001 Photos

The Republic
De la Démocratie en Amérique, tome I
De la Démocratie en Amérique, tome II
An Enquiry Concerning Human Understanding
On Liberty
Scènes de la vie future
La rebelión de las masas
L'Homme révolté
Les anti-Lumières: Une tradition du XVIIIe siècle à la guerre froide
Natural Right and History
The End of History and the Last Man
L'individu qui vient... après le libéralisme
Le Crépuscule de la France d'en haut
Le Temps des immigrés : essai sur le destin de la population française

ECONOMIE:

Interventionism: An Economic Analysis
Capital and Ideology
Théories économiques en 30 secondes


FICTION:

Runaway Horses
Trainspotting
Conversación en La Catedral
Les Particules élémentaires
La carte et le territoire
L'Attentat
La Septième Fonction du langage
Uzumaki
Stand on Zanzibar

Waltz With Bachir
Profile Image for جهاد محمد.
183 reviews103 followers
November 18, 2021
الذي جذب انتباهي أثناء قراءة هذا الكتاب هو ما لمعلوف من قدرة على التغلغل في دقائق الموجودات واستشفاف الحركات النفسية المختلفة والتصوير الكاشف البارع الذي يبرز الصورة بشتى ملامحها وظلالها في بساطة ودقة وجمال، فهو يحدثك عن وقائع عاصر أغلبها فكان شاهداً عليها وأخرى تتبعها من خلال الأخبار وروايات الأصدقاء محاولاً التزام الشفافية في عرض التاريخ.
"لقد ولدت بصحة جيدة في أحضان حضارة تحتضر، وطوال حياتي كنت أشعر أنني على قيد الحياة، دون استحقاق أو ذنب، عندما كانت أشياء كثيرة تنهار من حولي، أشبه بشخصيات الأفلام التي تعبر شوارعها جدرانها تنهار وتخرج رغم كل ذلك سالمة  تنفض الغبار عن ملابسها، تاركة خلفها مدينة بأكملها لم تعد سوى كومة من الأنقاض، لقد كان ذلك امتيازي الحزين منذ أول نفس. ولكن كان أيضا، وبدون شك، سمة طبعت عصرنا إذا ما قارناها بالعصور التي سبقتها. فيما مضى، كان الناس يشعرون بأنهم عابرون في عالم ثابت؛ إننا نعيش فوق أرض أجدادنا، نشتغل كما كانوا يشتغلون، لقد تعالجنا كما كانوا يتعالجون، وتعلمنا كما كانوا يتعلمون، وصلينا بالطريقة ذاتها، وتنقلنا بالوسائل نفسها. أجدادي الأربعة وأسلافهم منذ اثنى عشر جيلا، ولدوا في ظل الامبراطورية العثمانية، فكيف كان بمقدورهم الاعتقاد بزوالها؟"
ما بين فردوس أمه في مصر وجنة والده في لبنان يحاول أمين معلوف تفنيد الأسباب التي دفعت بالشرق إلى هذه الهاوية.
يتناول الكتاب في أربعة فصول أحداث مهمة غيرت مجرى تاريخ العالم منها نكسة ٦٧ ونكبة العرب جميعاً بهذه الحادثة، سنة الانقلاب الكبير 1979 وأبرز أحداثها هي الثورة الإيرانية ووصول آية الله الخميني إلى سدة الحكم وبالتزامن مع هذا الحدث صعود التيار المحافظ في بريطانيا وامريكا مع مارجريت تاتشر ورونالد ريغان.
في حديثه عن الشرق يحاول معرفة أسباب هذا الانحدار فهو يذكر أن الشرق كان حاضرًا وبقوة ولم يكن غائباً عن العالم كما يدعي البعض والدليل على ذلك هو انتشار الماركسية وتبنيها من قبل عدد كبير من العرب وان الشرق راودته الاحلام نفسها التي راودت العالم وهذا رده على الفكرة السائدة والمتأصلة بأن الشرق مغترب عن العالم.

"في السنوات الأخيرة ، تراءت لنا ، من كل خطر من المخاطر التي ذكرتها في هذا الكتاب ، لمحات معبرة ، بل وأحياناً بوادر مريعة – مثل مذاق مسبق لما قد يحدث غداً إذا لم يلغ هذا الانحراف عن المسار. فهل سنحسن استخلاص الدروس قبل أن تصفعنا هذه المصائب صفعاً ؟ هل سنتحلى برباطة الجأش لاستعادة وعينا وإعادة تثبيت وجهتنا قبل أن يفوت الأوان ؟ ما زلت أود أن أتمنى حدوث ذلك . فسيكون من المحزن أن تظل سفينة البشر تمضي على هذا النحو نحو هلاكها ، غير مدركة للخطر الداهم ، يحدوها اليقين بأنها لا تدمر ، مثل سفينة التايتانيك فيما مضى ، قبل أن تصطدم في الليل بجبلها الجليدي المشؤوم ، بينما الأوركسترا تعزف ترتيلة يا ربي أقرب منك ، والشمبانيا تُسكب في الكؤوس"
Profile Image for Come Musica.
2,025 reviews607 followers
January 3, 2020
3 gennaio 2020: Qassem Soleimani è assassinato.

Da il Corriere della Sera:"L’assassinio del generale Qassem Soleimani cambia le regole del gioco in Medio Oriente e nei fatti accelera la già strisciante guerra a basso profilo tra Stati Uniti e Iran."

Torna così urgente capire quali sono gli equilibri delicatissimi che reggono le sorti politiche del Mondo. E mai come oggi la lettura di Amin Maalouf diventa necessaria e la sua scrittura profetica.

Ripartire da questa analisi lucida e attenta delle implicazioni, a livello globale, del declino della civiltà levantina, può forse aiutarci a capire meglio quali sono le dinamiche più o meno visibili di ciò che accade tra le varie potenze mondiali.
Il Medio Oriente ha sprecato la sua occasione di offrire a tutto il Mondo un esempio di come culture, religioni diverse possano convivere in modo pacifico: il declino della cultura levantina ha reso l'equilibrio tra Occidente e Oriente fortemente instabile.

La frammentazione, la divisione, la crisi dei concetti di Stato, di pluralità e di pluralismo sono alcuni dei nodi tematici alla base della riflessione di Maalouf:

"Ciò che caratterizza l’umanità di oggi non è una tendenza a riunirsi nell’ambito di gruppi molto vasti, ma una propensione alla frammentazione e alla divisione, spesso nella violenza e nell’acrimonia. La cosa si verifica con tutta evidenza nel mondo arabo-musulmano, che sembra aver assunto su di sé il compito di amplificare fino all’assurdo i difetti della nostra epoca."

"La mia impressione è che la deriva che l’umanità di oggi sta sperimentando sia strettamente connessa al cambiamento introdotto dalle rivoluzioni conservatrici nel modo di percepire il ruolo dello stato."

"Una delle caratteristiche di questo secolo è proprio che diminuiscono sempre più i fattori di coesione. Aggiungerei: soprattutto quando si tratta di nazioni plurali."

"Di conseguenza, se è ragionevole affermare che lo stato, come diceva Reagan, a volte può essere “il problema”, è altrettanto lecito domandarsi se l’assenza dello stato non sia, qualche volta, un problema ancora più grave."


A livello internazionale è come se fossimo sballottolati dall'attrito delle faglie egemoniche che paesi come la Russia, la Cina, le due Coree, gli USA, il Giappone, il Pakistan vogliono esercitare su tutto il Mondo. Maalouf vede nell'Unione Europea una degna candidata per fare l'ago della bilancia: "Certo, l’Unione si è costruita, si è allargata, e rappresenta un grande progresso rispetto all’epoca precedente; ma si tratta di un edificio fragile, incompiuto, ibrido e che ora si ritrova violentemente scosso."

Facciamo nostra l'esortazione di Maalouf: "È pertanto necessario – se non imperativo – avvisare, spiegare, esortare e prevenire. Senza pessimismo, condiscendenza né scoraggiamento. E soprattutto senza astio. Tenendo sempre a mente che le tragedie che accadono al giorno d’oggi fanno tutte parte di un ingranaggio che nessuno regola e nel quale tutti siamo trascinati: poveri e ricchi, deboli e forti, governati e governanti, che lo vogliamo o no, qualunque siano le nostre appartenenze, le nostre origini o le nostre opinioni."


Un invito a leggere con attenzione la realtà in cui siamo immersi "Negli ultimi anni abbiamo avuto anticipazioni rivelatrici di ogni pericolo nominato in questo libro, a volte perfino esempi angoscianti (piccoli assaggi di quello che potrebbe succedere domani se la deriva non dovesse arrestarsi). Sapremo trarne le debite conseguenze prima che queste sciagure ci colpiscano come una frusta? Avremo la forza d’animo di restare uniti e correggere la rotta prima che sia troppo tardi?"

Per evitare il naufragio di tutte le nostre civiltà: "Sarebbe triste che il bastimento degli uomini continuasse a navigare verso la sua disfatta, inconsapevole del pericolo e convinto di essere indistruttibile come un tempo lo era il Titanic – prima di inabissarsi nella notte contro quella fatidica montagna di ghiaccio, mentre l’orchestra suonava Più vicino a te, mio Dio e lo champagne scorreva a fiumi."


Ascoltato per caso a Mantova (Festival della Letteratura 2019) e per scelta a BookCity 2019, Amin Maalouf merita di essere letto!

Su Telegram
https://t.me/ventaglip/3034
Profile Image for Nadia.
1,426 reviews510 followers
July 22, 2022
الكتاب صرخة إنذار من الخطر القادم الذي يهدد الحضارة الإنسانية الممزقة .
الكتاب انطلق من تجربة ذاتية للكاتب لينطلق في قراءته للاهم الأحداث التي أعادت تشكيل خريطة العالم بدء من الثورات التي عرفها عالمنا العربي الإسلامي في المرحلة المعاصرة .
Profile Image for Ferda Nihat Koksoy.
507 reviews26 followers
January 11, 2020
Komünist ütopya okyanus çukurlarına gömülürken, kapitalizmin zaferine eşitsizliklerin edepsizce zincirlerinden boşanması eşlik ediyor.
...insani düzlemde, etik düzlemde ve hiç kuşkusuz siyasal düzlemde bu durumun bir batış olduğu inkâr edilemez.
...bir çark dönüyor ve hepimiz uygarlıklarımızı yok edebilecek bu çarka doğru zorla sürükleniyoruz (Titanic gibi).

Komünizm adına yapılmış zulümler, Moskova duruşmalarından, açlıktan ölümlere (Ukrayna), soykırım düzeyine (Kamboçya) kadar varmıştır.
Anti-komünizm ise, her yerde toplumsal ve siyasal modernleşme imkânlarının altını oymuş, her yerde hınçları körüklemiş, fanatizm ve gericiliğe zemin hazırlamıştır.

Komünist rejimler, öne çıkaracakları varsayılan evrensel değerleri gözden düşürürken, Batılılar da en soylu evrensel ilkeleri kendi hırs ve açgözlülükleri adına sinsice araçsallaştırmış, özellikle Arap dünyasında sürekli olarak en gerici, en karanlık güçlerle, bir gün kendilerine karşı savaşların en tehlikelisini ilân edecek olanlarla ittifak kurmuşlardır.

Gezegenimizin bu yüzyılda sunduğu iç acıtıcı manzara, tüm bu ahlâkî iflasların ve tüm bu ihanetlerin ürünüdür.

***

Maalouf,
-"dini ve etnik ayrımların olmadığı tek dönem" dediği sosyalist dünya algısının hâkimiyetindeki gençlik yıllarını özlemle yad ediyor;

-şimdilerdeki tesettür, kadın-erkek, cemaat, mezhep, etniste ayrımlarının, azınlıklara temsiliyetlerde hakkaniyetler sağlansa bile cemaatlerin birbirlerinden uzaklaşıp mafyalaşmasını önlemediğine ve birbirlerine uyguladıkları dehşet savaşlarına vurgu yapıyor;

-'Marksist evrensel ve bütünselci anlayışa, "canavarca hatalarından arınmış" bir özgürlükçülüğün eklenmesini' kendi ideali olarak sunuyor;

-1966'da dünyanın 3.büyük komünist partisi olan Endonezya K.P. ile ilişkisi olan veya olduğu düşünülen 500 binden fazla insanın milisler tarafından vahşice katledilmesinin CIA destekli olduğuna dikkat çekiyor;

-1967 Arap-İsrail Savaşı'nı, Arapların çok daha kalabalık olmalarına rağmen "6 günde" kaybetmesini, şimdilerde mevcut intihar ve cinayete varan umutsuzluk ve kendinden nefretin ana nedeni olarak gösteriyor;

-1973'deki İsrail-Mısır/Suriye savaşında Araplara destek için başlatılan petrol fiyat artışlarından doğan 1974 Petrol Krizi'nin, petrole bağlı zenginleşen Fahd, Saddam ve Kaddafi gibi dünyadaki büyük düşüncelerden uzak yaşamış çöl ülkelerinin aktörlerini öne çıkardığını ve Batı'da da krize reaksiyonla milliyetçi/muhafazakar reaksiyonları başlatıp hızlandırdığını belirtiyor;

-1975 Vietnam'daki ABD-SSCB savaşından solun galip gelmesi sonucu dünyanın birçok bölgesinde SSCB yanlısı ülkelerin doğduğuna, bundan güç alan Moskova'nın 1978'de Afganistan bataklığına girerek kendisini boğduna(savaş 10 yıl sürer);
-1979'daki Teatcher ve CIA'in yasa-dışı silah sattığı Humeyni muhafazakar devrimlerinin (Reagan da eklenir) sosyal konularda siyasal anlamda utangaç/çekinik kalmış sağı güçlendirdip ayağa kaldırdığına;
-Doğu blokuna çok partililiği ve ifade özgürlüğünü getireceğini beyan eden, dünyanın en saygın ve entelektüel komünist partisinin genel sekreteri olan İtalyan Berlinguer ile tarihsel uzlaşma için büyük çaba gösteren İtalyan Hristiyan Demokratlarının lideri Aldo Moro'nun öldürülmesinin (Gladio'nun işi), ortalarda siyasal buluşma hayallerini yıktığına;
-Tüm bunlarla birlikte, Mao'nun ölümüyle başa gelen D.Xiaoping'in Moskova karşıtı, ABD ve piyasa ekonomisiyle flörtöz tavrının;
SSCB'nin çöküşünü belirlediğine işaret ediyor.

***

Medeniyetler Çatışması'nda, taraflar çatışırken kendi bölgelerindeki birliklerini güçlendiricekleri beklenirken, aksine, günümüz insanlığının ayırt edici özelliği, şiddet ve hırçınlık içinde parçalanmaya, hizipleşmeye yönelişi olmuştur (Müslümanların çatışmaları, Amerika Birleşmemiş Devletleri, Dağılan Sovyetler, Brexit, Katalonya, İskoçya).

Türdeşlik pahalı, zalim, yüksek bedelli bir hayaldir.
Pakistan örneği kaygı verici saptamaları aklıma getiriyor. Birincisi "paylaşım" mantığına girildiğinde, parçalanma sınırsız bir biçimde sürme eğilimi gösteriyor. Önce Müslümanlar Hindulardan ayrılıyor, sonra Bengallileri Pencaplılardan ayırıyorlar.
Ama bu halkların egemen oldukları devletlerin bünyesinde alay edilmekten,zulüm görmekten, hatta imha edilmekten korkan başka halklar da var (örneğin Bengalliler de Beharilere aşırı zulmeder); onların da kendi ülkelerine sahip olmaları gerekmez mi? Gözü açılmış bir tarihçi bir gün bana, "her küçük balık için daha da küçük bir balık bulunur" demişti. Gerçekten de ayrılmanın sağlıklı bir çözüm olduğu kabul edildiği andan itibaren, "dilimlemenin" sona ermesi için bir neden kalmaz...

...halklarn "kendi evlerinde" kendi hükümetleriyle yaşamaya başlamak için imparatorluklardan kurtulmaları gerektiğini öne süren teorinin modern zamanların en yıkıcı teorisi olduğunu bile düşünüyorum. Bunu söylerken aklımda özellikle I. Dünya Savaşı'ndan sonra parçalanan çok-etnisiteli iki büyük yapı var: Parçalanması on milyonlarca insanın canına mal olan ve en berbat tiranlıkların ortaya çıkışını kolaylaştıran Avusturya-Macaristan İmparatorluğu; bolünmesi, tüm insanlık üzerinde dolaşan terör ve gerileme heyulasına yol açarak günümüzde de süren Osmanlı İmparatorluğu.
Onları özlemiyorum ama dinin, etnisitenin veya ırkın ulus teşkil etmek için meşru temeller oluşturduklarını asla kabul etmeyeceğim.

Çağdaşlarımızı, kimlik, ulus veya din konusundaki kabileci anlayışlara tutsak kalarak ve kutsal egoizmi yüceltmeye devam ederek, çocuklarına kıyamet misali bir gelecek hazırladıklarına nasıl ikna edebiliriz?

Görünmez el (A.Smith-Liberalizm) üzerine kurulan ekonomik, toplumsal ve siyasal öğretiler bir yandan enerjileri serbest bıraktı, alışverişleri teşvik etti ve yaratıcılığı hızlandırdı. Ama aynı zamanda kamu iktidarlarının düzenleyici rolünü eleştirmeleri ve aşırı zenginleşmeyi yüceltmeleri, genel çıkar fikrinin özüne darbe indirdi, yurttaşlar arasındaki bağları zayıflattı.
Bir ülkedeki yurttaşlık duygusunun kaybı nasıl hesaplanabilir? Bir nüfusun çeşitli bileşenleri arasındaki ilişkilerin gevşemesi veya sıkılaşması nasıl ölçülebilir? Kamu otoritelerine karşı duyulan kuşkuyla cemaatçiliğin, şiddetin veya rüşvetin yükselişi arasında bir bağ bulunduğu nasıl ispatlanabilir?

Uyuşturucu tacirlerine öğretmenlerden fazla hayranlık duyulan bir mahallenin toplumsal çürüme odağı haline geldiğini anlamak için uzun ispatlara gerek var mı?
Bütün bir toplum benzer bir zihniyet içine girdiğinde parasal açıdan kazançlı işlere toplumsal açıdan yararlı işlerden daha çok değer verildiğinde, bunun yıkıcı sonuçlarını engellemek imkânsızlaşır.

Bu asrın belirleyici niteliklerinden biri, insanları bir araya getiren etkenlerin giderek azalmasıdır.
Ortak değerler bile toplumsal "çimento" görevini tam olarak üstlenemiyor artık.
Toplumsal uyuma akıllıca yatırım yapıldığında, bir ulusun farklı bileşenleri arasındaki gerilimlerin azaltılabileceğini düşünenlerdenim.
Her türlü olumsuzluğa kullanılabilen yanlarına rağmen devlet, ince, elle tutulmaz ama aynı oranda vazgeçilmez bir role sahip; ortak aidiyet duygusunu güçlendiren bağlar dokunmasına binbir biçimde katkıda bulunuyor; devletin yokluğu daha ağır sorun yaratmaz mı diye sormak tamamen meşrudur.

Orwell'in Big Brother'i gibi teknolojinin sürekli gözetimi altındayız; varoluşumuzda özel addettiğimiz ile kamusal alanda gözler önüne serilen (ki bunun için çabalayan bir insanlık da var artık) arasındaki sınır her gün biraz daha siliniyor.
Delinmiş bir haznedeki yağ gibi, özgürlüğümüz damla damla akıp gidiyor ve biz bunu dert etmiyoruz. Özel alanımızı işgal ettiriyoruz.
Giderek mükemmelleşen, bize gücümüzün her şeye yettiği ve zengin olduğumuz duygusunu veren cihazlara sahibiz. Ama bunlar adli kontrol şartıyla serbest bırakılmış hükümlülerin elektronik bileziklerine veya boynumuzda taşıdığımız ama diğer ucunun kimin elinde olduğunu dert etmediğimiz tasmalara benziyorlar.

Her kuşağın iki zorunluluk arasında bir denge bulması şart: Her türlü özgürlüğü yok eden toplumsal modelleri öne çıkarmak için demokratik sistemden yararlananlardan korunmak; aynı demokrasiyi koruma bahanesiyle onu boğmaya hazır olanlardan korunmak.

Bugün, iki yönde de mevcut olan bazı sapmalara karşın, bu dengenin henüz bozulmadığı kanısındayım; ama gelecek perspektifleri hiç ferahlatıcı değil. İnsanlara çocuk muamelesi yapan ve kullaştırma potansiyeli taşıyan bir dinamik harekete geçirildi ve onu durdurmak güç olacak; teknolojik ilerlemeler bu dinamiğe kaçınılmaz olarak yeni hareket alanları açacak ve onu haklı gösteren tehditler yok olmayacak. Bazıları bunu totaliter değilse bile en azından otoriter ve hileci, içten pazarlıklı bir girişim olarak görüyorlar; ben ise ne yazık ki zincirlerinden boşanmış gibi dünyaya yayılan ve alt etmeyi bir türlü beceremediğimiz kimlik iblislerinin kaçınılmaz sonucu olarak değerlendiriyorum.

Tüm eşitsizliklerin en üst sonucu olarak uzayan ömür farklılığı acaba nasıl yaşanacak?
Uzun bir ömre sahip olma teknolojik imkânından dışlananlar kaderlerine razı olacaklar mı?
Tam tersine, öfkelerinin iki katına çıkacağı ve kanlı bir intikam düşü kurmaya başlayacakları varsaylabilir. Peki ayncalıklılar? Yüksek duvarların arkasında barikatlarını kurup kendilerine tehdit olarak göreceklerini acımasızca yok etme eğilimi içine girmezler mi?
Bu eşitsizliklere, yapay zeka, robotlaştırma ve nano-teknoloji alanlarındaki gelişmeleri de ekleyip düşünmemiz gerekli.

"Gereksizleşerek" iş dünyasından tasfiye edilmiş insanlar, marjinalleştirilmiş ve sözcüğün tam anlamıyla "kullanılmaz" olarak nasıl yaşayacaklar?
Onlara insan dayanışması adına, "faydalı" azınlık tarafından mı bakılacak?
Bu durum onların gereksiz, boşuna kalabalık eden, asalak ve potansiyel zararlı kişiler olarak algılanmasına yol açma tehlikesini barındırmayacak mı?
O zaman binlerce yıl boyunca sabırla oluşturulmuş insanlık kavramının manası boşaltılmış olacak.

Dünyanın olumluya gidebilmesine örnek olması için Avrupa Birliği'nden umutluydum; Avrupa'nın en büyük avantajlarından biri, Tarih'in onlara çoğunlukla ıstıraplar içinde değerli dersler vermiş olmasıdır. Kuşkusuz gezegenin her yerini fethetmiş ve uzun süre hakimiyetleri altında tutmuş ama sonunda bu hakimiyetin sınırlarını anlamışlar, bu da onların daha bilge, daha sorumlu -itiraf edelim ki bazen de daha pısırık- kalmasına yol açmıştır.

Avrupalıların çoğunda, sömürgecilerin kibri yerini daha ihtiyatlı, başkalarına karşı daha saygın bir tavra bırakmıştır.
Tarihleri boyunca çatışmış ve artık birlikte ortak bir gelecek yaratmaya çalışan ülkeleri bir araya getirme iddiası taşıdığı için, sadece Avrupa projesi bir dünya modeli sunabilirdi. Eğer yaşlı kıta kendi birleşik devletlerini kurabilseydi, böyle bir geleceğin bir ütopya veya hayal olmakla kalmadığını, pekâlâ mümkün olduğunu tüm insanlığa göstermiş olacaktı.

Her ülkeye her adımı veto hakkı verilmesi gibi aşırı demokrasi ve tüm yurttaşların oylarıyla seçilecek Avrupa Hükümeti yerine, hükümetlerin atadığı komiserlerin idaresi federal bir yapı olabilmesini önlemiştir.
Uzun bir demokrasi geçmişi olan halklar, halk oylamasının kutsanmasından geçmemiş yöneticileri benimsememiştir.

Silkinip toparlanmanın hâlâ mümkün olduğuna eminim. İnsanlığın bugüne kadar inşa ettigi her şeyin yok oluşuna uslu uslu boyun eğeceğine inanmam zor. Bıkmadan, göz yummadan, cesareti kırılmadan, özellikle de hırçınlaşmadan tehlikeyi haber vermek, açıklamak cağrıda bulunmak, önceden uyarmak gerekli, hatta zorunludur.

Balçıktan yapılmışsam
Tekmil dünya yurdumdur benim
Tekmil mahlûkat da yakınlarım (El Endelüsî).
Profile Image for Hakan.
807 reviews618 followers
December 18, 2019
Afrikalı Leo, Semerkant, Doğunun Limanları, Tanois Kayası gibi tarihi romanlarını yıllar önce keyifle okuduğum Amin Maalouf, bu kitabında kendi aile geçmişinden hareketle günümüz dünyasında yaşanan sorunların nedenleri üzerinde duruyor, dikkat çekici çözümlemelerde bulunuyor. Ortadoğu’daki çatışmalardan terörizme, teknolojideki gelişimin davranış kalıplarımızda yarattığı değişimden çevre sorunlarına, uygarlığımızın karşı karşıya bulunduğu ciddi sınamalar ele alınıyor, düşündürücü tespitler yapılıyor. Çağımızı, bölgemizi daha iyi anlamak isteyenler için birebir. Kitabı özgün dilinde (Fransızca) yayımlandığı yıl (2019) dilimize iyi bir çeviriyle (Ali Berktay) kazandıran YKY de takdiri hak ediyor.
Profile Image for Mrwa Kabeel.
132 reviews22 followers
July 27, 2021
يا إلهي ما هذا الجمال.

أظن أنني وجدت كاتبي المفضل أخيرًا.
Profile Image for Yolanda Morros.
238 reviews16 followers
January 31, 2023
Interesante reflexión y análisis geopolítico de Amin Maalouf sobre la situación actual del mundo árabe, Oriente Medio y el Levante, y los motivos que los han llevado hasta la situación actual. Un ensayo marcado por la lucidez habitual del escritor libanés Amin Maalouf.
Profile Image for Julio Bernad.
466 reviews175 followers
May 9, 2020
Amin Maalouf es un oasis de comprensión y lucidez en un mundo cada vez mas loco en el que con menos de 300 caracteres uno ya cree posible condensar todo un discurso político-social; en el que todas las respuestas a las grandes problemáticas de nuestro tiempo se encuentran en cadenas de Whatsapp y vídeos de YouTube; en el que cualquiera que enuncie comentario o crítica debe primero someter su persona al inflexible tamiz de la ideología reinante o no para ubicar adecuadamente sus ideas como aceptables o como sospechosas. En un mundo así, Amin Maalouf es una mosca cojonera de manual, un escritor que habla desde la experiencia de asuntos que aquí en occidente llegan tan distorsionados que hablar de tales solo se puede hacer desde la ignorancia mas indecente o el fanatismo mas absoluto.

En primer lugar me gustaría decir que el titulo de este libro, pese a su sonoridad, es un tanto engañoso. El naufragio de las civilizaciones trata como nuestras sociedades vagan a la deriva en un océano de incertidumbre, en efecto, pero solo en los últimos capítulos. Amin Maalouf considera que para entender este naufragio es imprescindible conocer el astillero del que se armó el barco y como se comportó este una vez lo fletaron y despidieron en el puerto, botella de champan incluida. Para ello, mas de dos tercios del ensayo tratan sobre la historia de oriente durante el siglo XX: conocemos que ocurrió con las provincias árabes del antiguo imperio otomano que se convertirían en Líbano, Siria o Irak; el nacimiento del estado de Israel; el ascenso al poder de Nasser y que significó su figura para la comunidad árabe de todo el mundo; como todos los proyectos democráticos laicos trocaron en monarquías o dictaduras integristas radicales y en que forma afectó la guerra fría a todos estos estados jóvenes, ademas de Afganistán.

Este libro es un ensayo incomodo sobre todo lo que pudo ser y que por numerosas y fatales circunstancias no fue. Amin Maalouf no busca ni señala culpables, pues si los hubo fueron incontables, tampoco se atreve a llamar héroes a ciertos personajes de gran relevancia para la historia árabe del siglo XX, ni ennoblece las luchas de los grupúsculos libertarios que brotaron como champiñones desde el Sinai hasta Indonesia, pues precisamente es, en parte, culpa de este romanticismo libertario que ahora todo el mundo ha de sufrir esa banda mafiosa de chacales autoproclamada Estado Islámico. El escritor franco-libanés -y el mismo da mucha importancia a sus orígenes para hablar de lo que habla con tono crítico y desencantado- relata las luces y las sombras de una historia apasionante por fatalista, una historia en la que nadie gana, todos perdemos, sin ni siquiera el consuelo de un villano al que señalar y culpar de todo lo malo de este mundo. Porque esto no es una peli Disney, Amin Maalouf lo sabe bastante bien, y sería estúpido y acrítico reducir todo a una cuestión de nítidos blancos y negros, en los que, por supuesto, los que ahora sufren son los blancos, pese a que durante mucho tiempo fueron los que sujetaron la cimitarra por el mango, y los negros son siempre los que ganan, pues en este mundo corrupto el mal campa libre. Pero esto no es más que reduccionismo falaz, perfecto para novelas y películas o para discutir lanzando espumarajos en un grupo de debate universitario, pero ridículo para comprender las complejidades de la historia. En el mundo en que vivimos la maldad extrema es casi tan rara como la bondad absoluta.

¿Convierte esta aparente neutralidad a Maalouf en un equidistante, palabra tan de moda actualmente? ¿Por qué no lo descubrís vosotros mismos? Así podréis ver del lado de quien esta el autor, pese a ser el bando que mas palos se lleva a lo largo del libro. Una lectura muy muy recomendable y didáctica, que ojala nos ayude a divisar el iceberg al que nos aproximamos; que consigamos alertar al timonel a tiempo ya depende del fatalismo de cada uno.
Profile Image for Areej Abuali.
72 reviews41 followers
June 8, 2022
أنهيت الكتاب و أنا أحضر تدريب كرة السلة لابني الصغير ،مع آخر كلمة لم أملك إلا أن أشفق على جيله من العالم الذي سنخلفه لهم ."أصبحت جميع الانحرافات ممكنة ،و ليس بمقدار أي بلد أو أي مؤسسة أو أي نظام قيم أو أي حضارة اجتياز هذه الاضطرابات و البقاء بمأمن من الأذى" حظا"سعيدا"لنا جميعا :)
Profile Image for Ibrahim.
312 reviews113 followers
February 26, 2020
هذا الكتاب هو تشاؤم نحو المستقبل وأجد أن العنوان يجب أن يكون «حضارات غارقة» بدلاً عن «غرق الحضارات» لأن الكاتب ينبأ بإنحطاط الحضارة العربية في هذا التسارع التكنولوجي.

منذ بداية عام ٢٠٢٠ والكوارث والأحداث السياسية تتجه للأسوأ، وآخرها وباء الكورونا الذي يتسلل عبر القارات بشكل مخيف. فأعتبر قرائتي لهذا الكتاب في هذا الوقت غير موفقة وإن وجدت مؤلفات أمين معلوف الفكرية/السيرية غنية وممتعة في نفس الوقت.

يبدأ الكاتب بسرد تاريخ والديه والفترة التي عاشوها في مصر في عصر الملك فاروق ثم انتقالهم إلى لبنان في عهد جمال عبدالناصر. تطرق لدخول اليهود إلى فلسطين ومن ذلك الوقت وتاريخ العرب يتجه إلى حضيض.

يقارن أحداث مأساوية حدثت في كوريا الجنوبية واليابان وألمانيا وكيف استطاعوا النهوض عبر تطوير التعليم والتكنولوجيا لا بالتسلح والاستمرار في التصعيد أو شن حروب أخرى، ما غفل عنه العرب لتكون لهم نقطة تحول إيجابية والخروج من المستنقع الذي مازلنا نخوض فيه.

كذلك كتب أمين معلوف عن الأقليات وعن التمسك بالهويات والذي يجعل شعب أو طائفة أو مجموعة منغلقة على نفسها وتخوين الآخر المختلف عنها.

يقول الكاتب: ‏«المفارقة المحزنة لهذا القرن: فللمرة الأولى في التاريخ، لدينا الوسائل الكفيلة بإنقاذ الجنس البشري من جميع الويلات التي تجتاحه،للانتقال به بهدوء إلى عصر من الحرية، والتقدم الذي لاتشوبه شائبة، والتضامن الكوكبي والرخاء المشترك، ومع ذلك، هانحن ننطلق، بسرعة فائقة، في الاتجاه المعاكس.»
Profile Image for Manal Mahmoud.
22 reviews
September 12, 2022
هذا الكتاب من أجمل الكتب السياسة التي قرأتها، يغوص الكاتب في أحداث الماضي متنقلًا بك من حدث إلى آخر مع تحليلات منطقية للنتائج المترتبة على تلك الأحداث، بكل سلاسة. مفسرًا أسباب إضمحلال الشعوب وتحديدًا العالم العربي، وكيف كنا وأين أصبحنا وإلى أين نحن ماضيين ؟
أعتقد أنه يجب على كل شخص يسعى لمعرفة أسباب الخراب والحروب والتفكك التي حولنا أن يقرأ هذا الكتاب.
Profile Image for Jonas Wiklund.
56 reviews4 followers
September 7, 2019
Amin Maalouf, author of some splendid historical novels like “Samarkand” about the Persian mathematician and poet Omar Khayyam and “Leo Africanus” about the geographer of that name, recently published a long essay in four parts titled “Le naufrage des civilisations” (The shipwreck of civilisations).

The first part, A Paradise in Flames, about the wrecking of first his mother's Egypt then his father's Lebanon is a touching personal family history. More so because of the Maalouf's ability to raise his perspective from the personal and understand Nasser's (catastrophic) policy of expelling “foreign” elements like his family. The chapter is a canticle of praise for the multicultural societies of his youth and traces how a number of political events (Churchill's mishandling of the Suez crisis etc...) inevitably lead to the breakdown of the political order in the Levant.

The second part (Populations in Ruination) continues to trace the Arab despair from the second world war, to the catastrophic loss of the combined armies against Israel in 1967. A despair that lead all the way to what the Maalouf believes is the ultimate expression of lost hope: suicide bombings. The writer argues that the situation in the middle east is a morass that ultimately will drag the entire world down with it.

The third part (The Year of The Great Reversal) is chiefly concerned with the zeitgeist of the late 70s and how the four conservative revolutions of 1978-79 (Thatcher, Khomeini, Deng Xiaoping and John Paul II) together with the moral duty of the west to oppose communism in all its forms further the morass in the middle east. Alas, Maalouf himself was only present at the Iranian revolution and I feel that the loss of a personal perspective is one of the weaknesses of this chapter. However, the connection between the four conservative revolutions of 78-79 is interesting and not something I've thought about before, but overall this part doesn't live up to the first two.

The forth part (A Disintegrating World) unfortunately is of the genre that I like to call “Liberals who whine” so it reads a bit like an overly long article in The Economist. Overall I think the book should be read for the first two maybe three chapters. The last chapter is chiefly interesting for its Franco-French view on USA (a love lost, but still some feelings) and the EU (the founders should have created a European federation, stopping at the internal free market was an irreparable mistake).

Overall, the best book on the current state of the world I've read the last few years. Miles ahead of King's Grave New World which I think is the second best. Anyone who has an interest in the near east and can slog through French with the help of a dictionary should read the first chapter at least.
Profile Image for Sahiden35.
276 reviews13 followers
April 9, 2020
"Kimlik sorunlarına bu barbar yaklaşımı doğal, gerçekçi ve "insan tabiatina uygun" kabul etmekten vazgeçilmesi için, daha kaç içler acısı iflas, kaç katliam ve "temizlik" gerekecek?"
Profile Image for Ahmad Al-eskafi.
243 reviews28 followers
January 28, 2021
الكتاب كان صدمة لي اتجاه أمين معلوف وأعتبره كتاب مضلل لتاريخنا بل حتى العنوان مضلل نوعا ما حيث أن العنوان يعطيك الانطباع أنه سيتحدث بشكل عالمي وتاريخي وينما استغرق ما يقارب نص الكتاب عن مصر ولبنان وفلسطين وفضاء الشرق الأوسط
أذكر أن أمين معلوق قال في كتابه الشهير الهويات القاتلة أنه لا يحب التبسيط ولكنه نراه هنا يحكي التاريخ ويحلله بشكل مبسط مخل بسير الأحداث ويوصل فهم خاطئ لدى المتلقي .
من المأخذ على الكتاب أنه يسيق القارئ لنتيجة محددة وعاطفية في عدة صفحات ومن ثم يحاول أن يصحح أو يراجع تلك النتيجة ببضع كلمات
ويتبين موقف وانحياز أمين معلوف من ثورة الضباط الأحرار في مصر ومن جمال عبدالناصر وذلك من تبيان خلفية أمين معلوف الأسرية التي كانت مستفيدة من النظام الملكي ومحسوبة عليه وتعيش في رغد في مصر وحرمت من كل ذلك بعد الثورة وهو مالا يخفيه أمين معلوف في الجزء الأول من الكتاب بالرغم
من محاولته ادعاء تخلصه من هذا الانحياز.
أمين معلوف ظلم ولم ينصف قضية العروبة الأولى ولم يكتفى بذلك بل حاول تلميع الصهاينة
من الأمور المذهلة والعجيبة التي سطرها في الكتاب أنه من خلال ذكرى مجزرة صبرا وشاتيلا التي حدثت عام 1982 أثنان الاحتلال الإسرائيلي للبنان وتعتبر من أكبر وصمات العار على جبين الاحتلال الإسرائيل لكنه في نفس الصفحة ونفس السياق يذكر أن المتظاهرين خرجوا في الداخل ضد هذه المجزرة ويقول
.وأن هذا يدل عن نبل عظيم وضمير أخلاقي بامتياز وأن حتى المستهجنون لتصرف السلطات والقوات العسكرية لم يكن بوسعهم سوى الأعجاب بموقف اليهود
لم أجد غير أمين معلوف يستطيع أن يستحضر مجزرة صيرا وشاتيلا ويكيل المديح للصهاينة بدل أن يدينهم .
مثل هذه السقطات الكبيرة تجعلني صعب أن أتغاضى عن نية الكاتب من وراء ذلك

لا أنصح بالكتاب واضاعة لجهد القارئ
Profile Image for Baris Ozyurt.
905 reviews31 followers
June 18, 2024
‘Çağımızın bir diğer kaygı verici ve aynı dünya görüşüne dayanan özelliği, ne kadar baş döndürücü olurlarsa olsun, eşitsizliklerin meşrulaştırılmasıdır.

Gerçi tüm insanlar arasında fiili eşitliği mantıklı bir hedef olarak görmeye devam edenlerin sayısı çok azaldı. Yine de kavramın kendisi hırpalanmış olsa bile günümüze dek simgesel bir ahlaki referans olarak duruyordu ve her halūkārda eşitsizliklere övgüler düzmekten kaçınılıyordu ve kimse onlara alkış tutmayı da düşünmüyordu. İşsizlik konusunda da benzer bir saptama yapılabilir: Bir süredir hiç kimse tam istihdama inanmıyor, ancak eskiden kitlesel işten çıkarmalara yönelen firmaların dünya borsaları tarafından bir hisse satın alma dalgasıyla selamlandıklarına da rastlanmazdı.

Zamanın yeni ruhuyla değişen işte bu oldu. Benim ikinci vatanım Fransa'da bile eşitlik ilkesi hâlâ hatırlatılmakla birlikte, artık aşırı zenginleşme dehşetle değil, hayranlıkla izleniyor; bazı şirket yöneticilerinin gelirleri hâlâ rezalet diye değerlendirilse de, artık futbolcuların, film veya müzik dünyasının yıldızlarının gelirleri kimseyi şaşırtmıyor. Sahte bir eşitlikçiliğin uzun süre haksızlığı ve zorbalığı gizlemeye yaradığı Rusya veya Çin gibi ülkelerde bu tavır çok daha belirgin bir hal alıyor.

Ve medyada, sık sık olduğu üzere, en büyük servetler listesi ile insanların geri kalanlarının sahip oldukları arasında yapılan kıyaslamalar çarşaf çarşaf ortalığa döküldüğünde, hiçbir öfke patlamasına rastlanmıyor. Artık hiç kimse "esirler dünyası"ndan bir ayaklanma beklemiyor ve zaten bir gün ayaklanıp Enternasyonal'de söylendiği gibi mazi ta kökünden silinirse korkunç olur.’(s.153)
Profile Image for Fouz.
82 reviews33 followers
March 21, 2020
كتاب غرق الحضارات آخر عمل للكاتب اللبناني الفرنسي أمين معلوف.. صدر الكتاب في الربع الأخير من 2019.
وهو امتداد لكتابين سابقين: الهويات القاتلة (1999) و اختلال العالم (2009)
فيها يوظف معلوف خبرته كصحفي و شاهد على أحداث وانقلابات في تاريخ العالم فيستقرئ الأحداث مره أخرى والتقلبات السياسية والاقتصادية والاجتماعية في العالم. .... الكتاب من أربعة فصول..
🔹️الفصل الأول: فردوس يحترق.
موطنه لبنان و موطن أمه مصر..
كانت عائلته و عائلة والدته مستقرين في مصر خلال فترة رئاسة جمال عبد الناصر ..
وكانت أسرة والدته نصف تركية نصف مصرية.. إلا أن النصف المصري لم يشفع لهم فطردوا مع من طردوا من مصر وصودرت أملاكهم.. مصر ولبنان اللتان كانتا منبع الثقافة العربية المعاصرة وملتقى تجمع الأدباء والمثقفين والفنانين العرب..
ويرى أن "اليأس العربي" بدأ في عام النكسة عقب العدوان الإسرائيلي على مصر ولم يشفى العرب حتى اليوم.
كما يحلل سياسة تشرتشل و الحكمة في مانديلا.
.
.
🔹️الفصل الثاني: شعوب تائهة.
في امتداد للفصل السابق.. يتحدث عن تشتت الشعوب العربية وانقساماتها الداخلية والخارجية..
فهناك فلسطين.. هل تقبل لبنان وسوريا والأردن بنقل الحرب الإسرائيلية الفلسطينية إلى أراضيها.. ولا ضمانات للانتصار.
ويلقي نظرة على شعوب العالم ومعاملة الأقليات والمهاجرين وانهيار الجسور الثقافية و تمدد الزحف الاشتراكي.
و تجارب ناجحة لدول تمكنت من إعادة بناء نفسها مثل الصين وكوريا الجنوبية.
.
.
🔹️الفصل الثالث: الانقلاب الكبير
1979
سماها سنة الانقلاب الكبير بسبب أحداث مصيرية وقعت في نفس السنة أو قبلها بقليل..
منها صعود الأحزاب اليمينية المحافظة.. متمثلاً بمارغريت تاتشر في بريطانيا ورونالد ريغان في أمريكا الذي عمل على استئصال الفكر الشيوعي، والثورة الخمينية في إيران، حرب فيتنام ، وثورة دينغ شياو في الصين و امتداد الزحف السوفييتي وتأثير أزمة النفط.
فكانت الفردية والنزعة لاغلاق المجتمع على ذاته هي روح العصر السائدة.
.
.
.
🔹الفصل الرابع: عالم متفكك.
عالم يضطهد الاقليات بسبب انتماءاتهم الأيدلوجية.. وشعوب ترتاب في حكوماتها.
وحتى أسر متفككة ينظر شبابها إلى كفاح والديهم بنظرة ازدراء مع بحث حثيث عن أسرع الوسائل لكسب المال والثراء
دون الالتفات لدور العمل في بناء المجتمعات.
تتضاءل في عالم اليوم العوامل التي تجمع البشر وتستمر الانقسامات، نرى هذا جلياً في أزمات إنسانية مثل البيهاريين في بنغلاديش و الروهينغا في الصين.
..... الكتاب كثيف جداً كعادة أمين معلوف.. بعيد عن العواطف وموضوعي في طرحه أكثر من اختلال العالم .. إلا أنه كرر الكثير من الأفكار .
Displaying 1 - 30 of 422 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.