The Wandering

by Intan Paramaditha, Stephen J. Epstein (Translation)

The most ingenious, unique novel you will read all year, where you choose your own story as you travel across the world

You’ve grown roots, you’re gathering moss. You’re desperate to escape your boring life teaching English in Jakarta, to go out and see the world. So you make a Faustian pact with a devil, who gives you a gift, and a warning. A pair of red shoes to take you wherever you want to go.

But where will you choose to go?

To New York, to follow your dreams?

To Berlin or Amsterdam? Lima or Tijuana? Or onto a train that will never stop?

You’re forever wandering, everywhere and nowhere, but are you ever home?

The choices you make may mean you end up as a tourist or an undocumented migrant, a mother or a murderer, and you will meet many travellers with their own stories to tell. As your paths cross and intertwine, you’ll come to realise that no story is ever new.

The Wandering is a novel about the highs and lows of global nomadism, the politics and privileges of travel and desire, and the freedoms and limitations of the choices we make, by one of Asia’s most exciting writers. It’s a playful and ingenious reminder that borders are real, that turns the traditional adventure story on its head.

Genres: Fiction, Fantasy, Asia, Indonesian Literature, Novels, Travel, Asian Literature

432 pages, Hardcover

First published October 16, 2017

About the author

Intan Paramaditha menulis buku Sihir Perempuan, kumpulan cerita pendek yang masuk lima besar Khatulistiwa Literary Award pada tahun 2005; Kumpulan Budak Setan (2010), sebuah tribut untuk penulis horor Abdullah Harahap yang ditulis bersama Eka Kurniawan dan Ugoran Prasad; naskah drama Goyang Penasaran (Intan Paramaditha & Naomi Srikandi, ed, KPG 2013), diadaptasi dari cerpennya dan dipentaskan oleh Teater Garasi di Yogyakarta dan Teater Salihara, Jakarta. Ia mendapat penghargaan sebagai cerpenis terbaik Kompas 2013 lewat cerpen "Klub Solidaritas Suami Hilang." Pada tahun 2017 ia menerbitkan Gentayangan: Pilih Sendiri Petualangan Sepatu Merahmu, novel dengan alur beragam yang terpilih sebagai karya sastra bidang prosa terbaik pilihan Tempo 2017. Karyanya telah diterjemahkan ke dalam bahasa Inggris dan diterbitkan Harvill Secker (Penguin Random House UK) dengan judul Apple and Knife dan The Wandering.

Intan Paramaditha juga seorang akademisi, banyak menulis tentang gender dan seksualitas serta kajian budaya, khususnya film. Ia mendapat gelar doktor dalam bidang Kajian Sinema dari New York University setelah sebelumnya mendalami sastra Inggris di Universitas Indonesia dan University of California San Diego. Saat ini ia tinggal di Sydney dan mengajar Kajian Media dan Film di Macquarie University.

Reviews

[Nikola · Rating 4 out of 5]

Pierwsza ścieżka skończona na stronie 240.
Druga ścieżka skończona na stronie 500.
Trzecia ścieżka skończona na stronie 51. Lol.
Czwarta ścieżka skończona na stronie 509.
Piąta ścieżka skończona na stronie 472.
Szósta ścieżka skończona na stronie 505.

Dodałam jedną gwiazdkę za formę powieści, która bardzo mi się podobała.

[Karolina · Rating 5 out of 5]

Pierwsze tłumaczenie z indonezyjskiego na polskim rynku (a przynajmniej poza artykułami akademickimi). Świetna robota Marianny Lis i wspaniały plot Intan Paramadithy. Mocno feministycznie, antykolonialnie, diabelsko.

Kiedy ostatnio czytaliście/czytałyście powieść paragrafową lub/oraz autorstwa kogoś z Indonezji?

"Grzeczne dziewczynki idą do nieba. Niegrzeczne - wędrują". 🔥

https://tajfuny.pl/produkt/wedrowka/

[spillingthematcha · Rating 4 out of 5]

Przeszłam 7 ścieżek and i’m confused af..
Trzeba było zostać przy pierwszym zakończeniu, bo potem zaczęłam wątpić we wszystko co czytam..

[Arbuz Dumbledore · Rating 5 out of 5]

Dotarłam do wszystkich zakończeń. To nie tylko paragrafówka, rozrywka, ale i szalenie piękne opowieści. Zakochałam się w tych dziwacznych, onirycznych, fascynujących historiach, z których każda jest magnetyczna, hipnotyczna wręcz. Utkana mikroopowieściami, które były chyba najmocniejszą częścią książki. Idealnie w moich klimatach. Nie mogę się doczekać, aż do niej wrócę, bo wrócę na pewno.

[Jowix · Rating 4 out of 5]

4.5
Przewędrowałam, gubiąc się, zawracając, zmieniając plany. Każda ze ścieżek była tylko fragmentem i wpaniale było odkrywać, jak warianty historii przecinają się i przeglądają w sobie, składając w końcu na pełne, choć niemożliwe doświadczenie.
Ale to gratka! Intertekstualność, kulturowa eklektyczność, feministyczno-faustowskie poszukiwania siebie w egzystencjalnej osnowie. Czasem tylko okazywało się, że literackie wypełnienie poszczególnych cząstek pomysłowością nie dorównuje samej formie. Ale to przygoda, którą absolutnie warto przeżyć - niespiesznie, z ołówkiem i znacznikami pod ręką.

[Introverticheart · Rating 4 out of 5]

To była PRZYGODA
Nie ma sensu się rozpisywać, trzeba tylko założyć czerwone buty i dać się porwać.

[Paya · Rating 5 out of 5]

Przeczytałam wszystkie ścieżki! Super przygoda, a przy okazji komentarz na temat podróżowania, tego, kto może podróżować, jak te granice przekracza i gdzie napotyka przeszkody.

[Carolyn · Rating 5 out of 5]

Przeszłam chyba najbardziej konserwatywną ścieżkę, jaką można przejść w powieści choose your own adventure, gdzie uprawiasz seks z diabłem💀 spróbuje jeszcze raz, jak będę czytać w papierze paaaaa

[Aravena · Rating 4 out of 5]

"Tapi dalam setiap petualanganmu, kau ingin tahu apa jadinya bila kau ambil jalan yang ini dan bukan yang itu. Iya kan?”

Hal utama yang langsung membuat saya tertarik dan tergopoh-gopoh menyambar buku ini….



INI BUKU PILIH-SENDIRI-PETUALANGANMU, SAUDARA-SAUDARA.

Oke, saya lumayan kaget. Struktur semacam ini biasanya lebih identik dengan buku anak-anak, seperti seri yang dulu terbit di masa kecil saya ini (saya suka seri ini, dan saya juga yakin penulis buku ini pun demikian—apalagi sewaktu muncul salah satu ending yang tiba-tiba lompat ke genre sci-fi dan terkesan ngerjain pembaca xD Sangat khas seri tersebut. Baru sekarang saya lihat struktur ini diaplikasikan untuk sebuah…. *batuk-batuk sebelum bicara dengan nada suara diberat-beratkan*…..Karya Sastra yang Penting dan Serius™.

Yang jelas, buku ini memang bukan untuk anak-anak—wong adegan pembukaannya saja langsung menampilkan si tokoh utama bercumbu dengan Iblis.

Secara esensial, Gentayangan sebenarnya bisa disebut ‘kumpulan cerpen’ yang kebetulan saja dikemas dengan gaya non-konvensional. Sebagian pembaca mungkin akan merasa format ini malah mengganggu, atau memecah plotnya jadi fragmen-fragmen yang membingungkan. Keluhan itu jelas berdasar—tapi persetan, saya SUKA permainan teknik penyampaian macam begini. Pasti susah sekali merencanakan percabangan plotnya, belum lagi membayangkan berapa kali buku ini harus disunting. Saya sangat mengapresiasi hal itu, berikut kejutan-kejutan kecil nan cerdik yang kian sering muncul seiring makin banyaknya jalur cerita yang pembaca tempuh.

Cewek baik masuk surga, cewek bandel gentayangan.

Walaupun penulisnya identik dengan horor, pilihan-pilihan dalam buku ini bukan yang semacam….Kalau ingin dicekik kuntilanak, lanjut ke halaman 89. Kalau ingin disate sundel bolong, lanjut ke halaman 140. Horor hanya salah satu dari banyak bumbu dalam percabangan ceritanya, selain elemen-elemen khas Intan P lainnya: dekonstruksi dongeng dan cerita rakyat macam Wizard of Oz dan Malin Kundang, pembingkaian kisah-di-dalam-kisah, serta tentunya tentang identitas sebagai perempuan.

Kalau dipaksa untuk dilabeli, mungkin ini bisa dibilang travel literature yang sekarang kian menjamur seiring makin terjangkaunya penerbangan internasional. Namun, jangan bayangkan travel lit pada umumnya yang cerah, inspiratif dan memotivasi. Buku ini…. mungkin lebih cocok disebut ‘demotivasi’, hahaha. Ada nuansa post-modernisme yang kerap muncul dari penolakan tokoh utamanya (‘kau’) terhadap unsur normatif, sekaligus sarkasme yang kadang membuat saya terkekeh-kekeh iblis atau bahkan tertawa terjengking-jengking apalagi sewaktu sampai di sebuah bad ending, saat tokoh utamanya dinikahi oleh ‘ustad selebriti’ yang ternyata adalah iblis yang menyamar.

Apa tujuan perjalananmu sebenarnya?

Sejujurnya, walau saya selalu menikmati karyanya, tetap terasa ada ‘jurang’ antara diri saya dan tema feminisme dan relasi gender yang kerap diangkat Intan P. Bukan karena saya menganggap ada buku ‘untuk laki-laki’ dan ‘untuk perempuan’ (*buku bagus ya buku bagus, terlepas dari label demografinya), melainkan karena ada faktor identitas keperempuanan yang tidak akan pernah 100% saya pahami karena tidak mengalami sendiri. Ibaratnya, saya hanya seorang ‘penonton’ yang mengintip dari balik gelas kaca.

Walau begitu, perspektif orang kedua di buku ini seakan jadi kesempatan untuk bermain peran, bukan sekedar mengintip lagi. Tak seperti kebanyakan pengarang buku Pilih-Sendiri-Petualanganmu, di awal cerita Intan memberikan rincian latar belakang si tokohnya, seakan imengatakan bahwa ‘ini bukan kamu, tapi orang yang harus kamu resapi’. Saya pun menanggapi ajakan permainan peran ini dengan antusias, apalagi ada satu fakta yang sangat membuat saya merasa terhubung dengan tokoh utama: identitas sebagai orang yang belajar dan mengajar bahasa Inggris, tapi belum pernah menginjakkan kaki di negara berbahasa Inggris XD

Akhir kata, saya jelas menikmati Gentayangan. Di balik baju zirah kesinisan dan pragmatisme yang selalu dikenakan tokoh utamanya, ada keluguan dan sentimentalitas tersendiri dari pengalamannya di berbagai tempat. Satu hal lagi faktor penghubung yang baru saya rasakan setelah selesai membaca: perasaan ingin pergi ke tempat baru, yang sebenarnya bukan untuk melihat tempat terkenal, melakukan misi mulia, atau bahkan sekedar bersenang-senang…. Melainkan hanya ingin ‘gentayangan’ tanpa tujuan pasti…. Hanya ingin berada di tengah-tengah orang-orang baru yang tidak dikenal dan mengenal kita….. Memuaskan rasa kesendirian di tempat asing, tapi juga menghilangkan dahaga yang entah kenapa hanya bisa dipuaskan dengan….

…..mendengarkan cerita orang lain.

[Dagmara · Rating 5 out of 5]

Pierwsza wędrówka za mną.
Ale jako że jestem niegrzeczną dziewczynką już planuję kolejne.
Podczas tej pierwszej bawiłam się bardzo dobrze :)

[ola ✶ cosmicreads · Rating 4 out of 5]

czytałam to tyle czasu, ale chciałam „odblokować” jak najwiecej zakończeń. udało mi się zrobić 11 z 15. może kiedyś do nich wrócę, ale teraz zmęczyłam się już formą.
zakończenia:
1. strona 240 - na start odblokowałam chyba najdziwniejsze, które zaintrygowało mnie do czytania dalej, ale pewnie nie wszystkim się spodoba,
2. strona 509 - dziwne
3. strona 41 - kosmos, dosłownie XD
4. strona 500 - bardzo mi się podobało
5. strona 509 - powtórka, ale doprowadziła mnie tam inna historia
6. strona 473 - dla mnie świetne, ale pewnie nie każdemu przypadnie do gustu
7. strona 505 - też mi się podobało!
8. strona 524 - świetne!
9. strona 481 - na takie zakończenie czekałam po wszystkich nawiązaniach we wcześniejszych historiach
10. strona 472 - ciekawe, lubię takie historie
11. strona 386 - to też moje klimaty
generalnie w moim przypadku im dalej w las, tym „normalniejsze” zakończenia, w moim przypadku to dobrze. gdybym miała inną kolejność, to pewnie nie chciałabym aż tak poznać innych.
ciekawe historie, dużo nawiązań, wątków, różnych historii i wierzeń, super wędrówka :)

[Silvana · Rating 4 out of 5]

Such a cool book! Choose-your-adventure book and what adventures I had. I am enjoying the time I had and all the scenarios and little stories I witnessed. The English translation is available: The Wandering.

Witty and hilarious, especially if you grew up in more less similar environment with the author. I just had to laugh several times when she made remarks on Indonesians' lifestyles (then and now) and cultural references. What's also good is that you don't have to be Indonesian to enjoy this book since most of my non-Indonesian reading buddies enjoyed it as well.

[Lantip Sukaswanto · Rating 4 out of 5]

Ini konsep modern gothic!

Dalam setiap tokohlah tersimpan unsur dramatik yang mencekam. Mau kota-kota di mancanegara, atau kuburan di tanah Jawa.

Unsur gotiknya merayap dalam kehidupan realita kota. Meski sesungguhnya pribadi saya kurang menyukai konsep ala ala 'pilih sendiri' gaya 80-an, saya melihat konten yang disajikan dalam buku ini sungguh memesona, dan sekaligus mencekik dalam banyak kehilangan.

Dan yang sangat menonjol adalah pemerian film yang begitu mencolok, luber dan ada kesan sedikit tegang dalam menunjukan identitas penulisnya (bukan tokohnya). Lepas dari itu semua, ini karya yang kaya, dalam dan sangat menonjol dari buku fiksi fiksi kita saat ini.

Tabik bu Intan. 🙏🏼

[lesneczytanko · Rating 4 out of 5]

4,5
Genialnie się bawiłam! Przeszłam przez wszystkie zakończenia.

[Miku · Rating 5 out of 5]

Główna bohaterka tej powieści jest znużona życiem w indonezyjskiej rzeczywistości. Pragnie zmiany, ale nie widać jej na horyzoncie. Wszystko odmienia się to w momencie, kiedy pojawia się Iblis, dochodzi do zawiązania paktu i diabeł wręcza jej czerwone szpilki. Zgodnie z zasadą "Grzeczne dziewczynki idą do nieba. Niegrzeczne - wędrują", główna bohaterką zakłada otrzymane buty, a my jako czytelnicy... decydujemy co ją spotka w przyszłości.

Pierwszą ścieżkę skończyłam na 240 stronie. Druga ścieżka zakończyła się na 496 stronie. Trzecia ścieżka zamknęła się na 472 stronie. Czwarta ścieżka skończyła się na 386 stronie. Piątą ścieżkę skończyłam na 481 stronie.
Szósta ścieżka zakończyła się na ostatniej, 524, stronie powieści.
Siódma ścieżka, pomimo innego wyboru w jednym miejscu, również zaprowadziła mnie na 524 stronę.
Ósma ścieżka zamknęła się na 509 stronie.
Dziewiąta ścieżka była sporym skokiem od samego końca książki do 51 strony.
Dziesiąta ścieżka skończyła się na 505 stronie.
Jedenasta ścieżka to ponowne zakończenie na 509 stronie.
Dwunasta ścieżka zamknęła się na 473 stronie.
Trzynasta ścieżka to powtórzenie zakończenia z 505 strony.
Czternasta ścieżka zaprowadziła mnie po raz trzeci na 509 stronę.
Piętnasta ścieżka zamknęła się na 500 stronie.
Szesnasta ścieżka to trzeci raz zakończenie na 505 stronie.
Siedemnasta ścieżka to czwarte spotkanie z 505 stroną.
Osiemnasta ścieżka to spotkanie z 51 stroną.
Dziewiętnasta ścieżka to kolejne powtórzenie zakończenia z 496 strony.
Dwudziesta ścieżka skończyła się tak samo jak pierwsza czyli na 240 stronie.

Jak widać powyżej, starałam się podejmować jak najwięcej wyborów, nawet jeśli miałam świadomość, że dojdę po raz któryś do tego samego zakończenia. Chciałam wycisnąć z tej książki jak najwięcej.

Sięgając po tę książkę kompletnie nie spodziewałam się, że trafię na ulubieńca. Raczej podeszłam do tej pozycji jak do rozrywki oraz pierwszego zetknięcia się z powieścią paragrafową, by zobaczyć z czym to się je. Okazało się, że ta pozycja porwała mnie i nie chciała puścić. Co odłożyłam książkę to zaraz chciałam do niej wrócić i przyklejać kolejne karteczki, ciesząc się ile jeszcze ścieżek na mnie czeka do odkrycia. Super sprawa, kompletne zaskoczenie i chyba mogę śmiało powiedzieć, że to moja ulubiona pozycja (jak do tej pory!) z wydawnictwa Tajfuny. Dla autorki olbrzymie chapeau bas za takie rozbudowanie i stworzenie tylu rozwiązań fabularnych, które zaczynają się od niepozornych czerwonych butów. To co jest bardzo fascynujące to fakt, że większość wyborów nie jest poprzedzona sugestią pt. jeśli wybierzesz tę opcję to spotka cię nieszczęście lub sukces. Więc to co zobaczymy na kolejnych stronach jest nie do przewidzenia.

Jednak co możemy zastać w środku? Różnego rodzaju opowieści. Jedne bardziej realistyczne, a drugie już ewidentnie zahaczające o oniryzm. Jednak pomimo skakania po stronach w przód oraz tył, pomimo łączenia się niektórych "rozdziałów", a już tym bardziej wykorzystywania niektórych zakończeń dla kilku linii fabularnych, wszystko ma sens i zgrabnie się łączy.

Poza tym, chyba pierwszy raz mi się zdarzyło, żebym tak bardzo polegała na samoprzylepnych karteczkach, które naklejałam w miejscach wyboru ścieżki. Postawiłam sobie za cel poznać jak najwięcej zakończeń (bo i tak widzę, że nie dotarłam jeszcze do wszystkiego), więc musiałam zaznaczać miejsca, gdzie powinnam następnym razem wrócić. To była dla mnie świetna rozrywka. Czułam się jakbym rozpakowywała list polecony z zakupionym biletem na koncert.

Skoro ulubieniec to nie może być inaczej - cyk, pięć gwiazdek. Jestem pewna, że za jakiś czas wrócę do tej książki.

[faustyna。 (lekkidramat) · Rating 3 out of 5]

25.07.2023: pierwsza wędrówka skończona na stronie 240. nie wiem, co myśleć.
druga wędrówka skończona na stronie 496. fajna.
trzecia wędrówka skończona na stronie 472. you're confused? i'm fuckin confused, bro.

później spróbuję dalej.

[Ali · Rating 5 out of 5]

" ‘A passport ties you down, determines what is possible for you and what’s not.’"
"Good girls go to Heaven. Bad girls go wandering."

Ten minutes into this book I was not terribly impressed. Then, at two am, I had to turn the night light on. The following morning I was half an hour late to work following "just one more" pathway. Then, that afternoon, I was wet-eyed in the hairdresser. This is book is something.
I've avoided plot spoilers below, but in many ways, I would recommend going cold into this experience, without more expectation than that the book is trippy, often confronting, unevenly written (sometimes the language soars, sometimes it is more utilitarian), expects you to do some work, and being thrown off-balance is part of the experience. And I found it hard to put down.
At one level you could say it is a sequence of short stories tied together by a clever framing device, but that would be a significant undersell. The "clever framing device" - a choose your own adventure for adults - brings us straight into second person territory, dissolving the barrier between audience and protagonist in often uncomfortable ways. As you choose paths, this effect exacerbates - are you a risk-taker, a knowledge seeker or chasing love? Will you follow the rules - including the rules of the book - or find your own way? In the most emotionally impactful corners of the book, you hit the first person in ways that create an immediate, intimate frisson.
This enables the book to raise sharp questions of identity. For starters, the idea that you would trade everything you have for a visa or two is confronting for those to whom borders are inherently permeable but very relatable to those for whom it is not. The second person challenges the reader's own sense of self and identity. Colonialism is not so much a deliberate "theme" in the book as the part of the fabric that the characters' lives are made of.
And global nomadism is a theme. The book is peppered with refugees, travellers, and ex-pats. People who choose to forgo home for something else. Gender, race, sexuality, are all part of the fabric of these choices. One of the enduring questions in the novel remains whether those who wander are choosing or fleeing, liberated or imprisoned.
There is, of course, no right or wrong way to navigate the book. But as you explore the multiplicity of pathways that change with your choices, you also unveil more about the two central antagonists governing your situation. This adds another story, one about the nature of freedom and desire, manipulation and control. Recurring motifs occur in different contexts. Dancing to others' tunes rarely ends well, safety can lead to happiness but not growth, and in the end, wandering can lead you to confront what you have buried deep.
The writing in the 14 story components is evocative and sharp. A woke young man is described as "more like a walking Wikipedia of culture than a philosopher.", the Holocaust Museum is "
straight lines and right angles, because memories are tangled strands vying to be drawn out.". The bridging sections are often gratingly utilitarian, modelled more on the children's forms that the book pays homage to in parts. Not all the stories work, and some fit better than others into the structure. I certainly couldn't describe it as a perfect reading experience, but as you can probably tell if you've read this far, it has been by far the most exhilarating reads for me in many, many months.

[m. · Rating 4 out of 5]

oh this was so good. it was a fascinating exploration of travel in all of its glory and awfulness. talks about why we leave, why we go where we do, why we return when the time comes (if at all).

i always like books that try to do something new with form & narrative. i don't think it could have explored the themes as effectively if it were not a choose-your-own-adventure. especially liked the stories and legends sprinkled in for extra texture & dimension. there were also gaps in the time loop, tiny moments that only make sense after trying out other routes, that no other genre could have accomplished. has deja vu ever been recreated this well? i doubt it.

the approach is a mix of light-hearted and serious. it tackles everything from dark tourism to green card marriages to holiday flings to refugees to passport strength. the kinship between people from the same country but also the different barriers that separate us despite a shared nationality. appreciated seeing these things put into text, coming from a developing nation myself.

some routes enthralled me, others not as much. but that's a given with the format. it was admirable to see how critical of travel paramaditha was even though it is clear that she is also smitten with it.

i was glad to be along for the ride, but boy do i miss being on the road.

(as a self-indulgent aside, my god i miss traveling and my own red pair of shoes that took me across continents & that i had to retire right before i decided to go home and hunker down in the philippines to wait out the rest of the pandemic)

[goldencritic · Rating 4 out of 5]

Na pewien czas odkładam czerwone buty do pudełka. Przeszłam połowę zakończeń, więc jeszcze kilka wędrówek przede mną i zamierzam się nimi cieszyć ze świeżym entuzjazmem 😌

[MissCoria · Rating 5 out of 5]

Przeszłam 15 ścieżek (jeśli mnie moje rachunki nie mylą), więc mogłam zapełnić całą ostatnią stronę i tym samym zakończyć tę niesamowitą lekturę - czy raczej wędrówkę. Jestem przekonana, że powrót do tej książki zawsze będzie się wiązać z odkrywaniem nowych przygód, gdyż podróż trwa, nawet gdy czerwone buty opuszczą nas po drodze 😁

[MaRysia (ostatnia_strona) · Rating 4 out of 5]

Super pomysł, ale dwa razy trafiłam na dead end, a finalne zakończenie mi się nie podobało :( Muszę wrócić na początek i zostać w Europie, mam wrażenie że ta historia będzie ciekawsza

[Beige · Rating 4 out of 5]

3. 5 stars for the prose and characterization and an extra 1/2 star for "choosing my own adventure", which I found completely immersive.

◽️My first journey started with a lighter tone with good friendship, a transactional love lead to an interesting downturn and uncertain future
◽️My second was quite dark and mysterious with an a surprisingly lovely ending and bright future
◽️My third felt voyeuristic in its tourism but it lead me to the most unexpected, surreal future

I read a few other smaller variations along the way, but one day I'll go back and finish every twist and turn with the devil's mirrors.

[nina. · Rating 3 out of 5]

3.5
po w i e l u zawiłych wędrówkach odkryłam każdy możliwy koniec
większość tej podróży uważam za udaną, trochę żałuję, że nie pozwoliłam sobie pozostać przy tylko niektórych rozwiązaniach, ale moja ciekawość wygrała. bardzo dobra zabawa. warto się podjąć z ołówkiem w ręce

[Piotrek Machajek · Rating 5 out of 5]

Przewędrowałem cztery ścieżki z mocnym postanowieniem powrotu na szlak.

Kurczę, fajne to było. Od wyborów demonicznych, po takich romantycznych dram (nie idę z tym typem do mieszkania, kogo by tu wybrać itp.).

Bycie w ruchu na początku powieści stanowi obietnicę zmiany, ale ta sama w sobie nie musi oznaczać poprawy, miejscami to jest bardziej "be careful what you wish for". I trochę w tym przeznaczeniu postaci odzwierciedla się dylemat zmarginalizowanych i migrujących, często z konieczności.

Cieszą trzeźwe i zasadne pytania o to, dlaczego Ameryka określa znaczenie innych miejsc w świecie, zewnętrzne spojrzenie na centra świata zachodniego, ochocze (i sensowne) czerpanie z popkultury.

Skakanie po różnych ścieżkach przypomina, jak przygodne jest również wszystko to, co przydarza się w naszym życiu – w powieści nawet orientacja seksualna bohaterki wydawała się (może tutaj chrzanię bez sensu) pochodną zdarzeń, a nie czymś "wgranym w hardware".

Mnóstwo frajdy, te zapiski nawet nie zahaczają o jedną trzecią tego, co się zadziało w 4 z 15 (?) możliwych ścieżek Wędrówki.

[Maudy · Rating 4 out of 5]

this was just wow, a very uniquely crafted book. you will get to pick where the story folds, i think there will be a LOT of possibilities in which the story could go. you will see:

“Lihat ke halaman X kalau ingin mendengar cerita Malin Kundang”
“Kembali ke halaman Y kalau tidak ingin menerima hadiah”

and sort of things that is similar to those, and along the way you probably end up with “TAMAT” in page 200-ish, or 300-ish, and might be everywhere you wouldn’t expect. so, me claiming in finished reading this book, was me stopping after reading that tamat-word in between those pages. you will not be able to predict how many pages left in Your Storyline. definitely will be a fun read to revisit and choose a different paths!

no comment about the story and plot cause it was just simply an entertaining book for me

[Kotka · Rating 5 out of 5]

Zdecydowanie będzie reread! Kosmos. Nie spodziewałam się czegoś takiego po autorce z Indonezji. Książka paragrafowa co jest dla mnie nowością. Wędrówka w czerwonych szpilkach od diabła zabiera nas w podróż w czasie, przestrzeni i przeplata różne na pierwszy rzut oka niezwiązane ze sobą historie. Jest Dżakarta, Nowy York, trochę czasów współczesnych i folkloru, nawiązania do baśni. Narrator zwraca się często bezpośrednio do nas wciągając nas w historię.
Pierwsza ścieżka - koniec mojej historii na stronie 240.

[Hania · Rating 3 out of 5]

bardzo mieszane odczucia przeczytałam dwie ,,wersje historii” pierwsza mocno zryła banie druga lepsza, na pewno wrócę do tej książki sprawdzić inne ścieżki

[_xlovelyme_ · Rating 5 out of 5]

Jedna wędrówka za mną... już szykuję się na kolejne

[Liwia || moonbookish · Rating 4 out of 5]

Przeczytałam wszystkie wątki i jestem pod wrażeniem, jak się przenikały i jak bardzo autorka przyłożyła się do formy, jednocześnie tworząc ciekawą historię. Podobały mi się wątki realistyczne, te oniryczne były mniej w moim klimacie i czasem nie wiedziałam, o co chodzi. Mocną stroną są też bohaterowie; w każdym miejscu, do którego trafia bohaterka, poznajemy intrygujące osoby, o których chciałoby się czytać więcej.

[arkadiusz wawrzyniec · Rating 4 out of 5]

bardzo interesująca i specyficzna pozycja. moje zakończenie zajęło jedynie trzy opowieści, co trochę mnie zawiodło. myśle jednak, że jeszcze nieraz do niej wrócę, by odkryć każda możliwa ścieżkę.