Τα ξύλινα σπαθιά

Συλλογή Περιστέρια #39

by Παντελής Καλιότσος

Η ιστορία μας ξεκινάει λίγο μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στη Μανωλίτσα, μιά μικρή πόλη κάπου στην Ελλάδα, ο καλοκάγαθος φαρμακοποιός κος Γουργούρης έρχεται σε αντιπαράθεση με τον κουτοπόνηρο εμποράκο μπάρμπα Γάντζο όταν ο δεύτερος προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη του βάζει στη βιτρίνα του μαγαζιού στρατιωτάκια, τανκς και λογής λογής πολεμικά παιχνίδια. Όλα τα παιδιά -ακόμη και ο δάσκαλός τους - γοητεύονται από τη βιτρίνα χωρίζονται σε δύο στρατόπαιδα και ξεκινούν φανατισμένα τις μάχες μεταξύ τους. ΄Οταν τραυματίζεται ο άμαχος πληθυσμός αρχίζουν να σκέφτονται τις πράξεις τους και τους δύο δρόμους που ανοίγονται μπροστά τους.

Genres: Childrens, Young Adult

211 pages, Paperback

First published January 1, 1974

About the author

Ο Παντελής Καλιότσος γεννήθηκε το 1925, στην Αθήνα. Σπούδασε στην Αθήνα, ενώ παράλληλα δούλευε σε διάφορες δουλείες. Αργότερα έφυγε μακριά από την πόλη, με σκοπό να μονάσει, αλλά δεν τα κατάφερε για περισσότερο από δύο χρόνια.

Το 1943 άρχισε να γράφει θεωρώντας όπως είπε τη λογοτεχνία και την τέχνη όχι ως μέσο προβολής και καθιέρωσης, αλλά ως θεραπεία ψυχής. Έγραφε για είκοσι δύο χρόνια, χωρίς όμως να δημοσιεύσει οτιδήποτε ή να εκδώσει κάποιο βιβλίο. Το 1964 έκανε την εμφάνιση του με το μυθιστόρημα Ο μεσαίος τοίχος, το οποίο αν και ήταν χειρόγραφο, δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό "Ταχυδρόμος" . Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα, νουβέλες και βιβλία για παιδιά. Ακόμη εργάστηκε για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, σε παιδικά κυρίως προγράμματα.

Εκτός από την Δεκεμβριανή Νύχτα έχει τιμηθεί και με το βραβείο του Διαγωνισμού Παιδικού Βιβλίου στην Κόστα Ρίκα για το έργο του Ξύλινα Σπαθιά (1997), και την ίδια χρονιά το μυθιστόρημά του για παιδιά Ένα σακί μαλλιά πήρε το Πρώτο Βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Το 2002 το βιβλίο του Η σφεντόνα του Δαβίδ τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου, το Βραβείο του περιοδικού «Διαβάζω» και το Βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Reviews

[Jenny · Rating 4 out of 5]

Όχι μόνο για παιδιά αλλά και για "μεγάλους"!Δεν έχω συναντήσει άλλο παιδικό βιβλίο που να ανεφέρεται ευθέως σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα πίσω από τον πόλεμο.Θα έπρεπε να αποτελεί υποχρεωτικό ανάγνωσμα στα σχολεία.Προσωπικά με έβαλε σε σκέψεις σχετικά με την (ομολογουμένως πολεμοχαρή) ανθρώπινη φύση.Γιατί αρέσει στα παιδιά να παίζουν πόλεμο;

Η γραφή πολύ καλή και οι ήρωες συμπαθέστατοι!Αγάπησα τη Μανωλίτσα και θα ήθελα να διαβάσω κι άλλες περιπέτειες των παιδιών της.



[Αν και κατανοώ την ύπαρξη φυλετικών στερεοτύπων κατά την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο,κι αν το είχα διαβάσει σαν παιδί ούτε που θα έδινα σημασία,αισθάνθηκα κάπως άβολα με ορισμένες λέξεις και περιγραφές.Αφαιρώ ένα αστεράκι γι'αυτό το λόγο!]

[Lila Dimaki · Rating 5 out of 5]

Για καποιο λογο λησμονημενο,εχω συνδυασει αυτο το λατρεμενο βιβλιο με την παιδικη μου ηλικια και τον παππου μου.Η αφιερωση του στο μπροστινο φυλλο - οροσημο για τη ζωη μου.

[Konstantina]

Η υπόθεση περιγράφεται από πάνω. Το βιβλίο το διάβασα όταν ήμουν παιδί και το εξώφυλλο με τα στρατιωτάκια (η μία από τις δύο εκδόσεις) είναι τόσο χαρακτηριστικό. Όποτε το βλέπω, χαμογελάω, μου θυμίζει κάτι ευχάριστο και τρυφερό, ακόμα και αν δεν θυμάμαι λεπτομέρειες μετά από τόσα χρόνια. Νομίζω ότι αυτό και μόνο δείχνει την αξία του.

[Spiros Giovanis · Rating 5 out of 5]

Παιδικό αλλά... Ίσως οι μεγάλοι έχουν να μάθουν πολλά από αυτό.

[Δήμος Καραχάλιος · Rating 4 out of 5]

Αγαπημένο κλασικό βιβλίο για τον πόλεμο και την αξία της ειρήνης.

[Alexander Theofanidis · Rating 5 out of 5]

Από τα βιβλία που αγαπήσαμε ως παιδιά (παρά τις ομοιότητες με τον "πόλεμο των κουμπιών"...) κυρίως γιατί σεβόταν το παιδί ως αναγνώστη και επειδή η πλοκή ήταν παράλληλα καθηλωτική. Οι δε μορφές... απίστευτες. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) πλέον δε γράφονται τέτοια βιβλία... Ίσως γιατί έχουν επικρατήσει οι Λελέκοι Τσιτσιφιόγκοι κάθε μορφής...

[Dimitris Ktistakis · Rating 2 out of 5]

Όμορφο μήνυμα ειρηνιστικό και αντιπολεμικό το οποίο όμως έχει αποδωθεί με υπερβολικά απλοικό τρόπο (ακόμα και για παιδικό βιβλίο). Είναι ένα κείμενο γραμμένο από άντρα για αγόρια και μόνο. Ίσως να δούλευε όταν γράφτηκε αλλά δε θα το έλεγα και διαχρονικό. Εννοώ το περιεχόμενο, ο τρόπος γραφής και οι επιλογές χαρακτήρων/καταστάσεων. Το νόημα ήταν, είναι και θα είναι πάντα διαχρονικό.

[PanSyr · Rating 5 out of 5]

Μια υπέροχη αλληγορία για τον πόλεμο και τη στάση των παιδιών εν γένει απέναντι στις συγκρούσεις. Το αγαπημένο μου παιδικό βιβλίο, με συγκινεί ακόμα!