Tot dit jaar brachten Jan (39), Anouk (38) en hun twee kinderen Timo (7) en Lena (4) de zomervakantie door in een luxe villa aan de Spaanse costa. Maar door de crisis gaat het minder met de meubelwinkels van Jan en voor het eerst zitten de vijf weken Spanje er niet meer in. Via een bevriende zakenpartner kan Jan met zijn gezin gratis in een vakantievilla in Egmond aan Zee verblijven.
Eenmaal op vakantie lopen de irritaties snel op; in tegenstelling tot vorige jaren zit Jan dagen achter zijn computer. Hij is niet te genieten en snauwt Anouk en de kinderen steeds af. Hij vertelt Anouk dat hij het druk heeft, want hij is bezig met een grote deal die alle verliezen in één klap goed maakt. Anouk probeert ondertussen iets positiefs te doen en gaat voor Jan zijn veertigste verjaardag een surpriseparty organiseren. Het feest voor alle vrienden, relaties en familie wordt gehouden in de strandtent van Steef, bij wie Anouk een luisterend oor vindt voor haar problemen. Het verjaardagsfeest is een succes. Iedereen is er en Jan en Anouk spelen het zorgeloze en gelukkige stel. Maar als de gasten willen vertrekken en Anouk Jan zoekt blijkt hij verdwenen. Een zoektocht in de duinen levert niets op. Heeft Jan vrijwillig Anouk en zijn gezin verlaten of stond er nog een andere rekening open?
She was always writing stories, but never thought of publicing them until she read a book from the Dutch author "Suzanne Vermeer." Now people compare her to other Dutch thriller writers like Esther Verhoef, Saskia Noort and of course Suzanne Vermeer.
Een best OK boek, maar wederom HOU GEWOON OP MET VREEMDGAAN. Als je niet tevreden bent in je relatie, praat dan, ga naar een therapeut, iets anders. Niet met die leuke man van dat restaurant gaan zitten seksen want dat is echt niet netjes en leuk. Denk aan je kinderen. Ja, je man heeft een tijd geen aandacht gehad voor je/is knorrig, en ja dat is kut, maar dat geeft je geen reden om lekker vreemd te gaan. Bleh. Ik word zo mooi van dit gedoe in deze vrouwenthrillers. Ik ben steeds blij als we iemand hebben die het wel snapt. Verder was het boek wel leuk, niet super spannend natuurlijk want het gebeuren van de blurb gebeurde pas in de tweede helft van het boek. Tot die tijd zien we veel van het strand, lezen we over de relatie, veel vreemdgaan, activiteiten met kinderen, werk en dat het niet lekker ging, en een feestje voorbereiden. Het einde was weer lekker spannend. Ik had zeker niet verwacht dat het die persoon zou zijn.
Dit boek snel uitgelezen. Het wordt niet spannend en is erg simpel geschreven, zoals Linda eigenlijk altijd schrijft. Ik heb betere verhalen van haar gelezen. Deze was redelijk saai.
Het probleem bij dit soort boeken is dat het verhaal 'te rond' is. Alle personages spelen uiteindelijk een rol bij het slot, waardoor het niet tot leven komt. In het echte leven komen wij ook 'personages' tegen, die geen grote rol in ons leven spelen maar wel degelijk noemenswaardig zijn. Het past allemaal te perfect in elkaar, wat uiteraard afbreuk doet aan de geloofwaardigheid.
Daarnaast was het verhaal soms wat langdradig, wat niet bij dit genre hoort. Je leest dergelijke boeken omdat je niet te veel wilt nadenken, het liefste gebeurt er veel en ook snel en moet het allemaal ook nog een beetje verrassend/verfrissend zijn. Dat was het niet. Hoofdpersoon Anouk was soms iets te veel aan het uitleggen en veel pagina's hadden geschrapt kunnen worden. Daarbij komt dat het einde juist net iets te snel ging, van Rijn had meer pagina's hieraan moeten besteden. Niet te vergeten dat er gewoon gaten in het plot zitten, waardoor ook de redacteur een onvoldoende krijgt.
Tot slot heb ik ook wat problemen met de schrijfstijl van Linda. Ze herhaalt veelvuldig bepaalde woorden of zinnen, ook dat had een stuk netter gekund.
Ik weet dat mijn review een stukje te serieus is voor dit genre, waarschijnlijk heb ik een zonnesteek opgelopen.
Even een makkelijk tussendoortje wat ik ook heel snel uit had gelezen. Maar het was dan ook weinig soeps. De zoveelste variant op Rendez Vous van Esther Verhoef (vrouw heeft het moeilijk in huwelijk, gevaarlijke maar aantrekkelijke man voelt zich duidelijk tot haar aangetrokken, probeert haar te helpen en te verleidt haar, maar there's no such thing as a free lunch) Taalgebruik is weinig origineel of vindingrijk. Prima voor op een strandbedje met weinig ambitie of als afleiding voor een druk hoofd (zoals bij mij het geval was)
Het verhaal begint vrij langzaam. Er wordt veelal stilgestaan bij de spanningen in het huwelijk van Anouk en Jan, waardoor je de personages beter leert kennen. Het verhaal bouwt zich vervolgens gestaag op zonder al te veel spanning in de eerste helft van het boek. De hoofdpersoon neemt wat dubieuze beslissingen waardoor het lastiger was om mij in te leven. Door de vlotte schrijfstijl wilde ik echter wel door blijven lezen. De echte spanning van een thriller blijft afwezig, maar ik vond het zeker wel een vermakelijk en luchtig verhaal.
Wat mij betreft was Zeezicht wederom een matige thriller. Linda van Rijn was ooit een van mijn favoriete auteurs, maar ik begin steeds meer twijfels te krijgen. Misschien ben ik inmiddels gewend aan andere schrijfstijlen of ben ik het genre simpelweg ontgroeid, maar deze viel me tegen. De spanning miste voor mij, en het verhaal voelde wat voorspelbaar en oppervlakkig aan. Het had zeker potentie, maar het was helaas niet de juiste match voor mij. Ondanks dat dit boek misschien leuk is voor fans van dit soort verhalen, viel het voor mij echt in de categorie ‘niet mijn ding’.
Ik vond de hoofdpersoon Anouk iets te zachtzinnig en soms zelfs vervelend. Het leek alsof ze zelf geen sterke meningen had, alles maar goed vond en nergens iets van zei (goed of kwaad). Goed mysterie in het midden van het boek maar het was voorbij nog voor ik door had dat het was begonnen. Ik heb wel genoten van het lezen, goed om op het strand te lezen want je hoeft je kop er niet echt bij te houden
Een heerlijk boek om te lezen. Lekker spannend omdat je niet weet hoe het verder gaat en wat er staat te gebeuren. Dat is het fijne van het boek. Het haalt je even uit de werkelijkheid weg, omdat het goed afloopt met de hoofdpersoon, maar het had ook werkelijkheid kunnen zijn. Dat is, vind ik, het fijne aan de boeken van Linda van Rijn. Ik lees ze graag.
Steef made me barf. Het stukje overspel was gedaan als afleiding. Ik had het denk ik beter en knapper gevonden als ze zo’n verhaal zou kunnen schrijven zonder overspel. It felt like a cheap out. (And a typical Dutch movie/book thing to do.)
Niet heel spannend geschreven boek. Het verhaal komt traag op gang, je bent al over de helft van het boek voordat je denkt: gebeurt hét nu in het volgende hoofdstuk? Leest vlot weg zoals je van Linda van Rijn mag verwachten.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Ik vond het niet bepaald een schitterend verhaal maar het was wel makkelijk geschreven. Het is goed voor een tussendoortje en je hoeft er ook niet bij na te denken. Moral of the story: ga niet vreemd.
Een boek voor tussendoor. Spanningsopbouw is goed, alleen de uitkomst redelijk voorspelbaar. Leuk voor als je een dagje op het strand bent of even tussendoor iets wilt lezen.
Ik vond het een leuk boek om ‘tussendoor’ te lezen. De verhaallijn had in mijn ogen meer gelaagdheid mogen hebben. Het was nu een best wel voorspelbaar verhaal verloop.