四月になれば彼女は

by 川村 元気

あのときのわたしには、自分よりも大切な人がいた。
胸をえぐられる、切なさが溢れだす――

2024年3月22日（金）映画公開が決定した、川村元気による究極の恋愛小説！

4月、精神科医の藤代のもとに、初めての恋人・ハルから手紙が届いた。
“天空の鏡”ウユニ塩湖からの手紙には、瑞々しい恋の記憶が書かれていた。
だが藤代は1年後に結婚を決めていた。愛しているのかわからない恋人・弥生と。
失った恋に翻弄される12か月がはじまる――

なぜ、恋も愛も、やがては過ぎ去ってしまうのか。
川村元気が挑む、恋愛なき時代における異形の恋愛小説。

“あのときのわたしには、自分よりも大切な人がいた。
それが、永遠に続くものだと信じていた。”

“私たちは愛することをさぼった。面倒くさがった。”

“わたしは愛したときに、はじめて愛された。
それはまるで、日食のようでした。”
2024年 春公開　映画『四月になれば彼女は』原作。

Genres: Romance, Fiction, Japanese Literature, Drama, Japan

Audible Audio

First published November 4, 2016

Reviews

[Mook Woramon · Rating 5 out of 5]

เราชอบจังหวะจะโคนของเรื่องนี้มากๆ บรรยากาศอึนๆ เหงาๆ ขะมุกขะมัว เหมือนมองภาพที่ใส่ฟิลเตอร์สีจางๆตลอดเรื่อง

เรื่องนี้ชวนเราขบคิด ตั้งคำถามกับความสัมพันธ์ ความรัก เซ็กส์ การแต่งงาน

- ความรักชั่วนิรันดร์มีอยู่จริงหรือไม่
- จุดหมายปลายทางของคู่รัก จำเป็นหรือที่จะต้องจบลงด้วยการแต่งงาน
- การมีเซ็กส์จำเป็นต้องมีความรักมาเกี่ยวข้องด้วยเหรอ

และคำถามอีกมากมาย ที่ทิ้งค้างไว้ในความคิดของเรา

ความสัมพันธ์ของคนเรานั้นช่างเปราะบางเหลือเกิน

“ช่วงเวลาที่ ‘ความรักของฉัน’ กับ ‘ความรักของเธอ’ ซ้อนทับกันอย่างพอดิบพอดีนั้นมีอยู่เพียงชั่วพริบตา ไม่ต่างอะไรกับสุริยุปราคาเลย” หน้า 279

[Makmild · Rating 3 out of 5]

ไม่ชอบ อ่านไปถอนหายใจไป อ่านไปเหมือนฝนตกไป มีหมอกคลุมตลอดเวลา อย่างน้อยตอนจบฟ้าก็สดใสอะนะ ค่อยยังชั่วหน่อย คิดว่าเรื่องนี้น่าจะมีซีรีย์ไม่ก็หนังอะ ญี่ปุ้นญี่ปุ่น การใช้หนัง/กาลเวลา/ฤดู ในการดำเนินเรื่องไปตามความรู้สึกตัวละครเนี่ย

ที่ไม่ชอบไม่ใช่ว่าหนังสือไม่ดี ดีเลยแหละ แต่ไม่ชอบตัวละครเลยสักคน ชอบนานะ แต่บทออกมานิดเดียว 5555 และที่จำได้แม่นสุดคือจุน น้องสาวของแฟนพระเอก ที่เหลือก็เหมือนม่านหมอกอะ เบลอๆ ส่วนตัวอ่านแล้วรู้สึกเหมือนอ่านมูราคามิเล่ม ‘หญิงสาวในคืนฝนตก’ (ประมาณนี้ จำชื่อแม่นๆ ไม่ได้) ในเวอร์ชั่นที่นุ่มนวลกว่า อ่านรู้เรื่องกว่า แต่ไม่สนุกเท่า (ทำไมก็ไม่รู้ สงสัยต้อง re-read เล่มมูราคามิ)

เดือนเมษาที่ญี่ปุ่นคือช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ผลิแปลความหมายอย่างกว้างๆ คือ การเริ่มต้นใหม่ จากหน้าหนังสือคือ “เดือนเมษายนพาใครบางคนกลับมา” ก็แปลได้อีกว่า การเริ่มต้นใหม่กับใครบางคน จะเป็นคนเดิมหรือคนใหม่ก็ตาม แต่การเริ่มต้นใหม่อีกนัยหนึ่งคือความหมายของการจบบางสิ่งบางอย่างไปด้วยเหมือนกัน

สรุป หนังสือมันดีแหละ แต่ไม่ชอบ 5555555

[Mirai · Rating 5 out of 5]

"ความรักของวันนี้จะแปรเปลี่ยนไปเป็นความรักของวันพรุ่งนี้ มันยากที่จะเลี่ยงได้ แต่ฉันเชื่อว่าคนสองคนที่ได้ใช้เวลาชั่วพริบตานั้นด้วยกันจะสามารถเดินเคียงคู่กันไปกับความรักที่เปลี่ยนแปลง" (หน้า 280)

วันนึงในเดือนเมษายน "ฟูจิชิโระ" จิตแพทย์หนุ่มได้รับจดหมายจาก "ฮารุ" แฟนเก่าสมัยมหา'ลัย ทำให้เขาที่กำลังจะแต่งงานกับ "ยาโยอิ" แฟนสาว เกิดความรู้สึกบางอย่างที่แปลกไปขึ้นมาในใจ ทำให้เขาเริ่มค้นหาคำตอบเหล่านั้น

ฮะฮ่า!!! เล่มนี้นอนค้างอยู่ในกองดองมาจะเกือบครบปีแล้ว และที่ไม่หยิบมาอ่านสักทีก็เพราะคำโปรยปกหลังของหนังสือนี่แหละ! เราหลงคิดมาตลอดว่าเล่มนี้คงเป็นแนวรักฝังใจ ลืมรักเก่าไม่ได้ เลยทิ้งรักใหม่ไปหารักเก่า จดหมายจากแฟนเก่าต้องเป็นต้นเหตุเรื่องนี้แน่ๆ!

สรุปคือ.. ไม่ใช่ค่ะ เราโดนคำโปรยปกหลอกซะเปื่อยเลย 5555

จริงอยู่ที่จุดเริ่มต้นของทุกอย่างคือจดหมายจากแฟนเก่า และจดหมายนั่นก็มีอิทธิพลมากเสียจนทำให้ฟูจิชิโระเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมาในใจจริงๆ แต่เป็นความรู้สึกในเชิงการตั้งคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ ความรัก การแต่งงาน และเซ็กส์ เขาพยายามหาคำตอบกับสิ่งเหล่านี้ผ่านการพูดคุยกับตัวละครต่างๆ ในเรื่อง ก่อนที่เขาจะเข้าวิวาห์กับแฟนสาว

เป็นหนังสือที่นำเสนอรูปแบบความสัมพันธ์เหล่านี้ในมุมมองที่ต่างออกไปจากบรรทัดฐานสังคม เราเซอร์ไพร์สที่ผู้เขียนนำเสนอประเด็นนี้มาก เป็นการนำเสนอค่อนข้างจริงจัง และตัวละครทุกตัวต่างก็มีความเห็นต่อเรื่องพวกนี้แตกต่างกันออกไปและชัดเจนมากขึ้นในบทสรุปท้ายเรื่องของแต่ละคน

ก่อนหน้านี้เคยอ่านผลงานเล่มก่อนของผู้เขียนท่านนี้ (ถ้าโลกนี้ไม่มีแมว) แล้วไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ตอนนั้นตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะเลิกตามผลงานเค้า แต่สุดท้ายก็ซื้อเล่มนี้มาอ่าน และพออ่านจบก็รู้สึกถูกจริตขึ้นมาเฉย โอเค ถ้าผู้เขียนมีผลงานใหม่ก็จะตามอ่านต่อ 55555

[Satang Cottoncandy · Rating 4 out of 5]

เฉยๆ กับเล่มนี้ของเก็งคิทั้งที่ชอบถ้าโลกนี้ไม่มีแมวมากๆ

ธีมหลักของเรื่องนี้น่าจะเป็น "ความรัก" ที่เปลี่ยนแปลงเหมือนฤดูกาล ไม่ได้คงอยู่ตลอดไป มีประเด็นเกี่ยวกับความรักที่ชวนคิดหลายเรื่อง อย่างที่คำนำสำนักพิมพ์เขียนไว้ เช่น มีความรักแต่ไม่มีเซ็กซ์ได้มั้ย? การแต่งงานคืออะไร? เริ่มเรื่องโดยตัวละครหลักคือ "ฟูจิชิโระ" ชายผู้เป็นจิตแพทย์ได้รับจดหมายจากแฟนเก่าสมัยมหา'ลัย "ฮารุ" ไปเที่ยวที่โบลิเวีย เขียนจดหมายพร้อมแนบรูปถ่ายมาให้ด้วย เรื่องเล่าโดยมีฟูจิชิโระเป็นจุดศูนย์กลางของการเล่า ทั้งเรื่องสมัยมหา'ลัยที่อยู่ชมรมถ่ายรูป เรื่องราวในปัจจุบันที่กำลังดำเนินไปกับแฟนสาวสัตวแพทย์ที่กำลังจะแต่งงานกัน เพื่อนร่วมงาน คนไข้ที่เจอ น้องสาวคนรัก ทุกๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นชวนคิดว่าความรักคืออะไร? การแต่งงานคืออะไร? ต้องรักกันแค่ไหนถึงจะแต่งงานกัน? จากที่เคยอ่านงานของเก็งคิมา เขามักจะเล่นกับความทรงจำของมนุษย์ ขนาดเรื่องนี้ไม่ได้มีหัวใจหลักคือความทรงจำ ก็ยังมีพูดถึง และอาจจะเพราะเก็งคิทำงานสายหนังมา ตัวฟูจิชิโระเลยดูหนังเกี่ยวกับความรักความสัมพันธ์หลายเรื่องเลย เราชอบที่ความสัมพันธ์ของฟูจิชิโระกับแฟนคนปัจจุบัน "ยาโยอิ" พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จากการดูหนังด้วยกันตั้งแต่ยังไม่คบกัน จนถึงปัจจุบันก็ยังดูหนังรักและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันหลังจากนั้น

ไอ้ที่รู้สึกว่าอะไรวะก็มีอยู่มาก555 เราเข้าใจว่าเขาจะเล่าเรื่องความรักที่ไม่ได้คงอยู่ตลอดไป มันเกิดในช่วงเวลาหนึ่งแล้วมันก็จะหายไป แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเล่าใน situation ที่หมิ่นเหม่ขนาดนั้น ทั้งเรื่องที่น้องสาวของคนรักที่แต่งงานแล้วมาขอคำแนะนำกับฟูจิชิโระเกี่ยวกับชีวิตคู่ของตัวเอง แต่การแต่งตัวคืออ่อยแฟนพี่สาว พูดกับแฟนพี่สาวว่าไม่ได้มีเซ็กซ์กับสามีมากี่ปีแล้ว แต่ไม่ได้ไม่มีเซ็กซ์นะ เพราะมีกับคนอื่น มีคู่ขาประมาณห้าคน ก่อนจะทำให้คนอ่านอย่างเราตั้งคำถามเกี่ยวกับความรักและการแต่งงาน แล้วซีนประมาณนี้มันไม่ได้มีแค่ซีนเดียว แล้วอิฟูจิชิโระมันก็ไม่ได้ควบคุมตัวเองได้อะไรหรอก คือถ้าจังหวะมันได้ไม่มีคนมาขัดก็คงเลยตามเลย555 ไหนจะอิเพื่อนร่วมงานที่มันไปปรึกษา ที่มีทัศนคติที่ว่าแต่งงาน รัก และเซ็กซ์ไม่ใช่เรื่องเดียวกัน ไหนจะเรื่องแฟนคนแรก รุ่นพี่ที่มาบอกกับฟูจิชิโระว่าชอบแฟนของฟูจิชิโระ หรือจะคนที่กำลังจะแต่งงานด้วยก่อนที่จะคบกับฟูจิชิโระก็กำลังจะแต่งงา��� แต่ก็ไปมาหาสู่ ไปดูหนังที่ห้องของเขาทุกสัปดาห์ แล้วยกเลิกงานแต่งก่อนวันแต่งจริงไม่กี่วันเพื่อมาคบกับฟูจิชิโระ และจู่ๆ ก็หาย���ปไม่บอกไม่กล่าวกับฟูจิชิโระทั้งที่กำลังวางแผนแต่งงานกันอีก เอาเป็นว่าตัวละครทุกตัวทำตัวน่าด่าหมด555 ถ้าเจอในชีวิตจริงมันก็คืออะไรวะ ทำลายตรรกะและสามัญสำนึกของเรามาก😂

และจากไอ้ที่พร่ำมาข้างบน เราสัมผัสได้ว่าเขาพูดถึงความรัก แต่มันน่าเสียดายที่เป็นแค่ความรักโรแมนติกในเชิงหนุ่มสาวเท่านั้น ทั้งที่พอพูดถึงความรักมันพูดถึงได้กว้างและลึกซึ้งมากกว่านั้น ความรักที่คงอยู่ตลอดไปคือความรักที่ไม่สมหวังหรืออะไรก็เรื่องของมึง(ตัวละครสักตัว) และต้องการแค่ความรักรูปแบบนั้นเพื่อจะแต่งงานอยู่กันเป็นครอบครัว พอไม่มีแล้วจะยังอยู่ด้วยกันได้มั้ย หรือไปหาเอาข้างนอก? ทั้งที่ตัวละครมันพูดถึงความรักกันแท้ๆ ทำไมมันไม่ถกกันให้ลึกๆ เหมือนนักเรียนปรัชญาบ้าง และซีนที่หมิ่นเหม่หลายซีนก็ทำให้เราตั้งคำถามว่าจำเป็นด้วยเหรอที่จะสื่อเรื่องที่เล่าผ่าน situation อะไรแบบนี้ เวลาอ่านหรือดูสื่อจากประเทศนี้มันต้องมีพวกมีชู้ นอกใจ เพราะเหงาเพราะอะไรก็ว่าไปเยอะมาก พวก NTR ก็มีไม่น้อย และดูเหมือนเป็นเรื่องปกติธรรมดาสามัญใครๆ ก็รู้ ก็ทำกัน ตัดเรื่องศีลธรรมออกไป มันไม่ได้มีแก่นจะท้าทายศีลธรรมอะไรเลย ไอ้ที่ทำเหมือนเรื่องปกตินี่แหละประหลาด คืออิตัวละครหลายตัวเหมือนไม่รู้จักให้เกียรติคนในความสัมพันธ์ไม่ว่าจะในรูปแบบไหน ไม่รู้จักวางตัว ถ้าในละครไทยคนพวกนี้จะออกแนวตัวร้ายที่วี๊ดว๊ายไรงี้ แต่ญี่ปุ่นไม่ใช่ เหมือนการวางตัวแบบนั้นไม่มีปัญหา อ่านแล้วก็นึกถึงข่าวฉาวฝั่งญี่ปุ่นเมื่อเร็วๆ นี้ ดาราสาวอายุน้อยมีข่าวเป็นชู้กับดารารุ่นพี่ที่แต่งงานแล้ว แถมยังคบซ้อนกับหนุ่มเกาหลีอีกคน แต่ทุกฝ่ายก็ออกมาปฏิเสธนะ บอกว่าขอโทษที่วางตัวไม่ดี จะระวังไม่ให้เกิดปัญหาอีก จากข่าวและรูปที่ออกมาใครมันจะไปเชื่อ... ยิ่งอ่านเล่มนี้กับข่าวพวกนี้ก็รู้สึกว่า common sense ร่วมกันของชาวเกาะมีปัญหารึเปล่า คือไม่คิดเหรอว่าการวางตัวแบบไหนคือเหมาะไม่เหมาะ อินเว่อร์เพราะแอบเอ็นดูน้องดาราผู้หญิงมาก เสียดาย

กลับมาๆ อย่าเพิ่งบ่นไปทั่ว555 วันก่อนเห็นในทวิตเตอร์ มีคนบอกว่าสังคมญี่ปุ่นมัน peer pressure หนัก นี่แอบเห็นด้วย จากสิ่งที่ตัวละครคุยในหนังสือเล่มนี้ เหมือนพอถึงจุดนึงก็ต้องแต่งงาน แต่งงานแล้วก็ต้องมีลูก เป็น step ไป แต่พวกมันก็ครุ่นคิดและตั้งคำถามอะไรไม่รู้ที่วิธีคิดและการกระทำเหนือจิตสำนึกของฉันมาก /หลายๆ อย่างทำให้ตัวละครมัน question กับตัวเอง เข้าใจได้ เฮ้อ😮‍💨

บ่นพอแล้ว(มั้ง) พอมั้ยไม่รู้ ตอนนี้ยังคิดอย่างอื่นไม่ออก555 แต่ขอพูดถึงเรื่องที่ชอบบ้าง ชอบการเปรียบเทียบความรักก็เหมือนกับหวัด ไม่รู้ว่าติดได้ยังไง จู่ๆ ก็เป็นและตอนมันหายมันก็หายไปโดยไม่บอกกล่าว เหมือนชั่วขณะหนึ่งของความรักมาก แต่ที่ชอบมากๆ คือการที่เขาเปรียบเทียบความรักของคนสองคนเหมือนสุริยุปราคา ที่ ความรักของฉันและความรักของเธอบังเอิญมาทับซ้อนกันพอดีในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง เออมันเห็นภาพดี ถ้าถูกที่ผิดเวลามันก็ไม่ใช่ มันต้องรู้สึกตรงกันในเวลาเดียวกันในคอนดิชั่นที่ไม่มีอะไรขวางด้วย

ใดๆ ถึงจะบ่นเยอะมากแต่ชอบบทสรุปตอนจบนะ55555555 ชอบความรักของฮารุ และชอบที่ฟูจิชิโระกับยาโยอิพยายามรักษาสิ่งที่ทำให้ทั้งคู่ยังอยู่ด้วยกันได้

[Meaw T. · Rating 3 out of 5]

เห็นบางคนรีวิวว่าจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง แต่มุมมองส่วนตัวเรามองว่าคนอ่านมักเชียร์ในมุม ผช.อ่ะ ว่าจะเลือกคนไหน เอาคนใหม่หรือยึดติดกันคนเก่า ทั้งที่หนังสือใส่สัญญะมาเยอะมากๆหลายฉากว่าพฤติกรรม ผช. เป็นหนักขนาดนั้นแล้วผญ. คนใหม่ก็มีประวัติเรื่องรักแบบนั้น คนใหม่ยังควรจะเอา ผช. คนนี้อยู่ไหม
จริงๆตอนจบมันปลายเปิดมากนะ อยู่ที่ว่าคิดต่อยังไงและผู้อ่านมีทัศนคติต่อการแต่งงานและมีชีวิตคู่อย่างไร ส่วนตัวซื้อแนวคิดของคนแบบทาคุซุกับนานะมากๆ หรือแม้กระทั่งแนวคิดของแม่ ผช. ที่หย่ากับพ่อ คือแนวคิดทุกคนโตหมดอ่ะยกเว้นพ่อพระเอกของเรา เห้อ

[Kanthida Ann · Rating 3 out of 5]

เรื่องราวของฟูจิชิโระ
กับ ฮารุ แฟนคนแรกที่เลิกกันไปตั้งแต่เมื่อ 9 ปีที่แล้ว
และ ยาโยอิ ความสัมพันธ์กับแฟนคนปัจจุบัน
.
ก่อนอื่นเลย ชื่อหนังสือกับปก สวยและน่าสนใจมาก
ให้ความรู้สึกอึมครึมเหงาๆ
.
เรื่องเริ่มจากฮารุส่งจดหมายมาหาฟูจิชิโระ
ในช่วงที่ฟูจิชิโระกำลังวางแผนจะแต่งงานกับ ยาโยอิ
ตอนที่อ่านรู้สึกเหมือนว่าฟูจิกับยาโยอิไม่ได้รักกันเลย เหมือนเป็นเพื่อนกันมากกว่า
อาจเป็นเพราะตัวเราผูกความรักไว้กับsexด้วย ถ้าไม่มีsexกันนี่ไม่ได้แปลว่าหมดรักกันแล้วหรอ?
.
มีส่วนที่บรรยายถึงหนัง และสถานที่ในต่างประเทศเยอะแต่เราไม่ค่อยอิน นึกภาพตามไม่ออก
.
แต่ก็ยังถือว่าดีที่ได้อ่าน
ตอนจบก็นึกไม่ถึงอ่ะว่าจะจบแบบนี้

[Chontiwat Udomsiripat · Rating 5 out of 5]

april come she will

อ่านแล้วชอบมาก ไม่รู้ว่าจะเขียนถึงอย่างไรดี กลัวสปอยอ่ะ ฉบับภาพยนตร์ก็จะเข้าไทยเดือนเมษายนพอดี คือเนื้อหามันชวนทบทวนเรื่องความรักและความสัมพันธ์มาก ๆ มันมีความ nostalgia กับสภาวะว่างเปล่าอยู่ในใจ ขณะที่ในสมองก็ชวนคิดถึงใครบางคนที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตเช่นกัน

ถ้าคนโสดอ่าน คุณจะต้องการความรักที่ดีและตัวคุณเองก็พร้อมที่จะพัฒนาตัวเองเพื่อให้ได้รับความรักที่ดีเช่นกัน ถ้าคนมีแฟนอ่าน ก็เป็นการทบทวนความสัมพันธ์ของกันและกัน ถ้าคนเลิกราไปแล้วมาอ่านเนี่ย ก็เป็นการ recap ชีวิตตัวเองไปอีกเเบบ

ยังไงลองดูได้ครับ

[areadsara · Rating 4 out of 5]

หลังอ่านจบทั้งได้ทบทวนเรื่องความสัมพันธ์ และตกตะกอนอะไรหลาย ๆ อย่างเลยทีเดียว ‘ความรัก’ เป็นคำที่เราสงสัยนะว่าเพราะอะไรคำ ๆ นี้ถึงได้มีนิยามเยอะแบบไม่จำกัด ยิ่งมาอ่านเล่มนี้ยิ่งเบลอเข้าไปใหญ่

แต่ละตัวละครมีนิยามความรักในแบบของตนเอง ไม่มีใครใช้นิยามของใครได้เลย ซึ่งมุมมองของแต่ละคนที่ได้อ่านผ่านตัวอักษรก็ทำงานกับเราได้ดีมาก

เล่มนี้ลายเช็นคุณเก็งคิชัดมาก การบรรยายที่เห็นภาพเป็นฉากเป็นตอนเหมือนดูหนังอยู่คือวิธีการเขียนของเขาจริง ๆ อ่านแล้วอยากไปตามรอยทุกสถานที่ที่ถูกพูดถึงเลย

[Pepoparu · Rating 4 out of 5]

4.5*
จะบอกว่าชอบและอ่านจบไวกว่าที่คิดไว้ตอนแรกมากๆ พูดตรงๆไม่ค่อยชอบเวอร์ชั่นหนังเท่าไหร่ ร���้สึกไม่อินกับบทพูดการกระทำหลายๆอย่างของตัวละคร แต่พอมาลองหนังสือคือดืออออมากๆ หลักๆก็คือพาเราไปสำรวจความหมายและมุมมองของความรักความสัมพันธ์ ex. คู่ที่คบกันไปนานๆจนอิ่มตัว มองข้ามความรู้สึกกันและกัน, คู่ที่แต่งงานกันแล้วแต่ไม่มีsexแยกห้องกันนอน, จะแต่งงานกันอยู่แล้วแต่กลับไม่รู้อะไรของอีกฝ่ายเลย etc. มันทำให้เราตั้งคำถามว่าอะไรกันแน่ที่จำเป็นในความสั���พันธ์บ้าง หรือแค่สังคมบอกเราว่าจุดสิ้นสุดความสัมพันธ์คือการแต่งงาน? และก็คีย์เวิดยอดฮิตช่วงหนังมันมากับประโยค “ทำไงไม่ให้รักจบลง”ในเล่มนี่ก็เน้นเหมือนกัน โดยรวมเราว่าหนังสือกลมกล่อมกว่าหนังมาก(อาจเป็นเพราะเรารู้สึกว่าคำพูดในหนังมันประดิษฐ์จนขัดใจแต่พอมาอยู่ในหนังสือมันไม่ขนาดนั้น) ใครที่อยากลองหาเล่มเกี่ยวกับความรักความสัมพันธ์ดีๆ แนะนำจ้า
ปล.เล่มนี้ทั้งหนัง+หนังสือจะทำให้เรารู้ว่าคนญปเขาบอกอะไรอ้อมๆเท่านั้น แซวนะ555555555

[Kosuke Kamiya]

四月になれば彼女は
結婚間近の藤代は相手への恋愛感情があるかないかで悩んでいた。
そんな四月のある日、大好きだった元カノから手紙が届く。
愛とはなにか。12ヶ月間の苦悩のすえ、彼が出した。こたえとは。
感想
一章が一ヶ月ごとに区切られていて、その都度時制が違うのが新鮮で
読んでいて飽きなかった。男には結婚のメリットがない。そんななかでも結婚の意味を見出したり、
恋愛をする意義を見出せた。また描写に写真のことや風景のことが多く書かれていて
想像しやすく感情移入しやすかった。ウユニ塩湖は死ぬまでには行きたい。
余談
四月という単語とこの小説を読んでみて、村上春樹の「4月のある晴れた朝に100パーセントの女の子に出会うことについて」を思い出した。仕事にしろ学校にしろ、四月はやはりなにか新しいことが始まる時期なのかもしれない。

[Afew* · Rating 3 out of 5]

เราชอบประเด็นในหนังสือนะ มีการตั้งคำถามว่า ความรักคืออะไร จะรู้ได้อย่างไรว่าความรักที่มีให้กันมันมากขนาดไหน ใช้อะไรวัด การแต่งงานมันจำเป็นจริงๆหรือไม่ แต่วิธีการเล่ามันค่อนข้างเรื่อย ๆ เฉื่อย ๆ เลยไม่ใช่แนวเราเท่าไหร่ มีประโยคหนึ่งที่เราชอบมากในหนังสือ
“ฉันได้รับความรักเป็นครั้งแรกเมื่อฉันรู้จักที่จะรัก”

[Kurogirl]

หนังสือเล่มนี้ทำให้เราได้เห็นอีกมุมมองหนึ่งของคำว่า รัก ทั้งการไล่ตาม การเผชิญหน้า และการหนี หลายครั้งเวลาอ่านจะต้องถามตัวเองกลับไปว่า เรามอง ความรัก ในรูปแบบไหน

[Chutiwat Chotapisitkul · Rating 3 out of 5]

อ่านต้อนรับฉบับภาพยนตร์ จากชื่อเรื่องนึกว่าจะเป็นแนวโรแมนติกดรามาทั่วไป แต่หนังสือเล่มนี้ก็ได้พาเราไปสำรวจมุมมองความรัก เซ็กซ์ การแต่งงาน โดยผ่านตัวเอกอย่างฟูจิชิโระ ที่กำลังจะแต่งงาน แต่กลับยังมีความรู้สึกคลุมเครือและข้อสงสัยต่อความรักของตนและว่าที่เจ้าสาว จนกระทั่งมีจดหมายจากแฟนเก่ามาถึง

จริงๆ ประเด็นในเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ค่อนข้างน่าสนใจ ทุกตัวละครต่างมีมุมมองแตกต่างกัน แน่นอนว่าหลายเรื่องไม่ได้มีคำตอบที่แน่ชัด อย่างไรก็ตาม บางทีเราก็รู้สึกว่าการที่ผู้เขียนพยายามสำรวจหลายมุมมองในระยะเวลาสั้นๆ ทำให้ตัวละครดูไม่ค่อยมีมิติ เหมือนมีเพื่อมาบอกมุมมองเฉยๆ แถมฟูจิชิโระก็ไม่ค่อยมีความเห็นต่อแต่ละมุมมอง เลยเหมือนไม่ค่อยมีผลกับเนื้อเรื่องจริงๆ เท่าไร

นอกจากนี้ เราไม่ชอบวิธีการเล่า การบรรยายเท่าไร ทั้งการใส่ยี่ห้อต่างๆ แทนการบรรยาย การที่จู่ๆ ก็ลิสต์รายชื่อหนังยาวๆ และการเล่าหนังเป็นฉากๆ โดยยกประโยคจากในหนังมาใส่แบบเป๊ะๆ เข้าใจว่าเป็นเรื่องที่ผู้เขียนอาจจะชอบ หรือกลัวผู้อ่านไม่เห็นภาพ แต่ต้องเล่าละเอียดขนาดนั้นมั้ยนะ ทั้งที่ในเรื่องมีหลายส่วนที่เหมือนเรามองผ่านฟิลเตอร์มัวๆ คลุมเครือ ไม่ชัดเจน แต่รายละเอียดเหล่านี้กลับชัดเจนจนน่าแปลกใจ

โดยรวมก็คือแม้จะขัดใจกับวิธีการเขียนอยู่บ้าง แต่เนื้อหาก็ถือว่าอ่านได้เรื่อยๆ เราค่อนข้างชอบจดหมายของฮารุในตอนท้าย เลยรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้รู้สึกอินกับช่วงท้ายมากกว่านี้

[Eye_Candy · Rating 3 out of 5]

“April come she will เดือนเมษายนพาใครบางคนกลับมา” ชอบการตั้งชื่อภาษาไทยของเรื่องนี้ นี่อาจไม่ใช่ประโยคบอกเล่า แต่อาจเป็นประโยคคำถามที่ ‘ฟูจิชิโระ’ พระเอกของเรื่องต้องหาคำตอบว่าใครจะเป็นคนที่เขาพากลับมา..
.
’ฟูจิชิโระ’ จิตแพทย์หนุ่มที่กำลังจะแต่งงานกับ ‘ยาโยอิ’ แฟนสาว แต่นับวันเขายิ่งตั้งคำถามกับตัวเองว่าเขากับเธอยังมีความรักหลงเหลือให้กันอยู่จริง ๆ หรือ ? และในเดือนเมษายนนั้น เขาก็ได้รับจดหมายจาก ‘ฮารุ’ แฟนเก่าที่ขาดติดต่อกันไปถึง 9 ปี จดหมายฉบับทำให้เขาหวนรำลึกถึงอดีตและความทรงจำในวัยที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งหนุ่มสาว

เขาต้องหาคำตอบที่แน่ชัดจากหัวใจตัวเองว่าต้องการอะไร ระหว่างความรู้สึกที่มีต่อฮารุในอดีต และความสัมพันธ์กับยาโยอิที่กำลังสูญเสียไป~~
.
เป็นการเล่าเรื่องที่ให้อารมณ์แบบอึมครึม ๆ อ่านในเดือนสิงหาคมก็ดีนะ ได้ฟีลหน้าฝนดี เรื่องเล่าผ่านภาพยนตร์ เสียงเพลง และสถานที่ สลับระหว่างอดีตกับปัจจุบัน เราจะได้ร่วมค้นหาคำตอบของความรู้สึกไปพร้อม ๆ กับฟูจิชิโระ ซึ่งจริง ๆ คนอ่านก็น่าจะรู้อยู่แล้วล่ะ แต่แค่พระเอกยังไม่รู้ 55

“รู้ตัวอีกทีฟูจิชิโระก็วิ่งออกไปแล้ว เขาทิ้งกระเป๋าเดินทางที่ล้อติดอยู่ในทรายไว้ตรงนั้น เธอไม่ใช่ทั้งอดีตและอนาคต ฟูจิชิโระวิ่งเข้าไปหาเธอ ณ ขณะนี้”

[Punnchyyy · Rating 4 out of 5]

"ความรักคือปริศนาที่ไม่ว่าคิดกี่ตลบก็ไขไม่ออก"

เดือนเมษายนพาใครบางคนกลับมาเป็นหนังสือที่ทิ้งความรู้สึกแบบนี้ไว้หลังอ่านจบ
เป็น after taste ที่ทำให้รู้สึกโหวงๆ ไม่แน่ใจว่าบทสรุปท้ายเรื่องนั้นแท้จริงแล้วจบสมบูรณ์จริงหรือไม่

เรื่องย่อ: ฟูจิชิโระ จิตแพทย์หนุ่มที่กำลังจะแต่งงานกับ ยาโยอิแฟนที่คบกันมา 5 ปี จู่ๆ ได้รับจดหมายปริศนาจาก ฮารุอดีตคนรักสมัยเรียนที่มีเหตุให้ต้องเลิกกันไปแบบงงๆ
เรื่องราวเล่าผ่านเลนส์ของฟูจิชิโระที่เจ้าตัวเองก็รู้สึกไม่มั่นใจในความรักกับแฟนที่กำลังจะแต่งงานกัน ไม่แน่ใจว่ายังรักกันอยู่หรือไม่จนถึงขั้นแอบคิดเลยเถิดกับน้องสาวของแฟนตัวเองแต่โชคยังดีที่ไม่ถลำลึกไปกว่านั้น ท่ามกลางความรู้สึกสับสนไม่รู้จะทำยังไง จดหมายจากฮารุยิ่งเหมือนราดน้ำมันเข้ากองไฟทำให้ใจของฟูจิชิโระยิ่งเขวหนัก ความทรงจำสมัยเรียนที่ได้พบกับฮารุ ความสัมพันธ์ที่ค่อยๆ ขยับจากรุ่นพี่ในชมรมพัฒนาผ่านเลนส์กล้องจนกลายเป็นความรักและจบลงแบบไม่รู้อะไรเป็นอะไร การหายจากกันไปตอนนั้นทิ้งรอยลึกไว้ในใจ ขณะที่กำลังพยายามไขปริศนาจดหมาย ยาโยอิที่สัมผัสได้จึงหนีออกจากบ้านไป สุดท้ายแล้วการเลือกวิ่งตามอดีตที่หอมหวานกับปัจจุบันที่ไม่รู้ว่ายังหลงเหลือความรักให้กันอยู่หรือไม่ อะไรคือทางเลือกที่ถูกต้องกันแน่

[louvrejoy · Rating 4 out of 5]

’ฟูจิชิโระ‘ จิตแพทย์ที่กำลังจะแต่งงานกับสัตวแพทย์หญิง ’ยาโยอิ‘ แต่วันหนึ่งก็ได้รับจดหมายจากแฟนคนแรกเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ‘ฮารุ’ ทำให้เขาย้อนกลับไปนึกถึงเรื่องราวรักแรกครั้งนั้น พร้อมกับยาโยอิหายตัวไป

ระหว่างเนื้อเรื่องก็จะมีชี้ให้เห็นถึงมุมมองความรัก ความสัมพันธ์ และเซ็กส์ของแต่ละตัวละคร ทำให้เรากลับมาตกตะกอนว่าจริง ๆ แล้วนิยามในมุมมองข้างต้นนั้นในอุดมคติของเราตีความออกมาอย่างไร ในทำนองไหน

เรื่องดำเนินโดยใช้เดือน การถ่ายภาพด้วยกล้องฟิล์ม รู้สึกอึมครึมทั้งเรื่อง555555 ช่วงท้ายเรื่อง ส่วนตัวคิดว่าเรื่องดำเนินเร็วไปหน่อย ไม่ค่อยอินความสัมพันธ์ฟูจิกับยาโยอิ ฟูจิแอบง้องแง้งน่ะ แฟนหายไปขนาดนั้นดูไม่ร้อนรน ต้องให้คนรอบตัวมาถามมาพูดถึงจะรู้ตัว กว่าจะมีอะไรคืบหน้าสักที ส่วนฮารุก็นะ ส่งจดหมายมาคงไม่รู้ว่าฟูจิอยู่กับแฟนใหม่หรือเปล่า แฟนใหม่จะอ่านจดหมายหรือเปล่า แต่นางก็ยังดีนะที่อวยพรตอนท้ายจดหมาย ชอบเรื่องให้ตีความอยู่นะ นิ่ม ๆ ตามสไตล์คุณคาวามูนะ เก็งกิเหมือนเดิม แต่ตัวละครแอบน่าหงุดหงิดเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นั้น

(มีสปอยล์ใน comment สรุปเอาไว้อ่านเองค่ะ)

[mynkdontbelazy · Rating 3 out of 5]

ได้หนังสือเล่มนี้มาตั้งแต่เดือนมกราคม
เห็นชื่อก็หยิบขึ้นมาพร้อมความตั้งใจว่าจะอ่านให้จบภายในเดือนเมษายน และก็อ่านจบได้ในเดือนเมษายนจริงๆ

อ่านตอนแรกแล้วไม่คิดว่ามันจะทำงานกับเราขนาดนี้ แต่พอเรื่องมันงวดมาตรงช่วงท้าย ก็พบว่ามันทำให้น้ำตาซึมไปเหมือนกัน บางประโยค บางคำถาม บางสถานการณ์มันรีเลทอย่างประหลาด โดยเฉพาะ "ฉันได้รับความรักเป็นครั้งแรกเมื่อฉันรู้จัดที่จะรัก" ฮุกมาก น้ำตาไหลเลย

เรื่องมันบรรจุ material ของนิยายรักมากๆๆๆๆๆ มีกล้องฟิล์ม มีทะเล มีคำสัญญา มีจดหมาย มีแฟนเก่า มีคู่หมั้น มีแมว มีหนังมากมาย นอกจากมันจะญี่ปุ่นมากๆ แล้ว แต่มันกลับสมัยใหม่มากๆ เป็นคนเมืองมากๆ เป็นเรื่องที่พบเจอได้บ่อยในเมืองที่คนเหงามากขึ้นมากๆ

การตั้งคำถามกับความสัมพันธ์และความรักของเรื่องนี้จึงน่าสนใจ แม้จะถูกเล่าผ่านวัตถุดิบและการดำเนินเรื่องที่คลิเช่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก็ตาม แต่บทสนทนา จังหวะ และคำถามที่ถูกตั้งขึ้นมามันน่าสนใจมากพอที่้เราจะมองข้ามไป

เราจะรีเลทเรื่องราวในเรื่องนี้แตกต่างกันไป
มันมีตัวละครหลายแบบที่แทนภาพคนในสมัยใหม่ที่มีเรื่องราวสับสนมากมายในหัวใจ

อ่านง่าย ได้คิดอะไรระหว่างบรรทัดเยอะ
และ april come she will เพราะเหลือเกิน

[mipmip · Rating 4 out of 5]

3.75/5 เป็นเรื่องที่ตั้งใจจะอ่านเดือนเมษาเพื่อให้ได้ฟีลล้วน 55555 ชอบนะ ตอนแรกๆจะเอื่อยหน่อยแต่พอเริ่มเข้ากลางๆเรื่องรู้สึกแอบอ่านแบบวางไม่ลงอยู่ อยากรู้การตัดสินใจของตัวเอกในเรื่องแหละ แอบลุ้น แล้วก็ชอบที่จบให้ “ใคร” บางคนกลับมา เพราะรู้สึกตอนเล่าเรื่องในพาร์ทของคู่นี้มันน่ารักและน่าสนใจ แต่อยากให้ลงรายละเอียดมากกว่านี้ มีโอกาสที่จะกลับมาอ่านซ้ำแน่นอนอยากเก็บรายละเอียด

ป.ล. รู้สึกว่าตัวละครในเรื่องนี่เข้าใจยาก ดูทุกข์กับความรักกันจนน่าเห็นใจ แต่เหมือนแอบได้เห็นมองมุมคนที่หลากหลายของแต่ละคนในด้านความรักมากขึ้นนะ ความรักคืออะไรกันแน่นะ ความรู้สึกแบบนี้ที่เรามีต่อคนๆนึงมันจะใช่ความรักจริงๆรึเปล่า จะเป็นสิ่งที่ทำให้เรากลับมาตั้งคำถามกับตัวเองมากขึ้น

[PunJaa · Rating 4 out of 5]

ระหว่างอ่านอ่านค่อนข้างหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับเนื้อเรื่องในนิยายอยู่เรื่อยๆ ทั้งเนื้อหาที่แทบจะกลายเป็นหนังคนละม้วนกับหนังที่พึ่งไปดูมาหรือความดาร์คกว่าตัวหนังที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
แต่ต้องบอกว่าหากยังอ่านไม่จบก็ไม่อาจด่วนสรุปได้จริงๆ สำหรับนิยายเรื่องนี้ เนื้อหาพูดถึงความรัก และชีวิตคู่หลากหลายรูปแบบ การเริ่มต้นของความรัก จุดจบของมัน นิยามของมัน ที่มีหลายๆมุมมองให้คิดติดตาม เป็นงรรณกรรมที่แบ่งปันมุมมองความรักและชีวิตคู่ที่ดีเล่มนึงเลยล่ะ

ปล.ยิ่งอ่านคู่ไปกับการฟังเพลงบรรเลง Michi Teyu Ku ของ Fujii Kaze แล้วก็ยิ่งให้อรรถรสมากขึ้นไปอีก

[Denize Chung · Rating 4 out of 5]

這本書擱在書架上有好幾年了。日照了無數個下午，孤寂地等待家裏長毛貓經過的慰藉。因為書名於我而言曾經吸引，又變成有點矯情。

近日想起書始終要看的，要對得起灑落的金錢。於是界開了塑膠膜，展開了短短的兩天旅程。

很喜歡這種書的結構和筆觸。淡淡的，主角用的相機也很對我胃口，我也想做小春。藤代曾經深愛人而不自知，無奈放棄給他真正生存於世之感的愛情，現在又來了，對着彌生。我以為感情失能的是彌生，原來是藤代。

我們都愛和喜歡的人約定，總是說「隨時都可以來」。因為相愛，人生之路如日蝕中的日月相疊，你以為輕易就能一起上天下海，經歷人生的光與暗，因為我們相愛。

為什麼對相愛而重疊的瞬間如此視為理所當然？這樣真的算付出過嗎？你在愛的路上奔跑到氣喘了嗎？寒冬之間也流汗了嗎？人生之路重疊愈長時間，就愈變成慢跑、散步、最終停下來讓她/他推着你才有動力嗎？

我們可能都慢慢地陷入愛情失能，如果兩個人都在泥沼裏一直坐着，隨之而來可能只有感情，更可能什麼都沒有了。

我會變成這樣嗎？我知道小春不會，而我想歇力成為小春。

[belle · Rating 3 out of 5]

อ่านแล้วจินตนาการไม่ออกเลยว่าหนังจะเป็นยังไง เพราะหนังสือย้อนไป-มาหลายฉาก พระเอกแย่พอๆ กับ Norwegian Wood แต่นี่ดีกว่าหน่อยที่พอคิดขึ้นมาได้ กว่าจะคิดได้ต้องเจอกับบททดสอบหลายๆ อย่าง

ปกติชอบนิยายบรรยายน้ำเยอะ แต่อันนี้ก็น้ำเยอะในแบบที่ไม่เจอมาก่อน ไม่ได้น้ำเยอะเหมือน Norwegian Wood ตอนที่บรรยายความรู้สึกตัวละครไปเรื่อย แต่เล่มนี้เป็นบรรยายสิ่งแวดล้อมเช่น ฉากหนังที่กำลังเล่นอยู่ เลยคิดว่าเล่มนี้มันยืดยาดไปหน่อย🥲

[199kilogram🥟 · Rating 2 out of 5]

อ่านที่ใช้เวลานานมาก เพราะเนื้อเรื่องมันค่อยข้างเอื่อยและเหงาและหม่น เนื้อเรื่องส่วนใหญ่หมดไปกับการบรรยายทั่วไปให้เห็นภาพของบรรยากาศในตอนนั้นๆ เราชอบจดหมายของฮารุที่บอกว่าที่ส่งให้กับฟูจิในตอนท้าย เพราะว่าชอบตัวเองเวลานั้น อยากกลับไปเจอตัวเองในเวลานั้น บางทีการที่เราเลือกที่จะไม่ลืมอดีตอาจเป็นเพราะเราชอบตัวเองในเวลานั้น เราชอบความรู้สึกของตัวเองที่ได้เคยทำ เคยรักใครสักคนในตอนนั้นก็ได้

[Daisy · Rating 4 out of 5]

┆當我愛的時候，也第一次被愛。┆

之前讀過#億男 非常非常喜歡那本書，這本也是在想讀書單上已久終於看了

不知道是不是潛意識受到文字暗示，我覺得這本書的文字整體讀起來很有空氣感，是一種非常舒服又有點唯美的感覺；讓我腦海中一直出現舒芙蕾鬆餅，或者是以前很喜歡的純愛日本電影。

記得之前曾經看過作者說「億男是和金錢有關的故事、貓消失是和生命有關、而四月她是愛情的故事」

這本書最初描寫和小春相遇的故事，非常有純愛的味道，我也一直以為整本書會這樣下去吧⋯⋯不！不只是純愛而已

人為什麼結婚？結婚以後是不是都會變成家人？作者輕輕拋出一兩個超精準的句子或一小段對話，剩下的讓你自己好好想想

▍得不到手的，才會一心一意的愛著。

在書裡的角色們似乎都用自己不同的風格和觀念去愛人和被愛，也許愛情就是這樣，沒有標準答案、也不需要去遵照常規，一個人一種屬於自己的愛的方式。

[Jariya Wongpichet · Rating 5 out of 5]

มีเพียงทางเดียวเท่านั้นที่จะคงความรักไว้ไม่ให้จบลง นั่นคือการไม่ได้มาไว้ในครอบครอง ความรักอันเป็นนิรันดร์เกิดขึ้นกับสิ่งที่ไม่ได้มาไว้ในครอบครองเท่านั้น

ลาก่อนนะ .. ขอให้ตอนนี้ฟูจิมีคนที่รักอยู่ และขอให้คนคนนั้นรักฟูจิเช่นกัน จากมนุษย์คนนึงที่เคยแบ่งปันความรู้สึกนั้นด้วยกันกับเธอ แม้ว่าจะแค่เพียงชั่วพริบตาก็ตาม

[Tom · Rating 4 out of 5]

ชอบการสื่อสารในเรื่องของความรัก เซ็ก มุมมองความคิดของตัวละครในเรื่องนั้นๆ จบดี แต่ว่าเริ่มแรกๆเอื่อยไปหน่อย
ตอนแรกที่หยิบมาอ่านเพราะว่าอ่านคำโปรย แต่แล้วก็โดนคำโปรยหลอกไปอีกที


ส่วนตัวชอบประโยคนึงในนี้มากที่ว่า
“ความรักหาจุดเริ่มต้นไม่ได้ กว่าจะรู้ตัวก็รักไปแล้วเหมือนกับเชื้อหวัดที่รุกล้ำเข้ามาในร่างกายโดยที่เราไม่รู้ตัว พอรู้ตัวอีกทีก็เป็นไข้ไปแล้ว”

[Lisa Shin · Rating 4 out of 5]

At that moment, I thought that I wasn't disappearing from this world but melting into it.

love reading kawamura genki's books as i always come out with 20+ movie recommendations, a movie adaptation, and a satisfactory reading experience all-in-one

[0206 · Rating 3 out of 5]

เป็นเรื่องที่น่าอ่านมากตั้งเเต่ครั้งเเรกที่เห็น โดยส่วนตัวเชียร์ฮารุ จากการที่อ่านฟูจิชิโระดูโลเลเเละไม่ค่อยที่จะรักยาโยอิจริงๆอะ คือการนอกกายเเฟนไปกกน้องเเฟนเป็นอะไรที่น่าด่ามาก555 ฮีดูไม่เเคร์เเฟนฮีเลย ตอนท้ายก็พีคอีก สรุปคือฮารุตาย เป็นเรื่องที่ดำเนินเรื่องไปช้าๆเเต่พีค

[Shinya]

元気なときに読むとざわつきそうだけど、失恋した後に読むにはとてもいい薬だった。奈々さんが好き。場面場面のセリフが自然で、かっこよい。「多くの人が恋に落ちるとかセックスをすることと、愛するということを混同しています。ただ頭に血が上った状態でしかないのに、それが愛の強さの証拠だと思いこんでいる」「でもさ、フジさん。人間ってのは本当に怖いですよ。憎んでいる人より、そばにいて愛してくれる人を容赦なく傷つけるんだから」でも、264ページのハルからの手紙の最後の部分が一番美しかったな。

[Gravity.readeny · Rating 3 out of 5]

เรารู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างเฉื่อยไปหน่อย อ่านไปก็รู้สึกว่าไม่อยากอ่านต่อแล้ว อาจจะเพราะความชอบส่วนตัว บรรยากาศในเรื่องถือว่าดี มีการใช้จังหวะที่ลงตัว เสียดายที่ดำเนินเรื่องได้เฉื่อยไปหน่อย

[Arnuparb · Rating 5 out of 5]

เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ถ้าตอนนี้คุณกำลังมีความรักกลับใครซักคนอยู่ หนังสือเล่มนี้อาจช่วยให้คุณค้นพบคำตอบในความสัมพันธ์ของคุณได้