Призрак музыки

Каменская #20

by Alexandra Marinina

Убита преуспевающая владелица туристической фирмы Елена Дударева. Милиции удается найти почти слепого юношу Артема, который разговаривал с убийцей. Артем не может описать внешность убийцы, но хорошо запомнил его голос и музыку, которую тот слушал. При раскрытии этого заказного убийства Насте Каменской приходится решать трудный вопрос: имеет ли она право привлекать к рискованному поиску убийцы юношу-инвалида?

Александра Маринина – Призрак музыки

Genres: Crime, Mystery, Russia, Fiction, Russian Literature

342 pages, Kindle Edition

First published January 1, 1998

About the author

Alexandra Marinina (real name Marina Anatolyevna Alekseyeva) is a Russian writer and crime stories author. For 10 years (1979 - 1989) she worked in milicia (police) as a criminology specialist.
She has written over 40 novels, published in over 17 million copies and translated into over 20 languages.
Most of her novels have a common central character Anastasia (Nastya) Kamenskaya. Whole series about Anastasia (Nastya) Kamenskaya contains 30 books.

Reviews

[Kobietaczytajaca · Rating 4 out of 5]

Pewnego dnia w eksplozji samochodu ginie Elena Dudariewa, kobieta sukcesu i właścicielka biura podróży. Automatycznie podejrzenie pada na męża ofiary, który pozostawał na garnuszku żony. Jednak w trakcie śledztwa wychodzi na jaw, że zabójca miał styczność z młodym człowiekiem, kupował mu wodę. Sprawa więc wydaje się bardzo prosta, a jednak wcale taka nie jest, bo chłopak cierpi na nieuleczalną chorobę oczu i prawie nic nie widzi. Posiada za to wyostrzony słuch i potrafi wskazać inne bardzo ważne informacje o zabójcy. Sprawą zajmuje się Kamieńska, czy uda jej się dorwać zabójcę? 💓
💓
Jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką, którą okrzyknięto jako carycę rosyjskiego kryminału. Nie znajdziecie w niej morza krwi, czy miliona trupów. Sam klimat, jaki w niej panuje jest jak magnez, czytając chce się więcej. Autorka skrupulatnie prowadzi opis wydarzeń, zmusza czytelnika do analizowania i typowania zabójcy, co jest świetną zabawą. Porusza wątek zdrady, zazdrości i pokazuje, do jakich czynów człowiek może się posunąć. Mamy tu też pokazaną przyjaźń, mocną, nie do rozerwania, ale czy na pewno? Kiedy osoba, z którą się przyjaźnisz zaczyna Cię wręcz osacza i ogranicza w kontakcie z innymi, to nie jest dobrze. Przyjaźń to zaufanie, swoboda, poleganie na sobie, a nie osaczanie. Nie można mieć przyjaciela na wyłączność, bo taka osoba szybko się od nas odwróci. Teraz przejdę do zakończenia, które mnie zaskoczyło i zdziwiło, co udawania, że autorka potrafi nawet w końcówce nas zadziwić. Akcja toczy się wolno, było ciekawie, były emocje i niepewność. Jak dla mnie jeden z lepszych kryminałów. Moja ocena 8/10.

[Justus228 · Rating 4 out of 5]

Nigdy wcześniej nie miałam możliwości przeczytania rosyjskiego kryminału, a Wy?
A jeszcze jak zobaczyłam napis na okładce - "Arcydzieło carycy rosyjskiego kryminału" - od razu postanowiłam po nią sięgnąć :) i tym oto sposobem dostałam książkę do recenzji, za co bardzo dziękuję Czwartej Stronie Kryminału.
Co najśmieszniejsze - dopiero po fakcie zauważyłam, że "Harmonia zbrodni" to 20 tom cyklu z Anastazją Kamieńską. No ale pomijam to, bo bez znajomości poprzednich części dało się ją przeczytać. Zapewne każdy tom łączy jeden wątek obyczajowy, a sprawa zawsze jest inna - jak to w większości takich kryminalnych serii.
Już od początku mamy zaskakujące zabójstwo - młoda kobieta ginie w eksplozji samochodu. Co ciekawe przez moment widzimy to oczami zabójcy, który przez swoją nieumyślność zostawia pewne ślady. Młody chłopak, który jest świadkiem wybuchu, niestety nie jest w stanie do końca pomóc w śledztwie ponieważ cierpi na nieuleczalną chorobę oczu przez co prawie nic nie widzi. I tu zaczynają się schody... pełno niewiadomych, które w miarę posuwania się śledztwa - szokują i zaskakują. Niektóre wydarzenia, jak np przyznanie się Olgi do zdrady i seria późniejszych wydarzeń -rozłożyły mnie na łopatki, czytałam i łapałam się za głowę - nie wiem czy tak reaguję się na zdradę w Rosji - ale jeśli tak to cieszę się, że tam nie mieszkam ;)
Jeśli chodzi o fabułę, nie mam jej nic do zarzucenia bowiem jest to świetny kryminał. Akcja trzyma w napięciu do końca, ciężko odgadnąć kto jest zabójcą - mnie się udało, ale wytypowałam to po prostu trafem ;) Jedno co skutecznie mnie zniechęcało do czytania i męczyło potwornie to mnóstwo rosyjskich postaci i nazwisk - strasznie mi się one myliły i do samego końca nie wiedziałam kto jest kim - oprócz oczywiście Anastazji i paru innych osób. Do tego - wiecie jak brzmią rosyjskie imiona - po prostu czasem nawet nie umiałam ich przeczytać ;) jeżeli Wam to nie przeszkadza to koniecznie sięgnijcie po tą książkę, bo naprawdę jest warta przeczytania :) ja osobiście raczej kolejne części sobie odpuszczę bo rosyjskie brzmienie nie dla mnie ;)

[Zaczytanie · Rating 3 out of 5]

Właścicielka biura podróży ginie w wyniku eksplozji samochodu. W toku śledztwa Kamieńskiej udaje się dotrzeć do jedynego świadka, który mógłby pomóc w ujęciu zamachowca. Jest nim dziewiętnastoletni Artiom, który rozmawiał z zabójcą tuż przed wybuchem. Nie potrafi on jednak opisać jego wyglądu, gdyż jest niemal całkowicie niewidomy. Pamięta natomiast jego głos oraz muzykę, która rozbrzmiewała ze słuchawek mordercy. Kamieńska bardzo szybko zyskuje sympatię Artioma, jednak burzy przez to jego relacje z najbliższym przyjacielem Denisem, który chcąc odzyskać zainteresowanie kolegi, naraża własne życie.
Tak w skrócie można opisać początek powieści, który mógłby zwiastować bardzo ciekawy kryminał. I rzeczywiście, pierwsze rozdziały pochłaniałam w zawrotnym tempie. Jednak w połowie książki akcja zaczęła się ślimaczyć a niektórzy bohaterowie mnie zniechęcili. Najbardziej jednak poraził mnie fakt, że autorka uraczyła czytelnika tak banalną sprawą morderstwa! Szybko odgadłam jego tożsamość, a potem tylko czekałam, aż ta farsa się skończy. Bardzo się zawiodłam, bo liczyłam na grubą intrygę a dostałam niewiele więcej akcji niż w telewizyjnych para serialach o policjantach i detektywach. Zabrakło nuty tajemnicy i wodzenia czytelnika za nos, które obecne były w poprzedniej części.
Istnieją jednak elementy tej powieści, które wciąż pozostają niezmienne – elegancki i wyważony styl oraz świetnie skonstruowane postaci. Bardzo polubiłam Artioma i jego oddanego przyjaciela Denisa. A sama Anastazja Kamieńska? Jak zwykle w formie, pełna zapału do pracy, chociaż i ona w tej części na chwilę zdejmuje maskę policjantki i przeżywa przykre problemy sercowe.
W „Harmonii zbrodni” zabrakło mi emocji i akcji, które towarzyszyły mi podczas czytania „Wiecznego odpoczynku”. Nie mogę więc ocenić tej książki jako bardzo dobrej, ale polecam ją miłośnikom lekkich kryminałów.

[Kasia (Kącik z książką) · Rating 4 out of 5]

Powieści o Nastii Kamieńskiej są wydawane w tak szalonej kombinacji chronologicznej, że warto wspomnieć, iż w niniejszej pozycji Anastazja ma trzydzieści osiem lat i właśnie awansowała na stopień podpułkownika. Jedno pozostało bez zmian – jej pomysłowość i nieszablonowe myślenie, dzięki któremu wielokrotnie potrafiła już doprowadzić do końca nawet pozornie niemożliwe sprawy. Ten tytan intelektu jest przy tym zupełnie zwyczajną kobietą, borykającą się z codziennymi problemami i dolegliwościami, trochę zakompleksioną, czasem niepewną siebie, a jednocześnie potrafiącą postawić na swoim, jeśli zachodzi taka potrzeba. To zdecydowanie jedna z lepiej wykreowanych i spójnych postaci śledczych we współczesnych kryminałach.

Cała opinia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2020/05/h...

[Serge]

[Read in Russian] In spite of the optimistic ending to the novel, the relationship between Artem and Denis seems far from resolved. They both need help from a professional psychologist, not from an alternative self-help source. Is Denis supposed to abandon both his education and female relationships? Is Artem supposed to abandon his dream of becoming a musician? It is surprising that an experienced writer about human souls such as Marinina, through her equally experienced character Kamenskaya, would fail to notice the persistent problem between the two boys. Otherwise, the novel is excellent, as usual in early Marinina, especially in describing the emotional growth of Olga.

[Amina Mirsakiyeva · Rating 3 out of 5]

Мой паттерн для оценки книг из цикла Каменской:
1. Сюжет убийства - интересно, не догадалась, в чем соль;
2. Мотивация героев - верю;
3. Психологические портреты героев - у нас пробито дно в очередной раз;
4. Этические вопросы и социальные темы, поднятые в книге - наркомания, брошенные старики, необходимость держать слово;
5. Наука - слава богу, в этой книге нет.

[Joahim · Rating 5 out of 5]

Tempo w sam raz, jedna ze spokojniejszych książek o Kamieńskiej

[Kristīne Butlere Peslaka · Rating 3 out of 5]

Interesanta, bet diezgan paredzama “sērija”.

[LadyBird · Rating 3 out of 5]

Trochę się zawiodłam tą częścią. Nie znalazłam tego dreszczyku emocji, który towarzyszył mi w poprzednim tomie. Sprawa kryminalna niezbyt skomplikowana, szybko odgadłam, kto jest mordercą.

[Dominika Rojek · Rating 3 out of 5]

3.5

[Vaidotas · Rating 4 out of 5]

Kaip ir viskas ai��ku, -****** ****** ***** ******* (bent taip jau nor��jo padaryti). Audioknyga ne tik, kad pagreitintos versijos, bet ir sugadintu 17 skirsniu. Gerai, kad "m��t��si" ��ios knygos el. versija

[Taimatai · Rating 4 out of 5]

Kaip ir viskas ai������ku, -****** ****** ***** ******* (bent taip jau nor������jo padaryti). Audioknyga ne tik, kad pagreitintos versijos, bet ir sugadintu 17 skirsniu. Gerai, kad "m������t������si" ������ios knygos el. versija