Plusieurs siècles après la catastrophe écologique ayant provoqué l'assèchement des océans, l'Humanité a régressé au stade primitif et n'a laissé que quelques tribus survivant à l'état sauvage. Parmi elles, la horde de Thôz où vit l'unique enfant à la peau noire, rejeté par les siens. Lorsque le vieux sorcier du clan annonce son départ pour Santiago de Cuba, le domaine des anciens dieux, il scelle le destin de l'enfant: à sonr retour, le paria sera mis à mort. Mais le vieux ne revient pas... L'enfant noir décide alors de partir à sa recherche, lois de se douter que son périple va lui faire redécouvrir les vestiges de la civilisation qui fut celle du XXe siêcle...
Olivier Vatine est un scénariste et dessinateur français de bande dessinée. Vatine en dédicace à O Tour de la Bulle à Montpellier en 2010. Il est le dessinateur de la série de science fiction Aquablue, scénarisée par Thierry Cailleteau et publiée aux éditions Delcourt. En 2005, il publie le western Angela en collaboration avec Daniel Pecqueur et Isabelle Rabarot.
Welkom in een nieuwe era, een era van oermens. Ja, de oermens is weer terug.
Tja, dit klonk dus beter dan het eigenlijk was. Ik keek hier enorm naar uit. Ik hou van dit soort boeken maar vaak zitten er dan toch zombies in. En ja, ik vind zombies best leuk hoor, maar ik wil toch wel eens iets anders. Ik was nieuwsgierig naar deze nieuwe wereld, en natuurlijk New York (Niourk).
Maar ik werd knettergek van het hele Zwarte kind doet x en zwarte kind doet y. Ik snap dat we een enorme setback hebben gehad, maar blijkbaar is intelligentie ook weggevallen. :| Het kind spreekt steeds op deze manier of op een soortgelijke manier. Eerst was het nog leuk, maar na een tijdje, meh. Ik vond zijn gedachtes dan ook interessanter want die waren veel beter neergezet.
En ik vond het ook maar niks dat we 2 POV hadden, Het Zwarte Kind die al meh was en dan ook nog de nieuwe leider van de stam die ik maar een klootzak vond. Maar ja, de stam speelt ook een rol, ik had dan toch liever iemand anders van de stam gezien. Een van de vrouwen?
Plus, ik had graag iets meer willen zien van hoe alles nu mis is gegaan. Ja, er werden vaten gedumpt, en veel ook, maar dat kan toch niet genoeg zijn dat de hele wereld naar de kloten is gegaan? Dus ik had graag iets meer context willen zien. Misschien komt dat nog in de volgende delen, maar ja gegeven dat ik dit deel dus echt niet erg spannend vond ga ik die niet lezen. Plus, het moet toch wel een FLINK lange tijd geleden zijn geweest, want naast wat gevaarlijke stormen en de gemuteerde dieren/monsters, is er nou niet echt veel dat er gebeurd (in tegenstelling tot wat je vaak ziet na een nucleaire ramp). Maar als je dan kijkt hoe perfect het winkelcentrum nog is... Heel verwarrend.
Ook verwarrend is dat de tekst van het hologram in het winkelcentrum in het Frans is, ik gok dat het gedaan is omdat de mensen daar haar als een God/Godin zien, maar aangezien het boek officieel Frans is? Wat was het dan voordat het Frans was? Heeft de Franse editie dan iets anders? Of is heeft de vertaler het vergeten?
We zien het Zwarte Kind (ongewenst in de stam, ik gok dat racisme dus niet verdwijnt als mensen vernietigd worden?) op reis gaan om de oudste van de stam te vinden + om te ontsnappen aan de stam die hem niet wilde. We zien hem een reis maken, New York ontdekken (ik ga uit dat het New York is vanwege de titel) en ook zien wat er met de oudste is gebeurd. Daarna de reis terug en ik lag dubbel vanwege het wapen en de vriendschap die hij sloot.
De tekeningen waren redelijk, ze pasten wel erg goed bij het verhaal maar waren niet echt mijn kopje thee om het zo te noemen.
Ga ik deze serie verder lezen? Tja, nee. Het was gewoon niet voor mij. Helaas, want ik kon wel een boek als dit gebruiken in mijn leven.
I’ve found this first volume of a three part series on the Internet Archive. Somewhat unexpected as it was published as recently as 2012. This is a graphic novel adaptation of a novel by the iconic French sci-fi writer Stephane Wul, which I am quite convinced I have read as a school kid in France, but it was a library book rather than a book I owned. I can’t imagine giving it away. I must get Wul’s works once more.
The adaptation is very nice indeed. The storytelling is fluid, dynamic, and intriguing. The art is stylish, beautiful, and highly expressive. I’ll try to get the other volumes and complete the story, which I’m sure I’ll reread with pleasure.
The concept is simple but beautifully done: environmental disaster has reduced humanity to cave men in a planet devoid of seas and haunted by mutant octopuses - very scarily depicted, them! The protagonist is the sole black person in a white tribe, which seemed strange to me in that the setting is the Caribbean albeit without the ocean. Cuba, Jamaica, and Haiti are only known as mountain ranges rather than islands. I would have thought survivors in this area would have included more ethnic variety. The author’s point I believe was to highlight the lack of diversity in contemporary sci-fi (the novel was published in 1957), a notion well ahead of its time in the same way as the warning against pollution and climate change.
Bonne adaptation du début livre dans ce 1er volume. L'histoire y est toute aussi déroutante mais les événements sont racontés de telle manière qu'on arrive à bien suivre ce qui se passe, notamment grâce à la narration secondaire par l'enfant noir. Côté illustrations, rien à redire, c'est dynamique et agréable à l'oeil, voire carrément joli.
Niourk - L'Enfant Noir ; Faut-il y voir une critique du racisme? Ou du moins un récit initiatique? Confronté aux dangers de la nature et à la chance de découvrir un bon matériel, l'Enfant Noir va passer de Zéro en Héros. Les images (paysages, etc...) sont très belles.
An enticing post-apocalyptic tale, created by a supposed master of French Sci-Fi, and re-envisioned by contemporary BD artists. The story follows 'L'enfant noir' (the black boy) and a tribe of post-apocalyptic, most likely devolved Neanderthal-like humans. The boy holds a tenuous link to the tribe, as they all seem to hate him and ostracise him, yet he spends a good deal of this book searching for them. There are interesting concepts in L'enfant, such as eating brains to gain others' knowledge (something practiced by real cannibals), and bio-engineered, radioactive strider octo-elephants...also, everyone talks in the 3rd person.
It's a neat story and a neat book, even with some obvious stretches of the imagination which pull a little too tight on the band-aid of believability (terrible metaphor, I'm tired), and I look forward to reading more...
Also, it's fairly easy French, given these post-humans aren't prone to too many big words, other than nauséabonde (foul).