Eik tilheyrir hópi af sjálfboðaliðum sem leitar uppi flækingsketti og kemur þeim í öruggt skjól. Þegar þau frétta af læðu og kettlingum í steinhleðslu við Urðarhvarf er rokið af stað með fellibúr og hitamyndavél.
En við Urðarhvarf birtist skepna sem Eik var búin að telja sjálfri sér trú um að hefði bara verið ímyndun. Skrímsli úr fortíðinni sem rótar upp óþægilegum minningum og sannfærir Eik um eitt: Hún ein getur bjargað þessum kettlingum.
svo snubbóttur endir hjá henni og ég hefði viljað vita meira um þessa veru, hefði verið gaman að fá aaaaðeins meira kjöt á beinin. en góð pæling og hildur or mjög góður penni! drungalegt andrúmsloft sem er flott
Vá hvað Hildur Knúts er góður penni. Lýsingarnar gripu mig svo föstu taki það var alveg erfitt að sleppa taki og hætta að lesa. Mér fannst ég virkilega ná að lifa mig inn í söguna og Hildur notar skilningarvitin svo vel að ég fann á mér þegar persónum var kalt eða þær hræddar eða svangar. Einnig fannst mér Eik skemmtileg persóna og tengdi mikið við að eiga erfitt með að hafa samband við fólk sem maður elskar. Mér fannst veran mjög áhugaverð og pældi mikið í því hvað hún gæti verið, hvort hún hafi í raun verið til eða hvort hún sé bara táknræn. Ég hlustaði líka á enda bókarinnar um miðnætti á Reykjanesbrautinni og fékk oft hroll á meðan ég keyrði. Ég er samt sammála öðrum lesendum að ég vildi að endirinn hefði verið aðeins lengri og meiri áhersla á veruna og hryllinginn, en ég elska samt góða nóvellu og kann að meta að höfundur leyfi lesendum að fylla í eyðurnar.
Ótrúleg!! Enn betri en myrkrið milli stjarnanna! Hún nær að framkalla svo fullkominn hroll og nær að pakka inn twists and turns á bara 90 bls!! Allir ættu að taka eitt kvöld i að lesa þessa
frábææær! elska hvernig Hildur nær að skapa svona ótrúlega skýra aðalpersónu á aðeins 90 bls, hún er klárlega meistari nóvellu formsins. Elska líka þemun í nóvellum hennar, bæði kettina en einnig hvað það er í höndum lesanda að ákveða hvort hann vilji líta á bækurnar sem einhvers konar yfirnáttúrulega sögu eða hvort einhverjir atburðir séu aðeins afleiðing trauma aðalpersónu. looooved this<3
Ég held að mögulega sé þessi bók ætluð ungmennum (jafnvel unglingum). Hún er stutt og einföld. Ekkert sérstaklega skemmtileg en ekkert endilega leiðinleg, allavega varð frágangurinn eftir kvöldmatinn mun léttari þessa tæpu tvo tíma sem tók að hlusta á þessa bók, sem dreifðust á nokkur kvöld. Sagan er ekki sérlega spennandi en mig langaði alveg til að vita sögu “verunnar” sem kemur síðan svona heldur stuttaraleg í lokin…en með ímyndunaraflinu getur maður fyllt betur í eyðurnar og myndað sér sína eigin forsögu, í bland við sögu Eikar. Ég varð allavega ekkert meira myrkfælin en venjulega af því að hlusta á þessa bók en ætla heldur ekkert í göngutúr í myrkrinu…eða sofa ein með slökkt ljósin… Ég hlustaði þessa bók á storytel og lesarinn, Birna Pétursdóttir, er með þeim betri sem ég hef heyrt, engin kynginga-, tungu- eða munnvatnshljóð, sem kom mér afar þægilega á óvart (ég hef þurft að hætta að hlusta vegna þessa, já)
Ég er sammála öllum öðrum sem sögðu að þau vildu vita meira um veruna. Eitt sem ég er farin að taka eftir með sögurnar hennar er að endirinn er ekki sá sem maður var að vonast eftir. Það mætti bæta við sirka 20+ blaðsíðum um hvað það var sem við vorum að bíða eftir að lesa, það sem þessar 180+ blaðsíðum voru að leiðast til að segja. Vantar svona “satisfying” endir. Ég þarf að yminda mér hvað það er sem gerðist og það á við allavegana 2+ af hennar bókum. Mjög vel skrifað samt sem áður.
Nóvella um unga konu sem kemur af brotnu heimili og ólst upp hjá fósturfjölskyldu og leitar að týndum köttum í frítíma sínum. Mér fannst bókin lofa mjög góðu, nokkuð hnitmiðaður og auðlæs stíll og höfundur skapar óhugnanlegt andrúmsloft sem hefði verið spennandi að dvelja í. En það gerist einhvern veginn lítið og það leysist hratt úr flækjunni.
Skemmtilega skrifuð saga um margslungið efni. Fyrir kattaunnendur. Brá við að lesa að höfundur á hund, enda segir í sögunni "hundar ... hafa margir verið ræktaðir til þess að staðna andlega í þroska til þess að missa ekki leikgleðina þegar þeir fullorðnast, svo það sé hægt að senda þá hlaupandi á eftir bolta." Kettir eru hins vegar klókir. Um það erum við höfundur sérdeilis sammála.
Áhugaverð bók, frábærlega stutt og hnitmiðuð. Heillandi saga um Eik sem sinnir af næmni og umhyggju villiköttum. Eik er með skugga fortíðar, sem ég les sem óöryggi úr æsku. Sagan endar vel og fer ég sátt í rúmið.
Alveg frábær bók og kostur hvað hún er stutt svo það er hægt að lesa hana á einu kvöldi. Hildur nær að búa til yfirnáttúrulegan óhugnað í kunnuglegum Reykvískum hversdagsleikanum.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Þetta er vel skrifuð nóvella. Mér fundust þessar villikattaveiðar dálítið langdregnar en Hildur nær að hnýta söguna vel saman í lokin. Ég myndi alveg gefa henni 1/2 stjörnu í viðbót ef það væri hægt.
Mér fannst bókin heldur langdregin á köflum þó svo að hún væri stutt og ég hefði persónulega viljað fá ögn meiri drunga og hrylling inn í söguna. Áhugaverð saga þarna á ferð samt sem áður sem hefði mátt vinna örlítið meira með.