Karıncanın Su İçtiği

Bir Ada Hikayesi #2

by Yaşar Kemal

Bir Ada Hikayesi dörtlüsü, savaşlardan, kırımlardan, sürgünlerden arta kalan insanların, Yunanistan’a gönderilen Rumların boşalttığı bir adada yeni bir yaşam kurma çabalarını konu alır. Umut, dörtlemenin baş kahramanıdır.

Karıncanın Su İçtiği, beklemenin ve sabrın romanıdır. Savaştan dönmeyen yakınlarını bekleyen kadınların, yurduna dönmeyi bekleyen sürgünlerin, denizi bekleyen balıkçıların, aşkı bekleyen yüreklerin sonsuz bir sabırla hayata duydukları inanç, adanın doğasına, insanlarına duyulan sevgiyle aydınlanır.

“Yaşar Kemal’in romanı vahşi ve muhteşem bir türküye benziyor. Güçlü, yalın ve insanı deli eden...”
Die Weltwoche, (İsviçre)

“Yaşar Kemal büyük bir yazardır. Onun eserlerini okumak, zengin kazanımlar sağlayan büyük bir serüvendir.”
Fönstet, (İsveç)

“Yaşar Kemal'in eseri, büyük bir tuval üzerinde her santimine ayrı titizlik gösterilerek hazırlanmış bir tablo gibidir.”
Paul Theroux, The New York Times, (A.B.D.)

“Çok büyük bir yazar.. Eserlerinin güzelliğine kapılıveriyor okur, bitirince şaşkınlık ve mutlulukla doluyor.”
Femme d’Aujourd’hui, (Fransa)

“Almanlar ister koşuklu yazsın ister düzyazıyla, yapıtları yüzeyin çok diplerinde katmanlar taşıyan derinlikli yazarlara ‘Dichter’ derler.... hiç kuşkusuz ‘Dichter’dir Yaşar Kemal.”
Güven Turan

Genres: Turkish Literature, Roman, Fiction, Turkish, Classics, Historical Fiction

508 pages, Paperback

First published January 1, 2002

About the author

Yaşar Kemal, asıl adı Kemal Sadık Gökçeli. Van Gölü’ne yakın Ernis (bugün Ünseli) köyünden olan ailesinin Birinci Dünya Savaşı’ndaki Rus işgali yüzünden uzun bir göç süreci sonunda yerleştiği Osmaniye’nin Kadirli ilçesine bağlı Hemite köyünde 1926’da doğdu. Doğum yılı bazı biyografilerde 1923 olarak geçer.

Ortaokulu son sınıf öğrencisiyken terk ettikten sonra ırgat kâtipliği, ırgatbaşılık, öğretmen vekilliği, kütüphane memurluğu, traktör sürücülüğü, çeltik tarlalarında kontrolörlük yaptı. 1940’lı yılların başlarında Pertev Naili Boratav, Abidin Dino ve Arif Dino gibi sol eğilimli sanatçı ve yazarlarla ilişki kurdu; 17 yaşındayken siyasi nedenlerle ilk tutukluluk deneyimini yaşadı. 1943’te bir folklor derlemesi olan ilk kitabı Ağıtlar’ı yayımladı. Askerliğini yaptıktan sonra 1946’da gittiği İstanbul’da Fransızlara ait Havagazı Şirketi’nde gaz kontrol memuru olarak çalıştı. 1948’de Kadirli’ye döndü, bir süre yine çeltik tarlalarında kontrolörlük, daha sonra arzuhalcilik yaptı. 1950’de Komünizm propagandası yaptığı iddiasıyla tutuklandı, Kozan cezaevinde yattı. 1951’de salıverildikten sonra İstanbul’a gitti, 1951-63 arasında Cumhuriyet gazetesinde Yaşar Kemal imzası ile fıkra ve röportaj yazarı olarak çalıştı. Bu arada 1952’de ilk öykü kitabı Sarı Sıcak’ı, 1955’te ise bugüne dek kırktan fazla dile çevrilen romanı İnce Memed’i yayımladı. 1962’de girdiği Türkiye İşçi Partisi’nde genel yönetim kurulu üyeliği, merkez yürütme kurulu üyeliği görevlerinde bulundu. Yazıları ve siyasi etkinlikleri dolayısıyla birçok kez kovuşturmaya uğradı. 1967’de haftalık siyasi dergi Ant’ın kurucuları arasında yer aldı. 1973’te Türkiye Yazarlar Sendikası’nın kuruluşuna katıldı ve 1974-75 arasında ilk genel başkanlığını üstlendi. 1988’de kurulan PEN Yazarlar Derneği’nin de ilk başkanı oldu. 1995’te Der Spiegel’deki bir yazısı nedeniyle İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde yargılandı, aklandı. Aynı yıl bu kez Index on Censorhip’teki yazısı nedeniyle 1 yıl 8 ay hapis cezasına mahkûm edildiyse de cezası ertelendi.

Şaşırtıcı imgelemi, insan ruhunun derinliklerini kavrayışı, anlatımının şiirselliğiyle yalnızca Türk romanının değil dünya edebiyatının da önde gelen isimlerinden biri olan Yaşar Kemal’in yapıtları kırkı aşkın dile çevrilmiştir. Yaşar Kemal, Türkiye’de aldığı çok sayıda ödülün yanı sıra yurtdışında aralarında Uluslararası Cino del Duca ödülü, Légion d’Honneur nişanı Commandeur payesi, Fransız Kültür Bakanlığı Commandeur des Arts et des Lettres nişanı, Premi Internacional Catalunya, Fransa Cumhuriyeti tarafından Légion d’Honneur Grand Officier rütbesi, Alman Kitapçılar Birliği Frankfurt Kitap Fuarı Barış Ödülü’nün de bulunduğu yirmiyi aşkın ödül, ikisi yurtdışında beşi Türkiye’de olmak üzere, yedi fahri doktorluk payesi aldı.
28 Şubat 2015 tarihinde vefat etti.

Yaşar Kemal was born as Kemal Sadık Gökçeli in 1926 in the Hemite village of Kadirli, Osmaniye, where his family, originally from the village of Ernis (present-day Ünseli) near Lake Van, had settled after a long period of immigration caused by the Russian occupation during World War I. With his amazing imagination, grasp of the inner depths of the human soul, and lyrical narrative, Yaşar Kemal became one of the leading name not only of Turkish literature, but of world literature as well. Translated into more than forty languages, Yaşar Kemal is the recipient of many awards in Turkey and more than twenty international awards including Prix mondial Cino del Duca, Commandeur de la Légion d'Honneur de France, Commandeur des Arts et des Lettres of the French Ministry of Culture, Grand Officier de la Légion d'Honneur de France, Premi Internacional Cataluña, Peace Prize of the German Book Trade, as well as seven honorary doctorates—five in Turkey and two abroad. The last award Kemal received was the Bjørnson Prize given by the Norwegian Academy of Literature and Freedom of Expression (Bjørnson Academy) on November 9, 2.
Yaşar Kemal died in İstanbul on February 28, 2015.

Reviews

[Sine · Rating 5 out of 5]

sanırım yaşın ve okuma tecrübesinin getirdiği bir huy ile olaydan ziyade karakterlere yoğunlaşan anlatılardan daha çok zevk alır oldum. bu sebeple goodreads'teki bu kitabın ilkinden daha güzel olduğu görüşüne maalesef katılamıyorum. belki de gerçek bir crazy cat lady olduğum için, ilk kitaptaki kedi tasvirleri sağlıklı değerlendirme yapmama engel oluyordur. :)

bir de kitabın, daha önce okuduğum ince memed serisinde olduğu gibi, büyük bir olay ve onun girişi-gelişmesi-sonucu şeklinde ilerlemeyip, küçük küçük birçok olay mantığıyla kurgulanmış olması da hiç beklemediğim bir şeydi. ana kahramanın başına gelen bir olay ve bunu çözmeye uğraşmak yerine kitaba dahil olan irili ufaklı karakterler ve bunların irili ufaklı dertlerine çözüm bulmaya çalışmalar olarak ilerliyor kitap. muhtemelen beklediğimiz o büyük dertler serinin devamında karşımıza çıkacak.

bu "irili ufaklı karakterler ve onların dertleri" sayesinde tarih kitaplarında asla okuyamacağımız bir gayrıresmi anadolu tarihi okuma şansına erişiyorsunuz. sırf bu anlamda bile okunması gereken, oldukça doyurucu bir kitap karıncanın su içtiği. okuduğuma oldukça memnunum.

[Argos · Rating 5 out of 5]

Bir Ada Hikayesi dörtlemesinin ikinci kitabı ilk olan Fırat Suyu Kan Akıyor” dan daha iyi. Tabii ki İnce Memed apayrı bir yerde. Bu kitapta dörtlemenin ana temalarından biri olan “savaş felaketi” çok etkileyici anlatılmış. Bir Mezopotamya meseli olan yaklaşık 50 sayfalık Fakiye Teyran bölümü ayrı bir kitap olarak basılsaydı daha iyi olurdu, kitapta biraz hacim genişletmek dışında dörtleme ile ilgili bir yönü yok. Yaşar Kemal bu okunmalı.

[Zeren · Rating 5 out of 5]

Anadilimin, Yaşar Kemal’in yazdığı dil olmasından ötürü hayata müteşekkirim.

Bilenler bilir Bir Ada Hikayesi dörtlemesi yaşamıma damga vurmuş, yön vermiş, beni derinden etkilemiş bir seridir. Ve nezdimde edebiyat tarihinin en kuvvetli savaş karşıtı eserlerindendir.

Serinin tüm romanlarını üçüncü turdur yeniden okumaya başladım bir süre önce. Karıncanın Su İçtiği, bir sonraki roman Tanyeri Horozları ile birlikte dörtlünün içinde en sevdiğim ikili. Karınca Adası’na gelen sürgünlerin hikayeleri ile çeşitlenen ada hayatı ve tüm bu yaralı, ölümden de beterini yaşamış savaş artığı insanların acılarını iyi eden doğa ve iyi insanların gücü öyle kuvvetli anlatılmış ki çoğu zaman kendi yaralarımın merhemini bile bu romanlarda buluyorum. Ondandır belki bıkmadan okuyuşlarım.

Karıncanın Su İçtiği’ni neden bu kadar çok seviyorum? Nişancı Veli’yi, dengbej Uso’yu, hiç görmediğim Van’a sevdalınışımı, Girit’in o hikayesi bol kahve dibeklerini, Kazım Musa Ağaefendi ile hep bildiğim “bir erkeğe en çok yakışan şeyin beyefendilik olduğu” düşüncemin perçinlenişini, bahar aylarının büyüleyici menekşe kokusunu hayatıma kattığı için. Seriyi okumuş bir dosta, birini tarif etmek istediğimde “işte tam da Nişancı Veli gibi” cümlesinde anlaşabildiğimiz için. Bu romanı okuduğumdan beri kabak çiçeği dolmasına nar ekşisi koyduğum ve yaz bostanını hazırlarken en çok çiçekleri yüzünden kabak ekmeye özen gösterdiğim için. Dünyada çok çok çok fazla acı olduğu ve hep de olacağı ama tüm bu acıları iyi etmenin tek yolunun saf sevgi ve gönül açıklığı olduğunu bir kere daha bilmemi sağladığı için.

[Tuncer Şengöz · Rating 5 out of 5]

Bir Ada Hikayesi dörtlemesinin ikinci kitabını ilkinden daha çok sevdim. Tekrarlar daha az, doğa betimlemeleri daha sade. Yaşar Kemal'in ada ütopyasında roman karakterlerinin savaşın yıkımına dair izlenimleri çarpıcı, zaman geçişleri çok iyi. Bu romanda "kötüler" de ortaya çıktı. Roman akıcı ve kolayca okunuyor, ama bir ara verip biraz başka konularda okuma ihtiyacı duydum.

[Peivand · Rating 3 out of 5]

بالاخره تموم شد ! میدونین چرا هفتصد صفحه بود ؟ چون هر چیزو هفتصد بار تکرار کرده بود ، مثلا مراسم ماهی کباب کردن رو 🤪 ولی درکل بخاطر توصیفهای یه جزیره قشنگ و با برکت خوندنش مزه داد 😋

[Yakup Öner · Rating 5 out of 5]

Masum hikayeler, mazlum şahısların tümevarım'a yolculuğudur bu ada hikayesi.Acaba hangi kitap her cümlesinde bu kadar savaştan nefret edip, bu kadar barış diye bağırmıştır? Acaba hangi kitap içiçe geçmiş kişiliklerin ortak kaygılarını bu kadar özümseterek vermiştir?
Bununla birlikte müthiş bir yaşamsal enerji, kitabın her sayfasında dalgalanır.
En önemli tavsiyem şudur ki; kendiniz veya bir yakınınızın okuma alışkanlığını geliştirmek gibi bir çabanız var ise, o vakit Yaşar Kemal okuyup, okutabilirsiniz, örneğin; Bir Ada Hikayesi serisinden başlıyabilirsiniz.

[selcuk · Rating 5 out of 5]

Savaş herkesi öldürür. Kimini gönderir öbür dünyaya; kimini bırakır bu tarafta. Bir mavi kuşun peşine düşer kalanlar, hissetmek için yaşadıklarını bir daha.

[downinthevalley · Rating 5 out of 5]

Evveeeet, 1 aylık bir maceranın daha sonuna geldik.

Yaşar Kemal'in okunması ve anlaşılması zor bir dili olduğunu düşünmüyorum. Kitabı bitirmemin bu kadar zaman alması yazarın dili değil yani :)
1 ay içinde yaptığım 3 ayrı uçak yolculuğun sırasında en az 150 sayfa okuyarak bitirdiğim serinin ikinci kitabı, ilk kitaptan daha güzel geldi bana. Karakterler ve onların hikâyeleri oturdu, kurgunun gidişatı belli oldu.

Yaşar Kemal'e yeni başlayacak bir okura İnce Memed serisini öneririm. Her ne kadar mübadele yıllarında bir ada hikayesini de yakın bir ustalıkla yazsa da; yazarların kendi topraklarını, memleketlerini daha iyi yazdıklarını düşünüyorum. Yaşar Kemal bir Çukurova insanı. Benim gibi tıpkı. Bu nedenle İnce Memed serisindeki betimlemelerde daha başarılı olduğunu hissettim.

Kitabın sonu yine diğer kitap için merak duymamı sağladı fakat 3. Kitabı hemen elime almayı düşünmüyorum:)

[Burcu Can · Rating 5 out of 5]

Yaşar Kemal'in mübadele yıllarını anlattığı Bir Ada Hikayesi'nin ikinci cildi.

Rum'u, Türk'ü, Kürt'ü, Laz'ı, Giritlisi vs vs. Her biri farklı yerlerden gelen insanlar yavaş yavaş adayı dolduruyor. Her bir insan öyle derinlemesine anlatılıyor ki romanda, sanki öyle bir ada var, sanki öyle insanlar yaşıyormuş hissine kapılıyor insan.

Bu mutluluk bir yerde bozulacak ama sanırım bu üçüncü cilde bırakılmış olsa gerek.

Bu mutluluk hali tabi bir anda ortaya çıkan durum değil. Savaşın arkada bıraktıkları, yakınlarını kaybedenler, bekleyişler, oradan oraya sürülenler, vatanlarından kopartılanlar, savaştan sağ kurtulanlar, asker kaçakları, asker çocuğunun yolunu gözleyenler, çocuğunun ölüm haberi gelse de inanmayan analar...

Benzer kaderi paylaşanların hepsi bir adada toplanıyor ve sonunda müthiş bir hikaye çıkıyor. Ya da gerçeğin ta kendisi...

[Lisbeth · Rating 5 out of 5]

belkide serinin en güzel kitabı..

[Yaprak · Rating 4 out of 5]

Seriye kaldığım yerden devam ediyorum. Serinin ilk kitabında daha çok deniz, sakinlik ve bir kedi vardı. Belki tüm o nedenlerden onu daha çok sevmiştim. Karıncanın Su İçtiği, savaşın yıkıcılığını daha çok hissettiren bir roman. Evi, yurdu neresi bilmeyen, yarattığı ilişkilerle kendine ev inşa eden insanların öyküsü devam ediyor. Araya birkaç ince roman alıp seriye kaldığım yerden devam edeceğim. Bir de ek: bu seriyi
ağustos ayında okuduğum için mutluyum zira bence yaza çok yakışan bir seri.

[Murat Gonul · Rating 5 out of 5]

Işıklı renklerin, içine düşürüp salmayan kaval ve türkü sesinin, büyülü gerçeklik değil de gerçek büyünün kitabı Karıncanın Su İçtiği. Her sayfasında başka efsun başka efsane var.

[Hakan Dilmen · Rating 5 out of 5]

2003 ya da 2004 yıllarında ardı ardına okuduğum "Bir Ada Hikayesi"serisinin ikinci kitabı. Müthişti...Yazan büyük olunca, okura keyfini yaşamak düşüyor.

"Bir Ada Hikayesi dörtlüsü, savaşlardan, kırımlardan, sürgünlerden arta kalan insanların, Yunanistan’a gönderilen Rumların boşalttığı bir adada yeni bir yaşam kurma çabalarını konu alır. Umut dörtlemenin baş kahramanıdır.

Karıncanın Su İçtiği, beklemenin ve sabrın romanıdır. Savaştan dönmeyen yakınlarını bekleyen kadınların, yurduna dönmeyi bekleyen sürgünlerin, denizi bekleyen balıkçıların, aşkı bekleyen yüreklerin sonsuz bir sabırla hayata duydukları inanç, adanın doğasına, insanlarına duyulan sevgiyle aydınlanır."

[Deniz Bulut · Rating 5 out of 5]

bir hafta sonunu gecirmenin en guzel yani bu uclemeyi alip sirasiylaokumaktir herhalde , en kotu yani ise halen dorduncusunun yayinlanmamis olmasi , her gun maillerinize bakarken bu serinin 4ncusunu google da cikip cikmadigini arastirmak bir aliskanlik haline geliyor

[Bahadır Eren · Rating 4 out of 5]

Masalsı anlatımlı seriye aynı hızda devam ediyorum... Sırada üçüncü kitap Tanyeri Horozları var...

[Selin Alper · Rating 4 out of 5]

“Deniz o kadar durgun, o kadar durgundu ki karıncalar su içerdi.” _____ Karadeniz balıkçı deyimi

Serinin ilk kitabına göre çok daha keyifle okudum. Karakterlerin her birinin apayrı hikayeleri ortak bir noktada, bir mübadele adasında yeniden kurulmaya çalışılan bir hayatta kesişiyor.

“Ben niçin yüzlerce yıllık yurdumu bırakayım da bilmediğim, tanımadığım bir yere gideyim. Gurbet ele. Buna karşılık hiç kimse bir şey söylemedi. Bir sebep gösterseler ağrıma gitmezdi. Ancak birkaç kişi bana dedi ki, Lozanda bütün Avrupanın verdiği bir karardır bu. Gideceksiniz, gider gitmez de dönerseniz, oradan gelenler de tez günde geri dönecekler.”

“Her iki ordu da aynı anda şehre girebilirlerdi. Şehir halkı, Müslüman Kürtler, Türkler, Hıristiyan Ermenilerdi. Rus orduları girerse Müslümanların, Osmanlı orduları girerse Ermenilerin hali dumandı. İkisi birden girseler, şehir ayakaltı olacak, taş üstünde taş, gövde üstünde baş kalmayacaktı. Bu bir dünya savaşıydı. Sorumlusu da insanlıktı.”

“- Kiliseyi yıkıyorlar.
- Yıkarlar.
- Nasıl?
- Kiliseyi satın almış Hacı Remzi, elinde tapusu var.
- Ne gülüyorsunuz be! Kilise de cami gibi Allahın evi değil mi, bir minare dikerdik, olur biterdi.
- Olur biterdi ya adam satın almış, yıkacak. Kapı gibi tapusunu gösterdi.
- Camilerin de tapusu var mı?”

“Kazdağıdır. Biz Rumlar ona İda deriz. Tanrılar orada otururlarmış.”

Not: 2023 için Yaşar Kemal kotamı doldurdum. Son 2 kitap seneye 🫣

[Nurbahar Usta]

yaşar kemal de çok severim, serinin ilk kitabını da. ama neden bilmiyorum bu elimde öyle uzun süründü ki. bir seferde beş sayfadan fazla okuyamadım diye hatırlıyorum. seriyi bitireceğim ama uzun bir mola lazım bana.

[Can · Rating 4 out of 5]

Serinin 2. kitabı.. Mübadele sonucu boşalan adanın nüfusu yavaş yavaş artıyor ve yeni karakterler katılıyor. Rum, Türk, Laz, Kürt, Çerkes. Hepsinin birer acısı var ardında, savaşta yaralanıp gerek psikolojik gerek fiziksel olarak perişan olanlar, yerini yurdunu şehrini kaybedenler, asker kaçakları.. Her birinin hikayesi ayrı acılı. Herkes yarasını burada sarmaya çalışıyor. Okurken sürekli Atatürk'ün 35 kurultayının açılışında yaptığı konuşmadaki "Uçurumun kenarında yıkık bir ülke.. Türlü düşmanlarla kanlı boğuşmalar.. Yıllarca süren savaş.." kesiti geldi kulaklarıma. Dönem insanının durumu..

Tasvirler her zamanki gibi yaşatıyor, adaya gelen her yeni kişi, tamamlanma hissi yaratıyor.

[Ömer Oral · Rating 1 out of 5]

Evet, gene olmamış. İkinci cilt birincisinden daha kötü yazılmış. Yaşar Kemal acaba hayatında hiç mi roman okumamış? İlkokul seviyesindeki diyaloglar, cümleler, tasvirler bizi canımızdan bezdiriyor. 500 sayfa boyunca insanlar yiyip içip bakışıyor. Ha bir de, savaş kötüdür, barış iyidir.
Hepinizin yarpuzlarını ipiltili balkılar menevişlesin!

[Yasin S. · Rating 4 out of 5]

Hayali Karınca Adasında geçen hikayenin devamı. Adanın bir ütopya gibi anlatılışı çok güzel. Hayattan büyük darbe almış insanların bululuşup yaşamak için yeni sebepler keşfettiği Ege Denizinde bir kara parçası. Çoğu zaman bana aylarca kaldığım Bozcaada'yı anımsatıyor.

[Ayse · Rating 4 out of 5]

Okurken sürekli balık yeme isteği doguran, agacı, kuşu, insanları gözlerinle görüyormuşçasına yaşatan güzel bir kitap.

[Demet · Rating 5 out of 5]

Van’dan Toroslar’a, Mezopotamya’dan Girit’ten Kazdağları’na uzanan farklı farklı hikayeler ve bu hayatları bir araya getiren bir ada... Muhteşem bir eser...

[Onur · Rating 4 out of 5]

Ada giderek kalabalıklaşmaya başlar. Poyraz’ın önderliğinde diğer adadakiler gelenlerle ilgilenecek ve sıcak bir ortam yaratacaklardır.
Mübadeleden Hüsmen ve ailesi adaya gelir, sonrasında Karadenizli usta balıkçı Nişancı Veli adaya gelir. Sonrasında Baytar Cemil ile Girit’ten at yetiştiricisi Musa Kazım ve kızları gelir. Poyraz hepsine ev ayarlar ve evleri adalıların yardımıyla döşenir. Ama sonrasında Girit göşmenlerinin tamamı adayı beğenmez ve geri dönerler, sadece Kazım Musa kalır.
Zamanla Poyraz ile Kazım Musa’nın kızı Zehra birbirlerine aşık olacaklardır.

Nişancı Veli’ye de Hristo’nun teknesini satarlar, oda çok istediği balıkçılığa başlar. Baytar Cemil’e de tekne alırlar, oda balıkçılığa başlar. Baytar aynı zamanda arıcılıkta yapmak isteyecektir.

Giritli Musa Kazım, her ne kadar adayı ve insanları sevsede bir gün Girit’e dönmenin planlarını yapmaktadır. Mübadelecilerin göre dönemeyeceğini öğrendiğinden kendini bir süre kaybedecektir.
Kızı gibi oda Poyraz’ı sevmiştir, Poyraz’ı da alıp Girit’e dönmeyi düşünecektir.

Bu arada Politikacı Kavlakzade Remzi’de adadaki ve civar yerlerdeki evleri yıkmaktadır, ama Poyraz ve Veli’den korkar.
Sonrasında Adaya Doktor Salman ve Halit gelirler, akabinde Karadenizli balıkçı HAsan Kaptan adaya gelir.


“İnsan düşleri öldüğü gün ölür."

[Bahman Bahman · Rating 2 out of 5]

لنج ناخدا قدری در اسکله پهلو گرفته بود. از داخل لنج، اول مرد مسنی بیرون آمد با کمری خمیده، ریشی جوگندمی و کثیف که در خود جمع شده و گونه‌هایش گود افتاده بود. پوست و استخوان بود. دنده‌های قفسه سینه‌اش را می‌شد شمرد. شلوار، پیرهن و زیرشلواری‌اش تکه تکه بود. صورتش پرچین و چروک بود. چشم‌های سبز و دودوزنش گود افتاده و لابلای چین و چروک گم شده بود. در حالی که به چپ و راست می‌چرخید نگاهی به اطراف انداخت، کمرش کمی بیش‌تر خم شد، پاهایش قدرت راه بردنش را نداشت، آرام آرام زانوهایش خم شد و همان جا روی تخته‌های اسکله نشست. پشت سر او بقیه از لنج پیاده شدند؛ زن‌ها، دخترها، بچه‌ها، جوان‌ها، پیرزن‌ها و مردها. همگی نیمه برهنه، با لباس‌هایی پاره پوره. لباس‌های پاره پاره‌شان چنان بود که سینه‌های دخترها و زن‌ها دیده می‌شد. بچه‌های کوچک کاملاً لخت بودند؛ دور کمر هر کدام طناب ضخیم رنگی بسته شده بود. چنان لاغر بودند که قدرت سر پا ایستادن نداشتند، تلوتلو می‌خوردند، نمی‌توانستند قدم از قدم بردارند، فقط تا کنار مرد مسن، که همان طور خمیده روی اسکله مانده بود، می‌آمدند و همان جا می‌نشستند. لنج، یکی یکی، دوتا دوتا، بی‌وقفه خالی می‌شد. پویراز، عاقبت به زیر چنارها آمد و بلافاصله به طرف اسکله، سمت جماعت ژولیده و کثیف راه افتاد. نگاهش به ناخدا قدری افتاد که از لنج پیاده شده بود و داشت می‌آمد. «آن‌جا چه خبر است ناخدا قدری، این‌ها دیگر کی‌اند؟

[Ece Pirim · Rating 5 out of 5]

Türkiye'de doğmuş, büyümüş ve kendini Anadolulu olarak nitelendiren herkesin illa ki bir tane Yaşar Kemal romanı okuması lazım bence. Okullarda duyduğumuz ve faydası nedir bilmediğimiz o kültür mozaiğini harmanlayarak doğunun binlerce yıllık masal mirası üzerinde o kadar güzel hikâyeler kuruyor ki küçük insanların küçük hayatlarını kendinizi okumaktan alamadığınız edebî şahaserlere dönüştürüyor. Dolayısıyla kendisinin kitaplarıyla aramda "bizi iyi bilmesinden ve iyi anlatmasından" gelen bir samimiyet duygusu oluşuyor.

[Kadir · Rating 5 out of 5]

Yasar Kemal’in efsane anlatimiyla savas sonrasi zorlama goclerle yurtlarindan olan insanlarin zor yasamlari, ulkemizin ne yoklukla kuruldugu, tarihin az bilinen ve okunmayan gercekleri ile harmanlanmis mukemmel bir roman…

[Muharrem Özdemir · Rating 4 out of 5]

Savaşların getirdiği o derin acıların,kayıpların,çaresizliklerin gölgesinde insana büyük bir yaşam enerjisi veriyor kitap.Bunu Yaşar Kemal'den başkası da başaramazdı sanırım.Okurken o güzel karakterlerin arasına karışmak, onlarla üzülmek onlarla sevinmek istiyor insan.

[G. İlke · Rating 5 out of 5]

Bir kere alışınca Yaşar Kemal'in diline, gerisi çok hızlı geliyor. İkinci kitapla birlikte ada da kalabalıklaşmaya başlıyor. Karakterlere iyice alışıyorsun, kendini ada sakinlerinden saymaya başlıyorsun hatta. Üçüncü kitapla seriye devam o zaman.. =)

[Fatma Efe · Rating 5 out of 5]

Poyrazimu ...

[Fatma Alkan · Rating 4 out of 5]

Bir insan boş bir kovan olup bin yıl yaşayacağını, böyle bir gün yaşasın yeter. Nişancı s.211
Zehrayla Poyraz onun gözlerindeki mutluluğu, mutluluğun arkasından da onulmaz kederi gördüler. s.469