در نخستین رمان اسطورهای ایران، اردشیر نوجوانی ست که از جهان معاصر، گام بر زمان مینهد و سر از زمانهی ضحاک ماردوش (آژی دهاک) برون میآورد. او با نگاهی امروزین و ایرانی و انسانی، زندگی در آن دوران را تجربه میکند و در کنار کاوه و فریدون و ایرج و ... با همه زوایای این بزرگترین ماجرای اسطورهای تاریخ بشر آشنا میشود. هستی او در مسیر این حرکت در زمان، متحول و برای رستاخیزی راستین و نهایی آماده میشود.
English : Arman Arian آرمان آرین زادهی ۱۳۶۰ است. او با آفرینش اثر سهگانهٔ «پارسیان و من» به دنیای ادبیات شناسانده شد. پارسیان و من نام رمانی است در سه جلد که بیانکنندهی اسطوره، حماسه و تاریخ ایران است.
اين مجموعه سه گانه كه الهام گرفته شده از داستانهاي شاهنامه است، در واقع گامي در راستاي آشتي با اسطوره هاي وطني ست كه در گير و دار رقابت با داستانهاي فوق تخيلي و پر رنگ و لعاب غربي و شرقي، در خطر به فراموشي سپرده شدن هستند، و مخاطب اين كتاب نه تنها نوجوانان بلكه بزرگسالان و هركسي با هر سن و سالي ميتواند باشد! حقيقتا جناب آرين با نوشتن اين داستانها خدمتي در راه حفظ و آشنايي با اساطير حقيقي ايران نموده اند.
آرمان آرین.. این جوان ایرانی با زنده کرده اسطوره های کهن و مرتبط کردن آنها با شخصیتهای سه نوجوان معاصر افسانه ای از ترکیب این دو می سازد و در واقع اسطوره های کهن بنوعی باز آفرینی می شوند تا ملموس تر گردند، و در نهایت تمامی اسطوره ها و قهرمانان را تا پای کوه با عظمت البرز می کشاند و محشری می سازد از رستاخیز و اینجاست که تکلیف آدمهای بد و قهرمانان از یکدیگر جدا می شود، در مجموع تخیل و تحقیق توامان در این کتاب ببار می نشیند و افسانه ای دیگرگونه می سازد.
کتاب پارسیان ومن رو دوست داشتم چون خیلی ملموس شاهنامه رو درک کردم.چرا که اقای ارین در فضایی ساده به دور ازپیچیدگی تاریخ نام اوران ایرانی رو تفسیر کرده بود .من به شخصه با داستانهای هری پاتر خیلی ارتباط برقرار نمیکنم (با عرض معذرت از همه هری پاتر دوستان عزیز).سبک این کتاب یه جورایی هری پاتری به سبک ایرانیه.مخصوصا داستان ضحاک رو خیلی پسندیدم
بسیار کتاب خوبی است. من اولین بار که خواندم فکر کردم چرا باید این کتاب الزاما جز کتب نوجوانان محسوب شود. من بزرگسال هم از خواندنش لذت بردم و بی اغراق می گویم ازین کتاب درباره شاهنامه بسیار یاد گرفتم به همه توصیه میکنم این کتاب را بخوانند و برای نوجوانها هم بخرند و هدیه دهند و در اخر باید بگویم قلم آقای ارین را باید تحسین کرد و برای ایشان باید کف زد که این چنین توانستند با قوه تخیل خود ایران باستان رو به تصویر بکشند و امیدوارم به کتاب اشوزدنگهه ایشان هم اجازه چاپ بدهند.
این مجموعه رو به حرف یکی از دوستای راهنماییم گرفتم خوندم و یادمه اون موقع خیلی دوستش داشتم همون موقع ها که خوندن رمان های آبکی مد بود🤦♀️ اصن یادم نبود که من هم این کتاب ها رو خوندم و پدیدار شدنسون تو تایم لاین خوشحالی زیاد بهم تزریق کرد
این مجموعه هم توی زمان خودش(طرفای سال ۸۵) کلی سر و صدا کرد. مصاحبه کردن، توی روزنامه در موردش نوشتن، و از همه مهمترْ کتاب رو توی کتابخونهی کانون پرورش فکری گذاشتن. (کانون توی انتخاب کتابای ناشرای دیگه خیلی خیلی سختگیره و فقط کتابای خودش رو توی مراکزش میذاره. دیگه نهایتااا خیلییی لطف بکنه ده-دوازده تا کتاب از نشر افق هم توی قفسههاش نگه میداره.) به نظرم این کتابا واقعا ارزش اینهمه هیاهو رو داشتن. آرمان آرین از اولین کسانی بود که پایه و اساس «نوشتن مجموعهی فانتزی» رو توی ایران گذاشت. اون هم با یه همچین داستانهای فاخر و قابل توجهی! و با چنین شخصیتهای جذابی. دلم میخواد این مجموعه دوباره روی بورس بیفته و آدمای بیشتری بخوننش. مخصوصا حالا که نوجوونا حتی بیشتر از قبل به مجموعههای فانتزی علاقه و اقبال نشون میدن. سرجمع بهتون پیشنهاد میکنم که این کتابا رو از دست ندید. اون قسمتی که در مورد رستمه واقعا لرزه به تن آدم میندازه. و رفاقت داریوش و بردیا (بله، همون داریوش کبیر خودمون که بعد از کوروش کبیر حکومت میکنه!) توی جلد سه خیلی خوب نشون داده شده.
سه گانه پارسیان و من رو هم میتونید هر سه رو در یک جلد تهیه کنید هم میتونید در سه کتاب جدا گانه بخرید. در هر کدوم از این سه گانه ها سه نوجوان سفر میکنند به دوران اساطیر و با اسطوره های شاهنامه آشنا میشن. جلد اول کاخ اژدها( داستان ضحاک ماردوش) جلد دوم راز کوه پرنده(هفت خان رستم) جلد سوم رستاخیز فرا میرسد(کوروش و فتح بابل)
این کتاب فقط مختص نوجوانان نیست و بزرگسال ها هم میتونن از اون لذت ببرن. کتاب خیلی ساده و روان داستان های شاهنامه رو برای ما تعریف میکنه و خوندن این سه گانه میتونه شروعی باشه برای کسایی که بعد ها میخوان شاهنامه فردوسی رو بخونن. یه پیش زمینه و اشنایی پیدا میکنن. من خودم جلد یک رو خیلی بیشتر از همه دوست داشتم و یه روزی دوباره اونو میخونم. مطمئنم قرار گرفتن در اون توصیف و فضا مثل بار اولی که خوندم برام لذت بخش میشه.
كتاب رو دوست نداشتم در حدي كه بعد از جلد اول به دو تاي بعدي فكر هم نكردم ! كتاب پر از ابهامات بي مورد و آزار دهنده بود و سرشار از جنگ و مرگ و اعدام و ( و توضيح و وصف چگونگي حتي بريدن دست و پا و ....)و خَون و غصه و بدبختي و غم انگيزي و خشونت بود و جگر خراش بود. ماجرايش كششي ايجاد نمي كرد و فقط غصه بار بود و ضعف داستاني محسوسي داشت و براي كسي كه أصل داستان شاهنامه اي را خوانده پر از ايراد بود . با بدبختي و غصه شروع و تموم ميشه و من براي اين كه عدالت رو در اندازه اي كه مي تونم رعايت كنم تنها بخش خوب آن (حداقل از نظر خودم)كه يك جمله بود بيان مي كنم((ستمگر دوستي ندارد از كشتن(يا مردن، كلمه اش يادم نيست و نمي خواهم دوباره كتاب را باز كنم) احساس تاسف نكن(حتي اگه مستقيما و در حق شخص تو بدي نكرده و حتي خوبي كرده) )) به طور كلي من اين كتاب رو به هيچ كسي كه از خوندن كتاب هاي غم انگيز و خشونت بار و جگر خراش و سر جمع شديد ناراحت و شديد إفسرده كننده لذت نمي بره توصيه نمي كنم چون هم روحيه اش را خراب مي كند و هم داستان خيلي قوي نيست و بيانش خيلي دلنشين نيست.
آرمان آرین کار ارزشمندی را در پارسیان و من انجام داده و آن زنده کردن و به یادآوردن ادبیات و فرهنگ به نسبت فراموش شده ی ایران است. همین اشاره ی نهفته به فرهنگ ایران میتواند خود رانشی برای خوانندگان کمسال باشد که خود به دیگر کتابهای تاریخی و ادبی سری بزنند و در این زمینه ها آگاهی کسب کنند. اگر تنها چنین فکر و تصمیمی در خوانندگان چنین رمانهایی پدید آید، به گمان من، نویسنده پیروزی بزرگی کسب کرده است. با آرزوی پیروزی روز افزون برای آقای آرین :)
به یاد دارم کتاب رو زمان راهنمایی خوندم. با وجود اینکه پدر با کلی ذوق و شوق این کتاب رو خریده بود، اما همون زمان هم هرگز به دلم ننشست. موضوعات بیش از اندازه درهم و از هم گسیخته هستند. حضور شخصیت های زمان حال درگذشته اضافی و بی مورد است. به نظرم این گفته که کتاب برای کودکان و نوجوانان نوشته شده، تنها سرپوشی برای ضعف بی حساب کتاب و انسجام نداشته آن است.
از جهاتی به نظرم این کار آرمان آرین به نسبت برخی آثار منتشر شده دیگرش کاری نپخته و ضعیف تر است. اقتباسی تاریخی خام و گاهی رشته ی داستان از دستش خارج میشود. هرچند با طنازی های زبانی به قدری پوشش داده شده که تشخیص آن ساده نیست. فلذا از نظر محتوایی و فرم به نسبت اشوزدنگهه و مجموعه چهارگانه اش این کار را در رده آخر میدونم
با ارفاق دو! چرا؟ بخاطر اینکه هیچ نوآوری و خلاقیت در این اثر دیده نشده نویسنده یک کارکتر ساختگی رو از دنیای امروز میندازه وسط داستان های اساطیری شاهنامه و عملا هیچ خلاقیت خاصی به هرج نمیده اونقدری جذبم نکرد که برم بقیه جلدها رو بخونم
پارسیان و من یکی جذابترین کتاب های دوران نوجوونیم بود، دست آرمان آرین درد نکنه برای خلق شخصیت های این سه گانه. من تو نوجوونی به تاریخ ایران علاقه داشتم و این کتاب هیلی حال خوبی رو بهم میداد
من این مجموعه کتاب رو توی دوران نوجوونین خوندم یکی از بهترین تجربه های کتاب خوانیم بوده و هست ❤ از آقای آرین متشکرم که نوجوونی ما رو با کتاب هاشون زیبا تر کردن🌻