Marcel Duchamp and the Refusal of Work

by Maurizio Lazzarato, Joshua David Jordan (Translator)

Duchamp was among the first to understand that in Control Societies, whose structures began to appear in art well before they did elsewhere, art as an insti- tution, art “in the social sense of the word,” as Duchamp defined it, offers no promise of emanci- pation, but instead represents a new technique for governing subjectivity. Art is “a habit-forming drug. It’s a sedative drug.”

Genres: Art, Philosophy, Nonfiction

46 pages, Paperback

First published March 7, 2014

About the author

Maurizio Lazzarato is a sociologist and philosopher in Paris. He is the author of Governing by Debt and Signs and Machines: Capitalism and the Production of Subjectivity, both published by Semiotext(e).

Reviews

[Aslı Can]

Bu kitap aracılığıyla Lazzarato'dan ziyade Duchamp ile ile tanışmış oldum daha çok. Sevdim her ikisini de, tembellik üzerine her şeyi seviyorum sanırım.

[Avşar · Rating 4 out of 5]

Son derece rahatlatıcı. Belki de bugün ile ilgili dünden daha fazla şey söylüyor. Zaten ne zaman Duchamp ile ilgili bir şey okusam içimi hem dev bir empati hem de -şimdiye baktığımda- dev bir antipati kaplıyor. Tek bir soru, SSK'sı dışarıdan mı yatıyormuş olabilir ama şayet yeterince kıvrak düşünebilirse insan, tembellik ederek de hayatta kalabilir.

"Hazır nesne bir tembel tekniğidir çünkü herhangi bir ustalık, özel uzmanlık, üretken faaliyet ve bedensel çalışma gerektirmez. Duchamp Çeşme [Fountain], Şişe Askılığı (Bottle Rack) ya da kar küreği gibi şeyleri 'tembelin hırdavat dükkanının rafından' kolayca topluyordu; zaten bunları oraya yerleştiren de seri üretim ve kitlesel tüketimdi."

[Türkay · Rating 4 out of 5]

Duchamp’ın sanat yaklaşımını, sanata bakışını anlamak için çok yararlı bir kaynak...

[raquel · Rating 4 out of 5]

“Quando descobri os ready-made, eu esperava desencorajar o carnaval do esteticismo. Mas os neodadaístas utilizavam o ready-made para descobrir nele um valor estético. Eu joguei na cabeça deles o porta-garrafas e o urinol para provocá-los e, surpreendentemente, eles admiram-nos como "beleza estética".”

“A arte contemporânea sem a recusa ao trabalho (artístico e assalariado) se torna uma presa fácil do capital, transformando-se em mais um dos recursos de estetização do consumo e de também da relação de poder. A repetição, a monetarização e a estetização, que em vão Duchamp procurou limitar, são assumidas por Andy Warhol e empregadas em suas obras, o qual, ao invés de recusar, promove uma adesão total aos valores e à lógica do mercado, do dinheiro e do consumo.”

podem falar o que quiser mas eu sigo achando duchamp um dos caras mais geniais do século XX

[Andrea Samorini]

___________________________________
FROM BOOK: Uccidi l'unicorno. Epoca del lavoro culturale interiore (Gabriele Sassone)

[gallizio · Rating 5 out of 5]

Stripped bared

[ahnali · Rating 5 out of 5]

It’s Duchamp day and this was pure fire

[Adnan İnan · Rating 4 out of 5]

Türkçe çevirisini okudum. Listelerde yoktu. Sanırım biz de ekleyebiliyoruz ama üşendim :)