Raptors

by Toon Tellegen, Judith M. Wilkinson (Translator)

With tragicomic bravado and psychological insight, this collection paints a turbulent portrait of a father and his family, creating a poetic sequence that has the scope of a novel and stretches the sense of what is possible in poetry. Each poem is presented as an improvisation on the theme of the father, forming a picture of a family held hostage by the mood swings and histrionics of this patriarch. Combining intense speed and surprise with moments of sudden slowness, this compilation has the flavor and intensity of a modern classic.

Genres: Poetry

110 pages, Paperback

First published January 1, 2006

Reviews

[Josephine Wajer-Busch · Rating 4 out of 5]

Raafvogels is een van de favoriete bundels van Toon Tellegen. Ik ontmoette de schrijver kort geleden en toen las hij uit deze bundel voor. Het begon zo:

Jaren geleden verzon ik iemand die ik mijn vader noemde.

'Waarom heb je mij verzonnen?' zei hij tegen mij. Die avond verzocht hij mij een ongeneeslijke, snel om zich heen grijpende aandoening voor hem te verzinnen. Tegen de ochtend stierf hij.

Ik vergat mijn vader niet. Ik verzin gedichten over hem, de verzinsels noem ik raafvogels.

[Michael · Rating 4 out of 5]

Oh, te kunnen schrijven als Tellegen.

[Mark · Rating 2 out of 5]

A potpourri van bijbelteksten en spreekwoorden vermengd tot wartaal met soms een leuke taalvondst

[Blurp · Rating 2 out of 5]

Poems about how dad's are mean and don't show their feelings right. Maybe a hundred or so of them. Some funny, some predictable, lazy and trite; all translated from the Dutch. The speaker observes his/her dad, mom and 'brothers' throughout the collection; mostly the father is comic/tragic and embarrassing and this sets him against the brothers/mother and they must react. The brothers are wolves, the mother looks the other way (sometimes literally doing the laundry—get it?), the father is variously 'small' and not very self-aware; rather, aware of how 'small' he is. I think the sentiment here is a boring kind of handicapped pseudo-Oedipal musing on a family in close quarters with a mean dad, the Mendelian reality of how that meanness gets passed on through his loins, and a mom who is the silent sufferer. The speaker pretends to have no part in it and is never mentioned, which is, I believe, the poet's big trick here. Deconstructing subjectivity is kind of boring to me, however, and I didn't really find it very interesting. There are certainly funny snippets, though, and this is worth a read. If only because it will take like ten minutes to read the whole thing. Don't think I'd ever read it again.

Positives: easy to read, no crabbed syntax or deep metaphysics, sometimes funny.

Negatives: predictable psychology that any angsty Western teen is currently also working on verbalizing, repetition in theme and style, seems to be written for someone who is reading their first poem; I think I would have really thought this was edgy and mind-blowing when I was 15.

[Julia · Rating 5 out of 5]

Raptors is, without a doubt, the best poetry book that I have read so far this year - Tellegen is an exciting and playful writer, but big credit should also be given to Judith Wilkinson who did such a marvellous and job of translating it.

Raptors is a kind of story in poems focusing on a fictional father figure - each poem starts with the words "My Father..." The poems hover between magical realism, myth, and straight metaphor, but that makes them sound a little dry. These poems are anything but dry. They are seriously playful - they dance, sing, shout and wring their hands, all at the same time.

If I was asked to copare them to anything I would say maybe Vasko Popa and Charles Simic, with a bit of Selima Hill an Moniza Alvi thrown in.

[Paul · Rating 4 out of 5]

Toon Tellegen
was a diamond in the dirt
found among the library for sale books

Toon Tellegen
makes silk purses out of sows' ears
that is to say
he takes popular phrases and cliches
and turns them into something strange and new
like 'my mother was a train...
my father hallowed her name'

This reader
was a pig in mud.

[Linda · Rating 2 out of 5]

Elk gedicht begint met Mijn vader ... en dan een vaste uitdrukking. Eigenlijk te veel van hetzelfde. Poezie, ik blijf daar een moeilijke relatie mee hebben en hier had ik weinig mee. Ok, mooie taal, toffe woordspelingen maar langs de andere kant te veel spielerei.

[Laura · Rating 5 out of 5]

I love the absurdity of the poetry.

[Mirjam Celie · Rating 3 out of 5]

Mooi en tegelijk onbegrijpelijk…

—————————

Mijn vader
maakte geen woord vuil
aan mijn moeder en mijn broers,
hield zich verre van genegenheid
en vertroostende gebaren

mijn vader stak een spaak
in elk wiel dat draaide

maar mijn vader was ook los zand
en lek als een mandje,
over de balk gesmeten,
nergens goed voor
en tot niemands verbazing
meer dan gemiddeld volstrekt minderwaardig

en de hemel opende zich,
engelen vlogen af en aan, bliezen erop los
en een Vertwijfelde Stem riep:
'wie bent u, wie bent u toch?'

en mijn vader keek omhoog
en zei:
'de minste niet.'

[Mark · Rating 2 out of 5]

A selection of poems all starting (except 1) with, My Father. You know the sort of thing, "My Father smelt of elderberries "etc . The novelty soon wears thin. To be honest, if my old feller was as bad as this, I'd have pawned his false teeth, pinched his pushbike and got outta Dodge.

[Stella Starlight · Rating 3 out of 5]

Ik vind Tellegen altijd fijn als ik eraan begin, maar na een kwart van bijna elke bundel vind ik de herhaling ergerlijk en verlies ik mijn betrokkenheid. 800 keer 'mijn vader' is voor mij te veel. Dit keer luisterde ik naar het luisterboek, door Tellegen zelf voorgelezen, en begeleid op de piano. Het betrof een live opname met publiek. Ik vind Tellegen geen fijne voordrager. Tellegen's poëzie moet je gedoseerd lezen. Toch is het ontzettend goed, zijn werk. 'Stof dat als een meisje' las ik ademloos zonder enige ergernis uit, dat zou ik iedereen aanraden te lezen.

[Scott · Rating 4 out of 5]

Fascinating. The poetry is often lyrical, yet I feel that the meaning and imagery is quite visceral; you understand without being able to explain it.

[Lilly · Rating 1 out of 5]

The language was intriguing but in the end, it fell short of being interesting enough to keep me on board.

[Jan Moens · Rating 4 out of 5]

8/10

[David Troch · Rating 4 out of 5]

mijn vader, mijn schamele vader,
mijn Goliath in het klein.

[Manon Van Causbrouck · Rating 2 out of 5]

2,5*