What do you think?
Rate this book
Poder y contrapoder en la era global
Los europeos seguimos fingiendo que Alemania, Francia, Italia, los Países Bajos, España, etcétera, continúan existiendo. Pero ya hace mucho que no existen, pues los contenedores de poder y las unidades sociales delimitadas que constituían los Estados nacionales son ahora, máxime con la introducción del euro, algo irreal. En la medida en que hay una Europa, no hay una Alemania, una Francia o una Italia, al menos tal como dichos países figuran en la imaginación de la gente y los manuales de los historiadores, pues las fronteras, las situaciones y los ámbitos de experiencia exclusivos en que se basaba ese mundo de los Estados nacionales ya no existen. Pero si todo eso es agua pasada, si pensamos, actuamos e investigamos con categorías zombies, ¿qué es aquello que está surgiendo o ya ha surgido? Ésta es la pregunta que este libro pone sobre la mesa y aspira a contestar. Lo que ha surgido es una política de las fronteras aún incomprendida, una mezcla de fronteras dinámicas --desaparecidas, viejas, nuevas-- que ya no puede entenderse nacionalmente sino transnacionalmente, en el marco de referencia de una política interior mundial. Precisamente la invocación de las antiguas seguridades --la lucha contra la criminalidad, la expulsión de extranjeros asilados-- obliga a las policías nacionales y fronterizas a renunciar a su monopolio de la violencia, con el fin de recobrar la seguridad y la soberanía nacionales.
432 pages, Paperback
First published January 1, 2002
6 people are currently reading
190 people want to read
About the author
Ulrich Beck
127 books135 followersUlrich Beck was a German sociologist. He coined the term risk society and was a professor of Sociology at Munich University and the London School of Economics.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
February 10, 2016
SİYASALLIĞIN İCADI
-19. ve 20.yy, YA/YADA yüzyılı iken 21.yy VE yüzyılıdır. YA/YADA merkeziliği, ulusu, aidiyeti, ötekini ve netliği öne çıkarırken, VE ise merkezsizliği, küreselliği, özneler-arasılığı, bulanıklığı, tekinsizliği ve 3.yolları vurgular.
-Münih’teki bir duvar yazısı, genel insanlık halinin özeti gibidir: TIKANAN TRAFİK DEĞİL SENSİN!
-SOSYAL DEVLET dönemi, komünizm korkusuyla doğmuş gayrimeşru çocuktur, 1989 sonrasında tasfiye edilmeye başlanmıştır.
-Toplumlar, DOĞMAMIŞ ÇOCUKLAR ADINA KONUŞABİLECEK ÖRGÜTLERİ yaratmalıdır.
-Pençeleri üzerinde sessiz ve derinden yükselen FEMİNİST DEVRİM, pençesini taktığını her şeyi şeffaf ve doğal hale getirmektedir.
-TEKNOLOJİYİ idare edenin belirsizliği ve sorumlularının tanımsızlığı, en zorba hegemonyayı teknolojinin sürdürmesine neden olmaktadır. Teknolojinin insanlık için kontrol altına alınabilmesi için, teknolojinin ÖZGÜR ve ÖZERK kılınması, MUTABAKAT ve MÜZAKERE zeminlerine çekilerek AKLİLEŞTİRİLMESİ ve YAVAŞLATILMASI; teknolojiye GÜÇLER AYRILIĞI ve YUVARLAK MASA metotlarının uygulanması; SANATSAL TEKNOLOJİ kavramının geliştirilmesi; TEKNOLOJİ MAHKEMELERİNİN kurulması gerekmektedir.
-Sanayi toplumuna “doğadan soyutlanarak ve onu aşmaya çalışarak” ulaşılmışken, sanayi ötesi topluma “DOĞA İLE TOPLUMSAL ANLAMDA BÜTÜNLEŞİLEREK” ulaşılabilecektir.
-PARTİ VE ÖRGÜTLERİN çekirdeksizleştirilmesine, üye olmayanların da seçilebilmesi için kotaların yaratılmasına ve partilerin alt grupları (çevre, çocuk, hukuk vb.) arasında siyasetlerin geliştirilmesine ihtiyaç vardır.
Aynı şekilde MESLEK ÖRGÜTLERİ de çaprazlaşmalara açılmalı (hukukçu örgütüne medyacının, hekim örgütüne hukukçunun, medya üyesinin vb. katılması) ve süratle feministleştirilmelidir. Partiler ve örgütler arası yeni ve kadın ağırlıklı dillerin oluşturulması yol açıcı olacaktır; DİL sadece aynı değildir ve YARATIR.
-REKLAM, eleştirel kuramın yerleşiklik sağlayabilmiş ve en önemli kaynaklarından biridir ve tüm alanlarla ilişkiye sokulmalıdır.
-BİLİM KURUMLARININ ve MEDYANIN ÖZERK ve KAMU FİNANSMANLI-DENETİMLİ hale getirilmesi gerekmektedir.
-BİLİM ve AKADEMİ’de, takım elbise ve kravatla sunulanlar ile gerçekte yapılanlar arasındaki FARKLAR İFŞA EDİLMELİ, MEMURLAŞMIŞ BİLİM ve memurlaşmış ÜNİVERSİTE yapısı aşılmalıdır.
-AMAÇLAR KÜÇÜK PARÇALARA BÖLÜNMELİ VE ESTETİK, SANAT, ESPRİ VE İRONİLERLE BEZENMELİDİR.
-19. ve 20.yy, YA/YADA yüzyılı iken 21.yy VE yüzyılıdır. YA/YADA merkeziliği, ulusu, aidiyeti, ötekini ve netliği öne çıkarırken, VE ise merkezsizliği, küreselliği, özneler-arasılığı, bulanıklığı, tekinsizliği ve 3.yolları vurgular.
-Münih’teki bir duvar yazısı, genel insanlık halinin özeti gibidir: TIKANAN TRAFİK DEĞİL SENSİN!
-SOSYAL DEVLET dönemi, komünizm korkusuyla doğmuş gayrimeşru çocuktur, 1989 sonrasında tasfiye edilmeye başlanmıştır.
-Toplumlar, DOĞMAMIŞ ÇOCUKLAR ADINA KONUŞABİLECEK ÖRGÜTLERİ yaratmalıdır.
-Pençeleri üzerinde sessiz ve derinden yükselen FEMİNİST DEVRİM, pençesini taktığını her şeyi şeffaf ve doğal hale getirmektedir.
-TEKNOLOJİYİ idare edenin belirsizliği ve sorumlularının tanımsızlığı, en zorba hegemonyayı teknolojinin sürdürmesine neden olmaktadır. Teknolojinin insanlık için kontrol altına alınabilmesi için, teknolojinin ÖZGÜR ve ÖZERK kılınması, MUTABAKAT ve MÜZAKERE zeminlerine çekilerek AKLİLEŞTİRİLMESİ ve YAVAŞLATILMASI; teknolojiye GÜÇLER AYRILIĞI ve YUVARLAK MASA metotlarının uygulanması; SANATSAL TEKNOLOJİ kavramının geliştirilmesi; TEKNOLOJİ MAHKEMELERİNİN kurulması gerekmektedir.
-Sanayi toplumuna “doğadan soyutlanarak ve onu aşmaya çalışarak” ulaşılmışken, sanayi ötesi topluma “DOĞA İLE TOPLUMSAL ANLAMDA BÜTÜNLEŞİLEREK” ulaşılabilecektir.
-PARTİ VE ÖRGÜTLERİN çekirdeksizleştirilmesine, üye olmayanların da seçilebilmesi için kotaların yaratılmasına ve partilerin alt grupları (çevre, çocuk, hukuk vb.) arasında siyasetlerin geliştirilmesine ihtiyaç vardır.
Aynı şekilde MESLEK ÖRGÜTLERİ de çaprazlaşmalara açılmalı (hukukçu örgütüne medyacının, hekim örgütüne hukukçunun, medya üyesinin vb. katılması) ve süratle feministleştirilmelidir. Partiler ve örgütler arası yeni ve kadın ağırlıklı dillerin oluşturulması yol açıcı olacaktır; DİL sadece aynı değildir ve YARATIR.
-REKLAM, eleştirel kuramın yerleşiklik sağlayabilmiş ve en önemli kaynaklarından biridir ve tüm alanlarla ilişkiye sokulmalıdır.
-BİLİM KURUMLARININ ve MEDYANIN ÖZERK ve KAMU FİNANSMANLI-DENETİMLİ hale getirilmesi gerekmektedir.
-BİLİM ve AKADEMİ’de, takım elbise ve kravatla sunulanlar ile gerçekte yapılanlar arasındaki FARKLAR İFŞA EDİLMELİ, MEMURLAŞMIŞ BİLİM ve memurlaşmış ÜNİVERSİTE yapısı aşılmalıdır.
-AMAÇLAR KÜÇÜK PARÇALARA BÖLÜNMELİ VE ESTETİK, SANAT, ESPRİ VE İRONİLERLE BEZENMELİDİR.
March 12, 2023
A first part of a trilogy executed on a Volkswagen-provided grant is definitely the most interesting volume being translated in English,
for it boldly provides broad information on globalism vs cosmopolitanism according to author's juxtaposition.
Published in 2002, it embeds mosaic of socio-politico-economic issues from an unipolar world notion while assumptions of achieving the "eternal planetary system" have been later coincidentally (?) rehearsed upon a covid- mayhem in 2020-2023 worldwide.
Hopefully, the time to correct and these theories of gloom and humanity extrapolation.
for it boldly provides broad information on globalism vs cosmopolitanism according to author's juxtaposition.
Published in 2002, it embeds mosaic of socio-politico-economic issues from an unipolar world notion while assumptions of achieving the "eternal planetary system" have been later coincidentally (?) rehearsed upon a covid- mayhem in 2020-2023 worldwide.
Hopefully, the time to correct and these theories of gloom and humanity extrapolation.
October 11, 2024
lo leí para la escuela y como tuve que detener mi lectura por placer para poder acabar esto, lo voy a contar en mis lecturas del mes, supongo que es bueno, porque me ayudo a entender mejor el tema, no lo había registrado porque no sabia si leeríamos el libro entero pero sorpresa, lo hicimos
January 7, 2015
In this much-praised essay, Ulrich Beck, German sociologist and professor at Ludwig-Maximilians Universität in Munich, demonstrates why neither nation-states nor international capital alone can save us from the many dangers of the "globalized" globe, and proposes an alliance of these two forces (which can't be ignored) with global "civil society" movements -- not to withdraw from globalization, but to engage it and realize its potential for making a better world for all of us.
Beck argues that: 1. The most urgent problems are now too global to be dealt with effectively by any state (global warming, pollution, exhaustion of carbon fuels, AIDS and other diseases, immigration, terrorism, etc.); 2. Transnational organizations (UN, WTO, NATO, etc.) are clumsy and ineffective, because they are still playing by obsolete "rules" of seeking common ground among states rather than among citizens; 3. Global capital is thus unrestrained by laws except companies' own "extralegal laws" of agreements among themselves, and exercises power over states by nonviolent means of threatening not to invest (in, say, Bolivia, if its laws become too uncomfortable) -- though companies do have to invest somewhere in order to survive, and fierce competition among and within companies makes their leaders' power precarious; 4. Global NGOs can exploit the vunerabilities of global capital (e.g., by organizing consumer boycotts) and pressuring states (e.g., by mobilizing voters and demonstrators), either to solve terrible humanitarian or ecological problems (e.g., Greenpeace, Amnesty International) or exacerbating them (e.g., al-Qaeda -- which is another kind of global nongovernmental organization).
The only hope for humanity is for these three forces (states, which are still necessary instruments of power, enlightened global capital, and global civil society) to combine forces as cosmopolitans, meaning that they feel themselves as belonging simultaneously to the cosmos and to the polis ("glocalization"), not to impose a Western vision of democracy or American culture or any other particular ideology ("universalism" of this sort is imperialism), but recognizing and accepting "the otherness of others" (die Andersheit der Anderen), different strokes for different folks, all recognizing one another's rights to live in a better world.
He says all that in far too many words (my favorite, from p. 286, is Globalisierungsbefürwortungsgegner, rendered by the translator as "opponents of the pro-globalization lobby") and occasionally surrealist metaphors (cosmopolitans should have "both roots and wings" he says over and over), repeats ideas and even phrases, and tells you many things that you already knew (e.g., Pres. Bush's attempt to impose his own sketchily-developed vision of a world order has had and can only have disastrous results, in Iraq and everywhere). Still, the basic ideas (the 4 points numbered above) are probably valid and well worth thinking about and maybe even acting upon -- the utopian (his term) cosmopolitan vision is a lot better than any of the alternatives under discussion.
Beck argues that: 1. The most urgent problems are now too global to be dealt with effectively by any state (global warming, pollution, exhaustion of carbon fuels, AIDS and other diseases, immigration, terrorism, etc.); 2. Transnational organizations (UN, WTO, NATO, etc.) are clumsy and ineffective, because they are still playing by obsolete "rules" of seeking common ground among states rather than among citizens; 3. Global capital is thus unrestrained by laws except companies' own "extralegal laws" of agreements among themselves, and exercises power over states by nonviolent means of threatening not to invest (in, say, Bolivia, if its laws become too uncomfortable) -- though companies do have to invest somewhere in order to survive, and fierce competition among and within companies makes their leaders' power precarious; 4. Global NGOs can exploit the vunerabilities of global capital (e.g., by organizing consumer boycotts) and pressuring states (e.g., by mobilizing voters and demonstrators), either to solve terrible humanitarian or ecological problems (e.g., Greenpeace, Amnesty International) or exacerbating them (e.g., al-Qaeda -- which is another kind of global nongovernmental organization).
The only hope for humanity is for these three forces (states, which are still necessary instruments of power, enlightened global capital, and global civil society) to combine forces as cosmopolitans, meaning that they feel themselves as belonging simultaneously to the cosmos and to the polis ("glocalization"), not to impose a Western vision of democracy or American culture or any other particular ideology ("universalism" of this sort is imperialism), but recognizing and accepting "the otherness of others" (die Andersheit der Anderen), different strokes for different folks, all recognizing one another's rights to live in a better world.
He says all that in far too many words (my favorite, from p. 286, is Globalisierungsbefürwortungsgegner, rendered by the translator as "opponents of the pro-globalization lobby") and occasionally surrealist metaphors (cosmopolitans should have "both roots and wings" he says over and over), repeats ideas and even phrases, and tells you many things that you already knew (e.g., Pres. Bush's attempt to impose his own sketchily-developed vision of a world order has had and can only have disastrous results, in Iraq and everywhere). Still, the basic ideas (the 4 points numbered above) are probably valid and well worth thinking about and maybe even acting upon -- the utopian (his term) cosmopolitan vision is a lot better than any of the alternatives under discussion.
January 29, 2012
Really interesting, but hard stuff to concentrate on! Politics are not my favorites, but Becks knows how to open for!
March 10, 2014
Complete!
Displaying 1 - 6 of 6 reviews