Opiekun Ogrodu, by posiąść wiedzę świata wystrugał oczy z pnia uschniętego Drzewa Życia i zastąpił nimi własne. Prawda go oślepiła. Wie wszystko, ale niczego nie pojmuje. Zapomniał, że Przestrzeń ma duszę...
Nie wytrzymasz... Umysł zniewolony kieratem przesłuchań, tortur i obezwładniającej świadomości klęski chce uciec. Umrzesz... Może już umarłeś. A może to tylko majaki dogorywającego komandosa? Odlot po lekach? Gdzie jesteś?
INTUBACJA! ADRENALINA! DEFIBRYLATOR! STRZAŁ! JESZCZE RAZ!! JESZCZE!!! TRACIMY GO!!!!
Trzecia z czterech opowieści cyklu Upiór Południa, zapisków znad krawędzi świata związanych wspólnymi motywami upału i demonów.
Maja Lidia Kossakowska was a Polish fantasy writer whose first publication was in 1997. She was nominated eight times for the Janusz A. Zajdel Award for her short stories and novels, and received it in 2007 for the short story Smok tańczy dla Chung Fonga. She has also received several other awards. She was best known for using angel themes in her work. She was the author of five books and many short stories.
Trzecia część cyklu niestety słabsza niż dwie poprzednie. Ciężko ranny w Iraku żołnierz jest leczony w szpitalu. Akcja, w której brał udział, zakończyła się katastrofą. Dostał się do niewoli i doświadczył wielomiesięcznych tortur. Teraz uwolniony leży na oddziale obok nieprzytomnego towarzysza broni. W czasie burzy odwiedza go tytułowe burzowe kocię. W tym miejscu realistyczna dotąd narracja gwałtownie skręca i wkraczamy na pole trochę przypowieści, trochę fantasy.
Wiele wskazuje na to, że misja ratowania świata przed relatywizmem dobra i zła w tajemniczej Krainie Opodal, do której naszego rannego bohatera angażuje kot, stanowi projekcję wewnętrznych konfliktów, których doświadcza żołnierz. W czasie swej misji, opisanej jak w klasycznej fantasy drogi, napotyka istoty z jednej strony wyglądające na bezbronne i naiwne, z drugiej jednak przedstawiane także jako – być może potencjalne – zagrożenie. Troy Harlows za każdym razem będzie musiał zadecydować, czy użycie przemocy jest zasadne.
Powieść rozgrywa się jednocześnie na dwóch planach: na pierwszym retrospektywnie obserwujemy doświadczenia Troya w Iraku, na drugim towarzyszymy mu w jego misji w tajemniczym świecie Opodal.
Kossakowska w tej opowieści zadaje pytanie o moralne prawo uzasadniające działania amerykańskiego żołnierza w Iraku - i chyba szerzej, o zasady legitymizowania przemocy w świecie. W moim odczuciu dorosłego już czytelnika narracja nie uniosła jednak ciężaru gatunkowego postawionego problemu. Ciekawe zakończenie powieści nie rekompensuje ponad stu stron dosyć sztampowej prozy, kolejnych pomocników ratujących Troya z tarapatów, jego ni to śmiesznych, ni to aroganckich wypowiedzi, które zgrzytają z poetyckimi opisami i całkiem fajnym nazewnictwem stworzonym na potrzeby świata Opodal.
Ta część cyklu w moim odczuciu jest nierówna i odstaje na niekorzyść od dwóch wcześniejszych. Przeczytałem z wierności autorce i dlatego, że chcę zapoznać się z całym cyklem.
Taka bajka. Czasem zdawało mi się, że faktycznie pisana na poziom dziecięcy. Tym razem akcent serii anielskiej jest bardzo duży, ale niestety nie poprawia to znacząco wartości opowiadania. Trochę Alicja w krainie czarów, trochę wojny w Iraku. Są sympatyczne momenty, ale...