Kaksi todellisuutta

by Marianne Fredriksson, Sanna Manninen (Translator)

Kaksi todellisuutta on tarina suuresta rakkaudesta kahden yksinäisen nuoren ihmisen välillä. Nuoret ovat hyvin erilaisia, tulevat eri maailmoista. Mies on duunariperheen poika, nainen akateemisen perheen kasvatti. Mies on koulutukseltaan luonnontieteilijä ja tutkija. Nainen on tyypillinen henkisen elämän etsijä, joka kaipaa elämäänsä suurempaa merkitystä. Miehelle kelpaavat vain tieteelliset todisteet, nainen luottaa epätavalliseen intuitioonsa. Se pelottaa miestä. He riitelevät usein, mutta yhteys heidän välillään on vahva - sanotaanhan rakkaudesta, että kaiken se kestää. Kuitenkin he pelkäävät jatkuvasti menettävänsä toisensa.

Kaksi todellisuutta on inhimillinen ja kiehtova tarina rakkaudesta ja yksi Marianne Fredrikssonin suosituimmista romaaneista.

Genres: Roman, Swedish Literature, Romance

412 pages, Hardcover

First published September 1, 2004

About the author

Marianne Fredriksson was a Swedish author who worked and lived in Roslagen and Stockholm. Before becoming a novelist, she was a journalist on various Swedish newspapers and magazines, including Svenska Dagbladet.

Fredriksson published fifteen novels, most of which have been translated into English, German, Dutch and other languages. Most of her earlier books are based on biblical stories. A central theme in her writings is friendship because, as she maintained, "friendship will be more important than love" in the future.

Reviews

[Moon · Rating 3 out of 5]

Dit boek was tastbaarder dan de meeste boeken van Marianne Frederiksson. Wat ik erg waardeerde aan dit boek was dat er zowel ruimte voor wetenschap als voor spirituele ervaringen was. De mooiste stukken vond ik de passages waarin verschillende wetenschappen met elkaar gerelateerd waren en het duidelijk werd dat het een het ander niet uit sluit.

Het plot van het boek vond ik echter wat minder. Nadat werd besloten dat de ouders van Jan niet zouden worden uitgenodigd, net als de vader van Angelika, zijn die allemaal nauwelijks meer genoemd. Het voelt alsof er een verhaallijn begonnen is, maar niet helemaal uitgewerkt is. Zo zijn er in dit boek te veel verhaallijnen zonder uitwerking. Lukt het Lin bijvoorbeeld om haar boek te schrijven? Ook lopen sommige dingen te makkelijk: Ulrika en Jon ontmoeten elkaar en al binnen een week besluiten ze te trouwen. Dat voelt wat overhaast, maar er wordt geen woord aan vuil gemaakt dat ze elkaar pas zo kort kennen.

Waar ik me verder aan stoorde is dat het werk van Jan zo vaag bleef. Het gaat constant over zijn werk en het is belangrijk voor de beweging in het verhaal. Door zijn werk gaan ze naar verschillende plekken en ontmoeten ze nieuwe mensen. Wat zijn werk en ontdekking, en mogelijke toepassingen, nou echt inhoud blijft in nevelen gehuld.

Het concept van het boek spreekt me erg aan: de discussie over verschillende werkelijkheden die naast elkaar kunnen bestaan en die op een respectvolle wijze worden beschouwd. In. De uitwerking van de verschillende verhaallijnen zijn echter wat steken laten vallen.

[Susia · Rating 2 out of 5]

Anstrengende Lektüre (oder „a struggle to reach the end“, wie ein anderer Rezensent schrieb) - das hastige Ende rettet auf 2 Sterne. Das Thema ist interessant, die Umsetzung…? Soll das so sein, dass alle Charaktere hölzern sind, der Ablauf der Handlungen befremdlich und husch-husch (carmen-kornish), die ganze Zeit mit Klischees um sich geworfen wird, man die ganze Zeit nix zu sehen bekommt und alles gleichzeitig offen liegt und zudem platt (und unendlich nervig) durch die nervigen Charaktere bei Schampus diskutiert wird? Bestimmt schon. Nervig! Und dann immer dieses hin und her zwischen den Botschaften und dem Gejetsette und dem Hinterland bei Omi… Und tausende Kleinigekeiten. Gut essen, aber Hähnchen aus der Mikrowelle, das ganze Liebesgeblubber und Heiraten nach gefühlt zwei Treffen, diese ganzen Dinge, die sich diese Leute sagen, nachdem sie sich das erste Mal getroffen haben. Für mich hakte das gewaltig überall, hinten und vorne, links und rechts. Das machte am Ende aber auch gewaltig Sinn. Ich muss jetzt noch mal den Anfang lesen.

[Leen · Rating 1 out of 5]

Ze schreef ook nog Anna, Hanna en Johanna en Volgens Maria Magdalena enzovoorts, heel mooie boeken over vrouwen. Door haar eenvoudige schrijfstijl en herkenbare gevoelens lezen (vooral) vrouwen haar graag.
Ik ook. Maar dit boek sloeg tegen.

Het gaat over een jonge man en vrouw, Jan en Angelika, die elkaar gevonden hebben en in het begin lijkt het probleem vooral rond hem te draaien omdat hij zijn gevoelens niet zomaar durft te tonen door zijn harde, verbitterde moeder.
Maar halverwege ontdek je inééns dat Angelika feitelijk het probleem is: ze blijkt namelijk paranormaal begaafd én zowaar psychisch gestoord… (Over 'onbetrouwde vertellers' gesproken! Woeps, vergeten, was maar een detail HOOR.) En het gaat van kwaad naar erger. Het einde vond ik helemaal ongeloofwaardig (maar dat ga ik jullie niet vertellen natuurlijk :-p), zo zonder boe of ba…

Bovendien worden er heel wat moeilijke gesprekken of ‘discussies’ gevoerd over psychologie versus natuurwetenschappen, en dat contrasteert té fel met het eenvoudige taaltje dat Frederiksson doorgaans hanteert, alsof ze een (zwaar & diep) volwassenenonderwerp aan een groep kinderen wil overbrengen.
Het mag aan mij of het cultuurverschil met Zweden liggen, maar de mensen trouwen er wel héél snel met elkaar!
Haal die overvloed aan witregels weg en het boek zou twee keer zo dun zijn.

Een leesteleurstelling dus.

[Adinda · Rating 4 out of 5]

Het was even inkomen, maar dan zit je ook midden in dezelfde Zweedse sfeer als in 'Anna, Hanna en Johanna'. Dat beviel dus goed; alleen het einde zag ik echt niet aankomen en maakte het boek wat deprimerend.

[Marco · Rating 1 out of 5]

Stuivertjes-roman.

[Gemma · Rating 1 out of 5]

Vaag en traag op gang komend onsamenhangend discours over intuïtie versus cognitie vol rolbevestigende conservatismen krijgt een even onverwacht als afgeraffeld psychopatisch einde dat een vermoeden geeft van tijd- of geldgebrek van auteur of uitgever. Reputatiebeschadigend broddelwerk van deze anders zo gevierde auteur.

[Vivian · Rating 3 out of 5]

Een roman over familierelaties en de liefde. De hoofdpersonen worstelen met zichzelf en reflecteren op hun jeugd en hun verschillende kijk op de wereld door en dankzij hun liefdesband. Het is meer dan enkel het tegenover elkaar plaatsen van wetenschap en intuïtie of feit en gevoel. Ook de lessen in geschiedenis, cultuurkunde en psychologie zijn interessant.

[Laura Witjens · Rating 2 out of 5]

Ik hou van de opgeruimdheid van Scandinavische boeken, maar deze gaat wel heel erg met zevenmijlslaarzen door situaties heen. Doorspekt met dubieuze wijsheden, vooroordelen en seksisme. Het eind is ook een tamelijk vreemde wending. Al met al zou ik 'm niet aanraden.

[Victoria · Rating 4 out of 5]

Typiskt underbar M Fredrikssonbok, fast med ett något mer brutalt slut. Mycket om Angelika och hennes intuition stämmer in på mig - kanske är jag något synsk??

[Lolilu]

COMPRAR
“La vida amb en jan”

[Daniela · Rating 3 out of 5]

Intressanta karaktärer och lite tänkvärd men inte någon av hennes bästa böcker enligt mig.

[Anke · Rating 4 out of 5]

Een heel mooi boek vol emoties.

[Roland Hack · Rating 3 out of 5]

Nice.

[Alina · Rating 1 out of 5]

Oppervlakkig, zelfs saai.
Het helpt niet door in het boek af en toe wat diepzinnige dialogen toe te voegen want dit komt geforceerd over om een schijn van inhoud te geven.

[Sanna · Rating 4 out of 5]

Mihin saakka rakkaus kantaa? Miten kauas äidin ääni kaikuu elämässä? Miten voi kurottautua eri todellisuuksista kohti toisiaan?

[Nienke Witteveen · Rating 4 out of 5]

Mooi boek, precies in de stijl van Fredriksson, met haar eenvoudige maar scherpe manier van schrijven. Het onderwerp vond ik erg mooi, de filosofische en levensbeschouwelijke discussies tussen een gevoelige verpleegster (Angelika) en de logische, nuchtere wetenschapper Jan. Hun andere kijk op het leven plus de ervaringen van hun verleden wegen zwaar op beiden, maar vooral Angelika heeft een behoorlijke kauw gekregen van haar kindertijd, die alles behalve gelukkig was.

Het boek kent ups en downs in de relatie, gaandeweg komt Jan erachter dat Angelika helderziend is, en daar slecht mee om kan gaan. Ook heeft ze, door haar angst en herinneringen uit haar kindertijd, last van negatieve stemmen in haar hoofd. Jan maakt zich zorgen om haar, maar betutteld haar ook, waardoor ze in zichzelf keert en het moeilijk vindt om hem in vertrouwen te nemen. Zij ziet de wereld intuïtief, hij wetenschappelijk en het kost beiden moeite om elkaars wereldbeeld te begrijpen.

Ondanks dat, lijken Jan en Angelika steeds dichter bij elkaar te komen, en het stel heeft dierbare vrienden en familieleden die hun ondersteunen. Toch, aan het einde, wanneer Angelika zwanger wordt, wordt alles haar teveel en beëindigd ze uiteindelijk haar leven. Naast schokkend, vond ik dat vooral erg jammer van het verhaal. Het geeft me een beetje het gevoel dat mensen met de gevoeligheid van Angelika het simpelweg niet redden op deze wereld. Daardoor vond ik het einde nogal deprimerend.

Ik had het liever gezien dat Angelika door de liefde van Jan en de mensen om haar heen zich begrepen en veilig genoeg had gevoeld om het leven aan te kunnen. Maar ik weet niet wat Fredriksson dreef om haar toch te laten sterven. Misschien heeft ze daar een bedoeling mee. Zelf werd ik daar een beetje bedroefd van.

Desalniettemin vond ik het een erg mooi boek, en vond de filosofisch getinte discussies, die altijd in haar boeken voorkomen, wederom erg mooi en inspirerend.

[Pilvi · Rating 1 out of 5]

This was very different from the books I usually read. Propably that's why I didn't like it at all. I read the first 200 pages, then skipped the pages between and read the end, because I just couldn't continue reading something as bad as this book was. I have no idea what the meaning of this story was. It seemed that the first 350 pages were just a way too long and boring prologue to the things that happened during the very few last pages. I also can't understand why Jan and Angeligue just didn't live normally, but instead they spent their time thinking in how many ways their relationship could not work. Maybe if they had spent less time thinking and more time being with each other, the end might have been different? All in all, a horrible, boring book.

[Cornelie · Rating 3 out of 5]

Zoals wel vaker veegt Fredriksson de vloer aan met 'show, dont tell', terwijl er tussen de regels door toch zoveel verteld wordt. Het leest heel prettig weg. Ook is het een feest van herkenning, want het boek bevat meer van haar gebruikelijke elementen: wetenschappers, mensen die meteen diepe, filosofische gesprekken met elkaar voeren, liefde op het eerste gezicht... Waarschijnlijk dat het einde daarom extra rauw op mijn dak viel. Wat het raadsel van de liefde ook is, er blijkt geen beter antwoord dan dat het een ruim begrip is, en niet de oplossing voor alles. Maar je krijgt wel zin in een reis naar IJsland en een moot zalm.

[Georgia Ferris · Rating 2 out of 5]

Jag kände ingen sympati för någon av karaktärerna och allt kändes konstlat. Särskilt störde jag mig på samtalet då hon berättar för systern hur hon och hennes partner bör ordna sin ekonomi. Vem gör det? Om den här kvinnan dök upp i mitt liv skulle jag be henne att gå. Ända anledningen till att jag läste klart den var att jag satt på ett plan och inte hade någon annan bok med mig. Eftersom Marianne Fredriksson är bra fanns alltid hoppet att boken skulle bli bättre. Slutet kändes märkligt, men jag var ändå nöjd med det.

[Thirza Meta · Rating 3 out of 5]

Ik hield wel van het algemene, onderliggende thema, dat er door de manier van personageintroductie en perspectiefkeuze wel degelijk goed uitkwam. Alleen, naarmate het verhaal vorderde was het fijner geweest meer van de achtergrond van de hoofdpersonages te weten te komen. Dan was het einde niet zo abrupt geweest, en was het zeker niet zo afgehaspeld overgekomen.

Dit was mijn eerste Frederiksson-roman. Ik ben wel benieuwd naar ander werk van haar.

[Dennis Germundal · Rating 1 out of 5]

One of the worst books I've ever read. Each night I threw it away in disgust, and only picked it up again because I always finish the books I start. On every second page someone starts to cry. And on every fourth page, someone tells Angelika how beautiful she is. The last chapter is quite good but it was a real struggle to get there.

[Ria · Rating 3 out of 5]

Het raadsel van de liefde by Marianne Fredriksson (2005)

[Miriam Kool · Rating 3 out of 5]

Typisch Fredriksson verhaal, beetje herhaling van zelfde themas en daardoor neit heel bijzonder, maar wel gewoon een mooi boek om te lezen.

[Patricia · Rating 5 out of 5]

Ik ben een zware fan en heb ze allemaal gelezen, schitterende auteur.

[Martine · Rating 1 out of 5]

Geforceerd geschreven.

[Maria · Rating 4 out of 5]

Fantastisk bok med stor behållning. Kan varmt rekommendera den om man inte vill ha det vanliga romantiska dravlet.

[Maboo · Rating 2 out of 5]

Too long. I have the feeling the translation isn't as good as some other Fredriksson translations.

[Frédérique · Rating 4 out of 5]

Wauw. Een boek dat je in een ruk uit wilt lezen en waarvan je aan de ene kant blij bent dat het uit is, omdat je weet hoe het eindigt, maar aan de andere kant ook niet, omdat je nog dagen door had willen lezen.