一鳴天下

เคหาสน์เมฆา #2

by Yu Qing, 于晴

【內容簡介】
吃吃吃……吃、吃太多了？
唔，她也不想這樣一直吃一直吃啊！
吃得這般圓滾滾，吃得如此沒形象……
想她還奢望能當個威風的「數字公子」呢！
她也不想這樣的，可是，她不能不吃啊……
而且，就算她不吃，某人也會強逼她吃呀！
也不想想，她可是長輩呢！
瞧，她只是還想多聊一下下，還不想又無夢睡去，隨即——
嚼嚼嚼……唔，某人又餵她食了！
唉！有時就連在那樣「親密」的節骨眼上，
她也不忘吃吃吃……真是破壞了那份美感。
但是——她還能奢求更多嗎？
他說可以！還一臉篤定……
好想相信他呀，雖然明知道他老是騙她……

Genres: China, Fiction

272 pages, Paperback

First published April 1, 2006

About the author

Associated Names:
* Yu Qing (English)
* 于晴 (Chinese)
* อวี๋ฉิง (Thai)

Reviews

[Ning · Rating 4 out of 5]

ปลื้มปริ่มกับความรักในวัยเยาว์ของพระ-นางมากกก

อ่านได้เพลินๆ แม้ว่าจะไม่ได้มีเรื่องอะไรน่าตื้นเต้น
แต่ก็น่าติดตาม น่าค้นหาดี

ปลื้มพระเอกแบบเนี้ยๆๆ

[Thirds · Rating 5 out of 5]

ชอบแนวนี้มากเลยค่ะ พระเอกนางเอกผูกพันกันมาแต่เด็ก
พระเอกจะแนวนิ่งๆ ไม่ค่อยพูด แต่ทั้งรัก ทั้งห่วง ยอมทำทุกอย่างเพื่อนางเอก

ตอนหลังมีฉากที่นางเอกได้อ่านจดหมายที่พระเอกเขียนให้นางเอก
แต่ไม่ได้ส่งให้ เพราะกลัวนางเอกจะรู้ว่าตัวเองกังวลเรื่องนางเอก
แค่ไม่กี่บรรทัดแต่บรรยายให้รับรู้ความรู้สึกพระเอกให้ดีมากเลยค่ะ
(เสียดายที่มีให้อ่านแค่ฉบับเดียว)

[Lily 百合花 · Rating 5 out of 5]

ชื่อเรื่อง – บันทึกรักเคหาสน์เมฆา (一鳴天下) ชุดเคหาสน์เมฆา 2
ผู้แต่ง – อวี๋ฉิง (于晴) เขียน พวงหยก แปล


ตัวละคร
กงซุนเย่าไป๋ อายุ 12 ปี ⇒ 25 ปี (เหยียนโซ่ว)
กงซุนเสี่ยน อายุ 10 ปี ⇒ 23 ปี (เสี่ยนเอ๋อร์)
ซานเฟิง แปลว่าลมภูเขา อายุ 25 ปี


รีวิวหลังอ่าน

ไม่เข้าใจตัวเองว่าจะดองไปทำไม ในเมื่อสนุกมากๆๆๆๆๆ 555+ และตอนอ่าน “ศึกรักประลองใจ” ก็ชอบมากๆ แล้ว ทำไมไม่อ่านต่อสักที ดองข้ามปีข้ามชาติมากมาย คือวางไว้ว่าจะอ่านทุกภารกิจพิชิตกองดองที่ผ่านมา แต่ก็ถูกละเลยไปตลอด ทำไมกันนะ

ชอบมากค่ะ อ่านสนุกสุดๆ เรื่องเหมือนจะไม่มีอะไร แต่จริงๆ มันมีนะ 555+ แถมอ่านไปเจ็บปวดไปด้วยเลยทีเดียว สิ่งที่เดาๆ ไว้ ยังไม่สามารถเดาได้ถูกทั้งหมดตามที่นักเขียนเขียนไว้เลย สมกับเป็นงานของอวี๋ฉิง การเล่าเรื่องจะย้อนไปย้อนมา ชวนงงหน่อยๆ แต่สำหรับเรื่องนี้อ่านแล้วไม่งงนะ ชอบด้วย ที่ค่อยๆ เฉลยเรื่องไป

หน้าปกเป็นรูปอาหาร เหตุผลเพราะนางเอกกินทั้งเรื่องค่ะ ต้องกินตลอดเวลาด้วย เธอจะต้องหยิบขนมหรือของกินอะไรก็แล้วแต่ยัดใส่ปากตลอดเวลา โดยหยุดไม่ได้ กินไปโดยไม่รู้รสเลย เน้นว่ากินแล้วต้องรีบลงท้องไป กินจนอ้วนกลมเลยทีเดียว ซึ่งเราก็ทายสาเหตุไว้ผิด 555+

พระเอกเรื่องนี้เป็นลูกชายของพระนางเรื่อง “ศึกรักประลองใจ” เขามีเชื้อสายธรรมะกับอธรรมอย่างละครึ่ง 555+ เป็นคนไม่ค่อยพูดนะ และชอบทำท่าทีเป็นผู้ใหญ่เกินตัว ต่างกับอาสาวของเขาที่เป็นน้องบุญธรรมของพ่อฮี อาสาวอายุมากกว่าแค่ 2 ปี แต่ชอบทำท่าเป็นผู้ใหญ่ แล้วก็เรียกตัวเองว่าอา เรียกเขาว่าหลาน

เราว่านิยายชุดนี้ชะตากรรมนางเอกแต่ละเรื่องคงจะแบบว่า.. ฮ่าๆๆๆ ต้องอึดถึกทนแค่ไหนกันนะ ถึงจะเป็นนางเอกของอวี๋ฉิงได้ ฮ่าๆๆๆๆ

นี่ทำเอาอยากอ่าน “บทเพลงรักเคหาสน์เมฆา” ต่อเลยอ่ะ ชอบๆๆ สนุกมากมาย และรู้สึกละมุนละไมในความรู้สึกมากๆ อ่านไปก็ประทับใจที่มีการเล่าเรื่องสลับไปมา ระหว่างปัจจุบันกับอดีต มันดีงามมากมาย และซึ้งจนเกือบจะน้ำตาไหลเลยอ่ะ

[สปอยล์]

เรามโนว่าที่นางเอกกินเยอะเพราะว่าต้องพรางตัวให้อ้วน ให้คนจำไม่ได้ว่าเป็นกงซุนเย่าไป๋ แต่จริงๆ ไม่ใช่ฮับ นางเอกต้องกินตลอดเวลา เพราะโดนพิษอินทรีแดง ที่มีหนอนอยู่ในตัว นางกินเข้าไปเพื่อให้หนอนกิน หนอนจะได้ไม่กินร่างนาง

หลังจากให้คนวาดรูปให้ตอนอายุ 12 ปี (เปิดมาในบทนำแหละ) นางเอกโดนพิษอินทรีแดงจากจิตรกร ซึ่งพิษที่ว่าจะทำให้โดนหนอนกัดทะลุออกมาเลย แต่นางรักษาทัน หมอเทวดาปรับโครงสร้างในร่างกายของนางเอก แต่เพื่อไม่ให้หนอนกัดกินร่างกาย นางต้องกินอาหารเข้าไปตลอดเวลา ตั้งแต่อายุ 12 จนถึง 25 สิบกว่าปีที่อยู่ด้วยกันมา หนอนก็โตตามไปด้วยเช่นกัน

พระเอกรักนางเอกมานานล่ะ แต่ก็ไม่เคยบอกอะไร นางเอกเขียนจดหมายมาหาเรื่อยๆ จากเกาะที่อยู่กับพ่อแม่พระเอก แต่พระเอกมักจะตอบไปแบบสั้นๆ ทั้งๆ ที่เซอร์ไพรส์คือพระเอกมักจะเขียนจดหมายตอบนางเอกแบบยาวๆ ในห้องนอนของนางเอก แต่ไม่เคยส่งออกไปเลย มีเพียงตอบสั้นๆ ตลอด ล่าสุดคือบอกว่าจะแต่งงานกับนาง และสุดท้ายก็ได้แต่งงานกัน โดยนางเอกใช้ชื่อว่าซานเฟิง ที่แปลว่าลมภูเขา ทั้งสองแต่งงานกัน มากสุดก็มีแค่จูบ และส่วนใหญ่คือพระเอกก็จะพยายามช่วยยัดอาหารลงไปให้ไรงี้ เพราะกลัวหนอนกัดกินทำให้นางเอกเจ็บปวด ไม่เคยมีอะไรกันเลย

นางเอกหนีออกจากเกาะ มาเจอคุณชายอักษรเลขของเคหาสน์เมฆา และตัวนางเองก็ห้อยเลข 9 ไว้ เลยถูกเข้าใจว่าเป็นคุณชายเก้า (หญิงเดียวในคุณชายอักษรเลขเลย) แล้วพระเอกก็เจอตัว พระเอกเอาไว้ข้างตัวตลอด แล้วก็ให้นางได้พบกับกงซุนเย่าไป๋ตัวปลอม นางเห็นแล้วก็เจ็บปวดและแอบหึงหวงนะ

ซึ่งการสร้างกงซุนเย่าไป๋ตัวปลอม เพื่อล่ออินทรีแดงออกมา เพราะพระเอกตามหายาแก้พิษให้นางเอกมาตลอด สุดท้ายฟู่ฉีก็เป็นหนึ่งในอินทรีแดง และกงซุนเย่าไป๋ตัวปลอมจริงๆ คือคุณชายใหญ่ และเป็นผู้ชาย นางเอกตะลึงตอนรู้ว่าเป็นผู้ชาย 555+

นางเอกท้อกับความเจ็บปวดและทรมานที่ได้รับมาตลอดสิบกว่าปี เลยคิดว่าถ้าจากไปได้ก็ดี ทำให้หาทางล่อคนร้ายออกมา ส่วนพระเอกก็มาช่วยไว้ทันไง 555+ ความจริงนางเอกคือความจำดีมาก เห็นครั้งเดียวก็จำได้ และนางงามมากๆ ด้วย รูปโฉมกับมีผลร้ายกับชีวิตจริงๆ

คุณชายใหญ่ต้องฝึกเป็นกงซุนเย่าไป๋ตัวปลอมมาหลายปี ไม่เคยเปิดเผยตัว เพราะกลัวความแตก ต้องฝึกความจำ ซึ่งก็จำได้แค่ระยะสั้นๆ กว่าจะจำได้ก็ไม่ใช่เร็วแบบกงซุนเย่าไป๋ตัวจริง

สุดท้ายหาวิธีได้ ก็เสี่ยงแหละ ให้นางเอกใช้ปุยทอง (ฤทธิ์แรงพอๆ กับอินทรีแดง) พิษล้างพิษไรงี้ ท่านลุงห้าก็ช่วยรักษาไป สรุปว่านางเอกหลับไป 3 เดือนได้ ตอนหลับไปก็ฝันถึงเรื่องในอดีต ตื่นมาก็อยู่เคหาสน์เมฆาแล้ว และกลับมาผอมลงล่ะ

พอนางเอกหายแล้ว กลายเป็นไม่หิว ไม่อยากกินอะไร สุดท้ายเจอวิธีทำให้อยาก คือการมีอะไรกับพระเอก จะทำให้หิวทันที แล้วก็จัดมื้อใหญ่บ่อยๆ จนสุดท้ายก็กลับมาอ้วน ซึ่งพระเอกก็คิดว่าดีแล้ว เพราะทำให้ไม่มีภัยสู่ตัว 555+ ตอนหลังนางเอกกินผลไม้ดองแล้วทำให้อยากอาหาร พระเอกก็งอนอีกว่าไม่จำเป็นต้องพึ่งเขาแล้วใช่ไหม

ปิดท้ายด้วยตอนจบที่นางเอกรู้ว่าตัวเองท้อง 555+ ส่วนพระเอกน่าจะเดาได้ก่อน เลยบอกว่าเชิญหมอมาแล้วนะจ๊ะ

ขำตรงนางเอกชอบเขียนบันทึกรักกงซุน (เรื่องรักของพระนาง) ฮ่าๆๆๆ แล้วก็โดนพระเอกเอาไปเก็บไว้ในหอชั้นที่ 3 ซึ่งมีแค่พระเอกกับคุณชายซุนเชียงเข้าได้เท่านั้น แถมตอนจบนางเอกเพิ่งรู้ว่าพระเอกคือคุณชายชุนเซียงอีกคน (ที่ไม่เปิดเผยตัว) ถึงได้ว่ามีสองลายมือ และเขียนคนละแนวกัน เนื่องจากตัวจริงนั้นเขียนแนวไร้สาระมากไป 555+ ขำอ่ะ แต่ก็ตลกนะว่านางเอกอยากเข้าหอชั้นที่ 3 เลยตกลงแลกเปลี่ยน���ับพระเอกด้วยการเข้าหอกันอีก ฮ่าๆๆๆ แต่พอได้ไปจริง ก็พบว่าไม่เห็นมีอะไรเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ

Start 19.07 น. Thu 19 Jan 2017
End 22.35 น. Sun 22 Jan 2017
Review Date 12.10 น. Mon 23 Jan 2017

[Misspharaoh]

อ่านไม่เรียงตามความอินดี้ส่วนตัว😆

ซึ้งน้ำตาไหลพรากๆในความรักความอดทนทำเพื่อกันของพระเอกนางเอกเลยค่ะ ชอบ😭😭

เรื่องนี้นางเอกเป็นท่านอาที่แก่กว่าแค่ 3 ปีแต่กลับโดนหลานปีนเกลียวจับแต่งงานมันซะเลยอะค่ะ ฟิน เขียนๆเองแล้วทำไมให้อารมณ์งุ้งงิ้งเด็กหนุ่มเต๊าะพี่สาวหวาา🤣แต่ไม่ใช่เลยค่ะ มันดราม่า ซึ้งงงงหัวใจน้ำตาไหลริน

ให้ 3.5/5 ถึงจะพรากแต่กลับงงๆในหลายๆจุดว่านข.ต้องการจะสื่ออะไรหว่า🤔

[Polyj · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้เป็นเรื่องราวรุ่นลูก ต่อมาจากศึกรักประลองใจ

อ่านแล้วซึ้งกับความรักความผูกพันตั้งแต่เด็กของพระเอกนางเอก โดยเฉพาะความรักมั่นคงที่พระเอกมีให้นางเอก เรื่องนี้พระเอกจะนิ่งๆ และถึงจะเด็กกว่านางเอกสองปี แต่ว่าทำตัวได้เป็นผู้ใหญ่มาก ขำนางเอกนะ พยายามจะย้ำว่าตัวเองเป็นอา อีกฝ่ายเป็นหลาน แต่ดูแล้วไม่เห็นจะสำเร็จ

นางเอกเรื่องนี้เอาแต่กินตลอดเวลา อ่านตอนแรกๆ นี่สงสัยมากจะกินอะไรกันเยอะแยะ อ่านไปก็หิวไป แต่หลังๆ นางชักน่าสงสารขึ้นเรื่อยๆ

ชอบพล็อตเรื่องนี้ด้วยค่ะ มีการวางปมซ่อนเงื่อนให้แปลกใจเป็นระยะๆ มีมุกให้ขำๆ สนุกและน่าติดตามค่ะ
ชอบช่วงที่เป็นการเขียนบันทึกสั้นๆ ของคุณชายเคหาสน์เมฆาด้วย ตลกดี

> > > 4.25 / 5

[Monaliz Juang · Rating 4 out of 5]

นิยายของอวี๋ฉิงต้องค่อยๆอ่านค่ะ ถ้ารีบอ่านผ่านๆจะไม่รู้เรื่อง
เพราะพระเอกรักนางเอกมาก ส่วนมากเป็นความรักแบบซึมลึก
น่ารักดีค่ะพระเอกรักนางเอกไม่ว่านางเอกจะเป็นยังไงก็ตาม
นางเอกสวยที่สุดสำหรับเขาเสมอ

[Ben Pim · Rating 2 out of 5]

อาจจะเพราะตั้งความหวังไว้เยอะ พออ่านไปแล้วค่อนข้างผิดหวัง คือมันไม่สุดครึ่งครึ่งกลางๆอธิบายยาก แนวมากกว่ารักที่ค่อนข้างผิดหวังเรื่องแรกของปีเลยค่ะ

[Nichada · Rating 3 out of 5]

เป็นลูกชายของพระนางเล่มศึกรักประลองใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องบุญธรรมของพ่อพระเอก (ถ้าจำไม่ผิด) แล้วคือปกติคนในเคหาสน์เมฆา (หรือเฉพาะตระกูลกงซุนของพระเอกไม่แน่ใจ) จะแต่งงานกันเองในบ้าน ต้องเป็นญาติห่างๆ ลูกพี่ลูกน้อง หรืออะไรงี้ถึงแต่งกันได้ เราเลยแอบคิดๆ ว่า รุ่นพ่อแม่อาจจะเล็งๆ ไว้ตั้งแต่ต้นก็ได้ว่าที่รับมาเป็นน้องบุญธรรมนี่ก็กะจะให้ลงเอยกะใครสักคน แล้วก็มาหวยออกที่พระเอกที่อายุใกล้เคียงกัน แล้วก็เหมือนๆ จะดูแลกันมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะถึงนางเอกจะมีศักดิ์เป็นอา แต่ก็อายุห่างกันไม่มากแถมยังร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง
.
เล่มนี้จะมีเรื่องของกลุ่มอินทรีย์เลือดที่จะใช้พิษคล้ายๆ กับสารเสพติดอะไรสักอย่างที่ทำให้คนโดนพิษต้องรับยาถอนปีละครั้ง ใครโดนเข้าไปก็ต้องทำงานรับใช้อินทรีย์เลือดไปเรื่อยๆ จนกว่าจะตาย ซึ่งนางเอกที่มีความสามารถด้านความจำโดดเด่นดันไปรู้ไปเห็นอะไรเข้าเลยโดนหมายหัว ในเล่มนี้เลยเน้นๆ ไปที่เริ่มๆ หาทางทำลายอินทรีย์เลือด หาหนอนบ่อนไส้กันภายใน แล้วก็เจาะเข้ามาในเคหาสน์เมฆามากหน่อย
.
นางเอกเป็นคนเรื่อยๆ ค่ะ ด้วยนิสัยคือนางจะพูดไปเรื่อยๆ กับด้วยโรคกับพิษ ก็เลยต้องกินเรื่อยๆ เพิ่มเข้าไปอีก คือนึกภาพออกว่าถ้านางไม่พูดนางต้องกินอยู่ และถึงจะพูดแต่ก็ต้องกินไปด้วยตลอด แล้วด้วยหลายๆ อย่างที่นางต้องคิดตลอด นางก็เลยชอบผลักๆ พระเอก แบบว่าไม่คิดว่าจะได้อยู่ด้วยกัน ส่วนพระเอกก็ดูจะกึ่งๆ ระหว่างพระนางเล่มศึกรักฯ กึ่งๆ ธรรมะกึ่งๆ อธรรม มีทั้งความลึกลับความชัดเจนดี เรื่องเกี่ยวกับนางเอกนี่ก็ชัดเจนแบบดูไม่มีปี่มีขลุ่ยดีค่ะ 555

[M · Rating 4 out of 5]

ฟินน....
หลังจากที่อ่านเรื่องพ่อแม่มาแล้วดองไว้ยาวนานมาก เลยจะลืมๆ ไปละ จำไม่ได้ว่านางเอกมาเป็นอาพระเอกได้ไง 555 แต่น่ารักจัง
เล่มเล็กๆ แต่ทำขอบตาร้อนได้เลย ดูไม่มีอะไรนะ แต่จุดที่อารมณ์ต้องมา อวี่ฉิงก็ทำได้จ้า

นางเอกมีความร่าเริง โก๊ะๆ อารมณ์ดี มองโลกในแง่ดี จริงๆ ก็เป็นแนวนางเอกส่วนใหญ่ของอวี่ฉิงอ่ะแหละ น่าเอ็นดู เรื่องนี้เพราะโดนพิษ นางเอกต้องกินตลอดเวลา กินแบบ... ตลอดเวลาจริงๆ จากสาวงามอ้อนแอ้น กลายเป็นสาวอวบอูม แต่พระเอกไม่แคร์ค่ะ เพราะกินต่อชีวิตนาง ฮีบังคับกิน! น่ารักระคนน่าสงสาร

[Tkpslc. · Rating 3 out of 5]

เรื่องนี้คนส่วนใหญ่ชอบกันแต่เราดันชอบเล่มบทเพลงรักฯมากกว่า ส่วนตัวชอบนิสัยพูดน้อย นิ่งแต่มั่นคง รักเดียวของพระเอกมากกกก อบอุ่นในหัวใจเว่อ เราชอบพาร์ทตอนเป็นเด็กมากๆที่เป็นอาหลานกันโคตรน่ารักกกแต่หักคะแนนเพราะไม่ชอบเรื่องตอนโต ไม่น่ามาเจอเรื่องพิษอะไรนี่เลย ปัจจัยต่างๆเปลี่ยน ความรู้สึกตอนอ่านก็เปลี่ยน

[Nancy · Rating 3 out of 5]

อยากให้สัก 3.7/5 สนุกดีค่ะ เล่มๆอีกหนึ่งเรื่อง เหมาะสำหรับการอ่านคั่นเวลา อวี๋ฉิงยังคงเอกลักษณ์ โดยการให้ตัวละครมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว อย่างเรื่องนี้ ก็โยนให้นางเอกอ้วน และกินไม่หยุด เกือบทั้งเรื่อง เลยทำให้เรื่องดูแปลกใหม่ไม่ซ้ำใครค่ะ ถ้าเป็นเรื่องยาวน่าจะอิ่มเอมเรียกน้ำตากว่านี้แน่ๆ แต่ด้วยเพราะเป็นเรื่องที่ไม่ยาวเลยดูรวบรัดตัดตอนไปหน่อย ยังไงก็อ่านเพลินๆได้อยู่ค่ะ

[Jiji Songchom · Rating 5 out of 5]

พระเอกพูดน้อยแต่รักมาก อบอุ่นหัวใจสุดๆ ชอบนางเอกด้วย นิสับแปลกๆไม่ค่อยเหมือนนางเอกคนอื่นๆบอกไม่ถูก

[Esther · Rating 3 out of 5]

@DNF
ชอบแค่พาร์ทตอนเด็ก

[Gigi W · Rating 4 out of 5]

เล่มเล็ก เนื้อหาไม่หนักมาก แต่ก็ไม่เบามาก ถึงอารมณ์พอสมควร หวานละมุนปนความสงสาร นางเอกน่าสงสารจริง พระเอกงานดี ไม่พูดเยอะ แต่รักมาก ทำเพื่อนางเอกทุกอย่าง โดยเฉพาะตอนย้อนอดีตแล้วตอบจดหมายนางเอกครั้งสุดท้ายก่อนมาหาที่เกาะเลยคือจิกหมอนมาก

[หลังอ่านของน้ำฝน · Rating 5 out of 5]

หลังอ่านเพิ่มเติม : https://wp.me/p6yYEv-70