Strafkind

by Wieke Hart, Maria Genova

'Ze drukt het pakketje een oment stevig tegen zich aan en licht de putdeksel op. "Dag dappere Gaby," fluistert ze en drukt een kus op de juten zak. Met een plof valt de last op de bodem van de put.'

Wieke Hart schreef het ontroerende verhaal Strafkind naar aanleiding van een bericht over de ontdekking van honderden babylijkjes in een klooster in Ierland. In de opvanghuizen van dezelfde zusters in Nederland zaten duizenden meisjes opgesloten. Ze verrichtten dwangarbeid in wasserijen en naaiateliers.

Voor het eerst vertellen deze slachtoffers de schrijnende verhalen die ze zelfs aan hun eigen kinderen niet durfden te vertellen. Ze mochten als jonge meisjes vrijwel nooit met elkaar praten en kregen voor zowat alles straf. Ze werden gedrogeerd, vaak dagenlang in het donker opgesloten en moesten hun eigen braaksel opeten.

Genres: Nonfiction

249 pages, Paperback

First published October 1, 2020

Reviews

[Ina · Rating 4 out of 5]

4,5 *

"Als strafkind was ze slachtoffer van het systeem en nu wordt ze zelf van het systeem beschuldigd"

In het eerste deel volgen we het leven van Erin, een bejaarde vrouw getekend door de talrijke jaren bij de Zusters van de goede Herder eerst in Ierland , daarna in Nederland. Na de moord op haar halfverlamde man komt ze in de gevangenis terecht en door het gebrek aan haar medicatie verdwijnt de mist en komen de herinneringen van vroeger terug naar boven en krijgen we als lezer te maken met de gruwelheden, talrijke mishandelingen en misbruik waaraan Erin werd blootgesteld.
Ook in de gevangenis krijgt ze af te rekenen met de handelingen van andere bewoners van de gevangenis.

In het korte tweede deel krijgen we getuigenissen voorgeschoteld van andere slachtoffers van deze gruwelijke wandaden door nonnen en priesters.

Deze wanpraktijken kregen meer aandacht wanneer in Ierland in een waterput talrijke baby- en kinderlijken wordt gevonden. En zeggen dat deze organisatie pas in 1996 werd gesloten. Je zou denken dat dit in de middeleeuwen gebeurde maar jammer genoeg was dit nog steeds hedendaags nieuws.

[Bianca Coppens · Rating 3 out of 5]

Heftig boek....alleen spijtig dat het eerste deel enorm chaotisch geschreven is.

[Zsofia · Rating 3 out of 5]

Dit boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel vertelt het verhaal van de bejaarde Erin, een voormalig strafkind die nog altijd lijdt aan de trauma's uit haar verleden. Een verleden die ze doorgebracht heeft bij de nonnen.
Het tweede deel gaat dieper in op de gruwelijke feiten en getuigenissen van vrouwen die bij de nonnen werden ondergebracht.
Het eerste deel vond ik persoonlijk iets minder. Ik vond het een beetje chaotisch geschreven maar naarmate het verhaal vorderde, werd ik de schrijfstijl gewoon. Ik had persoonlijk wel gedacht dat het verhaal meer ging gaan over Erin als kind en niet zozeer dat de focus op het heden werd gelegd. We krijgen ook het verhaal van Damian te lezen, de gevangenispsycholoog. Voor mij had dit niet gehoeven en was niet zo een meerwaarde aan het verhaal.
Deel twee daarentegen was dan wel hetgeen mijn verwachtingen volledig inloste. Ik was vooral benieuwd naar de ware feiten die zich afspeelden of in onze moderne tijd nog steeds afspelen tussen de muren in het klooster. Dat is gewoon onvoorstelbaar en het brak mijn hart in duizenden stukjes. Schandalig. Een beter woord heb ik er niet voor. Eigenlijk zou iedereen dit eens moeten lezen zodat de waarheid door ieders ogen gelezen kan worden en al die arme vrouwen erkenning krijgen. Ik ben nooit een religieuze voorstander geweest. Zelfs van kleinsaf aan niet. Mijn intuïtie had daar een wrang gevoel bij. En hoe meer ik te weten kom over religie in al zijn vormen, hoe meer het me doet walgen. Heel veel ellende ontstaat de religie. Er kleeft bloed aan de handen van de religie en ik ga het altijd weerzinwekkend vinden. Na het lezen van dit boek nog pakken meer. Ik hoop oprecht dat zo een toestanden nooit meer voorkomen en dat de slachtoffers nog een beetje kunnen genieten van het leven. Al is het met mate.

[Eline schrijft hier · Rating 5 out of 5]

In Strafkind van Wieke Hart en Maria Genova verzorgt de bejaarde Erin de Becker haar zieke, half verlamde man. Als hij door 13 messteken om het leven komt, is Erin hoofdverdachte en komt in de gevangenis terecht. Haar leven in de cel is zwaar. Dit komt niet alleen door de wreedheid die de andere vrouwen op haar botvieren. Erin raakt in de gevangenis namelijk continu overweldigd door traumatische herinneringen aan haar vroegere leven in een katholieke kloosterorde in Ierland en later in diverse kloosters van de Zusters van de Goede Herder in Nederland.

Lees mijn hele recensie op elineschrijfthier.nl. ↖️🙋🏻‍♀️

[Susanne Koster · Rating 4 out of 5]

‘Ze drukt het pakketje een moment stevig tegen zich aan en licht de putdeksel op. ‘Dag dappere Gaby,’ fluistert ze en drukt een kus op de juten zak. Met een plof valt de last op de bodem van de put.’

De achtenzeventigjarige Erin Gallaher zorgt al jarenlang voor haar zieke echtgenoot Peter De Becker. Een man die haar, nadat ze drieënveertig jaar in kloosters had gewoond, mee naar huis nam. Ze durfde niet op geluk te hopen en had daarin gelijk. Peter mishandelde haar en liet haar als een sloof het huishouden doen.
Zelfs toen hij dertien jaar geleden door een beroerte halfzijdig verlamd raakte en daarmee volkomen van haar afhankelijk werd, wist hij haar keer op keer nog pijn te doen. Op een ochtend is de maat vol en neemt de oude Erin het heft in handen. Ze belandt daarna in de gevangenis.
Lees voor mijn volledige recensie:
https://www.boekenbijlage.nl/ieder-vo...

[Iris002 · Rating 2 out of 5]

Zo zonde. Ik denk dat dit een heel goed informatief boek had kunnen worden over de vreselijke verhalen die deze mensen hebben mee gemaakt.
Echter het verhaal van de gevangenis psycholoog slaat kant nog wal. Het maakt het verhaal chaotisch en is onnodig en doet de echte verhalen teniet.

[Mieke Schepens · Rating 4 out of 5]

4,5/5*
Het voorwoord is geschreven door Maria Genova. Hierin vertelt ze over het ‘hoe en waarom’ van het ontstaan van ‘Strafkind’.

Het boek bestaat uit twee delen.
Het eerste deel is geschreven door Wieke Hart en gaat over Erin Gallagher.
In het eerste hoofdstuk lees je over de dan achtenzeventig jaar oude Erin, Ierse van geboorte, wanneer ze in een krant leest over iets verschrikkelijks.
“Ierse kloostertuin herbergt 800 kinderlijkjes”
Alles komt weer bij haar terug.
Ze werd geboren in een klooster in Ierland waar ze misbruikt werd. Haar beste vriendin Kathalina pleegde daar zelfmoord.
In dit klooster konden zwanger geraakte meisjes bevallen, verborgen voor de buitenwereld, want het ongewenst zwanger zijn voor ongetrouwde vrouwen was voor de roomse kerk en de aanhangers een ware doodzonde. Ze hielpen de zwangeren met de bevalling, waarna de kersverse moeders werden weggestuurd naar een woonplek in Ierland. Die jonge moeders werden vaak met de nek aangekeken en als goddeloos beschouwd. Die moeders hoopten natuurlijk, dat de nonnen hun kind liefdevol en zorgzaam zouden doen opgroeien, maar dat bleek achteraf gezien een grote misvatting.
Na de sluiting van het klooster van de Zusters van Bon Secours in Ierland moest Erin naar een klooster in Nederland, waar ze vanaf het eerste moment misbruikt wordt. Ze was toen een jonge, volwassen vrouw.

“De jongsten waren nog maar een jaar of tien. Sommigen stonden op de schachten van hun klompen, anders kwamen ze niet eens bij de hoge tobbe. En een stank dat daaruit vrijkwam! Ik ging bijna tegen de vlakte, terwijl ik er maar vijf minuten binnen hoefde te zijn om nieuwe ladingen wasgoed te brengen of te halen. Soms viel er echt iemand flauw en werd ze met een knie van een non in haar rug terug rechtop gezet.”

In het tweede deel geeft Maria Genova een aantal van de duizenden misbruikte en mishandelde vrouwen een podium. Deze vrouwen durven pas jaren later hun mond open te doen, maar hun leven is vernietigd. Ze zijn eigenlijk ‘dood’ naar hun gevoel. Ze hadden geen opleiding, trouwden met ‘de verkeerde’ man en bleven zoveel mogelijk op de achtergrond.
In dit deel wordt ook het boek ‘Stil in mij’ van Esther Verhoef en Daniëlle Hermans genoemd.
De verhalen van deze vrouwen zijn onthutsend en een ware eyeopener.

“De ene keer per week dat ze in bad ging, werd ze steevast betast door de zuster die alle kinderen waste. Het meisje vertelde het aan niemand. De nonnen waren voor velen synoniem voor goedheid, dus wie zou haar geloven?”

‘Strafkind’ is een waarschuwing voor iedereen: sluit niet je ogen voor wat er om je heen gebeurt en blijf de misstanden die je ziet of ervaart melden.
Dat blijft belangrijk!

[Herbert · Rating 5 out of 5]

Schrijnend maar een heel goed boek eigenlijk wist ik niet van dit misbruik bij de zusters af. Ja broeders en pastoors zijn vaker in het nieuws geweest. Maar wat hier wordt beschreven is gewoon inslecht en ook hier vraag je u af hoe komt een mens hiertoe ? Men kan toch net zeggen dat dit enkel voor het geld is ? En kuddegeest? lijkt mij ver gezocht maar goed het heeft dus bestaan en de slachtoffers zijn gemaakt. Een aanrader al is het niet voor gevoelige zielen weggelegd.

[Justine · Rating 5 out of 5]

Een verhaal wat echt is gebeurt krijgt van mij altijd vijf sterren. Het vergt heel veel moed om over je eigen verleden te kunnen vertellen. In dit verhaal volgen we Erin, die bij de nonnen terecht is gekomen en daar een vreselijke jeugd heeft gehad. Onder de deken van het geloof, worden kinderen vernederd, misbruikt, verkracht en gruwelijk mishandeld, zowel geestelijk als lichamelijk. Kinderarbeid is gewoon, werken voor de kost. Is dit wat onze lieve Heer heeft bedoeld als er wordt geschreven, laat de kinderen tot mij komen. Veel vrouwen, die in kloosters zijn opgevoed in hun jeugd worstelen nu nog met de trauma's van hun verleden. En dat in naam van....

[Anja · Rating 4 out of 5]

Reden nummer 395830 om te vinden dat de kerk zich liefst vandaag spontaan mag ontbinden, al het geld, goud en gebouwen mag verdelen onder alle slachtoffers en dat alle daders, maar ook passieve medeweters en doodzwijgers allemaal collectief onder een steen gaan sterven van schaamte.

De schandalen blijven maar bovendrijven, ongezien hoe dat instituut weg kwam en komt met de gortigste misdaad.

[Alberta Schuurs · Rating 5 out of 5]

Bijzonder boek, treurig verhaal. Onvoorstelbaar dat dit zo kort geleden nog gebeurde. Mooi en vlot geschreven.

[Julie · Rating 3 out of 5]

3 ⭐️
Een vreemde combinatie van een fictief verhaal, aangevuld met een naar wat blijkt weinig relevant non-fictie gedeelte.

Hoewel het aandeel fictie (deel 1) leest als een tierelier komt het tweede deel ”De feiten achter het verhaal” over als een ongerelateerd lijstje met antwoorden van mensen met ervaringen die deels vergelijkbaar zijn met de ervaring van de hoofdpersoon in verhaal. Een mens kan zich afvragen wat dit toevoegt of hoe het een het ander aanvult. De kreet “Gebaseerd op een waargebeurd verhaal” lijkt mij in ieder geval onterecht. Het tweede deel had een stuk uitgebreider gemogen, maar ook dan is het de vraag wat de twee delen (naast algemeen onderwerp) met elkaar te maken hebben.

Fictie dus. En best aardig tijdverdrijf, maar jammer dat de échte verhalen nauwelijks aan bod komen.

[Hester · Rating 2 out of 5]

Een erg belangrijk onderwerp, en respect aan alle vrouwen die hun verhaal hebben gedeeld. Helaas deed het fictieve eerste deel van het boek af aan dat verhaal, met naar mijn idee te veel uitwijdingen over karakters die niets met de geschiedenis van de strafkinderen te maken hadden en te weinig focus op die geschiedenis zelf.

[Veronique Wilbrink]

Strafkind is opgebouwd uit twee delen. Het eerste deel is een fictie verhaal gebaseerd op waargebeurde feiten geschreven door Wieke Hart. In het tweede deel komen slachtoffers aan het woord. Deze gesprekken zijn opgetekend door Maria Genova. Deze slachtoffers vertellen voor het eerst hun verhaal en hopen dat ze door dit boek geloofd worden, want het verhaal is zo bizar, dat ze het vaak zelfs hun eigen kinderen niet verteld hebben.

Het eerste verhaal gaat over Erin, deze 78-jarige vrouw, is nadat ze haar man neergestoken heeft, in de gevangenis terechtgekomen. Ze is opgegroeid bij de Zusters van de Goede herder en daarna ‘weggegeven’ aan Peter, de broer van een van de nonnen. Ze trouwde met Peter, maar dit was niet de redding waarop ze gehoopt had. Het verhaal begint dat Peter halfzijdig verlamd is en op bed ligt. Hij commandeert Erin en je merkt dat er in dit huwelijk geen liefde kwam kijken. Erin wordt gebruikt als huisslaaf. De gruwelen van haar tijd bij de nonnen gaat verder in haar huwelijk.

Erin heeft in het klooster, en later ook bij Peter, altijd medicijnen gekregen zodat er altijd een mist in haar hoofd zat. In de gevangenis neemt ze dit medicijn niet meer en hierdoor klaart de mist in haar hoofd op en komen er steeds meer herinneringen naar boven.

Je leest de meest gruwelijke dingen en doordat Erin nooit heeft geleerd om huidcontact te maken of in gesprek te gaan met anderen, heeft ze het erg moeilijk in de gevangenis en wordt ze het mikpunt van de andere gevangenen.

Hierdoor komt ze bij de psycholoog terecht, die zelf ook genoeg problemen heeft. Door de gesprekken met de psycholoog kom je steeds meer te weten over het verleden van Erin en wat ze allemaal meegemaakt heeft bij de Zusters van de Goede Herders, zowel in Ierland als in Nederland. Tijdens het lezen, kun je je bijna niet voorstellen dat dit een paar jaar geleden nog gebeurde. Dit zijn dingen die je in de middeleeuwen verwacht en dan niet van nonnen, waarvan je altijd verwacht dat ze alles met veel liefde doen. Maar door dit boek, en dan vooral ook door de slachtoffergesprekken, word je je bewust dat dit, bij de Zusters van de Goede Herder, er toch heel anders aan toe ging.

Tijdens het lezen van het verhaal geschreven door Wieke Hart merkte ik, dat ik wel mijn aandacht bij het verhaal moest houden, omdat Erin als een verward persoon neergezet wordt en de psycholoog niet altijd even helder was, was het verhaal soms wat moeilijker te volgen. Echter het verhaal is zo geschreven dat je wel wilt weten hoe het verder gaat. En je hebt het gevoel alsof je een spannend verhaal aan het lezen bent, echter met in je achterhoofd dat deze gruwelijkheden ook daadwerkelijk gebeurd zijn.

En ik weet niet wat voor de slachtoffers erger is, de gruwelijkheden die hun aangedaan zijn bij de nonnen, de trauma’s die ze daar opgelopen hebben, of het ongeloof en onbegrip van hun omgeving.

Het is goed dat dit boek deze gruwelijkheden onder de aandacht brengt, en door het heftige verhaal wat Wieke geschreven heeft, word je er nog bewuster van, dat deze slachtoffers voor hun leven getekend zijn.

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl

[Jasmijn · Rating 5 out of 5]

Dit boek vertelt over lang verborgen gebleven gruwelen die zich afspeelden in katholieke opvanghuizen. Het is tijd dat deze verhalen aan het licht komen.

Dit boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel, geschreven door Wieke Hart, vertelt over een meisje dat is opgegroeid in verschillende katholieke opvanghuizen. Dit psychologische, zware verhaal laat zien hoe zij de rest van haar leven moet leven met enorm trauma en de tekortkomingen van haar jeugd. Het tweede deel is geschreven door Maria Genova en is gevuld met feiten en interviews met overlevenden.

De meisjes moesten lange dagen werken, ongeacht ze ziek waren of niet. Ze mochten vaak niet praten, miste alle vormen van liefde en genegenheid. Ze werden misbruikt, vernederd, mishandeld en hun toekomst is ze ontnomen.

Een aangrijpend verhaal dat de lezer meesleept en de waarheid leert over wat er bij de nonnen gebeurde. Dit is helemaal nog niet zo lang geleden, en de meeste Nederlanders weten niet een dat dit heeft plaatsgevonden.
‘Geef het door, zodat zo veel mogelijk mensen dit verhaal lezen, als eerbetoon aan de vrouwen die zo geleden hebben’.
Dit staat in het dankwoord van dit boek en zal ik dan ook zeker doen middels een winactie, die ik later bekend zal maken.

[Stefanie Van den wyngaert · Rating 4 out of 5]

Een strafkind, nog nooit van gehoord!
Doorheen deel 1 van het verhaal kom je meer te weten over het gruwelijke verleden waarin Erin meer dan 30jaar heeft geleefd.
Bij elke kleine gebeurtenis in haar leven komen er telkens meer gruwelijke herinneringen naar boven.
Uiteindelijk kom je bijna haar volledige verleden te weten doorheen de verschillende flashbacks en kom je dus ook te weten wat een Strafkind is.

Al deze info is al erg om te lezen, en te verwerken, maar het ergste vond ik nog wel dat dit allemaal nog niet zo lang geleden heeft plaatsgevonden.
Weer een verhaal van een persoon die heeft moeten lijden door de kerk, waarvan zij dan zeggen dat er niets aan de hand is...

Jammer genoeg, doet dit me altijd twijfelen hoeveel van deze wanpraktijken er de dag van vandaag nog plaatsvinden.

[Dewi]

Ik ga dit verhaal geen sterren geven omdat ik het heel dubbel vind. Aan de ene kant vond ik het ontzettend verwarrend dat de psycholoog zijn eigen verhaal had en het voegde eigenlijk niks toe aan het verhaal waardoor ik het boek niet meer dan 2 sterren wil geven. Maar aan de andere kant gaat het verhaal wel over iemand zijn verleden en vind ik dat ik daar geen sterren over hoef te geven.

[Frederike · Rating 5 out of 5]

Dit boek, dat uit twee delen bestaat, vertelt het verhaal van de misdadige praktijken in een aantal nonnenkloosters waar jonge meisjes slavenarbeid verrichtte, misbruikt werden en alles behalve kind konden zijn.

[Eva Schenk · Rating 3 out of 5]

Goed dat dit boek deze bizarre praktijken aan het licht brengt. Ik vind het wel jammer dat deel 1 erg chaotisch geschreven is. Hierdoor vond ik het niet lekker doorlezen.

[Maaike · Rating 3 out of 5]

Mooi boek. Indrukwekkend ook.

[Sandra · Rating 4 out of 5]

Indrukwekkend boek!

[Roos 🥀 · Rating 4 out of 5]

Ik hoop dat ze eindelijk vrede heeft.

[Bastiaan Van Tienhoven · Rating 5 out of 5]

Indrukwekkend verhaal met interessante en complexe personages. Dit boek kaart zware onderwerpen aan zoals mishandeling, maar leest toch makkelijk door. Zeer meeslepend!

[Pleun · Rating 5 out of 5]

Wat een verhaal! Bizar! Ik hoop dat veel mensen dit boek gaan lezen. En dat te bedenken dat het laatste kloostertehuis in 1996 (!!) pas sloot.

[Marieke Lubbers · Rating 5 out of 5]

Verschrikkelijk heftig. Maar een goed geschreven boek. Goed om te weten en niet vergeten wat er vroeger gebeurd is

[Mylene Mooijman · Rating 4 out of 5]

Heftig

[Mandy · Rating 3 out of 5]

‘Strafkind – Gevangen bij de nonnen’ is een heftig, ontroerend, afschuwelijk, schokkend en onthutsend verhaal geschreven naar aanleiding van de, vrij recente, ontdekking van 800 babylijkjes in een klooster in Ierland. Deze roman vertelt het verhaal van Erin, een vrouw van in de 70 die in de gevangenis terechtkomt, door het neersteken van haar wijlen man. Maar dit is niet waar dit verhaal écht om draait. Erin beleeft haar kindertijd daar eigenlijk opnieuw en daardoor wordt de lezer meegenomen naar haar jeugd in het klooster.

Dwangarbeid, zware lichamelijke en geestelijke mishandeling, verkrachting, misbruik, verhongering.. je kunt het zo gek niet verzinnen en het is gebeurd. Niet alleen in dat afschuwelijke klooster, maar zelfs in kloosters in Nederland, in kloosters die pas in de jaren 90 hun deuren hebben gesloten. Mijn ogen werden weer geopend en wederom was ik verbaasd over de verschrikkelijke en werkelijke onbegrensde wreedheid die mensen blijkbaar in zich kunnen hebben.
Voor mij was deel 2 van het boek nog wel het meest interessant, omdat daar in gesprek wordt gegaan met slachtoffers, met vrouwen die hun jeugd of een deel van hun jeugd doorgebracht hebben in een klooster.

Waarom dan ‘maar’ drie sterren? Het hele verhaal van Erin in de gevangenis, de confrontaties met haar medegevangenen, de gesprekken (kunnen we het gesprekken noemen?) met haar psycholoog en het privéleven van de psycholoog waarin je als lezer ook wordt meegenomen: Dit alles hoefde voor mij niet. Geef mij het verhaal van het meisje in het klooster en laat de rest weg, deze verhaallijnen voelden voor mij als opvulling voor de pagina’s en lieten me koud. Dat het me koud liet heeft te maken met het feit dat ik geen klik of band voelde met geen enkel personage.