Planting Clues: How plants solve crimes

by David J. Gibson

This fascinating book takes the reader on a journey through the role of plants (including algae and fungi) in legal cases. These legal cases range from forensic applications where botanical evidence can link a suspect to a crime scene or a victim to a suspect to cases when plants themselves can be the subject of crime or misadventure. In the latter cases, plants may be poached, illegally traded and trafficked, used as poisons, or illicitly used (i.e., drugs such as cocaine). Botanical evidence has been important in bringing a number of high-profile murderers such as Ted Bundy, Ian Huntley (the 2002 Shoham Murders), and Bruno Hauptman (1932 Baby Lindbergh kidnapping) to trial. These applications of forensic botany capture the public interest; consider, for example, the fascination with Agatha Christie’s murder mysteries involving real plant poisons such as digitalis from foxgloves. The variety and value of botanical evidence including leaf fragments, woody anatomy, pollen and spores, plant toxins, and DNA, is summarized through 8 chapters. This book appeals to general readers interested in the botany underlying true crime.

Genres: Nonfiction, Science, True Crime, Crime, Biology, Nature

237 pages, Paperback

First published January 1, 2022

Reviews

[Brian Clegg · Rating 3 out of 5]

The pedants amongst us have to start by raising an eyebrow at the subtitle (supertitle?) 'how plants solve crimes'. Plants do not solve crimes - people solve crimes. What was intended was more 'how plants are used by forensic scientists to help them solve crimes' - but I suppose that's not so snappy.

In theory, this should be a page turner as a book as it combines science with real-life drama. We're told a fair number of true crime stories where plants have been used as vital evidence. But, unfortunately, David Gibson does not have a flair for storytelling and it all comes across as rather flat. It doesn't help that there's such a focus on US law, with only passing references to Europe/UK - and most puzzling of all, on a regular basis a story will start with something like 'In 1997, Merle and Nicky Merlaue (not their real names) bought waterfront property...' Why don't we get their real names? Presumably the court cases are a matter of public record. And if there really is a reason for not using someone's names, why name them at all? It's just irritating.

There is some genuinely interesting material here on the way that everything from diatoms in a drowned person's bone marrow (that was the one I found most fascinating - it shows if someone was alive when immersed) to the DNA of a specific plant has been used to help bring a criminal to justice or to settle a legal case. Gibson gives us some historical context and compares the early attempts with what's now possible - but also emphasises the limits of appropriate expertise. But, after a while, the different plant identifying methods and how they are used to place someone at a scene get a little repetitive.

Almost as if recognising this, the book finishes with two long chapters that aren't really quite the same thing. One is about poisons (where the distinction between plant and non-plant is not really significant), and the other about people importing plants that they shouldn't. Admittedly this one does involve plant-based forensics, but it's harder to get excited about a garden centre having illegal purple loosestrife on sale, compared with plant residue providing evidence that will help solve a murder.

You can't fault Gibson's enthusiasm for the subject - and I suspect would-be botanists will enjoy it, while murder mystery writers will gain some excellent ideas for methods that their CSI teams can use. Unfortunately, though, I never really found the book engaging.

[Mighty Aphrodite · Rating 3 out of 5]

Come funzionano le piante, quanto di loro non conosciamo e come possono aiutare gli inquirenti nelle indagini?

A queste e tante altre domande Gibson cerca di dare una risposta, addentrandosi nel mondo della botanica e delle sue regole, cercando di catturare il lettore nella sua rete di termini tecnici e criptiche sigle.

Non è un glossario semplice quello che Gibson usa, bensì è specialistico e spesso indecifrabile per chi non abbia un forte retroterra scientifico dal quale attingere. Più che un’opera di divulgazione per il grande pubblico inesperto, dunque, sembra un testo di settore, che cerca di mitigare le sue asprezze accostando alla ricerca botanica casi giudiziari di sicuro interesse.

Le citazioni dei casi realmente avvenuti, però, sono piccole briciole sparse da Gibson qua e là per cercare di rendere più concreta e reale l’esposizione di concetti dolorosamente teorici.

Continua a leggere qui: https://parlaredilibri.wordpress.com/...

[Natalia · Rating 4 out of 5]

Bardzo treściwa książka, zawierająca ogrom przykładów zastosowania dowodów botanicznych w sprawach kryminalnych. Każdy z rozdziałów opisuje przeróżne sposoby wykorzystania roślin lub grzybów do rozwiązania sprawy. Można się z niej wiele dowiedzieć, a słowniczek na końcu książki pomoże zrozumieć stosowane w kryminalistyce (i nie tylko) metody.

[Lacey Ramirez · Rating 5 out of 5]

A fascinating read for scientists and murder mystery fans alike. Whether you're a plant biologist, an Agatha Christie buff, or a newcomer to both plants and the true crime genre, the material presented here is both engaging and accessible. If forensic botany sounds interesting to you, read this book!

[Alice Bertolotti · Rating 4 out of 5]

Suuuper interessante!

[Bianca 🍥 · Rating 4 out of 5]

Sai che cos’è la “cecità delle piante”? È quella condizione, estremamente diffusa tra gli esseri umani, che ci porta a ignorare le piante e il loro ruolo fondamentale nella nostra vita. Anche tu, probabilmente, se ti mostrassi una foto di una vegetazione lussureggiante, sapresti riconoscere a malapena l’1% delle piante presenti, se non addirittura nessuna. È sorprendente, vero? Eppure, è una realtà che ci riguarda tutti.

Ma non temere: è possibile rimediare, e un ottimo punto di partenza è questo straordinario libro di Gibson.

In queste pagine, l’autore ci invita a riscoprire il mondo delle piante attraverso un approccio originale e avvincente, che intreccia botanica e criminologia. Sì, hai capito bene: Gibson ci racconta come le piante possano diventare protagoniste nei casi di omicidio. Un connubio inaspettato e intrigante, che riesce a unire scienza e mistero in modo magistrale.

Il libro è una vera miniera di casi affascinanti e ben documentati, in cui le piante giocano un ruolo chiave nella risoluzione dei crimini. Ogni capitolo è arricchito da nozioni di botanica, curiosità farmacologiche e dettagli sorprendenti sulle incredibili proprietà del mondo vegetale. Scoprirai come le piante siano non solo esseri viventi straordinari, ma anche testimoni silenziosi che possono raccontare storie e svelare segreti inaspettati.

Ma non è solo un libro di casi e curiosità. Leggendolo, acquisirai una maggiore consapevolezza dell’importanza delle piante nella nostra vita e nel nostro ecosistema. Gibson ci invita a guardare oltre la “cecità delle piante” e a riconoscere la loro centralità non solo per la nostra sopravvivenza, ma anche per il nostro progresso scientifico e culturale.

Questo libro è molto più di un semplice saggio: è un viaggio stimolante e innovativo in un mondo che spesso trascuriamo, ma che ha tanto da offrire. Ti affascinerà, ti incuriosirà e, soprattutto, cambierà il tuo modo di guardare il verde che ti circonda.

Se vuoi scoprire come le piante possono essere detective inaspettati, se desideri conoscere il lato più misterioso e scientifico del mondo vegetale o semplicemente iniziare a colmare la tua ignoranza botanica, questo libro è un vero gioiello. Stimolante, interessante e assolutamente unico: ti farà apprezzare le piante come mai prima d’ora.

[Cristina Savoldelli · Rating 4 out of 5]

Libro molto interessante dal punto di vista del contento, ma diviso male per quanto riguarda i capitoli. Sarebbero serviti dei sottoparagrafi con titolo per separare i vari argomenti e non solo dei macro capitoli.

[Weronika · Rating 4 out of 5]

Baaardzo ciekawa. Idealna dla fanów true crime!

[JEŻyna · Rating 3 out of 5]

Niektóre rozdziały były ciekawsze, inne mniej. Miejscami książka była chaotyczna i czuło się bardziej klimat pracy naukowej niż książki, którą może przeczytać nawet amator botaniczny.

[Akemichan · Rating 3 out of 5]

Ho trovato l'idea di parlare delle piante dal lato dei crimini molto interessante e difatti ho trovato nel testo un sacco di informazioni particolari e nuove; ad esempio non sapevo che il contrabbando valesse così tanto anche per le piante!
Tuttavia a volte il linguaggio era troppo specialistico e le storie raccontate, di conseguenza, non garantivano l'interesse che avrebbero potuto avere i crimini. Comunque lo consiglierei.

[Mahdi · Rating 5 out of 5]

کتابی بسیار خواندنی برای علاقه مندان به دیدن سیر نامنظمی از استفاده از علم در حل مشکلات بشری
کتاب در اولین مثال ها به دادگاهی اشاره می کنه که وکیل مدافع قاتل میگه استفاده از گیاه و چوب و درخت مسخره است و دلیل نمیشه کسی رو متهم کرد یا با استناد بیشتری براش رای صادر کرد ولی قاضی با قاطعیت میگه من گیاه شناسی که این مسئله رو بررسی کرده یک کارشناس چوب می دونم
در جایی اشاره میکنه که یک زیست شناس در طبقه چهارم یک ساختمون آزمایشگاهی میزنه برای بررسی جرم ها در شهر لیون در حالیکه در همین شهر دادگاه های عظیم و پر از مردم هستند ولی در دو سال به شهرتی میرسه که به شرلوک هلمز فرانسه معروف میشه و حتی نویسنده کتابای شرلوک هلمز باهاش ملاقات می کنه
سوالات جالبی رو هم جواب میده مثلا اینکه میشه با گیاهان خیلی خیلی کوچیک که شواهد پنهان هستند و مجرم نمی تونه پاکشون کنه مثل دیاتوم ها میشه فهمید مقتول اول کشته شده و به آب انداخته شده یا زنده در آب پرتاب شده

[Daniel Smith · Rating 5 out of 5]

I enjoyed this book, and I learned some interesting botany and forensics from it. I think many fans of the CSI TV shows would enjoy it as well. The author is a PhD botanist who teaches a college course on forensic botany. The book is densely packed with countless real cases in which botany was used to help solve crimes or to provide forensic evidence that helped prosecutors achieve convictions. For example, plant fragments or pollen on a suspect’s clothes or car can link the suspect to the victim or to the scene of the crime. Or, modern tools of botany were used to identify endangered or illegal plants that were being trafficked. However, the conclusion throughout the book is that forensic botany could be used much more often than it is.

[Trisha Tardio · Rating 3 out of 5]

Molto interessante, sembra di star leggendo il testo di un podcast di cronaca nera (la voglia di ascoltare un video di Elisa True Crime aumenta esponenzialmente andando avanti nella lettura). Ci sono però diversi difetti: troppe ripetizioni e sicuramente la mancanza di un ordine ben preciso. Alcuni argomenti avrebbero dovuto essere raggruppati e invece vengono divisi tra i vari capitoli ed è difficile tenere il filo del discorso.
Tralasciando questi aspetti, è un ottimo saggio!

[Matilde Casse · Rating 4 out of 5]

Saggio davvero molto interessante ma personalmente ho trovato qualche difetto: il capitolo sul DNA è troppo specifico e non spiega molto bene (con termini capitoli da persone che non studiano queste cose) i processi e le sostanze stesse. Inoltre penso che quando spiega una determinata cosa, utilizza dei termini specifici che quindi non vengono capiti perché magari non si è esperti in materia. Comunque, è un libro fantastico e il capitolo sui veleni è stato il mio preferito.

[Kia.Coma · Rating 4 out of 5]

Un saggio nel quale vengono elencati vari casi in cui le piante hanno avuto un ruolo cruciale nella risoluzione dei crimini. Un libro che tratta argomenti di botanica, biologia, criminologia e criminalistica. A mio parere è un po' confusionario ma molto interessante.

[Kassidy VanGundy · Rating 4 out of 5]

This is a quick, fun read for anyone who likes true crime, history, science, or law!! Still reads like nonfiction, so if that's not your jam this might not be the book for you.

[Alessia · Rating 5 out of 5]

Illuminante!

[milci4k · Rating 5 out of 5]

Kocham tą książkę

[Aury Cocuzza · Rating 4 out of 5]

Davvero molto interessante.

[Maciej · Rating 4 out of 5]

"Dowody zbrodni" autorstwa Davida J. Gibsona to fascynująca podróż w głąb świata kryminalistyki, w której rośliny odgrywają kluczową rolę w rozwiązywaniu najbardziej zagadkowych przestępstw. Książka ta otwiera przed czytelnikiem drzwi do mało znanej dziedziny nauki – botaniki sądowej, ukazując, jak niezwykłe właściwości roślin mogą stać się nieocenionym narzędziem w rękach śledczych.

Gibson, będący profesorem biologii roślin, z pasją opowiada o przypadkach kryminalnych, w których analiza materiału roślinnego była kluczem do rozwiązania sprawy. Przedstawia szeroki wachlarz przykładów – od mchu znalezionego pod paznokciami ofiary, po nasiona w żołądku zmarłego, które doprowadziły do odnalezienia jego ciała. Każda historia to oddzielna opowieść o tym, jak pozornie nieistotne fragmenty roślin stają się dowodami obciążającymi sprawców najcięższych zbrodni.

Wśród opisywanych spraw znajdują się zarówno te historyczne, jak porwanie dziecka Lindbergha w 1932 roku, jak i bardziej współczesne, takie jak morderstwa w Soham w 2002 roku. Autor nie ogranicza się jednak tylko do głośnych przypadków; ukazuje również mniej znane historie, które jednak nie są mniej fascynujące. Dzięki temu czytelnik zyskuje pełen obraz tego, jak wszechstronnym narzędziem może być botanika w kryminalistyce.

Jednym z największych atutów książki jest sposób, w jaki Gibson tłumaczy skomplikowane zagadnienia naukowe. Pomimo że autor jest ekspertem w swojej dziedzinie, potrafi przekazać wiedzę w sposób przystępny dla laika. Unika nadmiernego żargonu naukowego, dzięki czemu nawet osoby niezaznajomione z botaniką mogą czerpać przyjemność z lektury. To sprawia, że książka staje się nie tylko źródłem wiedzy, ale również doskonałą rozrywką.

Nie można jednak pominąć pewnych mankamentów. Niektóre sprawy są potraktowane bardzo pobieżne, a inne znowu zajmują znaczą część książki i zaczynają po prostu nużyć. Opisy przestępstw są czasami zbyt skrótowe, co może utrudniać pełne zrozumienie kontekstu. Ponadto, w niektórych fragmentach książki brakuje głębszej analizy psychologicznej sprawców czy ofiar, co mogłoby dodać opowieściom dodatkowej warstwy emocjonalnej.

Kolejnym aspektem, który warto poruszyć, jest oprawa graficzna książki. Ilustracje, choć mają na celu uzupełnienie treści, są niestety mało wyraźne i czarno-białe, co nie oddaje w pełni bogactwa świata roślin. W czasach, gdy czytelnicy są przyzwyczajeni do wysokiej jakości fotografii i grafik, może to być pewnym rozczarowaniem.

Mimo tych drobnych uwag, "Dowody zbrodni" to pozycja warta uwagi. Gibson udowadnia, że rośliny mogą być nie tylko tłem dla ludzkich działań, ale aktywnymi uczestnikami wydarzeń, potrafiącymi zdradzić najskrytsze tajemnice. Książka ta z pewnością zainteresuje nie tylko miłośników kryminałów czy true crime, ale również osoby ciekawiące się nauką i jej zastosowaniami w codziennym życiu.

Ciekawym elementem jest również refleksja autora nad przyszłością botaniki sądowej. Gibson zwraca uwagę na to, że mimo jej ogromnego potencjału, jest ona wciąż niedoceniana i rzadko wykorzystywana w pełni. Wskazuje na potrzebę większej współpracy między naukowcami a organami ścigania, co mogłoby przyczynić się do skuteczniejszego rozwiązywania przestępstw.

Podsumowując, "Dowody zbrodni" to książka, która łączy w sobie pasję do nauki z fascynacją światem kryminalistyki. Pomimo pewnych niedociągnięć, stanowi wartościową lekturę, poszerzającą horyzonty i skłaniającą do refleksji nad tym, jak wiele jeszcze możemy odkryć, patrząc na świat z nieco innej perspektywy.

Przyjemność 3,7/5
Styl: 4/5
Historia: 4,5/5

Ocena: 4,06/5
goodreads - 4/5
thestorygraph - 4/5
lubimyczytac - 8/10

[Wystukanerecenzje · Rating 4 out of 5]

Sięgacie po książki true crime? Ja uwielbiam tego typu literaturę i jak tylko widzę jakąś nowość czy zapowiedź, od razu zacieram rączki. A jeszcze, gdy okazuje się, że można wyczytać wiele ciekawostek, to ja jestem kupiona. Dlatego, gdy tylko zobaczyłam "Dowody zbrodni" od Copernicus Center Press wiedziałam, że spędzę z nią wieczór. Tak, jeden wieczór. I albo będę nią zachwycona, albo zwyczajnie odstawię na półkę, a zadowolona z lektury nie będę. Więc, czy była to przygoda, czy raczej naukowy, nudny bełkot?

Mnóstwo spraw kryminalnych nie zostało nigdy rozwiązanych, a niektóre są nagle, po latach odkopywane, bo okazuje się, że mamy już technologię, dzięki której da się w końcu coś udowodnić. I w tym przypadku Gibson postanowił skupić się na takich, w których pierwsze skrzypce odegrały właśnie tytułowe rośliny. To te, które były na miejscu zbrodni, były jej świadkami, a nawet jej częścią. Wyobrażacie sobie, że kluczowym dowodem, który doprowadza do skazania za popełnione morderstwo może być mech wygrzebany z pod paznokci ofiary? Oczywiście, same w sobie potrafią być lekarstwem lub trucizną, co już samo w sobie jest fascynujące, a ich właściwości doprowadzające do znalezienia części ciał porzuconych przez sprawców brutalnych zbrodni, to dla mnie coś niesamowitego. I o tym właśnie jest ta książka, o roślinach i ich właściwościach, które mogą jednoznacznie wskazać czy ktoś był na miejscu zbrodni, czy zabił, czy zgwałcił, czy po prostu wyrządził krzywdę.

A jeśli chodzi o to, czy jest dobrze napisana, to przede wszystkim nie jest to typowo naukowy bełkot, z którego nie da się zbyt wiele zrozumieć, ale też nie jest napisana przez autora jak dla osoby, delikatnie mówiąc, głupiutkiej. Dla mnie to była lektura, podczas której miałam wrażenie, jak by przede mną siedział ekstremalnie ciekawy człowiek, z ogromną wiedzą i opowiadający o tych sprawach z takim zaangażowaniem, że wielu mogłoby pozazdrościć takiej pasji. Dzięki temu to jedna z tych książek, które z czystym sumieniem mogę polecić, i w której według mnie, każdy znajdzie informację, o której nie miał pojęcia, która go zaskoczy i być może skłoni do poznania innych podobnych pozycji.

Na te dwieście pięćdziesiąt stron to kawał wiedzy, którą będą się zachwycać miłośnicy true crime. A przy tym, jeśli się głębiej zastanowić może być odpowiedzią na pytanie "co przeczytać gdy chwilowo kryminałów mam dość?" - każdy miłośnik tego gatunku będzie taką pozycją zainteresowany, gwarantuję!

Recenzja powstała we współpracy z Copernicus Center Press.

[Oliwia · Rating 2 out of 5]

Bardzo się zawiodłam. Mój problem z tą książką pojawił się już na stronie 21. Uważam, że rażącym jest pojawienie się błędu w nazewnictwie już na samym początku. Mowa jest o brzozie papierowej i dopisana jest łacina Betula alba. Tylko Betula alba to nie jest jej łacina, brzoza papierowa to Betula papyrifera. Taki błąd, w moim odczuciu, znacząco wpływa na wiarygodność treści w książce, ponieważ czytelnik nastawia się na kolejne błędy w nazewnictwie. Dodatkowo opis obiecuje nam pozycję o sprawach morderstw , a jest ich bardzo mało. Sięgając po tę pozycję czytelnik nie nastawia się na czytanie o sporach rolników. Pozycja miała być czytana z zapartym tchem, a jedynie wywoływała ziewanie oraz wewnętrzne poczucie konieczności ciągłego weryfikowania treści.

[SusyG · Rating 3 out of 5]

Volevo cambiare un po' lettura e ho cercato qualcosa di scientifico! È un saggio interessante ma premetto che forse viene apprezzato di più da chi conosce bene biologia e chimica 👀 perché alcune parti sono abbastanza scientifiche. C'è anche del crime, con la descrizione di alcuni casi ma il testo si concentra sulla parte "alla CSI" e sui processi (lo dico per chi magari si aspettasse il true crime che invece c'è poco). Sul fondo comunque c'è un glossario che aiuta molto se ogni tanto ci si perde! L'ho trovata una buona lettura, soprattutto a me che piacciono le piante e conoscere come possono aiutare a risolvere i casi mi è piaciuto molto! ❤️🌱

[Kirsten Smith · Rating 3 out of 5]

A bit of a slog. The writing is academic in tone and flow right down to a short summary of what you just read in the chapter. There’s a coda and glossary on tiny font that doesn’t help the feeling this is not a book for a general reader.

[po.czytane · Rating 3 out of 5]

Trochę aż zbyt naukowa momentami, mimo ciekawego tematu ciężko było autorowi utrzymać uwagę czytelnika. Trochę jak na wykładzie, gdy bardzo chcesz słuchać, ale musisz sobie robić przerwy na sprawdzenie Facebooka.

[Neophrem · Rating 3 out of 5]

Libro dal contenuto interessante ma l'autore palesemente non ha esperienza di scrittura divulgativa quindi, alla fine, il volume risulta eccessivamente tecnico e dettagliato nei minimi particolari scientifici, pesanti e superflui se non abbiamo bisogno di scrivere una tesi di dottorato.

[Francesca Fabris · Rating 3 out of 5]

Interessante, ma avrei preferito che fosse meno specifico su molto punti (soprattutto sulla spiegazione dei nomi delle analisi da fare sui campioni di piante) e piú specifico sulla parte forenze e criminologica

[Monika Landy-Gyebnar · Rating 4 out of 5]

I would have been a lot happier with much more botany and a lot less law. Still it was well written and entertaining too.

[Franciszek Osiński · Rating 1 out of 5]

Kurestwo xd

[Beatrice]

dnf 12%
lo riprenderò più avanti, non voglio obbligarmi a leggere non fiction quando non sono nel mood