What do you think?
Rate this book
Paradoks
Jak sądzisz - czy jesteś najlepszą wersją samego siebie? Najlepszą, na jaką Cię stać…?
Maks Okrągły „Square” to najlepszy student matematyki na wydziale i chorobliwy perfekcjonista. Jego umysł, przesiąknięty królową nauk, przestawił się na skrajną efektywność – chłopak uczy się szybciej, robi więcej i osiąga lepsze wyniki niż rówieśnicy. Sytuacja ta ma jednak swoją ciemną stronę – Maks podświadomie gardzi innymi ludźmi i traktuje ich z góry. Paradoksalnie jednak najbardziej gardzi... samym sobą – zwłaszcza kiedy popełnia błąd, który jego zdaniem mu nie przystoi, i czuje z tego powodu potężną złość. Czasem przybiera to ekstremalne formy – Maks wymierza sobie coraz dotkliwsze kary poprzez samookaleczanie i dręczą go paranoiczne myśli przeplatane z przerażającymi wizjami – między innymi, że prześladuje go jego sobowtór, który go nienawidzi i chce go zabić. Nie wie jednak, że prawdziwy koszmar dopiero nadchodzi i na własnej skórze przekona się o dosłowności porzekadła „Lepsze jest wrogiem dobrego”. Czy sobowtór Maksa, uosobienie jego obsesji dążenia do doskonałości, naprawdę przestał być jedynie majakiem udręczonego umysłu?
Maks Okrągły „Square” to najlepszy student matematyki na wydziale i chorobliwy perfekcjonista. Jego umysł, przesiąknięty królową nauk, przestawił się na skrajną efektywność – chłopak uczy się szybciej, robi więcej i osiąga lepsze wyniki niż rówieśnicy. Sytuacja ta ma jednak swoją ciemną stronę – Maks podświadomie gardzi innymi ludźmi i traktuje ich z góry. Paradoksalnie jednak najbardziej gardzi... samym sobą – zwłaszcza kiedy popełnia błąd, który jego zdaniem mu nie przystoi, i czuje z tego powodu potężną złość. Czasem przybiera to ekstremalne formy – Maks wymierza sobie coraz dotkliwsze kary poprzez samookaleczanie i dręczą go paranoiczne myśli przeplatane z przerażającymi wizjami – między innymi, że prześladuje go jego sobowtór, który go nienawidzi i chce go zabić. Nie wie jednak, że prawdziwy koszmar dopiero nadchodzi i na własnej skórze przekona się o dosłowności porzekadła „Lepsze jest wrogiem dobrego”. Czy sobowtór Maksa, uosobienie jego obsesji dążenia do doskonałości, naprawdę przestał być jedynie majakiem udręczonego umysłu?
- GenresHorror
592 pages, Hardcover
Published September 16, 2020
6 people are currently reading
187 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 27 of 27 reviews
September 23, 2020
"Paradoks" udowadnia, że nikt nie tworzy takich labiryntów fabularnych, jak robi to Artur Urbanowicz. Przed czytelnikiem nietuzinkowa opowieść, inna niż wszystkie.
Artur Urbanowicz przyzwyczaił czytelników, że jego książki oscylują zawsze w granicach horroru. Tym razem jednak autor meandruje między gatunkami. "Paradoks" to intrygująca mieszanka powieści grozy, kryminału, powieści science fiction i dreszczowca. Przyznam Wam, że nie straszy tak, jak można by tego oczekiwać. Niepokoi to tu, to tam, ale pomimo tego, że porusza między innymi temat sobowtórów, to brakuje mu tej nuty mroku i tajemniczości, którą znamy chociażby z klasycznego opowiadania "William Wilson" Edgara Allana Poe. W "Paradoksie" bowiem chodzi o coś zgoła innego, a cała historia Maksa Okrągłego ma drugie, a nawet trzecie dno, którego zdradzać nie powinnam, a które stanowi główną podstawę fabuły. Lekki dreszczyk od czasu do czasu gwarantowany, ale bez obaw - nie umrzecie ze strachu.
Artur Urbanowicz wie jak prowadzić fabułę, żeby czytelnika wprowadzić w skomplikowany labirynt wykreowanej rzeczywistości i sprawić, że podczas lektury poczujemy się tak jak bohater - skołowani, niepewni tego, co wydarzyło się naprawdę, a co jest jedynie majakiem, wizją czy snem. Akcja toczy się wielotorowo, wielopłaszczyznowo, na czytelnika czeka skomplikowana układanka pełna szczegółów, których wcale niełatwo dostrzec między słowami. "Paradoks" prawia jednak frajdę, o ile damy pociągnąć się w pełen paradoksów świat Maksa Okrągłego i przenikniemy do jego zwichrowanego, spowitego czerwienią umysłu.
Jedno pozostaje pewne - nikt nie pisze powieści w taki sposób jak robi to Artur Urbanowicz, a kto raz zasmakuje w jego twórczości będzie miał ochotę na więcej. "Paradoks" zawieszony gdzieś między grozą a science fiction zaskoczy niejednego z Was, bo obiecuję, że niczego nie sposób tu przewidzieć.
Artur Urbanowicz przyzwyczaił czytelników, że jego książki oscylują zawsze w granicach horroru. Tym razem jednak autor meandruje między gatunkami. "Paradoks" to intrygująca mieszanka powieści grozy, kryminału, powieści science fiction i dreszczowca. Przyznam Wam, że nie straszy tak, jak można by tego oczekiwać. Niepokoi to tu, to tam, ale pomimo tego, że porusza między innymi temat sobowtórów, to brakuje mu tej nuty mroku i tajemniczości, którą znamy chociażby z klasycznego opowiadania "William Wilson" Edgara Allana Poe. W "Paradoksie" bowiem chodzi o coś zgoła innego, a cała historia Maksa Okrągłego ma drugie, a nawet trzecie dno, którego zdradzać nie powinnam, a które stanowi główną podstawę fabuły. Lekki dreszczyk od czasu do czasu gwarantowany, ale bez obaw - nie umrzecie ze strachu.
Artur Urbanowicz wie jak prowadzić fabułę, żeby czytelnika wprowadzić w skomplikowany labirynt wykreowanej rzeczywistości i sprawić, że podczas lektury poczujemy się tak jak bohater - skołowani, niepewni tego, co wydarzyło się naprawdę, a co jest jedynie majakiem, wizją czy snem. Akcja toczy się wielotorowo, wielopłaszczyznowo, na czytelnika czeka skomplikowana układanka pełna szczegółów, których wcale niełatwo dostrzec między słowami. "Paradoks" prawia jednak frajdę, o ile damy pociągnąć się w pełen paradoksów świat Maksa Okrągłego i przenikniemy do jego zwichrowanego, spowitego czerwienią umysłu.
Jedno pozostaje pewne - nikt nie pisze powieści w taki sposób jak robi to Artur Urbanowicz, a kto raz zasmakuje w jego twórczości będzie miał ochotę na więcej. "Paradoks" zawieszony gdzieś między grozą a science fiction zaskoczy niejednego z Was, bo obiecuję, że niczego nie sposób tu przewidzieć.
February 17, 2021
Miało być tylko 3.5 gwiazdki, ale zakończenie było po prostu konkretne i takie jakie pasowało do historii, bez żadnych upiększeń-za to dodałem te 0.5 gwiazdki.
March 15, 2022
Lubię czytać polskich autorów – nie raz i nie dwa dzięki temu natknęłam się na bardzo dobre książki, które potrafiły mnie wciągnąć, a ich twórcy stawali się moimi ulubionymi. Czasem jednak zdarza się, że książka przyciąga mnie swoim opisem, ma polskiego autora, a i tak mi nie podchodzi... No cóż, taką skomplikowaną relacją mam z dziełami Artura Urbanowicza – Paradoks jest moim drugim spotkaniem z tym pisarzem (pierwszym było Gałęziste) i dalej nie jestem w stu procentach przekonana co do jego książek.
Maksymilian Okrągły to student matematyki w Gdańsku. Chłopak jest perfekcjonistą, nie wybacza sobie i innym nawet najmniejszych błędów i zawsze za wszelką cenę próbuje przeforsować swoją rację. Z tego też powodu nie jest lubiany w gronie rówieśników i żyje raczej życiem samotnika. Aż pewnego dnia zaczyna się dziać z nim coś dziwnego. Omamy i zwidy, których doświadcza, przerażają go, a życie zaczyna mu się wymykać spod kontroli. Gdy wokół zaczynają ginąć ludzie, a w pamięci Maksa pojawia się coraz więcej białych plam, sytuacja robi się naprawdę nieciekawa.
Ciąg dalszy: https://wiewiorkawokularach.blogspot....
Maksymilian Okrągły to student matematyki w Gdańsku. Chłopak jest perfekcjonistą, nie wybacza sobie i innym nawet najmniejszych błędów i zawsze za wszelką cenę próbuje przeforsować swoją rację. Z tego też powodu nie jest lubiany w gronie rówieśników i żyje raczej życiem samotnika. Aż pewnego dnia zaczyna się dziać z nim coś dziwnego. Omamy i zwidy, których doświadcza, przerażają go, a życie zaczyna mu się wymykać spod kontroli. Gdy wokół zaczynają ginąć ludzie, a w pamięci Maksa pojawia się coraz więcej białych plam, sytuacja robi się naprawdę nieciekawa.
Ciąg dalszy: https://wiewiorkawokularach.blogspot....
February 5, 2023
i na przyszłość:
każdy kto wybiera matmę jako swój kierunek na studiach jest niebezpieczny.
każdy kto wybiera matmę jako swój kierunek na studiach jest niebezpieczny.
December 1, 2022
czuję sie jakbym przeczytała ksiazke o sobie i moje wnioski i interpretacja zakończenia wcale nie sa optymistyczne, subiektywna ocena bo jestem zbyt głęboko poruszona faktem jak wiele rzeczy mnie dotyczy
October 3, 2020
Warto przebić się przez początek, by dostać później tak porządne mięcho :)
August 2, 2023
IG:ksiazki_wloczykija
Książka "Paradoks" autorstwa Artura Urbanowicza jest jednym z tych utworów, które obiecują wiele, ale niestety nie dostarczają na swoje obietnice. Chociaż temat poruszany w książce - paradoksy życia i ludzkiej natury - może być interesujący, realizacja pozostawia wiele do życzenia.
Największym mankamentem tej książki jest jej powierzchowność. Autor przedstawia wiele interesujących tematów i idei, ale nie udaje mu się w pełni rozwinąć żadnej z nich. Często brakowało mi konkretnych przykładów czy analizy, co sprawiło, że treść była mało przekonująca. Urbanowicz ma wiele innych książek, które czytałam i w porównaniu do tej są zdecydowanie dużo, dużo lepsze.
Dodatkowo, styl pisania Urbanowicza nie przyciąga uwagi czytelnika. Jego proza jest sucha i pozbawiona emocji, co sprawia, że trudno się z nią identyfikować. Nie ma w tej książce tego "czegoś", co sprawiłoby, że czytelnik zostaje poruszony lub głęboko zastanawia się nad przedstawionymi kwestiami.
Chociaż tematy poruszane w książce są ciekawe i aktualne, to niestety sposób ich przedstawienia pozostawia wiele do życzenia. Brakuje tutaj głębi i oryginalności, które mogłyby uczynić tę książkę bardziej wartościową dla czytelnika. Książka "Paradoks" pozostaje płytkim i powierzchownym spojrzeniem na temat, który mógłby być znacznie bardziej rozbudowany i pogłębiony.
No cóż, nie tym razem, może kiedyś się uda :)
Książka "Paradoks" autorstwa Artura Urbanowicza jest jednym z tych utworów, które obiecują wiele, ale niestety nie dostarczają na swoje obietnice. Chociaż temat poruszany w książce - paradoksy życia i ludzkiej natury - może być interesujący, realizacja pozostawia wiele do życzenia.
Największym mankamentem tej książki jest jej powierzchowność. Autor przedstawia wiele interesujących tematów i idei, ale nie udaje mu się w pełni rozwinąć żadnej z nich. Często brakowało mi konkretnych przykładów czy analizy, co sprawiło, że treść była mało przekonująca. Urbanowicz ma wiele innych książek, które czytałam i w porównaniu do tej są zdecydowanie dużo, dużo lepsze.
Dodatkowo, styl pisania Urbanowicza nie przyciąga uwagi czytelnika. Jego proza jest sucha i pozbawiona emocji, co sprawia, że trudno się z nią identyfikować. Nie ma w tej książce tego "czegoś", co sprawiłoby, że czytelnik zostaje poruszony lub głęboko zastanawia się nad przedstawionymi kwestiami.
Chociaż tematy poruszane w książce są ciekawe i aktualne, to niestety sposób ich przedstawienia pozostawia wiele do życzenia. Brakuje tutaj głębi i oryginalności, które mogłyby uczynić tę książkę bardziej wartościową dla czytelnika. Książka "Paradoks" pozostaje płytkim i powierzchownym spojrzeniem na temat, który mógłby być znacznie bardziej rozbudowany i pogłębiony.
No cóż, nie tym razem, może kiedyś się uda :)
September 22, 2020
🔴 PERFEKCJONIZM – postawa człowieka, która stawia dokładność wykonywanych czynności na pierwszym miejscu. W psychologii nadmierny perfekcjonizm jest nazywany DEWIACJĄ uniemożliwiającą normalne funkcjonowanie. Psycholodzy określają to zjawisko problemem społecznym i często stosują specjalne terapie.
🔴 PERFEKCJA jest terminem, który nierozerwalnie łączy się z osobą Maksa Okrągłego - głównego bohatera najnowszej powieści Artura Urbanowicza, a sam ,,Paradoks’’ jako książka i dzieło literackie przejawia tą samą cechę. Co ciekawe, ów aspekt przybiera różną formę; u Okrągłego jest przejawem skrajności, zaś u Urbanowicza największym przymiotem.
🔴 Square to najlepszy student matematyki i… chorobliwy perfekcjonista. W jego życiu każda rzecz, czynność lub forma aktywności musi zostać wykonana idealnie. Okrągły jest nastawiony na maksymalne wykorzystywanie czasu, efektywne działania, dobrą organizację, świetne wyniki w nauce oraz nienaganną prezencję. Oczywiście odczuwa dumę z własnego postępowania, choć z biegiem czasu, zdarza się to mu coraz rzadziej. Za to często nawiedza go przekonanie, że nie jest wystarczająco doskonały; przecież zawsze jest coś, co mógłby zrobić lepiej. Tym samym każde najdrobniejsze niepowodzenie, traktuje jak najgorszą przewinę, za którą należy wymierzać sobie karę; a dla Maksa Okrągłego nie ma lepszego rozwiązania niż ból. Z autodestrukcyjnymi zachowaniami wiążą się także inne zjawiska - paranoidalne myśli, majaki senne, zaburzenia urojeniowe, ciągły stres, napięcie, a przede wszystkim poczucie wyobcowania. Dochodzi do tego, że Maks Okrągły jest szczerze przekonany o istnieniu swojego sobowtóra, który chce go zabić, by potem zająć jego miejsce w wszechświecie.
🔴 Motyw klonów, sobowtórów czy drugich osobowości został w literaturze oraz kulturze wyeksploatowany maksymalnie. Znamy bardzo dobrze "Doktora Jekylla i Pana Hyde'a", słyszeliśmy co nieco o ,,Dwóch miastach" Dickensa, czytaliśmy przecież ,,Williama Wilsona" Poego i niejednokrotnie sięgaliśmy po książki, komiksy, filmy, a nawet gry związane z tymże właśnie tematem.
Najnowsza powieść Urbanowicza również traktuje o podwójnej osobowości.
🔴 Wydawałoby się więc, że ,,Paradoks" to nic innego jak kolejna historia oparta na jednym z najbardziej wyświechtanych motywów świata. I tu przychodzi zaskoczenie. Owszem, autor sięgnął w stronę sztampy, ale paradoksalnie (he he, paradoksalnie, rozumiecie) nie ma z nią nic wspólnego. Wątek sobowtóra połączył z... Chorobliwym perfekcjonizmem!
Jeśli myślicie, że to nieszczególnie urozmaicenie, to jesteście w ogromnym błędzie. Sama nie podejrzewałam, że fabularnie wyjdzie z tego tak dobra, tak świetna i tak oryginalna powieść. A to nadal nie wszystko, bo prócz owych motywów Artur Urbanowicz dorzucił jeszcze jeden, niezwykle zaskakujący. Jednak na ten temat cicho - sza, przekonajcie się sami.🤭
🔴 Fabuła nie jest wszystkim. Za nieźle skrojoną historią powinien iść równie niezły warsztat pisarski, a ,,Paradoks" to coś więcej. Urbanowicz już niejednokrotnie dał odczuć swoim czytelnikom, że potrafi snuć genialne, przesycone niesamowitym klimatem gawędy (,,Inkub", ,,Gałęziste"), jednak w swoim najnowszym dziełku wspina się na wyżyny literackich dokonań. Ten styl nadal pozostaje utrzymany w bardzo lekkim tonie, ale jest dopracowany do PERFEKCJI. I nie poczytujmy tego jako wadę, wszak autor zna bardzo dobrze pojęcie umiaru.
🔴 I wiecie co jeszcze? Ja takiej literatury rozrywkowej właśnie potrzebuję. Chcę czuć się doceniana jako czytelnik bez względu na to po jaki gatunek sięgam; chcę być nagradzana dobrą powieścią; chcę nie martwić się, że znów trafię na gniotka wszechczasów, ale przede wszystkim chcę WIĘCEJ!
Bo Artur Urbanowicz udowadnia, że da się to wszystko połączyć - piekielnie inteligentna fabuła idzie w parze z rozrywkową odsłoną historii, świetnym warsztatem pisarskim i literacką klasą.
Czapki z głów! Kłaniam się po pas, gratuluję udanej powieści i dopinguję w dalszych sukcesach!
🔴 PERFEKCJA jest terminem, który nierozerwalnie łączy się z osobą Maksa Okrągłego - głównego bohatera najnowszej powieści Artura Urbanowicza, a sam ,,Paradoks’’ jako książka i dzieło literackie przejawia tą samą cechę. Co ciekawe, ów aspekt przybiera różną formę; u Okrągłego jest przejawem skrajności, zaś u Urbanowicza największym przymiotem.
🔴 Square to najlepszy student matematyki i… chorobliwy perfekcjonista. W jego życiu każda rzecz, czynność lub forma aktywności musi zostać wykonana idealnie. Okrągły jest nastawiony na maksymalne wykorzystywanie czasu, efektywne działania, dobrą organizację, świetne wyniki w nauce oraz nienaganną prezencję. Oczywiście odczuwa dumę z własnego postępowania, choć z biegiem czasu, zdarza się to mu coraz rzadziej. Za to często nawiedza go przekonanie, że nie jest wystarczająco doskonały; przecież zawsze jest coś, co mógłby zrobić lepiej. Tym samym każde najdrobniejsze niepowodzenie, traktuje jak najgorszą przewinę, za którą należy wymierzać sobie karę; a dla Maksa Okrągłego nie ma lepszego rozwiązania niż ból. Z autodestrukcyjnymi zachowaniami wiążą się także inne zjawiska - paranoidalne myśli, majaki senne, zaburzenia urojeniowe, ciągły stres, napięcie, a przede wszystkim poczucie wyobcowania. Dochodzi do tego, że Maks Okrągły jest szczerze przekonany o istnieniu swojego sobowtóra, który chce go zabić, by potem zająć jego miejsce w wszechświecie.
🔴 Motyw klonów, sobowtórów czy drugich osobowości został w literaturze oraz kulturze wyeksploatowany maksymalnie. Znamy bardzo dobrze "Doktora Jekylla i Pana Hyde'a", słyszeliśmy co nieco o ,,Dwóch miastach" Dickensa, czytaliśmy przecież ,,Williama Wilsona" Poego i niejednokrotnie sięgaliśmy po książki, komiksy, filmy, a nawet gry związane z tymże właśnie tematem.
Najnowsza powieść Urbanowicza również traktuje o podwójnej osobowości.
🔴 Wydawałoby się więc, że ,,Paradoks" to nic innego jak kolejna historia oparta na jednym z najbardziej wyświechtanych motywów świata. I tu przychodzi zaskoczenie. Owszem, autor sięgnął w stronę sztampy, ale paradoksalnie (he he, paradoksalnie, rozumiecie) nie ma z nią nic wspólnego. Wątek sobowtóra połączył z... Chorobliwym perfekcjonizmem!
Jeśli myślicie, że to nieszczególnie urozmaicenie, to jesteście w ogromnym błędzie. Sama nie podejrzewałam, że fabularnie wyjdzie z tego tak dobra, tak świetna i tak oryginalna powieść. A to nadal nie wszystko, bo prócz owych motywów Artur Urbanowicz dorzucił jeszcze jeden, niezwykle zaskakujący. Jednak na ten temat cicho - sza, przekonajcie się sami.🤭
🔴 Fabuła nie jest wszystkim. Za nieźle skrojoną historią powinien iść równie niezły warsztat pisarski, a ,,Paradoks" to coś więcej. Urbanowicz już niejednokrotnie dał odczuć swoim czytelnikom, że potrafi snuć genialne, przesycone niesamowitym klimatem gawędy (,,Inkub", ,,Gałęziste"), jednak w swoim najnowszym dziełku wspina się na wyżyny literackich dokonań. Ten styl nadal pozostaje utrzymany w bardzo lekkim tonie, ale jest dopracowany do PERFEKCJI. I nie poczytujmy tego jako wadę, wszak autor zna bardzo dobrze pojęcie umiaru.
🔴 I wiecie co jeszcze? Ja takiej literatury rozrywkowej właśnie potrzebuję. Chcę czuć się doceniana jako czytelnik bez względu na to po jaki gatunek sięgam; chcę być nagradzana dobrą powieścią; chcę nie martwić się, że znów trafię na gniotka wszechczasów, ale przede wszystkim chcę WIĘCEJ!
Bo Artur Urbanowicz udowadnia, że da się to wszystko połączyć - piekielnie inteligentna fabuła idzie w parze z rozrywkową odsłoną historii, świetnym warsztatem pisarskim i literacką klasą.
Czapki z głów! Kłaniam się po pas, gratuluję udanej powieści i dopinguję w dalszych sukcesach!
September 24, 2020
„Paradoks” pozwolił mi na oderwanie się od rzeczywistości i bezgraniczne zatopienie się w lekturze. To nieoczywista opowieść o obsesji perfekcjonizmu, która zaskakuje zwrotami akcji i gatunkową różnorodnością.
ZARYS FABUŁY
Maks Okrągły jest studentem matematyki, który wyróżnia się na tle innych rówieśników chorobliwym perfekcjonizmem i dążeniem do doskonałości w każdej dziedzinie życia. Tworzy wokół siebie otoczkę osoby niedostępnej i pewnej siebie. Sprawia wrażenie jakby gardził ludźmi, ich brakiem logicznego myślenia i infantylnymi działaniami. Jednak obsesja na punkcie perfekcji w każdym calu sprawia, że Maks gardzi także sobą, złości się niemiłosiernie na własną niefrasobliwość i brak odpowiedniej uwagi.
Pewnego dnia ktoś lub coś burzy domek z kart. Maks nie jest już niczego pewny. Nie wie czy to szaleństwo, czy może jego sobowtór na prawdę istnieje i pragnie zemsty.
W PĘTLI PERFEKCJONIZMU
„Paradoks” opowiada historię człowieka, który w swoim życiu kieruje się poczuciem obowiązku. Ciągła kontrola i obsesja bycia najlepszym na każdym polu napędzają, ale i spalają Maksa. Jego wyjątkowe zdolności przyswajania wiedzy, logicznego myślenia, łączenia kropek w zawrotnym tempie nie dodają mu uroku a odpychają każdego z kim porozmawia dłuższą chwilę. Tylko ci, którzy znają go dłużej akceptują jego styl bycia, a może przymus jaki daje sam sobie. Jednak z czasem wokół Maksa zaczynają się dziać niewytłumaczalne zdarzenia, a przynajmniej trudne do wytłumaczenia, które coraz bardziej frustrują go i sprawiają, że sam nie wie co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni. Utrata kontroli boli bardziej niż cokolwiek innego i może być opłakana w skutkach.
Postać Maksa może irytować i denerwować. Mnie również w pewnym momencie męczyła pewna jego maniera. Jednak z czasem odkrywałam, że wiele z Maksem mnie łączy, pewne schematy i tok myślenia. Nie do końca chciałam się z nim utożsamić czy zrozumieć to dlaczego działa tak a nie inaczej. Czy nie jest tak, że irytuje nas w innych ludziach to czego sami w sobie nie lubimy?
OSACZAJĄCA I NIEPOKOJĄCA HISTORIA
„Paradoks” to przede wszystkim skrojona na miarę powieść, która nie tylko pozwoli na kilka głębszych przemyśleń ale i będzie doskonałą rozrywką. Rozwikłanie zagadki sobowtóra, znalezienie przyczyn majaków i urojeń głównego bohatera jest niezwykle zajmujące, a z kolejnymi stronami coraz bardziej niepokojące. Co prawda spodziewałam się większych emocji podczas lektury, grozy w większym wymiarze i czegoś co nie pozwoli mi zasnąć. Mimo to, uważam „Paradoks” za fantastyczną lekturę, która będzie zajmować moje myśli jeszcze przez jakiś czas. Artur Urbanowicz bawi się gatunkami by uwypuklić konkretne wątki bądź nadać im odpowiednie tło. Ten zabieg sprawia, że podczas lektury nie można się nudzić. To co prawdziwe przeplata się z tym co niewytłumaczalne, a czasami trudno dostrzec tę dzielącą je cienką granicę, choć może w ogóle jej tam nie ma.
PODSUMOWANIE
Artur Urbanowicz przejmująco i w doskonałym stylu opowiada historię Maksa, jego drogę do… nie zdradzę czego. Sama postać Maksa jest wielce intrygująca, czasem drażniąca i irytująca, a czasem dostrzegamy w niej własne cechy. Sam temat obsesji i perfekcjonizmu został bardzo dobrze ujęty i przedstawiony w taki sposób, że lektura coraz bardziej intrygowała. Co więcej całość prezentuje się bardzo realistycznie i niewątpliwie autor zgłębił temat urojeń, samookaleczeń i zaburzeń psychicznych by tak to wyglądało.
„Paradoks” niepokoi i osacza niebanalną i wielopoziomową historią. Jest zgrabnie skonstruowanym i bardzo wciągającym tyglem gatunkowej rozmaitości. Trochę tu grozy i thrillera psychologicznego jak i science-fiction, i na prawdę bardzo dobrze się czyta.
Na uwagę zasługuje również piękne wydanie książki i liczne grafiki, które znajdziemy podczas lektury. Fantastycznie dopełniają całość swoim surowym klimatem.
Serdecznie polecam jeśli lubicie przeczytać coś nieoczywistego, zaskakującego i w dodatku pióra polskiego pisarza.
ZARYS FABUŁY
Maks Okrągły jest studentem matematyki, który wyróżnia się na tle innych rówieśników chorobliwym perfekcjonizmem i dążeniem do doskonałości w każdej dziedzinie życia. Tworzy wokół siebie otoczkę osoby niedostępnej i pewnej siebie. Sprawia wrażenie jakby gardził ludźmi, ich brakiem logicznego myślenia i infantylnymi działaniami. Jednak obsesja na punkcie perfekcji w każdym calu sprawia, że Maks gardzi także sobą, złości się niemiłosiernie na własną niefrasobliwość i brak odpowiedniej uwagi.
Pewnego dnia ktoś lub coś burzy domek z kart. Maks nie jest już niczego pewny. Nie wie czy to szaleństwo, czy może jego sobowtór na prawdę istnieje i pragnie zemsty.
W PĘTLI PERFEKCJONIZMU
„Paradoks” opowiada historię człowieka, który w swoim życiu kieruje się poczuciem obowiązku. Ciągła kontrola i obsesja bycia najlepszym na każdym polu napędzają, ale i spalają Maksa. Jego wyjątkowe zdolności przyswajania wiedzy, logicznego myślenia, łączenia kropek w zawrotnym tempie nie dodają mu uroku a odpychają każdego z kim porozmawia dłuższą chwilę. Tylko ci, którzy znają go dłużej akceptują jego styl bycia, a może przymus jaki daje sam sobie. Jednak z czasem wokół Maksa zaczynają się dziać niewytłumaczalne zdarzenia, a przynajmniej trudne do wytłumaczenia, które coraz bardziej frustrują go i sprawiają, że sam nie wie co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni. Utrata kontroli boli bardziej niż cokolwiek innego i może być opłakana w skutkach.
Postać Maksa może irytować i denerwować. Mnie również w pewnym momencie męczyła pewna jego maniera. Jednak z czasem odkrywałam, że wiele z Maksem mnie łączy, pewne schematy i tok myślenia. Nie do końca chciałam się z nim utożsamić czy zrozumieć to dlaczego działa tak a nie inaczej. Czy nie jest tak, że irytuje nas w innych ludziach to czego sami w sobie nie lubimy?
OSACZAJĄCA I NIEPOKOJĄCA HISTORIA
„Paradoks” to przede wszystkim skrojona na miarę powieść, która nie tylko pozwoli na kilka głębszych przemyśleń ale i będzie doskonałą rozrywką. Rozwikłanie zagadki sobowtóra, znalezienie przyczyn majaków i urojeń głównego bohatera jest niezwykle zajmujące, a z kolejnymi stronami coraz bardziej niepokojące. Co prawda spodziewałam się większych emocji podczas lektury, grozy w większym wymiarze i czegoś co nie pozwoli mi zasnąć. Mimo to, uważam „Paradoks” za fantastyczną lekturę, która będzie zajmować moje myśli jeszcze przez jakiś czas. Artur Urbanowicz bawi się gatunkami by uwypuklić konkretne wątki bądź nadać im odpowiednie tło. Ten zabieg sprawia, że podczas lektury nie można się nudzić. To co prawdziwe przeplata się z tym co niewytłumaczalne, a czasami trudno dostrzec tę dzielącą je cienką granicę, choć może w ogóle jej tam nie ma.
PODSUMOWANIE
Artur Urbanowicz przejmująco i w doskonałym stylu opowiada historię Maksa, jego drogę do… nie zdradzę czego. Sama postać Maksa jest wielce intrygująca, czasem drażniąca i irytująca, a czasem dostrzegamy w niej własne cechy. Sam temat obsesji i perfekcjonizmu został bardzo dobrze ujęty i przedstawiony w taki sposób, że lektura coraz bardziej intrygowała. Co więcej całość prezentuje się bardzo realistycznie i niewątpliwie autor zgłębił temat urojeń, samookaleczeń i zaburzeń psychicznych by tak to wyglądało.
„Paradoks” niepokoi i osacza niebanalną i wielopoziomową historią. Jest zgrabnie skonstruowanym i bardzo wciągającym tyglem gatunkowej rozmaitości. Trochę tu grozy i thrillera psychologicznego jak i science-fiction, i na prawdę bardzo dobrze się czyta.
Na uwagę zasługuje również piękne wydanie książki i liczne grafiki, które znajdziemy podczas lektury. Fantastycznie dopełniają całość swoim surowym klimatem.
Serdecznie polecam jeśli lubicie przeczytać coś nieoczywistego, zaskakującego i w dodatku pióra polskiego pisarza.
September 25, 2020
Matematyka bezsprzecznie jest królową nauk, a Artur Urbanowicz królem polskiej powieści grozy. Mimo, że zamiast korony z nieodzownym czarnym kapeluszem na głowie, to najnowszą powieścią dowiódł, że nie da się łatwo zdetronizować. Tym razem jednak wyszedł poza ramy jednego gatunku. Jak udało mu się tak perfekcyjnie zestawić ze sobą elementy horroru, thrillera psychologicznego i nawet sci-fi? Przeczytajcie posłowie, a wiele zrozumiecie.
"Nie da się przeżyć życia bezbłędnie". Przekonuje się o tym główny bohater, student matematyki, Maks Okrągły. Jego dążenie do perfekcji, do najbardziej efektywnego przeżycia danego mu czasu, jak każda skrajność, nie może przynieść niczego dobrego. Umówmy się, nie jest to postać, do której można pałać sympatią. Niedostosowany społecznie intelektualny rasista – kto by z takim wytrzymał? On sam często nie może wytrzymać ze sobą, obwiniając się za popełniane błędy. A gdyby mógł dostać drugą szansę?
Mimo, że główny bohater wywołuje raczej negatywne emocje wierzcie mi, że nie ma tu chwili nudy, a jego historię coraz bardziej irracjonalną, niepokojącą i mroczną śledziłam z zapartym tchem. Wniknięcie w jego psychikę, jak i w matematyczno-logiczne rozważania, dla mnie, umysłu ścisłego było prawdziwą wisienką na torcie. Ale bez obaw, autor język matematyki przekuł na zrozumiały dla każdego śmiertelnika. A nawet jeśli nieco utknie Wam ością w gardle, to zaskakująca fabuła i lekki styl z pewnością Wam to zrekompensują.
Przyznaję bez bicia, nie przeczytałam jeszcze "Inkuba", więc odniosę się jedynie do "Grzesznika" i "Gałęzistego". Jest to książka z pewnością inna, ale w pozytywnym kontekście, z rozbudowaną warstwą psychologiczną i dużo bardziej dopracowana. Wręcz perfekcyjna. Mimo dość skomplikowanej fabuły nie znalazłam tu żadnej nielogiczności, żadnego porzuconego tematu, który nie doczekałby się odpowiedzi. Powiedziałabym, że to powieść matematycznie doskonała. Ale prócz fabularnej logiki ma jeszcze drugą twarz, brzydką, mroczną i złą, która trzyma czytelnika w napięciu i przerażeniu do ostatnich stron.
"Nie da się przeżyć życia bezbłędnie". Przekonuje się o tym główny bohater, student matematyki, Maks Okrągły. Jego dążenie do perfekcji, do najbardziej efektywnego przeżycia danego mu czasu, jak każda skrajność, nie może przynieść niczego dobrego. Umówmy się, nie jest to postać, do której można pałać sympatią. Niedostosowany społecznie intelektualny rasista – kto by z takim wytrzymał? On sam często nie może wytrzymać ze sobą, obwiniając się za popełniane błędy. A gdyby mógł dostać drugą szansę?
Mimo, że główny bohater wywołuje raczej negatywne emocje wierzcie mi, że nie ma tu chwili nudy, a jego historię coraz bardziej irracjonalną, niepokojącą i mroczną śledziłam z zapartym tchem. Wniknięcie w jego psychikę, jak i w matematyczno-logiczne rozważania, dla mnie, umysłu ścisłego było prawdziwą wisienką na torcie. Ale bez obaw, autor język matematyki przekuł na zrozumiały dla każdego śmiertelnika. A nawet jeśli nieco utknie Wam ością w gardle, to zaskakująca fabuła i lekki styl z pewnością Wam to zrekompensują.
Przyznaję bez bicia, nie przeczytałam jeszcze "Inkuba", więc odniosę się jedynie do "Grzesznika" i "Gałęzistego". Jest to książka z pewnością inna, ale w pozytywnym kontekście, z rozbudowaną warstwą psychologiczną i dużo bardziej dopracowana. Wręcz perfekcyjna. Mimo dość skomplikowanej fabuły nie znalazłam tu żadnej nielogiczności, żadnego porzuconego tematu, który nie doczekałby się odpowiedzi. Powiedziałabym, że to powieść matematycznie doskonała. Ale prócz fabularnej logiki ma jeszcze drugą twarz, brzydką, mroczną i złą, która trzyma czytelnika w napięciu i przerażeniu do ostatnich stron.
March 24, 2021
Jesteśmy zawieszeni w rzeczywistości, którą nawet najdrobniejsze wydarzenie może wprawić w drgania, niczym pajęczynę. Ilość zmiennych, jakie w każdym ułamku sekundy odmieniają istotę świata, jest przytłaczająca. Biada temu, kto próbuje przewidzieć je wszystkie.
⠀
Maks Okrągły, wybitnie utalentowany student matematyki. Idzie przez życie, próbując zamienić je w ciąg perfekcyjnie zaplanowanych wydarzeń. Kocha siebie wtedy, kiedy mu się to udaje. Nienawidzi, gdy ponosi porażkę. Na nieszczęście dla Maksa, ani świat, ani ludzie, nigdy perfekcyjni nie będą, więc ani trochę mu nie pomogą. Frustracja młodzieńca zacznie natomiast przybierać namacalną wręcz formę.
⠀
Artur Urbanowicz konsekwentnie buduje swoje uniwersum. Fabuły niby niepowiązane, jednak zupełnie jak u Kinga - przepraszam, za to wytarte porównanie – odczuwa się, że zostaliśmy wrzuceni w sieć wydarzeń, mających wspólną… oś. (Puszczam oko do czytelników Inkuba). "Paradoks" to także kolejna książka autora, w której główna postać robi wszystko, tylko nie pracuje na naszą sympatię. Maks irytuje, mierzi, drażni naszą część umysłu odpowiedzialną za empatię. O dziwo, nie przeszkadza to w śledzeniu jego losów z zapartym tchem. Zagadka, którą chłopak musi rozwiązać, przykuwa do fotela, a odpowiedź to tak naprawdę dopiero początek przygody.
⠀
O konstrukcji powieści można napisać wiele, ale w skrócie wszystko sprowadza się do tego, do czego autor zdążył nas przyzwyczaić. Całość jest po prostu misternie, by nie powiedzieć perfekcyjnie, przemyślana. Zdaje się, że fascynacja matematyką znalazła w końcu takie literackie ujście, jakiego Urbanowicz potrzebował.
⠀
Ja też potrzebowałem takiej książki i zdecydowanie, z wielkimi nadziejami i oczekiwaniami, proszę o więcej.
⠀
Maks Okrągły, wybitnie utalentowany student matematyki. Idzie przez życie, próbując zamienić je w ciąg perfekcyjnie zaplanowanych wydarzeń. Kocha siebie wtedy, kiedy mu się to udaje. Nienawidzi, gdy ponosi porażkę. Na nieszczęście dla Maksa, ani świat, ani ludzie, nigdy perfekcyjni nie będą, więc ani trochę mu nie pomogą. Frustracja młodzieńca zacznie natomiast przybierać namacalną wręcz formę.
⠀
Artur Urbanowicz konsekwentnie buduje swoje uniwersum. Fabuły niby niepowiązane, jednak zupełnie jak u Kinga - przepraszam, za to wytarte porównanie – odczuwa się, że zostaliśmy wrzuceni w sieć wydarzeń, mających wspólną… oś. (Puszczam oko do czytelników Inkuba). "Paradoks" to także kolejna książka autora, w której główna postać robi wszystko, tylko nie pracuje na naszą sympatię. Maks irytuje, mierzi, drażni naszą część umysłu odpowiedzialną za empatię. O dziwo, nie przeszkadza to w śledzeniu jego losów z zapartym tchem. Zagadka, którą chłopak musi rozwiązać, przykuwa do fotela, a odpowiedź to tak naprawdę dopiero początek przygody.
⠀
O konstrukcji powieści można napisać wiele, ale w skrócie wszystko sprowadza się do tego, do czego autor zdążył nas przyzwyczaić. Całość jest po prostu misternie, by nie powiedzieć perfekcyjnie, przemyślana. Zdaje się, że fascynacja matematyką znalazła w końcu takie literackie ujście, jakiego Urbanowicz potrzebował.
⠀
Ja też potrzebowałem takiej książki i zdecydowanie, z wielkimi nadziejami i oczekiwaniami, proszę o więcej.
October 3, 2020
Maks Okrągły to chorobliwy perfekcjonista. Studiuje matematykę, dzięki której - jak mogłoby się wydawać - osiągnąć perfekcyjną wręcz efektywność. Ciemną stroną jego umiejętności okazuje się to, że traktuje ludzi z góry, co zakrawa nawet o pogardę. Paradoks? Osobą, którą gardzi najbardziej, jest on sam. Kiedy w końcu jest dążenie do doskonałości zaczyna przypominać żywego człowieka, Maks musi poważnie zastanowić się, czy jego sobowtór jest faktycznie tylko wytworem zmęczonego umysłu.
Ta historia to zupełnie nie moja bajka. Zaznaczam to od razu, żeby moje zdanie o tej książce was do niej nie zniechęciło. Kiedy po nią sięgałam, mając świadomość, że jest to thriller psychologiczny z elementami kryminału, horroru i science fiction wiedziałam, że to ostatnie jest czymś, za czym kompletnie nie przepadam, ale postanowiłam spróbować. I wiecie co? To właśnie elementy sci-fi były tym, co mi w "Paradoksie" najbardziej nie pasowało.
Nie do końca można w tej książce można znaleźć horror taki jak, na przykład, w "Inkubie", akcja czasem bardzo się ciągnie, bo jest w niej dużo bardzo drobnych i - z pozoru - nieistotnych informacji o życiu i zachowaniach Maksa, ale to właśnie część sci-fi była dla mnie najtrudniejsza do przebrnięcia. Po prostu nie mój klimat, no czasem tak bywa.
Plusy? Oczywiście, że są! Artur Urbanowicz, jak zwykle zresztą, nie zawiódł mnie w kwestii warsztatu pisarskiego. To kolejna bardzo dobrze napisana książka. Wszystko jest tu dokładnie przemyślane i pozwala czytelnikowi na szukanie rozwiązań, łączenie ze sobą kropek i składania w całość tych puzzli, które dostajemy z każdym kolejnym rozdziałem. No i te easter eggi, które uwielbiam - złoto!
Ta historia to zupełnie nie moja bajka. Zaznaczam to od razu, żeby moje zdanie o tej książce was do niej nie zniechęciło. Kiedy po nią sięgałam, mając świadomość, że jest to thriller psychologiczny z elementami kryminału, horroru i science fiction wiedziałam, że to ostatnie jest czymś, za czym kompletnie nie przepadam, ale postanowiłam spróbować. I wiecie co? To właśnie elementy sci-fi były tym, co mi w "Paradoksie" najbardziej nie pasowało.
Nie do końca można w tej książce można znaleźć horror taki jak, na przykład, w "Inkubie", akcja czasem bardzo się ciągnie, bo jest w niej dużo bardzo drobnych i - z pozoru - nieistotnych informacji o życiu i zachowaniach Maksa, ale to właśnie część sci-fi była dla mnie najtrudniejsza do przebrnięcia. Po prostu nie mój klimat, no czasem tak bywa.
Plusy? Oczywiście, że są! Artur Urbanowicz, jak zwykle zresztą, nie zawiódł mnie w kwestii warsztatu pisarskiego. To kolejna bardzo dobrze napisana książka. Wszystko jest tu dokładnie przemyślane i pozwala czytelnikowi na szukanie rozwiązań, łączenie ze sobą kropek i składania w całość tych puzzli, które dostajemy z każdym kolejnym rozdziałem. No i te easter eggi, które uwielbiam - złoto!
March 28, 2024
FULL REVIEW ON MY WEBSITE
https://thebookcornerchronicles.com/2...
At the time of writing of this review this book is only available in polish.
I gotta say that this book started really hot, and it really didn’t fail to grab your attention and your interested. But the last 100 pages of this book really killed off some of the hype which the book was building up to from the first page.
This book is categories in the horror genre, but to be fully honest it rather a mystery book than a horror book. There is one scene in this book which feels like a horror but the rest of this book is rather a mystery investigation.
The characters in this book are very good and it really felt like I would have no problem becoming friends with the characters. The characters here are few of them but they really felt like real human beings in a way because you spend almost 600 pages of getting to know them.
The ending is okay, I expected it to be different but it was super satisfying and the evil might win at the end of this book. Which really made me like the ending.
This book is very good at living in your head when you take break from it. And it really keeps you wondering what will happen next.
Descriptions in this book are very good, and they give you an very good picture in your head. Which I personally love when this happen.
https://thebookcornerchronicles.com/2...
At the time of writing of this review this book is only available in polish.
I gotta say that this book started really hot, and it really didn’t fail to grab your attention and your interested. But the last 100 pages of this book really killed off some of the hype which the book was building up to from the first page.
This book is categories in the horror genre, but to be fully honest it rather a mystery book than a horror book. There is one scene in this book which feels like a horror but the rest of this book is rather a mystery investigation.
The characters in this book are very good and it really felt like I would have no problem becoming friends with the characters. The characters here are few of them but they really felt like real human beings in a way because you spend almost 600 pages of getting to know them.
The ending is okay, I expected it to be different but it was super satisfying and the evil might win at the end of this book. Which really made me like the ending.
This book is very good at living in your head when you take break from it. And it really keeps you wondering what will happen next.
Descriptions in this book are very good, and they give you an very good picture in your head. Which I personally love when this happen.
February 6, 2021
Urbanowicz to mój ulubiony polski autor. Mam wszystkie Jego dotychczasowe książki.
Podchodząc do Paradoksu zastanawiałem się, czy po rewelacyjnym Inkubie, Autor będzie w stanie utrzymać poziom. Nie zawiodłem się.
Wyobraźcie sobie, że jesteście 22-letnim studentem wydziału matematyki, a Wasze życie jest uporządkowane, dopracowane w każdym szczególe, nie ma tutaj miejsca na błąd i ludzką niedoskonałość. Wasz iloraz inteligencji jest znacznie powyżej średniej, co sprawia, że popadacie w samozachwyt i traktujecie ludzi z góry. Nie jesteście w stanie zaskarbić sobie niczyjej życzliwości. Dodatkowo pochodzicie z dysfunkcyjnej rodziny, co sprawia, że jeszcze bardziej chcecie pokazać do czego jesteście w stanie dojść.
Teraz nastąpi coś, co wywróci Wasze życie do góry nogami, a w zasadzie nie COŚ, a KTOŚ. Człowiek, który wygląda tak samo jak Wy. Ma tylko jeden cel. Usunąć Was z jego życia.
Pod koniec powieści, Autor zamieścił link do oficjalnej piosenki powieści. Koniecznie jej posłuchajcie po przeczytaniu Paradoksu!
Podchodząc do Paradoksu zastanawiałem się, czy po rewelacyjnym Inkubie, Autor będzie w stanie utrzymać poziom. Nie zawiodłem się.
Wyobraźcie sobie, że jesteście 22-letnim studentem wydziału matematyki, a Wasze życie jest uporządkowane, dopracowane w każdym szczególe, nie ma tutaj miejsca na błąd i ludzką niedoskonałość. Wasz iloraz inteligencji jest znacznie powyżej średniej, co sprawia, że popadacie w samozachwyt i traktujecie ludzi z góry. Nie jesteście w stanie zaskarbić sobie niczyjej życzliwości. Dodatkowo pochodzicie z dysfunkcyjnej rodziny, co sprawia, że jeszcze bardziej chcecie pokazać do czego jesteście w stanie dojść.
Teraz nastąpi coś, co wywróci Wasze życie do góry nogami, a w zasadzie nie COŚ, a KTOŚ. Człowiek, który wygląda tak samo jak Wy. Ma tylko jeden cel. Usunąć Was z jego życia.
Pod koniec powieści, Autor zamieścił link do oficjalnej piosenki powieści. Koniecznie jej posłuchajcie po przeczytaniu Paradoksu!
July 7, 2024
Jest to jedyna pozycja w tym roku, którą specjalnie czytałam wolno (miesiąc z kawałkiem) - była tak dobra, że nie chciałam kończyć jej zbyt szybko. Posiada wiele warstw i fascynujące dla mnie było ich stopniowe odkrywanie. Podoba mi się atmosfera grozy, jaka w niej się rozwija. Ponadto jest w niej kilka tak diametralnie różnych wątków, że wydawać by się mogło, że ich połączenie nie ma prawa się udać, jednak autor udowadnia, że dla niego nie ma rzeczy niemożliwych - wszystko udało się i to bardzo 😉
W książce nalazłam wiele odniesień do "Grzesznika" i "Inkuba" (poprzednich książek autora), ale są one tak dobrze poprowadzone, że czytelnik nie znający tych powieści nie pogubi się czytając "Paradoks". Widzę też, że z książka tą powiązany jest "Deman" (ostatnia książka autora) i jego przyszłe kontynuacje - nie zdradzę w jaki sposób, aby nie spojlerować, ale widzę to tak bardzo, że nie mogę doczekać się kontynuacji "Demana" 😉
W książce nalazłam wiele odniesień do "Grzesznika" i "Inkuba" (poprzednich książek autora), ale są one tak dobrze poprowadzone, że czytelnik nie znający tych powieści nie pogubi się czytając "Paradoks". Widzę też, że z książka tą powiązany jest "Deman" (ostatnia książka autora) i jego przyszłe kontynuacje - nie zdradzę w jaki sposób, aby nie spojlerować, ale widzę to tak bardzo, że nie mogę doczekać się kontynuacji "Demana" 😉
October 18, 2020
Na początku ta powieść była dla mnie dziwna i nawet niezrozumiała, potem, w trakcie czytania sytuacja trochę się wyjaśnia, ale to nie znaczy, że jest prosta i poukładana. To nie ten rodzaj książki. Autor miał genialny pomysł i twardo trzymał się jego realizacji. Kto miał już okazję czytać książki Artura Urbanowicza, ten wie, że autor potrafi świetnie budować klimat. I to taki pełen grozy i niepokoju. Zresztą wystarczy spojrzeć na tą demoniczną okładkę.
Książka jest sporych gabarytów, obszerna i gruba, jednak czytanie nie dłużyło mi się zbytnio. Wiadomo, nie jest to lektura na jeden wieczór, trzeba czasu i chęci, ale warto, bo jest to lektura unikalna i bardzo oryginalna. Ciekawe połączenie thrillera z powieścią psychologiczną, z niebanalną fabułą i zakończeniem, które mocno namiesza nam w głowach.
Książka jest sporych gabarytów, obszerna i gruba, jednak czytanie nie dłużyło mi się zbytnio. Wiadomo, nie jest to lektura na jeden wieczór, trzeba czasu i chęci, ale warto, bo jest to lektura unikalna i bardzo oryginalna. Ciekawe połączenie thrillera z powieścią psychologiczną, z niebanalną fabułą i zakończeniem, które mocno namiesza nam w głowach.
November 30, 2020
W zasadzie to 3,75.
Książka sama w sobie ma bardzo ciekawy pomysł na fabułę i były momenty, że mocno wciągała. Mam jej jednak do zarzucenia fakt, że początek miał w mojej opinii trochę za wolne tempo i muszę przyznać, że nie rozumiem poczucia humoru autora (co jest akurat mało istotne). Koniec końców polecam, bo od drugiej części byłam naprawdę zafascynowana.
Książka sama w sobie ma bardzo ciekawy pomysł na fabułę i były momenty, że mocno wciągała. Mam jej jednak do zarzucenia fakt, że początek miał w mojej opinii trochę za wolne tempo i muszę przyznać, że nie rozumiem poczucia humoru autora (co jest akurat mało istotne). Koniec końców polecam, bo od drugiej części byłam naprawdę zafascynowana.
February 24, 2021
To klimatyczna, niepokojąca, dopracowana pod każdym względem powieść grozy ze szczyptą fantastyki i rozbudowanymi wątkami psychologicznymi. Bardzo realistyczna i bez wątpienia fascynująca. Mądra, mocna i niedająca o sobie łatwo zapomnieć! Koniecznie przeczytajcie!
https://korcimnieczytanie.blogspot.co...
https://korcimnieczytanie.blogspot.co...
January 23, 2022
Niestety, porównując z poprzednimi powieściami, ta jest najsłabsza. Bohatera nie sposób lubić, nie mówiąc z identyfikowaniem się z nim - ale taki też był zamysł autora. Ale nie ma też żadnej alternatywy, żaden z bohaterów nie wybija się na plus. Większa część opowieści toczy się w wąskim środowisku studentów matematyki, a wartości akcja nabiera dopiero później. Nie wiem czy nie za późno...
June 12, 2022
Nie zawiodłam się, po raz kolejny świetna powieść tego autora. Ciekawa fabuła, nieoczywiste zakończenie i trzymająca w napięciu akcja. Muszę też pochwalić lekki język, który sprawia że czyta się jednym tchem. Bardzo polecam :)
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 7, 2021
Świetna pozycja okraszająca o kilka gatunków, głównie skupiająca się na przeżyciach Maksa. Ostatni wątek może zaskoczyć pozytywnie lub negatywnie. Osobiście czekam na więcej takich zwrotów akcji!
March 19, 2025
Najlepsza książka tego autora jaką czytałem
July 14, 2025
⚡Paradoks⚡
Artur Urbanowicz jest autorem horrorów, jego książki to bestsellery. Urodził się w Suwałkach i na akcje swoich książek często wybiera swoje rodzinne strony. Co istotne ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Gdańskim i wykorzystał to doświadczenie w kolejnej powieści, którą przeczytałam, a jej tytuł to „Paradoks”.
Bohaterem tego horroru jest Maks Okrągły „Square”, który jest wybitnym studentem matematyki. Nie jest on zbyt sympatyczny i obsesyjnie chce być we wszystkim perfekcjonistą. Bardzo chce osiągnąć sukces, co niestety powoduje że każdą porażkę traktuje bardzo osobiście i to bardzo utrudnia mu życie. Ale to nie koniec jego problemów, w pewnym momencie okazuje się, że po Gdańsku chodzi drugi Maks Okragły – jego sobowtór i miesza w jego życiu. Nawet zabijając kogoś…
Jest to kolejny „grubas” do których zdążył już nas przyzwyczaić autor, wiele w tej powieści odniesień i okruszków z jego poprzednich książek. Bardzo mi się to podoba. To tak naprawdę nie jest horror, ale bardziej thriller psychologiczny z elementami horroru i science-fiction. Rozstrzygnięcie tej historii na pewno Was zaskoczy!
Polecam wszystkim tym, którzy nie boją się zmierzyć z paradoksem i lubią grube książki na wiele wieczorów.
@pisarz_widmo
www.pisarzwidmo.pl
Artur Urbanowicz jest autorem horrorów, jego książki to bestsellery. Urodził się w Suwałkach i na akcje swoich książek często wybiera swoje rodzinne strony. Co istotne ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Gdańskim i wykorzystał to doświadczenie w kolejnej powieści, którą przeczytałam, a jej tytuł to „Paradoks”.
Bohaterem tego horroru jest Maks Okrągły „Square”, który jest wybitnym studentem matematyki. Nie jest on zbyt sympatyczny i obsesyjnie chce być we wszystkim perfekcjonistą. Bardzo chce osiągnąć sukces, co niestety powoduje że każdą porażkę traktuje bardzo osobiście i to bardzo utrudnia mu życie. Ale to nie koniec jego problemów, w pewnym momencie okazuje się, że po Gdańsku chodzi drugi Maks Okragły – jego sobowtór i miesza w jego życiu. Nawet zabijając kogoś…
Jest to kolejny „grubas” do których zdążył już nas przyzwyczaić autor, wiele w tej powieści odniesień i okruszków z jego poprzednich książek. Bardzo mi się to podoba. To tak naprawdę nie jest horror, ale bardziej thriller psychologiczny z elementami horroru i science-fiction. Rozstrzygnięcie tej historii na pewno Was zaskoczy!
Polecam wszystkim tym, którzy nie boją się zmierzyć z paradoksem i lubią grube książki na wiele wieczorów.
@pisarz_widmo
www.pisarzwidmo.pl
October 21, 2024
4,5/5 😁
Displaying 1 - 27 of 27 reviews