یاد بعضی نفرات

by سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی در ابتدای این مجموعه با لحنی شاعرانه به برخی خرده‌ها در باب شعر خود پاسخ می‌گوید و طی آن, به این موضوعات اشاره می‌کند: زمان و شعر، انسجام در شعر امروز و شعر سنتی، ارزش طنین واژه‌ها، ارزش تشکل واژه‌ها، زبان شاعر، تصویر، شعر کم تصویر و تصویر کنایی . وی سپس با عنوان «یاد بعضی نفرات» گوشه‌هایی از زندگی، احوال و آثار برخی شعرا و نویسندگان معاصر را -بعضاً در قالب خاطرات و دریافت‌های شاعرانه- به دست می‌دهد. یادداشت نویسنده: بیشترینۀ نوشته‌هایم در این مجموعه، حاصل دقت در آثار و احوال یاران و عزیزان و شناخت رفتار و گفتار ایشان بوده و به خاطرۀ همنشینی با آنان در آمیخته، و کمتر فصلی است که از این گونه حال و حکایت بی‌بهره مانده باشد. اسلوب نگارش یادگزاره‌ها گاه ساده است و گاه پیرایه مند: نظر به موقعیت و احوال خودم، از هر دو شیوه بهره گرفته‌ام. این حقیقت را هم هیچگاه فراموش نکرده‌ام که هر هنرمند، در آنچه می‌آفریند، بازتابی از چند و چون روان و ضمیر خویش دارد. از این روست که، ضمن اندیشیدن درباره هر اثر، به خلق و خوی آفرینده‌اش هم توجه داشته‌ام.

Hardcover

First published January 1, 2007

About the author

English profile: Simin Behbahani

Reviews

[Hosna · Rating 3 out of 5]

سیمین بهبانی درباره‌ی دیگران نوشته. گاه از در نقد و گاه از در دوستی. من با نگاه بهبهانی در بسیاری جاها همسو نیستم اما ارزش کتاب ارزشی تاریخی است، در یادبود بخشی از تاریخ ادبی معاصر ما.

[Ehsan Movahed · Rating 3 out of 5]

از این کتاب دو چیز از سیمین بهبهانی فهمیدم. یکی دانش وسیع و ذهن باز این شاعر غزل‌سرا که این‌طوری می‌تونه درباره‌ی این طیف از شاعرها و نویسنده‌های با سبک‌های گوناگون، کلاسیک و نو نقد بنویسه و حرف برای گفتن داشته باشه. دوم قلب بزرگ و آغوش پذیرای این انسانه که هر نوشته‌ش بیشتر از نقد، انگار درک اون هنرمند و پذیرش حق حضورشه حتی اگه خودش جور دیگه‌ای بنویسه و فکر کنه. مثلا وقتی از سهراب می‌نویسه یا بیژن جلالی که رویکرد زندگیشون نقطه مقابل زندگی اجتماعی و آزادی‌خواهانه‌ی خودشه یا وقتی با مهربانی ازحمید مصدق و فریدون مشیری و آسان‌یابی ولی موفقیت کارهاشون و ارزش اون‌ها حرف می‌زنه

نوشته‌ها هم خب پرن از خاطرات شخصی و مشترک و تداعی‌های سیمین از هر شاعر یا نویسنده و خب هرچه دوستی‌ها نزدیک‌تر بوده، غلبه‌ی احساسات هم بیشتر شده و این‌ها همه نوشته‌ها رو زنده و خواندنی کرده. من به شخصه حجم کتاب رو حس نکردم و حتی بودند اسم‌هایی که نمی‌شناختم ولی از خود نوشته‌ها لذت بردم. این اما جدای از اطلاعات و فهمی بود که از خواندن این کتاب پیدا کردم.