كتاب بيهوده

by Christian Bobin, پیروز سیار (Translator)

For and alternate cover edition see کتاب بیهوده

Genres: Literature, French Literature

104 pages, Paperback

First published January 1, 1992

About the author

Christian Bobin is a French author and poet. He received the 1993 Prix des Deux Magots for the book Le Très-Bas (translated into English in 1997 by Michael H. Kohn and published under two titles: The Secret of Francis of Assisi: A Meditation and The Very Lowly

Reviews

[Mohammad Ali Shamekhi · Rating 2 out of 5]

پیش از هر چیز باید ناخوشنودی خودم رو از عنوان "کتاب بیهوده" ابراز کنم، به نظرم عنوان بهتر "کتاب بی فایده" یا "به درد نخور"ه . منظور بوبن اینه که این کتاب کتابی نیست سرشار از اطلاعات یا کمک کننده به کارهای روزمره بلکه کتابی است در مورد کتاب ها. واژه ی "بیهوده" خیلی تند و تیزتر از واژه ی "بی فایده" است. من شخصا وقتی عنوان اصلی رو دیدم به خودم گفتم " آها! پس اینه" و همین "آها!" نشون می ده که ترجمه ی عنوان دور از عنوان اصلیه

اما بعد، به نظر من خواندن این کتاب را باید بگذارید بعد از خواندن کتاب فرسودگی . این کتاب از نظر محتوا ادامه ی آن کتاب و گویی عملی کردن آن نگاه در حوزه ی ادبیات است. من ذیل آن کتاب چیستی حرف های بوبن را در آن حد که فهمیده ام توضیح داده ام و اینجا آنها را تکرار نمی کنم. برای دیدنش می توانید به سراغ ذیل این کتاب بروید:



اما در این کتاب بوبن یک گام به پیش می نهد و آنچه پیشتر عشق خوانده بود - یعنی بازگشت به ساحت غیرعقلانی دوران کودکی - را به زیبایی پیوند می زند. به عبارت دیگر آنچه ما را به کودکی نامعقول باز می گردارند زیبایی است. این زیبایی اما نه مبتنی بر لذت و خوشایندی که مبتنی بر صداقت ابراز واقعیت است ، آن هم در قالب بیان یک تجربه ی زیسته و نه بحث در باب واقعیت و تلاش برای بازنمایی آن. این صداقت در خواننده برانگیزاننده ی چیزی است که بوبن "شادی" - یا شاید بهتر باشد بگوییم بهجت - می خواند . این شادی به معنای خوش آیندی نیست و در برابر رنج قرار نمی گیرد بلکه همان حسی است که در برابر واقعیت برهنه به ما دست می دهد - واقعیتی از نظر بوبن ناممکن و نامعقول

من در کل بخش زاغ ها - در مورد کافکا - و اکسیر دکتر پونژ - در مورد پونژ - رو بیشتر دوست داشتم اما نه خیلی. بحث های فنی کتاب همه در فصل پایانی آمده اند که در مورد گوستاو رو است - با نام نان روی میز

[Maryam · Rating 3 out of 5]

آن که می نویسد برای رهایی خویشتن کار می کند.آن که خویشتن را رهایی می بخشد با این کار در رهایی همگان سهیم می شود

[ZaRi]

در دنیا قانونی وجود دارد . قانون انکار. قانون تلخکامی . هیچ استثنایی برنمی دارد. قانونی سخت و آشتی ناپذیر.قانونی به سختی چیزهایی که از ابتدا آموخته میشود. قانونی برخاسته از دروغ چیزهایی که از ابتدا آموخته می شود ، از دوران کودکی ، انگاه که به باورمان در می اید که کودکیِ ما میرنده است و قدرتهای دیگری که بس بزرگ تر و بسی روشن ترند، انتظارمان را می کشند.

این قانون بر سراسر زندگی ما حکمفرمایی دارد. زندگی مادی ما ، زندگی عاشقانه ما و زندگی جاودانۀ ما را راهبری میکندو هر انجا که تسلیم تمناهای خویش شویم ، می بالد. از دل بریدن های ما زاده میشود و با انها رشد میکند. به سان آوای استاد یا خویشاوندی ،تا متقاعدمان سازد. با آوایی آرام ، با آوایی لطیف با ما سخن میگوید . آوایی که خواهان نیکی ماست. آوایی دوست داشتنی و قانع کننده، دنیا را به تمامی به ما عرضه می دارد. در ازای تنهایی مان ، بس چیزها به ما میبخشد. کافی است همین مقدارِ ناچیز را بدهیم. کافی است زندگی فردی خویش را بدهیم – زندگیِ در سکوت خویش را ، زندگیِ در تنهایی خویش را – تا در ازای ان دنیا را به تمامی فرادست آریم .

کسانی که از این قانون پیروی میکنند به خوبی باز می شناسیم. آنچنان در زندگی خود پیش می روند که گویی زندگیشان از آن ایشان نیست، گویی یگانه اندیشۀ حاکم بر تنها زیستن، اندیشه ای به تصور نیامدنی است ، اندیشه ای مستهجن است . زندگی خویش را مانند درس از حفظ باز میگویند. به اقتضای تبار آدمیان و به مقتضای وقت، فرمان می رانند یا فرمانبردار نیرومندتر از خود می شوند.اینان جملگی از زندگی خویش جز نبود آن، جز لای و لجن آن چیزی درنیافته اند و سبب تلخکامی ایشان نیز در همین است.

این اتفاق در ابتدای زندگی روی میدهد ، آب از سرچشمه گل آلود میشود. این واقعه آنگاه رخ میدهد که به کودک می آموزند به آوایی که همانا آوای خود اوست ، گوش نسپارد. آنگاه که به جای این آوا که تنها برای او سخن می گوید _ با واژه هایی از جنس اتش و اسمان- آوایی را می نشانند که با هیچ کس سخن نمیگوید، آوایی که دیگر هیچ نمیگوید. آنگاه بازیافتن آوای اولین ، آوای نخستین، بس به درازا می کشد. برای دگرباره پیوستن به زندگی خویش، زمانی دراز باید. نخست باید این آوای سیه فام شده از خردها و عقلها را به سکوت واداشت. این کاری است که از زیبایی بر می آید- از کتاب ، پردۀ نقاشی یا عشق- .

این کاری است که از زیبایی بر می آیید .پیش از انکه چیزی به ما بگوید ، هر انچه را که در ما باقی است خاموش می سازد. زیبایی، آن چیزی نیست که خشنود می کند. زیبایی، ان چیزی نیست که بر نیروهای ما می افزاید. زیبایی در وهلۀ نخست درست در نقطۀ مقابل این هاست: نه تنها غنایمان نمی بخشد، بلکه در آغاز فقیرمان می سازد. نه تنها شادمانی مان ارزانی نمی دارد ، بلکه در ابتدا آزرده خاطرمان می کند. این از آن روست که نخست باید میرانده شویم تا به زندگی خویش بازگردیم.

[Mohammad Hanifeh · Rating 2 out of 5]

"-کتاب بیهوده چگونه کتابی است؟
-کتابی است که جز از کتاب‌ها سخن نمی‌گوید، مانند همین کتاب.
-پس نگاشتن آن چه ثمر دارد؟
-کتاب‌ها جعبه‌های موسیقیِ لبالب از مرکب‌اند. خواستم چند نت لطیف را، چند نغمۀ لالایی را، درست پیش از آن که به خاموشی گرایند، گرد آورم."

کتاب هفت فصل دارد که هر فصل در رابطه با شاعر یا نویسنده‌ای است که من از میانشان تنها بکت و کافکا را می‌شناختم. (البته مترجم در پیوست، تمام شخصیت‌ها را به طور کامل معرفی کرده است.)
کتاب بیهوده، چیز خاصی ندارد؛ اما شاید بتوان در میان متن‌ جمله‌های خوبی در رابطه با شعر، نوشتن و کلاً کتاب‌ها پیدا کرد. همین!

"هیچ‌کس شاعر نیست. هیچ‌کس نیست که همچون کودکی که می‌خندد یا درختی که میوه می‌دهد، شعر بگوید. شعر به‌سان دشت‌ها، به‌سان برف، به‌سان فصول وجود دارد. اما هیچ‌کس شعر «نمی‌سازد»، همچنان که هیچ‌کس نمی‌تواند رگبارهای بهاری یا برف‌های زمستانی را بر ما ارزانی دارد."

[Ehsan · Rating 3 out of 5]

«ابری سپید بر شیشه‌ای آلوده. دو سیب پلاسیده در کاسه. لباس روز یکشنبه، نوار تور.»

[Roya Shakeri · Rating 3 out of 5]

براي درك عميقتر كتاب، كاش از تمام نويسنده ها و شاعرهايي كه بوبن در موردشون نوشته چيزي خونده بودم، يا حداقل تو يك مقدمه اي نوشته شده بود كه آخر كتاب اطلاعاتي در مورد اين افراد آورده شده
اما چند بخشي از كتاب كه بيشتر دوستشون داشتم:
در دنيا قانوني وجود دارد. قانون انكار. قانون تلخكامي. قانوني به سختي چيزهايي كه از ابتدا آموخته مي شود. قانوني برخاسته از دروغ چيزهايي كه از ابتدا آموخته مي شود، از دوران كودكي، انگاه كه به باورمان در مي آيد كه كودكي ما ميرنده است و قدرت هاي ديگري كه بس بزرگتر و بسي روشن ترند، انتظارمان را مي كشند. ص٥٩

آنچه يك بار سوخته است، ديگر هرگز نخواهد سوخت. ص٣١

[Ham ‍J.Sohi · Rating 2 out of 5]

کتابی که در آن ادای احترام بوبن به هفت تا از مشاهیر هست
من متن اصلی رو نخوندم ولی با متنی پر از توصیف رو به رو هستید
پس اگر حوصله‌ی خوندن توصیفات رو‌ندارید کتاب اصلا برای شما مناسب نیست
کتاب ۱۰۰ صفحه داشت که ۳۰ صفحه ش پیوست بود
چاپش هم طوری بود که به نظر من در کمتر از این تعداد صفحه هم می توانست چاپ بشه

[Saman Karimi · Rating 4 out of 5]

کتاب بیهوده
یکی از بهترین های بوبن

[Hossein · Rating 3 out of 5]

بوبن رو زیاد جدی نمی گیرن تو ایران اما من همیشه با خوندن نوشته هاش لذت بردم

[Hamideh Iraj · Rating 3 out of 5]

in Persian: Ketabe Bihoodeh

[Eulate · Rating 5 out of 5]

Un libro inútil es un título muy adecuado; más para identificar un libro de Bobin, al que le vale cualquier inutilidad para escribir. Lo mismo una flor o una sonrisa, la niebla con que nace el día, el azul de los sueños, el canto doble de un mirlo, el recuerdo de una persona que ya no está o está seguramente de otra manera, el silencio del rocío, un niño en bicicleta... Menudencias. Otros escritores necesitan escenarios, tramoyas, tragedias, personajes... Bobin, no. Bobin encuentra sus motivos en cualquier cosa sin importancia.
· En esta ocasión se sirve, no de siete escritores, sino de siete sentimientos caprichosos y puntuales —no necesariamente fundamentales en la obra de esos autores— que a él le llevan a pensarlos y a escribir lo que le sale escribir.
· La escritura de Bobin es una fiesta.
· Bobin es dueño de un mundo literario único e irrepetible. Es un orfebre del lenguaje. Es conciso y certero. Poético. Sencillo y profundo.
· No, a Bobin no hay que leerlo, sino releerlo continuamente y en dosis pequeñas, como una medicina, porque en cualquiera de sus frases concentra más sabiduría que muchos otros en muchas páginas.
· Me repito: hágase el favor de leer a Bobin.

[Ghasem1998 · Rating 3 out of 5]

ترجمه آقای سیار حال و هوای خاص و دلنشینی به متن داده. کتاب جمع و جوری است که راحت خونده میشه. نشر کارنامه با قیمت خیلی زیادی تجدیدچاپش کرده‌‌.

[Abdoallah Bali eslami · Rating 2 out of 5]

من که به هر چی تا حالا خونده بودم شک کردم.

[Azra Javanmardi · Rating 1 out of 5]

عنوان کتاب خبر می‌دهد از سر ضمیرش!

[Catherine · Rating 4 out of 5]

Ça fait que l'inutilité m'est utile en sivouplé.