Jump to ratings and reviews
Rate this book

Цырк

Rate this book
У другі паэтычны зборнік Юлі Цімафеевай увайшлі вершы, напісаныя ў 2014-2016 гадах у Мінску, Парыжы і беларускай вёсцы Кароткавічы. У чым улада мовы над чалавекам, як мы выяўляем сябе праз цела, што такое паэзія і наколькі жанчына ўпісаная ў палітычна-культурны кантэкст нашага часу — над гэтымі пытаннямі разважае аўтарка кнігі.

72 pages, Paperback

Published January 1, 2016

1 person is currently reading
8 people want to read

About the author

Julia Cimafiejeva

15 books53 followers
Julia Cimafiejeva (Юля Цімафеева) (born in 1982) is a Belarusian writer and translator. She is an author of six poetry collections in Belarusian and a documentary book “Minsk Diary” written in English. Her works have been translated into many languages and appeared in different projects, anthologies and magazines. Her recent titles in German are Der Angststein. Gedichte (edition.fotoTAPETA, 2022) and Minsk. Die Stadt, die ich vermisse. Fotografie. Gedichte (EDITIONfrölich, 2022). Cimafiejeva’s debut American book Motherfield: Poems & Belarusian Protest Diary translated by Valzhyna Mort and Hanif Abdurraqib (2022 by Deep Vellum) was long-listed for American PEN Award for Poetry in Translation and shortlisted for Derek Walcott Prize for Poetry

She translates mostly from English and Norwegian. She translated books by Walt Whitman, Stephen Crane, Paul Celan, Maja Lunde and Stian Hole, contributed her translations of poetry and prose to different magazines and anthologies. She is the winner of Carlos Sherman Translation Prize for the translation of the poetry book by Stephen Crane. Since 2020, she has been living in exile.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
7 (53%)
4 stars
2 (15%)
3 stars
1 (7%)
2 stars
2 (15%)
1 star
1 (7%)
Displaying 1 of 1 review
Profile Image for Mariia Lyshen.
110 reviews
May 8, 2025
Отримую безмежне задоволення від Юлі Цімафеевой, частина друга. Мені більше сподобалася збірка "Rot", бо її тематика мені ближча, але що там, що тут я насолоджуюся наповненою образністю, текстом, що легко тече, та особистим стилем авторки.

***

Паміж намі слова.
Я маю ў роце яго пачатак,
а ты – яго канец.
Слова – гэта паветраная рыба.
Мы зубамі ўчапіліся ў яе
і адпускаць не хочам.
(...)
мы спрабуем гаварыць паміж сабой,
а паміж намі рыбіна,
якую мы не можам выпусціць

***

Няўмольнае поле
пакарала мяне за ўцёкі –
зрабіла
сляпою краціхай

***

Паэтка нюхае
Сухія суквецці
Старых вершаў
І не памятае,
Навошта іх напісала.
Шкада выкінуць
Пыльны букет.

Але ломяцца радкі,
Хрумсцяць
Старыя суквецці,
Тлеюць.
Displaying 1 of 1 review

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.