บ่วงพิศวาสจอมมาร

เทพบุตรมาร #1

by มณีจันท์

\'ลีโอนาร์ด เด เซร์บันเตส\'อภิมหาเศรษฐีหนุ่มรูปงาม เจ้าพ่อวงการสายการบินระดับโลก
เขาคือเพลย์บอยเต็มขั้นผู้ไร้หัวใจ!
เขาไม่ปรารถนาจะมีเจ้าของ ไม่เคยมี และจะไม่มีวันมี!
วันดีคืนดี ซาตานตัวพ่อ... ก็ได้รับการอ่อยเหยื่อจากเซเลบสาวแสนสวยด้วยกลเม็ดระดับอนุบาล
เห็นแล้วไม่เข้าใจว่าหล่อนไปมุดหัวอยู่เขาลูกไหนมา จึงคิดว่าจะล่าเขาได้ง่ายๆ!

\'เอวิกา\'หน้ามืดทำสิ่งผิดพลาดครั้งสำคัญในชีวิต ด้วยการอ่อยซาตานตัวพ่ออย่างเขา
ซึ่งหล่อนเข้าใจผิด คิดว่าเขาคือเทพบุตรในฝัน และเป็นสุภาพบุรุษ
ทว่า... นาทีที่หล่อนถูกเขาพร่าพรหมจรรย์ในคืนอันเร่าร้อน!
หญิงสาวจึงได้รู้ว่าในสายตาของซาตานใจดําอย่างเขานั้น
สิ่งเดียวที่หล่อนเป็นได้ก็คือ นางบำเรอกามารมณ์ชั่วคราว
นางบําเรอที่เอาตัวเข้าแลก เพราะต้องการเงินไปช่วยพยุงฐานะทางธุรกิจของบิดา!
และที่ร้ายยิ่งกว่านั้น ซาตานตัวร้ายยังทำทุกวิถีทาง
เพื่อจะได้ร่วมสวาทกับหล่อนเป็นครั้งที่สอง...
และอีกสักหลายๆ ครั้ง จนกว่าเขาจะหนำใจ!

Genres: Romance

516 pages, Unknown Binding

About the author

Associated Names:
* มณีจันท์
* Maneechan

Reviews

[J.Nida · Rating 2 out of 5]

เคยอ่านมาเมื่อตอนยังอยู่ ม.ปลาย ตอนนั้นก็คิดว่าดี แต่พอผ่านไป ประสบการณ์การอ่านเยอะขึ้น เลยคิดว่าเฉยๆ

ในเรื่องนี้มีทั้งหมด 2 คู่ คือ ลีโอ-เอวิกา กับ ดักลาส-บราลี
คู่หลักจะเป็นคู่รอง แต่เด่นกว่าเสียอีก เราเป็นคนไม่ชอบให้เรื่องนึงมี 2 คู่เพราะมันทำให้ไม่สนิทกับตัวละคร อารมณ์ก็แบ่งแยก โฟกัสไม่ถูก

เรื่องนี้คู่หลักนางเอกเป็นอาสาสมัครทำงานกับ UNHCR เกี่ยวกับผู้ลี้ภัยแถบชายแดนและเมืองต่างๆ ที่จะถูกส่งไป
นางเลยไปแอบปลื้มพระเอกที่ปีๆ นึงบริจาคเงินให้องค์กรเยอะมาก แต่ที่ไหนได้ พระเอกมันคิดว่าเอาไปเลี่ยงภาษีได้

นางเอกนี่ไม่เคยมีแฟน นางสวย เก่ง แล้วลีโอดันเป็นลูกเพื่อนของแม่เลยพยายามอ่อย (แบบไม่มีประสบการณ์) แต่พระเอกซึ่งเป็นเสือผู้หญิงรู้ทัน เลยไว้ตัวหน่อย

อีกคู่นางเอกเข้ามามีจุดประสงค์ที่บริษัทของดักลาส ส่วนดักลาสเป็นเจ้าของบริษัทใหญ่โต แต่มาปิ๊งผู้ช่วยเลขาคนใหม่ เลยพยายามหาทางไล่ออกเพื่อจะได้เอาไปเลี้ยงต้อยไว้เสียเอง

ความรู้สึกหลังอ่านคือเบื่อๆ เล่มแรกๆ ของคุณมณีจันท์ยังเป็นสไตล์นิยายไทยแต่ดำเนินเรื่องเมืองนอก พระเอกเป็นต่างชาติเท่านั้นเอง ที่เราขัดใจอีกอย่างคือ เชิงอรรถ จะแทรกไว้ทำไมมากมาย

แล้วก็ชอบใช้คำศัพท์ต่างประเทศและวงเล็บคำแปลเอาไว้
เช่น พระเอกสบถ "ชิต!" แล้วก็วงเล็บบอกว่าเป็นคำสบถ 55555 มันตลกๆ อะ แล้วก็มีคำอื่นอีกมากมาย

ที่สำคัญคือเรื่องของธุรกิจ เอามาใส่ในนิยายมันน่าเบื่อ ต้องมีวิธีเขียนยังไงให้นักอ่านไม่รู้สึกว่าตัวเองอ่านภาษาต่างดาว อะไรก็ไม่รู้แล้วมาบ่อย เรื่องรถอีก บอกสมรรถนะรถเสียยาวเหยียด กี่แรงม้า เครื่องเท่าไหร่ ยังไง เพลีย

อ้อ แบ้วการคุยของตัวละครก็ไม่สมจริง ตอนนางเอกจัดใจพระเอกเพราะพระเอกอยากมีเซ็กส์ด้วยหรืออะไรนี่แหละ นางก็พอว่า "ลีโอ คนจิตใจชั่วร้าย" แบบ เอิ่ม นางเอกจริงๆ

ยังดีนะที่เล่มหลังๆ ที่เราอ่านสนุกมากกว่าเดิมเยอะ เราชอบนิยายช่วงหลังๆ นี้มากกว่า พยายาม reread เพราะว่านิยายคุณมณีจันท์เยอะมาก แล้วเมื่อก่อนไม่ได้เขียนบันทึกเอาไว้ เลยลืมไปบ้าง

[B&p · Rating 3 out of 5]

อ่านเพลินๆดีค่ะ เชิงอรรถเยอะมากแอบขัดใจนิดๆเพราะบางคำใช้ทับศัพท์กันอย่างแพร่หลายน่าจะเข้าใจได้โดยไม่ต้องมีเชิงอรรถ
อ่านในโปรยปกเข้าใจว่า ลีโอกับโคมคือคู่หลัก แต่พออ่านเนื้อในนิยาย รู้สึกว่าคู่รองอย่างดักลาสและบีน่าสนใจกว่าค่ะ ทั้งความขัดแย้งที่เกิดขึ้นของทั้งคู่(เรื่องการจารกรรมข้อมูลบางอย่าง) ส่วนคู่หลักแอบเบื่อค่ะ ความขัดแย้งระหว่างคนไม่ชัดเจน เรื่องการที่ลีโอช่วยเหลือพ่อ(ประเด็นสินค้า)เราก็ยังไม่รู้สึกว่ามันเป็นประเด็นที่ใหญ่เท่ากับคู่ของดักลาสค่ะ

ชอบสำนวน อย่างการบอกถึงตวามคิดของตัวละครก็ขำๆทำให้อมยิ้มได้ค่ะ

[Wimol · Rating 3 out of 5]

อืม...

[Ann · Rating 2 out of 5]

เรื่องนี้คู่พระรอง-นางรอง เนื้อหาน่าติดตามมากกว่าคู่พระเอก-นางเอก

งงมากกับบางตอน...
หลังจากโดนวางยา...โดนพระเอก(จุดจุดจุด) แล้ว ยาหมดฤทธิ์ทันที (ในความเป็นจริง...กว่ายาจะหมดต้องหลายชั่วโมง)

น่าแปลกคือ ตัวละครในเล่มนี้ไม่ไปโผล่ในอีกสองเล่มที่เป็นซีรี่ย์เดียวกัน แนะนำว่า ข้ามเล่มนี้ไปอ่านเล่ม 2-3 ได้เลย

[THEBEAM · Rating 2 out of 5]

เรื่องนี้ไม่ชอบพระเอกเลยอ่ะ
พระ-นาง ทั้งคู่หลัก คู่รอง ก็เถียงกันไปมาเรื่องเดิมๆ
แต่ไม่ใช่ว่าไม่สนุกนะ สนุกค่ะ อ่านได้เพลินๆ แต่มันขัดใจบางเรื่องอ่ะ

[Surachai]

ลองดู

[Penladdawang]

Good Good