Punktem wyjścia tej książki jest teza o nieprzekładalności literatury – nieprzekładalności, która, paradoksalnie, zostaje uznana za rację bytu przekładu. Jarniewicz rozwija koncepcję autorskiego, twórczego charakteru pracy tłumacza, występującego w wielu rolach: pisarza, antologisty, krytyka, popularyzatora. Stawia nieoczywiste pytania o to, czy tłumacze mogą sobie pozwolić na czułość albo czy wolno im kłamać. Pyta o granicę, za którą przekład staje się plagiatem, o miejsce kobiet w przekładzie literackim i o sens tłumaczenia na współczesną polszczyznę dawnej literatury polskiej.
Klamrę książki tworzą dwa bardziej osobiste szkice, w których autor odsłania tajniki własnej pracy i kreśli swój pisarski życiorys, dziękując mistrzom i przywołując nazwiska młodych adeptów translatorskiej sztuki.
Pisane w przystępnym, wolnym od naukowego żargonu stylu, skupione na konkretnych przykładach i niestroniące od osobistego zaangażowania szkice Jarniewicza to lektura dla wszystkich zainteresowanych przekładem, literaturą i językiem.
Absolwent XXI Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa w Łodzi. Członek kolegium redakcyjnego „Literatury na Świecie” oraz „Tygla Kultury”, teksty krytycznoliterackie stale publikuje również w „Tygodniku Powszechnym” i „Gazecie Wyborczej”, współpracował też z brytyjskimi pismami literackimi „Poetry Review” i „Areté”. Wykładowca literatury angielskiej na Uniwersytecie Łódzkim i (do 2013 roku) Warszawskim. Członek honorowy Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury oraz członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Collegium Invisibile. W 2008 roku nominowany za Znaki firmowe do Nagrody Literackiej Nike, a w 2013 za tom Na dzień dzisiejszy i chwilę obecną do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" w kategorii „książka roku” i Nagrody Poetyckiej Orfeusz. Za zasługi dla kultury odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Laureat Nagrody Miasta Łodzi. Uhonorowany Laurem Polskiej Izby Książki. Od 2011 wiceprzewodniczący Rady Programowej Narodowego Centrum Kultury. Członek Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk.
Może zabrzmi to trochę idiotycznie albo banalnie, ale to jedna z tych książek, które otwierają umysł, uczą innego spojrzenia oraz taka, z których najwięcej można wynieść dla samego siebie.
"Tłumacz między innymi" to jedna z tych książek, o których treści mógłbym rozmawiać godzinami, ale trudno mi napisać zwięźle zwartą recenzję. Lekkość pióra Jerzego Jarniewicza sprawia jednak, że z łatwością mogę ją polecić nie tylko osobom zainteresowanym przekładem, ale też literaturą w ogóle. Tylko niech ktoś obyty w temacie jeszcze mi powie: czy autor żywi jakąś urazę do Barańczaka czy to tylko takie „branżowe” złośliwostki?
Bardzo dobra praca - warta poleceniu każdemu, kto interesuje się szeroko pojętą teorią literatury. Świetnie pokazuje, że nie istnieje coś takiego jak neutralność języka (uwrażliwia na język). Przywraca również należne miejsce tłumaczom i tłumaczkom literatury, którzy jeszcze dzisiaj często pozostają niewidoczni - a stworzone przez nich teksty widzimy jedynie przez pryzmat 'tekstów wyjściowych' - niejako "naturalnie" przyjmując, że przekazywane przez tłumaczy słowa są tymi samymi słowami, co słowa autorów "oryginałów".
Jarniewicz touches all these dilemmas related to being a translator, gives an insight on translation- with understanding and ability to pass it on to the readers, even non-academic readers. Wish there were more academia people like him!