What do you think?
Rate this book
Intellectual and Manual Labour: A Critique of Epistemology
Alfred Sohn-Rethel’s Intellectual and Manual Labour is one of the major texts of post-war Marxist theory. A tremendous influence on the central figures of the Frankfurt School, with ongoing relevance to current debates about value, abstraction, and domination, Sohn-Rethel’s ideas are here presented at their fullest scope and with their greatest theoretical clarity.
Out of print for many years, this Historical Materialism edition contains a new introduction by Chris O’Kane, an afterword by Chris Arthur, and a compilation of the responses to Intellectual and Manual Labour published in the Italian journal Lotta Continua, including a substantial article by Antonio Negri.
Out of print for many years, this Historical Materialism edition contains a new introduction by Chris O’Kane, an afterword by Chris Arthur, and a compilation of the responses to Intellectual and Manual Labour published in the Italian journal Lotta Continua, including a substantial article by Antonio Negri.
216 pages, Paperback
First published January 1, 1970
27 people are currently reading
797 people want to read
About the author
Alfred Sohn-Rethel
29 books14 followersAlfred Sohn-Rethel was a French-born German Marxian economist and philosopher especially interested in epistemology. He also wrote about the relationship between German industry and National Socialism.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 11 of 11 reviews
August 5, 2018
It is incredible that a book as important as this one could be ignored for so long. It is a work that, while often highly schematic and at times inchoate, one that offers a historical materialist's perspective on the origin of science as "timeless," or as science as this almost magical power in society. While his "ladder" connecting base and superstructure is often shows incomplete scaffolding, his work offers the first critique ("kritik") of intellectual labor as separate from manual labor, and how this came to be historically. His book should have spawned an entire field of research for the last forty or so years but it did not, for some reason. It is likely that his historical materialist method in the cold war was shrugged off both by bourgeois scientists and Soviet positivists. Ilyenkov, after all, did not find a place for his work on dialectics in the USSR. Sohn-Rethel's work interestingly enough, aside from Lukacs, is maybe one of the only works of the Frankfurt school still consciously tied to class struggle. It is as if a book that was meant to be published in the 20s came out decades later due to the loss of the German revolution. After all, it does at times seem that German theory seemed totally disconnected from its source as Adorno and Marcuse wrote in the United States.
This book should be a starting point for anyone trying to make sense of science, historical materialism, Marxism's claims to reality, etc. It is "Kritik" in its best German sense. It completely ignores questions of objectivity because it critiques the very notion of timeless truth. After this book I only have too many questions.
I am happy to see Verso is working to republish his materials.
This book should be a starting point for anyone trying to make sense of science, historical materialism, Marxism's claims to reality, etc. It is "Kritik" in its best German sense. It completely ignores questions of objectivity because it critiques the very notion of timeless truth. After this book I only have too many questions.
I am happy to see Verso is working to republish his materials.
June 20, 2018
... a historical-materialistic understanding of exact sciences, logic and philosophy, that is of the intellectual abstraction itself... relying on the Marxist analysis of commodity, Sohn-Rethel demonstrates how 'real abstraction' enables 'ideal abstraction', how an intellect in capitalist production relations is a product of gap between intellectual & manual work...
December 3, 2021
So many frustrating things... but i like the idea of bridging cognition with practical-social unconscious compulsions of exchange... just wish he didn't naturalize labour and the realm of use-value so damn much! it leads to naive utopianisms of a "non-antagonistic" relation between nature and culture(spearheaded by Rethel's naive belief that mass machinery merely "appropriated by workers" is enough to fulfill a socialist ideal)
May 15, 2025
Esperava més del llibre pq suposadament uneix la meva última obsessió (kant) amb la meva obsessió crònica (Marx). El llibre intenta desenvolupar una crítica de l'epistemologia partint d'una visió omniabarcant de l'impacte de l'abstracció real de l'intercanvi en la separació entre treball manual i intel·lectual (i, per tant, en el desenvolupament del pensament científic).
La part bona és que inicia una manera d'estudiar la ciència des de les condicions materials d'on sorgeix. A mi m'ajuda a pensar la similitud entre la creació de malalties com a abstraccions i l'abstracció dd l'intercanvi. I segur que és més que una similitud, però em sembla inversemblant acceptar, com fa Rethel per tota la ciéncia,una relació de identitat. Per molts motius, però sobretot pq representa una visió circulacionista del domini capitalista que ignora la unitat contradictòria de producció i circulació.
sigui com sigui, un bon llibre
La part bona és que inicia una manera d'estudiar la ciència des de les condicions materials d'on sorgeix. A mi m'ajuda a pensar la similitud entre la creació de malalties com a abstraccions i l'abstracció dd l'intercanvi. I segur que és més que una similitud, però em sembla inversemblant acceptar, com fa Rethel per tota la ciéncia,una relació de identitat. Per molts motius, però sobretot pq representa una visió circulacionista del domini capitalista que ignora la unitat contradictòria de producció i circulació.
sigui com sigui, un bon llibre
June 23, 2024
"Bugün bilim ve teknoloji sıradan insanın anlama yetisi karşısında öyle bir üstünlüğe sahip ki insanın anlayışını aşan bu şeye duyduğu öfke gidişata müdahale etmeye kesinlikle yetmiyor. Oysa bu teknolojinin ortaya çıkış amacı güya sıradan insanı ve onun emeğini yeniden üretmekti. Bunun apaçık bir uydurmaca olduğu artık ortada. Teknolojinin gerisindeki asıl nedenin olabildiğince fazla güç ve kâr elde etmek olduğunu biliyoruz. Teknolojinin nasıl bir yol izleyeceğine karar veren kafalarla teknolojiyi işleten ve ondan fayda sağlaması beklenen eller arasında mutlak bir kopuş olduğu kuşku götürmeyecek denli açıktır."
"Marx'ın Kapital'ini anlamak üzere iki yıl süren yoğunlaşma çabamın sonucunda, meta yapısının en iç çekirdeğinde 'aşkın özne'nin bulunduğunu fark ettim; ...nereye varacağını henüz kestiremesem de bir ipucu yakaladığımın farkındaydım. Gelgelelim meta biçimi ile düşüncenin biçimi arasında yakaladığım gizli özdeşlik, burjuva dünyası içinde öylesine gizlenmişti ki, bunu başkalarına anlatmak çok zor olacak."
"Benim yoğunlaştığım nokta, meta üretiminin antik Yunan'dan günümüze dek uzanan farklı çağlarında şu ya da bu biçimde karakteristik olan, doğaya dair bilişsel yetinin kavramsal temelleri.
Meta üretimine dayalı toplumlarda toplumsal sentez, Marx'ın deyimiyle, 'evrensel bir eşdeğerlik' olan paranın işlevine odaklanmıştır. Bu sıfatıyla para, pazarda bulunması muhtemel her tür metanın eşdeğeri olarak iş görmek için mümkün olan en üst soyutluk düzeyine sahip olmalıdır. Bu tümüyle soyut biçim, metaları değere eşitleyen mübadele edimi dolayısıyla kullanım değerinin hiçe sayılmasından doğar. Paraya görünürlük veren, yapıldığı malzeme, biçimi, büyüklüğü ve üzerinde basılı olan sembollerdir; kısacası parayı taşınabilir, harcanıp kazanılabilir bir şey haline getiren her şeydir.
Ancak bu nesneyi değer ve eşdeğerlik anlamında 'para' kılan şey, onu görülebilir, hissedilebilir, sayılabilir ya da başka bir biçimde algılanabilir kılan özelliklerden tamamen farklı bir nitelik taşır. Para olarak geçen şeyin ve onun mübadeleye açtığı metaların üretimine harcanan insan emeği, bu şeylerin değerlerinin miktarını ve birbirleriyle hangi oranda değiş tokuş edileceğini belirler. Ancak soyutlamanın ortaya çıktığı mübadele ilişkisinde metalar ve para, emeğin ürünü olma özelliğiyle ölçülmez. Soyutlama emekten değil, karşılıklı toplumsal ilişkinin hususi bir biçimi olan mübadeleden kaynaklanır; işte bu mübadele aracılığıyla emek de soyutlamadan payını alarak 'soyut insan emeği'ne dönüşür. Paranın yarattığı soyutlamaya 'mübadele soyutlaması' demek daha doğru olacaktır.
Bunlar yeterince ayrıntılı tanımlanırsa, mübadele kaynaklı soyutlamayı oluşturan öğeler ile meta üretiminin gelişimiyle birlikte ortaya çıkan bilme yetisinin kavramsal öğeleri arasında bariz bir benzerlik olduğu görülür.
Bu kavramsal öğeler Yunan felsefesine olduğu kadar modern doğa bilimine de temel oluşturan düşünsel ilkelerdir."
"Doğa bilimlerine ait kavramlar düşünsel soyutlamalardan oluşur, iktisadi değer kavramı ise gerçek bir soyutlamadır; fakat insan zihninin dışında bir varlığı yoktur, ancak insan zihninden kaynaklanmış da değildir. Tamamıyla toplumsal bir niteliğe sahiptir, insanlar arası karşılıklı ilişkilerin zaman-mekânsal alanında ortaya çıkar. Bu soyutlamaları meydana getiren şey insanlar değil onların eylemleridir."
"Marx her metada bulunan temel karşıtlıkla, kullanım değeri ile mubadele değerini birbirinden ayırmakla ise başlar. Bizse bu iki tür değere karşılık gelen farklı insan faaliyetlerini araştırıyoruz: Kullanıma ilişkin eylemler ve mübadele eylemi. Karşıt iki etkinlik türü olan kullanım ile mübadele arasındaki ilişki, kullanım değeri ve mübadele
değeri arasındaki karşıtlığın ve ilişkinin temelidir. Mübadele soyutlamasının açıklaması bu ilişkide yatmaktadır.
Buradaki asıl nokta, kullanım ve mübadelenin yalnızca tanım gereği birbirinden farklı ve birbirine karşıt olmayıp, zaman bakımından da birbirini dışlıyor oluşudur. Bu iki tür etkinlik birbirinden ayrı olarak, farklı zamanlarda gerçekleşmelidir. Bunun nedeni mübadelenin yalnızca mülkiyetin el değiştirmesine, yani sahip olunan bir mülk olarak metanın salt toplumsal statüsündeki bir değişime hizmet etmesidir. Mutabakata dayalı bir anlaşma temelinde bu değişimi mümkün kılmak için metanın fiziksel durumu, yani maddi statüsü sabit kalmalı ya da bunun her halükârda sabit kaldığı varsayılmalıdır. Mübadele ile kullanım arasındaki bu ayrıma kati biçim de uyulmadıkça, meta mübadelesinin kabul görmüş bir toplumsal kurum olarak gerçekleşmesi olanaksızdır."
"Meta mübadelesi, her durumda kullanımdan tam anlamıyla 'soyutlanmış' olarak gerçekleşir. Zihinde değil gerçeklikte ortaya çıkan bir soyutlamadır bu. Belli bir yerde, belli bir süre devam eden bir durumdur. Pazarda hüküm süren durumdur.
Pazar yerinde ya da dükkân vitrinlerinde şeyler kıpırdamadan durur. Yalnızca tek bir etkinliğin büyüsü altındadırlar: El değiştirmek, yani mübadele."
"Meta mübadelesi soyuttur, çünkü kullanımı dışlar; başka bir deyişle, mübadele eylemi kullanım eylemini dışlar. Fakat kullanımın aktörlerin eylemlerinden dışlanması, zihinlerinden de dışlandığı anlamına gelmez. Alışverişte bulunan aktörlerin zihinleri, kendilerini bu alışveriş akdini gerçekleştirmeye yönelten gayeyle meşgul olmalıdır. Bu nedenle, aktörlerin gerçekleştirdiği mübadele ediminin kullanımdan soyutlanmış olması gerekmekle birlikte, zihinlerinin tam aksine kullanımla meşgul olması gerekmektedir. Yalnızca eylem soyuttur. Sonuç olarak eylemde bulunan kişiler, eylemlerinin soyut niteliğinin farkına varmayacaktır. Mübadele sırasında eylem toplumsaldır, zihinlerse şahsi. Böylece kişilerin eylemiyle düşüncesi mübadele sırasında birbirinden ayrılarak farklı yönlere gider.
"Önceki döneme ait ortak üretim biçimlerinin tümüyle çözündüğü, üretimin birbirinden bağımsız özel üreticiler eliyle sürdürüldüğü bir toplumu bir arada tutan şey nedir? Böyle bir durumda toplumu bir arada tutan tek şey ürünlerin meta biçiminde alım-satımıdır. Şahsi üretim giderek ihtisaslaşırken, üreticiler de aralarında süregiden işbölümü çerçevesinde giderek birbirlerine bağımlı hale gelir. Onları birbirlerine bağımlı kılan tek şey meta mübadelesidir.
Toplumsal ilişki, mübadele ağıyla sağlanır, bunun dışında hiçbir şey yoktur. Kendime palto satın almam toplumsal ilişkinin bir parçasını oluşturur, paltoyu giymem değil, tıpkı paltonun üretiminin değil, satışının bu ilişkinin parçası olması gibi."
"Marx'ın Kapital'ini anlamak üzere iki yıl süren yoğunlaşma çabamın sonucunda, meta yapısının en iç çekirdeğinde 'aşkın özne'nin bulunduğunu fark ettim; ...nereye varacağını henüz kestiremesem de bir ipucu yakaladığımın farkındaydım. Gelgelelim meta biçimi ile düşüncenin biçimi arasında yakaladığım gizli özdeşlik, burjuva dünyası içinde öylesine gizlenmişti ki, bunu başkalarına anlatmak çok zor olacak."
"Benim yoğunlaştığım nokta, meta üretiminin antik Yunan'dan günümüze dek uzanan farklı çağlarında şu ya da bu biçimde karakteristik olan, doğaya dair bilişsel yetinin kavramsal temelleri.
Meta üretimine dayalı toplumlarda toplumsal sentez, Marx'ın deyimiyle, 'evrensel bir eşdeğerlik' olan paranın işlevine odaklanmıştır. Bu sıfatıyla para, pazarda bulunması muhtemel her tür metanın eşdeğeri olarak iş görmek için mümkün olan en üst soyutluk düzeyine sahip olmalıdır. Bu tümüyle soyut biçim, metaları değere eşitleyen mübadele edimi dolayısıyla kullanım değerinin hiçe sayılmasından doğar. Paraya görünürlük veren, yapıldığı malzeme, biçimi, büyüklüğü ve üzerinde basılı olan sembollerdir; kısacası parayı taşınabilir, harcanıp kazanılabilir bir şey haline getiren her şeydir.
Ancak bu nesneyi değer ve eşdeğerlik anlamında 'para' kılan şey, onu görülebilir, hissedilebilir, sayılabilir ya da başka bir biçimde algılanabilir kılan özelliklerden tamamen farklı bir nitelik taşır. Para olarak geçen şeyin ve onun mübadeleye açtığı metaların üretimine harcanan insan emeği, bu şeylerin değerlerinin miktarını ve birbirleriyle hangi oranda değiş tokuş edileceğini belirler. Ancak soyutlamanın ortaya çıktığı mübadele ilişkisinde metalar ve para, emeğin ürünü olma özelliğiyle ölçülmez. Soyutlama emekten değil, karşılıklı toplumsal ilişkinin hususi bir biçimi olan mübadeleden kaynaklanır; işte bu mübadele aracılığıyla emek de soyutlamadan payını alarak 'soyut insan emeği'ne dönüşür. Paranın yarattığı soyutlamaya 'mübadele soyutlaması' demek daha doğru olacaktır.
Bunlar yeterince ayrıntılı tanımlanırsa, mübadele kaynaklı soyutlamayı oluşturan öğeler ile meta üretiminin gelişimiyle birlikte ortaya çıkan bilme yetisinin kavramsal öğeleri arasında bariz bir benzerlik olduğu görülür.
Bu kavramsal öğeler Yunan felsefesine olduğu kadar modern doğa bilimine de temel oluşturan düşünsel ilkelerdir."
"Doğa bilimlerine ait kavramlar düşünsel soyutlamalardan oluşur, iktisadi değer kavramı ise gerçek bir soyutlamadır; fakat insan zihninin dışında bir varlığı yoktur, ancak insan zihninden kaynaklanmış da değildir. Tamamıyla toplumsal bir niteliğe sahiptir, insanlar arası karşılıklı ilişkilerin zaman-mekânsal alanında ortaya çıkar. Bu soyutlamaları meydana getiren şey insanlar değil onların eylemleridir."
"Marx her metada bulunan temel karşıtlıkla, kullanım değeri ile mubadele değerini birbirinden ayırmakla ise başlar. Bizse bu iki tür değere karşılık gelen farklı insan faaliyetlerini araştırıyoruz: Kullanıma ilişkin eylemler ve mübadele eylemi. Karşıt iki etkinlik türü olan kullanım ile mübadele arasındaki ilişki, kullanım değeri ve mübadele
değeri arasındaki karşıtlığın ve ilişkinin temelidir. Mübadele soyutlamasının açıklaması bu ilişkide yatmaktadır.
Buradaki asıl nokta, kullanım ve mübadelenin yalnızca tanım gereği birbirinden farklı ve birbirine karşıt olmayıp, zaman bakımından da birbirini dışlıyor oluşudur. Bu iki tür etkinlik birbirinden ayrı olarak, farklı zamanlarda gerçekleşmelidir. Bunun nedeni mübadelenin yalnızca mülkiyetin el değiştirmesine, yani sahip olunan bir mülk olarak metanın salt toplumsal statüsündeki bir değişime hizmet etmesidir. Mutabakata dayalı bir anlaşma temelinde bu değişimi mümkün kılmak için metanın fiziksel durumu, yani maddi statüsü sabit kalmalı ya da bunun her halükârda sabit kaldığı varsayılmalıdır. Mübadele ile kullanım arasındaki bu ayrıma kati biçim de uyulmadıkça, meta mübadelesinin kabul görmüş bir toplumsal kurum olarak gerçekleşmesi olanaksızdır."
"Meta mübadelesi, her durumda kullanımdan tam anlamıyla 'soyutlanmış' olarak gerçekleşir. Zihinde değil gerçeklikte ortaya çıkan bir soyutlamadır bu. Belli bir yerde, belli bir süre devam eden bir durumdur. Pazarda hüküm süren durumdur.
Pazar yerinde ya da dükkân vitrinlerinde şeyler kıpırdamadan durur. Yalnızca tek bir etkinliğin büyüsü altındadırlar: El değiştirmek, yani mübadele."
"Meta mübadelesi soyuttur, çünkü kullanımı dışlar; başka bir deyişle, mübadele eylemi kullanım eylemini dışlar. Fakat kullanımın aktörlerin eylemlerinden dışlanması, zihinlerinden de dışlandığı anlamına gelmez. Alışverişte bulunan aktörlerin zihinleri, kendilerini bu alışveriş akdini gerçekleştirmeye yönelten gayeyle meşgul olmalıdır. Bu nedenle, aktörlerin gerçekleştirdiği mübadele ediminin kullanımdan soyutlanmış olması gerekmekle birlikte, zihinlerinin tam aksine kullanımla meşgul olması gerekmektedir. Yalnızca eylem soyuttur. Sonuç olarak eylemde bulunan kişiler, eylemlerinin soyut niteliğinin farkına varmayacaktır. Mübadele sırasında eylem toplumsaldır, zihinlerse şahsi. Böylece kişilerin eylemiyle düşüncesi mübadele sırasında birbirinden ayrılarak farklı yönlere gider.
"Önceki döneme ait ortak üretim biçimlerinin tümüyle çözündüğü, üretimin birbirinden bağımsız özel üreticiler eliyle sürdürüldüğü bir toplumu bir arada tutan şey nedir? Böyle bir durumda toplumu bir arada tutan tek şey ürünlerin meta biçiminde alım-satımıdır. Şahsi üretim giderek ihtisaslaşırken, üreticiler de aralarında süregiden işbölümü çerçevesinde giderek birbirlerine bağımlı hale gelir. Onları birbirlerine bağımlı kılan tek şey meta mübadelesidir.
Toplumsal ilişki, mübadele ağıyla sağlanır, bunun dışında hiçbir şey yoktur. Kendime palto satın almam toplumsal ilişkinin bir parçasını oluşturur, paltoyu giymem değil, tıpkı paltonun üretiminin değil, satışının bu ilişkinin parçası olması gibi."
September 2, 2024
A remarkable book, whose thesis I has intrigued me for quite some time, but has taken me far to long to actually read. I think this topic deserves a great deal more research, both philosophical and historical - for the claims made should indeed be able to be supported by historical evidence (Sohn-Rethel provides a modicum of this, but it is not wholly convincing). Richard Seaford's work is relevant in this regard, tracing similar ideas but with broader historico-textual basis.
Sohn-Rethel's purpose is historicize the independent intellect, or intellectual labour as separate from manual labour, tracing its genesis to capitalist relations of exchange and production. The basic theoretical observation essentially follows the lines of Marx's analysis of the commodity form. Exchange is abstract, in the sense that it must postulate the immutable nature of a value undergoing exchange: it cannot at once be in use and exchange. This is the root of the independent intellect, of Galilean space and time, of timeless truth, and even the framework of modern science wholesale. In Sohn-Rethel's analysis, these spring from the "real abstraction" of exchange between private producers. It's a totally bombastic thesis, but probably true.
The book is uneven, with many short, sketchy sections. I have no idea what "the theory of reflection" attacked in the penultimate section is really about, this seems to be a lost polemic. The final section on historical materialism as a methodological postulate is excellent. The midway digression through Taylorism and monopoly capital seemed somewhat unmoored from the main ideas.
I need to think more on the claim that mathematics is the intellectual correlate of capital in the economic sphere. Prima facie, this doesn't work. However if we historicize mathematics sufficiently, we can perhaps refine the statement. Sohn-Rethel was perhaps a bit sloppy on this point.
There are very interesting parallels between the account of the emergence of the intellect presented here and Wilfrid Sellars' allegory of Jones, or even Pittsburgh pragmatism more generally. I have heard it said that Brandom's game of giving and asking for reasons fetishises capitalist exchange relations. But if we buy Sohn-Rethel's thesis, this isomorphism is necessary for an account of intellection, because the latter springs from the exchange/money abstraction.
So much more to be said on this, but this is probably not the place to do so.
Sohn-Rethel's purpose is historicize the independent intellect, or intellectual labour as separate from manual labour, tracing its genesis to capitalist relations of exchange and production. The basic theoretical observation essentially follows the lines of Marx's analysis of the commodity form. Exchange is abstract, in the sense that it must postulate the immutable nature of a value undergoing exchange: it cannot at once be in use and exchange. This is the root of the independent intellect, of Galilean space and time, of timeless truth, and even the framework of modern science wholesale. In Sohn-Rethel's analysis, these spring from the "real abstraction" of exchange between private producers. It's a totally bombastic thesis, but probably true.
The book is uneven, with many short, sketchy sections. I have no idea what "the theory of reflection" attacked in the penultimate section is really about, this seems to be a lost polemic. The final section on historical materialism as a methodological postulate is excellent. The midway digression through Taylorism and monopoly capital seemed somewhat unmoored from the main ideas.
I need to think more on the claim that mathematics is the intellectual correlate of capital in the economic sphere. Prima facie, this doesn't work. However if we historicize mathematics sufficiently, we can perhaps refine the statement. Sohn-Rethel was perhaps a bit sloppy on this point.
There are very interesting parallels between the account of the emergence of the intellect presented here and Wilfrid Sellars' allegory of Jones, or even Pittsburgh pragmatism more generally. I have heard it said that Brandom's game of giving and asking for reasons fetishises capitalist exchange relations. But if we buy Sohn-Rethel's thesis, this isomorphism is necessary for an account of intellection, because the latter springs from the exchange/money abstraction.
So much more to be said on this, but this is probably not the place to do so.
February 14, 2021
An essential read for anyone interested in emancipatory science or philosophy. It's genealogy of the separation of mental and manual labor exposes how the concepts of abstract thought are born from the commodity-form and thus uphold it. What makes Marx's method unique is the ability to critically examine thought at a particular point in time. If you want to do science that is emancipatory, it must include this.
to-keep-reference
October 18, 2016Por esta razón es por lo que hay que referirse a la obra (totalmente abandonada hoy en día) de Alfred Sohn-Rethel como la necesaria compañera de Karatani; algo que no puede menos que sorprender a cualquiera que esté versado en la historia del marxismo es la llamativa ausencia de cualquier referencia a este autor en el libro de Karatani. Sohn-Rethel desplegó directamente el paralelismo entre la crítica trascendental de Kant y la crítica de Marx de la economía política, pero en la opuesta dirección crítica: la estructura del universo de la mercancía es la del espacio trascendental de Kant. Es decir, el objetivo de Sohn-Rethel era combinar la epistemología de Kant con la crítica de Marx de la economía política. Cuando la gente intercambia mercancías, se abstrae de su específico valor de uso; solo su valor es importante. Marx llamó «real» a esta abstracción porque se produce en la realidad social del intercambio sin un esfuerzo consciente, el que alguien sea consciente o no de ello no tiene importancia. Y, para Sohn-Rethel, este tipo de abstracción es la base real del pensamiento formal y abstracto: todas las categorías kantianas, como espacio, tiempo, calidad, sustancia, accidente, movimiento, etc., están implícitas en el acto del intercambio. De este modo, hay una identidad formal entre la epistemología burguesa y la forma social del intercambio; ambas suponen una abstracción: la separación histórica del intercambio y del uso es la que fundamenta la posibilidad del pensamiento abstracto, tanto en la Grecia antigua como en las sociedades modernas. Como origen de la síntesis social, el intercambio de mercancías condiciona la posibilidad de todas sus formas de pensamiento; el intercambio es abstracto y social en contraste con la experiencia privada del uso.
"Lo que define el carácter del trabajo intelectual en su total división respecto a todo trabajo manual es la utilización de formas-abstracciones no empíricas, de conceptos «puros». La explicación del trabajo intelectual y de su división depende por ello de probar el origen de las subyacentes formas-abstracciones no empíricas […] este origen no puede ser otro que la abstracción real del intercambio de mercancías, porque es de una forma-carácter no empírico y no nace del pensamiento. Esta es la única manera en que se puede hacer justicia a la naturaleza del trabajo intelectual y de la ciencia y a pesar de ello evitar el idealismo. La filosofía griega es la que constituye la primera manifestación histórica de la separación de la cabeza y la mano en este modo particular. La abstracción no empírica real es evidente en el intercambio de mercancías solamente porque a través de ella se hace posible una síntesis social que está en una estricta separación espacio-temporal de todos los actos del intercambio material del hombre con la naturaleza […] esta clase de síntesis social no cristaliza en Grecia antes del siglo viii o vii a.C, para lo cual la primera introducción de la acuñación de moneda, alrededor del año 680 a.C, tuvo una importancia fundamental. De ese modo aquí nos enfrentamos al origen histórico del pensamiento conceptual en su forma totalmente desarrollada, que constituye el «intelecto puro» en su separación respecto a todas las capacidades físicas del hombre." (Pág.66-67)
En consecuencia, Sohn-Rethel extiende aquí a la propia naturaleza el alcance de la mediación sociohistórica: no es solo la abstracción de una realidad particular la que está condicionada por el fetichismo de la mercancía. La misma noción de naturaleza como «realidad objetiva» privada de cualquier significado, como el dominio de hechos neutrales opuestos a nuestros valores subjetivos, solamente puede surgir en una sociedad en la que es predominante la forma mercancía; por ello el ascenso de las ciencias naturales «objetivas», que reducen los fenómenos naturales a datos positivos sin sentido, es estrictamente correlativo con el acenso del intercambio de mercancías:
"Puede resultar confuso que se nos diga que la noción de naturaleza como un mundo-objeto físico independiente del hombre surge de la producción de mercancías cuando esta alcanza su pleno crecimiento en la economía monetaria. No obstante, esta es una descripción verdadera de la manera en que tal concepción de la naturaleza está enraizada en la historia; surge cuando las relaciones sociales asumen el carácter impersonal y reificado del intercambio de mercancías." (Pág.72-73)
Viviendo en el Final de los Tiempos Pág.230-231
"Lo que define el carácter del trabajo intelectual en su total división respecto a todo trabajo manual es la utilización de formas-abstracciones no empíricas, de conceptos «puros». La explicación del trabajo intelectual y de su división depende por ello de probar el origen de las subyacentes formas-abstracciones no empíricas […] este origen no puede ser otro que la abstracción real del intercambio de mercancías, porque es de una forma-carácter no empírico y no nace del pensamiento. Esta es la única manera en que se puede hacer justicia a la naturaleza del trabajo intelectual y de la ciencia y a pesar de ello evitar el idealismo. La filosofía griega es la que constituye la primera manifestación histórica de la separación de la cabeza y la mano en este modo particular. La abstracción no empírica real es evidente en el intercambio de mercancías solamente porque a través de ella se hace posible una síntesis social que está en una estricta separación espacio-temporal de todos los actos del intercambio material del hombre con la naturaleza […] esta clase de síntesis social no cristaliza en Grecia antes del siglo viii o vii a.C, para lo cual la primera introducción de la acuñación de moneda, alrededor del año 680 a.C, tuvo una importancia fundamental. De ese modo aquí nos enfrentamos al origen histórico del pensamiento conceptual en su forma totalmente desarrollada, que constituye el «intelecto puro» en su separación respecto a todas las capacidades físicas del hombre." (Pág.66-67)
En consecuencia, Sohn-Rethel extiende aquí a la propia naturaleza el alcance de la mediación sociohistórica: no es solo la abstracción de una realidad particular la que está condicionada por el fetichismo de la mercancía. La misma noción de naturaleza como «realidad objetiva» privada de cualquier significado, como el dominio de hechos neutrales opuestos a nuestros valores subjetivos, solamente puede surgir en una sociedad en la que es predominante la forma mercancía; por ello el ascenso de las ciencias naturales «objetivas», que reducen los fenómenos naturales a datos positivos sin sentido, es estrictamente correlativo con el acenso del intercambio de mercancías:
"Puede resultar confuso que se nos diga que la noción de naturaleza como un mundo-objeto físico independiente del hombre surge de la producción de mercancías cuando esta alcanza su pleno crecimiento en la economía monetaria. No obstante, esta es una descripción verdadera de la manera en que tal concepción de la naturaleza está enraizada en la historia; surge cuando las relaciones sociales asumen el carácter impersonal y reificado del intercambio de mercancías." (Pág.72-73)
Viviendo en el Final de los Tiempos Pág.230-231
January 5, 2023
This is really more of a 3.5 than a 4 but I'm rounding. I found the first half of the book really compelling to read (although I probably would have benefited from more Kant in my reading history) but then it takes some wild turns in the second half
September 14, 2023
Extremely dense for a short book, Sohn-Rethel’s historical arguments occasionally seem too bold and broad to be supported by the evidence he provides, however his theories - “the critique of epistemology”, real abstraction, etc. - are compelling and important.
May 21, 2025
Mudou minha vida pt.2
Displaying 1 - 11 of 11 reviews