Voor Stef Boot zijn er slechts een paar dingen zeker in het leven: niets duurt voor eeuwig en de enige manier om de alles verterende leegte onder controle te houden, is om te leven in de hoogste versnelling. Nu hij terug is van het tropische eiland waar hij zich het grootste deel van de zomer heeft verscholen, is het tijd voor Stef om thuis de puinhoop die hij achterliet onder ogen te komen. Wanneer hij Liv tegen het lijf loopt, behandelt hij haar zoals hij ieder ander in zijn leven behandelt: als een onbelangrijke voorbijganger. Alleen Liv lijkt dwars door zijn act heen te kijken. Ze stelt hem voor de keuze: doorgaan zoals hij nu doet of op de rem trappen en vechten voor alles wat er zou kunnen zijn tussen hem en Liv. Na het succesvolle Hitte, is Razend het tweede deel in deze zomerse serie.
De verhaallijn rondom Stef en Liv is goed, dat moet ik eerst even zeggen. Maar ik heb echt niks met auto's of straatracen en ik vind het toch jammer dat het boek daar zo om draaide. Ook vond ik gebeurtenissen soms te plotseling en niet geloofwaardig.
Het boek is dus wel goed geschreven, maar niet echt iets voor mij..
Het genre ‘new adult’ is in het Nederlandse taalgebied in opmars en dat kan ik alleen maar toejuichen. Verschillende uitgeverijen brengen vertalingen uit van de meest succesvolle Amerikaanse schrijfsters, maar er zijn ook Nederlandse schrijvers die zich aan dit genre wagen. Lis Lucassen is daar de belangrijkste van. Met haar eerste boek ‘Hitte’ heeft ze de lat hoog gelegd. Toch is ze erin geslaagd om met haar tweede boek ‘Razend’ een nog hoger niveau te behalen. Met dit boek heeft ze bewezen dat ze zich kan evenaren met de andere succesvolle new adult-schrijvers.
Razend gaat verder vanaf het moment dat Stef in het eerste boek ‘Hitte’ terug naar huis vertrekt. In ‘Hitte’ is hij een belangrijk nevenpersonage, maar dit boek draait helemaal rondom hem en Liv. Je ontdekt vlug dat hij iets te maken heeft met de comateuze Lucien en je wilt weten wat er precies gebeurd is. Van Liv ontdek je ook heel vlug dat ze de mysterieuze gebeurtenis onderzoekt en dat ze de rol van Stef in dit alles wil achterhalen. Het verhaal bouwt dan verder op en je leert hen beiden beter kennen via flashbacks. Deze zijn een belangrijk deel van het verhaal, want zo leren we de personages beter kennen. Ze geven je meer inzicht in Stef en in de intenties van Liv. Aan het begin van een hoofdstuk staat duidelijk vermeld vanuit welk perspectief het verhaal verder gaat: Stef of Liv.
Het boek leest, net zoals zijn voorganger, heerlijk vlot. Het verhaal is niet enkel luchtig, maar heeft een aspect van verwerking van belangrijke gebeurtenissen waardoor het meer inhoud krijgt. Beide hoofdpersonages hebben enkele tegenslagen gekend. De manier waarop zij daarmee omgegaan zijn, heeft hun gevormd tot de personen die ze nu zijn. Stef is tot nu toe weggevlucht van alles, maar kan dit niet meer volhouden.
“Waarom dacht hij dat het anders zou zijn nu hij weer thuis was? Het feit dat je ergens voor vluchtte, betekende in de meeste gevallen dat lijken bij terugkomst nog altijd in de kast lagen.”
Liv blijft in hem geloven, ook al is Stef het geloof in zichzelf doorheen de jaren kwijtgeraakt. Lukt het haar om hem het geloof in zichzelf terug te bezorgen zodat hij kan beginnen geloven in hun relatie?
Door de korte hoofdstukken lees je meer dan je van plan bent. Je wilt ook gewoon verder lezen omdat je nieuwsgierig bent naar wat er nog allemaal gaat gebeuren. Het tempo verloopt gestaag maar goed en bouwt zo op naar een climax die een grote verrassing is.
Ik hoopte om Stef beter te leren kennen en die verwachting is zeker uitgekomen. In Hitte was Stef echt een oppervlakkige persoon, maar in dit boek leer je hem beter te begrijpen. Hij heeft een diepere ondergrond dan hij laat zien aan de buitenwereld. ‘Razend’ is zeker een geslaagd new adult-boek. Toen ik zag dat de epiloog zich op het eiland afspeelde, had ik ook gehoopt om Lynn en Daan uit ‘Hitte’ weer terug te zien. Misschien komen ze allemaal nog eens aan bod in het derde boek ‘Zomer’? Ik kijk er alvast naar uit!
Nadat ik Hitte van Lis Lucassen had gelezen en erachter kwam dat er nog een boek over Stef zou verschijnen, was ik een beetje huiverig. Ik was zo enthousiast over het eerste boek dat ik bang was dat het tweede me wellicht tegen zou vallen.
Niets was minder waar. Het verhaal begon direct, je werd er meteen in gezogen en dat was fantastisch. In het begin komen de personages wat langzaam op gang, voornamelijk Stef met zijn verleden, bij Liv weet je juist al veel over haar en wat ze precies komt doen. Gaande het verhaal ontwikkelen de twee zich erg sterk, vooral Stef maakt een grote ontwikkeling door wat betreft zijn verleden wat ook gevolgen heeft voor zijn toekomst.
Er wordt gebruik gemaakt van een dubbel perspectief, dus er wordt zowel vanuit Liv als vanuit Stef verteld. Dit geeft het verhaal meer spanning en vaart. De perspectieven wisselen elkaar niet gestaag af, waardoor het spannend is bij wie je na een hoofdstuk weer verder gaat lezen. Een ander onderdeel dat daarbij een rol speelt is het feit dat de hoofdstukken erg kort zijn. Dit bevordert het lezen heel erg, maar zorgt er wel voor dat je er heel snel doorheen bent! Een heerlijk boek dus.
Het boek is niet dik, waardoor men misschien kan denken dat het een oppervlakkig verhaal is. Dit is totaal niet zo. Ik denk dat ieder persoon minimaal één of twee diepgaande betekenissen uit dit verhaal kan halen. Dit verschilt per persoon welke boodschap die eruit haalt, want het verhaal zit er vol mee. Lis Lucassen heeft gebruik gemaakt van flashbacks naar de kindertijd van Stef en Liv. En dit heeft ze op een wonderbaarlijke manier neer weten te zetten. Wat mijn vooral raakte en wat ik nooit zal vergeten is deze zin: 'Als alle grote mensen logen, waarom zouden kinderen dat dan niet doen?' Niet alleen heerlijk, maar ook eerlijk dus.
Ik raad dit boek zeker aan om te lezen. Er komen heel veel verschillende onderwerpen aanbod, zoals liefde, schaamte, respect en vriendschap. Het verhaal verdient zeker vier sterren!
Deel 2 van de Hitte serie. Hierin volgen we alleen niet Lynn en Daan, maar Liv en Stef. Stef kennen we al uit het eerste deel, Liv wordt pas in dit deel geïntroduceerd.
Dit boek is vergelijkbaar opgebouwd als deel 1. Twee mensen met geheimen voor elkaar, willen dit eerst niet delen, maar nadat ze elkaar beter leren kennen gaan ze er juist wel naar verlangen om het te delen.
Ik vind Stef minder leuk dan Daan. Hetzelfde geldt voor Liv. Hierdoor voelde ik meer afstand tot de karakters en kon ik me minder goed inleven. De geheimen waren wel enigszins interessant, maar voorspelbaarder dan in Hitte en tegelijkertijd onwerkelijker. De karakters hebben zo veel meegemaakt dat het zich alleen maar opstapelt, waardoor het ongeloofwaardig wordt. Leuk boek om tussendoor te lezen, maar niets bijzonders.
Benieuwd naar deel 3, want de karakters in dat boek zeggen me nog niks, ookal zou ik de jongen al tegengekomen moeten zijn in het eerste deel. Hopelijk is die weer iets beter dan dit deel!
De boeken van NA-auteurs Colleen Hoover en Jennifer L. Armentrout zijn razend populair. (see what I did there? ;) ) Vele harten beginnen harder te slaan, smelten, breken en helen door hun emotionele rollercoasters in boekenvorm. Wat mij betreft past Lis Lucassen prima bij deze twee topauteurs in het rijtje. Hitte was al een emotionele, zinderende achtbaan; in het vurige vervolg Razend weet ze de spanning opnieuw op te voeren, schakelend en vol gas naar de hoogste versnelling, tot je via diverse loopings met nog net niet piepende remmen weer tot stilstand komt op de grond. Wauw, wat een rit!
Het aantrekken en afstoten van mensen is een manier van (over)leven geworden van Stef. In Hitte kon je hier al een glimp van opvangen, in Razend krijg je de kans hem veel beter te leren kennen. Vanaf het moment dat Stef Liv ontmoet, verandert zijn leven compleet, zonder dat hij daar nog enige grip op lijkt te hebben. Bij haar gebeurt precies hetzelfde. De geheimen die ze voor elkaar blijven verbergen staan als een glazen wand tussen Stef en Liv in - ze zien elkaar wel, maar toch ook weer niet -, tot het moment dat ze merken dat glas eigenlijk helemaal niet super sterk is. Vanuit de voorzichtige sterretjes die haast geruisloos het glas weten te beroeren vanwege de vonken die er tussen hen overslaan, beginnen langzaam steeds grotere scheuren te ontstaan, tot ze de geheimen niet langer meer voor zich kunnen houden; simpelweg omdat deze geheimen te zwaar worden om door hen alleen gedragen te worden. Het wordt kiezen voor beiden: leven zoals ze tot nu toe gedaan hebben, verhuld in leugens, of eerlijk zijn, met de kans alles kapot te maken tussen hen. Zijn ze bereid deze stap te zetten?
Tot de laatste pagina wilde ik weten of ze elkaar toe zouden laten in hun leven. Écht toelaten. De vonken waren heerlijk, de spanning die tussen Stef en Liv in hing was geweldig, maar je merkte als lezer aan alles dat ze beiden de stap niet durfden, of beter gezegd, niet konden zetten. Stef zijn geheim drukt zo zwaar op hem, dat hij het liever zoveel mogelijk wegschuift, zodat het geheim niet echt lijkt. Zolang je maar bedenkt dat het er niet is, dan bestaat het ook niet. Tegelijkertijd worstelt Liv ook met een geheim waar ze niet met hem over kan praten, al zou dat eigenlijk wel moeten. Zij vecht voor de band die ze hebben op haar manier, en Stef doet dat op zijn manier, met alle gevolgen van dien... Oh, ik heb zo ontzettend vaak het boek in willen kruipen tijdens het lezen! Ik wilde Stef enorm hard knuffelen, omdat hij het verdient. Hij is dapper, ook al ziet hij het zelf absoluut niet zo. En ik wilde Liv vertellen dat ze een van de sterkste jonge vrouwen is die ik ooit heb leren kennen, die mij heeft laten inzien dat loslaten de allergrootste kracht in het leven kan zijn.
Het is een verhaal over liefde, geheimen, maar ook een verhaal over kansen pakken, zowel legaal als illegaal en het streven naar macht. De autoraces (die tevens een grote rol spelen) zetten nog meer vaart in het verhaal; ze willen je laten meeliften op de adrenaline die door de lichamen van de coureurs stroomt en wanneer de grote ontknoping nadert wil je niet meer stoppen met lezen.
Razend voelde voor mij als een soort van thuiskomen. Na het zinderende Hitte heeft Lis Lucassen met Razend opnieuw een krachtig verhaal geschreven over sterke personages, die zichzelf beter leren kennen dan ooit. Het boek leest precies zoals het nummer wordt gespeeld waar het mee begint (Passenger, vertolkt door Deftones ft Maynard James Keenan): chaotisch, spannend op meerdere fronten, verwarrend, duister, maar toch valt alles in een geweldig, verrassend, en vooral passend geheel in elkaar.
En nu heb ik mij laten vertellen dat er nóg een boek gaat verschijnen in deze reeks… Het ongeduldige wachten is begonnen!
Bij thuiskomst van het eiland waar hij de hele zomer heeft gewerkt, staat Stef plotseling oog in oog met Liv. Zoals hij met elk meisje doet, gebruikt hij ook haar om dingen te vergeten. Maar Liv is niet elk ander meisje. Kan zij Stef helpen?
Dit boek was spannend. Nieuwe informatie werd goed gedoseerd, waardoor je steeds een nieuw puzzelstukje krijgt. Het roept vragen op op de juiste plekken en die worden uiteindelijk op een bevredigende manier beantwoord. Tijdens het lezen wil je echt weten wat er gebeurd is en dat blijft zo tot de laatste pagina.
Het krijgt echter geen vijf sterren van me omdat er toch een paar dingen waren waar ik me aan ergerde. Zo miste ik bijvoorbeeld een heleboel vraagtekens. Het kan aan mij liggen, maar ik vind het echt irritant lezen als er een punt achter een vraag staat. Qua leesgemak was dit mijn enige puntje. De korte hoofdstukken vond ik fijn omdat je er daardoor lekker snel doorheen gaat.
Een ander ding waar ik jeuk van kreeg, was dat de dagen niet kloppen. Op een gegeven moment is het vrijdag en zegt Liv dat ze weekend heeft, maar de volgende dag heeft ze colleges. Dit vind ik erg jammer, want het geeft een afgeraffelde indruk.
Het einde was echt perfect. In verband met spoilers kan ik er niet te veel over zeggen, maar ik had het niet anders willen zien. Ook maakt de epiloog je al meteen nieuwsgierig naar het volgende deel in deze new adult-serie. Ik ben erg benieuwd waar en wanneer dat zich zal afspelen en welke onderwerpen dat zal bevatten.
Kortom: ondanks dat er af en toe een steekje werd laten vallen, was het een heerlijk boek om te lezen.
Aantal sterren: 4 Uitgeverij: Storm Publishers Bladzijden: 226
"Als we gisteren vergeten, is alles wat vandaag gebeurt niet echt." ~ p118
Daar waar Hitte je wangen licht deed blozen, geeft Razend je hartkloppingen!!! Wat heeft Lis Lucassen toch een heerlijke schrijfstijl... En ook al heb echt helemaal niks met snelle auto's en straatraces; Het is net als verliefd zijn, je neemt het allemaal voor lief.
In Razend leer je Stef, die zijn debuut maakte in Hitte, beter kennen. Wat is het geheim dat hij draagt, waarover voelt hij zich zo schuldig? En waarom is de klik met Liv zo groot, en kan zij als enige door zijn muur heen breken? Het verhaal is een rollercoaster aan emoties en gebeurtenissen en laat je geen moment los. Vanaf de eerste kus (en orgasme) voel je de spanning tussen die twee van het papier af branden. Terwijl er door alle gebeurtenissen weinig tijd is om na te genieten, blijft het gevoel in de lucht hangen als sterrenstof. Er is een mooie balans tussen lust, liefde, verdriet, woede en haat...
Absolute meerwaarde zijn de flashbacks in het verhaal, die je de momenten uit het verleden laten zien die invloed hebben op het heden. En menn wat heb ik inmiddels een hekel aan die pa van stef!!!
Ook erg bijzonder om een personage (Cis) naar mij vernoemd te hebben, gaf de leeservaring toch net dat beetje meer ;)
Dikke 5☆ voor dit heerlijke NA boek, en kan niet wachten op het vervolg Zomer!
Als Storm chaser mocht ik dit boek voor publicatie datum lezen en ik geef het 3,5 sterren! Het verhaal zat goed in elkaar alleen leek het meer op een thriller dan dat ik had verwacht. Wel is dat deel erg goed neergezet. Bespreek hem in mijn wrap up video eind van de maand!
razend is het vervolg op hitte. waar in hitte Stef een bijrol heeft krijt hij in het tweede deel razend de hoofdrol. ik ben daar blij om want na wat ik gelezen heb was ik wel benieuwd wat er met Stef is en hoe het verder zou gaan.
na zijn werk op het eiland in het hotel blijkt niets veranderd te zijn.zijn vader kijkt nog steeds niet naar hem om en zijn vrieden houden zich nog steeds met autoreces bezig. er is een ding wel veranderd als hij thuis komt staat hij oog in oog met Liv. zij houd er geheimen op na en probeert er alles aan te doen om hem te redden van zijn toekomst.
teleurstelling is een woord wat Stef maar al te goed kent gaat Liv hem ook teleurstellen of toch niet dat lees je allemaal in het verhaal.
Het omslag straalt veel sensualiteit uit en suggereert dat het om een erotische roman gaat. Hoewel er –smaakvolle en functionele – seksscènes in het boek zitten, is dat toch allerminst waar het om draait; het boek gaat over vertrouwen en onvoorwaardelijke steun. De titel Razend is goed gekozen. Niet alleen is het een krachtig woord, het sluit ook goed aan bij de inhoud en dan in het bijzonder Stefs emotionele bandbreedte.
“De afgelopen jaren had hij het te druk gehad met op iedere voorbijrazende trein te springen.” (blz.221)
“Het besef maakte hem razend. De enige emotie die hij nog over had.” (blz. 208)
Het boek start een beetje moeizaam op. Waar Hitte zijn kracht putte uit het mysterie omtrent Daans achtergrond en de reden dat hij zijn lichaam verbergt, dreigt dit in Razend een beetje een eerder vertoond kunstje te worden. Zou Lis Lucassen een “One trick pony” zijn en hetzelfde opnieuw doen? Gaandeweg, echter, neemt het boek in vaart toe en gelukkig worden de geheimen van zowel Stef als Liv beetje bij beetje ontrafeld. Stef, die in Hitte vooral overkwam als een botte hork blijkt veel meer gevoel te hebben dan in eerste instantie zichtbaar is. Het personage komt goed uit de verf in Razend. Jammer is dat het feit dat Stef Liv compleet vergeten is een beetje ongeloofwaardig is. Ook al maakt hij er een sport van om pijnlijke herinneringen weg te stoppen, is het vreemd dat hij haar helemaal niet herkent. Ook wordt niet duidelijk hoe Bart aan Liv is gekomen. Waarom werd speciaal zij geselecteerd en niet een ander? Deze vragen veroorzaakten in het begin een beetje irritatie bij het lezen, maar zijn te vergeven in het licht van hoe goed het boek verder is. Net als in Hitte is het taalgebruik van Lis Lucassen erg mooi, zonder dat het overdreven veel franjes heeft. De paar poëtische zinnen staan in balans met de proza en verrijken het zonder de boodschap te verliezen.
“Dit was het moment waarop hij van leugenaar naar moordenaar ging.” (blz. 121) “...maar niet zolang er nog zoveel onuitgesproken zaken waren die de basis van een ‘wij’ gescheiden hielden van een ‘ik’ en een ‘jij’.” (blz. 117)
Al is de krachtigste zin in het boek, die in één keer het personage Stef introduceert: “Ann, dat was toch die met het donkere haar, hield haar hoofd een beetje schuin.” (blz. 49)
Al met al een boek dat gelezen moet worden. Het is prima los te lezen, maar na eerst Hitte te lezen, komt het het beste tot zijn recht.
'Oké Stef, kom maar op,' dacht ik toen ik Razend in handen had. Ik was heel nieuwsgierig naar 'Ken' uit Hitte, naar het verhaal achter het verhaal zeg maar. En oooh wat een gaaf boek heeft Lis afgeleverd! Passie en romantiek tot in het diepst van de ziel, bijna tot op elementair niveau. Het raakte me, zowel de sensuele spanning tussen Stef en Liv, als de dramatiek in de tweede helft. Als je tegelijkertijd zo poëtisch en toch to the point kunt schrijven, dan voel je dat. Het is onmogelijk om niets te voelen als je het boek leest. Er staat in het boek dat Stef op elke voorbijrazende trein sprong, maar als lezer doe je dat ook. Als lezer stap je in de trein en je weet niet waar je terecht komt. Je weet niet waar hij stopt en je weet niet hoe je je voelt als je bij je eindbestemming bent. Het is een verhaal over onvoorwaardelijke liefde, over verder kijken dan een mooi uiterlijk, over iemand steunen als hij/zij het moeilijk heeft. Ik zie het vooral als een modern sprookje, maar dan niet met een hulpeloos meisje. En toevallig ben ik gek op sprookjes ;-) Niet op autoracen of auto's, maar dat maakt voor dit boek niet uit. Dus: op naar 'Zomer', het derde deel van deze serie!
leuk onderwerp, straatracen, nog niet eerder over gelezen. de personages zijn oké, de schrijfstijl is soms wat te liederlijk (tranen als een eindeloze halsketting, wtf) , maar vast heel geschikt voor de liefhebber :) gewoon, prima boek. ja, ik wil wel meer van Lis Lucassen.
Het vervolg op hitte is heel wat duisterder dan ik had verwacht. Lis' schrijfstijl zuigt je mee en brengt de zwarte vlek in Stefs ziel bijzonder realistisch tot leven. Er braken elke keer stukjes van mijn hart omdat het zo echt was, en omdat het pijn deed om te zien hoe Stef zichzelf straft vanwege zijn schuldgevoel. Waar ik de setting van Hitte ontzettend kon bewonderen (een heel verhaal neerzetten met niets anders dan een hotel, een boulevard, een strand en een restaurant? respect!) sprak de setting van Razend minder tot mijn verbeelding. Je krijgt minder mee van de omgeving, en het verhaal doet erg denken aan een bepaalde film met een aantal vervolgen (won't spoil here). Ik hield van Liv! Ze is een tough cookie, een geweldige meid met vuur in haar ziel en haar hart op de juiste plek. De scenes tussen haar en Stef spatten van de bladzijden op een heerlijke manier. Niet ordinair, met precies de goede feel en soms dat beetje awkwardness en rauwheid van twijfel en kwetsbaarheid. Ik twijfel of ik de terugkeer van haar ziekte niet niet too much vond voor dit verhaal. Ik vond t moeilijk dat er betrekkelijk weinig regels aan gespendeerd werden, alsof het even een dingetje was om te overwinnen. Maar deze ziekte is geen dingetje, het is een op zijn minst een lifechanger. En dat kwam er niet echt uit. Dat paste ook niet bij het verhaal, dus ik begrijp de keuze. Maar het gevoel van heerlijk meeslepend verhaal overheerst, en ik zal zeker herlezen in de toekomst. Ik ben blij dat ik dit boek in mijn kast heb staan!