Goodreads helps you keep track of books you want to read.

Start by marking “ตื่นบนเตียงอื่น” as Want to Read:

Other editions

Enlarge cover

Rate this book

Clear rating

1 of 5 stars 2 of 5 stars 3 of 5 stars 4 of 5 stars 5 of 5 stars

Open Preview

ตื่นบนเตียงอื่น

Prabda Yoon,

ปราบดา หยุ่น

really liked it 4.00 · Rating details · 49 ratings · 14 reviews

และแล้วการเดินทางก็มาถึงวันที่ผมต้องถามตัวเองว่า กำลังหนีอะไรอยู่…

ความทรงจำจากช่วงเวลาหนึ่งปีที่พลัดถิ่น เดินทางไกล เพื่อทำงานวิจัยเกี่ยวกับแนวคิดทางปรัชญาที่เรียกว่า “แพนเธอิสม์” หรือแนวคิดที่ว่าธรรมชาติกับ “พระเจ้า” คือสิ่งเดียวกัน

ปราบดา หยุ่น พาตัวเองไปในที่ที่ไม่คิดว่าจะไป และมีแต่คนห้ามปรามไม่ให้ไป นั่นคือเกาะเล็กๆในฟิลิปปินส์ เจ้าของฉายาน่าสะพรึงกลัว: “เกาะมนตร์ดำ” ท และแล้วการเดินทางก็มาถึงวันที่ผมต้องถามตัวเองว่า กำลังหนีอะไรอยู่…

ความทรงจำจากช่วงเวลาหนึ่งปีที่พลัดถิ่น เดินทางไกล เพื่อทำงานวิจัยเกี่ยวกับแนวคิดทางปรัชญาที่เรียกว่า “แพนเธอิสม์” หรือแนวคิดที่ว่าธรรมชาติกับ “พระเจ้า” คือสิ่งเดียวกัน

ปราบดา หยุ่น พาตัวเองไปในที่ที่ไม่คิดว่าจะไป และมีแต่คนห้ามปรามไม่ให้ไป นั่นคือเกาะเล็กๆในฟิลิปปินส์ เจ้าของฉายาน่าสะพรึงกลัว: “เกาะมนตร์ดำ” ที่อยู่ของแม่มดหมอผี และอำนาจเร้นลับ

ขณะใช้เวลาค้นคว้าข้อมูลอยู่ที่นั่น ปราบดาพบว่าเขากำลังเดินทางเข้าไปในวงกตแห่งความคิดของตัวเอง และเสน่ห์ประหลาดของ “เกาะมนตร์ดำ” กลายเป็นฉากของการครุ่นคิดทบทวน เปลี่ยนทัศนะบางอย่างเกี่ยวกับธรรมชาติและชีวิต

ราวกับได้ตื่นขึ้นมาบน “เตียงอื่น” หลังจากการหลับใหลบนอีกเตียงมายาวนาน ...more

Get A Copy

Paperback, 176 pages

Published July 2015 by ไต้ฝุ่น

More Details... Edit Details

Friend Reviews

To see what your friends thought of this book, please sign up.

Reader Q&A

To ask other readers questions about ตื่นบนเตียงอื่น, please sign up.

Be the first to ask a question about ตื่นบนเตียงอื่น

Lists with This Book

This book is not yet featured on Listopia. Add this book to your favorite list »

Community Reviews

Showing 1-30

really liked it Average rating 4.00 ·

Rating details

· 49 ratings · 14 reviews

More filters

Sort order

Start your review of ตื่นบนเตียงอื่น

Aug 16, 2015 Phakin rated it really liked it

ผมอ่านงานเล่มนี้ของพี่คุ่นจบในเวลาไม่กี่ชั่วโมง เหตุผลสำคัญเพราะเนื้อหาเป็นประเด็นที่ผมกำลังสนใจและการเขียนของพี่คุ่นที่ยังคงสนุกและน่าสนใจเสมอ ผมมีอะไรได้คิดหลายเรื่องจากงานนี้ และแนะนำมากๆ สำหรับใครก็ต่อที่อยากคิดเกี่ยวกับ "ธรรมชาติ" ให้ลึกซึ้งไปกว่าแค่การรักษ์โลกอย่างขอไปที สิ่งที่ดีงามมากมีสองส่วน ส่วนนึงคือการนำเสนอแนวคิดทางปรัชญาให้เข้าใจง่ายขึ้นกว่าอ่านต้นฉบับมาก (และไม่ได้ลดทอนความซับซ้อนของมันไปมากนัก) อีกส่วนนึงคือ เราคิดว่าพี่คุ่นประสบความสำเร็จในแง่ของการวิพากษ์วิจารณ์ ทั้งวิจารณ์ควา ผมอ่านงานเล่มนี้ของพี่คุ่นจบในเวลาไม่กี่ชั่วโมง เหตุผลสำคัญเพราะเนื้อหาเป็นประเด็นที่ผมกำลังสนใจและการเขียนของพี่คุ่นที่ยังคงสนุกและน่าสนใจเสมอ ผมมีอะไรได้คิดหลายเรื่องจากงานนี้ และแนะนำมากๆ สำหรับใครก็ต่อที่อยากคิดเกี่ยวกับ "ธรรมชาติ" ให้ลึกซึ้งไปกว่าแค่การรักษ์โลกอย่างขอไปที สิ่งที่ดีงามมากมีสองส่วน ส่วนนึงคือการนำเสนอแนวคิดทางปรัชญาให้เข้าใจง่ายขึ้นกว่าอ่านต้นฉบับมาก (และไม่ได้ลดทอนความซับซ้อนของมันไปมากนัก) อีกส่วนนึงคือ เราคิดว่าพี่คุ่นประสบความสำเร็จในแง่ของการวิพากษ์วิจารณ์ ทั้งวิจารณ์ความรู้สึก/นึกคิดแบบชนชั้นกลาง แนวคิดของพวกสิ่งแวดล้อมนิยม และการวิพากษ์วิจารณ์ความโรแมนติกของตัวเอง

ตั้งแต่เปิดเรื่อง พี่คุ่นเขียนว่านี่เป็นบันทึกมากกว่าจะเป็นงานวิชาการ แต่ผมอดอ่านมันในฐานะงานเขียนที่ต้องจริงจังกับมันมากๆ ไม่ได้ สารภาพตามตรงว่าเนื้อหาส่วนเหตุการณ์ในฟิลิปปินส์นั้น ผมใส่ใจกับมันน้อยมาก แต่ตั้งใจอ่านการนำเสนอข้อถกเถียงทางปรัชญาที่คิดว่าสนุกและน่าสนใจทีเดียว หัวใจของหนังสืออยู่ที่หน้า 48, 101-104 และ 141-145 ถ้าใครเข้าใจตรงนี้ ก็น่าจะเข้าใจคอนเซปต์ของข้อถกเถียงสำคัญเรื่องนึงทางปรัชญาร่วมสมัยได้ไม่ยากเลย

ผมคิดว่าประเด็นที่น่าคิดต่อและนำมาสู่คำถามมีอยู่สองเรื่อง เรื่องที่หนึ่ง การอ่าน "ตื่นบนเตียงอื่น" ชวนให้ผมตั้งคำถามเกี่ยวกับการจัดจำแนกความสัมพันธ์ระหว่างมนุษยกับธรรมชาติ อันเป็นโจทย์ใหญ่ทางปรัชญาในสองสายสำคัญ คือสายของสปิโนซา ซึ่งพี่คุ่นแนะนำไว้ในหนังสือ กับสายของนักสังคมวิทยา/มานุษยวิทยาที่ได้รับการฝึกฝนมาทางวิทยาศาสตร์ ผมสงสัยมาสักพักว่าความแตกต่างระหว่างแนวคิดของคนสองกลุ่มที่คล้ายคลึงกันมากอยู่ตรงไหน ผมเสนอเล่นๆ กับตัวเองว่าอาจอยู่ที่วิธีการในการพิสูจน์ความรู้นั้น ในขณะที่สปิโนซาพิสูจน์ถึงความสัมพันธ์ที่แยกขาดจากกันไม่ได้ระหว่างธรรมชาติ/พระเจ้า/มนุษย์ ด้วยการให้เหตุผลทางตรรกะและทางปรัชญา การพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งอาจเป็นการพยายามตอบคำถามทางปรัชญาด้วยนั้น อาศัยกลไกของการสังเกตและทดลอง ความแตกต่างนี้น่าจะมาจากจุดยืนในการเข้าใจตำแหน่งแห่งที่ของมนุษย์ที่แตกต่างกันด้วย (อย่างน้อยในแง่แนวคิดเกี่ยวกับความเป็นปัจเจก ซึ่งถ้ามองในมุมหลังก็อาจไม่เชื่อว่ามีปัจเจกอยู่จริงๆ ด้วยซ้ำ) ผมได้อิทธิพลจากการตามอ่านงานของคนกลุ่มหลังมากกว่าคนกลุ่มแรก ทว่าไม่ได้คิดว่าเราสามารถแยกทั้งสองกลุ่มออกจากกันได้เด็ดขาด ดูเหมือนความสำเร็จทางวิทยาศาสตร์จะช่วยยืนยันข้อเสนอที่ท้าทายของสปิโนซา แต่ถึงอย่างนั้น ข้อเท็จจริงทางวิทยาศาสตร์เป็นที่ยอมรับของผู้คนทั่วไปมากกว่าข้อเสนอทางปรัชญาหรือเปล่า .. ผมไม่แน่ใจนัก

อีกประเด็นหนึ่ง ผมเห็นว่าบางประโยค บางย่อหน้าในงานเล่มนี้ชวนขัดใจเอามากๆ ทั้งที่พี่คุ่นสรุปและนำเสนอแนวคิดได้ดีในหลายช่วง แต่การพูดถึง "พฤติกรรมอื่นๆ ที่ดูเหมือนว่ามนุษย์จะเป็นสัตว์ประเภทเดียวในโลกที่ช่างกล้าหน้าด้านอุตริทำอยู่พวกเดียว" ขึ้นมาลอยๆ และไม่ได้อธิบายต่อว่าหมายถึงพฤติกรรมอะไร ก็ทำให้เกิดคำถามว่าผู้เขียนยังคงเชื่อในความพิเศษในมุมกลับของมนุษย์ คือนอกจะแตกต่างจากสัตว์อื่นแล้ว ยัง "ระยำตำบอนเป็นพิเศษ" กว่าสัตว์อื่นด้วยหรือเปล่า ผมไม่คิดว่าความพิเศษนั้นมีอยู่ในฐานะสิ่งที่ "ไม่ใช่ธรรมชาติ" ความสามารถในการทำระยำตำบอนต่างๆ มากมายเป็นศักยภาพทางชีววิทยาที่มนุษย์มีร่วมกับศักยภาพทางสภาพแวดล้อมภายในระบบนิเวศที่พวกเขาดำรงอยู่มากกว่า และไม่จำเป็นต้องไปให้คุณค่ากับมันเป็นพิเศษ ไม่ว่าในแง่บวกหรือแง่ลบ

อีกจุดที่ขัดเคืองใจผมมากคือ ย่อหน้าหลักของหน้า 51 ผมไม่แน่ใจจริงๆ ว่าพี่คุ่นกำลังนำเสนอแนวคิดและข้อถกเถียงทางปรัชญาของคนกลุ่มหนึ่ง หรือเขียนย่อหน้านี้ขึ้นมาด้วยความเข้าใจแบบนั้นจริงๆ ถ้าเป็นในกรณีหลังก็น่าเสียใจมาก การมองว่า "ในขณะที่สิ่งมีชีวิตอื่นบนโลกดำรงอยู่ตามวิถีสายพันธุ์ของมันแทบจะโดยอัตโนมัติ หากเปลี่ยนแปลงไปตามวิวัฒนาการ (ปรับตัวกับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป) มนุษย์มีการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงกว่า โดยเฉพาะจากสิ่งที่เรียกว่า "นวัตกรรม" หรือ "เทคโนโลยี" ซึ่งเป็นผลลัพธ์โดยตรงของความรู้สึกแปลกแยกและเป็นสิ่งอื่น" ชวนให้เรากลับไปเข้าใจผิดๆ เกี่ยวกับสถานะของมนุษย์กับสิ่งแวดล้อมและโลก ผมสงสัยว่า อาวุธยุคหิน (หรือกิ่งไม้ที่ลิงชิมแพนซีบางตัวใช้ล่าสัตว์) เป็นผลผลิตของความรู้สึกแปลกแยกและเป็นสิ่งอื่นของมนุษย์อย่างไร (ผมเดาว่าเรากำลังหมายถึงความแปลกแยกต่อธรรมชาติในความหมายของเฮเกล เป็นสมมติฐานถึงวิภาษวิธีต่อธรรมชาติของมนุษย์ พูดง่ายๆ คือมนุษย์เป็นมนุษย์ได้เพราะปฏิเสธธรรมชาติ ซึ่งถ้าหมายถึงในแง่นี้จริงๆ เราก็ยังไปไม่ถึงสปิโนซ่า) และสงสัยอีกว่า นวัตกรรมของมนุษย์ควรถูกมองเป็นอะไรที่มากกว่าธรรมชาติและวิวัฒนาการของมนุษย์จริงหรือเปล่า ผมกำลังคิดถึงมุมมองที่สุดขั้วอย่างหนึ่ง คือหากทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ย่อมเป็นธรรมชาติและเป็นช่วงตอนหนึ่งของวิวัฒนาการดังที่ผู้เขียนชี้ให้เห็นในช่วงท้าย เหตุใดการสร้างนวัตกรรมหรือเทคโนโลยี (ซึ่งในความหมายกว้าง อาจไม่จำกัดอยุ่แค่มนุษย์) จึงไม่ถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของ "วิถีสายพันธุ์" ของมนุษย์เองด้วย แน่นอนว่ามนุษย์มีศักยภาพที่จะเปลี่ยนแปลง "ธรรมชาติ" ได้มากมายเกินสัตว์อื่น แต่ใช่หรือไม่ว่าศักยภาพนั้นเป็นผลลัพธ์ทางวิวัฒนาการของสัตว์สายพันธุ์ที่มีสมองใหญ่ เดินสองขา อยู่ร่วมกันเป็นสังคม และมีศักยภาพในการทำงานร่วมกันเป็นหมู่คณะ แน่นอนว่าศักยภาพที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งรอบตัวได้มากกว่าสิ่งมีชีวิตอีกหลายชนิดทำให้ดูเหมือนความเปลี่ยนแปลงในทาง "วัฒนธรรม" ดูรวดเร็วกว่า "ชีววิทยา" แต่จะดีกว่าหรือเปล่าหากเราไม่มองทั้งสองแยกขาดออกจากกัน ราวกับศักยภาพของมนุษย์ในการทำสิ่งที่แตกต่างจากสัตว์อื่น เป็นเรื่อง "เหนือธรรมชาติ" ของมนุษย์เอง อันเป็นแนวคิดที่งานชิ้นนี้พยายามปฏิเสธ

ผมคิดว่าคำถามที่สำคัญเรื่องหนึ่งและเป็นสิ่งที่พี่คุ่นไม่ได้พูดคือ มนุษย์ในงานชิ้นนี้หมายถึงใครบ้าง หมายถึงมนุษย์สมัยใหม่ในความหมายทางประวัติศาสตร์ดั้งเดิม ซึ่งอาจกินเวลาไม่กี่ศตวรรษ หมายถึงมนุษย์สมัยใหม่ในทางวิวัฒนาการ (Homo Sapiens) ซึ่งกินเวลาราวสองแสนปี หรือหมายถึงตั้งแต่บรรพบุรุษสายพันธุ์ Homo ที่เริ่มแยกขาดจากสายพันธุ์ Pan ของพวกบรรพบุรุษชิมแพนซีเมื่อกว่าสิบล้านปีก่อนเป็นต้นมา บางทีการจำแนกมนุษย์ให้ชัดเจนก็อาจเป็นภารกิจหนึ่งที่สำคัญก่อนการจำแนกตำแหน่งแห่งที่ของมนุษย์ท่ามกลางธรรมชาติ ยังไงก็ตาม การจำแนกความแตกต่างเป็นคนละเรื่องกับการบอกว่าสิ่งใดพิเศษกว่าสิ่งใด และสุดท้าย เราอาจพบความจริงที่ซ้ำเดิมว่า การจำแนกมิได้หมายถึงการแยกขาด ในเมื่อสรรพสิ่งล้วนสัมพันธ์กันมากกว่าที่เรา, มนุษย์สมัยใหม่ในความหมายแรก นึกคิดเอาไว้เสมอ. ...more

flag 9 likes · Like · see review

Sep 22, 2018 ดินสอ สีไม้ rated it it was ok

Shelves: 2018, thai

การได้อ่านหนังสือเล่มนี้
ก็ถือว่าได้อ่านอะไรแปลกๆ เปิดมุมมองใหม่
แต่ถ้าถามว่าสนุกมั๊ย .. ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะสนุกกับเรื่องแบบนี้
ไม่มีหนังสือดีสำหรับทุกคน
มีเพียงแต่หนังสือดีสำหรับใคร ในช่วงเวลาใดเท่านั้น
ตื่นบนเตียงอื่น .. ในเวลานี้ .. ยังไม่ใช่สำหรับเราค่ะ

flag 7 likes · Like · see review

Jul 19, 2018 Nakwan sriaru rated it liked it

จากบทนำ ผู้เขียนเขียนหนังสือเล่มนี้อยู่หลายปี ถึงช่วงเวลาสั้นๆ ที่ปลีกวิเวกบนเกาะซิกิฮอร์ เกาะมนตร์ดำของชาวฟิลิปปินส์ ตามหาแม่หมอพ่อมด เพื่อหาคำตอบที่ตนเองสนใจ

จากความสงสัยตั้งต้นระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ คือถ้าเริ่มแบบนี้ก็คือการติดบ่วงของการแยกตัวออกมาจากธรรมชาติ ซึ่งนำไปสู่ความวุ่นวายหลากหลาย ทั้งถวิลหา อยากหวนคืน ต่อต้าน ทำลายล้าง ฯลฯ แต่นักปรัชญาและแนวคิดที่ยกมา(อย่างรวบรัด)ก็พาเราไปพ้นจากการ 'ปลีกวิเวกพักร้อนสองสามเดือน' ซึ่งน่าจะเป็นฝันรวมหมู่ของคนเมืองชั้นกลางอย่างเราๆ

ไปๆมาๆวกกลับมาที่แนวค จากบทนำ ผู้เขียนเขียนหนังสือเล่มนี้อยู่หลายปี ถึงช่วงเวลาสั้นๆ ที่ปลีกวิเวกบนเกาะซิกิฮอร์ เกาะมนตร์ดำของชาวฟิลิปปินส์ ตามหาแม่หมอพ่อมด เพื่อหาคำตอบที่ตนเองสนใจ

จากความสงสัยตั้งต้นระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ คือถ้าเริ่มแบบนี้ก็คือการติดบ่วงของการแยกตัวออกมาจากธรรมชาติ ซึ่งนำไปสู่ความวุ่นวายหลากหลาย ทั้งถวิลหา อยากหวนคืน ต่อต้าน ทำลายล้าง ฯลฯ แต่นักปรัชญาและแนวคิดที่ยกมา(อย่างรวบรัด)ก็พาเราไปพ้นจากการ 'ปลีกวิเวกพักร้อนสองสามเดือน' ซึ่งน่าจะเป็นฝันรวมหมู่ของคนเมืองชั้นกลางอย่างเราๆ

ไปๆมาๆวกกลับมาที่แนวคิดรักษ์โลก กรีน สิ่งแวดล้อม ที่ไปกันได้ดีเหลือเกินกับทุนนิยม

อ่านสนุกเลยทีเดียว วิพากษ์ได้ให้ชาวกรีนพอเจ็บๆคันๆ เกือบจะล้ำเส้นจนตกไปสู่การ 'รู้ไปหมดแต่ไม่ทำห่ะอะไรสักอย่าง' ยังดีที่เลี้ยงสมดุลย์ของน้ำเสียงได้จนไม่ไปถึงจุดนั้น แต่จะพาไปถึงจุดไหน

อืมม อาจต้องไปหาอ่าน สปิโนซ่า เอาเอง ...more

flag 3 likes · Like · see review

Oct 21, 2018 Blackdogsworld rated it really liked it

"เราต่างอาศัยอยู่ในความคิดและจินตนาการของตัวเอง และบางครั้งก็อยู่กับมันนานเกินไป

ยิ่งกว่านั้น ความคิดและจินตนาการส่วนใหญ่เป็นภาพที่ถูกป้อนใส่ให้กับเรา หรือถูกปั้นแต่งโดยสถานะและสภาพแวดล้อมที่เราดำรงอยู่ เราอาจใช้ทั้งชีวิตอยู่ในความคิดและจินตนาการโดยไม่ต้องตั้งคำถามกับมัน แต่บางครั้งประสบการณ์และการไตร่ตรองก็อาจสะกิดให้เราตระหนักรู้อีกแบบ"

- ปราบดา หยุ่น, ตื่นบนเตียงอื่น

----------

เล่มนี้คือหนึ่งในหนังสือบันทึกการเดินทางที่ผมอ่านแล้วชอบมาก โดยเฉพาะบทสุดท้าย ผมชอบตรงที่ผู้เขียนไม่มีความพยายามจะหาข้อส "เราต่างอาศัยอยู่ในความคิดและจินตนาการของตัวเอง และบางครั้งก็อยู่กับมันนานเกินไป

ยิ่งกว่านั้น ความคิดและจินตนาการส่วนใหญ่เป็นภาพที่ถูกป้อนใส่ให้กับเรา หรือถูกปั้นแต่งโดยสถานะและสภาพแวดล้อมที่เราดำรงอยู่ เราอาจใช้ทั้งชีวิตอยู่ในความคิดและจินตนาการโดยไม่ต้องตั้งคำถามกับมัน แต่บางครั้งประสบการณ์และการไตร่ตรองก็อาจสะกิดให้เราตระหนักรู้อีกแบบ"

- ปราบดา หยุ่น, ตื่นบนเตียงอื่น

----------

เล่มนี้คือหนึ่งในหนังสือบันทึกการเดินทางที่ผมอ่านแล้วชอบมาก โดยเฉพาะบทสุดท้าย ผมชอบตรงที่ผู้เขียนไม่มีความพยายามจะหาข้อสรุปการเรียนรู้อะไรจากการเดินทาง และไม่พยายามจะทำให้มันดูเป็นเรื่องโรแมนติกแบบที่กระตุ้นให้ผู้อ่านชนชั้นกลางอยากแบกกระเป๋าออกไปเดินทางบ้าง แต่มันคือการเดินทางทางความคิดของผู้เขียน ที่ชักชวนเราคิด ถกเถียง และทำความเข้าใจประเด็นเหล่านั้นผ่านความคิดของเราเอง ...more

flag 2 likes · Like · see review

Dec 13, 2015 Kanin Nitiwong rated it liked it

หนังสือเล่าบันทึกการเดินทางไปยังที่อื่น (เกาะซิกิฮอร์ ฟิลิปปินส์) เพื่ออยู่กับตัวเองและแสวงหาอะไรบางอย่างในชีวิต ประกอบไปกับเล่าประวัติศาสตร์ปรัชญาสายธรรมชาติ สลับไปมา ในแง่ความรู้เรื่องปรัชญาถือว่าสนุกได้ความรู้ดี ส่วนเรื่องการบันทึกประสบการณ์และความคิดถือว่าเราไม่ค่อยอินและได้อะไรกลับมาเท่าไหร่ สงสัยเราจะชอบความโรแมนติค มองโลกในแง่ดีมั้ง ในขณะที่ปราบดาดูจะมองโลกในแง่ร้ายไปหน่อยสำหรับเรา แกเขียนยอมรับตัวเองไว้ในหนังสือด้วยว่า "...มันเป็นช่วงเวลาที่ผมได้อ่านหนังสืออย่างจริงจัง ศึกษาค้นคว้าสิ่งที ...more

flag 2 likes · Like · see review

Jul 31, 2015 Khaikung added it

This review has been hidden because it contains spoilers. To view it, click here. แม้ว่าอาจจะนิยามยากซักนิด หากจะจัดว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือแนวใหน

การเล่าเรื่องคาบเกี่ยวระหว่างการเดินทางและภาวะตระหนักรู้ภายในใจถ่ายทอดออกมาเป็นหลักปรัชญาให้สามารถเข้าใจได้โดยไม่ยากนัก อ่านจบแล้วเกิดคำถามในหัวหลายอย่าง ไม่ได้ต้องการถามผู้เขียน แต่คำถามเหล่านั้นเกิดขึ้นกับตัวเราเอง โดยเฉพาะบทท้ายๆที่พูดถึงเรื่องชนชั้นกลางอย่างตรงไปตรงมา ชีวิตที่โหยหาดินแดนแห่งความเปล่าสงบ และประกาศตัวต่อต้านเมืองอย่างชนชั้นกลางเท่ๆจะพึงกระทำ

บางดินแดนคงเหลือและอยู่ได้ด้วยตำนานที่เล่าต่อกันมา เฉกเช่นเดียวกับดิน ...more

flag 2 likes · Like · see review

Feb 03, 2016 Rapeepat Ingkasit rated it it was amazing

ตอนแรกนึกว่าจะได้อ่านสไตล์บันทึกเดินทาง แต่ดันได้อ่านปรัชญาสายธรรมชาตินิยมที่ค่อนข้างถูกจริต สำหรับแฟนคลับธอโร สปิโนซา และอีเมอร์สัน

flag 2 likes · Like · see review

Jul 31, 2015 Suwitcha Chandhorn rated it really liked it

การเดินทางที่พาเราไปสู่เกาะลึกลับในประเทศฟิลิปปินส์ดูจะเป็นพล็อตที่น่าสนใจ แต่การบรรยายที่เต็มไปด้วยเรื่องราวทางปรัชญา (และแนวความคิดของนักปรัชญา) ทำให้บันทึกการเดินทางเล่มนี้ต่างจากงานชิ้นอื่นของปราบดาที่เคยอ่านมา มันเป็นงานที่ลึกซึ้ง เต็มไปด้วยข้อมูลที่ชวนให้เราขบคิด อย่างน้อยก็ในแง่ของคำถามว่าเราเป็นใคร และอะไรหรือเหตุผลของการใช้ชีวิตแบบที่เป็นอยู่

flag Like · see review

May 18, 2019 October_wind rated it it was amazing

การตั้งคำถามที่เราร่วมเดินทางแบ่งปันมุมมองและทัศนะ ไม่เคยเบื่องานของคุณปราดา

flag Like · see review

Aug 11, 2015 Suphanat Boonyiamyien rated it liked it

สาระสำคัญของหนังสือเล่มนี้คือท่อนหนึ่งในเพลง No new tale to tell ของวง Love and Rockets ผมลองเปิดหาฟังใน YouTube ระหว่างที่อ่าน ก็พบว่าเป็นเพลงที่มีเนื้อหาดีแต่ทำนองค่อนข้างฟังยาก(เมื่อใช้รสนิยมส่วนตัวเป็นเกณฑ์) ตรงข้ามกับเรื่องราวของปรัชญา(ซึ่งเป็นยาขมสำหรับใครหลายคน)ในหนังสือ ที่เล่าด้วยท่วงทำนองน่าติดตาม สอดแทรกความขบขันในชีวิตอันเป็นเครื่องหมายการค้าหนึ่งของนักเขียน
เหมาะสำหรับชนชั้นกลางที่อยากปลีกวิเวกทำตัวใกล้ชิดกับธรรมชาติแต่ไม่มีเวลา หรือชนชั้นกลางที่มีเวลาว่างพอจะปลีกวิเวกแต่ไม่รู้จะหาหน ...more

flag Like · see review