An alternative cover edition for this ASIN can be found here.
In ‘De jongen zonder gisteren’ vertelt Jur Deitmers hoe hij als 21-jarige Harvard-student na een hersenontsteking zijn geheugen geheel kwijtraakt. Nadat hij uit coma ontwaakt, weet hij bijvoorbeeld niet meer wie zijn ouders zijn. Zijn harde schijf is gewist. Inmiddels heeft hij een universitaire graad behaald, maar zijn geheugen gaat slechts zeven jaar terug.
In dit boek lees je zijn bijzondere verhaal, aangevuld met inzichten uit de hersenwetenschap, psychologie en filosofie. Hoe kijkt Jur naar de wereld, naar ons? Wat kunnen wij, met onze aangeleerde gewoontes en overtuigingen, leren van zijn onbevangen geest?
Jur vertelt hoe hij als 21-jarige zijn geheugen kwijtraakt door een hersenontsteking. Zijn hele harde schijf is gewist. In dit boek lees je zijn bijzondere verhaal. Aangevuld met wetenschap, psychologie en filosofie. Hoe kijkt Jur naar de wereld? Wat kunnen wij van hem leren?
De documentaire heb ik gezien, dus benieuwd of het boek net zo indrukwekkend is! Ik heb zelf als baby hersenvliesontsteking gehad, dus daarom sprak dit verhaal me direct aan.
Ik vond het boek een mooie aanvulling op de documentaire. Waar de documentaire vooral ging over het feitelijke verhaal, ging het boek vooral over de innerlijke belevingswereld van Jur. Precies wat ik een beetje miste in de serie.
Ik vind dat Jur wel een beetje veel wordt neergezet als een soort Jezus. Een heilige. Jezelf zo de hemel in prijzen, vind ik toch een tikkeltje onprettig. Na het zien van de serie vond ik Jur super sympathiek, maar dat is nu wel echt minder geworden na het lezen van het boek. Hoe verder ik las, hoe meer zijn arrogantie mij tegen stond.
Het boek bevat best wel veel herhaling. Maar daarin spreekt het boek zich ook regelmatig tegen.
Het boek was inhoudelijk interessant. Maar door het enorme ego viel dat me helaas wel wat tegen. Daardoor kom ik niet heel hoog uit. Het boek slaat voor mij compleet de plank mis.
Wie ben je als je je niet meer herinnert wie je was?
Jur Deitmers schreef niet alleen deze scriptie waarmee hij zijn bachelor filosofie behaalde, maar leefde dit. Op 21 jarige leeftijd kreeg hij een hersenontsteking en werd in een ziekenhuis wakker zonder te weten wie hij was. Gisteren bestond letterlijk niet.
In dit boek leren we Jur kennen door hemzelf maar ook door de anekdotes van anderen die dicht bij hem staan.
"wij mensen zijn namelijk sociale wezens: wij hebben anderen nodig om een zo compleet mogelijk beeld van onszelf te krijgen." Tegelijkertijd ben je nooit helemaal echt zoals een ander je ziet.
Het is een zeer toegankelijk boek, maar de vragen die aan de lezer worden gesteld zijn alles behalve simpel, al lijken ze dat wel. Zoals de interesse in de vraag: wie ben je? Of hoe zit het met ons beeld van wat normaal is als je al je sociale normen en waarden kwijt bent? Als je dat wat je voor lief neemt, omdat je niet beter weet, opeens niet meer onzichtbaar is, ga je andere keuzes maken?
Dit boek gaat over Jur, een jongen die als hij 21 is een hersenontsteking en hersenvliesontsteking krijgt, waardoor hij al zijn herinneringen kwijt is (dit is allemaal echt gebeurd). Gelukkig kan hij wel weer nieuwe herinneringen maken. Omdat hij nog wel kan praten en bewust is van wat hem wordt aangeleerd, kan hij meer zelf kiezen welke dingen hij meeneemt en welke niet. Hij heeft een open blik naar de wereld zonder vooroordelen. Ik denk dat je dit boek vooral moet lezen als je een inspirerende boodschap wil horen (en het heeft me ook echt geïnspireerd, ik bedoel dit op een goede manier). Het zet je echt aan het denken over hoe je zelf naar de wereld kijkt, en of je alles wat je doet echt doet voor jezelf of eerder omdat de maatschappij het van je verwacht. Er zitten ook veel stukken in waar experts iets over je hersenen of over sociaal gedrag uitleggen. Het boek heeft ervoor gezorgd dat ik minder wil oordelen over mensen als ik ze niet ken.
This entire review has been hidden because of spoilers.
[tekstvak]Dit is het waargebeurde verhaal van en verteld door Jur Deitmers. Een jonge knul die een gedeelte van zijn universitaire studie doorbrengt aan de Harvard Universiteit in Boston US. Tijdens Spring Break gaat Jur met zijn Amerikaanse vriend Kevin naar Mexico. Daar wordt Jur ernstig ziek en zijn ouders gaan zo snel mogelijk naar de San Diego US, waar ze hun zoon met een ambulance vliegtuigje naar hebben laten overbrengen omdat dat het dichtstbijzijnde ziekenhuis is waar ze de expertise hebben om Jur te behandelen. Het ziekenhuis in Cabo San Lucas heeft maar 3 bedden en nauwelijks expertise om Jus te behandelen. Dan vliegen ze zelf ook naar San Diego en verblijven daar 5 weken. Jur heeft een hersenontsteking (encefalitis) en zijn geheugen is helemaal weg. Als ze weer in Nederland zijn kan Jur zich niets meer herinneren. Hij moet leren fietsen, leren lopen. Hij heeft geen idee wat humor is, wat de sociale codes zijn, wat sommige uitdrukkingen betekenen.
"Kom maar rond koffietijd." Wij weten dat dat ergens tussen 10.00 en 11.00 uur is, maar hij drinkt 's middags ook koffie!
Het enige wat hij nog wel heeft is zijn taal. Hij herkent zijn moeder niet. Maar met zijn allen komen ze wel doorheen. Tot nu toe is zijn geheugen ook niet terug gekomen. Jur heeft een manier gevonden om verder te gaan en staat nu heel anders in het leven. Veel positiever en maakt met iedereen een praatje, mensen in de trein, marktlui en oude mensen. Ik vind het een heel mooi verhaal en door de ogen van Jur kijken kan heel verfrissend zijn.
Het boek is doorspekt met stukjes over de aandoening, over de werking van je brein en dergelijke. Verteld door allerlei specialisten[/tekstvak]
Het verhaal van de jongen die al zijn herinneringen verloor is op zich fascinerend. Je leert Jur in het boek kennen, hij neemt je mee in de manier waarop hij zichzelf weer heeft moeten leren kennen. De vragen ‘wie ben ik zonder herinneringen’ of ‘hoe vormen mijn herinneringen en ervaringen mij als persoon’, daar zou je je helemaal in kunnen verliezen. Het boek benut die kans dan weer niet helaas. Duidelijk is Jurs boodschap dat hij zonder zijn herinneringen open naar de wereld kan kijken en heel oprecht is. Dat is het waard na te streven. Het boek is dun, maar voelt toch als uitgesmeerd. En dat terwijl zowel Jurs verhaal als de meer filosofische vragen eronder zo fascinerend zijn. Daarnaast is de opmaak van het boek niet prettig: allerlei verschillende opmaken met schuine druk of een streep in de kantlijn om duidelijk te maken vanuit wiens perspectief iets wordt verteld, dat zou wat mij betreft beter anders zijn gedaan.
Beetje dubbel om een negatieve review te geven over een boek dat iemands levensverhaal betreft, maar ik vond dit boek niet goed geschreven. Het leest aan de ene kant heel incoherrent (wie vertelt het hoofdverhaal en van wie zijn de quotes?) en aan de andere kant bijna belerend (met name de theoretische of filosofische tussenstukken). Er had meer nadruk mogen liggen op het feit dat een van de hoofdredenen dat de hoofdpersoon op deze manier heeft kunnen revalideren, met name mogelijk is gemaakt door geld en een netwerk van hoogopgeleiden, wat lang niet voor iedereen is weggelegd. Maar, feit blijft dat dit vanuit neuropsychologisch oogpunt een erg interessant casus is. En dan nog een klein commentaar op andere reviews: ik kan me voorstellen dat sommige mensen de onbevangenheid van de hoofdpersoon als arrogant zouden beschrijven, maar dat vind ik dan weer ongenuanceerd als je zijn ziektebeeld zou meenemen in het vormen van die mening.
Het boek was toegankelijk geschreven , meer de filosofische kant van het zelf dan de neurologische kant , het boek deed me ook wat nadenken over het geheugen , waar het zich bevindt en hoe het werkt als het ergens is en de verbinding ernaar is … moeilijk , …. Als men ergens niet naartoe kan , een onbereikbare plaats , ….. maar toch is het er , Ook over leven en sterven heeft het me wat doen nadenken , als er wat begint te haperen aan ( dat ) zelf , …. leven en sterven we dan in stukjes ? 4 sterren , soms wat oppervlakkig en herhalend wel positief en toegankelijk ,
Bijzonder verhaal met een heldere vraag: wie ben je? Interessante delen, maar uiteindelijk ook wat herhalend en hier en daar komt het moraliserend over (al is dat denk ik niet zo bedoeld). Mooi hoe Jur een heftige gebeurtenis om probeert te zetten in iets goeds.
heel mooi boek waarin de beleving van jur wordt beschreven en zijn naasten ook veel theorie/wetenschappers komen aan het woord over hoe het brein werkt 3⭐️
Op zich interessant verhaal over het gegeven dat Jur's geheugen is gewist door een hersenontsteking en hij met een schone lei en onbevangen blik opnieuw start in het leven, maar zeer matig en eigenlijk irritant opgeschreven. Het ego is ENORM. Het siert niet.
Dit had een heel interessant boek kunnen zijn, aangezien het een bijzonder verhaal is. Maar de ego... 🤯 Het is bijna niet te lezen, soms wordt het zelfs bloedirritant! Het is ook bijna kinderachtig geschreven, het deed me denken aan toen ik Nederlands als tweede taal aan het leren was en een korte tekst over mezelf moest schrijven (en in dit geval alsof je denkt de meest geweldige persoon van de wereld te zijn). Een verhaal met veel potentieel, maar waar de ego constant in de weg zat.
Jur’s ervaringen als “blank slate” vond ik interessant. Het in glorie heffen van hem en zijn (vooral financieel) bevoorrechte familie niet; dat vond ik vooral irritant. Ik geloof in het doorzettingsvermogen dat herhaaldelijk benoemd wordt, maar ik had het gewaardeerd als er uitgebreider erkend werd dat het hebben van veel geld (en andere totaal onbenoemde voorrechten) hier een rol in speelt. Ook vind ik, als autist zijnde, Jur’s ongefilterde en kritische, vragende blik op de samenleving niet zo zeldzaam en uniek als dit boek doet loven.
Ik las een artikel over Jur en dit boek. Daardoor wilde ik het graag lezen. Daar heb ik geen spijt van. Wat een interessant boek en het zet je aan het denken.Hoe heftig moet het zijn om een hersenontsteking te krijgen en niets maar dan ook totaal niets meer te weten van de eerste 21 jaar van je leven, Alles weer moeten leren. Dan blijken taal en gewoontes nog wel een dingetje te worden. Vanaf jongs af aan worden je dingen bijgebracht. Dingen die Jur nu weer moet leren, maar terwijl ze langs komen, vraagt hij zich af moet dat echt? De dingen die bij hem passen daar kiest hij voor en voor de andere niet. Eigenlijk heeft hij daar groot gelijk in. Daarmee houdt hij niet alleen zichzelf een spiegel voor, maar ook de mensen om hem heen en de lezers van dit boek.
Een wat simplistisch en belerend motivatieboek gecombineerd met een afstandelijk verteld levensverhaal. Het perspectief van Jur met een soort kinderlijke posiviteit en nieuwsgierigheid naar op zich interessante (filosofische) vragen botst nogal met een soort observator die de levensloop (en het geheugenverlies) van Jur beschrijft op een soort belerende (en bijna idolate) manier. Dan heb je ook nog losse kaders met uitleg over thema's die aan bod komen uit andere boeken (bijvoorbeeld over welke soorten vriendschap er bestaan). Het doel blijft wat onduidelijk en het boek vormt door de gekozen vorm gewoon geen geheel. Het raakt je daardoor als lezer ook niet. Dat is jammer, want het verhaal had zoveel potentie.
Een bijzonder en inspirerend verhaal over wie je bent zonder herinneringen. Jur, de jongen zonder gisteren, neemt je mee in zijn leefwereld en laat je de wereld zien door een nieuwe bril. Afgewisseld met bevindingen van de mensen om hem heen en aangevuld met soepel te lezen wetenschappelijke kaders, vormt dit boek een prachtig totaalplaatje.
Interessant te lezen hoe Jur zijn diagnose is vastgesteld en hoe hij en de familie ermee omging toen duidelijk werd wat de gevolgen van de hersenonsteking waren. Alle getuigenissen zijn doorspekt met citaten van specialisten en een wat meer onderbouwde uitleg. Voor mij zat er helaas weinig nieuws tussen, maar dat neemt niet weg dat het een fijne opbouw was.
Had een aflevering op de NPO gezien over deze persoon en vond het een intrigerend verhaal. Geen tijd/zin om hele serie te zien, maar een (audio) boek komt beter uit.
Het boek is een mooie combinatie van een persoonlijk verhaal met daaruit volgende levenslessen en tevens achtergrondinformatie. Het zet de luisteraar aan het denken over onderwerpen als vooroordelen, culturele gewoontes.
Het verhaal van deze jongen is natuurlijk heel bijzonder. En we kunnen er veel van leren over de invloed van het brein op onze identiteit. Maar ondanks mijn nieuwsgierigheid en interesse heb ik hem niet uit kunnen lezen. De inhoud is veel herhaling, het is enorm kinderlijk geschreven en de levenslessen komen heel belerend over. Ik zou hem niet aanraden.
It almost feels wrong to be so critical about such a personal story, but I found this to be a bit disappointing. The story of Jur Deitmer's encephalitis and the life-altering consequences is interesting, but it would have been good to also be a bit more critical. A large portion is just summing up what a great person he has become, more focus on the disease would have been nice.
Ik was vooral benieuwd naar het verhaal van Jur over het ontdekken van de wereld na zijn ziekte. Dat komt eigenlijk maar heel weinig aan bod. Wel zat het vol met filosofische vragen en het benadrukken hoe fantastisch Jur en zijn familieleden zijn. Dat mag allebei een plek hebben, maar wat mij betreft op impliciete wijze.
Boeiend verhaal over een pijnlijke gebeurtenis. De niet-chronologische (en voor mij weinig logische) indeling van de hoofdstukken en afwisseling met de droge theorie en filosofie, voorgelezen met eenzelfde leerkracht-achtige stem, maken het boek zwaarder dan nodig.
Totaal niet het soort boek wat ik normaal zou lezen (non-fictie, bijna motivational) maar god wat een verhaal! Toegankelijk geschreven, boekje voor als het hoofd pap, maar de honger naar info niet te stillen is