Een verhaal boordevol spanning, een vleugje humor en een snuifje romantiek.
Terwijl Antwerpen opgeschrikt wordt door bloedige aanslagen in het drugsmilieu, wordt Giuliano Rossi, chauffeur van diamantair Aron Levi, wakker in een onbekende kamer. De wind huilt door de spleten van het dichtgetimmerde raamkozijn. Zijn hoofd bonkt en hij proeft de ijzeren smaak van bloed in zijn mond. De kettingen om zijn polsen snijden als messen in zijn vel. Waar is hij?
De bliksem klieft door de lucht wanneer Sofie Van Aken vanuit het raam aan de overkant getuige is van de moord op terminale patiënt Viktor Gerritsen. Niemand gelooft haar. Alleen Robert Janssens, voormalig rechercheur en patiënt in het ziekenhuis, biedt aan de moord met haar op te lossen.
Door toeval raakt Sofie betrokken bij de ontvoeringszaak en wordt ze geconfronteerd met het tragisch verkeersongeluk van haar ouders en het verlies van haar eerste grote liefde. Of zit er meer achter? Al snel blijkt dat ook de moordenaar haar gezien heeft door het venster. Zal Sofie tijdig de moordenaar ontmaskeren? En zal Giuliano uit de klauwen van zijn belagers weten te ontsnappen?
Geïnspireerd op de ontvoering van Francois Apers, chauffeur van diamantair Leiser Glass, eind jaren zeventig.
P.M. Pauwels is een Vlaamse auteur, geboren als Pia Marie Pauwels op 10 juli 1972 in Antwerpen. Na de humaniora vertrok ze naar Californië, VS en studeerde vervolgens 'Management, toerisme en communicatie' aan het HIC in Mechelen. Kort daarna ging ze aan de slag in de luchtvaart, maar na de dip van 9/11 besloot ze opnieuw te studeren aan de Universiteit Antwerpen waar ze haar liefde voor geschiedenis omzette in een diploma. Door haar passie voor het reizen verhuisde ze samen met haar man naar Zuid-Frankrijk. Haar debuutroman, Muizen in het bed (2022), is hier uit voortgevloeid. Het is een verhaal vol verrassingen, komische situaties en beproeving ontleend uit haar ervaringen met het Franse plattelandsleven. Een jaar later volgde, Hoor de stilte spreken (2023), een spannende roman, met humor, drama en romantiek.
'Verloren in het verleden' is een geweldig spannend boek dat zich afspeelt in Antwerpen. Geïnspireerd op de ontvoering van Francois Apers, chauffeur van diamantair Leiser Glass, eind jaren zeventig.
Auteur :
P.M. Pauwels
P.M. Pauwels is een Vlaamse auteur, geboren als Pia Marie Pauwels op 10 juli 1972 in Antwerpen. Na de humaniora vertrok ze naar Californië, VS en studeerde vervolgens 'Management, toerisme en communicatie' aan het HIC in Mechelen. Kort daarna ging ze aan de slag in de luchtvaart, maar na de dip van 9/11 besloot ze opnieuw te studeren aan de Universiteit Antwerpen waar ze haar liefde voor geschiedenis omzette in een diploma. Door haar passie voor het reizen verhuisde ze samen met haar man naar Zuid-Frankrijk. Haar debuutroman, Muizen in het bed (2022), is hieruit voortgevloeid. Het is een verhaal vol verrassingen, komische situaties en beproeving ontleend uit haar ervaringen met het Franse plattelandsleven. Een jaar later volgde, Hoor de stilte spreken (2023), een spannende roman, met humor, drama en romantiek.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Phoenix Books en de auteur in ruil voor mijn recensie en deelname aan de mini blogtour.
Uitgeverij: Phoenix Books
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een vrouw op de rug gezien met lange blonde haren. Bestaat in een kantoor met boeken en een bureau. Ik kan haar gezicht niet zien maar het lijkt alsof ze in gedachten verzonken is of uit het raam kijkt.
Een ongelooflijk spannende flaptekst die uitnodigt tot lezen.
Quote:
Ze sluit haar ogen, terwijl Elvis Presley’s warme stem trilt tot diep in Sofies hart. “I’ll be home for Christmas, If only in my dreams.” In haar dromen zit iedereen weer rond de boom. Lachend, feestend, net als toen.
Haar ogen vallen dicht, haar maag knort nog harder dan zonet. Ineens gaat de deurbel. De rode wijn vliegt over haar witte kasjmieren jogging. Een rode vlek tekent zich af op haar boezem. Binnensmonds vloekend springt ze de sofa uit en met haar glas in de hand trippelt ze naar de voordeur.
De koude sluipt binnen, maar dat kan haar voor een keertje niet deren. Ze voelt een glimlach zich meester maken van haar gezicht. ‘Alexander,’ fluistert ze. Daar staat hij met een grote kerstboom naast zich op het voetpad.
‘Zeker dat ik niet stoor?’ Zoals steeds komt hij er beeldig voor, als een model op de catwalk, ook al draagt hij een jeans.
Verlegen schudt ze haar hoofd. ‘Je komt als geroepen,’ onderbreekt ze hem. ‘Mijn maag rammelt.’ Ze loopt voor tot in de living terwijl hij de grote spar achter zich meetrekt. ‘Glaasje wijn?’
Hij knikt. ‘Verwacht je bezoek?’ Zijn stem klinkt plots minder vastberaden dan daarnet.
Ze schudt ontkennend.
‘Maar de tafel staat gedekt voor een heel regiment.’ Hij opent het knopje van zijn stijlvol jasje.
Ze knikt en kijkt verlegen naar de grond. ‘Je gaat me vast vreemd vinden.’
Hij kijkt haar vragend aan en haalt de schouders op.
‘Wel,’ vangt ze schuchter aan. ‘Die bordjes zijn voor mijn ouders.’
‘Komen die ook? En wie nog, want ik zie een hele tafel vol.’
‘Voor mijn grootouders, mijn tante …’
‘Waarom zei je dat niet eerder. Ik wil niet storen.’
‘Je begrijpt het niet.’
‘Ze komen helemaal niet.’ Verslagen kijkt ze naar de vloer. ‘Niet echt.’ Hoezo?’
‘Ze leven niet meer.’
‘Oh,’ is al wat Alexander lijkt te kunnen uitbrengen. Hoe kan het ook anders? Sofie hoort zichzelf spreken. Bordjes voor overleden mensen. Ze voelt de schaamte op haar kaken.
Vol moed steekt ze van wal: ‘Mijn moeder zette elke kerstavond een bordje voor degenen die er niet langer bij waren, want ze waren nog steeds aanwezig in ons hart. Het werden al snel veel lege bordjes.’ Ze slikt een traan in als ze aan haar grootmoeder terugdenkt. Zij was de eerste. Het eerste lege bordje.
‘Wat erg voor je. Komt er dan niemand?’
‘Jammer genoeg niet, nee.’
‘Ik ben er. Maakt dat wat goed?’
‘Zeker,’ antwoordt ze glimlachend.
‘Meid, jij hebt nood aan een nieuwe kersttraditie!’ Hij kijkt naar het enorme gevaarte dat de livingvloer siert. ‘Eerst de boom zetten en dan eten?’
‘Lijkt me een goed plan.’ Ze overhandigt hem een goed gevuld glas Zinfandel. De wijn tolt in het glas en Alex kijkt geconcentreerd hoe het traant op de randen van het wijnglas.
Sofie observeert elke beweging die hij maakt, hoe de wijn rondjes draait. Ongewild denkt ze aan de vorige keer dat ze samen waren en die allereerste kus. God, wat een kus!
De glazen klinken en hij kijkt haar zichtbaar verliefd in de ogen. Alexander lijkt de oren te spitsen. ‘Elvis? Echt?’
‘Jeugdsentiment!’
‘Dan is het goed.’
Mooie tekst:
Voor de enige echte undercoveragent die drugs dealde met Khadaffi,
meermaals beschoten werd tijdens undercoveroperaties,
het losgeld aan de ontvoerders ging betalen,
gek is op thee met melk en Baba au rhum
én mijn schoonvader is.
Bedankt, Gilbert!
Je bent een vat vol inspiratie.
Het verhaal:
Terwijl Antwerpen opgeschrikt wordt door bloedige aanslagen in het drugsmilieu, wordt Giuliano Rossi, chauffeur van diamantair Aron Levi, wakker in een onbekende kamer. De wind huilt door de spleten van het dichtgetimmerde raamkozijn. Zijn hoofd bonkt en hij proeft de ijzeren smaak van bloed in zijn mond. De kettingen om zijn polsen snijden als messen in zijn vel. Waar is hij?
De bliksem klieft door de lucht wanneer Sofie Van Aken vanuit het raam aan de overkant getuige is van de moord op terminale patiënt Viktor Gerritsen. Niemand gelooft haar. Alleen Robert Janssens, voormalig rechercheur en patiënt in het ziekenhuis, biedt aan de moord met haar op te lossen.
Door toeval raakt Sofie betrokken bij de ontvoeringszaak en wordt ze geconfronteerd met het tragisch verkeersongeluk van haar ouders en het verlies van haar eerste grote liefde. Of zit er meer achter?
Al snel blijkt dat ook de moordenaar haar gezien heeft door het venster. Zal Sofie tijdig de moordenaar ontmaskeren? En zal Giuliano uit de klauwen van zijn belagers weten te ontsnappen?
Mijn leesbeleving:
Dit verhaal is een combinatie van passie en liefde, macht en je alleenheerser voelen, buitensporig geweld, verdriet en rouw om verloren dierbaren en geliefden, wraak nemen. Niets is wat het lijkt in dit verhaal. Je begrijpt lange tijd niet wat het een met het andere te maken heeft. Dat zorgde er bij mij voor dat ik geboeid door bleef lezen.
De schrijfstijl is beeldend en filmisch. Waarbij ik overeenkomsten zag met James Bond films die ik graag gekeken heb. Dan doel ik op de overeenkomsten op het gebied van auto’s, wapens, geheime infiltraties missies. Met als doel om personen te gijzelen of wraak op te nemen. Met als doel om een opgebouwd imperium og syndicaat in stand te houden. Laten zien wie de machtigste en sterkste is.
Naast alle geweld speelt de liefde hoogtij op diverse manieren en in diverse settings. Hetzij de liefde tussen ouders en kinderen, tussen man en vrouw, de liefde voor het werk dat je doet, liefde voor de mensen die je verzorgt en altijd de omstandigheden zo comfortabel mogelijk maken voor diegene die je verzorgt. Toegewijd en met heel je hart en ziel.
Ook De dood komt op diverse manieren om de hoek kijken. Als ongenode gast bij ongewenste en slopende ziekte, als een dief in de nacht met als doel om je wraakgevoelens te zuiveren, hemeltergend bij een vergissing, als middel om de mond te snoeren of om je eigen hachje veilig te stellen of simpelweg om te kunnen verdwijnen in het niets en om te herrijzen en terug te keren naar diegene waarbij liefde, lust en passie hoogtij vierden alsmede wederzijds respect en bewondering voor elkaar.
Alle personages zijn gedetailleerd uitgewerkt en komen geloofwaardig op mij over. De wisselingen in tijd zijn duidelijk aangegeven. De spanningsopbouw is goed gedoseerd. Dan weer sluimerend, angstaanjagend of hartkloppingen veroorzakend.
Iedere keer als ik las was het of ik mij bevond in de setting van het verhaal. Het dagelijks leven viel weg. Dromen met mijn ogen open. Net als je denkt alles te begrijpen volgen er nog enkele verrassende plottwists. Die je op je grondvesten doen schudden. Ik vind dit verhaal uniek in zijn soort. Bijzonder dat het gebaseerd is op een werkelijk voorgevallen gebeurtenis. Knap hoe er dan een diepgelaagd, rijk, gepassioneerd, hartverscheurend, bloeddorstig, angstaanjagend en spannend verhaal van geschreven wordt.
De plot ging voor mij gepaard met droefheid om hen die achterbleven in de tijd. En zelfs om diegene die eerst de prins op het witte paard leek maar later toch de agressor bleek. Gerechtelijke stappen door de wet handhavers waren hier dan ook op hun plaats. Mooi dat de liefde toch nog opbloeide en de kilte liet verdwijnen.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Wederom een verhaal van P.M. Pauwels dat op alle fronten klopt. Geloofwaardige en gedetailleerd uitgewerkte personages die door de beeldende en filmische schrijfstijl voor mijn ogen tot leven kwamen. De omstandigheden die deden denken aan James Bond films die ik graag gekeken heb.
Een tsunami aan hartverscheurende, hartverwarmende, spannende , passionele gebeurtenissen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben maar die na diverse plottwists toch helderheid verschaffen en die alles doen samenkomen in een daverende plot.
Ik lees en recenseer graag meer verhalen van P.M. Pauwels. Een ongekend schrijftalent.
Dat de Antwerpse Pia Pauwels voor het schrijven van dit fictieve boek inspiratie haalde uit waargebeurde feiten, verduidelijkt ze zelf aan het eind van het boek. Zo werd eind jaren 70 Francois Apers , chauffeur van de diamantair Leiser Glass, effectief per ongeluk ontvoerd en na het betalen van losgeld opnieuw vrij gelaten. Ook de carrière van haar schoonvader die werkzaam was bij het Nationale Bureau voor Drugs geeft meer kleur aan sommige passages in het boek. Deze extra noot van de schrijfster gaf voor mij als lezer zeker een meerwaarde aan het verhaal.
In 'Verloren in het verleden' maken we kennis met Sofie van Aken, zij is een vertaler-tolk maar haalt helaas niet zoveel opdrachten binnen, waardoor ze ook vrijwilligerswerk kan doen op een palliatieve afdeling. Daar is ze op een gure avond getuige van de moord op Viktor Gerritsen, een terminale patiënt die nog maar net is binnengebracht op de afdeling. Sofie trekt onmiddellijk aan de alarmbel, maar niemand gelooft haar : wie zou nu een terminale patiënt willen vermoorden? Alleen Robert Janssens, een ex-rechercheur en ook patiënt op dezelfde afdeling denkt dat Sofie mogelijks gelijk kan hebben en wil haar helpen om deze zaak tot op de bodem uit te zoeken. De spanning loopt hoog op wanneer duidelijk wordt dat de moordenaar ook wel degelijk de aanwezigheid van Sofie heeft opgemerkt... In de tussentijd wordt Antwerpen opgeschrikt door heel wat diverse drugsgerelateerde misdaad en wordt Guiliano Rossi, de chauffeur van een diamantair Aron Levi, ontvoerd. Het is voor de politie al snel duidelijk dat de ontvoerders het eigenlijk op zijn baas gemunt hadden. Bij toeval geraakt Sofie ook bij deze ontvoeringszaak betrokken en wordt ze geconfronteerd met haar eigen verleden. Wie zit achter de ontvoering? Wie is de moordenaar van Viktor? Staan de zaken los van elkaar of speelt er meer mee?
Het boek begint met een zeer sterke proloog uit het verleden, waar de lezer al onmiddellijk geconfronteerd wordt met bloederige gebeurtenissen. Je valt als het ware letterlijk 'in' het verhaal. In de hoofdstukken die hierop volgden kostte het me wel wat tijd om me opnieuw te laten meeslepen in het verhaal. Voor mij is 'Verloren in het verleden' een eerste kennismaking met het werk van Pauwels en dit smaakt dit zeker naar meer : Pauwels heeft een zeer scherpe pen en haar schrijfstijl balanceert perfect tussen enerzijds het geven van gedetailleerde informatie en anderzijds het behouden van een vlot verhaaltempo. Zij slaagt erin om de personages mooi uit te werken, vooral het perspectief van Sofie komt aan bod : de lezer kan perfect achterhalen hoe zij de gebeurtenissen ervaart, hoe zij over de zaken denkt, wat haar ideeën zijn,.. De Antwerpse drugsscene is mooi verweven met het verhaal en wordt op een bepaald moment zelfs internationaal uitgebreid wanneer Sofie een uitstap maakt naar Spanje, ook de dagelijkse gang van zaken op een palliatieve afdeling wordt erg mooi in kaart gebrracht. Enige minpunt voor mij in dit boek is dat de geloofwaardigheid gedurende het verhaal voor mij soms wat naar de achtergrond verdween: daar waar ik hou van fictie, geef ik wel voorkeur aan personages/ gebeurtenissen die wel kunnen kloppen met de realiteit en het lijkt me toch heel onwaarschijnlijk in ons rechtssysteem dat vooral Sofie als burger zo intens betrokken zou worden in het politionele onderzoek en zoveel gevoelige informatie zou ontvangen. Om die reden kwamen bepaalde scènes in het boek voor mij heel fantasierijk over en vond ik de geloofwaardigheid af en toe wat zwak. Maar al bij al bleef ik zeker nieuwsgierig naar hoe het verhaal zou evloueren en hoe de zaken echt in elkaar zaten. Ook al wordt dit boek benoemd als roman zou je zeker van een misdaadverhaal kunnen spreken. De opbouw van het verhaal zit meesterlijk in elkaar en je krijgt als lezer stukje bij beetje meer inzicht in hoe de zaken met elkaar verbonden zijn. Als ervaren thrillerlezer is het misschien moeilijker om mij te verrassen, dus de uiteindelijke plot had ik wel zien aankomen, maar dat hinderde het leesplezier zeker niet! Kortom een boek dat zich onderscheidt in originaliteit en die heel veel thema's (denk drugscriminaliteit, romantiek, rouw, ziekte, enz.)moeiteloos met elkaar verbindt! Mijn nieuwsgierigheid is alvast getriggerd om meer werk van deze auteur onder handen te nemen!
P.M. Pauwels ofwel Pia Marie Pauwels werd geboren in stad Antwerpen tijdens de zomer van 1972. Na studies in Mechelen en Californië ging ze aan de slag als airhostess tot de luchtvaart in turbulentie raakte door 9/11. Ze nam de studie geschiedenis op in Antwerpen. Ze woonde een beetje overal, van Vlaanderen tot Amerika en Frankrijk. Na terugkeer besloot ze thuis te blijven terwijl de echtgenoot terug in de luchtvaart ging gaan werken. Pauwels begon haar te vervelen en begon verhalen te schrijven. Het schrijven komt er niet zomaar want haar moeder vergaarde prijzen met het schrijven van kortverhalen, haar zus maakte dichtbundels. Naast Muizen in bed en Hoor de stilte schreef ze nu Verloren in het verleden. En dit is dan ook mijn eerste kennismaking met haar schrijfkunsten. Het verhaal. Antwerpen wordt opgeschrikt door aanslagen die zich situeren in het drugsmilieu. Giuliano Rossi wordt wakker in een donkere onbekende kamer waar de wind door de kieren raast. Vastgebonden met kettingen, met de smaak van bloed in de mond, probeert hij te weten te komen waar hij is en waarom hij vast zit. Sofie Van aken ziet aan de overkant van het gebouw hoe de terminale patiënt Viktor Gerritsen vermoordt wordt. Robert Janssens, voormalige rechercheur, biedt aan de moord op te lossen. Als Sofie bij toeval betrokken raakt bij de ontvoering van Giuliano wordt ze geconfronteerd met het hoe en waarom van het dodelijke auto-ongeval van haar ouders en de dood van haar eerste grote liefde. Als blijkt dat de moordenaar haar ook gezien heeft door het venster wordt alles op alles gezet om hem te ontmaskeren en Giuliano uit de klauwen van zijn ontvoerders te redden. Het verhaal kent zijn oorsprong in de ontvoering van Francois Apers, chauffeur van een diamantair Leiser Glass, eind jaren zeventig. Mijn gedacht Eerst en vooral wil ik wel even verwijzen naar het speciale drukwerk van dit boek. Zo werden de zijkanten van de pagina’s ook bedrukt wat het boek een speciale aantrekkingskracht geeft. De schrijfstijl leest op zich wel vlot, maar ik moet zeggen dat ik nu en dan wat de weg kwijt raakte tussen de verschillende verhaallijnen. Dit beterde wel naarmate die lijnen meer en meer naar elkaar toe kwamen en er wat kruispunten waren waarin Sofie de gemeenschappelijke deler was. Naarmate het verhaal vordert wordt wel duidelijk dat elke detail in het verhaal wel ergens een betekenis heeft voor de verdere ontplooiing van de verhaallijnen. Anders geen klagen. De spanning is in het hele verhaal wel altijd aanwezig. Sommige linken zag ik aankomen en andere verrasten mij dan weer. Het verhaal blijft wel de aandacht vasthouden tot het einde van het boek. De personages zijn goed uitgewerkt voor dit verhaal. Volgens de verhalen die ik in de kranten lees over de drugswereld en andere boeken komen de personages geloofwaardig over op mij. Er zal bij het lezen zeker een connectie ontstaan tussen lezer en personage, vooral met Sofie had ik dit het meeste. Het einde Naarmate het verhaal zijn einde nadert komen de verhaallijnen meer en meer samen. Wordt er meer en meer connectie gemaakt tussen heden en verleden en krijgen alle vragen ook wel hun antwoord. Die ontrafelingen zorgen ervoor dat je aan het verhaal gekluisterd blijft tot het einde. Conclusie Ondanks dat ik hier en daar wat de weg kwijt raakte tussen de verhaallijnen is dit toch uitgedraaid op één van de betere boeken die ik onlangs gelezen heb. Geloofwaardige personages, alhoewel Sofie een twijfelkont is in haar liefdesleven, een spannend verhaal met een thema die in regio Antwerpen een echt probleem is. Pauwel sluit haar boek af met een extra paar pagina’s waarin ze duidelijk maakt waar de grens ligt tussen waargebeurde feiten en de fantasie van de auteur. Een bedankje voor haar proeflezers en helpers kan er ook wel vanaf, toch leuk als je meehelpt om de auteur haar verhaal te vertellen dat je ook eens vernoemt wordt. Een boek wordt niet gemaakt door de auteur alleen, maar door een heel team die opmerkingen maakt en verbeteringen doorgeeft waardoor we een pracht van een boek voor ons liggen hebben. Ik zou wel nog meer van haar willen gaan lezen.
Superleuk om voor de blogtour mijn mening over het nieuwe boek ‘Verloren in het Verleden’ van P.M. Pauwels - Auteur uitgegeven door Phoenix Books vandaag te mogen delen!
Cover Wat ziet dit boek er prachtig uit. De kamer op de cover ziet er erg mooi uit en dan die sprayed edges! Schitterend gewoon. In de kamer zie ik een vrouw op de rug die een kop koffie drinkt terwijl ze naar buiten zit te kijken. Het lijkt een rustig tafereeltje maar op het raam staat een quote die niet veel goeds beloofd. Is de vrouw zich daarvan bewust?
Het verhaal De drugscriminaliteit in Antwerpen overspoelt de stad met gruwelijke afrekeningen. Het ene na het andere bloederige incident vindt er plaats. Wanneer Giuliano Rossi, de chauffeur van de diamantair Aron Levi, die ochtend wakker wordt in een onbekende kamer vraagt hij zichzelf af waar hij in vredesnaam in is beland. Veel herinneren kan hij zich niet want zijn hoofd bonkt als een malle en hij heeft de vieze smaak van bloed in zijn mond. Wanneer hij zich beweegt voelt hij messteken in zijn polsen, hij is geketend!
Sofie van Aken werkt als vrijwilliger op een palliatieve afdeling in het ziekenhuis. Ze bevindt zich net in een andere kamer in een andere vleugel wanneer ze, terwijl een bliksemschicht de lucht doorklieft, door het raam ziet dat Viktor Gerritsen wordt vermoord. Sofie komt buitenadem terug op de afdeling en vertelt wat ze heeft gezien. Helaas gelooft niemand dat de terminale Victor is vermoord behalve Robert Janssens. Hij was vroeger rechercheur en nu helaas patiënt. Ondanks dat de mogelijkheid bestaat dat de moordenaar Sofie heeft gezien, gaan ze samen aan de slag om de moordenaar van Victor Gerritsen te ontmaskeren.
Onverwachts wordt Sofie door een gebeurtenis betrokken bij de ontvoeringszaak. Daardoor wordt ze ook geconfronteerd met de verdrietige situaties die ze vroeger heeft moeten maken. Is dit wel allemaal toeval of zit er meer achter….
Mijn mening Zooo de proloog van ‘Verloren in het Verleden’ is er eentje die goed binnenkomt. De auteur heeft vast gedacht ‘ik begin gelijk stevig en zo akelig mogelijk dat mijn lezers alleen maar meer willen weten!’ Dat is bij mij zeker gelukt!
In ‘Verloren in het Verleden’ heeft auteur P.M. Pauwels hedendaagse onderwerpen verwerkt zoals afrekeningen in het drugsmilieu, corruptie, chantage, huichelarij, angst maar ook liefde, verdriet en vriendschappen. Alle emoties die daarmee gepaard gaan, weet ze goed te verwoorden.
Sofie krijgt in ‘Verloren in het Verleden’ heel wat afgrijselijke situaties voor haar kiezen. Zeker wanneer ze geconfronteerd wordt met het verdrietige verlies van vroeger. Door haar onderzoek, die ze samen met oud rechercheur Robert Janssens doet, blijft haar niet veel bespaard. Angst overvalt haar dan af en toe maar haar wilskracht en enorme drive wint het want haar streven is om de moordenaar van de terminale patiënt Viktor Gerritsen te vinden.
Ik hou ervan wanneer personages zich tijdens een verhaal ontwikkelen. In ‘Verloren in het Verleden’ heeft de auteur er voor gekozen om aan verschillende personages dilemma’s mee te geven. Ze heeft daarbij aandacht besteed aan dat goedheid in elk mens zit en dat de keuzes die genomen moeten worden niet altijd de makkelijkste, de juiste of de verkeerde zijn. Deze kunnen verrassende, leuke of vreselijke gevolgen hebben.
Of ‘Verloren in het Verleden’ nu een thriller of een spannende roman is, maakt mij niet uit. Voor mij was het een afgrijselijk spannend en boeiend verhaal met bijzondere wendingen!
Van mij mag de bron van de auteur haar veel inspiratie geven voor meer van dit soort gruwelijke verhalen! Ik kijk er alvast stiekem naar uit.
‘Verloren in het Verleden’ van P.M. Pauwels krijgt van mij 4,5 sterren.
Antwerpen zit verwikkeld in een heuse drugsoorlog met bloederige aanslagen tot gevolg. Giuliano Rossi, de chauffeur van de diamantair Aron Levi wordt ontvoerd maar of er banden zijn met het drugsmilieu is niet gekend. Sofie is vertaalster en werkt daarnaast als vrijwilligster op de palliatieve eenheid van het ziekenhuis. Daar leert ze Viktor kennen en ook de gepensioneerde rechercheur Robert. Wanneer op een avond Sofie ziet hoe Viktor wordt vermoord, is er niemand die haar gelooft. Alleen Robert probeert haar te helpen in haar zoektocht naar de mogelijke dader. Ook inspecteur Dellamonte neemt de melding van Sofie niet serieus tot ze een aantal dreigbrieven krijgt. Door een ongelukkig toeval wordt ze ook meegesleurd in de zaak van de ontvoering van chauffeur Rossi en is ze haar leven niet meer zeker. Heeft de moordenaar van Viktor haar gezien die avond en moet ze nu geëlimineerd worden?
De proloog is alvast een goeie opwarmer met een dreigende sfeer en volop actie. Daarna leren we Sofie kennen en een stukje van haar geschiedenis en turbulente verleden. Er lopen verschillende verhaallijnen naast elkaar waaronder de ontvoering van chauffeur Giuliano Rossi, ook de drugs gerelateerde feiten en rellen komen aan bod en dat is helaas ook nu nog aan de orde van de dag. Daarnaast volgen we Sofie met haar vrijwilligerswerk op de palliatieve en de dood van Viktor die Sofie als moord bestempelt. De schrijfstijl is heel vlot en de omgeving wordt filmisch beschreven. De gang van zaken op de palliatieve afdeling wordt heel nauwkeurig toegelicht en geeft je toch een mooi beeld hoe het er aan toe gaat. Niet alleen maar kommer en kwel maar ook veel intieme momenten en zelfs lichtpuntjes voor de patiënten op hun laatste weg naar het eindstation.
Vooral Sofie leren we het beste kennen, maar ook Giuliano komt uitgebreid aan bod en ook zijn privé en verleden worden stukje bij beetje toegelicht. Sofie is een dame die van wanten weet en meer impulsief handelt waardoor ze zich telkens weer dieper in het wespennest steekt.
Het plot zit goed in elkaar en het blijft lang een groot vraagteken hoe alles precies in elkaar zit. Door de vele gebeurtenissen en acties blijft het tempo hoog. Alhoewel het gebaseerd is op waargebeurde feiten , waren sommige stukken toch net iets te toevallig om nog geloofwaardig over te komen. Ook het gemak waarmee Sofie aan soms gevoelige informatie geraakte en deel uitmaakte van het onderzoek, kwam mij soms onrealistisch over. De gebeurtenissen spelen zich niet alleen in Antwerpen af, maar ook in Spanje wacht haar nog enkele verrassingen. Leuke afwisseling van decor en natuurlijk ook een mooie mix van actie die afgewisseld wordt met wat romantiek en de nodige reflecties. Een spannend misdaadverhaal met veel actie waarbij de personages ook hun diepere gevoelens tot uiting brengen en zo hun zwakke punten bloot geven. Een boeiend verhaal met een mooie mix van actie, intriges en genegenheid. 3.5 sterren
Nadat ik Hoor de stilte spreken van Pia Pauwels had gelezen, was ik heel benieuwd naar haar laatste spannende roman.
Het verhaal: Terwijl Antwerpen opgeschrikt wordt door bloedige aanslagen in het drugsmilieu, wordt Giuliano Rossi, chauffeur van diamantair Aron Levi, wakker in een onbekende kamer. De wind huilt door de spleten van het dichtgetimmerde raamkozijn. Zijn hoofd bonkt en hij proeft de ijzeren smaak van bloed in zijn mond. De kettingen om zijn polsen snijden als messen in zijn vel. Waar is hij? De bliksem klieft door de lucht wanneer Sofie Van Aken vanuit het raam aan de overkant getuige is van de moord op terminale patiënt Viktor Gerritsen. Niemand gelooft haar. Alleen Robert Janssens, voormalig rechercheur en patiënt in het ziekenhuis, biedt aan de moord met haar op te lossen. Door toeval raakt Sofie betrokken bij de ontvoeringszaak en wordt ze geconfronteerd met het tragisch verkeersongeluk van haar ouders en het verlies van haar eerste grote liefde. Of zit er meer achter? Al snel blijkt dat ook de moordenaar haar gezien heeft door het venster. Zal Sofie tijdig de moordenaar ontmaskeren? En zal Giuliano uit de klauwen van zijn belagers weten te ontsnappen?
We volgen Sofie een alleenstaande vrouw die soms een beetje onhandig is, maar ook altijd klaar staat om andere mensen te helpen. Ze heeft al veel mee gemaakt in haar leven en dat draagt ze onbewust in haar rugzakje mee.
De proloog zorgt ervoor dat je door wilt lezen, het begin is gelijk spannend met een deel mysterie. Het verhaal komt daarna een beetje langzaam op gang, je zou kunnen zeggen dat het een slow-burn cosy crime is. De korte hoofdstukken en de geheimzinnigheid in het verhaal zorgen ervoor dat je gemakkelijk verder leest.
Het verhaal zit best ingewikkeld in elkaar. Er gebeurd veel wat ervoor zorgt dat je wel je aandacht bij het boek moet houden. De twee verhaallijnen komen samen en lopen in elkaar over. Op sommige momenten vlieg je door het verhaal heen door de opgebouwde spanning en op andere momenten is het wat rustiger. Je kan het vergelijken met een achtbaan, de klim naar boven is langzaam en de vaart naar beneden is pijlsnel. Dat vond ik persoonlijk jammer, want het is een goed verhaal en zou beter tot zijn recht zijn gekomen als de spanning een mooie constante opbouw had naar het einde toe.
Verloren in het verleden is een slow-burn cosy crime verhaal met een mix van actie, spanning, geheimzinnigheid maar ook met romantiek. Ik ben benieuwd waar Pia Pauwels ons de volgende keer mee gaat verrassen. Ik geef het 3,5 ster.
In deze spannende, wervelende roman volgen we 2 verhaallijnen die meer met elkaar te maken hebben dan je ooit voor mogelijk zou houden.
Giuliano Rossi is chauffeur van een bekende diamantair en wordt ontvoerd, al snel blijkt dat ze zijn baas moesten hebben. Sofie raakt per toeval betrokken bij deze zaak en langzaam ontdekt zij de waarheid over haar verleden. Het tragische ongeluk van haar ouders en het verlies van haar grote liefde. Niks is wat het lijkt blijkt al snel... en wat speelt het drugsmileu dat Antwerpen in zijn ban houdt voor een rol?
Wat een geweldig boek heeft Pia Pauwels geschreven, het is zo spannend dat ik niet kon stoppen met lezen en pas op de laatste bladzijdes wordt ontrafeld hoe alles in elkaar zit en valt alles op zijn plek. Wat een plottwists, ik had het nooit kunnen raden.
Ook is er meer dan genoeg ruimte voor romantiek, je grote liefde verliezen is vreselijk maar wat als niks is wat het lijkt? Ze neemt ons mee in een wervelend kat en muis spel door het mooie Antwerpen maar ook naar het heerlijke zonnige Spanje waar romantiek in de lucht hangt en een geheim aan het licht komt. Sofie werkt als vrijwilliger op de palliatieve afdeling waar ze oud recherceur Robert Janssens ontmoet die zorgt voor een heerlijk vleugje humor en hulp bij de zaken waar Sofie in verwikkeld raakt.
Het is ontzettend knap als je een verhaal kunt schrijven dat vol zit met liefde, bedrog, geheimen, een vleugje humor en spanning en alles zo mooi met elkaar kunt verweven tot een prachtige, spannende roman die je niet snel loslaat. Pia heeft een hele prettige, beeldende en meeslepende schrijfstijl dus het voelt net alsof je het zelf allemaal mee beleeft. De spanning houdt je op het puntje van je stoel maar de romantiek en subtiele humor zorgen voor een goede balans.
Ik was al onder de indruk van haar vorige boeken, maar deze heeft me toch omver geblazen. Een boek dat je moet lezen en je niet onberoerd zal laten. Wat een geweldige schrijfster!
Mijn complimenten ook voor de prachtige kaft, de sprayed edges en de mooie versieringen bij elk hoofdstuk! Dat geeft net dat beetje extra.
Als Giuliano Rossi, de chauffeur van Aron Levi, wordt ontvoerd, staat de Antwerpse politie al onder grote druk door de bloedige aanslagen die in het drugsmilieu worden gepleegd. Terwijl deze misdaden het nieuws beheersen, probeert Giuliano te ontdekken waarom hem dit overkomt.
Ondertussen ziet Sofie een moord op de terminale patiënt Victor Gerritsen. Het probleem is dat niemand haar gelooft, behalve de eveneens terminale voormalig rechercheur, Robert Jansen. Als Sofie onbedoeld ook nog betrokken raakt bij de ontvoeringszaak, wordt ze geconfronteerd met een aantal trauma’s uit haar verleden.
“Snikkend verlaat Sofie het ziekenhuis. Haar hart opnieuw gebroken. Het geluk verbergt zich.” P.M. Pauwels
Verloren in het verleden van P.M. Pauwels is een spannende roman die slim in elkaar steekt.
Als ik bij dit boek niet gegrepen zou zijn door de aanlokkelijke flaptekst, dan zou de prachtige vormgeving mij wel over de streep hebben getrokken. Het blijft natuurlijk altijd afwachten of de inhoud past bij de buitenkant, maar ik kan met overtuiging zeggen dat die binnenkant zeker gewaagd is aan de omlijsting. Het verhaal heeft een spanningsveld dat over de gehele linie gehandhaafd blijft. Of dat nu in relaties, in de diverse zaken die spelen of in de verbinding tussen heden en verleden is.
P.M. Pauwels heeft een energieke manier van vertellen en weet je daarmee echt in te palmen. Niet in de laatste plaats omdat ze die energie ook aan haar personages geeft. De hoofdpersonen zijn doortastend, onderzoekend en aan elkaar gewaagd. De auteur houdt de teugels bij zowel de karakters als het verhaal stevig in handen, en voorziet de lezer van precies de hoeveelheid informatie die nodig is. Vooral de kleine verwijzingen blijken later veel belangrijker te zijn dan je je realiseerde toen je erover las. En zodra je dat ontdekt ga je nog oplettender lezen en wordt elke zin een mogelijke aanwijzing.
Verloren in het verleden is een steengoede spannende roman, die mij echt in zijn greep had en waar ik op de laatste bladzijde met moeite afscheid van nam.
Voor de leesclub van de boekenreizigers heb ik het boek verloren in het verleden, geschreven door Pia Pauwels, gelezen. In dit boek ontmoeten we Sofie van Aken. Zij werkt onder andere als vrijwilligster in een hospice. Door een raam ziet ze aan de overkant van de gang, dat er een moord wordt gepleegd op Viktor Gerritsen, een terminale patiënt. Niemand geloofd haar, behalve Robert Janssens. Hij is een voormalig rechercheur en nu ook patiënt op dezelfde afdeling. Hij wil Sofie wel helpen met het oplossen van de moord. Ondertussen vinden er in Antwerpen ook verschillende bloedige aanslagen in het drugsmilieu plaats. In die tijd wordt Giuliano Rossi, Chauffeur an diamantair Aron Levi, wakker in een voor hem onbekende kamer. Hij heeft kettingen om zijn polsen en hij heeft absoluut geen idee waar hij is. Door toeval raakt Sofie betrokken bij deze ontvoeringszaak. Lukt het Sofie om de moordenaar van Viktor Gerritsen te vinden? En hoe loopt het met de ontvoeringszaak van Giuliano Rossi af waar ook Sofie bij betrokken is? Op de cover zien we een vrouw met lang haar op haar rug. Aan de rechter kant is duidelijk een boekenkast te zien. Deze vrouw kijkt van achter een oud bureau uit het raam. Wie is deze jonge vrouw? De cover is in verschillende bruintinten uitgevoerd. Bruintinten die volgens mij in de jaren 70 van de vorige eeuw ook wel veel werden gebruikt. Ik moest wel even wat in het verhaal komen, maar toen ik er eenmaal goed in zat kon ik vlot verder lezen. Voor het schrijven van dit boek is er gebruik gemaakt van waargebeurde feiten. In het verhaal lopen er een paar verhaallijnen naast elkaar. Zoals de ontvoering van de Chauffeur van Aron Levi en maken we Sofie mee bij haar vrijwilligerswerk in de hospice. Wat ik wel goed vond was dat het werken in een hospice de nodige aandacht kreeg. Deze verhaallijnen komen aan het eind van het boek goed bij elkaar. De ontknoping van het verhaal had ik eerlijk gezegd niet zo zien aankomen.
Sofie is een vrouw die haar weg zoekt met wat ze uit het verleden meedraagt en waar ze nu in het heden een balans voor haarzelf in zoekt. Zo gaat ze vrijwilligerswerk doen op een palliatieve eenheid. Waar mensen en hun levensverhaal centraal staan. Terugblikken is het dan vooral wat daar van toepassing is, in deze eindfases. En terugblikken gebeurt er meermaals in dit verhaal. Maar Sofie ziet met haar blik ook dingen die niet gezien hadden mogen worden! Zo komt ze in situaties en onderzoeken waar ze eigenlijk niet thuis hoort of mee betrokken wou geraken! Een moord, aanslagen en een een verdwijning. Verloren in het verleden is een titel die voor veel zaken in het verhaal erg van toepassing zijn! Want dit verhaal kent meerdere verhaallijnen en pistes. Het was in het begin even zoeken en ontdekken wat en hoe je dingen moest plaatsen. Maar eens je alles in kaart hebt, zoals een rechercheur ook zijn zaak opmaakt, vlieg je door het verhaal heen. Het is spannend, verrassend, zeer goed uitgewerkt met details, omgeving en sfeer. P.M. Pauwels, weet je als lezer erg goed te bespelen met woorden en met een zeer goed onderbouwde schrijfstijl. Ze weet de lezer te triggeren en vast te houden. Ik zie ook een enorme evolutie in schrijven en genre bij P.M. Pauwels. Dit is haar genre, een mix van spanning, geschiedenis, complexiteit en persoonlijke issues van personages met een klein tikkeltje romantiek. Verloren In het verleden is een goed en doordacht verhaal, dat niet standaard is, dat verhaallijnen laat samenvloeien en een verrassende ontknoping heeft.
Met ‘Verloren in het verleden’ weet P.M. Pauwels met een verfijnde en vlotte pen de lezer mee te nemen naar een tijd waarin het verleden niet eenvoudigweg achter ons ligt, maar in de hoofden van de personages voortleeft, zich mengt met hun huidige levens en leidt tot spannende situaties. De roman is rijk aan flashbacks, en de wijze waarop het verleden steeds weer opduikt, maakt dat we de verrassende ontknoping helemaal kunnen plaatsen. De karakters worden zorgvuldig opgebouwd, met gevoelens en innerlijke conflicten die voor de lezer heel herkenbaar kunnen zijn. Doordat deze roman geïnspireerd is op waargebeurde feiten, zoals de ontvoering van François Apers en haar ervaring op de palliatieve eenheid, maakt dit verhaal bijzonder realistisch. Pauwels slaagt erin om zowel spanning, romantiek, drama en humor goed in balans te brengen. Kortom, een diepgravende thriller die moeilijk weg te leggen is, waarbij we leren hoe het verleden ons kan blijven achtervolgen. P.M. Pauwels weet op een prachtige manier menselijke emoties, geschiedenis en spanning met elkaar te verweven. De plottwist op het einde had ik alvast niet zien aankomen. ‘Verloren in het verleden’ is een pageturner met voor de liefhebber van spannende romans. Een absolute aanrader!
Ik wou dat ik een lagere score kon geven. Ik had het moeten weten, de cover is met AI gemaakt, en als je het boek "probeert" te lezen zal je merken dat dat ook met AI is geschreven. Verschrikkelijk saai, alles in tegenwoordige tijd geschreven. Zoals" Sofie doet dit. Ze gaat naar daar. ze zet thee. ze drinkt thee. ze spreekt met. ze doet dat. ze doet dit." zonder emotie, zonder gevoel , alsof een computer een verslag maakt. Op geen enkel moment kan je je in de personages inleven. Wees dus gewaarschuwd. AI-cover= schrijver zonder talent.
Het papier lijkt me wel goed brandbaar dus je kan er misschien je bbq of openhaard nog mee aansteken. Om toch nog iets van je kosten van dit boek te recupereren.
Als je ook wil ontdekken hoe slecht dit boek is, probeer het dan in de bibliotheek te vinden. Koop NIET, want hier geld aan uitgeven is pure geldverspilling.
Dit is het derde boek dat ik van deze schrijfster lees en ik moet zeggen Pia M. Pauwels is zoals een goede wijn : ze wordt steeds beter. Het boek wordt aangeduid als een spannende roman, maar ik zou het eerder een misdaadverhaal of thriller noemen. Het combineert verschillende verhaallijnen, die me soms wat verwarden maar op het einde van het verhaal mooi samenkomen. Er is niet alleen plaats voor veel spanning, maar er is ook een vleugje romantiek toegevoegd en de personages worden breed uitgewerkt. Interessant is ook dat het verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten, die op het einde toegelicht worden door de auteur. Ik heb genoten van het verhaal, de spannende opbouw en de schrijfstijl. Kortom, het smaakt alweer naar meer.