Trúc Thư Dao 4 - Thiên Hạ - Các Nước Phân Tranh

竹书谣 #4

by 文简子, Văn Giản Tử, Tố Hinh (Translator)

Cô ủ rượu quán Phù Tô nước Tống, vu y đầm Vân Mộng nước Sở, Càn chủ của Thiên Xu, thống soái đánh hạ thành Đế Khâu nước Vệ, vu sĩ Tấn tham dự quốc tang nước Tần, thai phụ ở biệt cung nước Trịnh… Suốt nhiều năm, Thập phiêu bạt khắp nơi, khoác lên mình những thân phận khác nhau. Đi về, tan hợp, được mất, hạnh phúc và đau thương, hy vọng và tuyệt vọng liên tục hoán đổi lẫn nhau trong cuộc đời đầy truyền kỳ của cô. Mà trên tất cả, đó là khát vọng được cùng những người thân yêu nhất sống ẩn cư chốn lâm tuyền sau khi chân tướng đã sáng tỏ, trách nhiệm với nước nhà đã vẹn tròn.

Trăm năm nghìn năm sau, bài Sấm truyền thân trúc gắn liền với giai đoạn lịch sử “Ba nhà chia Tấn”, khiến bao gió nổi mây vần ấy thảng hoặc có còn ngân?

Genres: History, China

671 pages, Paperback

Published April 1, 2023

About the author

Associated Names:
* 文简子 (Chinese Profile)
* เหวินเจียนจื่อ (Thai Profile)

Reviews

[Tnc Mlamean · Rating 4 out of 5]

555555ความรู้สึกเหมือนดูหนังจบไปเรื่องนึง ช่วงปลายเล่ม 3 ต้นเล่ม 4 รู้สึกน้ำเยอะ เวิ่นเว้อ ยักง้องอนไปๆมาๆ
นางเอกโลเล คลั่งรักทีไม่เด็ดขาด ไม่เหมือนคนฉลาดทีแรกเลย

จะดีก็ไม่สุด สรุปปกป้องใครไม่ได้สักคนแบบหงุเหงิดดดดดดดด ตัวร้ายแต่ละคนก็ตายง่ายเกิน คุณพ่อจ้าวจี้บทจะตายโดนหลอกก็ง่าย เหมือนคนเขียนเบื่อด็ไล่โล๊ะๆ ตายๆไปหลายคน อิหยังวะ!!!!!!

ตอนจบเหมือนถูกเร่งตัดจบ ไม่มีที่เขียนแล้วอ่ะๆ จบๆ เถอะ
ไม่เล่าอีกหลายคนที่ปูมาซะด้วยนะ จบในสามสี่หน้าท้าย
อิหยังวะ เอาจริงดิ!!!!! หลายบทดูไม่สมเหตุสมผลมากๆ

ชอบที่สุดคือบทตอนเด็กที่อยู่กับท่านแม่ทัพแหละ
ละมุน อบอุ่น เต็มไปด้วยความฝัน เจ็บปวด คุณพ่ออู่เฟิงดีที่สุดแล้ว นอกนั้นเลอะเทอะออกทะเล

(รวมถึงความแปลกที่คุณพ่ออู่เฟิงรักนางเอกแบบผญก็ไม่เชิง แบบลูกสาวก็เกือบใช่ สามารถตัดใจปล่อยน้องไปล้มลุกคลุกคลานนานแสนนานหลายปี ไหนจะกงจื่ออีก ตลกไปหมด ไม่สมเหตุสมผล)

พระนางเก็บความลับ ง้องอน อมความลับกันไปมาจนท้องจะระเบิดแล้ว ไม่ชอบบบบบบอ่านแค่เล่มแรกพอ นอกนั้นอย่าไปอ่าน55555555555 เหนื่อย

[Chi – cuddle.thereader · Rating 4 out of 5]

Tập cuối này hay hơn hẳn, mạch nhanh cuốn và giải quyết mọi thứ gọn gàng. Khá đáng thử.

[Manna · Rating 4 out of 5]

เป็นเรื่องที่โมโหนางเอกมากกว่าพระเอกอย่างหาได้ยากยิ่งงง ได้เห็นความร้าวของคนถูกทิ้ง แต่ตัวเองเป็นคนทิ้งเค้าเอง โอ้ยยยย ไอ้พวกพระเอกตัดสินใจไปจากนางเอกเพราะนั่นคือสิ่งที่ดีที่สุด ตัดสินใจเอง อะไรเอง... เล่มนี้ก็คือสลับกัน อาสือเทพี่อู่ซวี่...แล้วเป็นบ้าเพราะทิ้งเค้า เออ ให้ได้แบบนี้ซี่

หลังจากนั้น ก็กดวนไปสิ ดีกันแล้วก็ทำร้ายพระเอกวนไปอ่ะ นี่งงมากว่าทำไมอาสือจะต้องทำตัวงี่เง่า คือทำร้ายจิตใจพระเอกอยู่นั่นอ่ะ คือหลายสิ่งมากก จะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรวะ หงุดหงิด อ่านแล้วก็ขัดใจ
ส่วนพระเอก คือดีมากกก ดีแบบดีมากกก เป็นหนึ่งในพระเอกที่ทุ่มเทฟามรักที่มี
เสียดายที่คนแต่งเค้าดันไปเน้นเรื่องการรบเยอะแยะ เหนื่อยแทน สงสารพี่อู๋ซวี่

แต่ถามว่าสนุกมั้ย เออ สนุก!! สนุกกว่าเล่มที่แล้ว เพราะดราม่าเยอะดี 55555

ประวัติศาสตร์การรบใดๆ ยังคงอยู่ แต่เราก็ทำตัวเป็นนักเรียนที่ดีอ่านผ่านๆ ไปก็พอ ไม่ต้องเข้าใจอะไรมาก เน้นดราม่าหนักๆ ตื่นเต้นกว่าเล่มที่แล้วแหละนะ สงสารหลายคน น่าเจ็บใจหลายคน
แล้วก็งง อีกหลายคน...หลายสถานการณ์ อย่างพ่อของอาสือ ที่ประโยคสุดท้ายบอกว่ารอหน่อย จะทำตัวให้สมเป็นพ่อ... เอ๊ะ แล้วตั้งใจจะทำอะไรนะ แล้วก็ตอนนางเอกโดนแทง ใครเป็นคนมาช่วยไว้นะ มีคำถามให้ชวนสงสัยเยอะมากกก

และด้วยความที่มีตัวละครเยอะเกินไปทำให้มันไม่กลมกล่อม ตัวละครบางตัวผลุบๆ โผล่ๆ การบิลด์อารมณ์บางอย่างมาไม่เต็ม อย่างตัวร้ายที่เราควรจะเกลียดมากๆ ดันไม่สาธยายตอนจบให้เราได้สะใจเลย
แล้วสุดท้ายอาซู่กับเมิ่งถานเป็นยังไง
ท่านแม่ทัพที่จู่ๆ ก็โผล่มาสุดท้ายเป็นยังไงนะ
ท่านโหรไท่สื่อสรุปยังไงนะ อาหลีสรุปเป็นไงนะ
อู๋เสียนี่ก็คือยังไงนะ สรุปมีตำแหน่งอะไร ความสำคัญระดับไหน
เออ มีหลายอย่างเลยค่ะที่อ่านจบก็ยังงง
คือเรื่องไหนมีตัวละครเยอะๆ ก็คือต้องปลงอ่ะว่าโดนลืม

คือจริงๆ เราว่าจะสนุกกว่านี้ ถ้าคนแต่งเน้นไปที่เรื่องแผนการตลบหลังของสกุลต่างๆ โดยที่ไม่ต้องอิงกับประวัติศาสตร์มาก เน้นพลอต เน้นดราม่าของตัวละครแต่ละตัว แค่เรื่องที่กินลูกนางเอกแล้วเป็นอมตะ อันนี้ก็เล่นได้เยอะละนะ

แต่อันนี้เพราะเค้าอิงกะประวัติศาสตร์จริง เล่นให้ล้อไปกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ทำให้มันต้องอธิบายเยอะ พออธิบายเยอะมากๆ มันก็ทำให้คนอ่านงง งงมากๆ ก็เสียอรรถรส เพราะนี่สรุปชั้นอ่านหนังสือประวัติศาสตร์เตรียมสอบ หรืออ่านนิยายให้บันเทิงกันแน่ กลายเป็นว่าความหนักเบาไม่ค่อยเท่ากัน ประวัติศาสตร์จ๋า พลอตนิยายที่ควรจะลื่นไหลดันไม่ต่อเนื่อง แล้วพอมาเล่มนี้ใกล้จะจบ เหมือนตัดจบตู้มเลย... งงมากแม่

สรุปอ่านได้มั้ย อ่านได้ แต่ไม่ต้องถามหาความหวานมาก น้อยนิดสุดๆ
ถ้าเป็นสายประวัติศาสตร์ อ่านแล้วเข้าใจทะลุปรุโปร่ง สนใจการรบพุ่งระหว่างแคว้น เชิญอ่านได้เลย รายละเอียดดีมาก
ถ้าต้องการความบันเทิงพลอตดี พลอตแน่น ดราม่าเข้มข้น บิลด์ดี อินๆ ขมวดปมจบครบไม่คาใจ... ข้ามไปเถิด เพราะหลายอย่างในเรื่องนี้ทำให้เราต้องถามตัวเองว่า นี่ตรูอ่านอะไรพลาดไปรึเปล่า.. เอ๊ะ ยังไงนะ เค้าโผล่มาทำไม เอ๊ะ คนนี้คือใคร เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะะะ
ปล.
อ่ะ ให้เครดิตช่วงพี่อู๋ซวี่ปั้นปึ่งกะอาสือ จนสุดท้ายสารภาพฟามในใจว่าตัดเธอออกไปไม่ดั้ยย อันนี้น้ำตานองอยู่นะ อินๆ

[Noo · Rating 4 out of 5]

จริงๆ แล้ว เรื่องนี้มีแค่ 2 เล่มก็พอนะ รู้สึกเล่ม 4 อ่านรู้เรื่องมากที่สุด เล่ม 1 เล่ม 2 ถึงกลางเล่ม 3 ค่อนข้างจะไปอิงประวัติศาสตร์ซึ่งมีแคว้นเยอะ ตัวละครเยอะ แถมย้อนอดีตไป 3-4 รุ่นอีก แล้วมันก็ไม่ได้สร้างอรรถรสในความสนุกนะ เราไม่สนใจ แปลก็งง และจำไม่ได้อีกต่างหาก

เล่มนี้ค่อนข้างเน้นเรื่องความรัก มันเว้นเว้อสุดซอยที่สุด เข้าใจแหละว่ารักในกลียุค แต่อุปสรรคก็เยอะเกิน เยอะจนรำคาญ เยอะจนถ้าไม่ใช่เล่ม 4 จะเทแล้วนะ และเล่มที่ 4 ก็เป็นเล่มที่บรรยายเยอะด้วย แต่ท้ายเล่ม จุดจบของตัวละครต่างๆ มาแบบสรุปย่อซะงั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จ้าวจี้ เดี่ยวนะ คุณพ่อตายง่ายไปป่ะ รอดมาขนาดนี้ บทจะทิ้งตัวละครก็แทงกันตายง่ายๆ เลยเหรอ ไม่แคร์ความอัจฉริยะที่พี่เขามีหน่อยหรอ และความไม่สมเหตุสมผลอย่างหนักก็คือแค้นตระกูลจ้าวมาก มาก มาก มากที่สุด แต่กลับมายอมศิโรราบต่อจื้อเหยา คือต้องแค้นไอ้คนนี้ที่สุดป่าววะ ดูสภาพลูกชายสิ อีหยังวะ

อาหลี พี่ชายที่โคตรน่าสงสาร อิ จื้อเหยา เมิงตายง่ายเกินไปแล้ว มารดาจะขอสับมันค่ะ ให้สมกับความทรมานที่อาหลีได้รับ

อู๋เสีย คือรัชทายาทปลอมตัวมาใช่ไหม แถมทิ้งแคว้นมาติดตามนางเอกอีก อ่ะ เอาที่สบายใจ

อู๋ชวี่ พระเอกที่ในต้นเล่มนี้ย่องมากินนางเอกแบบไม่ให้เกียรติเลยอ่ะ พูดว่ารักและซื่อสัตย์ ถถถ อันนี้ไม่ชอบนะ เป็นคำพูดของผู้ชายเจ้าชู้ หลอกกินฟรีเลยอ่ะ ถึงในเรื่องนางจะรักอาสือจริงๆ ก็เถอะ แต่อ่านแล้วทะแม่งๆ อ่ะ

เฉินหนี้ พี่คือสุภาพบุรุษตัวจริง

ซื่อเอ๋อร์ ตอนอาสือโดดลงหลุมศพไปกอด บอกว่าไม่ต้องกลัวนะ จะรอชมพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกันบ้าง ดิฉันน้ำตานองเลยค่ะ รู้สึกเจ็บปวดสุดแล้ว

อาสือ ชั้นโกรธเธอ เธอไม่ตามแม่ทัพอู่เฟิงไปดีๆ ร่างกายแทบสลายยังจะดิ้��รนขอแยกทาง แล้วไง หล่อนทำให้คนดีๆ อย่างกงชื่อชีตายเฉยๆ เลย แถมนักเขียนเบื่อแล้ว ไม่อธิบายด้วยว่าใครมาตามฆ่า อู๋เสียก็โผล่มาช่วยแบบโคตรพระเอกไปนะ

สุดท้าย ท้ายสุด อาสือผู้มีดวงตาสีมรกต ก็ล่มแคว้นจิ้นได้จริงๆ ด้วยการทำลายสกุล 'จื้อ' แล้วแบ่งแยกเป็นสามแคว้นตามสามสกุลใหญ่ที่เหลือแทน

[Tkpslc. · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้ขอเรียกว่าเล่มเมโลดราม่า

กว่าจะอ่านจบร้องไห้หมอนเปียก พอถึงจุดที่ร้องชอบที่ไม่ได้บิ๊วบรรยากาศมากปล่อยให้สถานการณ์พาไปแล้วน้ำตาจะไหลเอง แต่ข้อเสียคือบทก็จะน้อยไปหน่อย 55

เราชอบเล่มนี้ แม้ว่าที่ผ่านมาจะเบื่อความแมรี่ซู ทุกอย่างหมุนรอบตัวเธอ ความตัวละครเยอะยุบยับเดี๋ยวโผล่เดี๋ยวหายทำให้ความรู้สึกตอนอ่านไม่ค่อยต่อกันเท่าไหร่ เพราะมัวแต่จำจบบาทตัวละคร 55 ความเนือยของบท

แต่ๆๆๆ เราว่าเล่ม 4 ปิดท้ายได้ดีมากเลยนะ ชื่นชมคนเขียนที่อุตส่าห์ประคับประคองมาแบบลุ่มๆดอนๆ(ตอนอ่านเล่ม 3 แทบถอดใจ) แต่การสร้างสถานการณ์ การหาทางลงทุกอย่างทำได้ดีอ่านแล้วไม่ขัดใจ แม้ว่าจะจบแบบตัดฉับแถมไม่มีตอนพิเศษอีกต่างหาก เห้อ อยากแนะนำให้คนเขียนตัดฉากช่วงต้นเล่ม 3 ไม่ก็ฉากยื้อยุดไปมาของพระเอก-นางเอกเล่มนี้มาเป็นตอนพิเศษแทน คงจะเป็นการจบที่อิ่มใจมากกว่านี้

เราชอบที่เล่มนี้ทันไม่ได้เล่นง่ายเหมือนเสกมาทุกอย่าง คิดจะเข้าไปยุ่งวุ่นวายปั่นป่วนใต้หล้าขนาดนั้นทุกอย่างมีสิ่งที่ต้องแลก แถมจะหาทางลงให้ตัวเองถอนตัวออกมายังไง ชอบที่ตัวเอกแค่เก่ง ฉลาดไหวพริบดีใช่ว่าจะกุมชะตาตัวเองและคนอื่นยังไงก็ได้ พอแบ่งบทไปให้คนอื่นบ้างเราว่ามันดีขึ้นมากๆ เราชอบที่เค้าเขียนบทกลมๆแบบนี้ออกมา มันไม่ถึงกับเรียกว่าเป็นธรรมชาติแต่ก็ทำได้ดีเลย

มาเพิ่มว่า อ่านอาสือความกังวลตอนอ่านไม่ใช่เรื่องบ้านเมืองอะไรเลย แต่เป็นอายุของนางเอกเนี่ย จะเพิ่มให้หน่อยมั้ย ละใส่โรมานซ์มาให้เด็กตั้งแต่ 8 ขวบ กับ 24 แถมเป็นเด็กในอุปการะ นักเขียนเป็นโรคใคร่เด็กเหรอ (ตัวละครในเรื่องก็มีคนอายุ 36 กับ 15 เป็นสามีภรรยากัน อ้ยย) ขนาดโตแล้วนางเอกก็ยังไม่เกิน 15 จะเป็นลม กับพระเอกก็ห่างกัน 7 ปี จะเป็นลมๆๆ


สรุป อาสือเป็นแนวการเมืองที่ไม่ได้ดำเนินเรื่องแบบตัดฉับๆๆๆ แต่เป็นแนวค่อยๆเล่าเรื่องให้เราฟังมากกว่า ถ้ามีเวลาอ่านดูก็ไม่เสียหาย เนิบๆ เล่ม 1-3 เราเฉยๆ ไม่แย่ อ่านได้ เล่ม 4 เราชอบ (แม้จะรู้สึกว่ายังจบไม่ดีเท่าไหร่ก็เถอะ)



ฝากโอวาทท่านอาเต้าจื๋อคนเท่ที่สุดของเรื่องมาไว้ ณ ที่นี้

"ผู้เป็นนายชาติสุนัข! ฟ้าดินกำเนิดสรรพชีวิต แบ่งแยกสูงต่ำจากสิ่งใด สายเลือดหรือ หยิบดาบกรีดดู เลือดของเจ้าผู้ครองแคว้น เลือดของทาสรับใช้ เลือดของผู้ใดมิใช่สีแดง เกิดในตระกูลสูงศักดิ์ไร้ค่าราวกับมูลสุนัขยังมีกินมีใช้ เหล่าทาสทำงานหนักตลอดเช้าค่ำ ปลูกพืชผลตนเองมิอาจได้กิน... มันไม่ยุติธรรม มีผู้ใดคิดบ้างว่ามันไม่ยุติธรรม"

[Vivian Trương · Rating 5 out of 5]

má ơi series này cuối cùng cũng kết thúc rồi. Tập cuối này đọc buồn quá, khóc mấy chập luôn á 😭😭 Cái kết cũng ám ảnh quá, nước mất nhà tan, người thân bạn bè đều chết, chỉ còn đôi chính thôi, đau lòng quá thể. Mình đọc mấy bộ cổ trang khác như Trâm cũng không có kết đau lòng như bộ này. Mặc dù kết có hậu nhưng đọc cứ buồn man mác theo Thập luôn. Mọi thứ thật sự quá tàn nhẫn với Thập, đến gần hết truyện rồi vẫn làm mình thót tim mấy bận tưởng thế là hết rồi ấy 🥲🥲

Đọc mới thấy truyện thật sự viết quá xuất sắc dưới bối cảnh thời Xuân Thu chuyển sang Chiến Quốc này, theo sát dòng lịch sử nhưng không quá nhuốm ngôn tình, kẻ chết nhà tan dưới những tranh quyền đoạt vị vô cùng đẫm máu chẳng thương tiếc một ai. Vậy mới thấy bao thù hận cá ân oán cá nhân giữa các gia tộc cũng không bằng tính mạng của bá tánh. Thập chính vì điều này đặt lên trên hết nên mới ra sức giúp kẻ thù diệt tộc mình dù mình căm hận tới thấu xương thực sự nể phục 🙏🏾🙏🏾

Cuối truyện có twist Quỷ Cốc Tử nữa chứ đúng là tác giả dám viết độc giả dám đọc ạ 🤣🤣 Đọc xong cuốn này làm mình thêm hứng thú nghiên cứu lịch sử thời Xuân Thu - Chiến Quốc ghê. Đó giờ mấy truyện cổ trang toàn viết thời Đường rồi Trường An đọc riết chán, mãi mới có 1 bộ độc lạ viết dưới thời Xuân Thu này nên phải gọi là siêu đỉnh ạ 👌👌👌

Sẽ viết một bài review về series này cho trọn vẹn! Highly recommend bộ này luôn á ❤️❤️❤️❤️❤️

P/s: Tác giả lấy tên là Văn Giản Tử không biết có lấy cảm hứng gì từ Triệu Ưởng - Triệu Giản Tử không ta? Sao ko đặt Văn Tương Tử theo Triệu Vô Tuất nhờ 🤣🤣

[Tuyet Lan · Rating 2 out of 5]

Đọc xong tập cuối này mà mình muốn nổi giận với tác giả quá. Tại sao lại thừa hơi đi kể một câu chuyện đầu voi đuôi chuột như vậy. Tất cả những công phu xây dựng nhân vật ở tập 1 và 2 đã bị phá bỏ hoàn toàn ở tập 3 và 4. Những cái chết từ tàn khốc đến lãng nhách cho những nhân vật được trau chuốt xây dựng từ đầu truyện, và niềm tin vào sự hướng thiện của con người bị đập bỏ hết, còn lại những đổ nát, dở dang và thất vọng tràn trề.

Điều đáng tiếc nhất là nhân vật nữ chính của truyện, đã bị tác giả vùi dập không thương tiếc. Ở đầu truyện, người đọc kỳ vọng vào năng lực và khả năng phát triển của nàng bao nhiêu, thì thêm thất vọng ở phần sau truyện bấy nhiêu. Còn đâu nàng Thập sáng suốt và mưu lược, giờ chỉ là một con rối - bị thao túng bởi cảm xúc và những thế lực chính trị mặc sức xoay vần.

Ở 2 tập đầu, tác giả chỉ dùng vài sự kiện lịch sử để làm bối cảnh cho truyện. Thì ở 2 tập sau lại quá nặng về lịch sử giao tranh giữa các nước, khiến tác phẩm vừa rối vừa thiếu sức hút. Dụng ý của tác giả là gì ở đại kết cục này - mô tả hiện thực xã hội à, hay đả kích chế độ phong kiến, phản đối chiến tranh, hay vạch trần tính tráo trở, tham lam của con người? Những điều này đều không phù hợp với một tác phẩm lịch sử hư cấu như thế này. Đã là hư cấu thì có quyền đưa ra kết cục tốt đẹp và nhân văn chứ :))

[桂英 吴 · Rating 3 out of 5]

เป็นเรื่องที่อ่านนานมากก ตัวละครเยอะ แต่ไม่ค่อยมีบทบาท ขาด ๆ หาย ๆ เทียบกับ หนี้รักบัลลังก์แค้น เรื่องนั้น ตัวละครเยอะกว่า แต่ได้ใช้เกือบหมด ไม่ค่อยเสียดายเวลาที่ต้องมาทำ เพ็ดดีกรีครอบครัว

อันนี้ ชื่อก็คล้ายกัน ตัวละครเดี๋ยวผลุบเดี๋ยวโผล่ ประวัติศาสตร์เยอะมาก อ่านไป ถึงกับต้องไปเปิดวิกิ +หนังสือประวัติศาสตร์ยุคชุนชิว จ้านกั๋ว พร้อม แผนที่ของยุคนั้นมานั่งดู

สรุป อ่านได้ แต่ให้แนะนำ ก็คงต้องเป็นคนชอบและแม่นประวัติศาสตร์มาก ๆ ระหว่างที่อ่านเรื่องนี้ อ่านนิยายเรื่องอื่นคั่นจนจบไปหลายเรื่องเลย 555

[Sa · Rating 5 out of 5]

ถึงบทสรุปสุดท้ายแล้วลงตัวมาก..สงสารอาหลีพี่นางเอกนะ..ถ้าได้เติบโตมาเช่นปกติไม่ถูกกักขังกีดเลือดเฉียนเนื้อ..ดูจากความคิดและการมองโลกเป็นคนดีคนหนึ่งเลยขนาดถูกกระทำขนาดนี้แล้วยังดีขนาดนี้...บทสรุป อาสือกับจ้าวอู๋ซวี่ในที่สุดก็ผ่าฟันจนสำเร็จ..อุปสรรคมากจริงๆ ถ้าไม่เก่งไม่ฉลาดดวงไม่ดี...ก็คงยากจะผ่านพ้นไปได้..โดยรวมเนื้อหาเข้มข้นสนุกช่วยติดตามไปกะคู่พระนาง..ชอบคะต้องยกนิ้วให้คนแต่งแต่งได้ดี

[Thiện Thuận · Rating 3 out of 5]

Mấy tập về sau thì ngôn tình quá rồi. Tập cuối không nhiều diễn biến, ít bất ngờ. Tới đoạn cuối, tác giả cũng phải lấy chính sử ra ép vào mạch truyện, cho nhân vật chính tự thắng (mà ko biết làm sao thắng).