Jump to ratings and reviews
Rate this book

Yapının Yokluğu

Rate this book
Göstergebilim üzerine çalışmaları 1960’lı yıllarda başlayan Umberto Eco, kitle kültürü üzerine yaptığı çalışmalarda, kültür fenomenleri üzerine çalışmak adına bir göstergeler kuramına ihtiyaç duyulduğunu görmüş ve Yapının Yokluğu’nda böyle bir kuramın ilk formülasyonuna imza atmıştır.

Yirminci yüzyıl göstergebiliminin ardındaki iki düşünürün; Amerikalı pragmatik filozof Charles Sanders Peirce ve İsviçreli dilbilimci Ferdinand de Saussure’ün düşüncelerini detaylandıran Eco, göstergebilimin temel kavramlarına genel bir bakış sunuyor: gösterge, kod, ileti, gönderen ve gönderilen. Claude Lévi-Strauss ve Jacques Lacan arasındaki ontolojik yapısalcılık tartışmasından doğan bir çalışma olan Yapının Yokluğu, belirtke sistemlerinin geçici ve tarihsel doğasına büyük bir vurgu yapar.

Umberto Eco Yapının Yokluğu’nda dilbilim alanındaki güncel araştırmaları, yapısalcılığın durumunu, göstergebilimin ilgilendiği konuları geniş ve bütünlüklü bir bakış açısından inceliyor ve bu alanda günümüze kadar öne sürülen görüşlerle birlikte kendi kuramsal görüşlerini de okura sunuyor.

605 pages, Paperback

First published January 1, 1968

45 people are currently reading
419 people want to read

About the author

Umberto Eco

916 books11.8k followers
Umberto Eco was an Italian medievalist, philosopher, semiotician, novelist, cultural critic, and political and social commentator. In English, he is best known for his popular 1980 novel The Name of the Rose, a historical mystery combining semiotics in fiction with biblical analysis, medieval studies and literary theory, as well as Foucault's Pendulum, his 1988 novel which touches on similar themes.
Eco wrote prolifically throughout his life, with his output including children's books, translations from French and English, in addition to a twice-monthly newspaper column "La Bustina di Minerva" (Minerva's Matchbook) in the magazine L'Espresso beginning in 1985, with his last column (a critical appraisal of the Romantic paintings of Francesco Hayez) appearing 27 January 2016. At the time of his death, he was an Emeritus professor at the University of Bologna, where he taught for much of his life. In the 21st century, he has continued to gain recognition for his 1995 essay "Ur-Fascism", where Eco lists fourteen general properties he believes comprise fascist ideologies.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
43 (26%)
4 stars
72 (44%)
3 stars
37 (22%)
2 stars
4 (2%)
1 star
7 (4%)
Displaying 1 - 18 of 18 reviews
Profile Image for Juan Pérez.
54 reviews12 followers
October 22, 2016
Hablar de un libro como «La estructura ausente», obra del profusamente conocido Umberto Eco, no es tarea fácil y francamente atemorizante, porque uno se debe enfrentar a la prosapia del autor y al cúmulo insólito de textos que produjo en su vida. Sin embargo voy a hacer algo más o menos sencillo: voy a dejar fuera el resto de la obra de Eco y voy a centrarme exclusivamente en este libro, como si fuera la única y definitiva obra de él. El comentario, en consecuencia, va hacia las ideas desarrolladas en esta obra, independiente de si siguió sosteniéndolas después.
No es fácil decidir de qué lado se sitúa Eco en el libro. Realiza una extensa exposición de la teoría de la información de Shannon, con ejemplos básicos de la construcción de un código binario, que se va enriqueciendo hasta, aparentemente, abarcar todo tipo de comunicación. Ojo, que Eco sostiene que esta es LA manera de establecer un código. El problema, sostiene, es que, una vez realizada la codificación por el emisor, y emitido el mensaje, este tiene que ser decodificado por un receptor que, lástima (esto es retórico, la lástima la coloco yo) es un ser humano (porque hablamos de comunicación entre seres humanos, aquí no caben, por ejemplo, las bacterias, las esponjas o las plantas, ni siquiera los mamíferos). Y este ser humano no necesariamente realizará la decodificación en base al código del emisor. Este es, pues, el primer problema. Pero además existe el contexto, un elemento “extrasemiótico” que viene a entorpecer más la comunicación, ya que finalmente el contexto en sí mismo es un código, que debe incorporarse al estudio semiótico, porque si no se corre el riesgo de dejar fuera un elemento crítico para la comprensión correcta del mensaje original. En este mismo plano se sitúa la historia. La diacronía de los mensajes y los códigos hace que estos varíen con el transcurso histórico, así que no necesariamente la decodificación es la misma en una época y otra.
La crítica a Lévi-Strauss y a los estructuralistas es que estos sostienen que en la base de todo elemento cultural (y la cultura se entiende como comunicación) existe una estructura, que puede ser descubierta y, finalmente, es común a todos los seres humanos, porque lo que hace esta estructura es nada más que reflejar el pensamiento. Esta es, para Eco, una idea profundamente etnocentrista. Es la ideología del antropólogo (se refiere a Lévi-Strauss, claro) la que prevalece.
Hasta aquí, (casi) todo bien (casi, ¿eh?).
¿Qué le falta a la propuesta de Eco? Que parece proponer una crítica al estructuralismo (para Eco no habría nada más allá del hecho cultural, ninguna estructura ontológica que dé cuenta del surgimiento de los hechos culturales, y de ahí semióticos, ya que es algo que se está construyendo permanentemente, y cada pueblo, cada cultura hace surgir su propia estructura), pero se enreda al sostener que sí existe un código “cerrado” (esto es, el surgimiento de un código, al estilo de la información de Shannon), y una estructura “abierta”, que sería el sistema que contiene los códigos cerrados. Visto así, lo fundamental sigue siendo el código “cerrado”, de carácter binario (sí/no). Es como si Eco quisiera quedar bien con dios y con el diablo: hay un código cerrado, no cuestionable, denotativo y connotativo (esto es secundario, para mi gusto), pero debe entenderse dentro de un sistema abierto que le proporciona el resto del sentido, del que el código básico podría carecer. En suma, no se aparta de una postura fuertemente cognitivista (tal como Lévi-Strauss).
Pero lo que más le falta es la dinámica del intercambio entre seres humanos (para no tocar el tema del intercambio entre seres vivos), que son las que en definitiva dan origen al sentido, más allá de los “códigos” que pueda observar un investigador. Estas son ideas que, hay que admitirlo, eran muy embrionarias en la época en que se publicó «La estructura ausente». Probablemente ni Eco ni nadie habría sido capaz de tomarlo en cuenta en aquella época.
Profile Image for Airácula .
278 reviews61 followers
Read
June 24, 2024
Todo es semiótico si lo miras con premeditación y alevosía. Pero nada es semiótico, sólo nuestra percepción. O, quizás, la semiótica son los amigos que hicimos en el camino.
Profile Image for Freca - Narrazioni da Divano.
377 reviews23 followers
February 9, 2024
Un libro complesso sicuramente al di sopra delle mie conoscenze sull'argomento anche perché un po' vecchiotto e quindi non sempre attualissimo rispetto alle teorie (pure Eco ne ha preso parzialmente le distanze, scrivevano nel saggio introduttivo).
Difficile perché tecnico, non dà la pappa pronta al lettore, non semplifica e non vuole essere divulgativo: approfondisce, scava e ti obbliga a cercare le parole che non conosci ma senza le quali non si può parlare di certi argomenti perché è il lessico a definire una materia, a rendere la conversazione possibile altrimenti è l'autore che decide cosa darti in pasto semplificando il linguaggio e quindi inevitabilmente ritagliando solo una parte del significato, così invece ti pone sul suo piano ed eventualmente tu, non io perché non ne sono in grado, puoi contestare o confrontarti avendo le stesse coordinate.
Ad ogni modo argomento interessantissimo che voglio approfondire
Profile Image for Kai Teorn.
Author 1 book1 follower
October 11, 2017
I read this in a translation but couldn't find that edition here, so commenting on the original Italian edition.

This is a book from 1968, the time of flourishing of "continental philosophy," and it is a mix of bits from theory of information with a thick undigestible filling of then-fashionable "discourse." Endless citations (Lacan, Derrida e tutti quanti), juggling of terms, incredibly meaningless propositions, incredibly pretentious hints and allusions. I was really shaking my head in disbelief as I read this book. Did people seriously feel satisfied by writing and reading this kind of stuff? Worse yet, do they still?
Profile Image for Raskol Nikov.
19 reviews2 followers
November 8, 2016
FINALMENTE TI HO SCONFITTO, CANE

Vincitore premio "Mamma che fatica" 2016
La struttura assente
Umberto Eco
Sempre in bilico tra genio e supercazzola (sicuramente molto meno genio e molta più supercazzola rispetto a Opera Aperta, per intenderci), tra gli entusiasmi pioneristici di chi si incammina su strade nuove e gli eruditismi asfittici di chi sacrifica, sotto sotto, un po' della propria onestà intellettuale alla insindacabilità della propria confutazione del pensiero altrui; tra l'affetto sincero, materno, di chi si pone alla guida di una squadra, e uno snobismo a tratti sproporzionato. Insomma un'ottimo saggio cross-discipline di cinquant'anni fa.
FA - TI -CO - SIS - SI - MO
Profile Image for Ante Banović.
63 reviews
December 28, 2023
Eko. Umberto. Kultura, informacija, komunikacija. (1973). Beograd : Nolit. (Prevela: Mirjana Drndarski)

- u ovoj knjizi govori se o semiologiji, a ne o semiotici. Razliku između tih dvaju pojmova Eco objašnjava u posljednjem poglavlju. Naime, Eco upotrebljava de Saussureovu definiciju semiologije (ona naglašava jezik kao sustav znakova te ga promatra kao “najvažniji” medij u tom sustavu). Eco, smatra da je semiotika u tom smislu općenitija i ne mora zavisti o lingvistici - kao predmetu poručavanja znakovnih sustava (više o tim terminološkim previranjima moguće je pronaći u knjizi "Semiotičko brušenje kazališta", Marija Paprašarovski). Premda Eco teži preglednosti i “dosljednosti”, kao i terminološkoj preciznosti, svjestan je da knjiga samo jednim dijelom predstavlja vjerni transkript rečenoga, kasnije, čitatelj je primoran, zbog onog napisanog a raznolikog i proturječnog, izvršiti odabiranja i odbacivanja. Najpoučniji dio knjige bila su mi ona mjesta na kojima se nalaze razmišljanja o kodu i kodovima. Eto ne smijemo zaboraviti da su iskustva komunikacije, istovremeno i iskustva kulture.
Profile Image for Mikhail Filatov.
365 reviews17 followers
December 7, 2019
Название книги явно обманчивое - никаким "введением" в семиотику эта книга не является, так как автор с самого начала начинает жонглировать терминами ("денотант" и проч.) никак их не определяя. По большому счету, это набор нескольких эссе - те из них, которые касаются собственно семиотики - ужасны, Эко притягивает за уши теорию информации, описывает "науку" проксемику - про личное и проч. пространство в разных культурах и проч. Там, где речь идет о рекламе, примерах из архитектуры, кино - там сразу появляется остроумный автор романов, а не скучный профессор.
Часть, посвященная структурализму в целом более интересна - хотя Эко его и критикует, но у структуралистов заметна определенная структура :) , а вот в семиотике Эко она действительно отсутствует.
Profile Image for Les75.
486 reviews7 followers
January 18, 2020
È uno dei primi lavori di ampio respiro di Eco sulla semiologia e infatti risente di diverse problematiche. Prima su tutti l'età del lavoro: la semiotica è una disciplina in evoluzione costante e in quest'opera alcuni concetti sono abbondantemente superati o, per autografa ammissione dell'autore, conducono a esiti in parte errati. C'è anche da dire che è un testo specialistico, per nulla divulgativo e che quindi non riesce ad appassionare il lettore semplicemente interessato, ma può risultare parzialmente interessante per uno studioso della materia che voglia ripercorrere la storia della semiologia.
Profile Image for kiwithvenom.
113 reviews3 followers
October 18, 2021
Desde un principio voy a aclarar que mi opinion es completamente subjetiva, el libro me gusto fue muy interesante y estuvo por lo general bastante bien explicado. Ahora bien, a fines prácticos de la carrera que estudio la cual es Arquitectura y Urbanismo (y de aca viene lo que aclare de la subjetividad), hubieron muchos capítulos que me parecieron de sobra aunque entiendo que para otros ambitos y disciplinas pueden ser interesantes.

A pesar de esto me parece que tiene un buen hilo y desarrollo, me aporto mucho.
Profile Image for Lucas Berruezo.
Author 5 books10 followers
February 7, 2025
Una excelente introducción al mundo de la semiótica, que abarca desde las definiciones básicas de los conceptos fundamentales (como signo, semiosis, icono, índice, símbolo, etc) hasta la puesta en crisis de esos mismos conceptos. Además, se puede ver cómo se aplica el análisis semiótico a diferentes disciplinas o ámbitos, por ejemplo la publicidad, la arquitectura o la misma naturaleza. No es un libro sencillo, pero definitivamente vale la pena leerlo... varias veces.
563 reviews
Read
February 28, 2023
La struttura assente. La ricerca semiotica e il metodo strutturale by Umberto Eco (2015)
Profile Image for Daniel Martínez.
28 reviews
August 17, 2024
El libro está genial, pero a veces es complicado de entender. Se hace demasiado críptico en algunos puntos.
Profile Image for El Zuco .
38 reviews6 followers
September 16, 2007
a thorough and somewhat advanced introduction to semiotic theory. a bit long and hard to get through, especially in a foreign language.

you could pick and choose the parts you read according to the objects of analysis you're interested. i skipped the part on architecture, for example.
Profile Image for Ivan Kapersky.
60 reviews3 followers
October 5, 2014
Had to read Eco for my Semitics class. I must say Eco explains a whole new angle in semiotics and discusses the limits of semiology from the definitions of Charles Peirce and Saussure.
Profile Image for Az.
16 reviews
May 1, 2017
Un libro increíble que constituye una excelente introducción a la semiótica. Es un recorrido histórico y critico muy interesante que sirve de primer empuje a aquel que quiere profundizar en un tema tan fascinante como los estudios semióticos y culturales. Su construcción es impecable (digno de Umberto Eco) y el recorrido bibliográfico es sumamente interesante. Un punto de partida ideal!
Displaying 1 - 18 of 18 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.