Thương Tiến Tửu - Tập 4

将进酒 Qiang Jin Jiu #4

by Tang Jiu Qing, Đường Tửu Khanh, Hy Mã (dịch)

“Vận mệnh đã muốn ta suốt kiếp chôn chân tại chốn này, nhưng số mệnh ấy nào phải con đường ta lựa chọn. Cát vàng chôn vùi huynh đệ ta, ta không muốn tiếp tục thần phục số mệnh hư vô nữa. Thánh chỉ không cứu được sĩ tốt của ta, triều đình không nuôi nổi chiến mã của ta, ta không muốn liều mạng vì những thứ đó nữa. Ta muốn băng qua núi xanh kia, ta muốn đánh một trận, vì chính mình.”

Genres: Politics, Yaoi, Romance, Historical, War, Drama

424 pages, Paperback

Published January 1, 2023

Reviews

[Jinnie · Rating 5 out of 5]

สี่ขุนพลแห่งใต้หล้าในช่วงต้นของรัชศกหย่งอี๋ดับสูญไปหมดแล้ว เวลาสามสิบปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว เด็กหนุ่มที่เปี่ยมด้วยปณิธานแบะความฮึกเหิมกลับคืนสู่ขุนเขาและสายน้ำทั้งหมด

ตั้งแต่ต้นเล่มคิดตลอดว่าชอบความสัมพันธ์ของตระกูลเซียว เล่มก่อนจะเห็นบทของท่านพ่อและพี่ชายนิ่งขรึม เก็บท่าที แต่ไม่มีความเย็นชาต่อกันระหว่างสายเลือด มาเล่มนี้ยิ่งเห็นชัดว่ารักใคร่ปรองดองกันดีมาก เล่นหัว รู้ทันกันหมด ยิ่งอ่านยิ่งชอบทั้งพ่อพี่ชายและพี่สะใภ้ นานๆ เราจะเจอนิยายการเมืองที่พระเอกมีภูมิหลังดีหมดจดขนาดนี้นะ

แต่เล่มนี้นักเขียนไม่ใจดีกับผู้อ่านนัก เรียกว่าไม่ใจดีกับเช่ออันเลย เช่ออันต้องรีบสลัดขนจากลูกหมาป่ามาเป็นจ่าฝูง เล่มหน้าคงได้เห็นการล้างแค้น ตาต่อตาฟันต่อฟัน

การดำเนินเรื่องส่วนนี้ทำให้เราประทับใจจุดเขียนหนึ่งคือ แต่ละตัวละครมีที่มาที่ไปหนักแน่น เช่น ฮาเซิน เราเกลียดเขาหรือแต่ขณะเดียวกันเรายังเข้าใจว่าทำไมเขาเป็นแบบนั้น ไม่ใช่เข้าอกเข้าใจอ่านะ แต่เป็น oh, I see ยิ่งใส่มิติว่ารบเก่งไม่ใช่พรสวรรค์แต่ล้นประสบการณ์แถมความจริงยังขี้อายเพราะอะไรก็ว่าไป ตัวละครแอบมีมิติกันหมดทุกคน เวลาเล่าถึงความหมายของการกระทำของแต่ละตัวละครนี่ยิ่งรู้สึกว่านักเขียนเขาใส่ใจกับทุกรายละเอียดจริงๆ ทุกการเขียนเปี่ยมด้วยความหมาย ถ้าคนนี้ภักดีเราจะรู้ว่าทำไมภักดี ถ้าคนนี้เจ้าเล่ห์เราจะได้รู้ว่าเจ้าเล่ห์ยังไง ถ้าคนนี้ปลิ้นปล้อนแต่อะไรทำให้เขาหมดสภาพจนต้องจำนน เล่าหมด ความหมายคือ ไม่ได้พูดลอยๆ น่ะ แต่เขียนชัดเจนดี ทุกคนมีที่มีทางของตัวเอง

โชคชะตาของมนุษย์เป็นสิ่งที่มิอาจคาดเดาได้เลย ไม่ว่าจะเป็นลู่กวงไป๋ เสิ่นเจ๋อชวน เซียวฉือเหย่ เหยาเวินอวี้ หรือแม้แต่คนอื่นๆ ที่ไร้ชื่อเสียง สวรรค์มอบโจทย์ยากที่แตกต่างกันออกให้แต่ละคน พวกเขาลุกขึ้นมาและมีชีวิตอยู่ต่อไป คนเหล่านี้เดิมถูกกักขังอยู่ในสถานการณ์บางอย่าง สลัดตัวเองจนพ้นจากพันธนาการ กลียุคหมายความหมายว่ากฎเกณฑ์ต่างๆ ของใต้หล้าไม่มีอยู่แล้ว ไม่ว่าใครก็ทุ่มเทต่อสู้ในสงครามครั้งนี้ได้ เมื่อมีคนยึดมั่นของที่ผุพังไว้ ก็ต้องมีคนใช้อาวุธฟาดฟันทำลายมันเช่นกัน

นี่เป็นยุคสมัยของขุนนางทุจริตและโจรผู้ร้าย

อีกประการที่อยากชมคือ ความมันส์ของเล่มนี้เต็มสิบไม่หัก เข้มข้น บู๊สนั่น เอนจอยเล่มนี้มาก ลุ้นทุกการแกว่งมือโยกตัวเก็บดาบเหงื่อไหล ผสมการเล่ากับบรรยากาศรอบด้านด้วยเนี่ย กินขาด

แถมระหว่างเล่าไปเขาจะตัดจากตึงเครียดมาผ่อนคลายได้อย่างสมู้ทมาก ดูไม่เก็บกดดี อย่างตอนเช่อแพ้ คิดว่าคงดราม่าตั่งต่างมากมายไหลมารวมกัน ณ จักระที่สี่แน่นอน แบบบีบหัวใจ nope เขาดึงเซียวฟางซวี่มาแล้วเล่าพาร์ทพ่อสอนลูกแทน มีฉากโบ๊ะบ๊ะด้วย สุดยอด

ตอนอ่านเล่มก่อนคิดว่าคงค่อยๆ จัดการทีละอย่าง อาจจะสองอย่าง เหมือนหนังสือแก้แค้นเล่มอื่นทุกอย่างมีไทม์ไลน์ของมัน แต่เชิญร่ำสุรา ดุ ม า ก ตัวเอกต้องทำหลายอย่างพร้อมกัน คิดนั่นอุดนี่เดินไปตรงนั้นเจออันนี้แล้วมีอันนี้เข้ามา โบ้มๆ เหนื่อยแทน ไม่รู้เขานอนกันแบบนั้นแล้วยังใช้ชีวิตต่อได้ไงนะ แต่มันตรรกะอยู่ข้อนึงคือถ้าเขาจะโดดเด่นเป็นสง่าจนคนเลื่องชื่อรือชาหาได้แปลว่าพวกเขาก็ต้องเป็นคนเก่งอดทนด้วยนั่นแหละ (5555) แล้วตัวเอกง่อยๆ เชื่อเถอะว่ามีแต่คนด่า หาได้ตามพันทิป

อีกอย่างนึง ! ลืมไม่ได้ ตั้งใจมาชมคือ บทผู้หญิง

โลกนี้คำพูดที่มีคนพูดกับชีจูอิ๋นมากที่สุดคือ 'น่าเสียดายที่เกิดเป็นสตรี' แต่ตัวนางเองกลับไม่เคยคิดเช่นนี้ นางคิดว่าการเป็นบุตรีของชีสืออวี่ไม่มีอะไรไม่ดี เหมือนที่นางคิดว่าบางคนชอบเย็บปัก บางคนชอบสนามรบก็ไม่เห็นน่าแปลกตรงไหน

ความจริงเห็นเรื่องนี้มาตั้งแต่เล่มต้นว่าบทผู้หญิงน้อยแต่ออกทีทรงพลังมาก ไม่ได้เขียนมาให้อ่อนแอแล้วผู้ชายเอาแต่แว้ดๆ ใส่ว่าไร้ประโยชน์อย่ามายุ่งการเมือง (คือถ้าเขียนเราก็เข้าใจว่าบริบทตอนนั้นเป็นแบบนั้นอ่านะ) เขาเขียนผู้หญิงอย่างที่ผู้หญิงเป็นได้ เจ้าเล่ห์ได้ (ฮวาเซียงอี) อ่อนโยนได้ (ลู่อี้จือ) แข็งแกร่งได้ (ชีจูอิ๋น) เหมือนผู้ชายที่เจ้าเล่ห์ได้ อ่อนโยนได้ แข็งแกร่งได้เหมือนกัน ประทับใจ

มารดาของไห่รื่อกู่ได้รับบาดเจ็บ เป็นบาดแผลที่มองไม่เห็น บาดแผลที่มีชื่อว่า 'สตรี'

แถมยังบอกตรงไปตรงมาไม่อ้อมแอ้มว่า แม้เราจะมีเนื้อหนังเป็นมนุษย์เหมือนกันแต่เกิดเป็นผู้หญิงนั้นเสียเปรียบเพราะสังคมคอยเอาเปรียบจริงๆ แมสเสจดีมาก นึกถึงลุงวอร์เรนเลย (นึกจริงๆ 5555) เขาเคยพูดประมาณ (ไม่เป๊ะแค่ประมาณเอา) เขาโชคดีที่เสี่ยงดวงมาเกิดได้เป็นผู้ชายแถมผิวขาวอีก ถ้าเป็นผู้หญิงลำบากแน่ กับโลกต้องปั่นป่วนแน่ถ้าวันไหนผู้หญิงตระหนักรู้ในสิทธิของพวกเธอ (เขาพูดเพราะรู้ว่าผู้หญิงกำลังโดนเอาเปรียบ) ไม่รู้ว่ามันเข้าใจยากตรงไหนเนอะ เรื่องความเท่าเทียมเนี่ย

นิดนึงก่อนจบ หลันโจวแม้ไม่ได้พูดถึงมาก แต่พัฒนาการบทมาเรื่อยๆ ได้รู้ภูมิหลังที่แท้จริงในเล่มนี้แล้ว แถมเจ็บหนักขึ้นเรื่อยๆ เช่ออันเกียมตัว หนีไม่พ้นแน่นอนกับบทดราม่าในอนาคต เสียดายตรงอยากให้พ่อเห็นงานแต่งงานของลูกคนเล็กนะ

สรุปชอบเล่มนี้มาก อยากอ่านเล่ม 5 กับเล่ม 6 แล้ววว

[B. Sutthida · Rating 5 out of 5]

การสูญเสียหลักยึดเป็นตัวเร่งทำให้หลีเป่ยเติบโตอย่างรวดเร็ว ต้องผงาด ต้องแข็งแกร่งเพื่อแทนที่คนรุ่นเก่า เมื่อต่อสู้กับศัตรูที่มีการพัฒนา เราย่อมต้องพัฒนาตามไปด้วย การหยุดอยู่กับที่คือการถอยหลัง

ในเล่มนี้นักเขียนทำให้เรามองเห็นภาพรวมของสถานการณ์แผ่นดินมากขึ้น แผนการในใจของบรรดาแม่ทัพชายแดนเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง เล่มหน้าสงครามต้องลุกลามกว่านี้แน่นอน

เสียดายฉากปีใหม่ที่อึมครึมด้วยความเศร้า ไม่อย่างนั้นทุกคนคงได้ต้อนรับสะใภ้เล็กอย่างอบอุ่นไปแล้ว

[Rada Chalapipat · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องที่นิ่งอ่านยิ่งชอบและชื่นชมการวางเส้นเรื่องของนข.อย่างมาก การแปลก็ใช้ได้ เสียดายแค่ปกไม่ค่อยงามและการไม่มีแผนที่มากที่สุดเพราะเล่มนี้มีความชัดเจนมากขึ้นในด้านการรวบรวมแผ่นดินของนายเอก #เสิ่นเจ๋อชวนหรือหลันชวน ในฐานะเบื้องหลังของเจ้าเมืองฉือโจวที่ขยายเส้นทางการค้า การปกครองและการปราบโจรจนได้ฉาโจว, ไหวโจวสำเร็จในเล่มก่อน เล่มนี้นายเอกกำลังลุยเก็บตุนโจว ตวนโจว เหอโจว ฝานโจว พูดง่ายๆคือนายเอกซึ่งได้ชื่อว่าเป็นลูกอนุของอ๋องทรยศที่หนีทัพกำลังยึดบ้านเกิดจงปั๋วหกโจวที่เละเทะมีแต่ชุมโจร การขายมนุษย์ ข้าราชการคดโกง ประ���าชนอดอยากกลับมาฟื้นฟูดูแล โจทย์ของเหล่าลูกน้องคนสนิทคือจะยกย่องนายเอกในตำแหน่งอะไรที่ไม่ใช่อ๋องเพื่แไม่ให้โดนข้อหากบฎ และการยึดแต่ละเมืองต้องสร้างภาพทีมพ่อพระเพื่อลบภาพเชื้อชั่วสกุลเสิ่น สรุปมาลงตัวที่ฐานะ "ฝู่จวิน" ในพาร์ทของนายเอกเข้มข้นเลือดสาดไม่แพ้เล่มก่อน เริ่มต้นจากการปราบหัวหน้าโจรสกุลหลินแห่งตุนโจวและพ่อค้าหนุ่มน้อยหน้าเลือดสกุลเหยียนแห่งเหอโจวที่สืบต่อจากเล่มก่อนที่คนแรกเกี่ยวพันกับ "แมงป่อง" หรือลูกครึ่งต้าโจวและเปียนซาบริเวณชายแดนสองฝั่งแม่น้ำฉาสือที่คนเหล่านี้เกิดจากเชลยโสเภณีต้าโจวที่ถูกจับตัวไปและถูกทอดทิ้งจากคนทั้งสองชาติ จนกระทั่งจอมทัพคนล่าสุดของเปียนซารุ่นเดียวกับพ่อของพระเอกที่วางแผนรวบรวม 12 ชนเผ่าก่อนบุกต้าโจวได้แอบสร้างกองทัพแมงป่องเพื่อแก้ทางกองทัพม้าเหล็กแห่งหลีเป่ย พร้อมทั้งวางสายลับแมงป่องแทรกซึมเข้ามาในต้าโจวจนเป็นจุดเริ่มต้นของการแพ้ศึกของจงปั๋ว ฉากนายเอกทุ่มสุดตัวในการฆ่าหัวหน้าโจรทั้งที่บาดเจ็บต่อหน้าสามี #เซียวฉือเหย่หรือเช่ออัน ที่วิ่งไปช่วยแทบไม่ทันทำเอาอาเหย่งอนอยู่นาน เราชอบพระนายคู่นี้สุดๆ เข้มแข็ง ฉลาด โหดและเด็ดขาดกับคนอื่น แต่อ่อนโยนและขี้อ้อนกับคนรักมากๆ พระเอกดีมากไปขอรับแส้ลงโทษจากว่าที่พ่อตาจนนายเอกปวดใจและเริ่มยอมดูแลร่างกายตัวเองให้ดีขึ้น ส่วนวิธีการลงโทษเมียก็ฮาและชวนหน้าแดงสุดๆ พาร์ทยึดเมืองแถบภาคกลางของนายเอกจะส่งผลต่อการจบภาคต้นของเรื่องนี้เพราะมีทั้งเงินและเสบียงอาหารที่กลายเป็นส่วนสำคัญในการสร้างเส้นทางการค้าและการเดินทัพเพื่อเชื่อมต่อกองทัพหลีเป่ยทางเหนือและชวี่ตูทางใต้ที่ตกมาอยู่ในมือของขุนพลรุ่นลูก คือ พี่น้องสกุลเซียว, จอมทัพหญิงชีและขุนพลทะเลทรายสกุลลู่ จุดเปลี่ยนสำคัญครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะฝั่งเปียนซาชาวทะเลทรายมีผู้นำที่เข้มแข็งค่อยๆรวบรวมชนเผ่าไปพร้อมกับเรียนรู้การทำศึกของฝั่งต้าโจวจนสร้างขุนพลรุ่นลูกที่รู้เท่าทันหลีเป่ยโดยอาศัยแมงป่องเเป็นไส้ศึก ร่วมกับการแย่งชิงอำนาจและผลประโยชน์กันเองของชนชั้นสูงในเมืองหลวงต้าโจวที่ทำให้เกิดการลักลอบขายของหลวงเข้ากระเป๋าตัวเอง เปลี่ยนอาหารดีเป็นอาหารบูดจนทำให้พี่ชายพระเอกและพี่ชายสกุลลู่ของพี่สะใภ้พระเอกแพ้ศึกเปียนซา ตามมาด้วยพ่อของพระเอกที่ออกศึกแทนลูกชายคนโตเสียชีวิตเพราะทีมแมงป่องของเปียนซา ช่วงนี้ดราม่าอย่างที่คิดไว้ไม่ผิด เพราะเค้าปูพื้นพ่อพระเอกก่อนหน้าถูกขุนพลรุ่นลูกสังหารไว้น่ารักมาก เป็นคุณพ่อหมาป่าร่างใหญ่ ใจดีและรักลูกรักเมียสุดๆ รู้ว่าลูกคนโตต้องคอยชื่นชมให้กำลังใจ ลูกคนเล็กตัวแสบต้องด่าและให้บทเรียนเพื่อเตรียมพร้อมเป็นจ่าฝูง ตอนพระเอกเปิดตัวลูกสะใภ้คือน่ารัก พ่อสามีและพี่สะใภ้คอยดูแลหลันชวนกันแบบเงียบๆ

เราชอบที่เรื่องนี้ให้ความสำคัญกับตัวละครรองต่างๆ เป็นการให้ความสำคัญกับทีมและความสามัคคีอย่างมาก ฝั่งนายเอกจะชัดหน่อยเพราะเริ่มจากศูนย์และพื้นเพติดลบ จนค่อยๆซื้อใจลูกน้องให้มีความภักดีและเชื่อมั่นได้เหมือนลูกน้องของพระเอก เราชอบคุณชายเฟิ่งอดีตองครักษ์เสื้อแพรที่กลายมาเป็นองครักษ์ส่วนตัวของนายเอกที่ค่อยๆซึมซับความเป็นผู้นำของเจ้านายและกลายเป็นทั้งเลขาควบบัตเลอร์ที่ต้องทั้งต้มยา ดูแลเรื่องส่วนตัวและปกป้องเจ้านายไปพร้อมๆกัน ส่วนตัวละครที่ดีงามสุดๆอีกคนยกให้จอมทัพหญิงชีที่ใช้ความสามารถในการพลิกแพลงการรบและกระจายอำนาจกองทัพด้วยการสร้างขุนพลที่สามารถสลับสับเปลี่ยนหน้าที่กันได้โดยมีมือขวาสำคัญที่เก่งทหารราบคือพี่ชายของพี่สะใภ้พระเอก จอมทัพชีเป็นคนฉลาดรู้ว่าไทเฉาส่งคุณหนูสามสกุลฮวามาแต่งเข้าเป็นแม่เล็กเพื่อให้ชวี่ตูขึ้นกับวังหลวงแต่นางก็ดื้อแพ่งเงียบๆแอบช่วยสกุลเซียวและสกุลลู่จนไปจบภาคต้นที่นำทัพม้าเหล็กรักษาค่ายสู้เปียนซาสำเร็จก่อนเข้าร่วมโต๊ะเจรจาเหนือ-กลาง-ใต้ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของขุนศึกชายแดนรุ่นลูก โดยอ๋องสกุลเซียวคนพี่ที่บาดเจ็บออกศึกไม่ได้วางแผนรบในเมืองและเปลี่ยนการรวมศูนย์อำนาจของขุนพลเป็นการกระจายและแลกเปลี่ยนจนฝ่ายเปียนซาเริ่มงงที่กลยุทธ์เปลี่ยนไป พระเอกที่ทำหน้าที่วิ่งรอกส่งเสบียงและอาวุธมาจนชำนาญเส้นทางแต่เป็นเสมือนคนนอกเริ่มเข้ากองทัพเพื่อทำความคุ้นเคยกับทีมม้าเหล็กหลีเป่ย ขุนศึกสกุลลู่ที่เคยแพ้เพราะอาหารบูดและหายตัวไปกลับมาร่วมทีมหลีเป่ยหลังจากแอบไปสั่งสมประสบการณ์และความรู้เขารู้เราในเผ่าชายแดนเปียนซาอยู่นาน นายเอกสร้างเงื่อนไขการค้าการสร้างถนนแลกกับการช่วยเหลือทางทหารกับชวี่ตูและหลีเป่ยเพราะคุณชายเค้ามีเงินแต่ไม่มีทหาร เราชอบตอนจบของเล่มนี้มากที่นายเอกให้ขุนศึกชราขี้เมาไร้ชื่อเสียงและคุณชายเฟิ่งองครักษ์ไปปราบอ๋องแห่งฝานโจว อะไรคือไม่ต้องกลับมาถ้าไม่ชนะ เป็นคำสั่งที่สร้างความกดดันให้ขุนศึกที่มีอยู่คนเดียวต้องพิสูจน์ตัวเองให้ได้ เป็นเรื่องที่ทำให้เห็นว่ามีคนตัวเล็กๆมากมายที่รักชาติรักแผ่นดินทำหน้าที่ในส่วนของตัวเองโดยไม่คำนึงถึงชื่อเสียงเงินทอง เช่นเดียวกับการค่อยๆสร้างบารมีของความเป็นผู้นำที่ต้องใช้ความสามารถ ความอดทน การเฟ้นกาผู้ร่วมทีมและระยะเวลา เล่มนี้เปิดเผยที่มาที่ไปของนายเอกจนทำให้รู้ว่านายเอกสวยและฉลาดได้แม่มาเต็มๆ

[Wanyiwa · Rating 5 out of 5]

รีวิวรวม 6 เล่มแบบไม่สปอยล์นะคะ

นิยายวายสายโรม้านซ์การเมืองที่เริ่มจากความเป็นศัตรูเหม็นหน้ากันของคู่พระนาย กลายเป็นรักกันดูดดื่มแบบขาดกันไม่ได้ เปิดเรื่องด้วยโศกนาฏกรรมของการพลีชีพของเหล่าทหารกว่าสองหมื่นนายพร้อมความผิดของบิดานายเอกที่ตกมาถึงเขาเพราะเขาเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวของตระกูลจากเหตุโศกนาฏกรรมนั้น

นายเอกเริ่มต้นชีวิตแบบรันทดมาก ชีวิตผ่านไปแต่ละวันแบบต้องลุ้นกันสุดตัว ในขณะที่พระเอกก็มีชีวิตน่าสงสาร ถูกส่งเข้ามาเป็นตัวประกันเพื่อให้บิดาและพี่ชายไม่กล้าทรยศราชสำนักในขณะที่ในใจคือตะโกนโหยหาอิสระในดินแดนบ้านเกิด แต่นั่นก็เลยเป็นจุดกำเนิดที่ทำให้คู่พระนายเข้าอกเข้าใจและเติมเต็มกันและกันได้พอดี

พล็อตเต็มไปด้วยกลยุทธ์และรายละเอียดมากมายที่ค่อย ๆ ปล่อยปมออกมาเป็นจุด ๆ ให้คนอ่านปะติดปะต่อเอา ทั้งเรื่องการหาปมปัญหา การวางแผนแก้แค้น การปกป้องบ้านเมือง และการปะทะกันของขั้วการเมือง มันเลยใช้สมองค่อนข้างมากและอ่านได้ค่อนข้างช้า แต่เนื้อหาเต็มไปด้วยภาษาสละสลวยและความฉลาดคมคายของตัวละครมากมาย โทนในการเล่าครบรสเพราะจัดมาทั้งความเป็นโรม้านซ์ (เคมีคู่พระนายคือดีมาก และยังมีคู่รองในเรื่องอีก 2 คู่ที่ชงเข้มไม่แพ้กัน) ฉากรัก ความซาบซึ้งกินใจ การลุ้นเอาใจช่วย รวมไปถึงจุดสะเทือนอารมณ์ แต่ตัวละครที่เราชอบมาก ๆ ในเรื่อง (สองต��ว) กลับไม่ใช่คู่พระนาย แต่เป็นพี่ชายพระเอกและที่ปรึกษากลยุทธ์ของนายเอก (ซึ่งคนหลังนี้เราไม่สปอยล์นะคะ อยากให้อ่านและลุ้นกันเอง)

ใครเป็นสายชอบอ่านแนววางแผนกลยุทธ์ ต่อสู้กันแบบใช้ทั้งสมองและกำลัง อยากให้ได้ลองอ่านเรื่องนี้ดูค่ะ ส่วนตัวเราเองถ้าจะติดก็จะมีแค่เรื่องที่ความเหนื่อยสมองนิดนึงในการอ่านที่ดึงให้ความเร็วในการอ่านช้าลงจนถึงบางจังหวะที่ต้องหยุดไปทำอย่างอื่นบ้าง (และปมบางอย่างในเรื่องก็ยอมรับว่าอ่านจนจบแล้วก็ยังค้างคาใจ) กับเรื่องความรักของคู่หลักคู่รองที่จะต้องตอบโจทย์ความเป็นงานวายไปซะทุกคู่ เราที่ไม่ได้เน้นอ่านงานวายเลยรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อยค่ะ

[Mai Thảo Nguyễn · Rating 4 out of 5]

Mình đã đọc xong quyển này, thời gian có hơi dài vì mình mất hứng đọc sách thôi và vì mình cũng bận.
Phần này chủ yếu nói về việc Tiêu Trì Dã và Thẩm Trạch Xuyên bôn ba vạn dặm, xa nhau để giải quyết vấn đề lương thực ở biên cương. Nếu so sánh quyển này với quyển 3 thì mình vẫn thích quyển 3 vì có nhiều tình tiết hay, không chỉ xoay quanh Thẩm Trạch Xuyên và Tiêu Trì Dã mà thôi.
Vì có lẽ TTT là một bộ đam mỹ đồ sộ, đến quyển 4 rồi mà câu chuyện giữa hai người họ vẫn đang bình bình tiếp diễn, nên mình vẫn mong đợi xuất bản những quyển tiếp theo để có thể theo hết câu chuyện của họ.
Hoặc mình sẽ tìm quyển này down về kindle đọc cho nhanh, như trước đây mình đọc Thiên quan tứ phúc trên kindle, sau đó mua sách thì chỉ là để sưu tầm thôi.

À, thêm một điểm nữa, tác giả bắt đầu xây dựng tuyến tình cảm giữa công chúa Hoa Hương Y và Thích Trúc Âm. Một người là công chúc nhà họ Hoa, vốn nắm giữ quyền lực triều đình và vận mệnh của đất nước, còn một người là Đại tướng quân, từ nhỏ đã quen với đao kiếm áo giáp, bôn ba nơi sa trường. Thích Trúc Âm đẹp và mạnh mẽ, còn Hoa Hương Y bây giờ mới xuất hiện rõ ràng, ngay từ lần đầu tiên gặp mặt Thích Trúc Âm thì nàng đã ngỡ ngàng, không phải vì hành động đột ngột của Thích Trúc Âm khi vén màn kiệu nhìn nàng một cái, mà là vì Thích Trúc Âm quá đẹp, với mái tóc dài buông lơi tung bay trước gió khi nàng cưỡi ngựa, và với thái độ bất cần đó.
Tuyến nhân vật này nếu xây dựng tốt cũng sẽ là một tuyến rất hay, có thể khiến người đọc tập trung hơn vào mạch truyện vốn quá nhiều nhân vật và tình tiết, trải dài khắp sáu châu Trung Bác và đủ mọi vấn đề cần được liên kết với nhau.

[Memimama · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้สนุกที่สุดจาก 4 เล่มที่ผ่านมา มีฉากสำคัญๆ แบบ Bildungsroman ที่ทำให้ตัวละครได้ข้ามผ่าน เติบโตไปอีกขั้น ได้เห็นตัวละครสำคัญอื่นๆ เริ่มมีบทบาทมากขึ้น (ลู่ก่วงไป๋ ชีจู๋อิน เซียวจี้หมิง เฉียวเทียนหยากับหยกดิบหยวนจั๋ว)

นี่ชอบวิธีที่เขาเขียนตัวร้าย(?) ขี้นมามาก คือมันไม่ใช่ตัวร้ายแบนๆ แอบตีความเอาเองว่า ตัวร้าย(ตัวลูก) เหมือนเป็น reflection ของพระเอกอยู่ตอนนี้ สถานะใกล้ๆ กัน ความเก่งพอๆ กัน

ปล. เล่ม4 จะมีกระดาษที่แถมมาหนึ่งหน้า ตอนแรกก็คืองง สรุปคือเป็นหน้าของเล่ม3 ที่สนพ. แปลเพิ่มมาให้ แถมมาในเล่ม4 (สรุปแปลตกหล่นหรือไม่ได้ตกหล่น ถ้ายืนยันว่าไม่ตกหล่นจะแปลแถมมาทำไม) แอบงงวิธีการของสนพ. เล็กน้อย

[S. Araya · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้สนุกที่สุดเลยค่ะ ปมต่าง ๆ เบื้องหลังต่าง ๆ ส่วนใหญ่เริ่มมีเค้าลางให้เห็นถึงเบื้องลึกเบื้องหลังแล้ว แล้วเป็นอะไรที่พอเราเริ่มเอะใจแล้วก็จะทึ่งกับการวางเนื้อเรื่องและกลอุบายที่แอบซ่อนไว้ของนักเขียนมากเลยค่ะ นักเขียนต้องเติบโตมาอย่างไร อ่านอะไรมาบ้าง ถึงเขียนนิยายอะไรแบบนี้ออกมาได้ สุดยอดมากเลยค่ะ

[arie summermorning · Rating 5 out of 5]

ขอพูดถึงแค่ปกละกัน แม่เล็ก ในตำนาน คุณพี่ชีหล่ออมากกแบบคุณพี่ เท่สุบบและแม่เล็กก็คืออยัยคนสวยย ใครยังไม่อ่านไปอ่านนะต้ะมันครบรสมากก และแบบเธอจะแบบบเช่ออันได้ป่ดดคลั่งงรักกมากก ฉันแก้มมปริแบบโอ้ยยพ่อเอ้ย

[van.derwall · Rating 4 out of 5]

ลิ้มรสความพ่ายแพ้

[Chanyaku · Rating 5 out of 5]

มันส์เกิ๊นนนนนน เล่มนี้เสียน้ำตาหนักมาก แต่ใดๆ ได้รับการเยียวยาจากความคลั่งรักของเช่ออันหลันโจว

[Pruke]

การเมืองเข้มข้นมาก สนุก ตัวละครไม่ได้เยอะอย่างที่คิด

[-Ann- · Rating 5 out of 5]

Best so far!

[orangejasmine · Rating 5 out of 5]

สมคำร่ำลือ อ่านจบแบบอิ่มเอม ไม่รู้สึกมีอะไรติดข้างในใจ นักเขียนกล้าหาญมากที่จะวางพล็อตใหญ่โตขนาดนี้ แต่สุดท้ายแล้วไม่ตกหล่นอะไรเลย ระหว่างทางก็ลงรายละเอียดได้ดี เนื้อหาการเมืองหนักหน่วงขนาดนี้ แต่ไม่มีช่วงไหนที่อ่านแล้วน่าเบื่อเลย ตัวละครเยอะมาก แต่ไม่มีคนไหนจมหาย มีบทบาทแทบจะทุกคน อยากเห็นแผนการวางพล็อตเลย นับถือมากค่ะ

เนื้อเรื่องหนักหน่วงอ่านแล้วสมองบวมแบบที่หลายคนพูดก็คือไม่เกินจริงเลยค่ะ ถึงจะหนักแต่ก็ชอบการเดินเรื่องมาก แผนการต่างๆ วางไว้ดีมาก มีผิดพลาดบ้าง ทำให้ได้เห็นการคิดแก้ไขของตัวละคร ไม่ได้ดัชนีทองคำเอาชนะทุกสิ่งขนาดนั้น

เส้นรักก็อื้อหืออ้าหาดีค่ะ ความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่สองคนคบกันมีอะไรกันแบบยินยอมนี่มันดีจริงๆ บุญตาบุญหูบุญหัวคนอ่านอย่างเรามาก อ่านแล้วมันสบายใจ พระเอกตัวเอกเหมือนเป็นความสบายใจให้กันและกันท่ามกลางสงครามหัวจะปวดเหล่านั้น อ่านแล้วมันแสนจะแฮปปี้ แต่คู่ที่อันแฮปปี้ก็มีเหมือนกัน เราเสียน้ำตาให้หนักมากจริงๆ แบบแทบจะอยากอ้อนวอนคุณถังจิ่วชิงว่าช่วยเขียนชาติใหม่ให้สองคนนี้ได้ไหม อยากให้เขาสมหวังอะ คู่ที่เคมีเข้มข้นอีกคู่นั่นก็น่ารักมากจริงๆ

การแปล ผู้แปลพยายามมาก น่าจะคุยกับทีมบก.หลายตลบว่าจะทับศัพท์หรือไม่ทับดีอะไรแบบนี้ แต่สุดท้ายออกมาแบบนี้ก็ไม่แย่ ถ้าทับศัพท์ก็จะถือว่าได้อ่านคำที่เราคุ้นเคย แต่ถ้าแปลออกมาเลยก็โอเค ถือเป็นความรู้ใหม่เติมสมอง แต่รวมๆ แล้วเราไม่มีปัญหากับการอ่านค่ะ อ่านได้สบายอยู่ท่ามกลางเนื้อหาที่หนักหน่วงอยู่แล้ว แค่ไม่ต้องอ่านวนไปมา อ่านจบประโยคแล้วรู้เรื่องไม่ต้องวนไปอ่านใหม่ก็โอเคมากๆ แล้วค่ะ