De dag dat ik doodging is het aangrijpende relaas van een jonge vrouw die tijdens haar zwangerschap ontdekt dat ze baarmoederhalskanker heeft. De reactie van de artsen is eenduidig: checken of er geen uitzaaiingen zijn, de baby aborteren en de baarmoeder met de tumor verwijderen, alleen dan heeft ze een overlevingskans. Maar Tania denkt er niet over om abortus te plegen. Vóór alles zal ze proberen het kindje te laten overleven. Het leidt ertoe dat zij een van de eerste vrouwen ter wereld is die chemotherapie krijgt tijdens de zwangerschap. De dag dat ik doodging is het genadeloos eerlijke verhaal van een moeder die vecht voor haar kind. Een verhaal over kanker, liefde, onmacht, zwangerschap en ethische keuzes.
Vanaf het moment dat ik de achterkant van dit boek las, wist ik dat ik dit boek moest lezen. Toch stelde ik het steeds uit, want ik wist ook dat dit hoe dan ook een emotionele rollercoaster zou worden. Hij stond al tijden op mijn e-reader klaar, maar toen ik het boek voor een prikkie vast had in de boekenhandel, dacht ik: DIT is mijn kans. En toen ben ik er maar voor gaan zitten.
De dag dat ik doodging volgt het verhaal van Tania en partner. Zij blijken zwanger te zijn, maar al snel blijkt ook duidelijk dat er iets goed mis gaat. Tania blijkt baarmoederhalskanker te hebben en dat tijdens haar zwangerschap. Alle artsen raden aan om haar kindje op te geven en voor haar eigen genezing te gaan vechten, maar dat is niets voor Tania. Zij wil dit kindje!
Dit boek is een waargebeurd verhaal en dat maakt het altijd lastig om over te oordelen. Ik moet allereerst toegeven dat ik dit boek heel prettig geschreven vindt. Het leest als een trein. Aan de andere kant moet ik ook toegeven dat ik geen enkele klik voelde met Tania aan het begin van het verhaal, zij is niet echt mijn type persoon en dat maakt het lezen wat lastiger. Ik boek begon ook vrij snel met een negatief relaas over haar verloskundige, wat ik jammer vond. Natuurlijk is dit vol geschreven vanuit emotie, maar die verloskundige deed eigenlijk weinig fout. De kans was er simpelweg dat er een miskraam aan de gang was. Natuurlijk ben ik niet helemaal objectief hierin..
De keuzes die Tania maakt zal niet iedereen begrijpen en dat hoeft ook niet. Dat deed haar eigen familie niet eens. Toch vind ik het wel enorm dapper en knap. Al voelde het voor haar niet eens als een keuze, zo moest het gewoon gaan. Echt emotioneel vond ik dit boek niet, de emotionele rollercoaster bleef verbazingwekkend weg. Misschien ook door de missende klik? Soms heb je dat. Wat ik wel echt een pluspunt vindt is dat hier duidelijk een boodschap meegegeven wordt: kijk verder dan je neus lang is! Mogelijk zijn er op andere plekken andere mogelijkheden. Neem niet alles zomaar klakkeloos aan! Al met al een mooie 4 sterren.
Review in Dutch, since this book only has a Dutch version.
Een heel aangrijpend verhaal, hoewel ik in het begin wel vond dat er veel banale informatie verteld werd. Ik heb er bvb weinig boodschap aan dat je mama nog geschilderd is geweest door Dalí, welk liedje er speelde op de radio, welk boek je aan het lezen bent in bad of dat je de oudste dochter van je meter mocht zien toen ze nog maar 2 dagen oud was. Wat doet dit ertoe in het verhaal van je ongeboren kind? Het doet ergens afbreek aan het verhaal.
Dus ja, heel aangrijpend. En wel vlot geschreven. Je voelt je bijna aanwezig en je moet jezelf er af en toe aan herinneren, dat dit nu niet gaande is. Je bent een verhaal aan het lezen, hoewel het wel waargebeurd is, maar het is bijna 7 jaar geleden.
Het doet je tevens stilstaan bij hetgene kan gebeuren, en het doet je nadenken. Wat zou jij doen? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik ben zelf volledig tegen chemo. Ik snap niet hoe vergif je beter kan maken. Dus ik heb mezelf ook voorgenomen om nooit of te nimmer chemotherapie te ondergaan. Jullie kunnen wel zeggen: 'dat zeg je nu'. Maar geloof me, ik ben wel zeker van mijn stuk. Dus neen, geen idee hoe ik zou reageren. Het is in elk geval moedig wat deze vrouw gedaan heeft. En zo zie je maar weer: moederliefde gaat héél diep!
Na de eerste paar pagina's vroeg ik me af of ik het boek zou wegleggen. De schrijfstijl sprak me namelijk niet erg aan. Mocht je hetzelfde ervaren, dan raad ik je aan om toch door te lezen. Ik ben erg blij dat ik dat uiteindelijk ook heb gedaan, want het bleek een erg indrukwekkend boek (en de schrijfstijl verbeterde naar mijn idee ook naarmate het verhaal serieuzer werd).
Ik kan me niet indenken in wat voor rollercoaster je terecht komt als je hoort dat je kanker hebt. En al helemaal niet tijdens je (prille) zwangerschap. Voor Tania Bongers werd dit echter werkelijkheid. Zij besloot voor haar kindje te vechten en niet mee te gaan in de standaard behandelingen (aborteren en opereren). We volgen haar door haar behandelingen heen en doordat ze haar gevoelens zo duidelijk beschrijft, leef je erg mee. Ik kreeg dan ook een brok in mijn keel toen ze de dag van haar operatie beschreef - een dag waarin angst en hoop elkaar afwisselden. Een heftig boek, maar zeker de moeite waard om te lezen.
Een boek dat voorbij kwam op kobo plus. Gezien mijn beroep als verloskundige trok het mijn aandacht. Ik vond sommige zorgverleners kil overkomen en weinig empatisch. Ook vooral de verloskundige, hoop dat ik zo niet ben. Jammer dat we nu niet weten wat de uitslag was van de verwijderde weefsels.. maar dat is mss mijn medische interesse. Erg mooi geschreven, goed om ook de verschillende gedachtegangen en discussies te volgen. Ik denk in dit soort situaties dat je pas op het moment zelf weet wat jou beslissing zal zijn! Krachtige vrouw die Tania!
This entire review has been hidden because of spoilers.
Wat mooi geschreven. De emotie was te voelen. Van het begin tot het einde was ik geboeid door het verhaal van Tainia. De angsten zo begrijpelijk, de strijd voor het behoud van haar kindje. Respect voor Tania en haar vriend, die niet van haar zijde geweken is. Hoe belangrijk de mensen om je heen die je steunen, gelukkig had ze er genoeg. Echt een aanrader om te lezen.
Wat een boek... heftig, maar heel goed. Tania's dapperheid is bewonderenswaardig en het boek is vernieuwend, omdat er eens een keer niét continu emo-momentjes zijn ingebouwd. Natuurlijk zijn er verdrietige momenten, maar het is niet de basis van het boek.
Het begint als een soort chick lit. Een jonge vrouw die alles heeft wat haar hartje begeert. Dan komt daar ook nog de roze wolk van een zwangerschap bij, maar al snel volgt een donkere wolk die baarmoederhalskanker heet. Ze weet heel goed de dilemma's te schetsen en het gevoel naar voren te brengen zonder dat het te sentimenteel wordt. Zet je wel aan het denken over behandelingen die je worden geboden en dat er soms nog meer mogelijkheden zijn.
Tania heeft een succesvol leven. Ze heeft een lieve en zorgzame vriend, een succesvolle baan, veel leuke vrienden. Als zij en haar vriend besluiten dat ze graag een kindje willen, gaat ook dat hen voor de wind. Binnen enkele maanden komt ze er achter dat ze zwanger is. Ze bevindt zich op een roze wolk en het leven lijkt haar toe te lachen..
Tot het moment dat daar plotsklaps verandering in komt. Er wordt bij Tania baarmoederhalskanker geconstateerd en de dokters raden aan om te aborteren en de baarmoeder te verwijderen, en wel zo snel mogelijk. Vanaf dat moment start het gevecht van Tania voor haar ongeboren kind. Een gevecht wat dubbel zo heftig is, omdat het ook een gevecht is om haar eigen leven.
"De dag dat ik doodging" is een uniek verhaal, waarin Tania Bongers je meeneemt in de emotionele achtbaan en wervelwind waarin zij terecht gekomen is vanaf het moment dat ze wist dat er iets niet in orde was. Het is bijzonder om te lezen, omdat het om zo een unieke situatie gaat, waarin een krachtige vrouw je laat zien hoe je zelf keuzes kunt maken in je eigen leven. Het boek neemt je mee in al zijn emoties, zuigt je op in het verhaal, laat je niet meer los tot het einde. Het laat je zien hoe kostbaar je eigen leven is. Dat je er alles uit moet halen wat er in zit. Hoop, leef, geniet. Koester. Droom...
Allereerst is het verhaal over een nieuwe risicovolle behandeling tijdens een zwangerschap indrukwekkend. Helaas mist de schrijfster in mijn ogen de vakkundigheid om dit verhaal op een boeiende manier op te schrijven. Het greep me helemaal niet aan zoals ik had gehoopt. Met het naderende einde werd het zelfs een beetje zeurderig en kwamen bepaalde overdenkingen te veel terug zonder diepgang. De lukrake betrekking van het geloof stuitte me tegen de borst en werd verder ook niet toegelicht. Jammer, ik heb dit boek met tegenzin uitgelezen.
This book is about a brave young lady that took her life into her own hands and stood up to what she believed and felt to be the right thing for her, her body and the baby growing inside her. It is a story about modern day healthcare and that you should not always take no for an answer but always keep (re)searching, stay informed and do what is right for you. No two people are the same and no two patients are either. Do not let people (or doctors) make decisions for you, take decisions TOGETHER with your healthcare provider.
wat een bijzonder boek en wat prachtig geschreven. Heb meerdere keren met tranen in mijn ogen zitten lezen, bang voor hoe het zou aflopen en hopend dat moeder en dochter elkaar mochten ontmoeten. Je wordt zo in het verhaal gezogen! Echt een aanrader, een boek dat je even weer met beide benen op de grond zet.
Mooi boek maar ook heftig, mooi om te lezen dat ze voor haar kindje kiest en daarbij tegen het advies van de dokters in gaat en dat haar man haar blijft steunen ondanks hij het niet altijd eens is met haar keuzes.
Echt een indrukwekkend boek en zeker een aanrader. Het is geschreven als een echt verhaal en niet een opsomming van gebeurtenissen. Door de schrijfstijl word je in haar leven gezogen en beleef je het mee.
Zoals meerderen dacht ikzelf in het begin dat de keuze van het boek verkeerd zou zijn voor mij.. Het leek een "chicklit" te gaan worden.. Maar dat heeft me wel op het verkeerde spoor gezet. Wilde weten hoe het af zou lopen en kon het dus ook moeilijk wegleggen. Indrukwekkend.
Geweldig, kon niet stoppen met lezen. Dit is waar literatuur om gaat, een boek dat je raakt en je ideevh leven veranderd. Het was de korte slaap meer dan waard!
Wat een heftig verhaal. Van begin tot eind zat ik in het boek. Het werd meeslepend vertelt en af en toe kreeg ik zelfs kippevel bij sommige gedeeltes. Indrukwekkend verhaal van een dappere vrouw.
Gelachen, gehuild, in spanning gelezen. Ontroerend verhaal over moederliefde, strijd tegen kanker, eigen keuzes maken en opkomen voor je zelf. Een verhaal dat je meesleept!