Разлики

by Goran Petrović, Жела Георгиева (Translator), Яна Левиева (Illustrator)

Горан Петрович (1961) е едно от най-впечатляващите имена в съвременната сръбска литература. За двадесет години творчески път има 10 книги и 80 издания в тираж 600 000 екземпляра. Носител е на двете най-големи сръбски литературни награди: Ниновата - 3а най-добър роман - „Магазинчето „Сполука" и Андричевата - 3а най-добра книга с разкази - „Разлики". Познат е на българския читател с романите си „Магазинчето „Сполука" и "Атлас, описан с небе" и сборника „Ближен и други разкази" Новата среща с българските си почитатели Горан Петрович посвещава на разликите, които вече не забелязваме; на микрокосмоса на малките балкански градчета с еднообразно ежедневие и безизвестни, но колоритни герои, потопени в микс от печал, лека ирония и тънък хумор, съвършено организиран и облагороден от езиковото въображение на автора с упованието нашата чувствителност да открие тези разлики и да ги огради с кръгче.

Съдържание:
Намери и огради с кръгче
Под тавана, който се лющи
Над петте чупливи саксии
Благородница и други видения
Между два сигнала

Genres: Short Stories, Serbian Literature

216 pages, Paperback

First published January 1, 2006

About the author

One of the most significant and most widely read contemporary Serbian writers. He studied Yugoslav and Serbian literature at the Faculty of Philology of Belgrade University.

He worked as a librarian at the Žiča city library, not too far away from the Žiča Monastery.

Awards:

the Borislav Pekić Fund Scholarship;
the "Prosveta Award";
the "Meša Selimović Award";
the "Charter of Rača",
the "Golden Bestseller", "Vital Award";
the "National Library of Serbia"Award; the "Most widely read Book Award" (NIN, 2001);
the "October Award of the City of Kraljevo;
the "Borislav Stanković Award".

Petrović's books have been reprinted several times. His novels have already been translated into Russian, French, Italian, Polish and Spanish.

Goran Petrović jedan je od najznačajnijih (i najčitanijih) srpskih pisaca mlađe generacije srpskih savremenih prozaista.
Rođen je u Kraljevu 1961. godine. Studirao je jugoslovensku i srpsku književnost na Filološkom fakultetu Beogradskog uni...veziteta. Radio je dugo kao bibliotekar u ogranku gradske biblioteke u Žiči, pedesetak metara od manastira Žiča, a danas je na mestu glavnog urednika časopisa „Povelja“ gradske biblioteke u Kraljevu.
Objavio je: knjigu kratke proze Saveti za lakši život (1989), roman Atlas opisan nebom (1993), zbirku pripovedaka Ostrvo i okolne priče (1996), roman Opsada crkve Svetog Spasa (1997), roman Sitničarnica „Kod srećne ruke“ (2000), zbirku pripovedaka Bližnji (2002), zbirku izabrane kratke proze Sve što znam o vremenu (2003) i dramu Skela (2004), zbirku pripovedaka „Razlike“ (2006) i kino-novelu "Ispod tavanice koja se ljuspa" (2010). Knjige su mu štampane u preko četrdeset izdanja.
Petrovićevi romani su objavljivani u prevodu na ruski, francuski, italijanski, španski jezik, poljski i bugarski.
Prema romanu Opsada crkve Svetog Spasa, a u dramatizaciji i režiji Kokana Mladenovića, u Narodnom pozorištu u Somboru postavljena je istoimena predstava.
Goran Petrović je dobitnik književne stipendije Fonda Borislava Pekića, „Prosvetine“ nagrade, nagrade „Meša Selimović“, „Račanske povelje“, „Zlatnog bestselera“, „Vitalove“ nagrade, nagrade Narodne biblioteka Srbije za najčitaniju knjigu, NIN-ove nagrade za 2001. godinu, Oktobarske nagrade grada Kraljeva i nagrade „Borisav Stanković“.

Reviews

[Neva · Rating 2 out of 5]

Много съм разочарована: очаквах далеч повече от Петрович след "Магазинчето Сполука" и "Атлас, описан с небе". А това е една от тези книги, които се чудиш кой го е насилвал автора да ги пише и защо, за да си упражнява пръстите на ръката? Първата история от "Разлики" е приемлива, съвсем предвидима, но поне хубаво разказана. Втората и четвъртата дръпват рязко надолу, макар и да се ядват... Третата и петата са измъчени безсмислица с претенция за поучителност и възвишеност (може би, знам ли, толкова е скучно и самомнително, че престанах да вниквам в детайлите, ако ги е имало). Двете звезди са заради първия разказ, заради откъслечните (редки) попадения и заради хубавата лексика на преводачката Жела Георгиева.

[Itzel Flores · Rating 5 out of 5]

Este libro de cinco historias en blanco y negro me dejó ver al Petrovic cuentista que dista mucho de ser tenso y climático, más bien, nos guía por entre los adjetivos que califican cosas o sitios o personas que nacen a partir de ellos. Como lectores disfrutamos ver pinturas trazadas con el carboncillo de las palabras que nos regala Goran.
Al leer _Diferencias_ disfruté de las descripciones, los ambientes las atmósferas, las vidas de los personajes tranquilos y sencillos. Los títulos subyugan los corazones como lo hace toda la ternura que se escurre por entre los dedos con los que teclea Goran Petrovic.
Realmente invito a que se dejen llevar por estas historias en las que la acción principal es justamente el placer de leer.

[Rocio · Rating 2 out of 5]

Una recopilación de cuentos completamente olvidable. Me aburrí al leerlo, no veia la hora de que termine el libro. Incluso siendo corto. Cada historia la sufrí.
El cuento del cine y la del niño que cuida a su abuelo son los únicos, que aunque aburridos, son más interesantes. Eso sí como dije no fue suficiente para que me entretenga el relato.
Si te gusta que no pase nada interesante en la historia, que solo te cuente lo cotidiano, te puede gustar este libro.
La verdad no sé si fue el libro o yo. Tal vez en algún momento futuro lo relea a ver si fue el momento

[Jaqueline Gutierrez · Rating 2 out of 5]

Me gusta mucho cómo escribe PEtrovic pero este definitivamente no me gustó. Relatos tristes y un poco extraños.

[Boyka Ilieva · Rating 5 out of 5]

"Всичкият този народ приказва, ту вдига врява, ту срича... Кого го е еня за неподвижния старец на терасата, за уморените растения и петте трошливи саксии, за Брамс, за елегичните струнни инструменти, за цигулките, виолите и виолончелите. Кого го е еня за каквото и да е, щом не го засяга лично..."

[Venom · Rating 2 out of 5]

Бессмысленный поток сознания.

[Carla · Rating 5 out of 5]

Me encantó. GoranPetrivić escribe cuentos extraordinarios de momentos tan ordinarios como ver la televisión o ir al cine. Un genio. Dévoré este libro, lo recomiendo.

[Leonor Alioscha · Rating 4 out of 5]

“Diferencias” es un libro de cuentos heterogéneos entre sí, abundante en la descripción de lo cotidiano y minúsculo, donde cada cuento se erige a partir de una escena que desprende todo el universo. En el primero autobiográfico, el protagonista busca en las fotografías su imagen que sea desprende y el recuerdo de la historia que se evoca en ellas, año por año, es lo que construye el relato. Cada imagen construye sentido y memoria. El segundo, la escena donde todo ocurre es la sala de cine, aquí los personajes se reúnen para ver la proyección por una serie de motivos muy dispares, trágicos y cómicos a veces, de un lugar en decadencia que antes albergaba ese espacio (la metáfora de la imagen del universo construida en el techo) como sagrado (pues la idea que gira es que este paraíso representa al gran paraíso y si esta es la imagen de cómo queda, no hay que esperar mayores sobre el porque no hay, pero la construcción del paraíso en primer lugar es un error) y donde ese gran universo-imagen se derrumba. El tercero el delirio de un anciano que reproduce una sinfonía en su gramófono como vehículo para comunicarse con Dios, enfermo en medio de una villa turística, desde su balcón evoca una eterna imagen. En esta repetición de lo idéntico, la diferencia es el protagonista, uno puede observarla cuando todo lo que ha visto ha sido siempre lo mismo. El cuarto, las madres de Dios, es la visión de una misma imagen encarnada en muchas personas, cuando queda una imagen fija la reproduces en sus variadas formas. La quinta es esa imagen como totalidad e ilusión, la imagen limita y da seguridad ante un universo repleto de imágenes diversas, el protagonista que entra en desesperación al no poder ser el Dios que controla las imagenes de su televisor vuelve a voltear afuera, a la verdadera infinidad de cosas y la ilusión se rompe.

La
Construcción del paraíso en primer lugar es un error porque fija en una imagen utópica una serie de medidas que solo se vinculan con ciertos grupos o ideales, en esta separación enrejada, se elevan valores hechos a la medida de unos cuantos, el paraíso es una imagen que se devora

[Gabriel Sandoval · Rating 4 out of 5]

Descubriendo la realidad.

Petrovic comparte en 5 cuentos su acercamiento a lo cotidiano mediante su estilo no tan cotidiano, viendo lo que no vemos, detallando aquello que no percibimos pero sin embargo alli se encuentra.
La calidad de la escritura es excelente, llevándonos de las palabras a las imágenes tan vividas que nos encontramos ahí. ¿o es acaso que ya hemos vivido estas circunstancias pero su cotidianeidad nos oculta nuestras propias experiencias y Goran solamente logra rescatar la escencia de esa realidad?
Desde un álbum de fotos, hasta los cambios de canal en la tv, pasándo por los visitantes de una sala de cine, el "loco" del pueblo, o una mujer que amamanta a su bebé; tódo se devela mágicamente ante nuestros ojos.
Cuentos de el mundo común. La verdadera diferencia: la maestría de Goran Petrovic para hacernos voltear a ver desde otra perspectiva la vida diaria.
Le doy una puntuación de 4 sólamente porque no alcanza a revasar la maestría de ATLAS DESCRITO POR EL CIELO. Pero Goran se sigue perfilando como mi escritor favorito.

[Alvaro Burgos · Rating 3 out of 5]

Los mejores dos relato sin lugar a dudas son el que cierra el libro, del hombre que ve nevar en su televisor y nevar en él, y el del cine, con todos sus encantadores personajes: los gemelos que son asesinados por una misma bala perdida que recorre el mundo buscando víctimas, el hombre que hizo la mejor película del mundo con recortes de cinta de 7 horas de duración, el alcohólico que enterró botellas de alcohol en el cementerio esperando ser enterrado con una, el baterista que aprendió a sacarle sonidos al cuerpo de su mujer o el hombre que se fue volando con un ventarrón y una enorme gabardina. Todos ellos prodigios dentro del más plomizo y asfixiante cotidiano.

[Ian Roditi · Rating 3 out of 5]

Libro cotidiano sobre la cotideaneidad es cotidiano. Ideal para un harto de lo cotidiano, que busca diferencias sin salir de lo mismo cotidiano.

La pretenciosidad cotidiana nunca ha sido mi fuerte, pero está padre el librito.

Sí, dije muchas veces cotidiano.
Se hace cotidiano hacerlo.
Y pierde el cotidiano sentido.

Así es esto, no?
Cotidiano.

[Evgeniy Lapin · Rating 4 out of 5]

Сборник рассказов. 2, 4 и 5 в высшей степени чудесные, но все очень разные. Примерно как разнятся бриллиант, рубин и изумруд. Вроде бы все - драгоценные камни, но и отличия значительны. 1 и 3 хороши, но не так впечатляют.

[René · Rating 4 out of 5]

La nieve electrónica