What do you think?
Rate this book
Dorrestijns Vogelgids
- GenresNonfictionNatureBirds
272 pages, Hardcover
First published January 1, 2007
3 people are currently reading
44 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
Read
August 4, 2013Och, arme vogeltjes. Die gevederde ruggetjes waarover Hans Dorrestijn zijn getormenteerde leven aan de man probeert te brengen. En met succes want dit boekje is een enorme hit gebleken. Hans is een echte vogelaar - en weet ook ontzettend veel - maar als hij erover gaat schrijven gaat het eigenlijk meer over mensen dan over vogels. Echtgenotes, familie, vrienden, medevogelaars, reisgenoten, alles en iedereen passeert de revue omdat er altijd wel iets mis aan is en er veel over gemopperd en gesomberd kan worden. Vogels daarentegen zijn de lust in zijn leven, alhoewel hij vaak bijzondere observaties mist omdat hij weer te laat of te langzaam is - opnieuw gemopper. Hans Dorrestijn is geen man die je in literair opzicht nog naar de weinige lichtpuntjes in zijn leven zal leiden, hij verkiest het te blijven kankeren op alles wat hem niet bevalt aan de mensen om hem heen. Dat werkt uitstekend voor zijn shows als cabaretier maar als het in een (vogel)boekje terechtkomt, zou je wensen dat je maar snel een onbevangen vogeltje wordt.
March 17, 2025
Hans Dorrestijn schrijft over vogelkijken, daar is ie niet goed in, maar in het schrijven wel. Soms werd ik een beetje moe van zijn wat ouderwetse/seksistische kijk op vrouwen.
March 6, 2012
Dit vond ik een heerlijk en op momenten indrukwekkend boek. Vrolijk, humoristisch, en toch heel persoonlijk en vol liefde geschreven. In enkele verhalen gaat Dorrestein aardig diep en weet hij te ontroeren, zonder iets van z'n luchtigheid te verliezen. Ik vond het mooi om te zien hoe iemand die altijd zo zwartgallig en cynisch is (was??), toch ook zulke prettige dingen kan schrijven als in dit boek te lezen zijn.
Dorrestein weet zijn enthousiasme en liefde voor dieren op een geweldig aanstekelijke manier op papier te zetten.
Dorrestein weet zijn enthousiasme en liefde voor dieren op een geweldig aanstekelijke manier op papier te zetten.
December 2, 2023
"Als ik ooit terugkom op aarde, laat 't dan zijn in de vorm van een Staartmees. Anders hoeft het voor mij niet."
Dit boek was een enorm aangename verrassing op de camping (Farm Lator) waar ik verbleef in Hongarije met mijn natuurvereniging. Na een gesprekje met de eigenaar (Rob) bleek dat Dorrestijn een goede vriend was en hier al meer dan tien keer was geweest! Zijn handtekening stond ook in het boek, dus ik heb gewoon een boek in mijn handen gehad dat Dorrestijn ook in zijn handen heeft gehad. Ik als enorme fangirl wil dat natuurlijk wel even genoemd hebben. 'Dorrestijns vogelgids' stond sowieso nog op mijn leeslijst, dus dit pareltje kwam ook nog eens op een goed moment voorbij. Eerder las ik '' (zie hier mijn review).
Deze vogelgids stelde zeker niet teleur, dat wist ik al vanaf de openingspassage waarin Dorrestijn zich voorstelt hoe een gesprek tussen staartmezen er aan toe zou gaan. Opnieuw was er in het boek een goede balans aanwezig tussen zelfspot, liefde voor de details, ongezouten meningen maar ook kwetsbaarheid. Af en toe schaam je je bijna een beetje voor het lezen van Dorrestijns beschrijving van zijn eigen gestuntel met vogelkijken, waar je dan om moet lachen en je je vervolgens afvraagt of dit nou ramptoerisme is.
De beste hoofdstukken waren mijns inziens degene waarin hij typetjes beschreef waarmee hij zijn dagen besteedde tijdens groepsreizen vogelkijken. Zowel mensen die vooral negatief worden beschreven (hilarisch) als positief (hartverwarmend). Een ode van Dorrestijn is toch wel een van de beste dingen die je kunnen overkomen, denk ik, zo gevoelig en oprecht. Bijna een traantje gelaten bij het hoofdstuk waarin een vader over zijn kind praat.
Lees dit boek vooral als je wilt lezen over iemand die vindt dat het geen nut heeft om stil te zijn als je voorbij vogels loopt, dat flamingo's en merels zijn overgewaardeerd, en je ook gewoon bladzijdes uit een vogelgids mag scheuren als je soorten niet kan onderscheiden. En als je er tegen kan dat er hoofdstukken bestaan als 'pieper', 'zeemeeuw' en 'zwaan' (waar dan wel onder wordt vermeld: 'bestaat niet').
Enige kritiekpuntje is dat een slothoofdstuk over 'slechte gedichten' van mij niet had gehoeven. Het punt dat hij maakt is goed: schrijvers moeten specifieker schrijven over natuur, niet zomaar over een 'vogel' of een 'boom'. Maar om dan vervolgens juist gedichten te quoten die dat niet doen, is hartstikke onnodig.
Uiteindelijk heb ik het boek weer achtergelaten op camping Farm Lator, en is mijn souvenir aan de camping alle (weer teruggevouwen) ezelsoren, waarvan ik de quotes nu heb verwerkt in deze review. Hopelijk komt Dorrestijn het nog tegen, mocht hij de camping weer bezoeken (is dit te veel gevraagd? ik vrees van wel). Overigens ga ik het ook nog steeds kopen in Nederland, om Dorrestijn financieel te steunen, om opnieuw leesplezier te beleven, en om opnieuw het boek te bezetten met ezelsoren.
Favo hoofdstukken
- Distelvink
- Flamingo
- Kauw
- Hop
- Jacana spinosa jacana
- Kwakkenkoningin
- Lijster
- Pieper
Quotes
- "Als ik ooit terugkom op aarde, laat 't dan zijn in de vorm van een Staartmees. Anders hoeft het voor mij niet."
- "Ik ben een stuntelaar op veler gebied (…) maar als didacticus mag ik er wezen. Mijn motto is: 'Wat ik kan, kunnen jullie zeker.'"
- "Als u over een boomstam een vogeltje ziet kruipen met de kop naar beneden, dan is het de Boomklever. Makkelijk te onthouden: kleven klinkt steviger dan kruipen en dat is ook wel nodig als je met je kop naar beneden gaat."
- "We hebben nog nooit meegemaakt dat het vogelkijken meer succes had als we zwegen. Nog nooit. Onze opvatting is: die vogeltjes zijn niet achterlijk. Als een pienter vogeltjes twee mannen ziet die zich (…) fluisterend met elkaar onderhouden, dan denkt het bij zichzelf: die twee voeren wat in hun schild, ik moet maken dat ik wegkom!"
- "Eerlijk gezegd ben ik geen vriend van de piepers. Ze herinneren me te veel aan mijn onvolkomenheid. (…) Elke keer als een pieper in beeld verschijnt, ben ik uren bezig om uiteindelijik tot de slotsom te komen: het is een pieper, maar ik weet niet welke. Wat ben je voor een vogel als je je van de andere soort alleen maar onderscheidt door een paar verticale streepjes meer op de borst?"
- "Soms zit het roodborstje dat in mijn tuin woont, op een takje van de kornoelje door het raam naar binnen te kijken (…) Je zou zweren dat het weet wie ik ben. Dat is een prettig gevoel voor iemand die dat zelf niet zo goed weet."
- "Waar twee duiven vechten om een hond, loopt de derde ermee rond."
- "Ik heb het gewoon niet zo begrepen op grote vogels. Alles wat groot is, valt altijd tegen. Wat grote vogels missen, is bescheidenheid. (…) Ik ben dol op uilen, maar de Oehoe hoeft niet echt."
- "De merel is een plaag geworden, maar de mensen willen er niet aan."
- "Intussen verkeert iedereen ten onrechte in de veronderstelling dat ik alleen maar tegen zaken ben waar anderen niks op tegen hebben. Dit is onjuist. Ik ben bijvoorbeeld ook sterk gekant tegen de misdaad."
- "Het is al heel lang duidelijk dat de zwarte, witte en zwart-witte beesten het in deze moderne tijd beter redden dan de gekleurde. Zwarte en witte diersoorten gaat het altijd voor de wind."
- 'In één opdracht steek ik boven mijn collega's uit: ik ben genezen uit het gekkenhuis ontslagen. Ik ben dus normaal-met-een-diploma."
- "Vroeger had je jagers en die schoten een dier meteen dood. Nu heb je biologen die zorgen voor levenslange trauma's."
- "Romke sprak zacht en lispelend over de vogeltjes, alsof hij ze zelf geschapen had, gadverdamme."
- "Voor een zoektocht ontbrak me de tijd. Als Lydia ooit ongelukkig wordt met een man, dan is het niet met mij."
- "Volgens mijn manager moest je elke ochtend de ketel, waarin je het water had gekookt voor koffie of thee, leeggieten, want 's nachts ontwikkelden zich bacteriën. (…) Met gevolg dat ik nog steeds dwangmatig het restje water uit de ketel giet, terwijl ik 't stomme onzin vind en terwijl ik jaren na dato het doorslaggevende argument ertegen heb bedacht, namelijk dat je nooit alle bacteriën weg kan gieten."
Dit boek was een enorm aangename verrassing op de camping (Farm Lator) waar ik verbleef in Hongarije met mijn natuurvereniging. Na een gesprekje met de eigenaar (Rob) bleek dat Dorrestijn een goede vriend was en hier al meer dan tien keer was geweest! Zijn handtekening stond ook in het boek, dus ik heb gewoon een boek in mijn handen gehad dat Dorrestijn ook in zijn handen heeft gehad. Ik als enorme fangirl wil dat natuurlijk wel even genoemd hebben. 'Dorrestijns vogelgids' stond sowieso nog op mijn leeslijst, dus dit pareltje kwam ook nog eens op een goed moment voorbij. Eerder las ik '' (zie hier mijn review).
Deze vogelgids stelde zeker niet teleur, dat wist ik al vanaf de openingspassage waarin Dorrestijn zich voorstelt hoe een gesprek tussen staartmezen er aan toe zou gaan. Opnieuw was er in het boek een goede balans aanwezig tussen zelfspot, liefde voor de details, ongezouten meningen maar ook kwetsbaarheid. Af en toe schaam je je bijna een beetje voor het lezen van Dorrestijns beschrijving van zijn eigen gestuntel met vogelkijken, waar je dan om moet lachen en je je vervolgens afvraagt of dit nou ramptoerisme is.
De beste hoofdstukken waren mijns inziens degene waarin hij typetjes beschreef waarmee hij zijn dagen besteedde tijdens groepsreizen vogelkijken. Zowel mensen die vooral negatief worden beschreven (hilarisch) als positief (hartverwarmend). Een ode van Dorrestijn is toch wel een van de beste dingen die je kunnen overkomen, denk ik, zo gevoelig en oprecht. Bijna een traantje gelaten bij het hoofdstuk waarin een vader over zijn kind praat.
Lees dit boek vooral als je wilt lezen over iemand die vindt dat het geen nut heeft om stil te zijn als je voorbij vogels loopt, dat flamingo's en merels zijn overgewaardeerd, en je ook gewoon bladzijdes uit een vogelgids mag scheuren als je soorten niet kan onderscheiden. En als je er tegen kan dat er hoofdstukken bestaan als 'pieper', 'zeemeeuw' en 'zwaan' (waar dan wel onder wordt vermeld: 'bestaat niet').
Enige kritiekpuntje is dat een slothoofdstuk over 'slechte gedichten' van mij niet had gehoeven. Het punt dat hij maakt is goed: schrijvers moeten specifieker schrijven over natuur, niet zomaar over een 'vogel' of een 'boom'. Maar om dan vervolgens juist gedichten te quoten die dat niet doen, is hartstikke onnodig.
Uiteindelijk heb ik het boek weer achtergelaten op camping Farm Lator, en is mijn souvenir aan de camping alle (weer teruggevouwen) ezelsoren, waarvan ik de quotes nu heb verwerkt in deze review. Hopelijk komt Dorrestijn het nog tegen, mocht hij de camping weer bezoeken (is dit te veel gevraagd? ik vrees van wel). Overigens ga ik het ook nog steeds kopen in Nederland, om Dorrestijn financieel te steunen, om opnieuw leesplezier te beleven, en om opnieuw het boek te bezetten met ezelsoren.
Favo hoofdstukken
- Distelvink
- Flamingo
- Kauw
- Hop
- Jacana spinosa jacana
- Kwakkenkoningin
- Lijster
- Pieper
Quotes
- "Als ik ooit terugkom op aarde, laat 't dan zijn in de vorm van een Staartmees. Anders hoeft het voor mij niet."
- "Ik ben een stuntelaar op veler gebied (…) maar als didacticus mag ik er wezen. Mijn motto is: 'Wat ik kan, kunnen jullie zeker.'"
- "Als u over een boomstam een vogeltje ziet kruipen met de kop naar beneden, dan is het de Boomklever. Makkelijk te onthouden: kleven klinkt steviger dan kruipen en dat is ook wel nodig als je met je kop naar beneden gaat."
- "We hebben nog nooit meegemaakt dat het vogelkijken meer succes had als we zwegen. Nog nooit. Onze opvatting is: die vogeltjes zijn niet achterlijk. Als een pienter vogeltjes twee mannen ziet die zich (…) fluisterend met elkaar onderhouden, dan denkt het bij zichzelf: die twee voeren wat in hun schild, ik moet maken dat ik wegkom!"
- "Eerlijk gezegd ben ik geen vriend van de piepers. Ze herinneren me te veel aan mijn onvolkomenheid. (…) Elke keer als een pieper in beeld verschijnt, ben ik uren bezig om uiteindelijik tot de slotsom te komen: het is een pieper, maar ik weet niet welke. Wat ben je voor een vogel als je je van de andere soort alleen maar onderscheidt door een paar verticale streepjes meer op de borst?"
- "Soms zit het roodborstje dat in mijn tuin woont, op een takje van de kornoelje door het raam naar binnen te kijken (…) Je zou zweren dat het weet wie ik ben. Dat is een prettig gevoel voor iemand die dat zelf niet zo goed weet."
- "Waar twee duiven vechten om een hond, loopt de derde ermee rond."
- "Ik heb het gewoon niet zo begrepen op grote vogels. Alles wat groot is, valt altijd tegen. Wat grote vogels missen, is bescheidenheid. (…) Ik ben dol op uilen, maar de Oehoe hoeft niet echt."
- "De merel is een plaag geworden, maar de mensen willen er niet aan."
- "Intussen verkeert iedereen ten onrechte in de veronderstelling dat ik alleen maar tegen zaken ben waar anderen niks op tegen hebben. Dit is onjuist. Ik ben bijvoorbeeld ook sterk gekant tegen de misdaad."
- "Het is al heel lang duidelijk dat de zwarte, witte en zwart-witte beesten het in deze moderne tijd beter redden dan de gekleurde. Zwarte en witte diersoorten gaat het altijd voor de wind."
- 'In één opdracht steek ik boven mijn collega's uit: ik ben genezen uit het gekkenhuis ontslagen. Ik ben dus normaal-met-een-diploma."
- "Vroeger had je jagers en die schoten een dier meteen dood. Nu heb je biologen die zorgen voor levenslange trauma's."
- "Romke sprak zacht en lispelend over de vogeltjes, alsof hij ze zelf geschapen had, gadverdamme."
- "Voor een zoektocht ontbrak me de tijd. Als Lydia ooit ongelukkig wordt met een man, dan is het niet met mij."
- "Volgens mijn manager moest je elke ochtend de ketel, waarin je het water had gekookt voor koffie of thee, leeggieten, want 's nachts ontwikkelden zich bacteriën. (…) Met gevolg dat ik nog steeds dwangmatig het restje water uit de ketel giet, terwijl ik 't stomme onzin vind en terwijl ik jaren na dato het doorslaggevende argument ertegen heb bedacht, namelijk dat je nooit alle bacteriën weg kan gieten."
October 28, 2015
Boek voor het slapen gaan, even een verhaaltje over een vogel lezen. Vermakelijk geschreven, leuke anekdotes over Dorrestijns ex-partners, zijn mislukkingen en amateuristische ornithologie. Geen diepgang, naar mate je verder komt vraag je je voortdurend af of je dit niet al in een eerder verhaal hebt gelezen, dan maakt het niet uit of er ransuil, wielewaal of rotgans boven staat.
July 21, 2011
Grappig-Triest. Korte verhalen dus fijn voor even tussendoor. Ik kijk nu meer naar vogeltjes...;0)
July 20, 2016
Dorrestijn kan enig over de vogels in zijn leven vertellen. Kan nu nog steeds geen merel van een mus onderscheiden, maar ach.
January 20, 2023
Toch goed dat hij stopte met alcohol en achter vogels ging jagen (met verrekijker). Ook samen met Nico de Haan een leuke tv serie maakte 'de Baardmannetjes". Heel leuk boek deze Vogelgids.
Displaying 1 - 8 of 8 reviews