این کتاب، کنسرو تاریخ است؛ یکجور «حافظهی تاریخی همراه» برای آنها که از کوتاهیمدت حافظهی تاریخیشان رنج میبرند. تقویم دویست رویداد تاریخی است از زادروزها، مرگهای طبیعی (مثل چیزخور و کاردی شدن) و مرگهای غیر طبیعی (مثل سکته)، جنگها، محاکمهها، سرنگونیها، اختراعها، عشقها، دروغها و البته، رازها، برای بیحوصلهها، تاریخگریزها و فراموشکارها. تاریخ تسمهی تقلای بشری که سدهها و هزارههاست مثل همستر در گردونهی میدود. میدود. و همچنان میدود
یک ستون طنز روزنامه رو کتاب کنی تهش همچین چیزی در میاد. نه طنز بود، نه جدی. یکجور غرغر متنی بود که سعی میکرد بامزه هم باشه. شایدم انتظار طنز، از تاریخ این مملکت داشتن زیادیه. برای من که به عنوان کتاب موازی دست گرفته بودمش تجربه خوبی بود.
کتاب یه جورایی مثل یک سالنامه هست، از فروردین تا اسفند و توی هر روزی اگه اتفاقی خاصی افتاده باشه نویسنده به زبان طنز اون اتفاق رو بیان کرده، البته مشخصه که قرار نیست نویسنده کل وقایع اون روز بگه و انتخاب واقعه هم بر اساس سلیقه نویسنده هست (براساس اهمیت موضوع نیست)
نمیخام بگم کتاب بدی بود ولی به عنوان یک ستون طنز توی یک روزنامه خیلی خوب بود ولی به عنوان یک کتاب به نظر اونقدر قوی نبود.
البته با توجه به توضیحاتی که در مورد محتوای کتاب دادم شاید بشه گفت انتظار من خیلی بالا بوده و نویسنده در ژانری که کار کرده کتاب خوبی نوشته
در نهایت به نظرم این کتاب میتونه برای یک نوجوان جالب باشه و باعث بشه با اسامی افراد معروف و وقایع مهم آشنا بشه (میتونه جنبه آموزشی داشته باشه) و شاید مخاطبش فردی مثل من نبوده
نکته اول: از اونجایی که تا حالا هیچوقت نتونستم با هیچ کتاب طنزی قهقهه بزنم، و یا حتا ساده بخندم، تاثیر طنز این کتاب هم مثل اسلافش بود. اگرچه که واقعا ب مراتب خنده دار از قبلیا بود.
نکته دوم: خلاقیت و ذهن پویای نویسنده در خلق موقعیت ها و عبارتها و اشارات تاریخی رو تحسین میکنم به شدت!
نکته سوم: نقاط هدف طنز بسیار مناسب انتخاب شده بود. برخلاف هجویاتی که این ایام داره با عنوان طنز منتشر میشه، این کتاب دقیقا به آدمها، فرهنگ ها و تفکرات بهجایی شلیک میکنه.
نکته چهارم: مقطع بودن کتاب و روایتگری روز به روز تقویم تاریخ، کاملا حوصله کم خواننده امروزی رو لحاظ میکنه.
نکته پنجم: به هیچ کتاب طنزی نتونستم تا حالا امتیاز کامل بدم بنا به سلیقه شخصی. وگرنه این کتاب لیاقت پنج ستاره رو داره.