Arend Wijtman lijdt aan keelkanker. In afwachting van de operatie, waar zijn stembanden zullen worden verwijderd, reist hij af naar een eiland om er zich voor te bereiden op `een leven zonder stem . Hij besluit uitsluitend nog schriftelijk te communiceren. Vlak nadat hij op het eiland is aangekomen blijkt dat er een elfjarig meisje wordt vermist. Wijtman raakt tijdens zijn verblijf steeds meer in een isolement en pleegt tenslotte zelfmoord. De rechercheur, die de zaak van het vermiste meisje onderzoekt , legt een verband tussen deze twee gegevens en gaat op zoek naar het notitieboekje dat Wijtman altijd bij zich droeg. De lezer weet hoe het spoor in werkelijkheid loopt. Boven deze tragische gebeurtenissen zweven de meeuwen, onaangedaan.
Bernlef (previously J. Bernlef) is the pseudonym of Dutch writer, poet, and translator Hendrik Jan Marsman. He occasionally used the nom de plume: Henk Bernlef.
Between 1959 and 2012 Bernlef wrote a large number of novels, stories and poems. Amongst others he received the Constantijn Huygens prijs (1984), the AKO Literatuurprijs (1987) and the PC Hooftprijs (1994). His work is characterized by a sober language and an unflagging fascination with the workings of the human memory. His most famous novel is Hersenschimmen (1984) and describes the process of dementia from the point of view of the sufferer, Maarten Klein. (Source: de Volkskrant 29/10/2012)
mooi boekje over eenzaamheid. speelt zich af op een waddeneiland en vond de beschrijvingen daarvan heerlijk. wel een beetje jammer dat op de achterflap een gebeurtenis staat die pas aan het einde van het boek plaatsvindt? en ook balen dat de enige vrouw in dit boek alleen gekarakteriseerd wordt door haar domheid en dikke tieten. maar verder dus wel leuk
Perhaps Bernlefs best book. Simple in its story, language and theme. But brilliant in its execution. The utter loneliness of people and their failure to actually communicate and understand each other is the theme here.
Arend can't speak because of throat cancer and goes to a thinly populated island somewhere in the Waddenzee to prepare for a life without speech.
The characters in this book rarely touch eachothers lives, they merely walk the beaches under the solid grey autumn sky, surounded by nothing but a few lonely seagulls.
(read in Dutch) -although I didn't really care for much of the story, the descriptions of the scenery and the feelings it provoked were done so well I can still recall the image I created while reading (even though I read this a few years ago!) -the book felt like holding a lonely holiday
Ik heb het gevoel dat er iets ontbreekt, een einde namelijk. Is dat de bedoeling, of mis ik één of meerdere bladzijden? Ik heb dit boek tweedehands gekocht, dus dat is helaas een mogelijkheid.
Op de achterkant staat: ''De lezer is intussen de enige die weet hoe het spoor in werkelijkheid loopt'', nou deze lezer heeft echt geen idee. Ik heb dit boek met evenveel aandacht gelezen als ik andere boeken lees. Ik heb zelfs wat meer op de details gelet omdat er iemand vermist wordt in het verhaal en ik stiekem hoopte dat ik er eerder achter kom dan de bedoeling is.. nou dat is faliekant mis gegaan.. ik snap er helemaal niets van.
This is the third book by Berlef that I have read and I have enjoyed them all. Although enjoyment is not exactly the right word - a totally isolated man trying to prepare himself for an operation to remove his vocal chords, a man drifting off into dementia... Bernlef is excellent at creating a grim and gloomy atmosphere. Here the backdrop of a bleak island where there is absolutely nothing to alleviate the dreary, funereal mood. Wonderful descriptions but not a good read if you are suffering from depression already!
As there is so much description in the novel and much of the vocabulary has to do with fishing and landscapes, I would not necessarily recommend this particular book to learners unless they have more or less reached native speaker level.
The end flummoxed me and I would be grateful if anyone could let me know whether the protagonist had anything to do with the disappearance of the girl and what the investigator discovered in the book (if anything!). Thanks!
Arend Wijtman lijdt aan keelkanker. In afwachting van de operatie, waar zijn stembanden zullen worden verwijderd, reist hij af naar een eiland om er zich voor te bereiden op een leven zonder stem. Vlak nadat hij op het eiland is, raakt hij meer in een isolement en pleegt tenslotte zelfmoord. De lezer weet hoe het spoor in werkelijkheid loopt. Boven deze tragische gebeurtenissen zweven de meeuwen, onaangedaan.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Op de achterflap staat: "De lezer is intussen de enige die weet hoe het spoor in werkelijkheid loopt." Wel, deze lezer heeft geen idee. Het begint als een gewoon normaal verhaal, over een man die zich even terugtrekt op een eiland, in afwachting van een operatie die hij zal moeten ondergaan. Maar na een tijdje verandert het in een whodunit. Onbevredigend einde.