(Γλώσσα: Ελληνικά / Greek) Είμαι τυχερός ή όχι που γεννήθηκα Έλληνας;... Αυτό είναι το ερώτημα που βασανίζει έναν συγγραφέα από τη στιγμή που ακούει κάποιον Τούρκο να μιλάει προσβλητικά για τη χώρα του. Για να βρει την απάντηση, ταξιδεύει σε πόλεις και χωριά, συναντιέται με συνηθισμένους αλλά και παράξενους ανθρώπους, σκοντάφτει πάνω σε σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας, νοσταλγεί πρόσωπα λαμπρά όσο και αδικημένα. Ένα στοίχημα πρέπει να κερδηθεί, ένα μυστήριο ψάχνει τη λύση του, μια περιπέτεια έχει μόλις αρχίσει. Ένα μυθιστόρημα φτιαγμένο με τα υλικά του χρονικού, της αυτοβιογραφίας, του οδοιπορικού, των απομνημονευμάτων και της μαρτυρίας. Ένα βιβλίο στοχασμού, γέλιου και συγκίνησης για όσα μας κάνουν (ή δεν μας κάνουν) υπερήφανους.
Οι καιροί που του μιλούσε η μούσα, διηγούμενη άλλοτε την ιστορία του περιπλανώμενου Αυστριακού που ρίζωσε για τα καλά στην πατρίδα των Κενταύρων κι από Αλφόνς έγινε Αντρέας ( Ποιος θυμάται τον Αλφόνς), και άλλοτε το παράδοξο εκείνο ερωτικό σμίξιμο του μοναχού με τη βαρκάρισσα που μίανε μια για πάντα τα χώματα της Αθωνικής Πολιτείας ( Πανδαιμόνιο), φαίνεται πως έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Ο αφηγητής Κώστας Ακρίβος βιώνει το δικό του writer’s block, τον αναπόφευκτο φόβο της λευκής σελίδας. Και ψάχνει εναγωνίως την έμπνευση, την ιστορία που θα δώσει μορφή και περιεχόμενο στο επόμενο μυθιστόρημά του.
Επιλέγει το λοιπόν να ταξιδέψει. Να γνωρίσει ανθρώπους νέους και τόπους αλλιώτικους, με την ελπίδα ότι κάποια από τις συναντήσεις του αυτές θα γενεί ο σπόρος μιας καινούργιας μυθοπλαστικής αφήγησης. Με αφορμή συνέδρια στα οποία προσκαλείται ή εκδρομές που επιλέγει ν' ακολουθήσει, περιδιαβαίνει την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη. Έξι μεγάλα ταξίδια περιγράφονται στο βιβλίο, όσα και τα επιμέρους κεφάλαιά του. Ανάμεσα σε άλλους προορισμούς, μνημονεύονται η Θράκη, η Κέρκυρα, τα Γιάννενα, η Αίγινα, η Κάρυστος, η Σύρος και η Νάξος. Τόποι γεμάτοι θύμησες και ιστορικές μνήμες, που αναβιώνουν κυρίως μέσα από τις αφηγήσεις των ντόπιων κατοίκων τους, αλλά και δι’ αναφορών του συγγραφέα/περιηγητή σε σχετικά λογοτεχνικά κείμενα (ως γνωστόν στα βιβλία του Κ. Ακρίβου η διακειμενικότητα είναι ο κανόνας) και παραδοσιακά τραγούδια.
Το προσωπικό δράμα του συγγραφέα, όμως, δεν είναι παρά η μικρή εικόνα ενός μυθιστορήματος που καταπιάνεται, όσο περνούν οι σελίδες του όλο και περισσότερο, με τη μεγάλη εικόνα: το δράμα ενός ολόκληρου λαού που λοιδορείται και εκβιάζεται. Γιατί (υποτίθεται ότι) έζησε πέρα από τις δυνατότητές του, γιατί αφέθηκε να παρασυρθεί από τις πλάνες των πολιτικών, γιατί εν τέλει ποτέ δεν κατόρθωσε να σταθεί αντάξιος των προγόνων του. Ένα δεύτερο μνημόνιο διαδέχεται το πρώτο (θα ακολουθήσει κι άλλο), οι πολιτικές ηγεσίες αδυνατούν να θέσουν τέλος στη φτωχοποίηση της χώρας κι η χρεωκοπία είναι προ των πυλών.
Υπάρχει, λοιπόν, σωτηρία; Θ’ αλλάξει, όπως το φίδι, πουκάμισο η χώρα; Θα διώξει από πάνω της το παλιό δέρμα για να καταφέρει να επιβιώσει και ν’ αναγεννηθεί; Και τι θα γίνει με τους ανθρώπους της; Ποια είναι η περπατησιά που θα πρέπει να ακολουθήσουν και τι δουλειά έχει πάλι ο Αλφόνς Χοχάουζερ στην αφήγηση; Αν υπάρχουν απαντήσεις, δίνονται στο έβδομο και τελευταίο κεφάλαιο/ταξίδι του βιβλίου, ίσως στις είκοσι ωραιότερες σελίδες που έγραψε ποτέ ο Κ. Ακρίβος.
Ο συγγραφέας-πρωταγωνιστής στην αρχή της ιστορίας προκαλείται από ένα σχόλιο Τούρκου για το ότι οι Ελληνες είμαστε άχρηστοι και τεμπέληδες, για αυτό και χρεοκωπήσαμε. Απόφασίζει να κάνει ένα ρόουντ-τριπ στην Ελλάδα του 2014 και ναι δει και να καταλάβει μόνος του το γιατί, ή έστω να ανακαλύψει αλήθειες για την Ελλάδα του σήμερα. Η Ελλάδα στην οποία ταξιδεύει δεν είναι αυτή που έχουμε συνηθίσει, η Αθήνα, τα αστικά κέντρα, η mainstream ζωή, τα νησιά. Είναι η Ελλάδα της υπαίθρου, των αγνών και απλών ανθρώπων, ενός τρόπου ζωής αυθεντικού αλλά ξεχασμένου και παραγκωνισμένου. Στην πορεία αυτή ανακαλύπτει ανθρώπινους χαρακτήρες που φέρουν χαρακτηριστικά της ιδιοσυγκρασίας του ΄Ελληνα που έχουν εκλείψει, όπως η συλλογικότητα, η αγνότητα της ψυχής, η ανθρωπιά, η πίστη στις δικές μας δυνάμεις... Γραμμένο σαν οδοιπορικό και συνδυάζοντας κείμενα άλλων συγγραφέων, φωτογραφικό υλικό, κάνοντας φλας-μπακ σε ιστορικά γεγονότα, με αφήγηση που δεν έχει να κάνει με συμβατική γραμμική αλληλουχία γεγονότων, δεν έχει "υπόθεση" αλλά σίγουρα έχει θέμα, και μάλιστα άκρως ενδιαφέρον. Ο Ακρίβος είναι ένας πολύ αξιόλογος σύγχρονος συγγραφέας στον οποίο αξίζει σίγουρα να επενδύσει ο αναγνώστης, και ειδικά με το συγκεκριμένο βιβλίο που είναι και πολύ επίκαιρο!
η αδυναμία που έχω στον ακρίβο ολο και μεγαλώνει...αλήθεια ποια ειναι η ελλάδα της κρίσης και ποιοι οι Έλληνες ...και ποιος φταίει ...και το μέλλον ?? ένα απίθανο οδοιπορικό στη ζωή μας, με πολλά βιβλία που αποτελούν τη βάση γνώσης, με εικόνες από την ελληνική ύπαιθρο, από Αθήνα, από Βόλο...από παντού.... και λίγο scifi στο τέλος.... μην το χάσετε...απαραίτητο...
Δεύτερο του βιβλίο που τελειώνω και τον έχω ήδη κατατάξει στους αγαπημένους μου.Γράφει για πράγματα που πολλές φορές περνάνε από το μυαλό μου,δεν συμφωνώ με ότι λέει αλλά με ξεκουράζει πολύ.
I was really looking forward to this book because I love Greece and Greek people and was hoping to learn more about them. Unfortunately, the book was extremely disappointing. For me, a good novel needs strong characters and a good story. This book has neiter. The writer's travel experiences seem flat and superficial -- only a few of the stories go a little deeper. These are even more disappointing, because the author drops the characters and their tragic experiences as if they were mere puppets to be used and discarded. This felt totally wrong to me. The boring travel diary is "enriched" with long quoted passages from Greek and international literature. To me this seemed like a pseudo-intellectual gimmick. On the positive side, the everyday lives of Greek people ring very true, but the details of the writer's travels make the book boring and unnecessarily long. I finished the book only, because I was hoping it would all fall into place in the end -- unfortunately, it did not.