Radyo Konuşmaları - Hoş Geldin Ölüm

by Sevgi Soysal

Sevgi Soysal’ın ilk kez okur karşısına çıkan metinleri: BBC radyosunda yaptığı konuşmalar. Yazarın kanser tedavisi için gittiği Londra’da yaptığı bu konuşmalar da, tıpkı son romanı Hoş Geldin Ölüm gibi yarım kalmış... Hoş Geldin Ölüm gibi, bu konuşmalar da yaşama canlı bir bakışla dolu... Ölüme hoş geldin demenin zorluğuna inat.

Genres: Turkish Literature

69 pages, Paperback

First published January 1, 2005

About the author

Sevgi Soysal was born in Istanbul in 1936. She grew up in Ankara with her father, an architect-bureaucrat originally from Salonica, and her German mother. She studied archaeology in Ankara, continuing her education in that field as well as theater at Göttingen University.

Soysal’s first volume of short stories, Tutkulu Perçem (Passionate Bangs), was published in 1962, the same year that Soysal began working for the Turkish national television and radio (TRT). She went on to write Tante Rosa, a novel of interconnected stories based upon the life and personality of her aunt, Rosel. Her novel addressing male-female relationships and the issue of marriage, Yürümek (Walking), was banned upon charges of obscenity. In 1974 Soysal won the prestigious Orhan Kemal Award for Best Novel for Yenişehir’de Bir Öğle Vakti (Noontime in Yenişehir), which she had written while in prison. Her novel Şafak (Dawn), in which she criticized the coup of 12 March by way of the story of a woman exiled in Adana, was published in 1975. Her memoirs of prison life, originally published in the newspaper Politika, were published in a single volume as Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşu (Yıldırım Area Women’s Ward) in 1976. In another book of short stories, Barış Adlı Çocuk (A Child Named Peace), Soysal describes with great literary aplomb the social and political changes during that time, often based upon keen observations of her personal experiences.

Soysal was diagnosed with cancer, which resulted in her death on 22 November 1976. She left behind an incomplete novel, Hoşgeldin Ölüm (Welcome, Death!).

A masterful critic of social injustice, gender inequality, and militarism, Sevgi Soysal’s writings are essential to understanding Turkey since the 1960’s. The fact that Soysal’s complete works continue to attract a devoted readership is proof of the power of her writing, as well as her lasting influence upon both the Turkish public and the intelligentsia.




Soysal’s early stories and essays are of an existentialist bent, as they emphasize the anxiety of the individual vis-à-vis society. In her later works, Soysal’s focus shifts to that of the relationship between the individual and society and to various social issues. Soysal stands out as an author who refused to meet the constricting social demands of her time, most especially those concerning gender. Soysal never flinched when it came to challenging the conformism that she observed in society, including that within the oppositional leftist movement, though she herself took a keen interest in contemporary leftist ideology. In her works, whether memoirs of prison life in Ankara, or the novel-in-stories, Tante Rosa, or any of her other works, Soysal addresses the loopholes, the hitches and glitches in the dominating system with sharp intelligence and scathing irony. Female protagonists who are not afraid to reckon with themselves, or to question their own actions and how those actions are dictated by society, always hold a prominent place in Soysal’s work. These are characters who do not hesitate to embark upon adventures, to live their lives rather than remaining pent up or static, even though they often know that their lust for life will inevitably lead them into certain pitfalls. Whether within the context of prison or the leftist movement, as a newspaper columnist or as a “housewife,” Sevgi Soysal never failed to criticize, with her ironic wit, both herself and the social pressures that constrict the individual, and to reveal the inner workings of daily oppression.

Turkish journalist Yıldırım Türker says that for him, Sevgi Soysal is “a tulle of shrewd attitude, rebellious joy, and intelligence glistening with the sheen of compassion, through which I viewed the world in my early youth.”

Reviews

[Hülya · Rating 4 out of 5]

Radyo Konuşmaları - Hoş Geldin Ölüm , başta Soysal’ın yakın arkadaşının Soysal ile tanışma sürecini,birlikte yaptıkları radyo çalışmalarını , arkadaşlıkları ve kanser tedavisi sürecinde yine Soysal’ın yaşadığı o zorlu süreci bir kaç sayfayla anlatmış. Sonraki bölüm yani asıl radyo konuşmaları olan bölümde 1970li yıllarda meme kanseri tedavisi için gittiği Londra’da başından geçen bir kaçdeneyimden, kendisinin BBC için hazırlamış olduğu radyo konuşmalarından , tedavi sürecinden , toplumda kadının yerinden, sağlığının giderek kötüleşmesine rağmen ölümü değil de yaşamı savunuşundan bahsediyor . Bu bölümde beni en çok etkileyen detay tedavi için Londra’ya gelirken çocuklarından birini Türkiye’de bırakması ve bununla ilgili : birini yanımda aldım diğerini ardımda bıraktım gibi bir cümleydi 💔

Bu bölümden sonra Latife Tekin’in Soysal’ın yarım kalan romanı olan Hoş Geldin Ölüm üzerine yazdıkları ve son bölüm olarak soysalın yarım kalan bu romanından bir kaç bölüm var.

Ayrıca kitabın kapağındaki fotoğraf da Soysal’ın hastalığının ilerlediği@dönemde çekilmiş bir fotoğrafıymış . Bunu detayı öğrenince kapaktaki fotoğrafa asla uzun uzun bakamadım, hâlâ da bakamıyorum .

[kaldırımtaşları]

ilk bölüm için, radyo konuşmalarının dahası olsun isterdim, ki o da öyle olmasını istemişti.. dünya yaşamayı bilmeyenlerin eline kalıyor diyorum kimileri yokken, fazlası değil. bunun gibiydi.
hoş geldin ölüm ise, tamamlanmamış bir son roman. sema'nın üzerinde, sevgi'nin yenen* olamamışlığı duruyor biraz da. öyle ki bunu sema'nın sessizliğinden anlayabiliyorum. dönemsel ve tecrübe edilmiş bir yanı var, sevgi'yi biraz olsun tanımış herkesin 'farkındayım' diye bakan bi yanı..

[Fatmagül Aydemir]

Sevgi Soysal’ın hastalığında, ölümüne çok az bir süre kala bize ne bıraktığını gördüğümüz minik bir kitap. O zaman yaptığı bbc radyo yayınından birkaç konuşması ve yarım kalmış bir öyküsü var.
Umarım hoş gelmiştir ölüm, umduğu gibi daha iyi bir içindir.

[Elif · Rating 5 out of 5]

Sevgi Sosyal ile tanışmama sebep olan kitap. Karşımda otursun onunla sohbet edeyim, o anlatsın ben dinleyeyim isterdim.

[Özgür Oklap · Rating 3 out of 5]

"Eger ölüm varsa, daha güzel bir hayatin, daha uygar insanlarin, daha insanca kuracaklari bir hayatin geregi icin var. Yoksa ölüm, insanlar arasindaki kavgayi, bir insan ömrü icinde asamadiklari sevgisizligi, cirkinligi daha kötü bir dünyaya aktarmak isteyenler icin degildir."