Πανδαιμόνιο

by Kostas Akrivos

Στις 16 Απριλίου 2004 οι καλόγεροι σε μια μονή στο Άγιον Όρος ανακαλύπτουν έντρομοι μέσα σε κελί ένα πτώμα. Αν σκεφτεί κανείς ότι το μέρος αυτό για πάνω από χίλια χρόνια απαγορεύεται να το πατήσει πόδι όχι μόνο γυναίκας αλλά ακόμη και ζώου θηλυκού γένους, τότε γίνεται φανερό τι σάλο προκαλεί η είδηση πως το πτώμα αυτό ανήκει σε μια κοπέλα. Οι ύποπτοι είναι ο κτήτορας του κελιού Νήφωνας, που θεωρείται περίπου άγιος, και ο γέροντας Γεδεών, που άλλο όνειρο δεν έχει παρά να δει να κυματίζει ξανά η ελληνική σημαία στην Κωνσταντινούπολη.

Ερωτικό σκάνδαλο; Εθνικό σχέδιο; Δάκτυλος του σατανά; Ή μήπως κάτι που ξεπερνάει κι αυτή ακόμα τη φαντασία του συγγραφέα;

Genres: Greece, Audiobook

360 pages, Paperback

First published January 1, 2007

About the author

Greek: Κώστας Ακρίβος.

Reviews

[Eliasdgian · Rating 3 out of 5]

Ο Καταστατικός Χάρτης του Αγίου Όρους (Ν.Δ. 10/16-9-1926) προβλέπει στο άρθρο 186 ότι «Η εις την χερσόνησον του Αγίου Όρους είσοδος των θηλέων κατά τα ανέκαθεν κρατούντα απαγορεύεται». Με την παραπάνω ρύθμιση καθιερώθηκε νομοθετικά το ανέκαθεν ισχύον στο Άγιο Όρος ‘άβατο’ στις γυναίκες, το οποίο εμπεριέχεται στα συνταγματικά κατοχυρωμένα προνόμια του Αγίου Όρους και αποσκοπεί στην προστασία της μοναχικής ειρήνης και την ανεμπόδιστη λατρευτική ζωή της μοναστικής κοινότητας (αν και πνευματική βάση έχει την παρθενία των μοναχών και την αφιέρωση του Αγίου Όρους στη Θεοτόκο). Τυχόν παραβίαση του ‘άβατου’ διώκεται ποινικά, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 43β του Ν.Δ. 10-16-9-1926 (‘Περί κυρώσεως του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους’), όπως προστέθηκε με το ν. 2623/1953, «Η παράβασις του άρθρου 186 του Καταστατικού Χάρτου επισύρει την ποινήν φυλακίσεως δύο μηνών μέχρις ενός έτους, μη εξαγοραζομένης».

Στην μακραίωνη ιστορία του ο αθωνικός μοναστικός βίος βρέθηκε αντιμέτωπος αρκετές φορές με περιπτώσεις παραβίασης του άβατου. Άλλες φορές από κατάσταση ανάγκης, όπως το καλοκαίρι του 1944, όταν γυναικόπαιδα από την Ιερισσό ζήτησαν προστασία στη Μονή Εσφιγμένου, κι άλλες από απλή (γυναικεία) περιέργεια.

Στο Πανδαιμόνιο του Κώστα Ακρίβου μια τέτοια κατάσταση ανάγκης θα οδηγήσει τη βάρκα της Δόμνας στον ταρσανά της Μονής Σταυρονικήτα, όπου ο καλόγερος Νήφωνας, έντρομος και κατάπληκτος από την παρουσία γυναίκας στο Περιβόλι της Παναγίας, θα τη φιλέψει λίγη τροφή και κρασί, ώστε, ανακτώντας τις δυνάμεις της, να φύγει το γρηγορότερο δυνατό από τα ιερά χώματα της Αθωνικής Πολιτείας. Η Δόμνα, πράγματι, θα αναχωρήσει για τη Θάσο, αλλά ο Νήφωνας θα την ανταμώσει ξανά.

Γυναίκα στο Άγιο Όρος; Γυναίκα στην καρδιά και την αγκαλιά Αγιορείτη μοναχού, και δη εντός της Αθωνικής Πολιτείας; Υπάρχει, άραγε, κάτι χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί; Κι όμως, ναι, υπάρχει! Ο Κώστας Ακρίβος προξενεί αληθινό πανδαιμόνιο και το διασκεδάζει: η πίστη των μοναχών δοκιμάζεται, οι προφητείες (φαίνεται να) επαληθεύονται, και το κύρος του Αγίου Όρους διακυβεύεται όσο ποτέ!

Το Πανδαιμόνιο δεν είναι ένα βλάσφημο μυθιστόρημα. Ή, έστω, δεν είναι πρόθεση του συγγραφέα του να σκανδαλίσει. Παρότι οι καταστάσεις που βιώνουν οι ήρωές του είναι (τουλάχιστον) οριακές και ανατρέπουν τη θρησκευτική παράδοση αιώνων, η αφηγηματική δεινότητα του Κώστα Ακρίβου τις εντάσσει αρμονικά στη ροή της αφήγησης, με τρόπο που, υποθέτω, δεν προκαλείται το κοινό περί ηθικής αίσθημα. Σε ό,τι με αφορά, πάντως, το Πανδαιμόνιο του Κώστα Ακρίβου ήταν ένα βιβλίο που καταευχαριστήθηκα!

Ως κατακλείδα του σχολίου μου, ας μου επιτραπεί να επικαλεστώ τα λόγια, που σύμφωνα με τις μοναχικές παραδόσεις, η Θεοτόκος και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης άκουσαν, θαυμάζοντας το υπέροχο τοπίο της Αθωνικής χερσονήσου, στην ακτή όπου σήμερα βρίσκεται η Μονή Ιβήρων: «Έστω ο τόπος ούτος κλήρος σός και περιβόλαιον σόν καί παράδεισος, έτι δε και λιμήν σωτήριος των θελόντων σωθήναι». Αυτά, ως προς την άφεση των αμαρτιών του μοναχού Νήφωνα!

[. . . _ _ _ . . . · Rating 2 out of 5]

"Περισσότερο βλάσφημο από την "Πάππισα Ιωάννα" και συναρπαστικότερο από "Το όνομα του Ρόδου";
ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΠΙΟΣ Ο ΔΕΚΑΤΟΣ ΤΡΙΤΟΣ

Πιο πολύ φτωχοξάδελφος του Κώδικα Ντα Βίντσι (θα θελε...) είναι, και μπορεί να καμώνεται ότι είναι αστυνομικό με ράσα, στην πραγματικότητα όμως είναι ένα μανουσάκειο έπος απαγορευμένης αγάπης (μοναχός αγάπησε κοσμικιά) με επίφαση αστυνομικής πλοκής με αναληθοφάνειες και μεσοπελαγίσιες συμπτώσεις μεταξύ Θάσου/Λήμνου και Αγίου Όρους. Από κοντά ένας θίασος που αποτελείται μεταξύ άλλων από έναν μπάτσο που κάνει την αναφορά του λες και λέει γράφει το προσωπικό του ημερολόγιο, ένα εθνικιστική μοναχό που ονειρεύεται να πάρουμε πίσω την Πόλη, γνήσιο ψηφοφόρο του ΒΥΖΑΝ ("ΒΥΖΑΝ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ...ρε Ελένη τι με βάζεις και κράζω με την ντουντούκα ;"), ένα δόκιμο μοναχό που την κουνάει την καμπάνα, έναν ηγούμενο που τον ήθελε το Χάρβαρντ ξερωγω, και μάλλον κουνούσε και αυτός την καμπάνα, έναν καθολικό μοναχό συντηρητή χειρογράφων, έναν εργολάβο, κάτι Ρώσους μοναχούς ψιλοαρχαιοκάπηλους, μια γριά από την Θάσο, και στο τέλος-τέλος το Άγιο Πνεύμα αυτοπροσώπως...
Και ΟΚ, έκανες την έρευνα σου, και φαίνεται, σαν φύτουκλας μαθητής "Κυρία, κυρία να πω μάθημα για τις Εικονομαχίες;", και σε μια σκηνή του βιβλίου κάνει κάμεο εμφάνιση στο φεριμποτ για το Άγιο Όρος ο ίδιος ο συγγραφέας , ήτοι "ένας τύπος με γένια και γυαλιά που όλη την ώρα κάτι έγραφε σε ένα μικρό μαύρο μπλοκάκι. Μάλλον κανά βιβλίο για το Όρος θα ετοίμαζε"- I see what you did there...
Αλλά ξέρεις, δεν αρκεί το infodump άχρηστης γνώσης για τη μοναστική ζωή και τα πόσα κειμήλια έχει η Μονή του Αγίου Δεμενοιάζη, αν όλα αυτά δεν δένουν αρμονικά με την πλοκή...
Επίσης, ένα χαμένο χειρόγραφο που λέει ότι θα πάρουμε την Πόλη δεν σε κάνει ούτε Το Όνομα του Ρόδου ούτε Κώδικα Ντα Βίντσι...
Κρίμα , θα μπορούσε να ήταν περισσότερα από απλά μια καλή ιδέα, αν είχαμε λιγότερο λαβ στορυ του μοναχού και της νησιωτοπούλας από την Θάσο (αφού γαμάνε και οι μοναχοί που έχουν δώσει όρκο αγαμίας, τι να πούμε και οι υπόλοιποι), και δεν είχαμε κακή εναλλαγή πρώτου προσώπου ξεκινώντας από μια υπηρεσιακή αναφορά Αστυνόμου (εεεχμ...νοου) για να καταλήξουμε στο Άγιο Πνεύμα το οποίο εκτός των άλλων καταστρέφει ένα-γιατί όχι-καλό μεταφυσικό φινάλε, για να δώσει ένα αχρείαστο και άτσαλο post credits sequence. Και αν σου μιλάει το Άγιο Πνεύμα καλέ μου συγγραφεύ, να προσέχεις. Γιατί όπως λέει μια παλιά παροιμία "Αν μιλάς στον Θεό είναι προσευχή. Αν σου απαντάει, είναι σχιζοφρένεια".

ΥΓ : πολύ ωραίο το artwork στην pocket έκδοση του βιβλίου, τι κρίμα που είναι δανεισμένο από την πολωνική έκδοση του βιβλίου !

[kostas vamvoukakis · Rating 5 out of 5]

δεν ξέρω τι να γράψω για ένα καταπληκτικό βιβλίο από κάθε άποψη. ατμόσφαιρα πλοκή χαρακτήρες.... μην το χάσετε.... βγαίνει σε λίγες μέρες και σε ποκετ

[Νίκος Μ · Rating 3 out of 5]

3.5/5

Αγοράζοντας το βιβλίο,περίμενα να είναι αστυνομικό.Τελικά δεν ήταν.Η ιστορία ήταν καλή,ο συγγραφέας δεν κουράζει καθόλου.Πέρασαν γρήγορα και ευχάριστα οι ώρες οπότε όλα καλά.Μου άρεσε που στο τέλος σου δίνει 3 σενάρια να διαλέξεις για να κλείσει η ιστορία του βιβλίου

[Dimitra · Rating 5 out of 5]

Ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει το χρόνο αυτό, μέχρι στιγμής!
Πραγματικά πρόκειται για βιβλίο διαμάντι!
Η γραφή είναι εκπληκτική, η ιστορία καθηλωτική!
Πραγματεύεται πολλές απόψεις γύρω από τη θρησκεία, ειδικά για το θέμα γυναίκας (που με εκνευρίζει πάντα το πως αντιμετωπίζεται από την εκκλησία αλλά τέλος πάντων...), με χαρακτήρες ποικιλόμορφους και φοβερά στοιχεία για το Άγιο Όρος (έθιμα, ζωή κλπ).
Ένα τρομερό thriller που κάθε σελίδα φεύγει νεράκι και δε σε αφήνει να σταματήσεις!

Περισσότερα για τις απόψεις μου για το βιβλίο μπορείτε να δείτε και στο blog μου στο παρακάτω link!
http://pumpeduppages.blogspot.gr/2016...

[Elina · Rating 3 out of 5]

Εξαιρετικές περιγραφές για το Άγιο Όρος και τη μοναστική ζωή. Πολύ ενδιαφέρον σαν θέμα αλλά μου φάνηκε σε σημεία λίγο ασύνδετο και απλοική η πλοκή παρόλο που είχε φτιάξει υλικό για να το απογειώσει. Μπράβο όμως για την τόλμη του συγγραφέα να ασχοληθεί με το άβατο του Αγίου Όρους.

[Antonis Giannoulis · Rating 2 out of 5]

Πας να κανείς τόσο σάλο έχεις μια καλή πρώτη ύλη και μια διάθεση να καυτηριάσεις αλλά δεν το κανείς ... Από αυτό το βιβλίο λείπει η υπέρβαση το σχόλιο η ψυχι��ή κατάθεση που θα του δώσει πνοή . Και χωρίς πνοή ένα βιβλίο είναι λίγο ..
οχι δεν αρκεί μια επιφανειακή ψυχογραφία ανθρώπων που ζουν στο άγιο όρος για να συγκινήσει κάποιον και ουτε έχει κάτι πρωτοποριακό να πει στο σήμερα, μια ιστορία που απλά έχει μέσα της μια καλή ιδέα. Κρίμα γιατί οι αφορμές να πάρει κάποιος θέση σε ζητήματα ήταν πολλές σε αυτό το έργο ... μου έλλειψε η τόλμη

[Lefki Sarantinou · Rating 4 out of 5]

Τον Κώστα Ακρίβο οι εραστές της λογοτεχνίας τον διαβάζουν πάντοτε με μεγάλο ενδιαφέρον, ακόμη κι αν μια νέα κυκλοφορία ενός βιβλίου του αποτελεί επανέκδοση ενός παλαιότερου πονήματός του. Και όχι άδικα.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το Πανδαιμόνιο, ένα μυθιστόρημα με μια ελαφρά αστυνομική χροιά και βυζαντινές αναφορές το οποίο εκτυλίσσεται στο μαγευτικό από φυσικές ομορφιές Περιβόλι της Παναγίας, δηλαδή τη μοναστική πολιτεία του Άθω και συγκεκριμένα τη Μονή Σταυρονικήτα.
Σωστό πανδαιμόνιο δημιουργείται εκεί όταν στις 16 Απριλίου του 2004 ανακαλύπτεται μέσα σε ένα κελί ένα πτώμα. Ο τρόμος των ειρηνικών καλόγερων μεγαλώνει ακόμη περισσότερο όταν διαπιστώνουν ότι το πτώμα ανήκει σε μία εκπρόσωπο του γυναικείου φύλου, κάτι πρωτοφανές για τη Μονή.

Ο μοναχός Νήφωνας- κατά κόσμον Νικόλαος- με το ανεξιχνίαστο παρελθόν φαίνεται να εμπλέκεται άμεσα στη δολοφονία. Τα πράγματα δεν είναι όμως όπως φαίνονται με την πρώτη ματιά και ένα πολύ μεγαλύτερο μυστήριο ξετυλίγεται γύρω από το πτώμα της άτυχης γυναίκας.

Ο ποιητής Χαρίδημος, ο γέροντας Γεδεών, μία λαϊκή κοπέλα που ψαρεύει συχνά στα ανοιχτά του Αγίου Όρους, καθώς και Ρώσοι μοναχοί και εκπρόσωποι της πολιτείας αλληλεπιδρούν καθώς ο Ακρίβος ξεδιπλώνει την πλοκή, ενώ υπάρχουν υποψίες ότι ένα παλιό βυζαντινό χειρόγραφο σχετίζεται με την υπόθεση.

Η αφήγηση κινείται μπρος πίσω στον χρόνο και ακολουθεί το εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, βάζοντας τον αναγνώστη για τα καλά μέσα στο όλο κλίμα του βιβλίου. Ακόμα, δίνονται πολλές λεπτομέρειες για τη μοναστική ζωή στο Άθως και ο αναγνώστης δεν θα μπορέσει παρά να αναρωτηθεί, καθώς θα φυλλομετρά τις σελίδες του βιβλίου, σχετικά με καίρια ζητήματα της πίστεως, του μοναχισμού, αλλά και του αγώνα και της διαρκής προσπάθειας που καταβάλουν οι μοναχοί προκειμένου να καταπολεμήσουν τις σαρκικές επιθυμίες τους. Το θέμα του άβατου του Αγίου Όρους κατέχει κορυφαία θέση στο μυθιστόρημα και θέτει θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με το τι είναι πιο σημαντικό, η ανθρώπινη ζωή ή η τήρηση του αναχρονιστικού αυτού κανόνα;

Ο Ακρίβος κινείται χαμαιλεοντικά ανάμεσα σε πολλά διαφορετικά στυλ γραφής, ανάλογα με την ταυτότητα των ηρώων του που ομιλούν τη δεδομένη στιγμή στο πόνημά του: στους καλόγερους προσδίδει πιο λόγια και βυζαντινή ομιλία και στους λαϊκούς μια πιο ανεπίσημη χροιά. Χρησιμοποιεί συχνά δε και την τεχνική της προοικονομίας.

Το τέλος, παρ’ όλα αυτά, καταφέρνει να μας ξαφνιάσει. Έπειτα, εν είδει επιλόγου, ο συγγραφέας απευθύνεται σε δεύτερο ενικό πρόσωπο στον ίδιο του τον εαυτό και σχολιάζει την τακτική της συγγραφής που αυτός ακολούθησε στο παρόν πόνημα.

Κάποιοι κριτικοί παρομοίασαν το πόνημα με την Πάπισσα Ιωάννα, οι ομοιότητες όμως ανάμεσα στα δύο έργα περιορίζονται κυρίως στην “αιρετική” καταπάτηση του άβατου και στις υπάρχουσες, μα καταπιεσμένες σαρκικές επιθυμίες των μοναχών-και όσους, φυσικά, δεν κατάφεραν τελικά να αντισταθούν στον πειρασμό της καταπάτησης και τελικά ενέδωσαν. Κάποιοι επίσης παρομοίασαν το Πανδαιμόνιο με το θρυλικό Όνομα του Ρόδου, αλλά ούτε η αστυνομική ιστορία με τη σειρά των απανωτών φονικών ούτε και η συσχέτιση με τα αρχαία χειρόγραφα μοιάζει τόσο πολύ έτσι ώστε να επιχειρήσουμε τη σύγκριση.

Αντιθέτως, ένας από τους λόγους για τους οποίους θα επιλέξουμε να διαβάσουμε το Πανδαιμόνιο είναι, στην ουσία, ο ακριβώς ανάποδος από την παραπάνω θέση: το Πανδαιμόνιο δεν θυμίζει κάποιο άλλο σχετικό πόνημα κι αυτό είναι κάτι το οποίο οπωσδήποτε πρέπει να προσμετράται υπέρ του. Ο συγγραφέας δεν προβαίνει σε στείρες μιμήσεις και, αν όντως μιμείται κάτι, αυτό δεν είναι παρά ο ίδιος του ο εαυτός με τη γνωστή ιδιαίτερη και καλοδουλεμένη γραφή του, την οποία συναντάμε σε όλα τα βιβλία του, να επανέρχεται εδώ δριμύτερη.

Εκτός από την καλοδουλεμένη γραφή, όμως, τη γλώσσα των ηρώων και το όνομα του ίδιου του συγγραφέα, υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους αξίζει να πιάσουμε στα χέρια μας το Πανδαιμόνιο: οι ειδυλλιακές περιγραφές της φύσης του Άθως και της θάλασσας που το περιβάλλει, οι ξεχωριστές αφηγηματικές τεχνικές του, η ιδιαίτερη και πρωτότυπη θεματική του και η καθηλωτική υπόθεση.
Αναδημοσίευση από τo Literature

[Georgekapa · Rating 4 out of 5]

Η σκηνή του τέλους είναι παρα πολυ δυνατη και αποδυναμωθηκε με το τελευταιο κεφαλαιο (Το Α και το Ω) που νομιζω επρεπε να λειπει.

[Introverticheart · Rating 3 out of 5]

Dość wciągająca, wielowątkowa, ale trochę niedopracowana powieść, ni to kryminał, ni to powieść historyczna czy nawet obyczajówka.
Doceniam bardzo fragmenty o historii monasterów, sztuce bizantyńskiej czy prawosławiu

[Leonidas Moumouris · Rating 4 out of 5]

Δεύτερο βιβλίο του Ακρίβου μετά το Γάλα Μαγνησίας και φαίνεται ότι με κερδίζει η γραφή του.
Το ΠανΔαιμόνιο ( το κεφάλαιο Δ στη μέση της λέξης δεν είναι τυχαίο) δεν είναι στο επίπεδο της Μαγνησίας αλλά ήταν ακόμα ένα βιβλίο που μου επικυρώνει την συγγραφική ικανότητα του Ακρίβου.
Τα πάθη και τα λάθη είναι πάντα εδώ. Όσο κι αν τα αρνηθούμε. Ακόμα κι αν κρυφτουμε κάτω από ένα ράσο στο άβατο του Αγίου όρους.

[Maria Altiki · Rating 2 out of 5]

Το πρώτο μου audio book και μπορώ να πω ότι λίγο μπερδεύτηκα στην αρχή με τα πρόσωπα και μη έχοντας την επιλογή να γυρίσω σελίδα να τσεκάρω όπως θα έκανα σε έντυπο, είχα ένα μικρό θέμα που γρήγορα όμως ξεπεράστηκε.
Κατά τα άλλα το βιβλίο δεν μου θύμισε καθόλου έστω και λίγο, το Όνομα του Ρόδου ή την Πάπισσα Ιωάννα. Πιο πολύ το Άγγιγμα ψυχής θα έλεγα. Γενικά δεν ξέρω τι σχέσεις έχει ο συγγραφέας με την Εκκλησία και την Ορθόδοξη πίστη ή γενικότερα με το Άγιο Όρος, αλλά όσο να πεις γίνεται αρκετά βέβηλη η ιστορία και δεν θεωρώ τον εαυτό μου από τους φανατικούς για να τσινίσω έτσι. Ίσως βέβαια όλο αυτό έγινε επίτηδες για να κάνει το βιβλίο ενδιαφέρον αλλά δεν. Η ιδέα ήταν έξυπνη αλλά θεωρώ ήθελε καλύτερη διαχείριση.

[Ζαχαρίας Παπαθωμάς · Rating 4 out of 5]

Μια πολύ καλή ελληνική περιπέτεια στο Άγιο Όρος. Η ιστορία είναι αρκετά πρωτότυπη και διαβάζεται ξεκούραστα.

[Kostas Terzanidis · Rating 5 out of 5]

Ποια Πάπισσα Ιωάννα; (Έχουν περάσει και κάτι αιώνες...)
Ποιο όνομα του ρόδου; (Αλήθεια έχει καταφέρει κανείς να το ολοκληρώσει;)
Ποιο μ.Χ.; (Καλές οι προθέσεις του Αλεξάκη αλλά δεν έπεισε.)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με το απόλυτο μυθιστόρημα. Αριστοτεχνική αφήγηση, υποδειγματική χρήση της γλώσσας, δεν το αφήνεις από τα χέρια σου.
Εξαιρετικός Κώστας Ακρίβος!

[i.stelios · Rating 3 out of 5]

Τολμηρό που έγραψε για το άβατο του Αγίου Όρους, απογοητευτικό που δεν πήρε θέση για την πατριαρχική θρησκευτική κοινωνία και αρκέστηκε στο ψυχογράφημα των χαρακτήρων. Αν γραφόταν στα 70ς και στα 80ς μπορεί να ήταν ρηξικέλευθο. Είχε όλα τα υλικά για να γίνει καυστικό αλλά προτίμησε την ασφάλεια της εσωτερικότητας όπως γίνεται συχνά στην ελληνική λογοτεχνία. Αν υπάρχει Θεός... ελπίζω να αλλάξει το άβατο του Αγίου Όρους και να σταματήσει να είναι προπύργιο της πατριαρχίας και του φονταμενταλισμού, έστω και μυθιστορηματικά. Τουλάχιστον όταν διαβάζω Κώστα Ακρίβο, πάντα με μεταφέρει με ��ις περιγραφές του και τη γραφή του, δε γίνεται κουραστικός και του το αναγνωρίζω αυτό. Στα συν και το κλείσιμο με τις διάφορες εκδοχές.

[Panayotis Moutafidis · Rating 5 out of 5]

5 γιατί είναι ένα από τα λίγα Ελληνικά audiobook

Μόνο δύο φράσεις ερωτήματα του συγγραφέα

Τι οδηγεί κάποιον να αφήσει τα εγκόσμια και να γίνει μοναχός .

Έχουν οι άγγελοι φτερά .

Περισσότερα στο βιβλίο η audiobook

[Paraskevi Parissi · Rating 5 out of 5]

’Πανδαιμόνιο’’ ένα βιβλίο που η ιστορία του προκαλεί συνθήκες αναταραχής και σαματά στον χώρο της εκκλησίας και ιδιαίτερα στο άβατο του Άγιου Όρους. Είναι ένα βιβλίο προσβλητικό για το θέμα του; ΌΧΙ βέβαια αφού η λογοτεχνική δεινότητα του αφηγητή χαρακτηρίζεται από υψηλή δεξιοτεχνία. Ίσως να τον αφορούσαν αν γραφόταν πριν 70 χρόνια, αλλά τώρα δεν θα μπορούσε να συγκαταλέγεται στα απαγορευμένα βιβλία.
Το ‘’ Πανδαιμόνιο’’ είναι ένα βιβλίο που ξεκινά με έντονο αστυνομικό ύφος, αλλά καταλήγει να έχει τόσο καλά αναπτυγμένους χαρακτήρες και ίντριγκες, που θεωρώ ότι το θέμα του αφορά κοινωνικά προβλήματα με στοιχεία μυστηρίου. Η φράση που υπάρχει στις σελίδες του ….αλλάζουν φτερά οι άγγελοι , μπορώ να πω με σιγουριά ναι αλλάζουν και μετατρέπονται ανάλογα με το ερέθισμα που δέχονται σε μεγάλα άσπρα φτερά που σε ταξιδεύουν ψηλά στον ουρανό ή σε μαύρα, κομματιασμένα φτερά που οδηγούν την ψυχή σου στα τάρταρα να βασανίζεσαι.

Το αναπόφευκτο της σύγκρουσης μεταξύ λογικής και αγάπης και κατά επέκταση έρωτα ήταν κάποια θέματα που με προβλημάτισαν κατά την διάρκεια της ανάγνωσης μου, με αποτέλεσμα ο κύριος ύποπτος της ιστορίας μας να μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής, αλλά μη ξεχνάτε ότι είμαι μια γυναίκα αναγνώστρια που προτιμάει την αγάπη από την μοναξιά και δεν μπορώ να πατήσω το πόδι μου σε αυτό το άγιο μέρος.. στο άβατο!! Η αγάπη είναι η κινητήριος δύναμη για όλα, σε κατευθύνει, σε κάνει να αναπνέεις κάθε μέρα και να αφοσιώνεσαι με ζήλο σε ότι καταπιάνεσαι.. ουαί και αλίμονο σου, θα έλεγα από καρδιάς, αν απουσιάζει η αγάπη από την καρδιά σου…. Γιατί; Γιατί γίνεσαι ανδρείκελο της ψυχρής λογικής που σε απομυζά σιγά σιγά και σε κάνει κακοτράχαλο, όπως τα βραχώδη βουνά.

Το μαγικό που θέλω να σας ομολογήσω, είναι ότι διαβάζοντας τις σελίδες του βιβλίου ένιωθα σαν να ακούω την φωνή του συγγραφέα να μου απαγγέλνει την ιστορία στα αυτιά μου, γιατί τον έχω ταυτίσει με την υπέροχη ανάγνωση των κειμένων του. Ο τόνος , η χροιά της φωνής , η καθαρότητα του λόγου και οι παύσεις εκεί που απαιτούνται, είναι μοναδικά χαρακτηριστικά του κύριου Ακρίβου. Έτσι ένιωθα ότι συμπορευόμασταν στην ροή του κειμένου του, με την υπέροχη μεστή, αφηγηματική, σκακιστική του γραφή και με την υψηλή δεξιοτεχνία της χρήσης της Ελληνικής γλώσσας που τον χαρακτηρίζει αδιαμφισβήτητα, σε μία ιστορία του παραβιάζει να το πω χιουμοριστικά την βιτρίνα του Άγιου όρους….. αλλά η εντιμότητα και η αγάπη του στους ήρωες του είναι ξεκάθαρη.
Όμως το καλύτερο κομμάτι του βιβλίου είναι το τέλος της ιστορία κι αν υπάρχει……. , θα άκουσε αυτήν την κραυγή του Νήφωνα. Όπως και το κεφάλαιο ‘’ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω’’ που ο συγγραφέας με ένα μοναδικό , πανέξυπνο τρόπο σου δίνει τα πιόνια της σκέψης του για να προβληματιστείς, να σκεφτείς πως θα ήταν η ιστορία αν …..άλλαζαν οι επιλογές… δεν μπορώ να αναφέρω τίποτα παραπάνω! Φυσικά θα μου πείτε ότι αν κυβερνούσε το ΑΝ ο κόσμος θα ήταν παραδεισένιος, αλλά το υποσυνείδητο ενός συγγραφέα είναι σκοτεινό και ενός αναγνώστη πιο πολύ θα συμπληρώσω και γυρνώντας και την τελευταία σελίδα του κειμένου σκέφτηκα μόνη μου πόσο μοναδικός και χαρισματικός είναι ακόμη μία φορά ο κύριος Ακρίβος.
Αυτό που μου έδωσε τροφή στην ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου είναι που καταφεύγει ένας άνθρωπος για να σώσει την ψυχή του; Στο άγιο όρος αν είναι άνδρας; Στα μοναστήρια και στις εκκλησίες αν είναι αρσενικό ή θηλυκό γένος; Στην μοναξιά του υψώνοντας φράκτες να μην τον ανεμοδέρνουν οι αμαρτίες και οι κακές, αναπόφευκτες επιλογές του; Όπου και αν πηγαίνει εύχομαι να ξυπνάει την Ανατολή με τα πιστεύω του και να κοιμάται την Δύση με την αγάπη να φωλιάζει στην ψυχή του….. αλλά το πιο σημαντικό…. οι ανάγκες της ψυχής του και του σώματος του να ταυτίζονται!
https://lovebook-diary.blogspot.com/2...

[Κέλλυ Θεοδωρακοπούλου · Rating 3 out of 5]

Παρά το υπερβολικά σκέτο και σχεδόν δοκιμιακό γράψιμο και τις αλλεπάλληλες ενέσεις βαρεμάρας που σημαίνει για μένα το Άγιο Όρος, μου κράτησε αρκετά το ενδιαφέρον αυτή η ιστορία και βρήκα ότι είχε έως και πλάκα σε ένα σημείο. Αλλά έχει πολλές άχρηστες για την υπόθεση πληροφορίες για το Άγιο Όρος, που το κάνουν να προχωράει κάπως αργά. Η γενική μου εντύπωση ήταν το πόσο απλή μπορεί να είναι μερικές φορές η εξήγηση της παρουσίας ενός πτώματος, ακόμα και γυναικείου, ακόμα και στο Άγιο Όρος. Καθόλου αστυνομικό και ελάχιστα μυστηρίου. Σχετικά καλοφτιαγμένο, αλλά χρειάζεται και κάποια υπομονή από τον αναγνώστη.

[Kamil Goungor · Rating 4 out of 5]

Δεν περίμενα ότι θα μου αρέσει ιδιαίτερα (απλά το προσέφερε δωρεάν ο εκδοτικός και είπα να του δώσω μια ευκαιρία), αλλά να που έγινε. Οκ, δεν είναι λογοτεχνικό αριστούργημα, αλλά διαβάζεται/ακούγεται ευχάριστα. Βοηθά και το ιδιαίτερο περιβάλλον όπου διαδραματίζεται η ιστορία (Άγιον Όρος) και οι "μύθοι" που το περιβάλλουν. Επίσης, με έπιασα να γκουγκλάρω αρκετά πράγματα, που σημαίνει πως όσο η ιστορία προχωρούσε εγώ μάθαινα και ανακάλυπτα διάφορα. Πολύ ιδιαίτερος και ο επίλογος.

[Dimitrios · Rating 4 out of 5]

"Τα Σα εκ των Σων Σοι προσφέρομεν": Μια αναίμακτη θυσία-προσφορά (θεία Ευχαριστία - Τίμια Δώρα)) στον χριστιανικό Θεό, ο Ακρίβος την μετατρέπει σε αιματηρή. Κι όμως αυτό όχι μόνο δεν ενοχλεί, αλλά μας αφήνει έκθαμβους. Ταυτόχρονα η πράξη φαίνεται να μας ηρεμεί, να γαληνεύει κι εμάς μετά την αντάρα του πελάγους. Σύλληψη σοκαριστική σε ένα κατά τα άλλα πολύ καλό βιβλίο, που αξίζει να διαβάσετε για πολλούς λόγους.

[Artemis M. · Rating 1 out of 5]

Βαρέθηκα, κουράστηκα, αλλά λόγω του OCD μου ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του. Καμία σχέση με αυτό που ήλπιζα να διαβάσω, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με έναν αχταρμά άσχετων με την ιστορία πληροφοριών, αναφορά άσχετων με την ιστορία χαρακτήρων, προφητείες, οράματα, εθνικιστικές ιδέες, άπλετο μισογυνισμό, συμπλέγματα με την θρησκεία και σεξουαλικές νευρώσεις, πλοκή που δεν βγάζει νόημα και ανούσια, απόλυτα αυτοαναφορική, εμφάνιση guest του συγγραφέα. Δεν προτείνεται.

[Christina · Rating 3 out of 5]

ωραίο λεξιλόγιο και σίγουρα διάβασε πολύ ο συγγραφέας για το βιβλίο. Σε κάποια σημεία μ άρεσε πολύ, σε κάποια άλλα μ έχασε. Στο τέλος είπα ωωωω έλα τώρα, αλλά με τον επίλογο που το είδα κι ως αυτοτρολιά, έριξα μεγάλο χαμόγελο.

[kranzfafka · Rating 3 out of 5]

The ending is definitely a plus. Certainly had a big potential, an interesting concept, the execution a bit worse (plot holes). Our "sinner's" thoughts were quite gripping, but I don't feel any attachment to it, isn't very "mine" somehow. However, not bad either.

[Mike · Rating 3 out of 5]

Dla grekofili jazda obowiązkowa, innym polecam Mythosa za 2 Ojro na Zakynthos.

[Demetra Stavridou · Rating 2 out of 5]

Boooo-ring

[Maria Thomarey · Rating 3 out of 5]

3,5

[Anna · Rating 4 out of 5]

Read Polish translation.
I really enjoyed it, it wasn't a crime story per se, but rather story about God, monks, temptation and love.

[Pinelopi · Rating 2 out of 5]

2/5 με μοναδική αιτία το τέλος
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι πολύ ωραία γραμμένο με τρόπο που δεν κουράζει και ταυτόχρονα παρέχει ότι πληροφορίες χρειάζεται ο αναγνώστης. Μου άρεσε ιδιαίτερα το ότι ο συγγραφέας μου έδωσε την δυνατότητα να δω τον τρόπο σκέψης όλων των εμπλεκόμενων χαρακτήρων της ιστορίας, καθώς και τον τρόπο ζωής και δράσης των μοναχών από θρησκευτική άποψη.
Αλλά περίμενα ένα διαφορετικό, ανατρεπτικό ίσως για κάποιους ακραίο και βλάσφημο τέλος. Έχοντας αναλύσει τόσο τους χαρακτήρες και τις συνθήκες περίμενα να καταλήξει τελείως διαφορετικά.

[Electravox · Rating 2 out of 5]

Κατώτερο των προσδοκιών μου... είχα λατρέψει τα άλλα του βιβλία...

[Dona · Rating 4 out of 5]

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό βιβλίο. Η πλοκή του, ξεπερνά κάθε φαντασία!
Ο τρόπος γραφής στα τελευταία κεφάλαια συγκλονιστικός, αν και στα πρώτα, υπήρξαν κάποια σημεία που από αυτή την άποψη δεν μου άρεσαν τόσο πολύ.
Όμως, είναι ενα εξαιρετικό βιβλίο- μοναστηριακό θριλερ, που προτείνω ανεπιφύλακτα!!
Σίγουρα θα επιλέξω να διαβάσω και άλλα βιβλία του κ. Ακριβού!!